Bölüm 5 - Miray Özkan - Bir ilişkinin ve ölümün anatomisi, yas, erkeklik ve tünelin diğer ucu (bonus olarak İstanbul b*klama)

Miray'ın, Emre'nin doğumgününde yazdığı Instagram postu:

"Bu fotoğrafı ilk zamanlarımızda çekmişim, genciz, beğenişiyoruz karşılıklı o sıra, sen de beni çekmişsin, böyle küçük oyunlar... Yaşasaydı paylaştığım için gıcık olurdu kesin, gösterişçi filan bulurdu. Paylaşırken benim de aklımdan bir sürü şey geçiyor. Özlem, suçluluk, mutluluk, acılar, sevgiler, öfkeler. Acısı hala taze mi? Kendimi fazla mı dışa vuruyorum? Vurmamalı mıydım? Sığınak gibi mi oldu buralar biraz? Kendimi senin varlığın ve yokluğun fikriyle yeniden mi tanımlıyorum? Bu düşünceler geliyor geçiyor.. Pek bir ehemmiyeti yok gibi. En nihayetinde böyle bir kaç gün var. Doğum günü, ölüm günü, evlilik yıl dönümü filan. O zamanlarda da hatıralarımızı anmayalım mı? Çığlıklar atasım var da yine böyle küçük ifadelerle yetiniyorum. O da görülsün, ben de görüleyim istiyorum. Doğum günün kutlu olsun 🖤 Seni anıyoruz sık sık, seviyoruz, özlüyoruz... 🌿biraz da sövüyoruz takdir edersin ki ❤️"

Bu da Miray'ın yazdığı dünyanın en iyi şiiri:

Gluteni Kestim
 
Hazımsızlık yaşıyorum, biraz da reflü var
Travmatik çocukluk elbette gaz yapar
Kaygı bozukluğu ya da sürmenaj
Bilemiyorum başka sorun mu var
 
Gluteni kestim, yogaya başladım
Lif olsun diye maş fasülyesi haşladım
Nutella’dan kurtuldum bittere başladım
Beni ancak ekolojik Pazar paklar
 
Resti çektim, işi bıraktım
Odamın birini yabancıya kiraladım
Tazminatı etheriuma yatırdım
Bana komaz artık dolar molar
 
Toksik arkadaşları geride bıraktım
Nefesimi dinledim, hayata sarıldım
Ben de artık bedenimin farkındayım
Yavaşladım, yavaşladım
 
Güneyde bir bungalov kiralasak
Farkındalık içinde anı yakalasak
Para kazanmak mı, ne önemi var
Yeter bize, biraz deneyim pazarlasak.