Taal, een krachtig instrument in de psychiatrie. Maar hoe gebruiken wij de taal eigenlijk en wat is de impact daarvan op de persoon die hulp vraagt, het gesprek in de spreekkamer en in de maatschappij?
Met de jonge psychiaters Bram de Ridder, Branko van Hulst en Maria Groen-Blokhuis spreek ik bij mij thuis over deze vraagstukken. Al snel komt het gebruik van de DSM op tafel, en hoe we bijvoorbeeld met kinderen, jongeren en in de maatschappij spreken over iets als ADHD. 'Je bent druk want dat komt door ADHD' is toch al snel taal die in de spreekkamer ontstaat, al weten we allemaal uit te leggen dat ADHD een classificatie is. Hoe kan dit en wat is het effect van dit gebruik van taal op de kinderen en hun omgeving?
Nog veel belangrijker, hoe zouden we ons zelf kunnen verbeteren via ander taalgebruik? Bijzonder dat bij iets groots als 'taal' deze jonge psychiaters toch met concrete en constructieve handvaten voor verandering kunnen komen.