Ep.238 AHA 2025 - część 3. Czy można łączyć DOAC z ASA? OPTIMA-AF, ADAPT AF, AQUATIC

Witam Państwa, nazywam się Jarosław Drożdż, pracuję w Centralnym Szpitalu Klinicznym Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, skąd nagrywam podcast Kardio Know-How. W tym odcinku rozpoczynam kontynuuję omawianie doniesień z tegorocznego kongresu AHA.

Pacjent z migotaniem przedsionków po przezskórnej rewaskularyzacji często wymaga połączenia DOAC z terapią przeciwpłytkową i w wielu przypadkach jest to rozwiązanie nie tylko dopuszczalne, lecz konieczne. W terapii potrójnej – DOAC, ASA i inhibitor P2Y12 – jedynym rekomendowanym inhibitorem P2Y12 jest klopidogrel, ponieważ ticagrelor i prasugrel znacząco zwiększają ryzyko krwawień, co potwierdzają zarówno wytyczne ESC 2023, jak i dane kliniczne dostępne m.in. w przeglądzie: https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC12429601/pdf/jcm-14-06331.pdf. Obecne standardy ESC/PTK oraz ACC/AHA wskazują, że potrójna terapia powinna trwać jak najkrócej, z reguły jedynie w trakcie hospitalizacji, a wyjątkowo do miesiąca u chorych szczególnie wysokiego ryzyka zakrzepicy. Przy wypisie odstawiamy ASA i pozostawiamy schemat DOAC + klopidogrel, co ma najsilniejsze potwierdzenie naukowe, zwłaszcza w badaniu AUGUSTUS: https://www.nejm.org/doi/10.1056/NEJMoa1817083. Terapia podwójna trwa standardowo 12 miesięcy po OZW i złożonej PCI oraz 6 miesięcy po prostej rewaskularyzacji w PZW, po czym przechodzi się do monoterapii DOAC. Badanie OPTIMA-AF zaprezentowane na AHA pokazało, że skrócenie terapii DOAC + P2Y12 do jednego miesiąca nie zwiększa ryzyka powikłań niedokrwiennych, za to redukuje liczbę krwawień aż o połowę. Przeciwna strategia, czyli przedłużanie terapii DOAC + klopidogrel ponad 12 miesięcy, okazała się szkodliwa, co jednoznacznie wykazano w badaniu ADAPT AF-DES: https://www.nejm.org/doi/abs/10.1056/NEJMoa2512091. Najnowsze dane – w tym badanie AQUATIC (https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2507532) oraz metaanaliza opublikowana w Circulation: https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/CIRCULATIONAHA.125.077141 – potwierdzają, że każdy dodatkowy lek przeciwpłytkowy podawany z DOAC zwiększa liczbę krwawień i powikłań ogółem, nie przynosząc korzyści niedokrwiennych. W świetle tych wyników zarówno wytyczne, jak i najnowsza literatura konsekwentnie promują strategię maksymalnego skracania terapii skojarzonych oraz szybki powrót do monoterapii DOAC. Praktyczny wniosek jest jednoznaczny: u pacjentów z AF po PCI obowiązuje zasada „jak najkrócej w połączeniu, jak najszybciej DOAC solo”, zgodna z aktualnym stanem wiedzy i wynikami największych badań ostatnich lat. 

Szczegółowy TRANSKRYPT do odcinka.

Podcast jest przeznaczony wyłącznie dla osób z profesjonalnym wykształceniem medycznym.