Word of God Podcast
Καλώς ήρθατε στο "Word of God Podcast"! Εδώ συζητάμε ανοιχτά για τον Ιησού Χριστό, βυθίζοντας στις σελίδες της Αγίας Γραφής και μοιραζόμαστε εμπειρίες από την καθημερινότητά μας.
Σκοπός μας είναι να φέρουμε πιο κοντά το Ευαγγέλιο σε όλους, εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία. Για επικοινωνία, απορίες, ή απλά για να μοιραστείτε τη δική σας ιστορία, στείλτε μας email στο podcast@wordofgod.gr.
Πάρτε μέρος στη συζήτηση και γίνετε κομμάτι της κοινότητάς μας!
Word of God Podcast
EP. 01 - ''Ομολογία με τους νέους'' - Η Ιστορία της ομολογίας του Σταύρου
Στείλε μας Μήνυμα (Χωρίς Χρέωση)
Πώς μπορεί η πίστη να μεταμορφώσει τη ζωή ενός νέου ανθρώπου; Ακούστε την καθηλωτική ομολογία του Σταύρου Παπανικολάου, ο οποίος μοιράζεται μαζί μας την εντυπωσιακή του διαδρομή με τον Ιησού Χριστό. Σε αυτό το επεισόδιο της καινούριας μας εκπομπής "Ομολογία με τους Νέους", ο Σταύρος μας αφηγείται πώς γνώρισε τον Χριστό, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε και πώς η πίστη του τον καθοδηγεί σε κάθε απόφαση της καθημερινότητάς του.
Μέσα από μια ειλικρινή και ζωντανή συζήτηση, εξερευνούμε τα βιώματα του Σταύρου και τη δύναμη που αντλεί από την πίστη του στο Χριστό. Ανακαλύψτε πώς η πίστη μπορεί να επηρεάσει τις ζωές των νέων ανθρώπων και να τους στηρίξει στις πιο δύσκολες στιγμές τους. Ελάτε μαζί μας σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι και αντλήστε έμπνευση από την ιστορία ενός νέου ανθρώπου που συνεχίζει να βαδίζει με τον Χριστό.
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο YouTube "Word of God" για να παρακολουθείς και να ακούς τον Λόγο του Θεού.
Δες πώς ο Λόγος του Θεού μπορεί να μεταμορφώσει, να καθοδηγήσει και να γεμίσει τη ζωή σου.
📧 Email Επικοινωνίας: podcast@wordofgod.gr
Βρες μας και στα Social Media:
🟠 Instagram: https://bit.ly/3cAdtgX
🔵 Facebook: https://bit.ly/3v8vRnp
⚫️ TikTok: https://bit.ly/3uLJgVz
📖 Hashtags:
#god #pray #faith #jesus #love #wordofgod #bible #christian #amen #motivation #gospel #worship
🎵 License Information: All rights reserved under Envato Elements and Storyblocks.
Υπότιτλοι AUTHORWAVE. Χαίρετε, φίλοι, ακροατές, καλώς ήρθατε σε ένα επεισόδιο του podcast, αυτή τη φορά με μια διαφορετική δομή. Αλλάζουμε λίγο ή προσθέτουμε, για την ακρίβεια, μια καινούρια εκπομπή, η οποία θα ονομάζεται Ομολογία με τους Νέους, με τους νέους, με τους νέους ανθρώπους που γνώρισαν τον Ιησού Χριστό. Πως άνθρωποι σε μικρή ηλικία βίωσαν εμπειρίες, περπατάνε μαζί Του, πως ξεκίνησαν, πως Τον γνώρισαν και τι είναι αυτό που ουσιαστικά τους κρατάει ακόμα και μας. Καλεσμένος για την ομολογία του είναι ο Σταύρος Παπα-Νικολάου, ο οποίος, με τη χάρη του Θεού, θα μας πει μερικά πράγματα Και στο πλαίσιο της συζήτησης θα μπορούσαμε με μια όμορφ. Καλησπέρα Κωνσταντίνε, καλησπέρα Σταύρο.
Speaker 2:Καλησπέρα σας.
Speaker 1:Χαίρετε, χαίρετε. Αν ήθελες, σταύρο, με τη χάρη του Θεού, να αρχίσεις, να μας τραβάει το ενδιαφέρον και να το αναλύουμε. Πως ξεκίνησες με τον Χριστό, αν σου δίνουμε, με τη χάρη του Θεού, το χρόνο ελεύθερα χαίρετε.
Speaker 3:Ευχαριστώ πρώτα απ' όλα για την πρόσκληση. Η γνωριμία με τον Ιησού Χριστό μου είναι από τότε που γεννήθηκα. Εγώ γεννήθηκα σε μια χριστιανική οικογένεια που είχε στην βάση της τον Ιησού Χριστό. Έχω άλλα τρία αδέρφια. Μπορώ να πω ότι από πολύ μικρός είχαμε, όπως σας είπα, την ευκαιρία να γνωρίζουμε την Αγία Γραφή, γονείς μου να γνωρίζουν τον αληθινό Ιησού Χριστό, και εμπειρικά Και μέσα σε αυτό το περιβάλλον, κι εγώ μεγάλωσα και γεύτηκα από ηλικία αυτή την χαρά. Χαρά, πώς το γεύτηκα? γάλλωσα με φίλους και παιδιά οι οποίοι βρισκόμασταν στην εκκλησία και είχαμε μια τριβή σαν παιδιά και ήμασταν πάντοτε μαζί, παίζαμε, γονείς μας είχαν συναντήσεις μεταξύ τους, οπότε πάντοτε το περιβάλλον ήταν φιλικό και είχε ένα σημείο αναφοράς. Θα λέγαμε που αυτό το σημείο αναφοράς ήταν η επίστη μας στον Ιησού Χριστό, όχι κάτι διαφορετικό από τα άλλα, τα παιδιά τα οποία εισαναστραφόμουν στο σχολείο, για παράδειγμα. Η ζωή μου ήταν και εγώ πήγαινα σχολείο, μικρός, με τους μαθητές μου και με τις σαφροντιστήρια, αλλά ήξερα ότι εγώ είμαι κάτι διαφορετικό.
Speaker 3:Πίστευα ότι είμαι κάτι διαφορετικό. Πίστευα ότι είμαι κάτι διαφορετικό και αυτό το διαφορετικό ήταν αυτό που σας είπα και πριν, ότι είχα μέσα μου έντονα αυτή την γνώση ότι Ιησούς Χριστός δεν είναι απλά ένα ιστορικό πρόσωπο που κάποτε ήρθε και έφυγε, ούτε είναι κάτι το οποίο, όπως πολλές φορές βλέπουμε σήμερα, είναι κάτι μακριά από εμάς ο Θεός και τα θρησκευτικά, και μόνο όταν είναι σε μια δύσκολη στιγμή θυμόμαστε το πρόσωπό του Οπότε. Έτσι μεγάλωνα μέσα σε αυτό το περιβάλλον.
Speaker 2:Σταύρο, να σε διακόψω εδώ λίγο. Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που έχεις δει από τους γονείς σου στην καθημερινότητα? Δηλαδή πώς θα λέγαμε, σου δείχνανε τον Ιησού? Χύψια μου ότι πολλές φορές μπορεί να μιλάς ένα παιδί, αλλά να δείχνει ότι δεν καταλαβαίνει, ή και η συμπεριφορά μετά να αφήνει πολύ μεγαλύτερο αποτύπωμα στη ζωή του και στην καρδιά του παιδιού.
Speaker 3:Οπότε, ποια Ο μπαμπάς σου, η μαμά σου Ήτανε. Πάντοτε προσπαθούσαν οι γονείς μου, από μικρή ηλικία, να μας μάθουνε να έχουμε σχέση με το Θεό. Η σχέση αυτή, μέχρι και σήμερα, έχει μόνο δύο τρόπους βασικούς. Όχι μόνο, αλλά είναι δύο βασικοί τρόποι. Και αυτοί οι βασικοί τρόποι είναι η προσευχή και το ότι μπορούμε να διαβάζουμε την Αγία Γραφή. Οπότε, ο πατέρας μου μας είχε μάθει σε μια, θα έλεγα, έναν τρόπο ζωής, ο οποίος αυτός τρόπος ζωής ήταν ότι κάθε βράδυ θα γονατίζαμε να προσευχηθούμε, ο καθένας στο δωμάτιό του μόνος του, για μας, να προσευχηθούμε για το πρόβλημά μας.
Speaker 3:Από μικρή ηλικία, να προσευχηθούμε για τα θέλω μας σαν παιδιά που είχαμε, ξέραμε ότι αυτός είναι ένας τρόπος επικοινωνίας μαζί με τον Θεό, γιατί αυτός είναι ο άρχοντας της ζωής που λέμε. Οπότε, όταν και εγώ θέλω κάτι, ήθελα κάτι προσωπικό, κάτι το οποίο σαν παιδάκι ήθελα να έχω στη ζωή μου, από ένα παιχνίδι μέχρι με ενοχλούσε ένας μαθητής μου στο σχολείο, για παράδειγμα, είχα μάθει αυτόν τον τρόπο να πηγαίνω στο Ι μιλάω στον πατέρα μου, σε ένα φίλο μου, όπως και είναι γραφικό, άλλωστε, ότι ότι ζητήσουμε στην προσευχή μας εν τω κρυπτώ, ο Κύριος θέλει να μας το δώσει στο φανερό.
Speaker 1:Αμήν, σταύρο, επί της ευκαιρίας, με αυτό που μας περιέγραφες αυτή τη στιγμή. Άρα βλέπουμε ότι ένα παιδί που γνωρίζει από μικρό το Χριστό έχει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής από τα κοινά παιδιά και τον τρόπο με τον οποίο ζούνε. Και γιατί το λέω αυτό? γιατί και εγώ δεν γεννήθηκα μέσα στην εκκληίωσες εσύ, δεν τα βίωσα εγώ, και φαντάζομαι και εσύ, κωνσταντίνα, δεν κάνω λάθος, σωστά, και ο Κωνσταντίνος. Οπότε είναι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα τώρα αυτά που μας λες να γίνουν κατανο ευθυντική χριστιανική οικογένεια βιώνει και μαθαίνει να ζει με τον Χριστό Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι και η κατήχηση που από μικρό παιδί το παιδάκι μαθαίνει για τον Χριστό.
Speaker 3:Ναι, η αλήθεια είναι ότι, για να γίνουμε και απόλυτοι, εμφαν θέσμου μας ήταν το ίδιο πράγμα πηγαίναμε σχολείο, όπως είπα, και πριν είχαμε αναστροφή με τις μάθες. Αυτό που αλλάζει, όμως, είναι ο τρόπος σκέψης από πολύ μικρή ηλικία.
Speaker 3:Είναι ο τρόπος σκέψης ο οποίος καλλιεργείται σε ένα π εκκλησία του Χριστού γνωρίζει πολύ περισσότερο τον Χριστό και την Αγία Γραφή από ένα παιδί ο οποίος δεν έχει αυτή την νουθέτηση και αυτό που είπα και πριν και είναι πολύ σημαντικό από πολύ μικρή ηλικία ότι τα παιδιά, ένα παιδί που είναι γεννημένο μέσα στην εκκλησία, έχει την ευκαιρία να μην ζει σε μια αβεβαιότητα. Ξέρουμε ότι πια και εποχές είναι πολύ δύσκολες και όταν είσαι σε μια αβεβαιότητα ξέρεις ότι πάντα προστασία σου, ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες, πάντα προστασία είναι οι γονείς σου. Όταν βλέπεις ότι και οι γονείς σου δυσκολεύονται, όταν βλέπεις ότι οι γονείς σου δεν έχουν κάπου και εκείνοιαν παιδί, επηρεάζεσαι από αυτό. Αυτό που μπορώ να πω ότι αλλάζει στη δικιά μου τη ζωή προσωπικά, αλλά πιστεύω ότι και όποιον άλλον και να ρωτήσουμε ο οποίος έχει ζήσει μέσα στην εκκλησία από μικρό παιδί. Αυτό είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό, ότι από μικρός δηλαδή χτίζεις αυτή την ελπίδα, χτίζεις μια σχέση δηλαδή με το Θεό και έτσι πολύ ωραίο.
Speaker 2:Όπως τα ακούω, σταύρο, και τα λες και περιγράφεις αυτά θα λέγαμε απλά βιώματα, αλλά πολύ σημαντικά για ένα παιδί. Έτσι θυμάμαι μέ όλη τη ζωή Και βλέπε πόσο σημαντικό είναι αυτό το θεμέλιο που άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ αργότερα το Χριστό ενώ σε μεγαλύτερη ηλικία και προσπαθούνει και σε όλους.
Speaker 3:Σίγουρα στον κάθε άνθρωπο έχει διαφορετική προσέγγιση και διαφορετική σχέση. Είναι αλήθεια αυτό ότι έχεις χτίσει στην καθημερινότητά σου. Σαν ένα αριθμ, έχεις στήσει τα πιο βασικά θεμέλια σε μια σχέση Θεού και ανθρώπου.
Speaker 1:Αμήν Σταυρός, σου κάνω μια ερώτηση από τις ευκαιρίες, γιατί περιγράφεις πολύ όμορφα όλα αυτά τα οποία βιώνεις από μικρό παιδί γνωρίζοντας τον Χριστό.
Speaker 3:Σαν παιδί είναι δεύτερο που μας μαθαίνανε μας έλεγε ο πατέρας μου, για παράδειγμα να έχουμε στην ζωή μας είναι η μελέτη και το διάβασμα της Αγίας Γραφής. Σαν παιδί είχα μια Αγία Γραφή με εικόνες οι οποίες περιέγ Υπότιτλοι AUTHORWAVE. Παιδί, λοιπόν, η πρώτη επαφή που είχα με το Λόγο του Θεού ήταν να μάθω, να μάθουμε να γνωρίσω τις ιστορίες αυτές οι οποίες, αμήτιάλλου, μόνο ιστορίες δεν είναι, είναι γεγονότα αληθινά. Αυτή ήταν η πρώτη επαφή στο να γνωρίσω ποιος ήταν ο Χριστός, ποιο ήταν το σχέδιό του και όλα τα οποία αφορούν τον πνευματικό κόσμο.
Speaker 1:Άρα θεωρείς ότι η γραφή, μαθαίνοντας από μικρό παιδί τα Ιερά Γράμματα, το οποίο το βλέπουμε και στον τιμόθενο το λέει ο Απόμαίνει, εσύ εκείνα τα οποία έμαθες και επιστώθεις, ξέροντας από ποιον τα έμαθες και ότι αποβρέφωσαι, γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, αυτό το οποίο επιβεβαιώνεται στη ζωή σου μέσα από τον Λόγο του άγγιζε την καρδιά σου και σούμεναν πράγματα τα οποία, στο μέλλον, άρχισαν να σε στηρίζουν και να βγαίνουν στην επιφάνεια μέσα από την καρδιά σου για να σε καθοδηγούν.
Speaker 3:Ας σου πω κάτι το οποίο μου θύμισες τώρα και αυτό είναι αλήθ από μικρός είχα, μου άρεσε πάρα πολύ η ιστορία και το γεγονός που έγινε με τον Ιησού και τον Πέτρο που περπάτησε πάνω στη θάλασσα. Αυτό, σαν παιδί μου ήταν ξέρετε, όλα τα παιδιά λένε να μπορούσαμε να περπατήσουμε στη θάλασσα. Σ Σαν παιδιά, όλοι το έχουμε πει Και σαν μεγάλοι Ναι, και σαν μεγάλοι θα πω Όλοι λέγαμε να μπορούσαμε να προκάλεσουμε στη θάλασσα. Αυτό λοιπόν που σαν παιδί και εγώ είχα Είδα στην γραφή ότι έγινε Και δεν έγινε. Εκεί υπάρχει μια τρομε σχέση και ομιλία με τον Ιησούς Χριστός, με τον Πέτρο. αυτό από τότε το θυμάμαι, ήταν κάτι το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ, μου άρεσε να το διαβάζω, ότι του είπε εκεί στην Τρικυμία, έλα και τον έπιασε στο χέρι του και περπάτζει στα κύματα, αλλά είδε τον άνεμο. το έκανα πάντοτε εικόνα στο μυαλό μου μεγαλώνοντας. αυτό έχει ένα πνευματικό υπόβαθρο και μεγαλώνοντας μάθαινα το πνευματικό υπόβαθρο, ότι κάτι το οποίο εμένα μου είχε έρθει τότε, όταν μεγάλωνα ηλικιακά, και ήταν η πρώτη μου πνευματική σκέψη θα έλεγα όχι ιδέα, σκέψη ήταν ότι όπως ο Πέτρος περπάτησε και μου άρεσε σαν γεγονός, έτσι πρέπει και εγώ να κάνω, με τη βοήθεια του Θεού, σε δυσκολίες, σε καταστάσεις που για μένα είναι, αν δεν μπορώ να τις αντιμετωπίσω.
Speaker 3:έτσι μας λέει ο Κύριος ότι ζήτησε μου βοήθεια και έλα να προαρτησούμε μαζί. μην κοιτάς τι γίνεται γύρω σου και αν τα πράγματα είναι από το κακό στο χειρότερο, εσύ θα κοιτάς σε μένα για να μπορείς να περπατάς στα κύματα σοβερό αυτό, και βλέπουμε πνευματικές αλήθειες, πως ο Θεός το φανερώνει σε παιδιά.
Speaker 2:Λέει και κάποια στιγμή, μέσα στην Αγία Γραφή, ο Χριστός ευχαριστώ Πατέρα ότι τα αποκάλυψε σε νήπια τα θαυμάσια, τα μυστήρια της βασιλείας του Ρ ότι πνευματικές αλήθειες, νοήματα πνευματικά και μαθήματα που δίνει ο Ιησούς Χριστός να τα αποκαλύπτεις σε παιδιά, που όμως μένουν μέσα στην εκκλησία, μέσα στην παρουσία του Θεού, και να τους γίνεται βίωμα από μικρές ηλικία. Παιδί, παιδί Ήμουν παιδί.
Speaker 1:Δεν πάει να μην είσαι παιδί. Ανέκαθεν πάντως, ο κύριος Γκουσαντίνε, έχεις πολύ δικαίω.
Speaker 3:Βλέ, θα ήθελες τώρα να συνεχίσεις από εκεί που έμεινες Σε εκείνη την ηλικία του δημοτικού. Για μένα έρχεται και η πιο δύσκολη κατάσταση της ζωής Επιτρέπει ο Θεός Και έχει η μαμά μου μέσα στο σπίτι. Ένα ατύχημα Σ στο κεφάλι χτύπησε το κεφάλι της. Δεν θα σταθώ πολύ σε αυτό, απλά θα πω ότι μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο και μετά από 17 μέρες στην εντατική έφυγε. Αυτό ήταν η πρώτη δυσκολία της ζωής μου, η πρώτη διαπραγμάτευση την οποία θα έπρεπε να είχα με τον Κύριο. Στάθηκα μπροστά σε κάποιους ανθρώπους Και είδα, έμαθα τη ζωή τους, οι οποίοι δεν ήταν καλά στην υγεία τους Και στην ψυχική τους υγεία κυρίως Και έμαθα ότι Όλο το κακό σε αυτούς τους ανθρώπους Ήρθε από ότι, επειδή χάσαν ένα, ένα από τους δύο τους γονείς. Το αναφέρω επίτηδες τώρα γιατί είναι ένα γεγονός σε οποιοδήποτε άνθρωπο, το οποίο είναι δύσκολο γεγονός Όταν γίνεται και μέσα στο σπίτι δεν έχεις και Εγώ δεν πρόλαβα, για παράδειγμα, να έχω π έφυγε γρήγορα, οπότε είναι ένα γεγονός το οποίο ήταν δύσκολο εκεί λοιπόν, αν επιτρέπετε, πόσο χρόνο ήσουν αστάβλο του δέντρο?
Speaker 3:εκεί ήμουν 7 χρονών, εκεί λοιπόν έχω την πιο όμορφη διαπραγμάτευση με τον κύριο χαρακτηριστικά. Λέω ότι, ότι αυτό είναι και το εδάφιο της ζωής μου. Όταν έφυγε εν τέλει η μαμά, έπρεπε και εμένα ο πατέρας μου να μου το πει. Ήμουν ο πιο μικρός της οικογένειας. Πότε ήρθε στο σπίτι αργά το βράδυ, καθίσαμε οι δυο, μας παίξαμε σαν πατέρας και γιος. Δεν θυμάμαι τώρα τι έκανα εκείνη τη στιγμή, σίγουρα θα στεναχωρήθηκα και θα έκλαιφα.
Speaker 1:Αυτό ήθελα να σε ρωτήσω της ευγερίας Συναισθηματικά. Θυμάσαι καθόλου πως το βίωσες?
Speaker 3:Να σου πω την αλήθεια, σπύρο, δεν το θυμάμαι.
Speaker 1:Θυμάμαι.
Speaker 2:Λοιπόν, εσύ σανχωρήθηκες.
Speaker 3:Ναι, βέβαια σανχωρήθηκα Το κατάλαβες αυτό, να πεις Ναι, κατάλαβα, αλλά εκεί ήταν για αυτό που είπα πριν, το δικό μου προσωπικό μάθημα ζωής, που με ακολουθάει μέχρι και σήμερα, όταν μου είπε ο πατέρας μου ότι έφυγε. Α αλλά τα πάντα συνεργούν προς το αγαθό σε αυτούς που αγαπάνε το Θεό. Αυτό είναι ένα μήνυμα το οποίο το έχω στην καρδιά μου. Δεν είναι μόνο για εκείνη τη στιγμή, είναι ένα μήνυμα το οποίο με ακολουθείς σε όλη τη ζωή.
Speaker 3:Σε ότι δυσκολία και να γίνει, σε όλη τη δυσκολία και να γίνει, αλλά εκείνη τη στιγμή ήταν αυτό που έπρεπε να ακούσω, αυτή η διαπραγμάτευση που είπα και πριν, μαζί με τον κύριο, σε εκείνο το χρονικό σημείο, ώστε να καταλάβω γιατί γίνεται και να το αποδεχτώ και να προχωρήσουμε αυτό.
Speaker 1:Άρα ήρθα, λόγος του Θεού και είσαι παρηγόρης Ακριβώς.
Speaker 2:Και σίγουρα αποκτάει άλλη βαρύτητα, γιατί είναι εύκολο να λέμε ότι τα πάντα και να βάζουμε ένα παιδί με αυτό το γεγονός που 7 χρονών, 6-7 χρονών, με ένα τέτοιο σοβαρό γεγονός και με τέτοια δυσκολία, να δέχεται το λόγο του Θεού που λέει τα πάντα συνεργούν στο αγαθό Ακριβώς.
Speaker 3:Αυτό είναι για μένα. Γι' αυτό μου αρέσει πάρα πολύ. Αυτό το εδάφιο έχει δύο βαθιές έννοιες, η οποία η μία έννοια είναι τα πάντα που είπαμε και πριν. Δηλαδή αυτό το πάντα πολλές φορές λέμε περιορίζεται λίγο, γιατί δεν μπορεί να σκεφτείς και το χειρότερο σενάριο που μπορεί να γίνει στη ζωή σου περιορίζεται λ Και τέλος πάντων, αυτό το πάντα είναι πολύ αόριστο. Το ένα βαθύ είναι αυτό Και το άλλο βαθύ είναι το Ίσως, αγαπώντας τον Θεό, το να αγαπάω δηλαδή έναν άνθρωπο, δεν είσαι στο viper που λέμε και τι κάνεις? πως είσαι για ούτε θα έρθω σε λίγο. Το σε αγαπάω σημαίνει έργα, σημαίνει κόπος, σημαίνει επιθυμία, σημαίνει τρέχω στους ανθρώπους. Έτσι Κάτι αντίστοιχο υπάρχει και στα πραγματικά. Έχει δύο βαθιές έννοιες Και σε αυτό θα ήθελα κιόλας, άμα θέλετε, να σταθούμε. Τι σημαίνει αγαπάω το Θεό? Αυτό είναι κάτι το οποίο Νομίζω ότι στις μέρες μας είναι αόριστο. Όλοι αγαπάμε τον Θεό Σύμφωνο Και εν τέλει, αν το δούμε και μέσα από τη γραφή, δεν αγαπάμε όλοι τον Θεό.
Speaker 2:Ακριβώς. Δυστυχώς, στις μέρες μας Και αυτόν τον τελευταίο καιρό, η λέξη της αγάπης έχει παρεξηγηθεί πάρα πολύ και έχουν δοθεί πάρα πολλά διαφορετικά νοήματα, μηνύματα για το τι σημαίνει αγάπη. Αλλά το βασικό, η βάση για να δούμε τι σημαίνει αγάπη, τι σημαίνει αγαπάω το Θεό, τι σημαίνει με αγαπάει ο Θεός παρόμοιες εκφράσεις, πολύ κοντινά θέματα τώρα με το άλλο, είναι να σκεφτούμε ότι ο Θεός είναι αγάπη ο Θεός δεν έχει αγάπη, δηλαδή δεν έχει ένα συνέστημα που λέγεται αγάπη. ο Θεός είναι η αγάπη, έτσι είναι.
Speaker 1:Και πάνω σε αυτό, κωνσταντίνο, που είπες, επειδή ο Θεός είναι αγάπη, γιατί και η αγάπη του Πατέρα Θεού προς τον άνθρωπο και το ανάποδο, αυτό που ανέφερε ο Σταύρος που είπε, για να σταθούμε λίγο, μια σκετόφερετ, γιατί υπάρχει, υπάρχει ένα δεύτερο που λέει αυτός μας αγάπησε πρώτος γι' αυτό και εμείς τον αγαπήσαμε. Και για να αγαπήσεις πραγματικά τον Θεό, για να αγαπήσεις πραγματικά τον Ιησού Χριστό, πρέπει να αντιληφθείς, να κανως ότι δεν αγαπάει πραγματικά τον Θεό, ενώ λέει ότι τον αγαπάει, οφείλεται σε αυτό, στο ότι δεν έχει επίγνωση του τι έχει. θα άλλαζε άρδιν η κατάσταση της σχέσης του ανθρώπου με το Θεό. και αυτός είναι και ο σκοπός μας, άλλωστε, και μέσα από αυτήν την εκπομπή και μέσα από το κανάλι του Word of God, και μέσα από κάθε εκκλησ, ότι ο Θεός τόσο πολύ αγάπησε τον κόσμο ώστε έδωσε τον Υιό του μονογενή για να μην χαθεί όποιος πιστεύει σε Αυτόν.
Speaker 3:Έχεις απόλυτο δίκιο. Έτσι είναι. Εγώ θα ήθελα, κοιτώντας βασικά λίγο διαφορετικά, το ότι ο Θεός αγάπησε τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, είναι μια ενέργεια, είναι κάτι το οποίο αφορά τον ίδιο τον Θεό και πολλές φορές αυτό το περνάμε στο δεν του δίνει σημασία. Αυτό που πρέπει να σταθούμε σαν άνθρωποι, όλοι μας, όχι μόνο σήμερα στην κουβέντα μας, είναι το τι κάνω εγώ για να αγαπήσω τον Θεό. Αμήν. Δηλαδή, η αγάπη του Θεού είναι δεδομένη. Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει μια ανώτερη δύ, που ορισμένοι έτσι το μεταφράζουν, η οποία ναι, εντάξει, κατοικική, ψηλά. Όλοι, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, ξέρουμε, είτε λίγο είτε πολύ, είτε το πιστεύουμε είτε όχι, την σταυρική θυσία, γιατί όλοι γιοουμε την ιστορία, αλλά, όπως είπα και εσείς πριν, λίγοι αντιλαμβάνονται Και ακόμα λιγότεροι Κοιτάνε Να ανταποδώσουν αυτή την αγάπη.
Speaker 2:Ακριβώς Και ευτυχώς, ή δυστυχώς, δεν το λέω Με κάποια έμφαση, αλλά εγώ θα πω ευτυχώς, γιατί υπάρχει ο δρόμος σωτηρίας και υπάρχει ο τρόπος ο άνθρωπος να αγαπήσει το Θεό. Είναι ακριβώς να δεχτεί έτσι όπως το καταλαβαίνω τουλάχιστον, όποιος δεχτεί τον Ιησού Χριστό, δεχτεί δηλαδή την αγάπη του Θεού, για αυτό, να του θυσιάστηκε, έρχεται ο Θεός να τον αλλάξει, αυτό που έχουμε πει, να τον αναγεννήσει και μετά να γεμίσει η δικιά του καρδιά με αγάπη για τον Θεό. Τις εντολές μου Ακριβώς. Εκείνη είναι το επόμενο βήμα.
Speaker 1:Και εντολή από τον Κύριο Να αγαπάς τον Κύριο, τον Θεό σου, μόλις στην καρδιά, μόλις, στην δύναμη και μόλις στην διάνοιαία σου και σε αυτά που μας ανέφερες ποια ήταν η σχέση σου με τον Θεό στην πορεία. Τον αγάπησες, πως εξέφρασες την αγάπη σου προς Αυτόν?
Speaker 3:με όλα αυτά που σου συνέβησαν και με αυτή την τόγια, μέσα από την Αγία Γραφή, ήταν σαν παιδί που θα αναγχωρήθηκα Δεν μπορώ να πω ότι θα αναγχωρήθηκα και πάντοτε έλεγα ότι μου λείπει η μαμά και δεν έχω εντάξει.
Speaker 3:Αυτό είναι ανθρώπινο. Το συνέστημα, δεν στάθηκα εκεί, όμως Ζήτησα από τον Θεό να προχωρήσει αυτή η κατάσταση. Είχα πεποίθηση ότι αυτά τα λόγια δείχνουν την αγάπη του Θεού για μας και αυτό και θα το ακολουθήσω. Μπορεί να ακούστε λίγο διπλωματικό ότι αγαπάει τον Θεό για να τα έχει όλα καλά, δεν είναι ακριβώς έτσι γιατί, όπως είπες πολύ εύστοχα, τον αγαπάς τον Θεό.
Speaker 3:Έχει έναν αγώνα, έχει έναν πνευματικό αγώνα, έναν αγώνα καθημερινότητας Και κυρίως Το βασικό πόλεμο. Σε εισαγωγικά, το είναι αυτό μας Για, για το κύριο δεν ζητάει τίποτα το ιδιαίτερο. Οπότε, επειδή είχα αυτή την πεποίθηση, προχώρησε η ζωή μου και στο σχολείο και μετέπειτα θα πούμε στη συνέχεια, είχα αυτό το πράγμα στο μυαλό μου, ότι εγώ θα κάνω αυτό που είναι να κάνω το κομμάτι μου σαν άνθρωπος, το κομμάτι μου σαν άνθρωπος, να συνεχίσω να έχω, δηλαδή να δείχνω στο Θεό, στον Ιησού Χριστό, ότι εγώ τον αγαπάω, με το να διαβάζω, να προσεύχομαι, να μελετάω την γραφή μου που εν τέλει και αυτά για μένα κέρδος είναι ακριβώς, και ότι θα συμβεί στη ζωή μου θα το αναλάβει ο κύριος. Δεν διαπραγματεύτηκα πολύ σπίρος αυτό. Δεν στάθηκα να πω ότι από εδώ και πέρα είναι κάτι δύσκολο, πρέπει να παλέψω με τον εαυτό μου.
Speaker 3:Πρέπει να το βάλω πίσω μου, να το ξεχάσω, για να μην με πάρει από κάτω. Δεν μπήκα σε αυτή τη διαδικασία. Είπα αυτό είναι το θέλημα του, αυτό είναι το σχέδιο του Θεού για μένα. Το αποδέχομαι. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο όταν τα πράγματα αυτ το Θεό να με βοηθήσει. Είναι αυτό που είπαμε πριν ότι ένα παιδί σε μικρή ηλικία, σε σχέση με ένα παιδί που είναι μέσα στην εκκλησία, σε σχέση με ένα παιδί που δεν είναι μέσα στην εκκλησία, χτίζει αυτή τη σχέση, αυτή η σχέση που χτίζει το ότι αγαπάμε το Θεό, θεός μας αγαπάει και βάζει τα λιθαράκια στη ζωή του. Σιγά, σιγά, σιγά, σιγά έρχεται η στιγμή που έρχεται να είναι δυσκολία.
Speaker 2:Εκεί ξέρεις λοιπόν ότι εσύ έχεις χτίσει τη σχέση αυτή, αυτή η σχέση για να προχωρήσει πρέδική απλότητα μέσα από αυτά που μας περιγράφεις και θα πω ακριβώς από ποια άποψη το λέω ότι ένα από τα μαθήματα τα πολύ σημαντικά τα δική μου γνώμη, τουλάχιστον την άποψή μου λέω τα πολύ σημαντικά για έναν χριστιανό είναι να μάθει ότι εγώ θα κάνω το πρώτο βήμα, εγώ θα βάλω το θέλω και ο Χριστός θα κάνει τα υπόλοιπα, που εσύ, όπως έτσι μας το περιγράφεις, στην ουσία το έκανες χωρίς να το καταλάβεις, χωρίς να ξέρεις τα π εισαγωγικά. Ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως συνέβη στη ζωή σου, αλλά μιλάμε και για πιο απλά, δεν μπορεί και εσύ το έκανες ένα τόσο σημαντικό θέμα σαν παιδί με μια απίστευτη απλότητα, γιατί?
Speaker 3:όσο μεγαλώνουμε λίγο, καλός ή κακός. Κυρίως το χάνουμε λίγο. Αυτό γιατί μπαίνει και ο ανθρώπινος παράγοντας μέσα αυτή η παιδική αθω, παράδειγμα.
Speaker 1:Η αλήθεια είναι ότι, επειδή είμαστε χρόνια φίλοι με το Σταύρο και έχουμε κάνει και τέσσερις συζητήσεις πάνω σε αυτό το θέμα ίσως είναι και πρώτη φορά- μέσω από αυτή την εκλότητα.
Speaker 3:Πιστεύω ότι σ' όλους τους ανθρώπους, από μικρή ηλικία και μεγάλη, ο Θεός δεν θέλει να σου αποδείξει ότι υπάρχει, δεν έχει την ανάγκη, σαν άνθρωπο, να σου αποδείξει ότι ξέρεις κάτι, υπάρχω και επειδή υπάρχω, ακολούθησέ με, κάνε αυτά που σου λέω και αυτά που σου λέω ότι είναι 1,2,3,4 μέσα από τη γραφή. Δεν έχει αυτή την ανάγκη, ο Θεός. Ο Θεός τον ελκύ. Πολύ ωραίο ότι η απλότητα δεν ξέρω ποιος είσαι, δεν με αυτές τις εκφράσεις, αν υπάρχεις, έλα. Αν ισχύει αυτά που μου λέει ο συνάδελφός μου, ο φίλος μου, ο οικογενειακός μου, το οικογενειακό μου πρόσωπο γίνεται και σε μένα. Πιστεύω ότι τον ελκύει αυτό το πράγμα ότι δεν υπάρχεις. Οπότε, ο χριστιανός είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει αποδεχτεί τον Κύριο και τον ακολουθάει, ότι και να γίνει. Τέλος πάντων, αυτό θα έπρεπε να εκφράζει τους, τον Χριστιανό όπως και τους μαθητές, αν διαβάσουμε πώς ο Κύριος κάλεσε έναν, έναν, τους μαθητές, άνθρωποι με διαφορετικά χαρακτηριστικά, όνες με τον άλλον, και αν π όπως το γράφει.
Speaker 1:Τους είπε θέλετε να με ακολουθήσετε? και είπανε πάμε με τη μία, χωρίς ατύχηση ούτε ποιος είσαι ούτε τι κάνεις ούτε τι.
Speaker 2:Αυτό σίγουρα θα υπήρχε και μια περτερή κουβέντα, αλλά αυτό που θέλουμε να κρατήσουμε είναι ότι αυτοί οι άν χωρίς να ξέρουν ποιος είναι και στη συνέχεια ανακαλύψανε ποιος είναι και τι κάνει και πως το κάνει και τι δύναμη έχει συμπορία τους αποκαλύπτεται ακριβώς και απλά μια σημείωση, σταύρο, πριν συνεχίσεις, και το ακολουθάω τον Κύστού είναι πολύ καθαρά γραμμένες για τον κάθε άνθρωπο μέσα στην Αγία Γραφή, μέσα στο Ευαγγέλιο Μπορεί ο καθένας να ανοίξει την Καινή Διαθήκη, να διαβάσει και και τι θέλει ο Θεός από αυτόν.
Speaker 1:Παίρνω πάσα τώρα προστατείνω να το προεκτείνω λίγο παραπάνω. Ακριβώς, αυτή είναι η εκπλήρωση της αγάπης του ανθρώπου προς το Θεό Να κάνει αυτά που ο Θεός του ζητάει. Τίποτα παραπάννο που έχουμε εμείς στο μυαλό μας ότι εκφράζουμε την αγάπη μας. Για παράδειγμα, αγαπάω το παιδί μου, θα του πάρω μια σοκολάτα για να του κάνω έκπληξη και να εκφράσω με αυτόν τον τρόπο την αγάπη μου. Θα αγαπάω τη γυναίκα μου και θα της φέρω λουλού. Ούτε λαμπάδες, ούτε τάματα. Ζητάει ένα πράγμα να τηρούμε τις εντολές του. Αυτή είναι η έκφραση της αγάπης του ανθρώπου προς τον Θεό. Είναι πολύ απλό.
Speaker 2:Αμήν, αμήν. Και έτσι, όσο προχωράει και ο χρόνος, σταύρο, θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι στις μεγαλύτερες ηλικίες, σαν παιδί και όμως, όλο αυτό που συνέβη και πριν και μετά, πως ζούσες στην εκκλησία, δηλαδή μέσα στην εκκλησία, ποια ήταν τα βιώματά σου, οι σχέσεις σου με τα άλλα παιδιά?
Speaker 3:τα αδεύκια και μέσα στονμασταν στην εκκλησία πριν αρκετό καιρό Και με πιάνει αγκαλιά και μιλήσαμε και αυτά, και μου λέει Σε θαυμάζω, μου το πέτσι. Ο αδερφός, θέλοντας να τονίση την αγάπη του, μου λέει όταν έφυγε. Θα σου πω κάτι που είχε γίνει όταν έφυγε η μαμά σου πριν τώρα μιλάμε για πόσο χρόνια. Μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση όταν ήρθες κοντά μου κάποια στι απλή και με σώκαρε, έβαλα τα κλάματα, τότε ότι άντρεφε. Δεν στεναχωριέμαι, του απάντησα, δεν στεναχωριέμαι γιατί η μαμά μου είναι στον κύριο, και σηκώθηκα και συνέχισα το παιχνίδ.
Speaker 2:Αυτό ακριβώς.
Speaker 3:Αυτό δεν το θυμάμαι Εγώ, μου το έχει πει ένας αρρεφός. Αυτό όμως, που αξίζει να σημειωθεί γιατί είναι μέρος της ομολογίας μου, ήταν ότι όταν τις ημέρες οι οποίες η μαμά είχε χτυπήσει και ήταν στην εντατική, εγώ είχα ένα σπί μέσα από την εκκλησία δύο παιδιών, του Θάνου και του Γιάννη, δύο φίλοι μου από μικρή ηλικία, που εκεί έμεινα, δηλαδή εγώ πήγαινα το πρωί μαζί τους, παίζαμε, είχαμε όλη μέρα μαζί. Αυτό και ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για μένα. Αυτ αυτή η αγάπη της συγκεκριμένης οικογένειας είναι ένα δείγμα της αγάπης του Χριστού, της χριστιανικής αγάπης. Πολύ σωστά, δεν μου σας το λέω διότι το θυμάμαι χαρακτηριστικά. Πήγαινα στο σπίτι τους και ήταν και ήμουν στο σπίτι τους, και ήτανε λες και ήμουν στο σπίτι μου, δεν μου έλειψε τίποτα, πέρασα υπέροχα. Ότι ήθελα, σε φυσιολογικά πλαίσια, το είχα, ήταν σαν τα σπίτι μου, ήταν σαν τα αδέρφια μου.
Speaker 1:Αυτό ήτανε κάτι που για μένα, όπως είπαμε στην απλότητα μένω αυτό με κράτηση Είχα δύο φίλους, έπαιζα, Αλλά βλέπουμε και πως ο κύριος έχει βρει ήδη μια λύση για να αναπληρώσει ένα κενό που θα μπορούσε να σου δημιουργηθεί στην πορεία της ζωής σου.
Speaker 3:Θα πω καλύτερα ότι ήταν ένα, η φόρτιση της περιόδου εκείνης, ότι η μαμά είναι στην εντατική, και μια βεβαιότητα της κατάστασης. Εμένα αυτό δεν με ακουμπούσε γιατί είχα τη χαρά, σαν παιδί, να πάω και να σαν παιδί τώρα δεν το αναλύω πολύ πνευματικά, σαν παιδί αλλά αυτή όλη η περίοδος ήταν οργανωμένη έτσι ώστε από τον Θεό, έτσι ώστε εγώ να μην έχω πρόβλημα, να μην έχω ελλείψεις, να μην έχω τίποτα. Ο πατέρας μου είναι λίγο πιο ελεύθερος στο χώρο και στο χρόνο του γιατί έχουμε ένα πιο ήσυχο, θα λέγαμε. Οπότε αυτό ήταν ένα κάτι το οποίο η αγάπη των αδερφών και η χριστιανική αγάπη που είπαμε και πριν με βοήθησε.
Speaker 2:Μπορεί να ακουγόνται απλά, αλλά μπορούμε να σκεφτούμε και το βλέπουμε πολλές φορές. Πολλές οικογένειες που είναι μόνοι τους, δεν έχουν κάποιον να στηριχτούν, και δεν λέω μ ακριβώς. Υπάρχει η αγάπη του Θεού που είναι στις καρδιές, μέσα όλων στην Εκκλησία και ο ένας προσπαθεί να βοηθεί στον άλλον.
Speaker 3:Ακριβώς.
Speaker 2:Είναι θεωρητικά απλά πράγματα, αλλά κατά βάση και στην πρα να γνωρίσουν ότι είστε μαθητές μου γιατί έχετε αγάπη ένας προς τον άλλον. Έτσι είναι.
Speaker 1:Για να μην παραμερίζουμε την πνευματική υπόσταση της βοήθειας από τα δύο παιδιά σε αυτή την παιδική ηλικία να πούμε ότι προφανώς ήταν μια χριστιανική οικογένεια, αυτή η οικογέν εργασίες μέσα στο σπίτι.
Speaker 3:Ναι, ήταν, ήταν παιδιά που έχουμε μεγαλώσει μέσα στην εκκλησία μαζί. Οι γονείς μας ήταν φίλοι και είναι φίλοι. Δεν ήταν, τους γνωρίσαμε εκείνη τη στιγμή. Είχαν και όλα σύστημα, χαρακτηριστικά, οικογένεια. Αυτή την καλή συνήθεια, κάθε πρωί που εγώ πήγαινα εκεί και προσευχόμασταν, ο καθένας μόνος του, και το βράδυ που κάποιες φορές μπορεί να έμεινα και σε αυτούς ένα βράδυ πριν κοιμηθ όλοι μαζί. Ήταν κάτι που το κρατάω γιατί ήταν καταπληκτικό.
Speaker 1:Σταύρο. Συγγνώμη Κωνσταντίνη, επειδή μας περιορίζει και λίγο χρόνος, αν θες μπορείς να πάρεις το λόγο να προχωρήσεις μέχρι τη σημερινή ηλικία πως το βίωσες?
Speaker 3:Να πω την αλήθεια μου, ότι μπήκα στο γυμνάσιο. Γυμνάσιο και λύκειο για μένα ήταν δύο πολύ ήσυχα περιόδους. Ήμουνα πάντοτε αγαπητός με τους μαθητές μου. Δεν είχα στο γυμνάσιο καμία κανένα πρόβλημα συνθήκων με τους μαθητές μου. Πάντοτε ήμουν αγαπητός, πάντοτε είχα φίλους, πάντοτε έπαιζα με τα παιδιά, πάντοτε ήμασταν. Δεν είχα θέμα εκκλησιαστικά, η ζωή μου προχωράγει κατά τον ίδιο τρόπο. Είχα την πνευματική, πνευματική νουθέτηση Και ασχολιόμουν με τα πνευματικά Γιατί και εδώ πέρα ήμασταν τότε πολλά παιδιά Της ίδιας ηλικίας Και μαζευόμασταν τατικό να προσευχηθούμε είτε να διαβάσουμε τη γραφή μας σε ένα με ένα, με μια φιλική ατμόσφαιρα. Μην είναι ακουστικά τυπικό ότι θα πηγαίναμε το Σάββατο. Ήταν μια φιλική ατμόσφαιρα, κάτι καταναγκαστικό. Είχαμε μια φιλική ατμόσφαιρα και πηγαίναμε και πέραγαμε καλά και παίζαμε και γελάγαμε, αλλά δεν αφήναμε ξαναγυρίζωυχόμαστε που είπαμε αυτό είναι κάτι που τον άνθρωπο, τον πνευματικό άνθρωπο, το συνοδεύει πάντοτε. Οπότε και εμείς, σε εκείνη την ηλικία, με τα ανάλογα προβλήματα σχολείου, για εκείνο την περίοδο, σταύρο, μέσα στο σπίτι υπήρξαν αλλαγές, μεγαλώνοντας, κυρίως οικογενειακά.
Speaker 3:Αλλαγές υπήρξαν γιατί ο πατέρας μου ήρθε σε γάμο κοινωνία για δεύτερη φορά με μια αδερφή που αγάπης, γιατί ήταν ένα πρόσωπο το οποίο ήταν μια ένωση δύο οικοδημιών, οπότε ήταν μια η σφραγίδα που λέμε όλο αυτού του έργου, το οποίο ο Θεός είχε οργανώσει σαν σωστός, εσύ κοινοθέτης, που λέμε γιατί γίνονται πράγματα στη ζωή μας τα οποία εμάς μας έρχονται, μπροστά μας, αλλά αυτά είναι, τα έχει ετοιμάσει ο κύριος και όταν μιλάμε για τέτοιες μεγάλες αλλαγές και ενώσεις και οι καρδιές να είναι εκεί πέρα που πρέπει, τα έχει έχει οργανώσει ο κύριος με τέτοιο τρόπο το οποίο να έρθει και η βούλα που λέμε, και όντως ήρθε τότε με τον μικρό μου, τον αδερφό που μας ένωσε όλους μαζί, δεν άλλαξε κάτι στην οικογένειά μας πέρα από ότι μεγαλώσαμε, Ναι αυτό νομίζατε δεν άλλαξε κάτι.
Speaker 3:Οι πνευματικές μας συνήθειες ήταν οι ίδιες. Υπήρχαν και καλές και κακές στιγμές, όπως σε όλες τις οικογένειες. Οπότε, όπως σας είπα και πριν, ήταν τα δικά μου τα χρόνια στο γυμνάσιο. Ήταν πολύ ήσυχα να πω εδώ μια ωραία εντάχει, ομολογία, εμπειρία που είχα καθώς μια περίοδο με ένα καλοκύρι είχα δικηθεί πάρα πολύ στα δικά μου τα μάτια και στη δικιά μου την καρδιά, συγγνώμη. Είχα δικηθεί πολύ με ένα γεγονός και με αυτό. Το γράγματα είναι αυτά και δεν αντέχω άλλο. Την ατυγία Ήταν με κλάματα και στα γόνατα και δεν με βλέπεις και δεν με ακούς.
Speaker 3:Όλοι έχουμε, όλοι οι άνθρωποι έρχονται σε αυτή, όλοι τα περνάμε Γιατί, όπως είπα, μια ζωή που έχουμε το μαγικό ραθάκι που λέμε και προσευχόμαστε και όλα είναι τέλεια, το περνάς όλα απλώς με το πιστό.
Speaker 3:Ακριβώς, όπως λέγει η γραφή, δια πολλών θλίψεων θέλεις να εισέρθεις σε βασιλεία των λουνανών. Και ο κύριοςος. Και ανηφορικός. Οπότε και εκείνη την περίοδο που έκλαιγα. Και έτσι ξαφνικά αισθάνομαι μια παρουσία να κατεβαίνει από το ταβάνι, σαν πως κατεβαίνουν τα νσασέρ, πολύ γρήγορα κάτι, και τα στερεά σταματάνε λίγο πιο όμαλα. Έτσι αισθάνομαι μια παρουσία να κατεβαίνει από το ταβάνι και να κάθεται μπροστά μου. Εγώ τα μάτια μου στο κρεβάτι δεν έβλεπα, αλλά ξαφνικά το δωμάτιο γέμιώ από το σοκ. Εκείνη τη στιγμή λέω θα ανοίξω τα μάτια μου και ας πεθάνω, δεν με νοιάζει, άνοιξα τα μάτια μου, ήθελα να δω τον κύριορουσία εκεί. Καταλαβαίνετε ότι όταν σε επισκέφτεται ο κύριος, σταματάει να υπάρχει θλίψη. Παρόν, παρελθόν.
Speaker 2:Υπάρχει χρόνος.
Speaker 3:Ναι, δεν υπάρχει χρόνος, Είναι ένα αιώνιο παρόν.
Speaker 3:Θες να ζεις πάν.
Speaker 3:Είναι καταπληκτικό.
Speaker 3:Μπορεί κάποια άνθρωπα να το έχουν βιώσει.
Speaker 3:Είναι μοναδικό. Το συνέστημα Γεμίζει. Γεμίζει Αυτό που σας είπα να το δώσω λίγο, αν μπορέσω να το πώς το βίωσα. Σκεφτείτε ότι ήμουν σε μία γυάλα που είναι γεμάτη με νερό. Πώς αισθάνεσαι την πίεση του νερού όταν είσαι στη θάλασσα? παράδειγμα αυτή την πίεση την καταλάβανα από την αγάπη του Χριστού, από την παρουσία του. Αισθανόμουν ότι είμαι στον πριν και πολύ εύστογα, ότι το λέγε εξάλλου και ο λόγος του ότι ο Θεός είναι αγάπη. Οπότε, ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Σταύρο, πόσο χρόνια ήσουν να τον το βίωσες αυτό? Ήμουνα 14-15 εκεί. Οπότε σε έχει γίνει αυτό το σκηνικό, το γεγονός. Με τη μαμά δεν είχα και έντονη εφηβεία. Δεν μπορώ να πω ότι ξαφνικά πάτησε ένα κουμπί και άλλαξα σαν άνθρωπος.
Speaker 3:Όχι, όχι, απλά εντάξει, σαν παιδί μπορεί να είμαι λίγο πιο ανέμελο ή να είμαι π Δεν άλλαξε κάτι. Τα ίδια και στο Λύκειο. Στο Λύκειο, εντάξει, μεγαλώνοντας, αλλά και στο Λύκειο, ήμουν πάντοτε ένας άνθρωπος αγαπητός. Στο σχολείο, εισυχώς, δεν είχα ποτέ αυτό. Με τους μαθητές μου κάναμε παρέα. Αξίζει να πω ότι Το δύσκολο Σε αυτές τις ηλικίες Ήταν ότι, επειδή πάντοτε έτσι ήμουνα Με τους φίλους μου, με τους μαθητές μου, ήμουνα πάντοτε πιο Κοινωνικός. Πάντοτε με καλούσαν σε πάρτι. Και πότε δεν πηγαίνα, και πάντοτε Γιατί δεν πας και Να εξηγήσουμε τώρα για την πανάκο.
Speaker 3:Κάποιος που δεν ξέρει θα εξηγήσουμε τι να έχει το φως με το σκοτάδι που λέει και η γραφή, τι συμμετοχή να έχουν? δεν πήγαινα γιατί ήξερα ότι σε ένα τέτοιο χώρο, πάντοτε η αμαρτία θα ήταν σε υπερθετικό βαθμό, υπερθετικό βαθμό, υπερθετικό βαθμό. ναι, σωστά. Οπότε δεν ήθελα να μπω σε αυτή τη διαδικασία, να βάλω τον εαυτό μου σε μια κατάσταση με οποία να έμπαινα σε πάρτι, ή γιατί, έτσι και αλλιώς, δεν το πρέσβευα, αυτό το πράγμα δεν πρέσβευα. Ζορίστηκες ποτέ να αντιδράσεις και να πεις θέλω να πάω, όχι να αντιδράσω, γιατί θέλω να πάω.
Speaker 3:Ζορίστηκα γιατί είχα δεν ήθελες να τους π Λέγανε καλά μου φίλε, εμείς μιλάμε και γελάμε Όλοι μαζί και σου λέμε να έρθεις στα γενέθλιά μου Και μου λες όχι, οπότε δεν μπορούσαν να το καταλάβουν. Τι να τους εξηγήσω τώρα? εγώ Δεν έρχομαι, και αυτό.
Speaker 3:Αυτό ήταν δύσκολο Γιατί δεν μπορούσαν να. Αλλά αυτό δεν είναι κάποια καταπίεση. Σε κάποιους στενούς μου το είχα πει Δεν το πρεσβεύω αυτό Να κάνω κάτι το οποίο δεν το πρεσβεύω. Όχι γιατί είμαι αναγκασμένος. Γιατί να πάω σε έναν χώρο τώρα που ούτε καπνίζω, ούτε θα γίνω πολεμιλιώμα μου πετραπεί η έκφραση ούτε θα εξεσαλώσω, ούτε δεν μπαίνω σε αυτή τη δικασία. Δεν το πρεσβεύω, γιατί να το Ούτε?
Speaker 1:σε γεμίζει.
Speaker 3:Πολύ σωστά, δεν ήταν κάτι που θα το έκανα και θα ήμουν.
Speaker 2:Πόσο έχουν τα παιδιά που γνωρίζουν από νωρίς τον Χριστό, ότι δεν διαφθείρονται από την αμαρτία. Δηλαδή ποτέ δεν είχες γνωρίσει την αμαρτία, όπως παράδειγμα κάποιος που έχει περπατήσει μες στον κόσμο να τα βιώσει αυτά κάθε μέρα, να τα βιώσει χωρίς τον Χριστό μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Οπότε, όπως λέει η Αγία Γραφή πολύ χαρακτηριστικά, λέει το φίδι διεύθυρε το νου της Εύας. Λέμε ότι η αμαρτία, ο διάβολος πάει και διευθύρει το νου, οπότε είναι αυτό ένα προνόμιο παιδιών, σαν ακριβώς και του λέμε ότι το να πίνω το να πάω στα κλαμπ, εμένα δεν με γεμίζει απλά έτσι είναι η ζωή τους και έτσι έχουν μάθει.
Speaker 3:Και από τη στιγμή που έχουν μάθει έτσι, τους είναι εύκολο να το πηγαίνουν ναι, τους είναι εύκολο και ίσως τους απαγορεύουν να πηγαίνουν.
Speaker 3:Όχι, δεν είναι έτσι. Εάν δεν το έχεις ζήσει, νομίζω, Σπύριος, το έχεις καταλάβει. Αν δεν έχεις ζήσει ότι με γεμίζει ο Χριστός και δεν με γεμίζει αυτό, αν το ζούσαν, όποιος το άκουγε θα καταλάβαινε γιατί δεν το κάνω, γιατί δεν επιλέγω μπορεί τον ακροατή να το γεμίζει που να μην ξέρει? όταν και ο ακροατής και οποιοςδήποτε από εμάς επικαλεστεί τον Κύριο και νιώσει αυτό που ένιωσε. Είχα την χαρά και την τιμή να νιώσω την παρουσία του. Μετά θα λέμε ότι δεν πάω. Όχι, θέλω να μείνω στο δωμάτιό μου για πάντα. Ναι, ναι, σωστό, σωστό. Από αυτή την αγάπη και αυτή την παρουσία Δεν μας γεμίζουν, γιατί έχουμε βρει το νόημα της ζωής. Θα πω καλύτερα Το νόημα, η ζωή σου αν υπάρχει κάποια άλλη εμπειρία.
Speaker 3:Θα φέρουμε λίγο χρόνο παραπάνω τελείωσα το σχολείο, τελείωσα την ουσιαστική, την οποία έκανα μόνο την πρακτική, και την εξάσκησα πολύ χρονικό διάστημα. Μετά άλλαξα επαγγελματικό, πρόσφατον του λησμού, αλλά το να σπουδάσω νοσηλευτική ήταν για μένα ένα από τα πιο όμορφα μαθήματα της ζωής μου, γιατί είχα την τιμή και το λέω κυριολεκτικά, την τιμή να μπω στο νοσοκομείο. Τα νοσοκομεία στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα ο χώρος του νοσοκομείου είναι νομίζω από τους πιο δύ. Εκεί ο άνθρωπος πονάει Και δεν πονάει μόνο το σώμα, πονάει και η ψυχή του. Και ένας άνθρωπος Ο οποίος δεν ξέρει Και πονάει Και ζει και στην αβεβαιότητα Και δεν έχει και ελπίδα. Διπλό το κακό Εκεί ο άνθρωπος που δεν έχει γνωρίσει την ελπίδα του Ιησού Χριστού. Είναι δυστυχώς πολύ δύσκολο τα πράγματα.
Speaker 2:Ένα νεκρό σώμα και νεκρή ψυχή.
Speaker 3:Είναι σε ένα Συνάντησε ανθρώπους που Από Ανθρώπους, που από ατυχήματα, καταστραφική ζωή τους.
Speaker 3:Συνάντησα ανθρώπους που θέλαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους και δεν τα καταφέραν, με αποτέλεσμα να μπουν στο νοσοκομείο. Έχω δει, έχω ζήσει να μιλάω με άνθρωπο ο οποίος είναι νεκρός, νεκρός, όχι στο σώμα, αλλά με κοιτούσε, δεν μου μιλούσε, δεν μου απευθύνεται το λόγο. Του λέγαμε σήκω.
Speaker 3:Είχε παρετηθεί από τη ζωή, δεν ήθελε να ζήσει. Και έχω ζήσει αυτό το πράγμα να είναι ο θάνατος και η ζωή σε ένα δωμάτιο. Όχι ότι εγώ είμαι η ζωή, αλλά μέσα μου ευχαριστώ τον Θεό, κατοικιό Χριστός, που είναι η ζωή, και μέσα σε ένα δωμάτιο ήμασταν η ζωή και ο θάνατος. Είναι απίθανη για μένα εμπειρία, ένα από τα καταπληκτικά μαθήματα πνευματικά και ζωής. Ένας χώρος, όπως είπα και πριν, που είναι πάρα πολύ δύσκολος, αλλά είναι και ταυτόχρονα συγκίνηση, αν σκεφτείς ότι μέσα σε αυτούς τους διαδρόμους μπορεί να περάσει ο Χριστός και να σε ακουμπήσει, να σε θεραπεύσει, να σου δώσει τη ζωή. Είναι απίστευτο, εγώ αυτό το σκεφτόμινα, και είναι απίστευτο, είναι απίστευτο, σε έναν χώρο πόνου και θλίψης να προσεύριο, να γίνει κάτι, γιατί υπάρχει πραγματικά πόνος, και εσύ να ξέρεις ότι έχεις στη ζωή σου, στην καθημερινότητά σου, τον Ιησού Χριστό, που είναι η ζωή, και εκείνοι οι άνθρωποι δεν τον έχουν είναι μοναδικό από τη μία χαίρεση για τον εαυτ.
Speaker 3:Να πας στους ανθρώπους που πονάνε Και να τους λες ζήτα το Χριστό να σε βοηθήσει, να σε αγγίξει, να σου δώσει τη ζωή, να σε θεραπεύσει Να σε αγκαστήσει, ήταν απίστευτο. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα Το οποίο ήμουν εκεί, κάποιους ανθρώπους και σε κάποιους ανθρώπους είχα πει και να ζητήσουν τον Χρυστό, κάποιοι το είχαν κάνει. Εκεί, ξέρεις είναι, συναντάς δύο είδους ανθρώπων καρδιές ανθρώπων.
Speaker 2:Μία καρδιά η οποία επει με έχει φέρει εδώ, και γιατί?
Speaker 3:εγώ τι να έχω? κάνει και υπάρχει και άλλη καρδιά, η οποία σου λέει εδώ που είμαι, ας ζητήσω μια ευκαιρία. Που μου λέει κάποιος ας το κάνω. Και αυτό, τι στο καλό?
Speaker 1:Σταυρό, βράφεις τώρα πολύ όμορφα την ομολογία και βλέπουμε ότι μέχρι τα 18 έχεις βιώσει εμπειρίες, λες και ακούς από έναν 30χρονο Δυνατές εμπειρίες, καθημερινής ζωής. Και πώς αυτές οι εσύ αντίκρισες? και γιατί του λέω αυτό? γιατί ένα τόσο νεαρό παιδί, σε αυτή την ηλικία, μαζί με τον Χριστό, αντιμετώπιζε τέτοιες καταστάσεις. τα μάτια σου ήταν πράγματα ζόρικα και σε έχουν φέρει πλέον. γιατί τώρα χρονών, αν δεν κάνω λάθος, σωστά 23 χρονών να μας λες όλα αυτά τα όμορφα, συσσαγωγικά, όμορφα ως προς την αγάπη του Θεού και την πνευματική σου ζωή, αλλά και ταυτόχρονα δύσκολα? και πως όλος αυτός ο συνογένεια σωστά?
Speaker 3:Ναι, σωστά, ο κύριος μου χάρισε μια όμορφη οικογένεια και ένα παιδάκι, όπως είπα και πριν, γιατί μας πιέζει και ο χρόνος. όπως είπα και πριν, η ζωή του χριστιανού δεν είναι που είναι όλα καλά. Δεν σου εξασφαλίζει κανένας ότι είναι όλα καλά. Είναι προτιμότερο όμως να ζούμε κάτω από τα θέλω του κυρίου, τα οποία δεν είναι βαριά, όπως είπαμε και πριν, παρά να ζω κάτω από τα θέλω, τα δικά μου, τα οποία ξέρουμε εμπειρικά ότι δεν έχουν καλό αποτέλεσμα. δεν κάνουμε αυτό το podcast για να μιλήσουμε, για να πούμε ότι πίστεψες στο Χριστό, γιατί όλα θα είναι τέλεια αυτό θα ήταν λάθος.
Speaker 3:Ναι, θα ήταν λάθος και δεν ούτε ο ίδσοχριστός. Όταν ήρθε στη γη, κήρυξε αυτό το πράγμα.
Speaker 2:Ακριβώς. Γι' αυτό θα τα λάθω.
Speaker 3:Αυτό που λέμε, όμως, είναι ότι σε οποιαδήποτε εμπειρία της ζωής του ανθρώπου, ότι και να γίνει στη ζωή σου, το να περνάς τα καλά και τα κακά σύν Θεό, είναι σε σένα κέρδος, είναι σε εμάς κέρδος και αν μπορέσουμε να το καταλάβουμε, όποιος άνθρωπος μπορέσει να το καταλάβει πιο νωρίς είναι τόσο καλύτερα και για αυτόν.
Speaker 1:Θα ήθελες έτσι να μας κλείσεις με ένα μήνυμα?
Speaker 3:δεν θέλω να πω κάτι παραπάνω αυτό που είπα πριν από λίγο ότι είναι είναι τα πράγματα έχουν φτάσει. Όλοι ζούμε στην καθημερινότητα και βλέπουμε τι γίνεται, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, από πολέμους μέχρι ότι ο καθένας ακούει. Τέλος πάντων, είναι κέρδος στον άνθρωπο να έχει μια ελπίδα και η ελπίδα δεν είναι αόριστη. Θα πω έτσι. Αλλά υπάρχουν και άλλοι θεοί. Δεν υπάρχει πουθενά, σε καμία θρησκεία, σε κανένα δόγμα, σε τίποτα άλλο, το σωτηριακό έργο που έχει κάνει ο Χριστός. Μόνο ο Χριστός έχει σταυρωθεί και έχει αναστηθεί. Κανένας άλλος, καμία άλλη θεωρία, κανένα άλλο δόγμα. Αυτό είναι αλήθεια. Δεν πέθανε και δεν αναστήθηκε κανένας πέρα από τον Ιησού Χριστό. Αυτό είναι το, το μήνυμα το οποίο νομίζω ότι θα κρατήσουμε αυτό το βράδυ. Αμήν, αμήν, αδερφέ μου.
Speaker 1:Σταύρο Κωνσταντίν θες να συμμένο τον 23χρονο Σταύρο Παπα-Νικολάου, ο οποίος πολύ όμορφα μας ομολόγησε και μας είπε. Περιέγραψε όσο μπορούσε γιατί σίγουρα έχει κι άλλα να πει και, όπως όλοι μας, πράγματα και εμπειρίες με τον Ιησού για το οποίο οδηγήσε ο Κύριος τον Σταύρο. Τα πάντα συνεργούν προς το αγαθό σε αυτούς που αγαπάνε τον Θεό και θα θέλαμε πάρα πολύ να εφαρμοστεί στον καθένα μας και σε όποιον ακροατή μας ακούει αυτή τη στιγμή. Μην ξεχνάτε να μας βρείτε στα social media, στο youtube, instagram, tiktok, facebook, να κάνετε follow, και όχι για κάποιον ιδιαίτερο λόγο, αλλά για να βλέπετε τον λόγο του Θεού μέσα από τη δουλειά των αδελφών που γίνεται σε αυτό το έργο. Ευχαριστούμε για ακόμα μια φορά. Στο επόμενο επεισόδιο θα χαρούμε να σας έχουμε παρέα και να ακού. Ευχαριστώ, ευχαριστώ.