Doing Good Works Podcast
For this third season, the Unbossers Podcast takes on a new chapter: it becomes the Doing Good Works Podcast. The previous seasons remain available, but from now on we switch to Dutch. On our Unbossers YouTube Channel, you can still follow every episode with subtitles.
I, Nick Van Langendonck, will take you further along the journey from my book Doing Good Works. What does it mean to do good in the workplace? And how can we show that it truly works?
Guided by faith, hope, love, wisdom, justice, courage, and temperance, I sit down with ordinary people building extraordinary companies — honest, sharp, and inspiring.
Doing Good Works Podcast
Lange Tafel Sessies met CD&V politica, Ceo Phoenix Consulting en Business Coach
Tijdens de Lange Tafel-etentjes die Nick elk kwartaal organiseert gaat Gen Z’er Lorenz Streffer van Podcast for Talent in gesprek met de deelnemers, die net zoals Nick op zoek zijn naar wat het Goede doen op de werkplek betekent. Lorenz legt hen verrassende vragen voor waar veel startend talent mee zitten.
Welkom bij Podcast voor Talent, waar wij de antwoorden zoeken op jouw vragen. We zijn hier bij de vierde van de zes podcasts deze avond, van het Bostersnetwerk in een lange tafel. We hebben drie vrouwelijke sprekers in de zetel, Ellen, Nathalie en Bianca. Ik ga meteen het woord aan jullie laten om jullie zelf eerst kort voor te stellen, wie jullie zijn, wat jullie doen en wat jullie vanavond hier brengt, vooral. En Ellen, jij mag je iets afwijden.
SPEAKER_00:Oké, hallo, goedenavond. Ik ben Allen. Ik ben sinds kort CEO van Phoenix Consulting. Phoenix Consulting is een bedrijf dat zich specialiseert in het identificeren van talent door assessment en development centers, maar ook in het ontwikkelen van talent door middel van coaching en het aanbieden van leiderschapstrajecten. Dat is wat wij doen.
SPEAKER_03:Oké, in een notendop. Heel veel. In een notendop. Profi met uw overstap. Wij wij elkaar al kennen toen je nog bij SJ Works werkte. Toen voelden jullie ook samen je team al een traject van Nick. Maar wat brengt u vanavond hier bij de lange tafel?
SPEAKER_00:Wel, vorig jaar was ik uitgenodigd voor de lange tafel van Nick, toen hij 30 vrouwen bij elkaar gebracht dat die niet op de hoogte waren en dat ze eigenlijk samengebracht waren. En ik wou eigenlijk aan u leeren en ik dacht, oh, op nieuwe netwerk event, ik netwerk echt niet graag. Maar toen kwam ik hier aan en de setting alleen al. 30 hele toffe vrouwen ontmoet in een kleine setting. Leuke gesprekken, maar gesprekken met diepgang. En dat heeft ervoor gezorgd dat ik hier vanavond terug ben om opnieuw die gesprekken te kunnen voeren. En so far so good. Ik heb al met heel fijne mensen kunnen babbelen. En dat is wat ik echt heel graag doe, want dan ga ik ook geïnspireerd terug naar huis.
SPEAKER_03:Oké, super. Dankjewel. Nathalie, wie ben jij, wat doe je? En wat brengt u vanavond hier?
SPEAKER_01:Ik ben Nathalie, ik ben coach en mentor. Ik ben ook auteur van ondertussen vier boeken. En ik heb ook mijn eigen podcast. Dus voilà, dat is een beetje in de noten op wat ik doe. Wat er mij hier brengt, is vooral een vriendin van mij, Alix, die zei: Hij moet je niet ontmoeten, want dat zou een meer goede match zijn bij u. En dus een beetje benieuwd. En benieuwd naar nieuwe mensen ontmoeten.
SPEAKER_03:Oké, super. En dan hebben we nog Bianca. Bianca, wie ben je? Wat doe je en wat brengt u hier?
SPEAKER_02:Ik ben Bianca de Buit. Ik combineer twee professionele opdrachten: ik ben Senator, senator voor CDMV. En daarnaast werk ik ook voor de Jezüten. De Jezüten die bekend zijn van het onderwijs. Iedereen kent wel de Jezüïte colleges.
SPEAKER_03:Misschien moet je het ooit even toelichten, want we hebben een heel jong publiek, misschien ze Jezüeten toch niet kennen.
SPEAKER_02:Zal ik helemaal opnieuw beginnen?
SPEAKER_03:Nee, nee, gewoon enkel kort hoe licht uiteen.
SPEAKER_02:Ik werk ook voor de Jezüïten. Jezueen, dat is een religieuze orde. Zij zijn ongeveer 500 jaar geleden, gesticht, en begonnen toen eigenlijk al met het inrichten van onderwijs, onder andere. Nu nog altijd bekend, ook onder andere in Antwerpen, van het onze lieve vrouwcollege, het Xaverius College. Maar doen daarnaast ook heel veel andere dingen: vluchtelingenwerk, ontwikkelingssamenwerking en natuurlijk ook zingevingsactiviteiten, de rij, centra, enzovoort.
SPEAKER_03:Oké, interessante. We hebben allemaal een heel andere achtergrond, een heel ander krijgentraject afgelegd. De centrale vraag die wij vandaag aan jullie gaan stellen, draait rond rechtvaardigheid. We hebben een heel jong publiek, een jonge luisteraars die als zij op de arbeidsmarkt of op de werkvloer treden, willen zij eigenlijk meteen erin vliegen en zij hebben ook een beetje het gevoel dat de wereld op hun staat te wachten. En eigenlijk de wereld ook aan hun toe behoort, en zij nu er zijn om hun kensen te grijpen. En daarom wil ik eigenlijk aan jullie de vraag stellen. Ellen, kan je mij goed horen anders moet je een beetje dichter schuiven. Ga ik anders ook een klein beetje dicht schuiven? Zo. Super. Dat gaat volgens mij al iets beter zijn, oké, super. Eerst vooral, wat betekent rechtvaardigheid voor jullie in je werkcontext, jullie wil starten.
SPEAKER_01:Iedereen kijkt naar mij, ik wil niet starten.
SPEAKER_03:Ik ga misschien alles een beetje inpikken, want vele mensen volgens mij niet weten of niet meteen zouden denken. Ellen, jij bent nu CEO, maar je bent jij gestart als logopedist. Klopt.
SPEAKER_00:Ik heb een passie voor het beter maken van mensen, mensen helpen. Ik ben eigenlijk een geboren en getrogen hulpverlener. En ik heb er altijd enorm van genoten om kinderen te helpen. Als zij het lastig hadden, ik was gespecialiseerd als tottertherapeuta en ook dyslexie. Dus dat waren toch wel twee zeer uitgesproken stoornissen. Soms ook zeer opvallende stoornissen in een klaslokaal. Ik heb volwassenen bij mij op de praktijk gehad, die gingen trouwen en die heel graag de ja vlot wilde zeggen aan het altaar. En ik was enorm gepassioneerd en ik legde daar alles van mezelf in om dat te laten slagen. Maar op een bepaald moment in mijn carrière kreeg je zelf een gezin naar je toe en een andere uitdaging, en ben ik eigenlijk zo in het talent gerold. En voor mij is die passie nog altijd hetzelfde. Kijken van oké, waar zit dat talent zit en hoe kan dat talent het best tot zijn recht komen. Vandaar dat ik ook heel graag mee omring met een jong, dynamisch team. Je hebt Charlotte ontmoet en nog een aantal mensen in de tijd bij SDWorks. En ik hou er enorm van om samen met die mensen op zoek te gaan naar wat is het nu waar je echt goed in bent. Want als jij kan doen waar jij goed in bent, dan wordt de organisatie er ook beter van. Want een werkrelatie, dat is altijd een win-win in beide richtingen. Het kan niet alleen maar leuk zijn. Het moet ook nog renderen, zeker als je een commerciële organisatie werkt. Maar dat is toch wel wat de rode draad in mijn carrière. Talent spotten, talent beter maken. En als ik dan zie dat dat niet gebeurt, dan druist dat ongelooflijk in tegen mijn rechtvaardigheidsgevoel als mensen niet eerlijk behandeld worden, niet de juiste kansen krijgen of ook niet de juiste kansen grijpen, dan vind ik dat heel erg lastig.
SPEAKER_03:Heb jij het dan ooit meegemaakt omdat je uit een niet-economische achtergrond komt, dat ze u misschien onderschatten en niet rechtvaardig behandelen?
SPEAKER_00:Ja, er zijn heel veel zaken niet rechtvaardig. Zeker vanuit de sociale sector. Als kind waar je geboren wordt, welke kansen je krijgt, welke begeleiding je krijgt, daar begint het al mee. Maar ook op de werkvloer, zelf als jonge professionals starten, dan werd dat wel gezegd, je hebt wel leergeld te betalen en dan bewijzen we eens maar een keer. Ja, dat zijn zo de dingen nu waar dan erge dingen, heb ik er iets aan overgehouden en helemaal niet. Wat heb ik geleerd? Doorzetten, hard werken, maar ook wel voor mezelf opkomen. Als daar iets bij was wat ik niet oké vond, dan was ik ook wel de eerste die dan wel de mond had om dat ook wel te gaan benoemen.
SPEAKER_03:Bianca, jij hebt al een hele carrière achter de terug in de politiek. Wat de Belgische politiek soms wordt voorgeworpen, dat er niet gedacht aan de maatschappij, maar eerder aan partijpolitiek wordt gedaan. Heb jij dan soms ook momenten gehad dat je in de politiek staat en het gevoel dat er niet rechtvaardig wordt gehandeld?
SPEAKER_02:Zeker. En ook wel het feit wat u zegt dat men soms te veel het partijbelang voorop stelt, en misschien iets minder het maatschappelijk belang. Maar ik durf wel te hopen dat bij een nieuwe generatie van politici, jonge vrouwen en mannen, wel heel goed weten en beseffen dat om een maatschappij vooruit te duwen, dat is ook in het bedrijfsleven zo, dat samenwerken toch wel de sleutel is. En dat je natuurlijk vanuit je eigen ideologische overtuiging aan politiek doet of in het bedrijfsleven staat. Maar dat je ook die verschillen soms moet kunnen overbruggen. En dat je ook de hand moet kunnen reiken met collega's, collega's politici binnen andere partijen, maar die wel een gemeenschappelijk doel hebben.
SPEAKER_03:Ja, oké, interessant. Nathalie, hoe rechtvaardigheid, hoe kom jij daarmee in contact in je dagelijkse werk?
SPEAKER_01:Ik denk zeker aan vast, want ik ben eigenlijk doorgegroeid vanuit een psychotherapiepraktijk, dus ik heb een beetje een lijkaardig profiel misschien als Ellen. Dus persoonlijk heb ik dat wel al vaak ervaren. Ik ben ook als heel jonge coach en psychotherapeut gestart. Ik woon in Nieuwpoort, dus dat is zo echt diep West-Vlaanderen, waar men niet zo aan emoties doet en dan zeker niet met jonge vrouwen zo. Dus ik ben daar wel heel vaak tegen vooroordel aangelopen. Ik had ook nog geen kinderen. Nu ik zelf moeder ben, begrijp ik dat wel wat beter. Ik snap dat het moeilijk is als moeder om advies te ontvangen van iemand die zelf nog geen moeder is. Maar als ik dat dan terugrefleer op mezelf, een beetje zoals Ellen, denk ik ook, heeft mij dat vooral leren geloof in mezelf en voelen van ja, oké, het wordt je niet zomaar in de schoot geworpen, maar eigenlijk achteraf gezien ben ik daar wel blij, omdat als ik nu terugkijk waar ik sta, dat is ook omdat ik daar keihard heb moeten voor vechten. Als ik start als psychotherapeut en mijn man ook van hebt vier maanden als ik helemaal zelfstandig werd. Want wij zijn niet het soort gezin waarin je even zo twee jaar een dure hobby kunt hebben en dat nieuwsgevend was. En dat voelde ik soms ook zo van: ja, waarom kunnen anderen daar dan superveel budget tegenaan gooien voor een fotograaf en shoots en meer als gewoon Instagram-profiel. Maar dat voelde toen soms ook wel echt vaardig. Maar als ik dat dan omdraaide, voelde ik wel van, door het feit dat dat moest en delen zijn, dat je wel keihard uit je kast moeten komen. En daardoor speelt het veel meer op het scherm van de snede. Dus ik vind dat een moeilijk woord. Want zeker als politicus, ja, tuurlijk, er is onrecht in de wereld. En tegelijk op een persoonlijk level zie ik daar vooral heel vaak een uitnodiging tot groei en tot veerkracht. Ook wel in, als je het zo kunt zien.
SPEAKER_03:Het is heel duidelijk dat voor jullie rechtvaardigheid wel zeer centraal staat in jullie, of heeft centraal gestaan in jullie carrière en dat ook nog steeds zal doen. Maar hebben jullie ooit zelf het gevoel gehad dat jullie niet rechtvaardig hebben gehandeld naar anderen toe, dat jullie misschien iemand hebben voorgetrokken, met meteen een logische reden, maar gewoon puur een persoonlijke reden misschien.
SPEAKER_00:Ik denk dat je als mens en als manager zeker wel bepaalde voorkeuren hebt. Met sommige mensen werken gewoon heel makkelijk samen, heb je maar een half woord nodig. Dat voelt goed, dat is makkelijk, dat is leuk. Dat ga vooruit. Er is onmiddellijk veel vertrouwen. En ik denk dat je nooit bewust iemand voortrekt, maar dat je soms, en als je daar achteraf bekijkt, denk je dan misschien van ja, misschien wel. Maar nooit bewust ga je mensen, maar je wil iedereen leerkansen geven. En dat is ook je rol als manager die je te vervullen hebt. Als je dat niet kan, dan denk ik niet dat je geschikt bent om als manager een rol op te nemen. Maar ik denk dat als je heel eerlijk bent bij jezelf, ben je misschien soms net ietsje strenger geweest. Of iets toch goed gevonden, wat misschien toch niet zo goed was. Maar je weet, die persoon heeft het lastig. Ja, ik denk dat dat menselijk is, maar dat mag niet de bovenhand nemen natuurlijk. Want uiteindelijk heb je een rol te vervullen. En moet je daar professioneel in zijn, want anders ben je met heel veel verschillende maten aan gewicht in te werken. En dan zou het niet goed komen.
SPEAKER_01:Ik herken dat wel ook, als coach en als therapeut ook. Je hebt ook gewoon mensen in je zetel voor je dat je denkt, ja, je hebt gewoon een natuurlijke aanleg en mensen met wie dat gewoon heel moeilijk gaat. En sommigen daarvan voelen dat zelf ook en dan duurt dat niet, maar sommigen hebben dat gevoel helemaal niet wederzijds. En dan kan ik het mij soms ook wel betrappen achteraf. Misschien had ik dat wat meer kunnen om een beetje meer verpakken of zo, of niet zo hard op de man. Maar je zegt, natuurlijk neemt dat niet boven, want je bent de mens en sommige mensen liggen u, andere mensen trigger u, dat is een heel groot stuk. In therapie en in coaching. Wanneer gaat het over de ander en wanneer is dat uw stuk? Dat speelt, en eigenlijk moet je dat proberen zoveel mogelijk uit te halen. Maar dat is natuurlijk in de theorie heel makkelijk en in de praktijk niet altijd zo evident.
SPEAKER_02:Het kan soms ook positief werken. En ik heb het zeker ook gedaan. Zeker in mijn politieke loopbaan, was ik altijd heel gevoelig aan bijvoorbeeld jonge mensen, zeker jonge vrouwen vooruitstuwen, of ook mensen uit de diversiteit. Je zou kunnen zeggen, dat was dat altijd helemaal eerlijk. Nee, maar zolang die pariteit niet bereikt is, vond ik dat eigenlijk wel gerechtvaardig is om die jonge vrouwen en mensen met diversiteit misschien net dat extra duwtje te geven of net die extra kans. En ook in mijn werk nu in de Jezüten, waar toch de zorg voor de kwetsbare heel centraal staat, vind ik het soms ook wel gerechtvaardigd om bijvoorbeeld jongeren uit kwetsbare gezinnen, uit wat we moeilijke wijken noemen, ja, om die misschien nog net iets meer omkadering, wat meer aandacht, wat meer zorg te geven. Dat doe je uiteindelijk alleen maar om die mensen ervoor te zorgen dat de obstakels en de barrières die ze ondervinden, om die te doorbreken. En ervoor te zorgen dat ze eigenlijk later op die arbeidsmarkt wel gewoon gelijke kansen krijgen.
SPEAKER_01:Het is een dubbele wel natuurlijk, want het is ook zij die de kansen moeten grijken. Het is zo dubbel. Ergens vind ik dat heel tof dat je zegt, ja, en ook daar in mijn praktijk werd dat ook soms, dat je denkt, ja, wacht, de pricing dat ik heb, dat is echt niet haalbaar voor dat gezin. En dan is dat ook een beetje een soort van een eigen sociale zekerheid dat je daarin gebruikt, omdat je gewoon weet, ja, dat is gewoon niet haalbaar. Maar tegelijk merk je ook wel van je kunt een stuk doen en dan is de andere partij die daar ook een stuk in vast te grijpen heeft en met de kansen aan de slag te gaan heeft.
SPEAKER_03:Ja, ik heb een laatste vraag die ik wil stellen dan. Heeft het u ooit iets gekost om rechtvaardig te zijn? En zo ja, wat dan?
SPEAKER_02:Zal ik beginnen met een getuigenis? Ik heb inderdaad lang geleden, maar in een professionele context, waarbij er een manager was, en ik was toen vrij jong, jonge vrouw in de politiek. Die wat we nu toxisch leiderschap noemen, maar dat was een term die we toen niet kenden, maar het gedrag was er wel zeer degelijk, heb ik dat toen wel aangekaart. Dat is niet goed onthaald. Bijna het hele team is toen eigenlijk aan de deur gezet en ook mijn eigen lot en loopbaan ging toen aan een zijde draads. En toch zou ik het denk ik opnieuw doen. Ook al heb ik daar nachten van wakker gelegen, en was mijn politieke loopbaan bijna ook gebruikt, maar het was sowieso flagrant het gedrag van die ene dame, dat ik vond, dit moet aangekaart worden, dit moet gestopt worden. Dus in die zin werkt het soms ook wel moe, wat Nick daar net al zei, om soms onrechten op situaties waar je denkt, het kan eigenlijk niet om die aan te kaarten. Maar helemaal vrij, van enige consequentie ben je natuurlijk niet. En dat is dan de vraag in hoeverre wil je daar zelf in gaan en neem je daar zelf al die risico's in. Maar als iedereen de andere kant opkijkt, verandert er natuurlijk nooit iets wezen.
SPEAKER_00:Ik heb niet drastisch in die zin meegemaakt in mijn carrière en daar prijs ik mij gelukkig om. Maar natuurlijk kom je wel af en toe in situaties waar je denkt van dat verinkt, hier kan ik mij toch niet vinden. En ik denk dat het dan belangrijk is om het te durven bespreekbaar maken. En durf je dan niet rechtstreeks met de persoon doen, waar je eigenlijk het gesprek moet mee aangaan. Zoek hulp, zoek iemand directe collega, een vertrouwenspersoon, een mentor. Zo belangrijk, zeker als je in het begin van je carrière staat, je moet uw weg nog helemaal zoeken in een organisatie. Maar spreek erover en durf ook uw grenzen aan te geven. Hier trek ik de lijn. Ik denk dat dat heel belangrijk is. En als ik dan al advies mag geven aan de mensen die nu ons bedrijfsleven gaan veroveren, is het dat dan wel. Zoek iemand, maak het bespreekbaar, durf spreken. En soms, inderdaad, dat gevolgen. Maar niks doen heeft denk ik nog veel grotere gevolgen.
SPEAKER_01:Ja, voor alle laatste zo, in het Engels hebben zo die uitspraak: denk ik, righteousness is its own reward of zoiets. Je krijgt niet altijd applaus van de buitenwereld, of zelfs een tegendeel tegenkanting. Maar ik denk wel dat het omgekeerde doen een veel hogere prijs is, want ik heb soms ook met klanten of zo. Ja, wat zou ik daar dan mee doen en die dilemma's en zo voort. Maar wat ik dan vaak zeg is: wat kost het je als je het niet doet? Wat is de prijs als je het niet doet, als je het niet uitspreekt? Die is vaak nog veel hoger. Dat is ook wel iets wat je moet in overweging nemen.
SPEAKER_03:Heel stof om over na te denken. Maar helaas is het een heel korte podcast, omdat we er nog twee te gaan hebben. We hebben er al vier opgenomen met deze wij. Ik ga jullie toch even moeten bedanken voor jullie tijd en moeite om hier even te zitten. Ik vond een heel interessant gesprek en ik zou echt nog wel veel willen doorgaan, maar dat is stof om na te denken voor een andere podcast. Ik ga toch bedankt. Dank u wel. Dan voor het gesprek. Ik heb jullie nog een fijne avond en geniet van jullie koffie.
