Οι γάμοι των αριστοκρατών και των βασιλιάδων πάντα προκαλούσαν το γενικό ενδιαφέρον και δη το ενδιαφέρον των ιστορικών καθώς οι λόγοι σύναψης τους δεν αφορούσαν αποκλειστικά στη δημιουργία μιας καινούριας οικογένειας, αλλά στηρίζονταν σε ένα πολιτικό υπόβαθρο. Οι βασιλικοί γάμοι ενίοτε σφράγιζαν μια συμμαχία ή σήμαιναν την εδαφική επέκταση ενός βασιλείου ή ακόμη και τη συνένωση δύο βασιλείων. Εξίσου ανάλογο ενδιαφέρον, αν όχι και μεγαλύτερο παρουσιάζουν τα βασιλικά διαζύγια. Αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι κατά τη μεσαιωνική περίοδο ένας βασιλικός γάμος λάμβανε χώρα για να εξυπηρετήσει πολιτικούς λόγους, θα πρέπει επίσης να θεωρήσουμε, επίσης, ως δεδομένο ότι όταν οι λόγοι αυτοί έπαυαν να υφίστανται ο γάμος μπορούσε να διαλυθεί, για να αντικατασταθεί με κάποιον άλλο που θεωρούνταν περισσότερο συμφέρον. Στόχος της διάλεξης είναι να παρουσιάσει εν πρώτοις το ομολογουμένως δύσκολο νομικό πλαίσιο που είχε θέσει η παπική εκκλησία για την εξασφάλιση διαζυγίου και δευτερευόντως να παρουσιάσει τις προσπάθειες τριών Κυπρίων βασιλισσών και βασιλιάδων να εξασφαλίσουν ακύρωση του γάμου τους
Σύντομο βιογραφικό της ομιλήτριας:
Αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Μεσαιωνική Ιστορία στο πανεπιστήμιο του Cambridge και εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου με θέμα «The Quest for a Royal Bride. The marriage of King Janus of Cyprus and Anglesia Visconti of Milan».
Εmail: christina_kaoulla@yahoo.com