„U Lucii Berlin ten gest obnażenia, obnażenia raczej nas czytających niż samej siebie jako autorki, jest w gruncie rzeczy powrotem do tego, co podstawowe. Pisarka wie, że fundamentem jej opowiadań jest empatia”.
„U Lucii Berlin ten gest obnażenia, obnażenia raczej nas czytających niż samej siebie jako autorki, jest w gruncie rzeczy powrotem do tego, co podstawowe. Pisarka wie, że fundamentem jej opowiadań jest empatia”.