44 - Willem over vorm versus inhoud

Hoe kan een eeuwenoude traditie als de vrijmetselarij relevant blijven in de 21e eeuw? Willem, een vrijmetselaar met 11,5 jaar ervaring en vele functies op zijn naam, neemt geen blad voor de mond in deze openhartige aflevering.

Willem kwam bij de vrijmetselarij terecht na een gesprek met een vriend op het perron in Maastricht. Hij zocht intellectuele uitdaging en diepgang in gesprekken – en vond dit deels. Door de jaren heen heeft hij echter steeds meer vragen gekregen over de toekomst van de vrijmetselarij.

Met een prikkelende stelling zet hij de toon: "Als je alleen maar met de vorm bezig bent zonder de inhoud te begrijpen, vind ik het een poppenkast." Willem worstelt met de spanning tussen de rituelen en tradities enerzijds, en de behoefte aan vernieuwing en maatschappelijke relevantie anderzijds. Hij verbaast zich over de hoeveelheid dogma's binnen een organisatie die zichzelf als vrijdenkend beschouwt.

Zijn kritiek is scherp maar komt voort uit oprechte betrokkenheid. Met 6000 leden in Nederland vindt Willem dat de vrijmetselarij te weinig impact heeft. Hij pleit voor minder geheimzinnigheid, een duidelijke marketingstrategie en het omarmen van concrete maatschappelijke doelen. "De wereld heeft echt behoefte aan ons," stelt hij, wijzend op de toenemende polarisatie in de samenleving.

Deze aflevering biedt een kritische blik van binnenuit. Willem's eerlijke reflectie op zijn eigen toekomst binnen de vrijmetselarij maakt dit gesprek extra waardevol voor iedereen die geïnteresseerd is in de worsteling van traditionele genootschappen in een snel veranderende wereld.

Luister naar deze aflevering voor een verfrissend perspectief op de uitdagingen en mogelijkheden van de moderne vrijmetselarij.

Chapters

• 0:00 Introductie: Vorm zonder inhoud is poppenkast
• 3:15 Willem's weg naar de Vrijmetselarij
• 11:26 De spanning tussen vorm en inhoud
• 22:17 Kritiek op dogma's en de roep om vernieuwing
• 31:41 Pleidooi voor maatschappelijke relevantie
• 42:56 Persoonlijke reflectie: Is Vrijmetselarij nog passend?
• 53:00 Afronding en conclusie

Transcript

Willem: 0:08

Als je alleen maar met de vorm bezig bent, zonder dat je ook de inhoud in die vorm probeert te begrijpen en daar iets mee te doen, dan vind ik het een poppenkast.

Sander: 0:23

Welkom bij de 44ste aflevering van de Vrijmetselaars podcast.

Sander: 0:28

Mijn naam is Sander, en in deze podcast interview ik elke aflevering een vrijmetselaar of een persoon gelinkt aan de vrijmetselarij, om samen met jou, de luisteraar, antwoorden te vinden op vragen over de vrijmetselarij. Op deze manier hoop ik, een helder beeld te scheppen, wat de vrijmetselerij nu werkelijk is en wat het niet is. In deze aflevering heb ik Willem te gast. Het is al even geleden, dat ik iemand uit mijn eigen loge te gast had, maar de vorige aflevering met Rudolf Hekker heeft mij geïnspireerd, om Willem uit te nodigen. En wat ik erg aan Willem waardeer, is, dat hij een duidelijke mening heeft, of zou ik moeten zeggen, een duidelijke visie heeft Over hoe de toekomst van de vrijmetselerij eruit zou mogen zien. Een mooi onderwerp voor een goed gesprek, lijkt me. En dan nu de rubriek ingekomen stukken Op de vorige aflevering met Rudolf Hekken heb ik twee leuke berichtjes gekregen. Ik zal de eerste voorlezen Hoi, sander, wat een boeiende podcast met Rudolf Hekken Lijkt me ook wel iemand, om een keer als spreker voor een openbare lezing uit te nodigen.

Sander: 1:42

Heb zijn boek voor mijn verjaardag gevraagd Super gedaan. Hartelijk groet, beate. Nou, Heb zijn boek voor mijn verjaardag gevraagd Super gedaan, hartelijk groet Beate. Nou, beate, dank je wel voor dit leuke berichtje. Het volgende bericht was een telefoontje van een logebroeder van mij, en die zei in zijn telefoontje, dat hij het de beste aflevering van de hele Vremenslash podcast vond, van de hele reeks vond. Dus dat is altijd leuk om te horen.

Sander: 2:01

Rudolf Hekken is natuurlijk een fantastische verteller, dus die zal zeker op een lezing ook een mooi verhaal kunnen houden. Verder heb ik eigenlijk geen berichten meer. Kunnen we even doorgaan naar de nieuwe plekken? waar geluisterd is naar de Vrijmetselaars podcast, is Mechelen, gelderland, en Mechelen is met GCH. Dus ik heb even opgezocht, waar dat lag, want. Dus, ik heb even opgezocht, waar dat lag, want het klinkt natuurlijk als Mechelen, belgië, maar dat ligt eigenlijk een beetje schuin onder Doetinchem tegen de Duitse grens. Daar heb je een puntje Nederland, en in dat puntje ligt Mechelen. Dus niet Mechelen België, maar Mechelen, gelderland.

Sander: 2:40

De volgende locatie, waarvoor het eerst geluisterd is naar de Vrijmetselaars podcast, is Monheim am Rijm, en de volgende is Odentaal. Monheim am Rijm en Odentaal, allebei in Duitsland natuurlijk liggen een half uurtje bij elkaar vandaan, dus dat is dan wel weer heel typisch. En de laatste locatie, waarvoor het eerst geluisterd is naar de Vrijmetselaars podcast, is Overveen in Noord-Holland. Alle luisteraars uit die plaatsen onwijs leuk, dat jullie naar de Vrijmenselaars podcast zijn gaan luisteren. En dan gaan we nu beginnen met de aflevering met Willem. Welkom, willem, dank je, wat fijn, dat je er bent. Wat ik al zei, wij zitten eigenlijk in dezelfde loge. Ja, daar spreken we elkaar ook heel vaak. Maar het is toch leuk, om elkaar op deze manier te spreken. Maar wat ik niet van jou weet en dat is, waar ik elke aflevering mee begin is met de vraag van hoe ben je überhaupt bij de vrijmetselrij terechtgekomen?

Willem: 3:37

Inmiddels ben ik denk ik, elf en een half jaar vrijmetselaar. Volgens mij ben ik ingewijd. Ik zit te graven ergens in februari 2014, denk ik. Dat klopt. 11,5 jaar Ja. Nou, de directe aanleiding was een gesprek tijdens een avondje stappen op een perron in Maastricht met een goede vriend van mij, die jij ook kent, want die is ook lid van onze loge. Oh leuk, en we hadden het over Ingewikkelde onderwerpen.

Sander: 4:15

Zoals dat gaat.

Willem: 4:16

Zoals dat gaat. En dat werd eigenlijk wat serieuzer, en hij vertelde, dat hij bij die loge was, en ik vroeg hem, om wat te vertellen, en dat heeft hij gedaan. Vervolgens zei hij van En weet je, wie onze voorzitter is? Nou, dat bleek iemand te zijn, die ik ook ken. Au serieus, het is niet een besluit van een avond. Ik was al een tijdje aan het nadenken van ik ben iemand van de inhoud, ik zoek een stukje diepgang. Vreselijk taalgebruik. Is dat een stukje? Een stukje?

Willem: 4:49

diepgang Ja, ja, ik krijg altijd een beetje jeuk van dat soort woorden. Kijk, het is prachtig, om gewoon gezellig je leven te leiden en om veel leuke dingen te doen met leuke mensen om je heen. En ik heb tegelijkertijd toch ook behoefte aan diepgang In mijn eigen gedachtenprocessen, in onderwerpen, waar ik over praat. Dat hoeft niet allemaal levensbedreigend of helemaal stormend te zijn, maar een goed gesprek over kwantummechanica Of hoe de wereld er over honderd jaar uitziet, hoe we dan maatschappelijk met elkaar om zouden gaan, dat vind ik wel interessant, om over na te denken, en dat is goed spreken. Daar heb je mensen voor nodig, die dat ook leuk vinden, die daar ook in geïnteresseerd zijn, en die vind je niet zomaar op straat of in een kroeg.

Willem: 5:45

Dus ik wil ook gewoon uitgedaagd worden. Ik ben raar, om over jezelf te zeggen, ik ben wel echt iemand van de inhoud, ik ben wel een soort intellectueel, als ik mezelf zo mag omschrijven. Ik kan vreselijk goed bier drinken en slap ouwe hoeren, maar ik wil ook uitgedaagd worden. Ik was op zoek naar een gezelschap, om daarover te praten. Dus misschien had ik ook van tevoren wel het idee, dat het heel erg over intellectuele dingen zou gaan. Ik ben van huis uit erg geïnteresseerd in techniek, in wetenschap, in de toekomst, science fiction, wel geschiedenis, hoewel dat is geweest, maar dat helpt je, om te begrijpen, hoe de wereld in elkaar zit en waar je naartoe zou kunnen gaan. Dus ik weet niet, of ik helemaal aan de voorkant het goede idee had van de vrijmetselerij.

Sander: 6:24

Ja, precies, want toen die vriend op dat porron in Maastricht zei van of ik weet niet, of je het zei of dat je het uit zijn woorden op moest maken, maar dat je het idee had van oh, hij is bij de vrijmetselerij.

Willem: 6:36

Nee, hij is uitgegaan.

Sander: 6:40

Hij is uitgegaan. ik ben niet, hoe hij dat toen verwoordde, maar dat is fijn, want had je toen al een beeld daarvan, of dacht je, wat is het überhaupt?

Willem: 6:48

Nee, nee. Ik denk, dat ik hetzelfde beeld had als iedereen, die dat woord misschien bewust voor het eerst hoort. Je leest het wel eens een keer, en onbewust vang je het wel eens een keer op. Maar als je er echt bewust over na gaat denken, dan denk je ja, wat is dat voor rare club, die allerlei geheimen hebben. Je gaat je daar een beetje in verdiepen. Je vindt natuurlijk de meest grote onzin op internet.

Sander: 7:14

Ja, maar het zegt ook wel wat, dat hij dat was. Ik neem aan, dat het iemand is, die je al lang kende, of langer. Al vanaf mijn vijftiende. Dat is wel een behoorlijke tijd. Dus, als zo iemand zegt, dat tekent dan ook wel een beetje, wat die club zou kunnen zijn, een beetje.

Willem: 7:30

De aanloop is best grappig, denk ik. Dus, nou ja, prima, ik was geïnteresseerd, ik begon, een beetje te lezen, en hij heeft daar blijkbaar over gesproken, binnen de loge, of in ieder geval met die voorzitter, en toen was er een, niet eens een soort open avond, maar een soort partneravond, wat we volgens mij eigenlijk ieder jaar Doen of proberen te doen. Ook wel eens een enkele keer niet Toen, was er een partneravond, en daar werd ik voor uitgenodigd met mijn vrouw, terwijl ik geen vrijmetslaar was, vrij metselaar was, maar ik kende die voorzitter, die kende mij goed, en die zei oh, willem nodig Willem Maruit. Dus ik mocht als niet ingewijde, mocht ik op zo'n partneravond komen, en dat was een bijzondere avond. Die was zo bijzonder, dat ik achteraf die voorzitter heb gebeld en gezegd ja, ik weet niet, of ik echt bij deze club wil horen.

Sander: 8:24

Oh, want volgens mij zijn juist die partneravonden lelijk gematigd, toch. Maar dan heb ik deze duidelijk gemist. Dat was ook ver vol mijn tijd, natuurlijk.

Willem: 8:34

Volgens mij is die loge opgericht in 2012 of zo En in 2013 van start gegaan. Dus ik ben erbij gekomen, toen hij net Nou, volgens mij net een half jaar of negen maanden erbij was. Dus ik denk, dat het misschien ook wel de eerste partneravond was, maar dat weet ik, eerlijk gezegd niet helemaal zeker. Maar dat was in een bijzondere setting, ergens in een boerderij, en ik wil niemand tekort doen. Maar er was een of andere lezing, die een relatie probeerde te leggen tussen de vrijmetselrijen en de boeken van Dan Brown, en dat hele verhaal sloeg helemaal nergens op. En er was iemand, die liep te vertellen, dat hij een heks was, en er liep iemand rond, die vertelde, dat hij met engelen had gesproken. En ik liep daar een beetje verdwaast rond En mijn vrouw nog veel meer van. Wat is dat voor rare Willem? wat heb je me mee naartoe genomen? We kregen het eten, dus prima, maar achteraf heb ik dus tegen die voorzitter Ik doe mijn best, om geen namen te noemen, want dat vind ik niet netjes Naar mensen, die er niet zelf bij zijn En waar ik ook geen toestemming voor heb gevraagd, om dit te vertellen. Dus vandaar, dat ik geen namen noem. Dus achteraf heb ik iemand, waar je eigenlijk eens mee moet gaan praten, waar je echt gewoon de diepte mee kunt. En toen heeft hij mij gestuurd naar de man, die op dat moment redenaar van die loge was Hij is inmiddels overleden, helaas En dat was een intellectueel, en daar ben ik naartoe gegaan, en we hebben een hele leuke avond gehad, twee keer zelfs.

Willem: 10:04

Hij liet mijn boekjes zien met de integrerende titel. Als je dit leest, weet je alles. Daar hou ik wel van Beetje spottend, dat soort dingetjes. Maar nogmaals, ik hou ervan, om uitgedaagd te worden. En hij zei ook, en dat heb ik nooit vergeten hij zei joh, vrij, metselaren zijn net mensen. Dat, het zijn net mensen. Dat zie je misschien niet, als je de eerste keer naar ze kijkt, maar het zijn gewoon mensen. Die hebben net zoveel mooie dingen, als ze zwakheden hebben. Die hebben hun eigen hebbelijkheden En onhebbelijkheden. En er zullen mensen zijn, waar je Van nature toe aangetrokken voelt, en er zullen mensen zijn, waarvan je denkt Wat is dat voor pannenkoek? Maar na een of twee gesprekken met hem dacht ik van oké, er zit hier voldoende potentie in voor mij, want ik wil, dat klinkt egoïstisch, maar in eerste instantie kom je iets halen, en daarna ga je iets brengen, denk ik. Ik denk dat, volgens mij is dat de volgorde. En toen ben ik dus vrij metselaar geworden.

Sander: 11:04

En in februari 2014 volgens mij ingewerkt. Dus eigenlijk ben je er best wel op een soort subtiele manier ingekomen, tenminste als ik het zo hoor. Misschien voelde het voor jou heel anders, maar je kende al wat mensen, je hebt al zo'n avond bezocht, en dan spreek je nog een paar keer met die redenaar af. Dus dan heb je, voor zover je wat informatie daarover kan hebben, van tevoren. Je hebt wel al redelijk wat contact gehad met vreemdselaren.

Willem: 11:27

Ja, Zachte landing. Ja, weet je, ik vind er iets van. Ik vind van heel veel dingen iets, want zo zit ik in elkaar. Maar ik vind er iets van, dat wij het zo moeilijk maken voor mensen, om ons te vinden, en als ze ons helemaal hebben gevonden, dat we het zo moeilijk maken, om ze ons te leren kennen. Vanuit bedrijfskundig perspectief Is dat niet zo succesvol.

Sander: 11:55

Nee, Dat is geen goede marketing.

Willem: 11:57

Nee, ik ga vanavond echt nog wel een keer zeggen, dat we maar 6000 vrijmetslaren in Nederland hebben En dat we dus echt nog geen deuk in een pakje boter slaan, en daar past dit gedrag niet echt bij. Dus, 11 jaar vrijmetslaar, wat misschien toch ook wel goed is, om van mezelf te weten, en ik bedoel dat niet als een schouderklopje naar mezelf, maar ik ben wel iemand, die dan ook iets kon brengen, vind ik, ik lever dan wel een bijdrage Van die 11, kon brengen, vind ik, ik lever dan wel een bijdrage. Dus ik heb nou van die elf en een half jaren heb ik, denk ik, tien jaar in functie gezeten, in allerlei functies. Ik heb in het bestuur gezeten, als opziener, ik ben drie jaar redenaar geweest, ik ben ceremoniemeester geweest, ik ben hof en keldermeester geweest, ik ben secretaris geweest van een aantal commissies. Dus ik beschouw mezelf niet als een consument, zeg maar.

Willem: 12:48

En ik zeg dat echt niet, om mezelf een compliment te geven, maar kijk, als ik ergens aan begin, dan begin ik ook ergens aan, en dan wil ik het ook gewoon goed doen, en ik denk dat daar, ik denk eerlijk gezegd, sander, dat dat tegelijkertijd mijn kracht en ook een beetje mijn zwakte is, want ik verwacht dan ook heel veel, en nou, daar word ik soms ook wel eens in teleurgesteld. Dat heb ik in zo'n algemeenheid, denk ik, in het leven wel. Ik ben naïef, optimistisch van aard, want dat vind ik de enige goede levensinstelling Klinkt goed, want tegenovergestelde vind ik een beetje bedroevend, als je pessimistisch van aard bent. Dus ik ga altijd uit van het goede, en misschien verwacht ik daar te veel in van mensen, maar liever dat dan dat ik niks van mensen verwacht.

Sander: 13:33

Zoveel, als je erin steekt, zoveel zou je ook graag terug willen zien.

Willem: 13:38

Ja, en als ik dan denk, dat dat niet zo is, dan zegt dat waarschijnlijk heel veel over mij En misschien ook wel wat over de mensen, waar ik iets van verwacht. Dus het is echt niet mijn bedoeling, om te zeggen, dat mensen zich niet goed hebben gedragen, maar na elf en een half jaar vrij metselaar loop ik wel met een aantal vragen rond.

Sander: 14:01

Ja, want je kwam binnen eigenlijk op de intellectuele voet, als ik jouw verhaal zo hoor. We zijn nu inderdaad Elf en een half jaar verder. Hoe staat het erbij? Heb je gevonden, wat je toen zocht?

Willem: 14:19

Ja En nee, dat is mooi, want er zijn altijd meerdere perspectieven. Ik denk, dat ik op dat moment dacht, dat ik maar één ding zocht, en dat was een groep mensen, om wat gesprekken mee te voeren over onderwerpen, die misschien wat minder voor de hand liggen, op een verjaardag of in de kroeg.

Willem: 14:40

Dus dat gaat eigenlijk over inhoud. Ik denk, dat ik kwam voor een stukje inhoud, en in onze loge zijn dat dan de comparities. Volgens mij was het zo, dat bij de oprichting van deze loge Waar ik niet bij was, maar ik heb uiteraard dat daarna heel vaak gehoord Dat de oprichters dachten, dat compareren van ons, dat moeten wij echt op een hele goede manier doen, dat moeten wij misschien wel op de best mogelijke manier doen, en dus daar werd een accent op gelegd. Dat vind ik ook Een heel wezenlijk, misschien voor mij wel het meest wezenlijke deel Van een vrijmetslaarsjaar.

Willem: 15:14

Zoals ik al begon te zeggen, ik denk wel, dat ik iemand van die inhoud ben En wat minder van de vorm. Dus ik vind dat wel mooi, ik vind dat prachtig, als er een stevig verhaal, een stevig bouwstuk wordt verteld, een echt verhaal. En dan ga ik iets zeggen, wat misschien niet zo aardig is, maar ik ga het toch zeggen ik ben niet zo geïnteresseerd in verhalen over de geschiedenis van de vrijmetselerij, dat vind ik een beetje erg naar binnen kijken. maar gewoon een stevig verhaal, wat mij En laten we daar eens maar een goed gesprek over voeren, en daar hebben we een methode voor bedacht, dat heet een compareren. Dus, als we dat allemaal goed zouden doen, dan zouden er ook geen verboden onderwerpen hoeven te zijn eerlijk gezegd, nee zeker.

Willem: 16:03

Ik vind het mooi, om meningen naast elkaar te leggen. Ik denk, dat ik redelijk in staat ben, om uit de valkuil te blijven, dat het een discussie wordt. Ja, om uit de valkuil te blijven, dat het een discussie wordt. Dus dat heb ik wel gevonden. En als je het aan mijn vrouw zou vragen, ben ik in die 11,5 jaar wel veranderd, ben ik wel rustiger geworden, misschien wat minder overtuigd van mijn eigen gelijk, misschien wat meer open voor mensen met andere meningen, misschien wat meer doordrongen van het feit, dat iedereen in zijn eigen werkelijkheid leeft En dat jouw werkelijkheid niet per se mijn werkelijkheid hoeft te zijn En dat dat oké is, dat dat naast elkaar mag bestaan. Dat is heel wezenlijk, ja, best wel. Dat heb ik daar dus echt geleerd, of geleerd, ondervonden, ervaren. Dus daar ben ik zo raar, om over mezelf te zeggen, maar daar ben ik echt in gegooid, ja, fijn. Dus daar ben ik.

Willem: 16:58

De vrijmetselerij en iedereen, die daar op een of andere manier aan heeft bijgedragen, ben ik daar heel dankbaar. Voor Dat heeft mij dan en voor de luisteraar ik doe nu aanhalingstekens Dat heeft mij dan wel een soort beter mens gemaakt. In mijn eigen hele kleine omgeving Zijn ook dingen, die ik minder leuk vind. Aan die vrije menselarij, als je zegt, je bent van de inhoud, dan zeg ik daarmee tegelijkertijd Ja, ik ben niet zo van de vorm.

Sander: 17:25

Ja, en vrije menselarij is veel vorm ook.

Willem: 17:27

Ja, die vraag werd mij natuurlijk gesteld Richting, de inwijding van, wat vind je daar nou van? En ik denk, dat het echte antwoord is, dat kijk, rituelen en symbolen, die spelen volgens mij een rol in ieders leven en ook in het mijne. Ik bedoel, ik vind het mooi, hoewel ik niet zo koninkse zin ben, maar ik vind het mooi, dat het volgenslied wordt gespeeld, als Max Verstappen weer in zijn race heeft gewonnen. Ik kan genieten van, ik ben best een emotioneel mens, dus symbolen raken mij wel, daar kan ik best van volschieten.

Willem: 18:02

Daar heb je toch een soort gevoeligheid voor Dat resoneert Ja en misschien ben ik er niet zo handig in, om daar dan mee om te gaan. We hebben überhaupt niet het gevoel, maar het raakt me wel. Maar daar zeg ik wel meteen het woord, waar het om gaat, als een symbool en een rituaal of ritueel. Ik weet nog steeds na elf en een half jaar het verschil niet. Als dat me niet raakt, dan zit ik een beetje naar een soort poppenkast te kijken, en dat is wel iets, wat ik mezelf dan afvraag In hoeverre raakt dat mij dan?

Willem: 18:36

Of in hoeverre raakt het mij dan nog? Kijk, jouw ervaring zal dezelfde zijn als de mijne. Zo'n inwijding is overweldigend, en als je daarna dan bent, ingewijd, en je ziet het een keer bij iemand anders, dan is het nog steeds overweldigend, want dan begrijp je ook een beetje, wat je hebt gemist. Maar als ik het twintig keer heb gezien, dan heb ik er niet zoveel meer aan, of dan heb ik er niet zoveel meer mee. Zeg maar, en dat is wel een soort worsteling, wat ik heb, hoor, die vorm ten opzichte van die inhoud. Dus heb ik gevonden, wat ik daar zocht.

Willem: 19:07

Ja, ik heb dat zeker voor een deel gevonden, ervan uitgaande, dat er voldoende onderwerpen zijn, die mij dan boeien en waar we echt de mogelijkheid hebben, om misschien wat de diepte in te gaan, en ik heb ook voor mezelf ontdekt, dat ik dat wel nodig heb, dat, als die inhoud er te weinig is, dat ik dan misschien maar onrustig word. Het is heel boeiend. Je hebt mij net horen zeggen, ik ben ceremoniemeester geweest. Daar werd ik voor gevraagd door het bestuur, door de toenmalige voorzitter. Wij waren het al samen over eens, dat dat voor mij een ingewikkelde functie zou zijn.

Sander: 19:43

Ik wou net zeggen, als ik nu hoor ik zal voor de luisteraar, die niet vrijmetslaar is, het een beetje uitleggen, maar eigenlijk zegt het woord het al een beetje. Mijn ceremoniemeester leidt eigenlijk tijdens een ritueel een beetje, waar iedereen heen moet En van welke plek naar welke plek, en dat ook alles op zijn plek staat.

Willem: 20:07

En het gaat daar heel erg om de vorm Ja, maar ook nee. Sorry, dat ik het met je oneens ben. Oh nee, dat mag. Kijk, wat ik altijd probeer te doen, is te begrijpen, wat er gebeurt. Dus ook in zo'n avond, in zo'n voorgeschreven ritueel hebben die handelingen een functie.

Willem: 20:29

En ik ben dan wel iemand, die probeert te begrijpen van oké, wat wordt hier nou bedoeld? En ik denk, dat ik als ceremoniemeester heb geprobeerd, om daar dan toch een soort van inhoud aan te geven. Ik denk, dat ik in al mijn functies heb geprobeerd te begrijpen, wat de rol van die functie was En wat je bijdrage is. En ik heb dat ook altijd op mijn manier gedaan, want ik kan niet anders. Mijn manier is niet altijd de orthodoxe manier, maar wel altijd vanuit de integriteit Van hier gaat het om. Dus dat wil ik benadrukken, en ook als ceremoniemeester kan je dat benadrukken. Je kan rust brengen, door zelf heel rustig te zijn, door boven de materie te staan, door te weten, wat er gebeurt, door te snappen, welke boodschap erover moet worden gebracht. Laat ik het anders zeggen Als je mijn probleem. Misschien moet je een beetje wennen aan mijn manier van praten, want ik praat altijd in kringetjes en je komt altijd terug op dingen, die ik een paar minuten daarvoor heb gezegd.

Willem: 21:23

Ik zit hier nu gewoon hard op na te denken. Dat vind ik wel leuk. Als je alleen maar met de vorm bezig bent, zonder dat je ook de inhoud in die vorm probeert te begrijpen en daar iets mee te doen, dan vind ik het een poppenkast. Dus, een rituaal is een tekst met voorgeschreven handelingen en voorgeschreven teksten, en als je dat opdreunt en je loopt van links naar rechts, en ja, dan moet je rechterhoekjes lopen, enzovoort en al die flauwekul, ja, dat kan je gewoon doen.

Willem: 21:54

Kan je helemaal op de automatische piloot doen, en eerlijk gezegd vind ik ook, dat we dat op de automatische piloot doen, en nou, mij raakt dat dan in ieder geval niet meer, en ik hoor voldoende mensen zeggen, die, of voldoende mensen, die zeggen, joh ik, iedere keer, als ik dat weer meemaak, dan word ik weer opnieuw geraakt. Dus dat zegt vast iets over mijn emotioneel bevattingsvermogen ten opzichte van de anderen.

Sander: 22:19

Maar was het ook een moeilijke functie voor jou. Maar zo te horen, heb je toch je eigen draai ernaar gegeven.

Willem: 22:26

Ja, en wat ik vooral heb, gedaan, is heel goed gelezen, wat daar nou staat, en goed bedacht, wat daar nou gebeurde. Ja, in plaats van het alleen maar ruziegeloofs uit te voeren.

Sander: 22:37

Ja precies.

Willem: 22:41

In onze loge hebben wij ooit eens met een clubje jonge vrijmetselaren of jong toegetreden vrijmetselaren hebben wij een lente-Equinox gedaan. We waren geen van alle meester, of misschien was ik net meester, of zo. Ik denk het wel. In ieder geval mensen, die nog maar jong vrijmetselaar waren. En toen hebben we eerst met dat gezelschap hebben we eerst drie avonden besteed aan het met elkaar doornemen en doorspreken van dat rituaal. Wat staat hier nou eigenlijk in deze Alinea, echt Alinea voor Alinea? Wat staat hier nou En wat is jouw perspectief erop? Wat?

Sander: 23:10

is jouw interpretatie ervan?

Willem: 23:12

En de buurman, wat is jouw interpretatie ervan? En laten we dat eens naast elkaar leggen. Dus, door wel degelijk heel erg dan de inhoud in te gaan En te begrijpen, waar zo'n rituaal over gaat, denk ik, dat je in staat bent, om de boodschap, die erin zit, en de symboliek, die erin zit, om die dan beter over te brengen. En dus dat heeft dat ceremoniemeesterschap mij wel gebracht, dat heeft mij echt wel gedwongen, om na te denken over joh wat gebeurt hier eigenlijk?

Sander: 23:41

Het is inhoud geven aan de vorm, ja, en nou?

Willem: 23:44

vind ik heel mooi, dat je dat zegt, want misschien doet iedereen dat dan op individuele wijze, en is dit dan mijn manier?

Sander: 23:52

Ja, ik denk, als je het hebt, over diepgang tot op zekere diepte doet, de een zal het volledig uitpluizen, zoals je nu net zelf al aangaf, en de ander zou het een beetje kijken, wat hij ervan vindt, en zijn dingetjes doen. helemaal in het begin vertelde je ook, dat je heel erg dat intellectuele zocht, en dat, die vorm is natuurlijk een belangrijk onderdeel van de vrijmetselarij. Want je zegt, ik vind inhoud belangrijker dan vorm. Maar op deze manier geef je die vorm dus inhoud, dus kan het naast elkaar bestaan.

Willem: 24:26

Ik denk, dat het voor mij heel erg om de verhouding gaat. Ja, ik ga even chargeren, sander, heerlijk. Stel je nou voor, dat je als loge Zes leerlingen gaat aannemen Dit voorbeeld is niet zo heel ver gezocht Dan weet je ongeveer, hoe die arbeidsstaven eruit zien. Dan weet je, dat je zes inwijdingen hebt. Wij hebben wel eens ooit zoveel mensen ingewijd, dat we dan twee mensen tegelijkertijd inwijden. Nou, volgens mij moet je dat niet doen. Dus dan denk ik, dat je zes inwijdingsavonden hebt. Als je dat jaar op jaar doet, dan heb je in datzelfde jaar heb je de zes Bevorderingen van de inwijdingen van het jaar daarop.

Sander: 25:14

Of daarvoor. Ja, die zes mensen moeten na een jaar van leerling naar gezellig.

Willem: 25:18

Ja, dan heb je nog je voorgeschreven avonden, de Sint-Jansavonden, opening en sluiting van het werkjaar. Dus, als je niet oppast, kan je minstens de helft, misschien wel drie kwart van een jaar kan je vullen met vorm, en ik kom dan voor die comparities. En nogmaals, ik ben aan het chargeren. Stel je voor, dat je dan ook nog comparities hebt, waarvan ik denk, van, waarvan ik denk, ja leuk, wat er zogenaamd in 17 huppeldepup is, bedacht rondom de vrijmetselarij, en wat er honderd jaar daarna door iemand in een ander land over werd gezegd.

Sander: 26:01

Dan is dat voor mij wel een slecht jaar. Voor mij is dat dan een slecht jaar.

Willem: 26:05

Ik zeg dat echt in het volste besef, dat er mensen zijn, die dat geweldig vinden, en ik besef me ook, dat er heel veel mensen zijn, die het fantastisch vinden, om over de vreemdmenselarij te praten, en dat is dan niet helemaal, wat ik zoek. En het is grappig, dat vind ik zelf ook, want ik wist niet helemaal, wat ik zocht.

Willem: 26:31

En in de loop van die elf en een half jaar is dat voor mij eigenlijk wel steeds duidelijker geworden. Dat is, praten over een stuk inhoud, maar ook een club zijn, die er toe doet, en dan niet alleen voor onszelf, maar ook voor de buitenwereld. Ik weet niet, of ik een doorstrijdvrij metselaar ben. Ik ben best een beetje kritisch op het geheel. Ik snap, denk ik, best goed de bedoeling, en ik ben ervan overtuigd, dat wij een club zijn Met hele Bevlogen, goedwillende, integere mensen, en ik hoop, dat al die 6000 vrijmetslaren in Nederland dat ook zijn. En toch mis ik iets, en Daar ben ik dan kritisch in. Daar mag ik dan ook Wat stukjes over schrijven, in ieder geval dit jaar in ons clubblad. Volgens mij is het ook de aanleiding, dat wij hier nu zitten, mede Mede, en ik ben helemaal niet van plan, om hier een klaagverhaal van te maken, maar ik wil wel van de gelegenheid gebruik maken, om ook wat kritische opmerkingen te maken.

Sander: 27:36

En je mist dus iets. Kan je aangeven, wat je dan mist? Want het blijft nu nog een beetje in de lucht hangen.

Willem: 27:43

Ja, ik bouw de spanning op. Ja, ik vind het mooi.

Sander: 27:45

Het kan ook zijn, dat het over tien zinnen komt, vind ik het ook goed. Maar als we het nou wel benoemen Nee, we kluister luisterende mensen aan de luidspreker.

Willem: 27:53

Ik verbaas mij over de hoeveelheid dogma's en regels die we hebben. Dat is niet echt iets, wat ik mis. Dat is een verbazing. Hele grote verbazing. Ik mis een stukje vernieuwing. Dat is echt wel iets, wat ik mis. Ik vind echt, dat wij in het verleden leven.

Sander: 28:07

En vernieuwing, op welk vlak?

Willem: 28:10

Ja, weet je die rituelen, waar ik het net over had? Dat is wel echt. Mag ik dit zeggen? dat is wel echt oud geneuzel. Dat staat vol van het pompeuze taalgebruik Slechte taal sowieso, want dat is ooit allemaal uit het Engels vertaald naar heel krom Nederlands. Ik vind, dat er oude manieren van denken in zitten.

Willem: 28:34

Vrouwen zijn niet welkom, terwijl ik denk, dat we toch echt in de 21ste eeuw leven. Ik heb het gevoel, dat die 6000 bevlogen vrijmetslaren in Nederland En misschien zijn het er 6500, maar meer niet Je kan uitrekenen, hoeveel procent of percentiel van de Nederlandse bevolking dat is, en daar ga je van schrikken. Ik heb het idee, dat we met zo weinig zijn, absoluut deels vanwege ons gebrek aan marketing. Dat is ook zo'n oude manier van denken. Wij moeten gevonden worden. Als een man er klaar voor is, om ons te vinden, dan vindt hij ons. Ja. Oké, ik weet niet, of ik het goed citeer, maar volgens mij is een van onze. Wij willen werken aan het stimuleren van vrijheid, gelijkheid en broederschap. Dat staat op de website van de landelijke vrijmetselerij. Er staan hele mooie teksten op, en ergens in onze ritualen hebben wij het vaak over de wereldomspannende broederketen. Nou, dan is de bijdrage van Nederland heel gering.

Willem: 29:48

En dan is zeg maar niet aan marketing doen, niet aan exposure doen, de vrijmetselerij met geheimzinnigheid blijven omkleden. Een groot deel van de mensen bij ons in de loge vindt het ook nog steeds moeilijk of not done zelfs, om te zeggen, dat ze vrijmetselaar zijn. Ja, het is een van de grootste geheimen blijkbaar, die er zijn. Dus dat is allemaal, dat naar binnen gekeerd zijn. En als ik het heb over vernieuwen, dan bedoel ik dat. Natuurlijk heb ik het ook over taalgebruik. Laten we eens moderne symboliek gaan omarmen, in plaats van verzonnen dingen uit 2000 jaar geleden. Maar ik heb het, ik heb het vooral over Laten we nou eens gewoon naar buiten treden, jongens. Laten we nou eens gewoon vertellen, wie we zijn, want dat zou ook helpen, om die doelen te kunnen verwezenlijken. Als wij streven naar die keten van de wereldomspannende broederschap, of weet ik veel, hoe dat heet, dan slagen we daar echt voor gemeten in. Dan zijn we dus bedroevend succesloos.

Sander: 30:46

Nee, zeker. Dat is natuurlijk het lastige. Want wat je zegt, dat is natuurlijk heel mooi, dat een man de vrijmetselerij zal vinden, als hij er klaar voor is, maar er zijn natuurlijk ook heel veel, die überhaupt van bestaan, niet eens afweten, die eigenlijk wel er baat bij zouden kunnen hebben, of dat wij baat zouden kunnen hebben bij die mensen, als ze erbij zijn.

Willem: 31:09

Of mensen, die het begrip vrijmetselerij wel kennen, maar dat associëren met hele andere dingen dan, waar wij voor staan, ja, en die daarom wellicht überhaupt nooit op het idee komen Of genaagd zijn, om zich erin te gaan verdiepen. Dus ik denk echt, dat we onszelf heel erg tekort doen Door het naar binnen gekeerd zijn, ook door dat vast blijven hangen aan een verzonnen verleden Met symbolen, waarvan ik echt niet meer begrijp, waarom we zo omarmen Met taalgebruik, wat niet eens slecht Engels is, maar zeker slecht Nederlands. Dus daar probeer ik over te praten, in de loge En ook in de stukjes, die ik dan mag schrijven, en op een of andere manier Resoneert dat dan wel bij een club mensen.

Sander: 31:56

Ik wil net vragen Wat zijn de reacties, die je daar op krijgt, uit den landen.

Willem: 32:04

Volgens mij heb ik ooit In mijn eerste bouwstuk Na een jaar, toen ik een verhaal mocht vertellen, heb ik onszelf omschreven als een stel eigenwijze klootzakken, die met elkaar het proberen, eens te horen.

Willem: 32:20

Sorry, als ik hier mensen mee bruskeer, dat is niet de bedoeling, maar het geeft wel een beetje aan, hoe ik over en toe praat. Kijk, weet je, als het zo makkelijk zou zijn, om open te staan voor andere meningen, was ik toch helemaal geen lid van die vrijmetselerij geworden. Ik denk, dat dat voor de meeste mensen geldt Als je van nature zo soepel afgaat, dan hoef je daar niet, weet ik het veel veertig, vijfentwintig avonden in het jaar aan te besteden. Dus ik denk, dat het heel moeilijk is. Vandaar die omschrijving eigenwijze klootzakken. En waarom zeg ik dat dan in dit verband? Want jij stelde een vraag. Ik denk dus, dat wij mensen zijn, die allemaal een mening hebben, en dat mag. Ik heb al verteld, dat ik dat begrijp en respecteer, ook al is het niet mijn mening.

Willem: 33:15

Dus, als ik praat, schrijf van buiten de loge. Er zijn er voldoende mensen, die zeggen van Joh Willem, wij zijn het met je eens. Er zijn ook heel veel mensen, die er een andere mening op nahouden, misschien die vorm en die tradities en dat oude formele taalgebruik En die geheimzinnigheid, die er omheen zit, die dat juist heel erg waarderen. Er zijn dus meerdere facties binnen zo'n loge En ook binnen het landelijk genootschap, denk ik, en per saldo zie ik heel weinig gebeuren In termen van vernieuwing. Ik krijg wel eens de vraag van is vernieuwing dan een doel? Nou is de vraag van is vernieuwing dan een doel? Nou vind ik een goede vraag, en ik heb wel eens ooit gezegd van ja, als je niet vernieuwt, als je niet meegaat met veranderende omstandigheden, ben je eigenlijk achteruit aan het gaan.

Willem: 34:04

Terwijl de tijd vooruit gaat en jij staat stil, terwijl de tijd vooruit gaat. Dus ik denk, dat vernieuwen wel degelijk een doel is. Het kan zijn, maar het is in ieder geval een middel, om maatschappelijk relevant te blijven. Kijk, als wij er niet aan inslagen, om meer mensen aan te trekken en aan ons te verbinden, dan wordt dat aantal alleen maar minder, worden we nog minder relevant, zijn we nog meer met onszelf bezig en nog minder met de buitenwereld. Dus ik denk, dat je moet vernieuwen. Ik denk, dat je na moet denken over Hoe kun je in deze tijd, waarin mensen eigenlijk steeds minder De neiging hebben, om zichzelf Structureel en duurzaam Aan verenigingen te verbinden Dat merk je bij alle verenigingen Bij schaakverenigingen, bij voetbal, bij hockey, karneval, kant, klossen, karneval Dat is een idee, dus hoe kun je dan zorgen, dat je interessant blijft?

Sander: 35:00

Ja, je zei net het woord maatschappelijk relevant. Ja, vind jij de vrijmetselarij op dit moment maatschappelijk relevant?

Willem: 35:16

Ik denk, dat maatschappelijke relevantie, dat je dan moet kijken Naar de werkelijke toegevoerde waarde, het resultaat van de daden, die we doen, of het resultaat van de acties, die we ondernemen, en ik blijf maar even praten Over die 6000 mensen, die we zijn. Ik ben ervan overtuigd, dat wij individueel, dat we allemaal een bijdrage proberen te leveren. Dat is in ieder geval, wat ook ik van mijn vrouw terug hoor, en dat hoor je van meer mensen, die dat over zichzelf vertellen. Je probeert om mensen in je eigen omgeving, die misschien wat minder makkelijk uit hun woorden komen of die over het hoofd worden gezien of die worden uitgelachen, die probeer je een beetje nou, beschermen vind ik een heel hoogdravend woord maar je probeert, zeg maar, een goede invloed uit te oefenen in je eigen invloedssfeer, en misschien loop je eens mee aan een goed doel voor een collecte, misschien geen idee. Dus ik denk, dat we als individu dat allemaal doen, en dat is hartstikke mooi. Maar Dus ik denk, dat we als individu dat allemaal doen, en dat is hartstikke mooi.

Sander: 36:14

Maar dat is dan.

Willem: 36:16

Maar dat is dan dus niet de vrijmetselerij? Nee, precies. En dit is echt wel een frustratie voor mij, en dat merk ik nu ook, als je deze vragen aan me stelt. We zouden zelf wel meer kunnen doen. Ik ga jou een verhaal vertellen over een sinaasappel. Dat heeft een van de mensen in onze loges een keer verteld, en dat vind ik een mooi verhaal, en dat wil ik je vertellen, en dat is een soort symbool. En dat verhaal, het kan met sinaasappelen, maar het kan ook ergens anders mee. Maar als jij op straat loopt en je ziet, iemand langs de kanten van de weg zitten, haveloos, raadloos, hongerig, niet verzorgd uitziet, en je gaat daarmee in gesprek, dan ben je misschien al maatschappelijk bezig, dan ben je al bezig, om iemand te zien en te horen, iemand het gevoel te geven, dat die wordt gezien en gehoord. De analogie daarbij, die je kunt gebruiken, is als iemand honger heeft, kun je gaan praten over, hoe lekker een sinaasappel is, hoe zo'n sinaasappel eruit ziet, hoe die voelt in je hand, hoe de textuur van de schil is, hoe die aanvoelt, als je erin knijpt, hoe je hem open moet pellen, wat je dan ruikt van de partjes en dat je ze uit elkaar moet halen, en het gevoel, wat je in je mond krijgt, kan je over praten. Wat je ook kan doen, is, die meneer of die mevrouw daadwerkelijke sinaasappel geven.

Willem: 37:44

Misschien had ik ook gewoon over Rotterdam kunnen gaan praten. Niet lullen, maar poetsen, geen woorden, maar daden. We kunnen hier ook nog even het clublied van Feyenoord gaan zingen met elkaar. Maar voor mij gaat het wel om daadwerkelijke acties. Ik denk, dat maatschappelijk nut, maatschappelijke relevantie, voor mij in Gaat het wel om daadwerkelijke acties. Ik denk, dat maatschappelijk nut, maatschappelijke relevantie.

Sander: 38:08

Voor mij in ieder geval gaat over datgene, wat wij daadwerkelijk doen, uit naam van, uit naam van, dus niet op individuele.

Willem: 38:13

Niet alleen maar erover praten. Dit is heel zwartgallig, wat ik zeg. Als wij alleen maar 45 avonden in het jaar praten, over hoe mooi de maatschappij zou kunnen zijn, als iedereen wat toleranter zou kunnen worden, dan bereiken we nul, niks, zilch, nada, noppers. Afgezien van het feit, dat wij misschien een leuke avond hebben, dat we het gevoel krijgen, dat we iets leuks aan het doen zijn, wanneer we als individuen onze verantwoordelijkheid pakken. En we doen allemaal iets kleins, dat is per definitie klein. Dat is al beter, dan er alleen maar over praten. En wat is nou de overtreffende trap? Dat is, als wij als landelijke organisatie van de vrijmetselerij een echt maatschappelijk doel zouden omarmen of een aantal ervan zouden omarmen en daadwerkelijk iets zouden gaan doen. En dat doen we niet. En ik had het eerder over dogma's.

Willem: 39:11

Een van die dogma's, die je dan altijd hoort, die ik in ieder geval altijd hoor, als ik hierover praat, is het dogma, ja, maar we zijn geen serviceclub. We is het dogma, ja, maar we zijn geen serviceclub. We zijn de vrijmetselerij In hoofdletters uiteraard. We zijn een inwijdingsgenootschap. Wij helpen mensen, om een beter mens te worden, en die betere mensen gaan dan mensen in hun omgeving beïnvloeden, om ook een beter mens te worden. Dat olievlekt dan naar buiten. Nou vind ik een prachtig verhaal. Ik denk, dat het voor mij ook echt zo heeft gewerkt. Maar zoals ik laatst ergens in zo'n stukje heb geschreven, ja, mijn invloedssfeer is echt heel klein, en dat geldt voor iedereen. Dus per saldo bereiken we niet zoveel. Als we als vereniging Daadwerkelijk iets zouden gaan doen, zouden we veel meer kunnen gaan bereiken. Maar het dogma houdt ons een beetje tegen, want we zijn geen serviceclub, want we zijn de vrijmetselerij in hoofdletters, en ik denk, dan is het of het een of het ander, of kan het misschien?

Willem: 40:13

en het een en het ander zijn ja, dat is natuurlijk te denken.

Sander: 40:15

Door dat te zeggen, schep je een soort kader, waar je jezelf dan binnen houdt, terwijl als je dat kader niet schept, dan maakt het niet uit. Ik vind de kader heel beperkend.

Willem: 40:26

Ik vind het überhaupt, dat wij, ik vind het verbazingwekkend, hoeveel dogma's en hoeveel regeltjes wij hebben. Wij omschrijven onszelf als een club met vrije denkers. Nou, volgens mij, als we beginnen te schrijven, welke regeltjes er allemaal zijn, inclusief het Groot Oosten en oude plichten en weet ik veel, volgens mij zijn we wel een tijdje aan het schrijven, hoe je moet lopen, wat je mag zeggen, wat je niet mag zeggen. Dus, als wij inderdaad vrije denkers zouden zijn, zouden wij buiten die dogma's en buiten zo'n kader kunnen treden, zouden we kunnen denken wat kunnen we nou daadwerkelijk bijdragen? Niet lullen, maar poetsen, geen moorden, maar daden. En we hebben middelen in overvloed. Dat is ook. ik zei net al. Het is een klein beetje frustrerend voor me. Ik zie het aan je, dan voel ik me zo iemand, die hoe heet die meneer Don Quijot of zo. Ik vind het zo volstrekt logisch, wat ik zeg, dat ik eigenlijk niet eens begrijp, dat andere mensen dit niet begrijpen, dat je het nog moet zeggen, dat ik het überhaupt moet uitleggen. We hebben zoveel middelen, even een heel klein rekenshommetje.

Willem: 41:30

De mensen van het hoofdbestuur vinden dit vast heel vervelend, dat ik dit rekenshommetje maak, maar als wij 6000 leden hebben, die allemaal ieder jaar 120 euro per jaar afdragen, kun je uitrekenen, dat er ergens rond de 7,5 ton per jaar binnenkomt. Ik weet niet, wat we daarmee doen. We hebben een prachtig museum, blijkbaar. Ik ben daar nog nooit geweest, Dat is wel jammer. Er komen misschien wel duizend bezoekers per jaar. Ik heb werkelijk geen idee. En we geven een blaadje uit, waarin we vooral met elkaar discussiëren in plaats van compareren, volgens mij.

Willem: 42:00

Dus ik heb werkelijk geen idee. Dus misschien doe ik iedereen nu al onrecht aan Het beeld, wat ik heb, is, dat er ergens een bankrekening is, waar echt een substantieel bedrag op staat, waar we iets mee zouden kunnen doen. En wat we zouden kunnen doen is bijvoorbeeld ophouden met geheimzinnigheid en nou eindelijk eens een daadwerkelijke marketingcampagne opzetten, om nou eens het echte verhaal te vertellen, over wie we zijn, in plaats van al die flauwekul, die je op internet ziet. Dat zou als prachtig resultaat kunnen hebben, dat er meer mensen gegrepen en geboeid worden En bevlogen raken en zich bij ons aan willen sluiten, waardoor we meer slagkracht zouden kunnen krijgen. We zouden ook een of meerdere maatschappelijke doelen kunnen omarmen.

Willem: 42:41

We zouden onszelf kunnen verbinden met andere bewegingen in Nederland, die echt ongeveer hetzelfde verhaal vertellen. Ik bedoel, humanitas vertelt echt ongeveer hetzelfde verhaal, en de andere loges, die dan zogenaamd irregulair zijn, die vertellen ook echt hetzelfde verhaal. En dus laten we eens ophouden, met muurtjes te zetten om onszelf heen en tussen ons en alle anderen, die echt hetzelfde doen, en laten we eens proberen, de handen ineen te slaan, en met al dat geld en hopelijk dan ook de meer mensen, die we hebben, dan echt het verschil kunnen gaan maken. Ik heb ergens een keer gezegd, van De wereld heeft echt behoefte aan ons. En ondanks dat ik Best een beetje Afgehaakt ben het afgelopen jaar, merk ik, als ik erover praat, de wereld heeft echt behoefte aan ons. De polarisatie wordt alleen maar groter.

Willem: 43:35

In Nederland Zijn we vergeten, hoe het op een respectvolle manier met elkaar oneens kunnen zijn, vind ik een mooie zin, ga ik even herhalen Het zou fantastisch zijn, als je in een land als Nederland, waar we het echt verrekte goed hebben met elkaar, als je het met elkaar oneens zou kunnen zijn En mogen zijn, en dat we elkaar nog steeds aardig zouden kunnen vinden. En wat doen we? Nee, we gaan rollend over straat. We hebben dan ook politici, waar we niet over mogen praten als vrijmetselaar. Maar ja, what the fuck, weet je? En we hebben politici, die tegenstellingen uitvergroten, en wij trappen er met z'n allen in.

Willem: 44:15

Dus wat er gebeurt, is exact het tegenovergestelde van, wat wij nastreven, en we hebben alle middelen, om daar iets aan te gaan doen. En als we de sluier van geheimzinnigheid een beetje zouden opheffen, is dit nog Nederlands? Ja, de sluier vind ik mooi. Als we iets meer zouden vertellen, wat ons echte verhaal is, wat onze echte doelen zijn en hoe we dat doen, en dat we echt geen kippen slachten, enzovoort, dan bereiken we misschien wel meer mensen. Dus dat zou ik ons erg wensen.

Sander: 44:47

Ja, we zijn heel relevant, maar we zijn onvindbaar. Ja, en dat is heel erg jammer, maar goed, daarvoor zitten we allebei ook in deze podcast. Dat scheelt weer een beetje. Ik heb je verhaal aangehoord. Er waren bepaalde momenten, dat er een bepaalde frustratie bij je boven kwam. Is die frustratie zo groot, dat je zegt Hey, donkieshot, ik vecht tegen de windmolens, ik doe het even op z'n Hollands tegen de bierkaai. Hoe zie je dat voor jezelf? voor je Hoef je niet per se antwoord?

Willem: 45:22

te geven. Ik ben een redelijk transparant mens volgens mij. Ik zei al, ik praat in kringetjes, dus dan herhaal ik even, dat ik echt heb geprobeerd, om mijn bijdrage te leveren in allerlei functies. Daar hoef ik geen schouderklopjes voor te hebben. Ik vind eigenlijk, dat dat hoort. Ik vind eigenlijk, dat dat hoort, als je bij een vereniging hoort, dan zet je je in, en in al die functies heb ik geprobeerd, om dat op mijn manier te doen, om dat op een vernuwende manier te doen, want ik ben ook een van die eigenwijze klootzakken Met een eigen mening. Dus ik ben op een andere manier hof en keldermeester geweest, ikeker, op een andere manier redenaar geweest, op een andere manier opziener, op een andere manier ceremoniemeester. Ik kan niet anders dan mezelf zijn, en ik dacht, dat ik in een club rondliep, waarin mensen zichzelf mochten zijn. En een van de dingen, waar ik steeds over heb gesproken, is dit verhaal, en niet meteen vanaf dag één, want toen was ik nog aan het zoeken, van wat kom ik hier halen? Maar in de loop van de jaren is het mij steeds duidelijker geworden, van wat zijn we hier nou eigenlijk aan het doen? Of wat denk ik, dat we hier zouden kunnen moeten willen doen? Ik ben niet iemand, die in de coulissen blijft zitten. Ik trek mijn mond wel open, maar dat probeer ik op een respectvolle manier te doen, en op enig moment is het wel bij mij gaan knagen, dat ik dan wel merk, dat het verhaal, wat ik probeer te vertellen, dat dat wel degelijk resoneert, misschien wel bij de helft van onze loge. We hebben avonden gehad, waarop we over visie hebben gesproken, wat willen we nou met de loge? We hebben daar enquêtes over gehouden, van wat willen we doen en waar zouden we mee op willen houden, en ik heb dat soort avonden allemaal georganiseerd of mee helpen organiseren. En dus ik heb wel degelijk het gevoel, dat hetgene, wat ik zeg, dat het resoneert. Maar het is wel op enig moment aan mij gaan knagen, dat ondanks het feit, dat het resoneert, dat er dan niks gebeurt En donkerjot is dan niet helemaal het goede woord, en ik wil niet zo arrogant zijn, om te zeggen, dat ik dan slimmer ben dan de rest.

Willem: 47:33

Geen Louis van Gaal uitspraken aan deze kant van de tafel of aan deze kant van de microfoon. Die arrogantie wil ik niet hebben, maar ik heb wel het gevoel gekregen, dat ik dan aan een paard aan het trekken ben gegaan, wat of dood is, dus niet in beweging kan komen, of doof is, wat niet in beweging wil komen. En dan kom ik in een soort gewetensknoop terecht, want ik respecteer de meningen van andere mensen, ook als ze het met mij oneens zijn. Dat is niet altijd makkelijk. Ik bedoel Het feit, dat wij vrij metselaars zijn. Ik wil niet zeggen, dat het altijd makkelijk is, om dat te accepteren, maar dat heb ik dan toch wel een beetje geleerd. Maar dat zorgt dan wel.

Willem: 48:10

Als dat te veel of te lang gebeurt, dan zorgt dat voor een gevoel van ik ben geen toeschouwer, ik ben een mede-actor Ik ben een nou vind ik mooi een actieve participant, en dan wil ik ook nog iets bereiken, ja, en als dat dan niet gebeurt, dan begin ik me af te vragen van ja, oké, misschien moet ik het nog een keer zeggen. Nou, als je dat te vaak doet, word je drammelig. Als je dat te vaak doet, word je drammerig. Daar heb ik mezelf ook op betrapt. Dat vind ik niet fijn, dat vind ik niet fijn, dat moet ik ook niet doen. Het kan er ook toe leiden, dat ik denk van Ja, weet je, dan hou ik er maar over op. Dat heb ik ook een tijdje gedaan, dat voelt ook niet helemaal lekker.

Willem: 48:55

Het kan er ook toe leiden, dat je spottende opmerkingen gaat maken spottende opmerkingen raad maken, Heb ik mezelf ook wel eens opbetrapt.

Sander: 49:01

Nee, jij zelf spottende opmerkingen Richting?

Willem: 49:03

nou ja, traditionalisten of het hoofdbestuur of whatever. Nou, dat is geen respectvolle manier, om met anderen om te gaan. En het laatste gevoel, wat mij wel is bekropen, is van ja, waarom doe ik al die moeite? En pas ik dan wel zo goed bij die vrijmetselerij? Dus, soms is het belangrijk, om eens naar jezelf te kijken En jezelf af te vragen van Wie ben ik, wat ben ik, wat zoek ik, wat doe ik hier? En zijn mijn doelen of doelstellingen En idealen en denkbeelden En wensen en verlangens nog wel hetzelfde Als van 11,5 jaar geleden? En dat is eigenlijk het punt, waar ik me op bevind, op dit moment.

Sander: 49:41

Ja, maar is het dan, dat je zegt, van oké, we zijn nu zo voor 11,5 jaar verder, dit is een punt van retrospectie? Want dan zeg van ik zit hier op mijn plek, maar ik kijk of de toekomst of ik die nog moet bijsturen, mijn verwachtingen, mijn hoop. Of is het meer, dat je op een punt zit van Ja, ik weet niet, of wij wel een match zijn als vrijmetselarij en Willem zijnde.

Willem: 50:11

Ja, een beetje van beide. Zeker het laatste. Ik weet niet, of wij nog wel een match zijn. Tegelijkertijd zie ik wel dingen gebeuren op kleine schaal. Ik mag een paar stukjes schrijven in het vrijmetselaarsblad. Daar krijg ik positieve respons op, eigenlijk niet eens uit onze loge, wat me dan ook wel weer een beetje verbaast, maar wel uit het land. Het feit, dat ik hier vanavond zit, dat vind ik ook fijn, want dan heb ik de kans, om dit verhaal ook eens te vertellen, in plaats van allerlei mensen, die vanuit hun perceptie Vertellen, wat er allemaal goed is aan de vrijmetselerij En er is heel veel goed aan de vrijmetselerij, ja.

Willem: 50:53

Dus ik zie wel hele kleine dingetjes gebeuren, maar ik vraag me dan wel af Heb ik dan nog het geduld en de energie, om hier aan te blijven sleuren? Want zo voelt het een beetje, dat merkte ik aan mezelf, dat mijn energie wat wegliep, en daar heb ik mezelf wel een klein beetje in verloren. Ik ben ook maar gewoon een mens, en ik doe dingen op mijn manier, en ik heb al die functies geprobeerd, om dit verhaal uit te dragen. Ja, daar ben ik dan, denk ik, niet goed in geslaagd, en ik weet niet, waar dat aan ligt. Het kan aan mij liggen, het kan aan onze loge liggen, het kan liggen aan het feit, dat ik eigenlijk mezelf nooit zo heb verdiept in andere loges. Ik ken niet zo heel veel mensen uit andere loges, ik ga niet zoveel op bezoek bij anderen, ja dan kan je afvragen, of het loge specifiek is, of dat het gewoon het construct, vrijmetselarij is?

Willem: 51:47

Ja, dat vraag ik me ook af. Dus ligt het dan aan mij, dat ik iets meer verwacht, want daar begonnen we over. Wat waren mijn?

Willem: 51:54

verwachtingen daar, want ik wist wel, dat ik niet bij een serviceclub mezelf ging aansluiten. Dat wist wel, dat ik niet bij een serviceclub mezelf ging aansluiten. Dat wist ik echt wel. Dus ik weet even niet, waar het aan ligt. Ik weet niet, of het aan mij ligt of aan het feit, dat het een verandering is, die misschien een lange aanloop heeft en misschien uiteindelijk wel door gaat resoneren, en dan weet ik ook niet, of ik daar het geduld voor heb.

Willem: 52:22

Ik weet wel dat ik het afgelopen jaar Wel wat energie ben kwijtgeraakt. Dat is dan ook eerlijk, om te zeggen, ook in deze podcast, dat ik niet weet, of ik Het is nu september, wat ik op dit moment echt niet weet Of ik na december nog wel lid wil zijn. Van die vrijmetselderij, of ik daar de energie voor heb. Dus dat kleurt mijn verhaal uiteraard. Nee, zeker.

Sander: 52:49

Ik ken je mening natuurlijk. Die heb ik vaker gehoord, en daarom zit je hier ook, omdat ik weet, dat je die hebt. Mening, visie zei ik al in de intro. Maar ik denk, dat er met jou heel veel mensen zijn, die op deze manier erover denken En de respons op jouw stukjes bevestigt. Dat denk ik ook wel. Je noemde net al er zijn een heleboel mensen, die heel erg jubelend over de vreemdselerij zijn. Als ik dan terugkijk aan de afleveringen, die ik maak, dan zijn dat heel veel. Kijk, je zit met mensen aan tafel, die bij hetzelfde clubje zitten, en dan praten we allemaal over, hoe leuk het is, om bij het clubje te zitten. Maar daardoor krijg je natuurlijk niet heel erg een drie-dimensionaal beeld van wat de vrijmenselarij is. En nu, met alleen jou erbij, dat bedoel ik niet lullig, maar is het niet nog steeds helemaal drie-dimensionaal?

Willem: 53:38

Maar dat dijen we alweer een beetje een stukje uit.

Sander: 53:41

Het is in ieder geval een ander perspectief. Ja, precies Een wisseling van perspectief. Ik denk, dat dit perspectief ook zeker nu heel erg resoneert. En wie weet, als deze aflevering over tien jaar nog steeds online staat, denken ze waar hebben ze het over? Dit is een gepasseerd station.

Willem: 54:00

Nou, ik hoop het. We zouden echt iets kunnen betekenen. Ik zei dat net al Nederland is volgens mij echt toe Aan een verhaal van Jongens. We kunnen het samen Met elkaar, In plaats van ieder voor zich Is er iets, wat we nog niet besproken hebben.

Sander: 54:17

Dit moeten we nog even aanstippen, voordat we afronden.

Willem: 54:21

Nou, ik denk, dat dit eigenlijk best een oké afronding was. Willem, ontzettend bedankt, graag gedaan, ik vond het leuk. Dankjewel, sander.

Sander: 55:07

Bedankt voor het luisteren naar deze aflevering van de Vrijmetselaars podcast TV Gelderland 2021. Voorjeppotcom En Voorjepot is met de D van podcast Of klik op de Support de Show link onderaan de show notes. Tot de volgende aflevering TV Gelderland 2021.