Word of God Podcast
Καλώς ήρθατε στο "Word of God Podcast"! Εδώ συζητάμε ανοιχτά για τον Ιησού Χριστό, βυθίζοντας στις σελίδες της Αγίας Γραφής και μοιραζόμαστε εμπειρίες από την καθημερινότητά μας.
Σκοπός μας είναι να φέρουμε πιο κοντά το Ευαγγέλιο σε όλους, εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία. Για επικοινωνία, απορίες, ή απλά για να μοιραστείτε τη δική σας ιστορία, στείλτε μας email στο podcast@wordofgod.gr.
Πάρτε μέρος στη συζήτηση και γίνετε κομμάτι της κοινότητάς μας!
Word of God Podcast
Από τη Σοβιετική Ένωση στη Ζωντανή Πίστη: Η Συγκλονιστική Ιστορία του Σλάβα
Στείλε μας Μήνυμα (Χωρίς Χρέωση)
Ο Σλάβα μοιράζεται την προσωπική του εμπειρία από την αναζήτησή του για τον Θεό και τον Ιησού Χριστό ενώ αναδεικνύει τη σημασία της πίστης στη ζωή μας. Σημαντικά θέματα περιλαμβάνουν τις παιδικές του αναμνήσεις, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, και τη διακονία στην εκκλησία.
• Προσωπική ομολογία για την αναζήτηση του Θεού
• Επιρροές από την οικογένεια και πνευματικά πρότυπα
• Δυσκολίες και δοκιμασίες κατά τη διάρκεια της πίστης
• Ο Γάμος και η Δημιουργία Οικογένειας ως ευλογία
• Περίληψη της πορείας στην εκκλησία και τη διακονία
Συζητάμε για το πώς ο Θεός μπορεί να οδηγήσει στην ανανέωση και την ελπίδα, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο YouTube "Word of God" για να παρακολουθείς και να ακούς τον Λόγο του Θεού.
Δες πώς ο Λόγος του Θεού μπορεί να μεταμορφώσει, να καθοδηγήσει και να γεμίσει τη ζωή σου.
📧 Email Επικοινωνίας: podcast@wordofgod.gr
Βρες μας και στα Social Media:
🟠 Instagram: https://bit.ly/3cAdtgX
🔵 Facebook: https://bit.ly/3v8vRnp
⚫️ TikTok: https://bit.ly/3uLJgVz
📖 Hashtags:
#god #pray #faith #jesus #love #wordofgod #bible #christian #amen #motivation #gospel #worship
🎵 License Information: All rights reserved under Envato Elements and Storyblocks.
Καλώς ήρθατε στο World of Code Podcast, ένα podcast που μιλάει για τον Ιησού Χριστό μέσα από την Αγία Γραφή, μέσα από προσωπικές εμπειρίες, αλλά και μέσα από την καρδιά μας. Στόχος μας η διάδοση του Ευαγγελίου μέσω της δυνατότητας που μας δίνει η τεχνολογία, στις Υπότιτλοι, authorwave. Και σήμερα η αλήθεια είναι ότι έχουμε έναν αδερφό καλεσμένο για ακόμα μια ομολογία εδώ, μαζί με τον Κωνσταντίνο, τον αδερφό μας τον Σλάβα. Γεια σου, σλάβα. Καλησπέρα σας, καλησπέρα. Με τη χάρη του Θεού. Θα εμβαθύνουμε λίγο στα της ομολογία σου, να εισέλθουμε λίγο, να μας πεις κάποιες εμπειρίες Εδώ, μια όμορφη παρέα που είμαστε, να μπουν και οι ακόνο. Σίγουρο είναι ότι κάθεται και σε κάποια γάρακλα, ο Κύριος μαζί μας.
Σλάβα:Έτσι, αγαπητέ αδερφέ Σλάβα, σου δίνουμε τον λόγο του Θεού και το ανάποδο πως ο Λόγος του Θεού βρίσκει εφαμε σε αυτόν τον κόσμο και από τη στιγμή που ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο δεν μας έχει αφήσει, ασχολείται μαζί μας και πάντοτε επεμβαίνει στη ζωή μας. Όταν γεννηθούμε εμείς και δεν τον έχουμε γνωρίσει ή δεν τον ξέρουμε, ο Θεός προσπαθεί, κάνει τα δυνατά, δυνατά για να έρθουμε σε επίγνωση εκείνου, για να τον γνωρίσουμε. Ευχαριστούμε τον Θεό για αυτό. Ο Θεός δεν μας έχει αφήσει σε αυτόν τον κόσμο, είναι μαζί μας, τον κάθε άνθρωπο τον ψάχνει, ψάχνει να το βρει το απολύτως πρόβατο το απολύτως πρόβατο και στον κόσμο μας υπάρχουν πολλά απολύτως πρόβατα ψάχνουν να βρουν το βοσκότους.
Σλάβα:Ευχαριστούμε τον Θεό. Οδ Κύριος, όπως ξέρουμε, αυτός είναι που πλήρωσε για μας, γιατί χωρίς Αυτόν εμείς δεν μπορούσαμε να ζήσουμε, να εισέλθουμε στην παρουσία του Θεού.
Σπύρος:Και να ζήσουμε. Δεν είναι άσχημα αυτό? Ίσως το είναι ο λόγος.
Σλάβα:Και να ζήσουμε, και να ζήσουμε την παρουσία του Θεού, καθώς ο Θεός μας έφτιαξε να ζήσουμε μαζί Του, δεν μας έφτιαξε να ζούμε ξεχωριστά από το Θεό. Και ξεκινάμε από εδώ, από αυτή τη ζωή. Ακριβώς, αυτό είχε υποθεί. συ κάπως με είδα και εμένα, τον ταλαιπωρό Θεός, από μικρό.
Σπύρος:Εγώ γεννήθηκα στην Ουκρανία το 1982, τον Αύγουστο, δεν σου φαίνεται, σε έκανα μικρότερο. να σου λέει την ακριβή ηλικία σου.
Σλάβα:Καλό είναι αυτό. Δείξε Αμήν, τα παιδικά μου χρόνια, τα πολύ παιδικά, να το πω έτσι ήταν κάπως θα μπορούσα να πω, και αμέριμνα, δηλαδή δεν πολύ καταλάβαινα τα πράγματα γύρω μου, Ζούσα τη ζωή μου, απολαύμωνα τη ζωή μου, ήμουν μοναχογιός. Οι γονείς μου δυστυχώς χωρίσανε όταν εγώ ήμουν μικρός Πρέπει να ήμουν γύρω στα τέσσερα χρονών Και δυστυχώς, από τότε εγώ ζούσα χωρίς τον πατέρα μου, Μετακομίσαμε εμείς με τη μητέρα μου και ήμασταν μετά χωριστά.
Σλάβα:Βέβαια πάντα ήθελα να ζω με τον πατέρα μου, πάντα τον ήθελα σου έλειπε, δηλαδή η παρουσία του έτσι ναι, ναι, μου έλειπε, μου έλειπε, ναι, και βέβαια πάντα, όταν γινόταν αναφορά για τον πατέρα μου, πάντα ήθελα να τον πλησιάσω, να βρεθούμε Οπότε. εντάξει, δυστυχώς αυτό δεν μπορούσε να αλλάξει, οπότε η ζωή μας συνέχισε έτσι.
Κωνσταντίνος:Υπήρχε μέσα σε όλο αυτό το περιβάλλον υπήρχε αναφορές για το Θεό. Ήτανε κοντά, με οποιοδήποτε τρόπο, οι γονείς σου στο Θεό, δηλαδή είχες ερεθίσματα πνευματικά.
Σπύρος:Από μικρός Ή αργότερα έγιναν.
Σλάβα:Βέβαια για το Θεό έγιναν αργότερα. Σε εκείνη την αλήθεια η γιαγιά μου ήταν αρκετά έτσι όχι θρήσκα, αλλά θα λέγαω ότι ήταν πίστευε στο Θεό, θεοσεβής, πίστευε στο Θεό και μάλιστα ο Θεός της έδινε και μαρτυρίες μέσα από τα ενίπνια που έβλεπε, τα καταλάβαινε και τις μιλούσε. Ο Θεός με αυτά. Είστε δεδομένοι, Δηλαδή στον κόσμο μας υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι στους οποίους ο Θεός βρίσκει τρόπο να τους μιλήσει, κι ας μην τον ξέρουν.
Σπύρος:Έτ η ημέρα να το γνωρίσουν, να αντιληφθούν ότι ήταν η φωνή του Ναι. Και τότε ο άνθρωπος λέει «Α, τότε ο Θεός με έφυσε». Ήταν μαζί μου, δεν με έφυσε.
Σλάβα:Όπως είπαμε, και στην αρχή ο Θεός δεν με είχε, έφυσε Οπότε, μεγαλώντας με τη μ, η μητέρα μου Κάποιες φορές Έλειπε για μεγάλα διαστήματα Γιατί Ήθελε, έψαχνε στη ζωή της Τις ακριβείς Λεπτομέρειες Οπότε Εγώ έμενα με το, με τους άλλους συγκινήσμους. Είχα το θείο μου, τ μου, της μητέρας μου, τον αδερφό ήταν η γιαγιά μου, ο παππούς μου, που ήταν από την πλευρά της μητέρας μου, οπότε αυτοί με φροντίζανε, με αυτούς κάπου βέβθηση, και αυτή. Εντάξει, τι να κάνουμε? Δόξα στον Θεό, υπάρχουν και αυτά σε αυτή τη ζωή. Δυστυχώς ο κόσμος δεν είναι αγγελικός, δεν είναι τέλειος.
Σπύρος:Αν και φτιάχτηκε έτσι για τον άνθρωπο να είναι στην Στον παράδεισο, που όλα ήταν τέλεια, σε μια αγγελική ζωή. Όπως είπες, δεν είναι αγγελικός ο κόσμος, και όμως ήταν αγγελικός. Και ο άνθρωπος κατάφερε, αδελφέ μου, και τον κατέστρεψε.
Κωνσταντίνος:Με την παρακοή του Κά τα καλύτερα ή τα ιδανικά για ένα παιδί, μέσα στο χωρισμό με τους γονιών, η μητέρα σου να λείπει πολλές φορές μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Απλά το λέω για να γιατί είναι πολύ σημαντικό. Δηλαδή μπορεί κάποιος να στηρίζει κάποιον που περνάει κάποιο παρόμοιο, ότι ο Χριστός βλέπει σε ανεξαρτήτου background τι έχει περάσει ο καθένας. Γι' αυτό πιο πολύ το τονίζω, για να προχωρήσουμε.
Σπύρος:Να συναισθάνεται κάποιος όλο αυτό.
Σλάβα:Αυτό είμαι βεβαίως, υπάρχουν αυτές οι καταστάσεις. Ο κόσμος μας, ειδικά όσο προχωράει καιρός, γίνεται και πιο δύσκολο. Σε άνθρωποι έχει ψυχρανθεί η αγάπη, όπως λέει και η γραφή. Έτσι δηλαδή οι άνθρωποι πια έχουν σταματήσγονότα που πηρέγραψα μόλις τώρα. Από τότε η ανθρωπότητα έχει αλλάξει αρκετά προς το κακό, βέβαια όχι προς το καλό, δυστυχώς μετά. Οπότε έτσι βρέθηκα εγώ κάποια στιγμή, έτσι να βασανίζομαι, μπορώ να πω, με κάποια σκέψη που μου φαινόντουσαν πολύ, με κούραζαν, να το πω έτσι, με στεναχωρούσαν. Στην ηλικία Αυτό ήταν γύρω στα 11, εκείνη την ηλικία Η μητέρα μου, εκείνο τον καιρό έχει φύγει, έχει έρθει στην Ελλάδα, ζούσε στην Ελλάδα για γύρω στα τρία χρόνια, οπότε άρχισα εγώ. Βέβαια σημαντικό να πω ότι εκείνη την περίοδο που είχε πια διαλυθεί η Σοβιτική Ένωση, ήταν τα χρόνια του 90, οι αρχές του 90, οπότε εκείνα τα χρόνια Που στα Σοβιτική Ένωση Δεν επιτρεπόταν Να κηρύττει το λόγο του Θεού, δεν επιτρεπόταν χριστιανικά πράγματα, ότι οι άνθρωποι δεν θέλαν Το Θεό, δεν τον ζητούσαν, ένας από τους λόγους που έγινε αυτή η διάλυση της Σοβιτικής.
Κωνσταντίνος:Ένωσης. Κάτι είναι απόψη μου έτσι, Αμήν αμήν Πολύ πιθανό.
Σπύρος:Πολύ πιθανό. Το είπε, το λέει παιδί. Αυτό είναι γραφικό.
Σλάβα:Το λέει ο Λόγος το Θεό. Ήθελαν να φτιάξουν δικιά τους κοινωνία χωρίς Θεό, αλλά τελικά ήρθε ο Θεός και τα διέλυσε τα πράγματα, δεν τα έφυσε έτσι. Οπότε, εκείνο τον καιρό άρχισαν να δείχνουν παιδικά, ας πούμε, οι χριστιανικές ιστορίες, άρχισαν να δείχνουν για τον Ιησού που σταυρώθηκε, που αναστήθηκε.
Σπύρος:Ακατευθείαν μπήκαν, δηλαδή Ναι ναι, ναι.
Σλάβα:Και έτσι, εκείνον τον καιρό, άρχισα εγώ να τα βλέπω, ας πούμε, και να μ' αρέσουν και να με αγγίζουν, και έ Υπάρχει Θεός. Και άρχισα να Τον ζητάω, λέω, έβλεπα μια δυσκολία μέσα μου, μέσα στη ζωή μου, και λέω, κύριε μου, δεν έλεγα, κύριε μου, θεέ μου, έλεγα, βοήθησέ με. Και έτσι κάποια στιγ είπε Θεέ μου, σώσε με, ξέρω εγώ, βοήθησέ με γιατί έχω δυσκολία. Οπότε, ο κύριος, η μητέρα μου τότε ήταν στην Ελλάδα και ο έτσι έβλεπα ένα γράμμα, ας πούμε, εκείνες τις μέρες, δεν ξέρω τι ήταν το διάστημα που έγραφε Ελλάδα, ας πούμε. Το έγραφε Ελλάδα, νομίζω, με ελληνικούς χαρακτήρες, το έγραφε εννοείς γραμματώσιμο.
Σλάβα:Όχι ήταν γράμμα, γιατίπότε το διάβασα αυτό και κάπως μου κάνει φόκους εκεί πέρα Ελλάδα, και μου έχει μείνει αυτό το σημείο. και μετά πέρασε κάποιο χρονικό διάστημα και η μητέρα μου ήρθε από την Ελλάδα.
Κωνσταντίνος:Θέλω εδώ μια παύση μόνο να κάνουμε, γιατί μου άρεσε κάτι πάρα πολύ, που είπες όποιος επικαλυστεί το όνομα του Χριστού, το όνομα του Κύριου, θα σωθεί. Και μπορεί καμιά φορά να φαίνεται απλό. Δηλαδή είπες έπεσα στα γόνατα χωρίς να το ξέρεις, χωρίς να το διαβάσεις μόνος, δηλαδή από μέσα σου να σου βγει και Ο Θεός θα απαντήσει στον χρόνο του. Γιατί εκείνη τη στιγμή να μην μπορούσε να σε σώσει, να μην το δεχόσουν Ότιδήποτε, δεν ξέρουμε Ο Θεός μόνος.
Κωνσταντίνος:Αλλά εκ των υστέρων. Τώρα μπορούμε να πούμε, εκ του αποτελέσματος, μπορούμε να πούμε Ότι από εκείνη την προσευχή ακό απλότητα.
Σλάβα:Έτσι μαγνητίζει τον Θεό ακριβώς η παιδική απλότητα γιατί, ξέρετε, είναι η παιδική καρδιά που είναι άνθρωπος ας πούμε, δεν σκέφτεται πολλά, ας πούμε, πάει κατευθείαν στο Θεό και με απλότητα του ζητάει, έτσι όπως ένα πθρωπος. Και αυτή η παιδική απλότητα θέλει ο Θεός σε όλη μας τη ζωή, έτσι να έχουμε, για να έχουμε ειλικρινή σχέση με το Θεό.
Σπύρος:Αυτό θέλει ο Θεός από εμάς, από όλους τους ανθρώπους σαν ο πατέρας προς το πλα, λίγο να το συνδέσουμε με την πνευματική σκοπιά της υπόθεσης. Είπες στην αρχή μου έλειπε ο πατέρας, μου ήθελα, όταν άκουγα για αυτό. Με τον ίδιο τρόπο, και ο άνθρωπος, αν Θέλει να δει τον δημιουργό του, τον πατέρα, του λείπει. Όταν ακούγεται τον Θεό, λυγίζει η ψυχή του και θέλει να μάθει γι' αυτόν Ποιος είναι, πού είναι. Και έτσι προτρεύουμε κάθε Κροατή αυτή την ώρα.
Σλάβα:Ας προσεγγίσει με αυτόν τον τρόπο, σαν πατέρας, και έχει πλούσια δώρα να δώσει τον κάθε άνθρωπο. Πρωτίστως βέβαια, να δώσει πνευματικά δώρα, να γυμνήσει η ψυχή του ανθρώπου, να ευχαριστηθεί ο άνθρωπος μέσα του, να μην αισθάνεται καμία έλλειψη, να αισθάνεται χαρά, με να μην του λείπει τίποτα. Μπορεί να μην είναι ο πιο πλούσιος, μπορεί να μην είναι, να μην τα έχει όλα. Λόγω στον Θεό, αυτός είναι ο Θεός μας.
Σπύρος:Να μην είναι υλικά πλούσιος, αλλά πνευματικά και στην πληροφορία είναι ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου.
Σλάβα:Και, όπως είπες, είδες το γράμμα με την Ελλάδα και έρθει μετά από λίγο η μητέρα σου από την Ελλάδα. Βέβαια, εγώ είχα συγκινηθεί όταν είδα τη μητέρα μου. Είχα να τη δω αρκετό καιρό. Οπότε, η μητέρα μου με έφερε στην Ελλάδα Και συνέχισε η αναζήτησή μου, η πνευματική. Η μητέρα μου μου δούσε μια κοινή διαθήκη, δεν θυμάμαι πώς έγινε. Της είπα για το Χριστό, για το Θεό, δεν ξέρω, δεν θυμάμαι πώς προήγησε. Είχε βρει μια κοινή διαθήκη Και οπότε άρχισα εγώ να το διαβάζω και μου άρεσε τόσο πολύ αυτό το βιβλίο, η Κινητή Αθήκη, που με μαγνήτησε. Ας πούμε, καθόμουν και διάβαζα, έτσιζα Όλο το βράδυ, διαβάζα όλο το μεσημέρι, ξέρω. Βέβαια αυτό δημιούργησε μέσα μου πίστη ότι υπάρχει Θεός, θεός είναι ζωντανός, ας πούμε ένα αστέρο σαν στέρα. Ήταν αυτή η πίστη Και ήμουνα βέβαιος ότι ο Θεός υπάρχει και είναι ζωντανός. Οπότε, το επόμενο βήμα λέω πού θα το βρω το Θεό τώρα? εντάξει, υπάρχει ο Θεός και τι θα κάνω τώρα?
Σλάβα:και άρχισα να τον ψάχνω, άρχισα να πηγαίνω στην Ορθό. Ήταν μια Εκκλησία εκεί δίπλα μας. Οπότε κάπου άρχισα να γίνομαι Τακτικός στην εκκλησία. Βέβαια, εκεί Δεν πολλά καταλάβαινα και όλας Χώρια ούτε γιατί είναι και στα αρχαία ελληνικά. Κάπως είναι μια μιλία ιδιαίτερη ένας λόγος παραπάνω ακόμα.
Κωνσταντίνος:Και να μην ξέρεις ελληνικά.
Σλάβα:Εμείς που ξέρουμε ελληνικά πάλι δυσκολουβόμαστε, πολλές φορές ακριβώς οπότε δεν μ' αγγίξει, να μ' αγγίξει κάτι, ότι ο Θεός είναι εδώ, έτσι και δεν το βρίσκα, αυτό δεν το αισθάνομαι. Οπότε η ελπίδα μου κάπου μειώθηκε στο να βρω το Θεό εκεί που πήγαινα στην εκκλησία και στη συνέχεια, ας πούμε, άρχισα να συνέχιζα, δηλαδή προσφόμουνα στο σπίτι μου, πήγαινα στο σπίτι, έπεφτα στα γόνατα πολλές φορές και έλεγα στον Θεό, ας πούμε αυτά που σκεφτόμουν αυτά που αισθανόμ διαβάσει τη γραφή για τα γόνατια του γονατίσου όπως εφήθω. Όχι, δεν το θυμάμαι να είχα διαβάσει.
Κωνσταντίνος:Μου κάνει φοβερή εντύπωση.
Σπύρος:Εμένα αυτό που μου κάνει εντύπωση και θα κάνω μια μικρή αναδρομή. Θα φτάσω στο σημείο που ουσιαστικά είπες Μου ήρθε η πίστη. Και έχουμε πει αρκετές φορές σε αυτήν την εκπομπή Ότι ο λόγος του Θεού λέει Ότι η πίστη έρχεται Δια της ακοής. Δεν χρειάζεται να δει κάτι ο άνθρωπος για να πιστέψει. Δεν έρχεται δια της όψεως.
Σλάβα:Δια της ακοής, ακού και διαβάζοντας το Λόγο του Θεού ευτυχώς δόξα στο Θεό στις μέρες μας έχουμε και τον Λόγο του Θεού. Τον έχουμε σε ένα βιβλίο.
Σλάβα:Δεν χρειάζομαστε ένα κάρο με παπύρους πολύ βασικό και βρίσκουμε εύκολα όλα αυτά που αφορούν τη ζωή μας μέσα στο Λόγο του Θεού. οπότε έτσι προσευχόμουν στο σπίτι μου και ζήτουσα το Θεό να έρθει ο Θεός να τον αγγίξω, να τον αισθανθώ, και κάποια στιγμή, έτσι απογοητημένος, παναπροσεύχομαι, την τελευταία φορά που προσεύχομαι δεν ξαναπροσεύχομαι και θα λέω μόνο, πατήρ, μόνο, και θα φεύγω. ας πούμε και τώρα, εκείνο τον καιρό μάλιστα, ακούγα ραδιόφωνο, ακούγα διάφορους σταθμούς στο ραδιόφωνο, τραγούδια και ξένα και ελληνικά, οτιδήποτε, ας πούμε, σε μελωδία υπήρχε, και όταν άκουγα μιλία, το άλλαζα, κατευθείαν, δεν με ενδιαφέρον, εντάξει, ήμουνα. και πόσο μιλία 14, 15.
Σλάβα:και τώρα το 1997, το 1997 πια εεεε. Πρέπει να τα ανάνοιξει. Έτσι Λέω. Δεν θυμάμαι πώς. Απλά ξύπνησα μια μέρα Και λέω τα βαρέθηκα, όλα αυτά, δεν θέλω να ξαναακούσω. Τέτοια Δεν με γέμιζαν. Θέλω κάτι άλλο να ακούσω.
Σλάβα:Και γυρίζω την βιβλόνα του σταθμού Και εκείνο 9.69, τώρα είναι 104.3 άμα ακούει κάποιος και θέλει να βάλει 104.3 και, χωρίς να το καταλάβω, το άφησα εκεί πέρα και δούλευα εκεί ασυναίσθητα, τελείως, και μάλιστα αισθανόμουν εκείνη τη μέρα ο Περσέο ήταν παρουσία του Θεού και ο Θεός με αναγέννησε εκείνη τη μέρα. Αισθανόμουν έτσι ένα σύννεφο μέσα στο δωμάτιο και αισθανόμουν ότι δεν έχω ξυπνήσει ακόμα, είμαι στο όνειρο, ακόμα κοιμάμαι. Έτ σαν ο Μίχλη αισθανούμουν, δεν ξέρω πόσο καιρό? κράτησε αυτό? κράτησε μια ώρα, δύο ώρες, τρεις ώρες, πάντως είχα αυτή την αίσθηση, και μάλιστα όταν μπήκε και ένας ύμνος που λέει έλα.
Σλάβα:Ιησού, η αγάπηαν να μου λέει είσαι παιδί μου είσαι παιδί μου ναι, δόξα στον Θεό. Αυτό είναι το φοβερό που έχει κάνει ο Χριστός, ότι μας κάνει τα παιδιά Του να είμαστε τα παιδιά Του με τη θυσία Του. Μας ανοίγει τις πύλες του ουρανού και έχουμε έναν ουράνιο πατέρα. Πια δεν έχουμε έναν ουράνιο θεό, έχουμε έναν ουράνιο πατέρα και αυτός ο πατέρας είναι ο θεός ο θεός μας, ο θεός.
Κωνσταντίνος:Μόνο αυτό μπορεί να σημαίνει και να συνειδητοποιήσω καθένα.
Σπύρος:Θα ήταν ωραίο γιατί το έχω ξανασκεφτεί μιας και είπατε τώρα, πατέρας, θεός και Θεός, πατέρας, να κάναμε μια εκπομπή για να βλέπαμε πόσο άνθρωπος προσεγγίζει τον Θεό, δηλαδή μέσα με ποιους τρό, με τη μορφή του δούλου προς τον Κύριο και με την χάρη του Θεού μιας και γίνεται και το τέτοιο, να το ακούσουν και οι ακροατές, για να μας το υπενθυμίσουν αν το ξεχάσουμε, για να το κάνουμε έτσι θα είναι ωραίο πιστεύω γιατί συνήθως ακούμε για το Θεό, πατέρα, όλοι λένε για το Θεό, όλοι λένε για τον Κύριο.
Κωνσταντίνος:Ο λόγος του Θεού λέει ότι όσους εγέννησε, όσους δέχτηκαν το Χριστό το πούμε και σωστά, ακριβώς όσους δέχτηκαν το Χριστό πίστεψαν σε Αυτόν, σε Αυτού, αυτοί, όσοι δέχονται τον Χριστό, τους αναγεννάει ο Θεός και έχουν την εξουσία, μπορούν να φωνάζουν, να αποκαλούν τον Θεό Πατέρα.
Σλάβα:Μετά, πλέον, γίνεται ο Θεός ο Πατέρας έτσι δόξα στον Θεό και ο Χριστός είναι αδερφός.
Σπύρος:Μας έχουμε έναν μεγάλο α, και αυτό σε ηλικία συγγνώμη 15 χρονών είπες περίπου.
Σλάβα:Έτσι ναι, 15 χρόνους περίπου, σαν να γίνεις ο κύριος αμήν οπότε τότε με το σταθμό, εντάξει, έμεινα έτσι με το σταθμό, άκουγα το σταθμό, τα λούγια του Θεού. Δεν μπορώ να πω ότι είχα καταλάβει πολλά πράγματα. Μπορώ να πω δεν είχα καταλάβει τίποτα. Κάποια στιγμή, έτσι, σκεφτόμουν ότι πρέπει να πάω και στην εκκλησία να δω τι εκκλησία είναι αυτή, εκεί που ακούγονται τα λόγια αυτά το έκανα έτσι λίγο από πυριέργεια, να δω από πυρήρια όχι τόσο από ενδιαφέρον, αλλά περισσότερο από πυρήρια.
Σλάβα:Οπότε, είδα μπήκα στην εκκλησία. Δεν μου κάνει κάτι εντύπωση, ενώ είχα συνηθίσει στην Ορθόδοξη Εκκλησία που έχει εικόνες, έχει τρούλους και ήταν πολύ απλά μια αίθουσα με πά, γραφές, μηνολόγια, ένας άμβουνας κάπου στο Άθος, στην κεντρική εκκλησία. Είχα πάει για πρώτη φορά και οπότε, εντάξει, πήγα, είδα και βέβαια αυτό κάπου μου. Πιστεύω ο Θεός μου βάλει στην καρδιά ότι πρέπει να συνεχίζω να πηγαίνω στην εκκλησία και κάποια στιγμή προσπάθησα να πηγαίνω, να το κρατήσω αυτό πέρασε ο καιρός. Βέβαια, κάποια στιγμή το είπα και στη μητέρα μου και έγινε ο χαμός η μη Μου το έσπασε το ράδιο Μόνο μετά είχα πάθει σόκ.
Σπύρος:Πρέπει να μετάνιωσες που σου είχε φέρει την Καινή Διαθήκη Όταν ήσουν μικρός.
Σλάβα:Μπορεί, ναι, το πιστεύω. Γιατί μάλιστα, η πεντηκοστής? θεωρούνται σαν οι πιο, να το πω, φανατικοί, αν μπορώ να το πω έτσι? γιατί δεν άλλαζαν ποτέ Στην Συβητική Ένωση. τους θεωρούσαν τους χειρότερους, ας πούμε, χριστιανούς, γιατί δεν άλλαζαν ποτέ την πίστη τους.
Σπύρος:Ήταν από τους πιο σκληροπυρηνικούς, να το πω έτσι, τους πιο πιστούς, ουσιαστικά, που κρατούσαν την πίστη Δεν αλλάζαν την πίστη.
Κωνσταντίνος:Αν μένει πιστός στον λόγο του Θεού, δεν βολεύει του Οι άλλοι που δεν θέλουν τον Θεό.
Σπύρος:Ναι, αυτούς είναι σκληρο με τα φυσικά μάτια δεν καταλαβαίνετε ότι είναι αυτή η πίστη και η βηματική εμπειρία του χριστιανού, αυτού που έχει βιώσει όλα αυτά. Εδώ να κάνω ένα σχόλιο, να ξεκαθαρίσουμε κάτι ότι το όρος Πεντηκοστή επειδή τον έφερε ο αδερφός μας είναι ένα για γραφειοκρατικούς λόγους. Η εκκλησία είναι του Χριστού. Εντάξει, δεν είμαστε πεντηκοστιανοί, είμαστε χριστιανοί. Αυτός είναι ο όρος που λέει μέσα η γραφή αυτό κηρύττει ο Κύριος, αυτό κηρύττουμε είμαστε χριστιανοί όλατήτου δόγματος. Εκεί πρέπει να εστιάζουμε. Τώρα η διαφορά είναι στο οι χριστιανοί που είμαστε, το κατά πόσο ακολουθούμε και εκτελούμε το Λόγο του Θεού. Γιατί, είπε ο Κύριος όποιος με αγαπάει θα φυλάξει εντολές μου.
Κωνσταντίνος:Αυτή είναι η ορολογία και το προσωνύμιο που πρέπει να έχει ο καθένας μας και για να το τονίσουμε λίγο αυτό να γίνει κατανοητό παράδειγμα ανέφερε Σλάβα πριν για τη γιαγιά σου, φαντάζομαι επί Σοβιετικής Ένωσης. Δεν νομίζω να έχει ακούσει για Χριστιανισμό. Οι θεοί που έχουν επαφή με τον Θεό μπορούν να εμφανιστούν παντού. Δεν είναι απαραίτητο πρέπει να έχουν ένα όνομα και μια ταμπέλα από πάνω. Αυτό λέμε ότι ο χριστιανός είναι αυτός που πιστεύει στον Χριστόγο του Θεού. Να διαβάσει το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και να ακολουθήσει ότι λέει το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.
Σπύρος:Και ας μει εκεί που υπάρχει, στην εκκλησία, η οποία είναι στήλος και ενδρήμα της αληθείας. Δεν λέμε κάτι για μας συγκεκριμένα.
Σλάβα:Με τη χάρη του Θεού όει ότι πιστεύουμε στη βάφτιση πνεύματος Αγίου, που είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Διάδοσης όπως το ζήσαν οι πρώτοι Απόστολοι την ημέρα της πεντηκοστής, που βαφτίστηκαν με το Άγιο Πνεύμα Σωστά, αδερφέ μου.
Σλάβα:Δηλαδή ο Θεός τον βαφτίζει με Άγιο Πνεύμα, αμήν. Οπότε, περνώντας καιρός, εγώ είχα περάσει, σαν φοιτητής πια, είχα περάσει στη Λάρισα, στα ΤΕΗ, οπότε είχα μετακομίσει πια από το σπίτι και εκεί πια μπορούσα, είχα την ελευθερία, να το πω, να πηγαίνω στην εκκλησία όποτε θέλω. Μου είχε ανοιχτεί ο δρόμος, δεν είχα πια τη μητέρα μου να με κυνηγάει. Οπότε το έκανα και αυτό, καθώς καταλάβαινε ότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού, να είμαστε στην εκκλησία του, γιατί και ο λόγος του Θεού αυτό λέει ότι ο Χριστός προσέθεται κάθε μέρα στην εκκλησία του σωζωμένου, στην εκκλησία τους Αντιόχειας, εκεί ονομάστηκαν για πρώτη φορά οι μαθητές χριστιανοί. Δόξα στον Θεό. Οπότε, εκεί βαφτίστηκα, και όλα στην εκκλησία της Λάρισας, δόξα στον Θε. Πέρασε καιρός, βέβαια, για να λάβω και την επαγγελία του πατρός, όπως λέει η Αγία Γραφή, τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Γιατί δεν το είχα εκτιμήσει να το πω. Γι' αυτό Δεν είχα εκτιμήσει, δεν είχα καταλάβει, δεν είχα δώσει σημασ κάποιο λόγο, το εξουθένησα μέσα μου ότι δεν το χρειάζομαι.
Σπύρος:Τότε να με ταγιώ είναι μεγάλη παγίδα αρκετοί, νομίζω, στην αρχή της πίσος του κάνουν αυτό αρκετοί άνθρωποι και ειδικά.
Κωνσταντίνος:Μπορεί και με κάποιους άνθρωπους να μεγάλη παγίδα, γενικά γιατί είναι δύναμη που δίνει ο Θεός για να μπορεί ο άνθρωπος να προχωρήσει, να συνεχίζει.
Σπύρος:Είναι ο αραβώνας απολυτρώσεως.
Σλάβα:Ναι, γιατί λέει κιόλας ότι θα λάβετενας μας, όπως είπες, αδερφέ με τον Ιησού Χριστό, ότι μια μέρα θα λάβουμε την απολύτριστη σωματώσμα. Το πνεύμα τάγιο είναι και αυτό που θα μας μεταμορφώσει μια μέρα που θα έρθει ο Χριστός να παραλάβει την Εκκλησία Του. Οπότε π και τελικά βρέθηκα πια στην εκκλησία της Κηφισιάς Σε τι ηλικία περίπου Αυτό ήταν είχα τελειώσει πια τη σχολή. Να πω την αλήθεια, είχα τελειώσει τα μαθήματα, δεν είχα πάρει το πτυχίο ακόμα.
Σλάβα:Το πτυχίο το πήρα μετά από ποριακά χρόνια. Δυστυχώς, αφού άρχισα να δουλεύω, ας πούμε κάπου το παραμέλεισα, δεν επιδίωξα να πάρω πτυχίο. Τώρα ήμουν και το 2006 ήταν 24 που έλαβε το πνευματάγιο. Στην αρχή είπα λίγες λέξεις Και ίσα που το κατάλαβα Είπα πα πα πα, που σημαίνει πατέρας. Δεν ξέρω τι σημαίνει, αλλά αυτό έτσι το ερμηνεύω εγώ.
Σπύρος:Σου έδωσε το πνεύμα. Το Άγιο Σου έδωσε την ερμηνεία του.
Σλάβα:Δεν το κατάλαβα, αλλά το κράτησα, αυτό ότι μίλησα κάποιες λέξεις, οπότε μου με βάφτισε ο Κύριος με το πνεύμα, και στην αρχή δεν το κατάλαβα. Πέρασε λίγος καιρός, κάποια δευδομάδες, και μετά μου έδω γλώσσες. Να πω την αλήθεια, εγώ δεν αισθάνθηκα κάτι. Δεν μπορώ να πω ότι αισθάνθηκα δύναμη, όπως ακούγονται. Πολλές φορές, απλά μιλάγα γλώσσες.
Σπύρος:Αυτή ήταν η εμπειρία μου τις οποίες σου ήταν αγνώριστες, έτσι άγνωστες δεν ήξερα εγώ τις λέξεις αυτές, έλεγα λέξεις που γίνανε μόνες τους δεν ήταν υπό τον έλεγχό μου να πω ότι σκέφτομαι και λέω αυτό ναι, ναι, ναι
Κωνσταντίνος:εδώ απλά επειδή έχω ακριβώς την ίδια εμπειρία και εγώ, ο Τανοκύρης με, και το σκεφτόμε για αρκετό καιρό. Και πολλές φορές ακούμε ομολογίες και όντως ο Θεός δείχνει και είναι την ώρα που μπορεί να δείξει κάποια όραση, να έρθει με δύναμη. Έχουμε ακούσει πάρα πολλές διάφορες ομολογίες και εμπειρίες αδερφών, αλλά το σημάδ σε όλα τις αναφορές είναι ότι ο άνθρωπος μιλάει γλώσσες. Οπότε αυτό είναι που και εμείς καταλαβαίνουμε, βάσει του λόγου του Θεού, ότι είναι το σημάδι ότι ο Θεός έχει βαφτίσει τον άνθρωπο με γλώσσες. Τα υπόλοιπα όλα μπορεί να υπάρχουν, μπορεί και όχι παράδ. Δεν λέει όμως ότι Δεν λέει σε όλες τις βαφτίσεις με πνεύμα Άγιο, μέσα στην Αγία Γραφή, ότι φάνηκαν γλώσσες, πυρός Και ο άνεμος ο δυνατός, σε όλα τα σημεία στην γραφή που αναφέρεται Για πλήρωση, για να βαφτίζεται κάποιος με πνεύμα. Όταν ο Πόσλος Παύλος Πέτυχε τους Δώδεκαν να κάνουν λάθος Νεαρούς.
Σπύρος:Που τους ρώτησε Έχετε βαπτιστεί στο πνεύμα το Άγιο? Και αυτοί λένε Κάνανε, υπάρχει πνεύμα Άγιο Για το Άγιο Πνεύμα. Δεν έχουμε ακούσει Τι να βαπτιστούμε, ενίδατη. Και έπαιθεσε τα χέρια επάνω ότι λέει. Μιλούσαν γλώσσες και προφήτευαν το βασικό σημείο έτσι ότι μιλούσαν γλώσσες ακριβώς. Οπότε αυτό είναι το οποίο και γίνεται, κυρίως για να επιβεβαιθούν άπαν αμήν Μπορεί να βιώσει κάποια έξτρα εμπειρία? Προφανώς, προφανώς Μπορεί, και να μην βιώσει, για παράδειγμα εμένα. Ο παππούς μου συγγνώμη, βαφτίσει και πνεύμα. Τον πήγε ο κύριος Σουρανό με πνεύμα Άγιο.
Σλάβα:Οπότε το λέμε αυτό, για να ξεκαθαρίσουμε λίγο αυτό το τοπίο, πως το βιώνει ο καθένας ναι, επειδή, εντάξει, υπάρχουν και πολλοί αδέρφοι, μας λέει, είναι ότι η γλώσσα είναι το σημείο της βάφτισης όπως έχει ακουστεί πολλές φορές, και αν κάποιος το αμφισβητεί, να πάει στην προσευχή να ρωτήσει από τον κύριο, γιατί το έχω κάνει και εγώ no-transcript, γιατί ο Κύριος μας έχει προσθέσει στην εκκλησία, οπότε συνεχίζουμε και μένουμε εκεί που μας έβαλε ο Κύριος. Προσπαθούμε να εργαζόμαστε, να κάνουμε αυτό που θέλει ο Θεός, το θέλημά Του.
Σπύρος:Ίσως πολλές φορές δεν τα καταφέρνουμε και τόσο καλά δεν ξέρω, άλλοι μπορεί να τα καταφέρουν καλύτερα, εγώ δεν μπορώ να πω ότι τα κατάφερα και τόσο καλά τα κατάφερνα.
Σλάβα:Εντάξει, ευχαριστώ για τα αδέρφια, όλα, τον κύριο, τον κύριό μας που ήταν γύρω μου, που σταθήκαν δίπλα μου και στην εκκλησία της Λάρισας και βέβαια στην εκκλησία της Κηφισιάς, που επέμειναν έναν άνθρωπο ο οποίος, εντάξει, είχε τα τις ιδιαιτερότητες του. Καθώς όλοι μας έχουμε τις ιδιαιτερότητες μας, και ο καθένας μετά η πνευματική σου ζωή.
Σπύρος:Πώς εξελίχθηκε? και όταν λέω πνευματική, τι έγινε στην πορεία? παντρεύτηκες, έκανες παιδιά.
Σλάβα:Όπως γνωρίζουμε, έχεις παιδάκια ναι, δόξα στον Θεό, βέβαια να πω λίγο πριν από αυτό, να πω ότι ήταν έμενα με τη μητέρα μου, όπως είχα πει και πριν, η μητέρα μου, κάποια στιγμή ο Θεός επέτρεψε και αρρώστησε. Αρρώστησε με καρκίνο, και μάλιστα ένας καρκίνος ο οποίος συνήθως οδηγεί στο θάνατο, οπότε έκανε τον αγω ότι η μητέρα μου, βλέποντας εμένα, θεωρώ άρχισε και αυτή να αναζητάει, να ψάχνει να βρει το Θεό για την αλλαγή στη ζωή σου. Λογικά, ναι, αυτό που μου έλεγε είναι ότι εσύ βρήκες το Θεό και να ακολουθείς με αυτόν τον τρόπο. Εγώ ψάχνω να βρω με δικό μου τρόπο, να τον ακολουθήσω το Θεό. Έψαχναν δικό της δρόμο. Δεν ξέρω αν ήταν καλός ο δρόμος. Τώρα εντάξει, ο Θεός ξέρει την παρουσία του Θεού, άμα ο δρόμος μας δεν οδηγεί εκεί δεν νομίζω να είναι ο σωστός δρόμος να δώσει κάτι την άποψή μου.
Κωνσταντίνος:Και το κριτήριο για αυτό πάντα είναι ο Ιησούς Χριστός. Λέει ο Υπ Κύριος όταν μιλούσε εγώ είμαι ο Οπότε. αυτό είναι το κοινό σημείο, το σημείο που πρέπει να έχει ο δρόμος μας ώστε να έχει στο τέλος την αιώνια ζωή, τον Ιησού Χριστό.
Σλάβα:Ο Χριστός. Ακριβώς. Δόξα στον Θεό. Οπότε η μητέρα μου έκανε την προσπάθειά της, βέβαια κάποια στιγμή φ πάνω της, και μετά άρχισε να κάνει τα σχέδιά της ότι πάω στην Ουκρανία, πάω να ζήσω εκεί, πάω να φτιάξω τα πράγματα εκεί. Βέβαια εγώ μέσα μου κάπως δεν ξέρω, στεναχωρήθηκα, αγχώθηκα, λέω κύριε, η μητέρα μου δεν έχει σωθεί εδώ, δεν σε έχει ζητ γιατί δεν μπορεί να σώθηκε εκεί, μπορεί να σώθηκε εκεί δεν το ξέρω.
Σλάβα:Όπου θέλεις, ας δει κύριε έτσι το σκέφτω έτσι, το σκέφτηκα εκείνη την ώρα και λέω Χριστέ μου, τι θα γίνει?
Σλάβα:και δυστυχώς ο Θεός επέτρεψε να ξαναπιάσει, να υποτροπ. Εντάξει, βέβαια ο καρκίνος είναι δύσκολη ασθένεια, λίγοι τη γλιτώνουν, δυστυχώς, έτσι και η μητέρα μου δεν τη γλίτωσε τελικά. Βέβαια ευχαριστούμε τον Θεό ότι ο Θεός μπορώ να πω ότι την τελευταία στιγμή την πήρε την πή κοντά του ήταν τα αδέρφια που προσευχόντουσαν, γιατί είχαμε και το έτοιμα, το σχετικό στην εκκλησία. Προσευχόντουσαν τα αδέρφια εδώ στην εκκλησία της Κεφσιάς και και ήταν και αδέρφτα δίπλα της. Και όταν έφυγε η μητέρα μου, η αδερφή μας, δεν ξέρω, πήρε μαρτυρία ότι πήγε στον Κύριο. Το αισθάνθηκε έτσι ότι Έφυγε εν ειρήνη, έ Έφυγε η ειρήνη, ναι, το πυρήργο, ότι εκείνες τις μέρες είχα Το πυρήργο.
Σλάβα:Ο Θεός τα έφερε έτσι που εκείνες τις μέρες είχα γνωρίσει τη γυναίκα μου, τη μόλωσα γυναίκα μου, την Ευαγγελία.
Σλάβα:Μπορώ να πω ότι σε επρφός μας ένας αδερφός, τέλος πάντων, να μην το αναφέρω ένας αδερφός και έτσι ήρθαμε σε επαφή και άρχισαμε και μιλούσαμε.
Σλάβα:Εγώ είχα πια, βέβαια είχαμε κάποιες συναντήσεις, βγαίναμε για να γνωριστούμε, αλλά κάποια στιγμή λέω θέλω μια επιβέωση από τον Θεό. Δεν αισθανόμουν μέσα μου, νόμιζα μου λείπει κάτι και δεν ξέρω, κάποια στιγμή μου βάλει ο Θεός με ένα φόβο μέσα στην καρδιά μου, λέω θα τη χάσω, την κοπέλα και τη στέλνω μήνυμα, και αυτό Να προχωρήσουμε. Και έτσι προχωρήσαμε, με τη χάρη του Θεού, και είχαμε πει, μάλιστα, να δώσουμε λόγο Όσο πιο σύντομα γίνεται, γιατί δεν ήξερα, τώρα με τη μητέρα μου πως θα γίνει, πως θα εξερα τι να σκεφτώ, και βγήκε έτσι που είχαμε κανονίσει για 16 Οκτωβρίου, το 2017, να δώσουμε λόγο εκείνη την ημέρα. Φύγει η μητέρα μου το πρωί, την ίδια μέρα, εγώ, βέβαια, μέσα σε όλη αυτή την περιπέτεια, ο Θεός, με αυτόν τον τρόπο, με το ότι γνώρισα την αδερφή αυτή, μου δίνει χαρά. Δεν είχα θλίψη, γιατί, αν δεν είχα θλίψη, γιατί αν δεν είχα και αυτή τη χάρη από το Θεό, αυτό το δώρο, δεν ξέρω μπορεί να, να είχα την υπερβολούσα λύπη, όπως λέει αλλού η γραφή, να σε καταπλάκωνε, να με καταπλάκωνε, ναι.
Κωνσταντίνος:Πάντως, αυτό που λες τώρα μου θυμίζει τον Ισαάκ και είναι ένα εδάφιο που μου έχει κάνει φοβερή εντύπωση κάθε φορά που το διαβάζω. Και είναι ένα φοβερό εδάφιο έρχεται ο δούλος του Αβραάμ και φέρνει την Ρεβέκα, βάζει τη μαντήρα της, συναντάει ο Ισαάκ τη Ρεβέκα. Παντρεύονται. Και θα το διαβάσω από μέσα τελειώνει το κεφάλαιο. Εκεί Γίνεται ο γάμος, λέει, και ηγάπησε αυτήν και παρηγορήθη ο Ισαάκ περί της μητρός αυτού το έχεις δει ποτέ.
Σλάβα:Βασικά, το έχεις συνδέσει με τη δική σου υπόθεση και να σας πω ότι αυτό ήταν σαν σημείο να το πω στην Ευαγγελία, ότι έτσι θα γίνει, ότι κάτι τέτοιο θα γίνει. Η συγκεκριμένη ι δώσει αυτό το σημείο, δεν θυμάμαι ακριβώς να το πω μετά.
Κωνσταντίνος:Τα λόγια τα ακριβεί.
Σλάβα:Αυτό ήταν το νόημα. Θα εκτελεστεί αυτό.
Κωνσταντίνος:Θα εκπληρωθεί αυτό στο εδάφιο.
Σπύρος:Πώς βλέπουμε ακόμα και σε αυτό, αδερφέ Κωνσταντίνο, χαίρομαι, γιατί εγώ δεν το είχα συνδυάσει, ούτε το θυμαούνα πώς ακόμα μια φορά βλέπουμε ο Λόγος του Θεού να εφαρμόζεται στη ζωή μας, Ακόμα και μια τέτοιου είδους λεπτομέρεια. κυρίαρχος σε αυτόν τον πλανήτη και πρέπει να το αντιληφθούμε, αυτό, ότι τα πάντα συνδέονται με τον Λόγο του Θεού και είναι ζωντανός ο Λόγος του Θεού και γι' αυτό βλέπουμε να ενεργεί όπως λέει ο Λόγος του Θεού ο Λόγος του Θεού ξέρει τον άνθρωπο, οπότε έχει καταγράψει αυτά τα παραδείγματα, αυτά τα εδάφια, και έρχονται πολλές φορές Και τριάζουν με τη ζωή μας Και παρηγορούμαστε, και μας δίνει την ελπίδα ο είχαμε πραγματίσει να δώσουμε λόγο.
Σλάβα:Πέθανε η μητέρα μου εγώ, επειδή ακούω και τους συγγενείς μου, οι οποίοι δεν είναι μαζί μου, δεν ζουν κοντά μου, ζουν μακριά, στην Ουκρανία. Εγώ ζούσα στην Ελλάδαρανία και μου λέγανε περίμενε, μην το κάνεις, μην προχωρήσεις τώρα, μην παντρευτείς τώρα, μην δώσεις το λόγο, περίμενε να περάσει λίγος καιρός. Υπάρχει αυτό σε κάποιες περιπτώσεις, δηλαδή πολλές φορές οι άνθρωποι έχουν θρύνο. Εγώ όμως είχα πάρει απόφαση να προχωρήσω και βέβαια βγήκε μια περίεργη κατάσταση, εκείνη την ημέρα που είχα πάει στην εκκλησία για να δώσουμε λόγο και τα αδέρφια δεν ήξεραν τι να μου πούνε. Τα συλληπιτήρια μας την ευλογία του.
Σλάβα:Οπότε έρχεσαι σαν μηχανία τώρα ναι, ναι, και εγώ το σκέφτομαι ότι θα έλεγα και εγώ τώρα να σ' αγκαλιάσω να σημώσεις χαρακτήρια για την ευλογία του Θεού ο κύριος σε ευλογία πέθανε, και ητσι μου λέγανε και αλλιώς και τα δύο. Οπότε προχωρήσαμε και σε αυτό την ευχαριστούμε στην Ευαγγελία.
Σπύρος:Αμήν η οποία είναι δούλη του Θεού, γιατί την ξέρουμε και την γνωρίζουμε, και την βιώνουμε κάθε μέρα. Και ο κύριος έχει μια ευλογημένη οικογένεια με τρία παιδάκια. Έτσι, ναι, με τρία παιδάκια. Ο Γιώργος είναι και ο τιμόθεος, ο μικρότερος, ο Βινιαμίνο μου λέει η γραφή Ο μικρότερος.
Σλάβα:Ο τρίτος και ο τελευ Ανθρωπίνος μιλάς, ανθρωπίνος μιλάμε. Ναι, τώρα Δόξα στον Θεό.
Σλάβα:Ευχαριστούμε τον Θεό πραγματικά Και συνεχίζουμε, με τη χάρη του Θεού, βέβαια Ο αγώνας μας και σίγουρα Το έργο του Θεού δεν σταματάει. Το έργο του Θεού δεν σταματάει, το έργο του Θεού συνεχίζει και επεκτείνεται η Βασιλεία των Ουρανών και εμείς καλούμαστε να συνεισφέρουμε σε αυτό, ο καθένας να μπει στον αγρό του Κυρίου. Έτσι καλέστηκα και εγώ, με τητο που μπορώ να κάνω, να υπηρετήσω σαν διάκονος στην εκκλησία. Ευχαριστώ με τον Θεό και έτσι μένω σαν διάκονος, βοηθάω, κάνω κάποιες υπηρεσίες με τη χάρη του Θεού, και σίγουρα ο γρόστος του Κυρίου δεν περιορίζεται εκεί.
Σπύρος:Ο γρόστος του Κυρίου είναι μεγάλος και εργάτες είναι ολίγοι, όπως λέει και ο λόγος του Θεού για αυτό να προσευχόμαστε έτσι και επί της ευχαιρίας μιας και ανρφα, ότι η Εκκλησία έχει διακόνους, έχει περισβητέρους, έχει και τον ποιμένα της, που με αυτόν τον τρόπο δομείται, είναι η οργανωτική της δομή και διοικείται από το Πνεύμα το Άγιο και με κεφαλή τον αυτό θέλω να τονίσουμε ότι, ότι και αν περάτουμε και ότι και αν ακούγεται σε αυτήν την εκπομπή, να γνωρίζουν οι ακροατές μπορεί να γινόμαστε κουραστικοί κάμια φορά και συγχωρέστε μας γι' αυτό αλλά προσπαθούμε να το βλέπουμε και να ότι δεν κάνουμε λάθη ακριβώς και Σλάβα.
Κωνσταντίνος:Ευχαριστούμε πραγματικά τον Θεό και για σε έντελφοι την Ευαγγελία.
Σπύρος:Έτσι τελειώντας τώρα την εκπομπή φτάνουμε προς τα τέλη της πολύ για να προτρέψεις κάποιον ότι σου βάλει ο Θεός στην καρδιά.
Σλάβα:Έτσι σίγουρα η προτροπή μας είναι ο κάθε ακροατής αν δεν έχει γνωρίσει τον Ιησού Χριστό, και να πω το εξής, ότι είναι μια επιλογή μονόδρομος. Θα μπορούσα να πω, αν επιτρέπετε, όσο είμαστε ζωντανοί σε αυτή τη γη και υπάρχουμε, και ζούμε, έχουμε τη δυνατότητα να απορρίψουμε. Δηλαδή, ο Θεός μας έχει δώσει αυτή την ελευθερία να επιλέγουμε και να απορρίπτουμε και την νόηση και την νόηση.
Σλάβα:Ναι, καταλαβαίνουμε, ο Θεός μας έχει δώσει νου. Δεν φτιάχτηκε από μόνος του, όπως λένε κάποιοι άνθρωποι. Ανοίτως θα προσθέσω ένα τόσο πολύπλοκο, δημιούργη κατασκευή, τόσο πολύπλοκο κατασκευή όπως ένας εγκέφαλος του ανθρώπου και γενικά ο οργανισμός του ανθρώπου, είναι Μόνο τυχαίο, δεν μπορεί να γίνει. Και πέρα από αυτό, ο άνθρωπος δεν αρκείται να ζει μόνο με τα φαγητά, με τα ποτά, με τις διασκεδάσεις.
Σλάβα:Πάντοτε χρειάζεται κάτι ακόμα. Και αυτό, το ακόμα, κάτι ακόμα, ένα κενό, ας πούμε. Πολλοί άνθρωποι το ονομάζουν αυτό. Μόνο ο Ιησούς Χριστός μπορεί να το γεμίσει. Δηλαδή είναι αυτός που μας δημιούργησε και μας δημιούργησε για αυτό το λόγο, για να ζούμε μαζί του, για να αυτός να έρχεται και να γεμίζει το κενό. Να πω και το εξής ότι ζούμε στην αυλή του Κυρίου, ζούμε στην αυλή του Θεού του Κυρίου. Είναι η γη και το πλήρωμα αυτής, όπως λέει ο λόγος του Θεού, δηλα Ναι, είμαστε ελεύθεροι, μπορούμε να επιλέξουμε, μπορούμε να απορρίψουμε, αλλά να δούμε λίγο και το συμφέρον μας, το οποίο είναι να επιλέξουμε τον Ιησού Χριστό, γιατί μια μέρα όλοι μας, ή θα έλεγα καλύτερα, όσοι άνθρωποι δεν επιλέξουν τον Ιησού Χριστό, θα σταθού του μπροστά στο Θεό, ο οποίος θα αποδώσει.
Σλάβα:Μάλλον θα πει στους ανθρώπους ότι, καθώς δεν δεχτήκατε τον Ιησού Χριστό, τη μόνη οδό που υπάρχει, εγώ δεν μπορώ να σας δεχτώ στη βασιλεία μου δυστυχώς για πολλούς ανθρώπους θα εχήσουν αυτά τα λόγια, βέβαια όχι με αυτή, όπως το λέω εγώ το νόημα είναι το ίδιο οπότε το συμφέρον της ποιητής μας είναι να ακολουθήσουμε τον Ιησού Χριστό να και να απορρίψουμε τα έργα τους κότους και της αρκώς, όπως λέει και συγχώρεσέ με.
Σπύρος:Σλάβα, πολύ όμορφα, όπως το είπες, το λέει και η γραφή όλα είναι στην εξουσία μου, αλλά όλα δεν με συμφέρουν. Δηλαδή μπορώ να κάνω τα πάντα, ότι και να θέλω, μου δίνει την άδεια, αλλά με συμφέρουν όλα. Αυτό είναι το ερώτημα. Με συμφέρει αυτό το πράγμα, μελλοντικά και αιώνια? προφανώς και δεν με συμφέρει, και αυτό θέλουμε και τονίζουμε με τη χάρη του Θεού, φτάνοντας στο τέλος του επεισοδίου με τον αγαπητό αδελφο Σλάβα, να τον ευχαριστήσουμε που έκανε την τιμή να είναι απόψε μαζί μας στο επεισόδιο, εδώ, μαζί με τον Κωνσταντίνο και εγώ να σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία αυτή.
Σλάβα:Αδέρφια, δόξα στον Θεό.
Σπύρος:Ο Θεός να ευλογεί εσένα την οικματικότητα στη ζωή μας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ και σας, φίλοι, ακροατές και αδελφοί που ήσασταν στα ηχεία και ακούσατε στα μικρόφανη. Είμαστε εμείς, ο Σλάβα, ο Κωνσταντίνος και ο Σπύρος και, με τη χάρη του Θεού, ακ Και εσάς, για ακόμα μια φορά, θα προτρέψουμε εάν κάποιος θέλει να στείλει κάτι, κάποιο ερώτημα, κάποιο μήνυμα, πολύ εύκολα μπορείς να μας βρεις στο podcastwordofgogr και να μας αποστείλει. Παρ' όλα αυτά, πλήν όμως για την ακρίβεια, μπορείτε να ακού πατώντας worldofgoatgr, podcast, εύχολα και στα social media και οτιδήποτε άλλο. Εδώ είμαστε, με τη χάρη του Θεού, όσο ο Κύριος επιτρέπει και όποτε θέλει, να συζητάμε όλα αυτά τα ωραία πράγματα τα οποία λέει ο Λόγος του. Ο Θεός να σε ευλογεί, πλουσία, γεια σας.
Σλάβα:Υπότιτλοι AUTHORWAVE.