Deze podcastviering is een pleidooi om zo min mogelijk mee op reis te nemen deze zomer. En het gaat over de boze geest van het falen, over kwetsbaarheid en afhankelijkheid en iets met het stof van je voeten afschudden.
Toen ik de tekst voor het eerst las dacht ik wel te weten wat het precies betekende dat stof van je voeten schudden. Ik dacht zoiets als: niet lang stil staan bij de tegenstand die je treft, maar je biezen pakken en weer verder trekken. Maar toen ik er wat naslagwerken bij pakte bleek het toch iets anders in elkaar te steken.
Je hoort: