Hoewel de cultuurbonzen het bestaan ervan ontkenden, ontstond er eind jaren ’50 ook in de Sovjetunie een onofficiële jongerencultuur met een eigen dresscode, slang en een voorkeur voor westerse muziek. Een kaartje naar de sterren, de roman die deze ontwikkeling leek te boekstaven, kreeg al snel de status van een cultboek, zeker nadat de autoriteiten de toegankelijkheid ervan probeerden te beperken omdat jonge lezers zich aan de onaangepaste personages zouden spiegelen.  In deze aflevering richten we ons op een sprankelende jeugdroman en de niet-aflatende pogingen van de autoriteiten om deze onschadelijk te maken. Ook zal duidelijk worden hoe hardnekkig het stalinisme in de jaren ’50 was, zelfs in de denkwijze en het taalgebruik van de meest uitgesproken anti-stalinisten.