La rakonto de Rut estas de kompato, amo, kaj bonkoreco al la fremulo. Al kiu vi povas ami hodiaû?
Saluton, kaj bonvenon al ĉi tiu Podkasto kun mi, Steve Griffiths.
Hodiaŭ mi volas pensi pri la Libro de Rut en la Malnova Testamento.
Mi pensas, ke ĉi tiu estas unu el la plej belaj libroj en la Biblio. Ĝi estas mallonga libro en la Biblio, tre bela rakonto de antikva Israelo, antaŭ ol ili havis Reĝojn, dum la tempo de la Juĝistoj.
Sed gravas por ni kiel kristanoj pro kiu devenis de Rut, kiel ni vidos post momento.
Sed ĝi estas ankaŭ vere grava historio por ni hodiaŭ pro la vivrakonto de Rut kaj Naomi kiuj spegulas multon de tio, kio okazas en nia mondo nuntempe; precipe en la krizo de rifuĝintoj kiu pli kaj pli malboniĝas dum ĉiu semajno pasas - sed ankaŭ kiel ni bonvenigas aliajn homojn - kaj montras bonkorecon al aliaj homoj - kies vivoj diferencas de la nia.
Ĉi tio estas rakonto pri bonkoreco kaj kompato al aliaj kiu eble estis konsiderata kiel 'eksteruloj'.
Permesu al mi nur rakonti la historion de Rut.
Estis malsato en Judujo, kaj familio el Bet-Lehem, kies patro estis Elimelech, devis forlasi sian hejmon kaj eskapi al areo nomata Moab. Ili fariĝis rifuĝintoj kaj estis fremduloj en stranga lando.
Elimelech mortis kaj liaj du filoj edziĝis al Moabidinoj, unu el kiuj estas Rut. Ili ĉiuj restis en Moab ĉirkaŭ dek jarojn kaj tiam ankaŭ la edzo de Rut kaj ŝia bofrato mortis.
Do Naomi, la bopatrino de Rut, nun estas la estro de la familio kaj ŝi decidas reiri al Betlehem. Rut restas kun ŝi, do nun Rut, la Moabidino, estas fremdulino en Betlehem. Kaj ili estas tiel malriĉaj ke ŝi devas fosi en la malpuraĵo en kampoj rikoltitaj repreni pecetojn da greno por vivi.
Dum ŝi faras tion, la posedanto de la kampoj - viro nomata Boaz - enamiĝas al ŝi kaj geedziĝas kun ŝi. Kaj la infano, kiun ili havis kune, estis la avo de reĝo David. Tial ŝia historio tiom gravas por ni, ĉar Jesuo mem devenas de Rut.
Do ĉi tiuj estis malfacilaj jaroj por Naomi kaj Rut. Naomi estis rifuĝinto. Ili vivis en malriĉeco kaj tiam Rut fremdlandiĝas kiam ŝi translokiĝas al Betlehem kun Naomi.
Ili travivis malfacilajn tagojn. Ili sciis, kio estas esti eksterulo kiel rifuĝintoj, kiel fremduloj.
Sed por mi, jen la interesa afero.
Kiam Elimelech translokigis sian familion al Moab kiel rifuĝintoj, ili restis tie dek jarojn. Do ŝajnas ke, eĉ kiel eksteruloj, kiel fremduloj, kiel rifuĝintoj, ili certe estis bonvenigitaj em.
Kaj la du filoj de Elimelech geedziĝis kun Moabidinoj, eĉ kiam iliaj religiaj leĝoj malpermesis ĝin, kaj ĉi tiuj du Moabidinoj, Rut kaj Orpa, estis bonvenigitaj en la familion, kvankam ili estis eksterlandanoj, eksteruloj.
Ĉi tio estas rakonto pri bonkoreco kaj bonvenigo por la eksterulo, ĉu ne?
Kaj poste Rut, ĉi tiu Moabidino, translokiĝas al Betlehem kun sia bopatrino kaj trovas bonvenon tie, ŝi eĉ trovas amon tie malgraŭ esti fremdulo, eksterulo kaj tre malriĉa.
Bonkorecon kaj bonvenon al la eksterulo estas biblia ideo, kiu estas skribita en la historion de la familio de Jesuo.
Kaj kompreneble Jesuo mem fariĝis rifuĝinto kiam li kaj Maria kaj Jozef devis eskapi al Egiptujo.
En ĉi tiuj tagoj, kiam ni vidas tiom multe da homoj eskapantaj el siaj propraj landoj, kiel ni respondos? Kiel ni respondos per amo, bonkoreco kaj kompato?
Kompreneble ne estas facile - ni vidas tion, kiam Boaz parolas pri Rut. En Rut 4:9-10, Boaz diras, "Mi akiris Ruton la Moabidinon, por esti mia edzino". Li parolas pri Rut kiel posedaĵo: "Mi akiris Ruton ..." Kaj li nomas ŝin "la Moabidino" - eksterulo, fremdulo. Boaz ĉiam tiel komprenis la eksterulon kaj tamen, malgraŭ liaj antaŭjuĝoj, li multe laboris por vidi preter tio kaj plenumu la bezonojn de ĉi tiu juna virino. Estus malfacile por li, sed li sciis, ke estas ĝuste fari.
Kaj ne ĉiam estas facile por ni montri bonkorecon kaj kompaton al eksteruloj kiam ni vivis apartan manieron de multaj jaroj. Sed la voko de Kristo al niaj vivoj, kiel Paŭlo diras en Romanoj 12, estas por ni esti tute renovigita en niaj mensoj, vidi la mondon alimaniere, por ke ni montru amon al ĉiuj kiel proksimulo.
Ĉi tiu rakonto el la Libro de Rut estas rakonto pri homoj, kiuj faris malfacilajn elektojn, kiu vojaĝis al malfacilaj lokoj, fizike, emocie kaj spirite - nome de amo.
Ĉi tiu rakonto el la Libro de Rut estas rakonto pri homoj montrantaj amon kaj bonkorecon por la bono de aliaj.
La Moabitoj akceptis la judan familion kiel rifuĝintojn. La juda familio akceptis la moabitajn knabinojn kiel bofilinojn. Boaz la judo akceptis la Moabidinon kiel sian edzinon.
Kiu estas vi kaj mi vokis akcepti hodiaŭ? Kiuj estas la eksteruloj, tiuj homoj, kies vivoj diferencas de la nia ke ni estas vokitaj bonvenigi kun bonkoreco kaj kompato kaj amo?
Plej multaj el ni vivas en diversa socio; homoj, kiuj diferencas per etneco, sekseco, sekso, religio, lingvo kaj kulturo. Kiel la homoj en ĉi tiu rakonto, ĉiu el ni estas vokita por montri bonvenon, bonkorecon kaj amon.
Kaj ne nur ĉar ĝi estas la ĝusta farendaĵo sed ĉar ni sekvas la ekzemplon de nia Dio kiu montras bonkorecon kaj amon al ĉiu el ni. Ni ĉiuj mankis al la plano de Dio por niaj vivoj kaj, kiel Paŭlo skribas en Efesanoj, iam ni estis malamikoj de Dio. Sed per la kruco de sia Filo Jesuo, li bonvenigis nin en rilaton kun li; li montris al ĉiu el ni bonkorecon, kompaton kaj amon kaj tiel, ni devas montri bonkorecon, kompaton kaj amon al aliaj.
Kaj vidu, kiel la mondo ŝanĝiĝis per ĉi tiu historio de amo kaj bonvenigo. Boaz geedziĝis kun Rut, ŝi naskis ilian filon, Obed, kiu fariĝis la avo de David kaj Jesuo naskiĝis el la vico de David. Bonkora ago, kiu transformis la historion de la mondo.
Kiom multe ni povus transformi la vivojn de aliaj homoj montrante al ili bonkorecon kaj komprenemon kaj bonvenon? Kian mirindan okazon ni havas por bonvenigi aliajn kaj reflektu la valorojn de la Regno de Dio tra niaj propraj vivoj.
Nu, mi esperas, ke vi trovis ĉi tiun podkaston utila. Kie ajn vi estas hodiaŭ, mia preĝo estas, ke vi sciu la pacon de Dio en via koro kaj ke vi havos okazon montri bonkorecon al iu tre malsama ol vi kaj ke vi povos vivi la principon de amo, kiu estas ĉe la koro mem de nia kristana fido.
Do dankon pro esti kun mi hodiaŭ kaj mi antaŭĝojas esti kun vi denove tre baldaŭ. Ĝis la revido.