Bart Goor zal door iedereen met een paars-wit geheugen altijd herinnerd worden als de voetballer die bij paars-wit zo vaak de linkerflank heeft afgedweild. Maar hij is ook de auteur van enkele historische doelpunten zoals de 2-0 in het Champions League-duel tegen Real Madrid in 2001. “En dat terwijl ik als looptype nooit had gedacht ooit voor Anderlecht te kunnen spelen,” zegt hij in een nieuwe aflevering van Radio Radzinski.
Vijftien jaar na zijn laatste match voor Anderlecht, draagt Bart Goor paars-wit nog altijd in zijn hart. Maar als assistent-trainer van Westerlo was er afgelopen weekend geen plaats voor nostalgie. Want beide clubs strijden dit seizoen tegen elkaar om een felbegeerd plaatsje in Play-off II.
De transformatie van FC Buul in Olen
“Natuurlijk is het speciaal om terug te keren naar het Astridpark. Ergens is het wel vreemd dat we vandaag concurrenten zijn. Anderlecht heeft het moeilijk, maar ik ben er zeker van dat ze er opnieuw bovenop zullen komen. Dat wens ik ze ook toe, zolang Westerlo natuurlijk zelf in de top-8 eindigt."
Het loopwonder is 8 jaar oud wanneer hij zijn eerste stappen zet op een voetbalveld. En dat bij godbetert FC Buul in Olen. Godfried weet daar enkel de zoo staan en da’s in zekere zin ook het lot geworden van de jeugdclub van Goor. Want anno 2023 rollen er geen ballen meer over het gras, maar wel trouwe viervoeters die ingeschreven zijn bij hondenclub ‘het Hondekliekske’.
Talisman Aimé Antheunis
Het is Verbroedering Geel dat Goor wegplukt bij Buul en al snel steekt hij er met kop en schouders bovenuit. Het levert hem in 1996 een transfer op naar Racing Genk. Hij krijgt er meteen het vertrouwen van coach Aimé Antheunis en bedankt hem met maar liefst 18 doelpunten. “Aimé is bijzonder belangrijk geweest in mijn carrière. Onze paden hebben elkaar regelmatig gekruist. Hij was een beetje mijn talisman. Soms ben ik hem gevolgd, maar evengoed is hij mij achterna gegaan.”
Dat is het geval in 1999, wanneer Antheunis na het kampioenenjaar met Genk zijn krabbel zet onder een contract bij Anderlecht. Op dat moment speelt Goor al twee jaar bij paars-wit.
“Na mijn goede eerste seizoen bij Genk, ben ik opgebeld door Anderlecht. Dan twijfel je niet, want het is en blijft de grootste club van België. En dat terwijl ik als looptype nooit had gedacht ooit voor Anderlecht te kunnen spelen. Want zo’n soort voetballers komen eerder bij ploegen als Club Brugge terecht.”
Het is wel pas na de komst van beschermengel Antheunis dat de mayonaise pakt. Goor verovert twee keer de landstitel en speelt een fenomenale Champions League-campagne met een doelpunt tegen Real Madrid als kers op de taart. “Ja, dat blijft toch het mooiste wat ik tot nog toe in mijn voetbalbestaan heb meegemaakt. Het enige jammere is dat ik er misschien te weinig van genoten heb.”
Van De Kuip naar ’t Kuipje
Na de successen met Anderlecht verkast de linksbuiten naar het buitenland. Eerst volgt een avontuur bij Hertha Berlijn en daarna een mooi seizoen bij Feyenoord. Maar Goor wil altijd en overal voor de prijzen spelen. En dus keert hij terug naar Anderlecht. Daar zal hij uiteindelijk nog twee titels en een Beker van België aan zijn palmares toevoegen.
In 2008 krijgt hij een mooi afscheid bij Anderlecht, maar voelt hij dat de tank nog niet leeg is. Hij trekt naar Germinal Beerschot en vervolgens Westerlo. Daar staat hij vandaag zij aan zij met coach Jonas De Roeck. Pico vraagt zich af of die iets heeft opgepikt van zijn tijd bij Anderlecht. “Ik denk dat elke trainer van overal wel iets meeneemt en dat zijn zeker niet alleen de goede dingen."
Nieuwe prijsvraag
Helemaal aan het einde van de aflevering stellen we nog een nieuwe prijsvraag voor een pretpakket uit de fanshop van Westerlo. Muzikaal afsluiten doen we met 'Leef' van André Hazes Junior.