Word of God Podcast

Ένα Όνειρο που Άλλαξε τη Ζωή μου - Ο Χριστός Μιλάει!

Word of God Season 3 Episode 18

Στείλε μας Μήνυμα (Χωρίς Χρέωση)

Καλωσορίσατε σε ένα ακόμη δυνατό επεισόδιο του Word of God Podcast! 🎙️✨

Σε αυτή την εκπομπή, ο αγαπητός αδελφός μας Γιώργος μοιράζεται την προσωπική του ομολογία για το πώς ο Χριστός τον αναγέννησε, τον καθοδήγησε και τον κράτησε στην πίστη μέσα από θαυμαστές εμπειρίες. Από την παιδική του ηλικία, μέχρι τις πνευματικές δοκιμασίες και τις αποκαλύψεις του Θεού, η ιστορία του θα σας συγκινήσει και θα σας εμπνεύσει! 🙏🔥

📌 Τι θα ακούσετε σε αυτό το επεισόδιο; ✔️ Πώς ο Θεός αποκαλύπτεται μέσα από όνειρα και εμπειρίες.
✔️ Η σημασία της πίστης από μικρή ηλικία.
✔️ Η αξία της αναγέννησης και της βάπτισης με το Άγιο Πνεύμα.
✔️ Δοκιμασίες, μαθήματα ζωής και η διαρκής παρουσία του Θεού.
✔️ Ο ρόλος της προσευχής και της απόφασης να ακολουθήσουμε τον Χριστό.

"Ο Θεός δεν εγκαταλείπει ποτέ τα παιδιά Του. Ακόμη και στις δυσκολίες, μας κρατάει και μας δυναμώνει!" ✝️

👉 Μοιραστείτε αυτή την εκπομπή για να ακούσουν κι άλλοι τη δύναμη της πίστης!
📩 Θέλετε να μοιραστείτε τη δική σας εμπειρία; Στείλτε μας μήνυμα!

🔔 Μην ξεχάσετε να κάνετε ΕΓΓΡΑΦΗ και να πατήσετε το καμπανάκι για περισσότερα επεισόδια γεμάτα με την αλήθεια του Θεού!

Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο YouTube "Word of God" για να παρακολουθείς και να ακούς τον Λόγο του Θεού.
Δες πώς ο Λόγος του Θεού μπορεί να μεταμορφώσει, να καθοδηγήσει και να γεμίσει τη ζωή σου.

📧 Email Επικοινωνίας: podcast@wordofgod.gr

Βρες μας και στα Social Media:
🟠​ Instagram: https://bit.ly/3cAdtgX
🔵​ Facebook: https://bit.ly/3v8vRnp
⚫️ TikTok: https://bit.ly/3uLJgVz

📖 Hashtags:
#god #pray #faith #jesus #love #wordofgod #bible #christian #amen #motivation #gospel #worship

🎵 License Information: All rights reserved under Envato Elements and Storyblocks.

Σπύρος:

Καλώς ήρθατε στο World of Good Podcast, ένα podcast που μιλάει για τον Ιησού Χριστό μέσα από την Αγία Γραφή, μέσα από προσωπικές εμπειρίες, αλλά και μέσα από την καρδιά μας. Στόχος μας η διάδοση του Ευαγγελίου μέσω της δυνατότητας που μας δίνει η τεχνολογία. Στις Υπότιτλοι AUTHORWAVE, με αποψινό θέμα Μια ομολογία του αδερφού μας, του Γιώργου, μια ομολογία που, όπως ξέρετε από προηγούμενα επεισόδια, κάνουμε μια αναδρομή στις εμπειρίες, ουσιαστικά, και γίνεται ένας σχετικός σχολιασμός. Υπότιτλοι AUTHORWAVE Γεια σου Κωνσταντινέ, γεια σου Σπυρό, γεια σου Γιώργο. Γεια σου, γιώργο. Και από μένα, με τη χάρη του Θεού, αδερφέ μου, ευχαριστούμε καταρχάς που είσαι μαζί μας εδώ στο επεισόδιο. Θα θέλαμε να ξεκινήσεις πώς ήλθεςγος του Θεού μας οδηγεί.

Γιώργος:

Αμήν, αμήν. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση, αρχικά, και ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να ομολογήσω το όνομα του Χριστού στη ζωή μου, που πραγματικά πιστεύω ότι είναι το μόνο που έχει σημασία. να ομολ. Υπότιτλοι AUTHORWAVE, την ορθοτόμηση του λόγου Θυμάμαι γεννηθήκαμε στην εκκλησία της Πετρούπολης, εκκλησία που ζούμασταν τότε Πολύ ωραία παιδικά χρόνια Α δεν ήσασταν εδώ ε στην Κηφισιά.

Γιώργος:

Δεν ήμασταν στην Κηφισιά, όχι, ξεκινήσαμε από την Π με προάστια, αλλά έμασταν μια χαρά. Λοιπόν, θυμάμαι τα παιδικά χρόνια, πάντα ευχάριστα, παρόλο που υπήρξαν δυσκολίες. Το μόνο που, αν μπορούσα να κάνω έτσι μια επικεφαλίδα, ήταν ότι, ότι πρόβλημα και να υπήρχε, θυμάμαι ότι ο Χριστός πάντοτε ήταν εκεί και ότι ο Χριστός πάντοτε δώσε τη λύση σε ότι πρόβλημα και να υπήρχε και σε ότι ανάγκη και να υπήρχε. Αμήν Να ξεκινήσω με κάποιες εμπειρίες, θέλετε να?

Σπύρος:

Αν ήθελες, εγώ τουλάτάζομαι από παιδική ηλικία, λογικά, γιατί ξέρουμε και από άλλες εμπειρίες άλλων αδερφών, αλλά και από παιδάκια τα οποία έχουμε ανάμεσά μας ότι βιώνει ο άνθρωπος του Θεού, εμπειρίες από πολύ.

Γιώργος:

Καταλάβετε πώς το εννοώ. Αφού την ολοκληρώσω, θυμάμαι ότι δεν πρέπει να ήμουν πάνω από τετάρτη δημοτικού, πρέπει να ήμουν μικρότερος. Και θυμάμαι ότι είχα δει ένα ενύπνιο, τότε μικρά παιδιά, τώρα έτσι. Τι μπορεί ένα μικρό παιδί να κάνει λάθος? πού μπορεί να έχει ξεφύγει ένα μικρό παιδί, έτσι? Κι όμως είδα στον ύπνο μου και το θυμάμαι ακόμα, αυτό έτσι. Και να σημειώσω εδώ το ότι όταν κάτι είναι από τον.

Γιώργος:

Κλέπω στον ύπνο μου το ότι παίζουμε με τα άλλα παιδιά κανονικά και έρχεται η ώρα της κοινωνίας Και είναι μπροστά η κοινωνία και ξεκινάνε οι αδελφοί να μοιράζουν την κοινωνία Και περνάει και από μέ. Φαντάζομαι τώρα ένα παιδί τρίτης δημοτικού και το θυμάμαι ακόμα και είμαι σίγουρος ότι όντως μπορεί στην καρδιά μου ότι είχα στην καρδιά μου. Αυτό. Θα μου πεις τι υπερηφάνεια μπορεί να έχει ένα παιδί. Μιλάμε τώρα για αστεία πράγματα. Μπορεί επειδή παίζαμε μπάλα ξ. Δηλαδή αυτό το εν ύπνιο το θυμάμαι ακόμα Γιατί εκείνη την ώρα όχι μόνο ήξερα Ότι είναι από τον Κύριο, έσκυψα και το κεφάλι μου Στον ύπνο μου προφανώς απλά καταλαβαίνετε πως το εννοώ Μεταφορικά και κατάλαβα ότι είναι δίκαιο.

Σπύρος:

Είναι σωστό αυτό ότι είχα δείγματα υπερηφάνες ακόμα και σε αυτή την ηλικία. Κι όμως ο άνθρωπος του Θεού, ακόμα και σε παιδική ηλικία, αρχίζει όπου εκδηλώνεται η αμαρτία, η φύση της αμαρτίας, της αμαρτωλότητας του ανθρώπου. Υπάρχουν στοιχεία στην καθημεριν, μέσα από αυτές τις τρόπες, και θα ήθελα να τονίσω ότι αυτό το οποίο εσύ είδες, ας πούμε, σαν ενύπνιο, το θυμάσαι μέχρι σήμερα, οπότε αυτομάτως ο Κύριος σε διδάσκει σε διάρκεια.

Γιώργος:

Δηλαδή είναι κάτι το οποίο ακόμα και σήμερα σε εκπαιδεύόνο, σε μαθαίνει, είσαι και βέβαιος. Και εδώ να αναφερθούμε και στο λόγο του Θεού. Έτσι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πιστεύω ότι θα είναι και εκείνη την ημέρα μπροστά στο θρόνο του Θεού. Όλοι οι άνθρωποι δεν θα έχουν λόγια να απαντήσουν, όπως εγ Ήταν σωστό, δεν μπορείς να φέρεις αντίλογο στον Κύριο.

Κωνσταντίνος:

Αμήν, αμήν. Δεν μπορείς να διαδικαστείς, να κάνεις δικαστήριο. Διαδικαστής, όχι ακριβώς να διαδικαστείς Να κάνεις αντιπαράθεση. Να κάνεις αντιπαράθεση με τον Κύριο, να κάνεις γνωρίζει τα πάντα, γνωρίζει την καρδιά, γνωρίζει και τα κρυφά, γνωρίζει πολύ παραπάνω. Γι' αυτό και λέω λόγος του Θεού, πάντε σήμαρτον και στήρω τη δόξη του Θεού για να είναι ξεκάθαρο προς όλους.

Γιώργος:

Και αν τερνάς, ότι και αν έχεις ζήσει, περιγράφεται μέσα στη γραφή. Δεν είναι νεκρός, ο λόγος είναι ζωντανός.

Σπύρος:

Έτσι άλλωστε, και ο ίδιος ο κύριος το λέει επειδή δεν υπάρχει τίποτα, κάτι κρυφό που δεν θα φανερωθεί, φάκτο από τον λόγο.

Γιώργος:

Αμήν, αμήν, αμήν. Συνεχίζοντας λοιπόν, η ζωή μου ήταν αυτή, ήταν Κυριακό.

Σπύρος:

Θυμάμαι ότι εκκλησιαζόμασταν καθημερινά, σχεδόν πέρα από τις δύο μέρες, στην εβδομάδα που, δενύριε Γκώ, μιας και το έχεις ζήσει, να κλείξεις μια παρασκευή, γιατί μπορεί να μας ακούνε άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τι είναι το Κυριακό να κάνεις μια πολύ μικρή περίληψη στο τι ακριβώς είναι το Κυριακό, αναλόγως στην ηλικιακές ομάδες συνήθως, και με κάποιον υπεύθυνο παύλα, υπεύθυνους από κάθε εκκλησία.

Γιώργος:

Έχει το δικό της τρόπο λειτουργίας, υπάρχει μάθημα και προσευχή και υμνοθουν αυτή την γαλήνη και την ομορφιά της υμνοδίας και πραγματικά πιστεύω ότι αλλάζει τη ζωή κάθε ανθρώπου, κάθε παιδιού. Δηλαδή, αν δεν ξέρω, φαντάζομαι ότι έχετε και άλλους καλεσμένους που έχουν γεννηθ Πόσο σημαντικό για αυτούς ήταν που ο αδελφός ή οι αδελφοί οι οποίοι υπηρετούσαν εκεί πάντοτε είχαν λόγια Θεού να τους προσφέρουν και τα θυμόντουσαν.

Σπύρος:

Οικοδομούν τα παιδιά, δηλαδή αυτές.

Κωνσταντίνος:

Επειδή εγώ δεν γεννήθηκα στην εκκλησία, η μητέρα μου πίστεψε όταν ήμουν μηνών ακόμα, αλλά επειδή είχαμε άλλα προβλήματα στο σπίτι, όποτε πήγαινα στην εκκλησία μπορούσαμε να πάμε στην εκκλησία.

Σπύρος:

Εγώ ντρεπόμουν να πάω στο κηδιακόδάκι μου, σιγά σιγά θα αρχίσω να το βάζω. Οπότε είναι και κάτι το οποίο βλέπουμε, ότι μέσα στην Εκκλησία του Χριστού Γίνονται έργα για την νουθεσία των παιδιών Από βρέφη, κάθος, ο λόγρόμο του Ευαγγελίου. Και αυτά τα παιδιά, άμα πραγματικά είναι απορίας άξιων, τα βλέπουν άνθρωποι του κόσμου, τα παιδιά της ηλουν χριστοκεντρικά στον Λόγο του Θεού, αυτά τα παιδιά τα απορρούν, απορρεί κόσμος και λέει τόσο μικρό, ας πούμε και το βλέπεις να μιλάει με τέτοια σ κάνω λάθος.

Γιώργος:

Δίδαξε το παιδί από μικρό και δεν θα το ξεχάσει όταν ο Κύριος αγγίζει την ψυχή αγγίζει την ψυχή.

Κωνσταντίνος:

Δεν είναι μια μνήμη η οποία έρχεται και φρύξει το λόγο του προς 18 συν 20 συν, δεν είχε ηλικία δεν βάλευε βαθμίδες ήρθαν τα βρέφη, λέει οι μαθητές θα διώξανε, τους μαλώσανε.

Σπύρος:

Λέει αφήστε τα παιδιά, δικιά τους είναι η βασιλεύτη ουρανει τους ανθρώπους που πιστεύουν και δέχονται τον Λόγο του Θεού σαν μωρά του κόσμου. Σε αυτούς φανερώθηκε, στα μωρά του κόσμου, όχι στους σοφούς.

Γιώργος:

Έτσι, έτσι ακριβώς, άλλης με την καρδιά σου. Όταν μεγαλώσεις, βέβαια, και λίγο στην ηλικία, όταν πας από δημοτικό σιγά σιγά στο γυμνάσιο και ψέλνεις, καταλαβαίνεις τι κάνεις και καταλαβαίνεις σε ποιον ψέλνεις και ανοίγει η καρδιά σου που το νιώθουμε. Και εμείς, τώρα, πόσ Μια ηλικία πλέον, μπαίνουμε στο γυμνάσιο σιγά σιγά. Να πω εδώ το ότι Ο κύριος ήταν σε κάθε μέρα μαζί μου.

Γιώργος:

Μπορεί αυτή τη στιγμή να μην έχω να μοιραστώ εμπειρίες μαζί σας Οι οποίες να είναι πιο συγκεκριμένες και πιο δυναμικές Όπως αυτή που είπα πριν Μικρό ατύχημα το οποίο απέτρεψε από το χτύπημα το οποίο δεν ήταν τελικά σοβαρό μέχρι και το οτιδήποτε Πραγματικά, δεν έχω λόγια για να περιγράψω αυτό που τώρα βλέπω, ως πατέρας και εγώ, το πόσο με φρόντιζε ο Κύριος.

Σπύρος:

Και πολλές φορές, οσο και αν φαίνεται παράλογο, φαίνεται στα μικρά, δηλαδή στις απλές καθημερινές μας συνήθειες, στις καθημερινές μας ενέργειες, στις καθημερινές μας συναναστροφές.

Κωνσταντίνος:

εκεί, σε αυτά τα πολύ λίγα, πολύ λίγο μικράν πραγμάτων, είναι ακριβώς αυτά τα μικρά πράγματα, αλλά και σε αυτά τα μικρά, στην καθημερινότητα με τον Χριστό, επιβεβαιώνει το λόγος του Θεού Και αυτό από μόνο του είναι για τον άνθρωπο, για μας, είναι φοβερό, είναι θαύμα.

Σπύρος:

Έτσι ακριβώς, και ένα εδάφιο που θα π έλεγε στους μαθητές για σας πάντως, και οι τρίχες της κεφαλής σας είναι όλες αριθμημένες. δηλαδή, άμα το φέρεις στην απλή, καθημερινή γλώσσα, ασχοληθεί και με τις τρίχες του κεφαλιού μας, ο κύριος, με τρίχες δηλαδή κόσμου και της αμαρτίας, ότι ο Θεός είναι μόνο για κάτι πολύ μεγάλο, το οποίο θα το ζητήσω, δηλαδή δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία. ναθμό στον κόσμο Σωστά.

Γιώργος:

Και πιστεύω ότι αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγος ότι ο Χριστός δεν είναι φίλος τους. Είναι μια οντότητα, ο Θεός, η οποία είναι για τα δύσκολα Τ φίλο σου έτσι, αδερφέ μου, και ευχαριστώ τον Θεό γιατί έχω ζήσει μια πολύ ωραία εμπειρία.

Σπύρος:

Όταν επιτρέψει ο Θεός να την πούμε, όχι τώρα, σε αυτό το επεισόδιο, αλλά όποτε επιτρέψει με αυτό και μου το έδωσε.

Γιώργος:

Πολύ ωραία, προχωρώ. Ήταν λίγο πριν τελειώσει Και ψέλαμε ένα νύμνο Σαν εκκλησία. Δεν θυμάμαι να σας πω το νύμνο. Αυτό που θυμάμαι να σας πω Είναι το ότι ήμασταν λίγο πριν την έξοδο. Μου είχε πει η μητέρα μου φεύγουμε. Και λίγο πριν την έξοδο της λέω σταμά. Και έκλαιγα, και έκλαιγα, και έκλαιγα, και ένιωθα αμαρτωλός Μιλάμε τώρα για παιδί δημοτικού Και ένιωθα αμαρτωλός Και άκουγα τον ύμνο και έκλαιγα Και έκλαιγα πιο πολύ και πιο πολύ.

Σπύρος:

Και λέω περίμενε, πάω μ χρονών.

Γιώργος:

Ναι, μικρός, και όμως, όταν ο Κύριος είναι παρόν, πραγματικά Δεν έχει να κάνει ηλικία. Και θυμάμαι ότι εκείνη την ημέρα έκλαιγα, και έκλαιγα, και έκλαιγα Έζ, είσαι αυτό μετά να γεννημένεις.

Σπύρος:

Όχι, ναι, ναι, σωστά ή είσαι αναμάρτητο όσο ζούμε.

Κωνσταντίνος:

Είναι φοβερό αυτό που είπες, γιατί έχουμε ακούσει και ακούμε πολλές ομολογίες από ανθρώπους που έζησαν στον κόσμο και όταν λέμε έ η μέρα που κατάλαβα πόσο λάθος έκανα, μετανόησα, έκλαψα για τις αμαρτίες μου, εξομολογήθηκα και με συγχώρησε ο Χριστός και με έσωσε. Αλλά είναι αλλιώς να το ακούς ένα παιδί, 10 χρονών, μέσα στην εκκλησία, με το περιβάλλον, το εκρώτο πράγμα που να λέει να είναι είμαι μαρτωλός. Δηλαδή είναι φοβερό, αλλά είναι αληθινό, είναι αυτό που είπαμε. Και πριν επιβεβαιώνεται ο λόγος του Θεού, ήρθε ο Ιωάννης ο βαφτιστής και λέει κύετε στο Ευαγγέλιο, ξεκινάει η αιώνια ζωή. Δηλαδή το Ευαγγέλιο ξεκινάει με την εντολή σε εισαγωγικά, με την προτροπή, όπως θέλει να το πει ο καθένας, η αναγκαία, προϋπόνοείς. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να συνεχίσει, δεν πάει στο επόμενο και όχι μόνο.

Σπύρος:

Έτσι ξεκινάει και αυτή είναι η λογική του Ευαγγελίου, ακόμα και στην πράξη του Ατατικό ενός ανθρώπου για να σωθεί είναι κανόνας του.

Γιώργος:

Ευαγγελίου.

Γιώργος:

έτσι ακριβώς και για να επιβεβαιώσω και αυτό που πες πριν αν και δεν ξέρω αν η λέξη αποστήρωση είναι έτσι όπως ακριριου Η αμαρτία, αν και τώρα μιλάμε για άλλο επίπεδο αμαρτίας. από τότε που ήμουν εγώ 10 χρονών, προφανώς, αλλά ακόμα και τότε υπήρχε προστασία από τον Κύριο. Όμως, παρόλα αυτά, το να αναγνωρίζει ένα παιδ εκείνη την ημέρα πιστεύω ήταν η αναγέννησή μου, δηλαδή άλλαξα, έκλεγα. θυμάμαι ότι ήταν μια μέρα που τη θυμάμαι ακόμα έτσι και γι' αυτό το λόγο ακριβώς τη θυμάμαι ακόμα Και πλέον φεύγω από το Δημοτικό.

Γιώργος:

επαναλαύριο, προσπαθούσε ο Κύριος γιατί στο γυμνάσιο και στο λύκειο το παιδί το οποίο έχει γεννηθεί μες στην Εκκλησία καλείται πλέον να πάρει σιγά σιγά τα εφόδια, γιατί θα έρθει η ώρα που θα πάρει την απόφαση του. σημαίνει ότι εσύ, όταν πας 20 χρονών, αυτόματα θα συνεχίσεις, Θα καλεστούν με όλοι και όλοι, δηλαδή όποιος ακούει και έχει απορία, ναι, θα καλεστεί ο καθένας ξεχωριστά να επιλέξει τον Κύριο, μα μαζί του δεν θα ζήσουμε αιώνια. Υπάρχει περίπτω, είναι στον εκκλησιαστή, είναι κεφάλαιο α, το εδάφιο 2, γιατί έτσι ακριβώς, εκκλησιαστής α2. γιατί έτσι ακριβώς ένιωσα ότι ο Κύριος προσπαθούσε να με μάθει και να μου δείξει εμπειρίες. ματαιώ της ματαιωτήτων είπε, ο οποίος είναι δυνατός να σώσει από τα δεσμά, να μην είναι δυνατός να σε κρατήσει από τα δεσμά μακριά.

Γιώργος:

Δεν είναι δυνατός, αυτός που σώζειήθεια. Και έχω ακούσει και πολλούς αδελφούς Και εγώ ήμουν ένας από αυτούς Μεγαλώνοντας έλεγα Εγώ δεν έχω αυτές τις εμπειρίες.

Σπύρος:

Δεν μέσωσε ο κύριος εμένα από ναρκωτικά, δεν γιατί ξέρεις, επειδή τυχαίνει να μιλάμε και τα αδέρφια τα οποία έχουν γεννηθεί στην εκκλησία και δεν έχουν γνωρίσει την αμαρτία όπως την γνώρισα εγώ, για παράδειγμα σε μια άλλη εισαγωγικά κατηγορία και όλοι, κυρίως η πλειοψηφία τουλάχισ, που πολλές φορές ακούς να σου λένε Ότι εγώ δεν γνώριζα αμαρτία. Είναι αυτό ακριβώς όπως το έδεσες εσύ Δεν γνώριζα αμαρτία, δεν ήμουν στον κόσμο. Και δεν υπάρχει εύκολα η αντίληψη Και η κατανόηση αυτής της στιγμής, μέχρι να έρ.

Γιώργος:

Να πω εδώ υπό καμία περίπτωση. Δεν λέω ότι είμαι αναμάρτητος, δεν εννοούμε ότι δεν νιώσαμε αμαρτία από την άποψη ότι δεν αμαρτήσαμε. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί και χρειαζόμαστε μετάνοια, όπως είπαμε και πριν. Αυτό είναι σίγουρο. Αλλά δεν χμνάσιο πραγματικά. Τα βλέπω τώρα ένα-ένα, και είναι αυτό ακριβώς το μάθημα το οποίο ήθελε να μου δείξει ο κύριος Ότι όλα εκεί έξω, γιώργο, και όποιος μας ακούει, είναι ματαιότητα Ότι και να κάνεις έξοδος αυτό Και προχωράω τώρα στο γυμνάσιο. Θυμάμαι ένα, τώρα ακριβώς. Νομίζω ότι είναι το πρώτο, μια εμπειρία η οποία την είχα δευτέρα γυμνασίου περίπου. Είχα ξεκινήσει όταν είχα πάρει μια ηλεκτρικήμάμαι ότι ήταν μια παρέα παιδιών που παίζανε, και αυτοί και μου λέγανε Γιώργο, έλα να παίξουμε, γιώργο, πάμε να παίξουμε. Και ψιλοδελεαζόμουνα, να μην πω ψέματα, δελεαζόμουνα ήθελα Να παίξεις με την άλλη παρέα.

Γιώργος:

Ναι, δεν θα παίζαμε χριστιανικούς ήμους, αλλά δεν λεαζόμουνα γιατί ήθελα, και ήταν ένα Σάββατο και λέω θα πάω. Με καλέσανε στο σπίτι ενός παιδιού και λέω θα πάω, και μάλιστα τους ρώτησα για το ωράριο και μου λένε 5 ώρα θα έχουμε τελειώσει, και θυμάμαι τότε ήταν 5, άντε 6 να φτάσω εκκλησία, 7 θα προλάβω και την νεολαία. Μια χαρά, όλα βγαίνουν στο πρόγραμμα. Παίρνω λοιπόν την κιθάρα μου και τον ενισχυτή μου και πηγαίνουμε, παίζουμε και μπορώ να εξομολογηθώ ότι αυτό το οποίο έχει να προσφέρει, αυτό Το πράγμα το ένιωσα Με τη μουσική ναι, πολλοί σε καταλαβαίνουν που παίζουν μουσική αυτή τη στιγμή.

Γιώργος:

Πιστεύω ότι είναι μεγάλος αριθμός Των ατόμων οι οποίοι έχουν Βιώσει αυτά τα συναισθήματα μέσω Σταση λίγο βαριά Λέξ, αλλά ότι είχε να μου προσφέρει, πιστεύω ότι το ένιωσα εκείνη την ώρα Μέσω του ήχου, μέσω της μουσικής, και σκεφτόμουν καθώς τελειώσαμε και πήγαινα προς Νεολαία και λέω ήταν πάλη, τη δύναμη της καρδιάς μου μπαίνω στην εκκλησία, ανοίγω την πόρτα.

Γιώργος:

Δεν είχε έρθει ακόμα, δεν είχε ξεκινήσει η νεολαία, ήτανε δύο-τρία αδέλφια. Αλλά ανοίγω την πόρτα, μπαίνω και εί της Κηφισιάς. Σάββατο μετά από όλο αυτό, και ήρθε ένας αγέρας ευχαριστίας και χαράς το οποίο με έκανε να ξεχάσω ότι είχα ζήσει. Δεν ξέρω πώς αλλιώς με τη λόγια να το περιγράψω. Υπερκάλυψε τα συναισθήματα τα οποία βπα αμέσως από αυτό είναι έχασα το χρόνο μου, έχασα το χρόνο μου. Πώς γίνεται αυτό? Εγώ το έκανα, προφανώς, και ενώ ότι είχε να μου δώσει αυτό η μουσική, το ένιωσα και το έζησα και το ευχαριστήθηκα κατευθείαν με το που καρδιά μου μπήκε αυτό και εδώ είναι το σημαντικό που λέγαμε ματαιότης, ματαιοτήτων. Αμέσως κατάλαβα ότι είναι ματαιότητα. Δεν ξανάπαιξα. Ο ενισχυτής είναι ακόμα κάπου σε μια αποθήκη, τη μια κιθάρα, την μπουλήσα θα φύγει και ο Λόγος του Θεού, πολύ ωραία, τον έναν θα αγαπήσει και τον άλλον θα τον απορρίψει. Το απέρριψα από τη ζωή μου. Και όχι μόνο αυτό Απέρριψα και το να πάω σε κάποιο κλαμπ και το να μείνω μέχρι αργά. Πάρα πολλά πράγματα μέσα από μία εμπει.

Σπύρος:

Και η αλήθεια είναι ότι, κωνσταντίνε, νομίζω θα συμφωνήσουμε όλοι μας, ο ίδιος ο Κύριος μας κάνει να καταλαβαίνουμε τον λόγο του όσο και να νομίζουμε εμείς ότι αυτά τα οποία λέει μέσα ο λόγος, αυτά τα οποία καταγράφονται αυτές που έζησε ο Γιώργος, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ούτε τα λάθη μας, σε μεγάλο βαθμό έτσι, τα περισσότερα, ούτε τις καταστάσεις, ούτε τα συναισθήματα. Και έρχεται ο κύριος ξαφνες και εσύ ματαιότηση, ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότητα. Δηλαδή, βίωσες τη ματαιότητα αυτής της συναγωγικά έκστασης που βίωσες, τι θα σου πρόσφερε? μόνο σημεία εκστάσεων. Και έρχεται ό σε φέρνουν σε πολύ πιο όμορφη πνευματική κατάσταση από τέτοια έκσταση.

Γιώργος:

Έτσι, ακριβώς, και χωρίς τη βοήθεια οργάνων και χωρίς τη βοήθεια του ήχου γιατί η ψυχή ψέλνει στον.

Κωνσταντίνος:

Κύριο και είναι πολύ σημαντικό, αυτό και πάντα έχει ένα τίμημα Και το τίμημα της αμαρτίας. Ευτυχώς, δυστυχώς, δεν έχει το τίμημα της αμαρτίας, είναι ο θάνατος, είναι ο θάνατος της ψυχής. Από την άλλη μεριά έρχεται στον άνθρωπο, αποκαλύπτεται, τον καταλαβαίνει με εμπειρίες, διαβάλλοντας την Αγία Γραφή μέσα στην προσευχή, οποιονδήποτε τρόπο. Αλλά έρχεται η στιγμή, αυτό που έσ, ο άνθρωπος καταλαβαίνει το Λόγο του Θεού και ο ίδιος αποφασίζει στην καρδιά του ότι ξέρεις τι? το κατάλαβα και θέλω αυτό, και θέλω αυτό να το αφήσω. Και τότε έρχεται ο Χριστός και δίνει τη δύναμη, έρχεται και ενεργεί ο Κύριος και πλέον μπορείς να το αφ, αρέσει η μουσική. Τώρα τι να κάνω? Δηλαδή το κάνει ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος το καταλαβαίνει, το καταδικάζει αυτό που το πούμε, έτσι Το καταδικάζει λέει Χριστέ μου βοήθαμε.

Σπύρος:

Και έρχεται ο Κύριος και το κάνει. Να προσθέσω κάτι σε αυτόράγματα η Αγία Γραφή δεν μας τα λέει ξεκάθαρα. Για παράδειγμα, ξέρουμε το τσιγάρο τώρα ένα απλό παράδειγμα που το δέχομαι σε συζητήσεις με άνθάφη. Και εσείς λέει το διαβάζω στη Δημοτική για να καταλάβουν και περισσότεροι. Και εσείς έχετε, λέει το χρήσμα που λάβατε από Αυτόν, δηλαδή το πνεύμα τος του Θεού. Πολλές φορές δεν χρειάζεται να διαβάσει κάτι για να καταλάβει αν αυτό είναι από τον Κύριο ή δεν είναι από τον Κύριο, αν είναι κάτι το οποίο αρέσει στον Χριστό ή δεν του αρέσει.

Γιώργος:

Αν είναι κάτι το οποίο με γεμίζει ή δεν με γεμίζ, καταλαβαίνουμε γιατί έχουμε το χρήσημα, που είναι το Πνεύμα το Άγιο και ο Κύριος μας το έχει δώσει, αυτό το πράγμα Αμήν. Και επίσης βλέπουμε και το να μην λυπούμε το Πνεύμα το Άγιο το οποίο ενικίνει, μην Αμήν.

Κωνσταντίνος:

Αυτός που έχει βαφτιστείο. Αυτό με λυπεί Και πάντα. Δυστυχώς υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες Περιπτώσεις, να το πω έτσι, αλλά Ο λόγος του Θεού είναι ξεκάθαρος με όλα. Δηλαδή δεν υπάρχει περίπτωση Κάποιος που ψάφέρει να μάθει αν το τσιγάρο είναι το τσιγάρο το πήρα σαν παράδειγμα αρέσει το Χριστό ή όχι, δεν υπάρχει περίπτωση, μήτωτο φανερώσει ο Χριστός.

Κωνσταντίνος:

Αν όμως το κάνει, εμένα μου αρέσει το τσιγάρο, αλλά θέλω και το Χτία. Ότι δεν θέλει να αφήσει το τσιγάρο είναι το πρόβλημα. Δηλαδή είναι γιατί πολλές φορές, αν δούμε και από πίσω, γι' αυτό λέμε ο Θεός βλέπει την καρδιά, ο Θεός βλέπει ο άνθρωπος το σκοπό, το διαλογισμό.

Γιώργος:

Αν ο άνθρωπος Αμήν αδέρφια μου Επειδή τραβήξαμε αρκετά με τα σχολεία Που είχαμε μείνει Στην εμπειρία αυτή. Με τη μουσική προχωράω παρακάτω Να πω ότι, παρόλο που αναγεννήθηκα Εκείνη την ημέρα, μικρός, δεν είχα λάβος, θα μου πεις δεν ζήταγες. Ναι, δεν το επιδίωκα. Να είμαι ειλικρινής, δεν το επιδίωκα Γιατί ήμουν ένας άνθρωπος ο οποίος, ξέρεις, άμα δεν το πίστευα, δεν ήθελα. Δηλαδή, πήρε αυτός, πάρε και εσύ Λ το θέλω.

Σπύρος:

Και αυτό είναι το σημαντικό, νομίζω, αυτό λέει ο κύριος. Έτσι, έτσι, ακριβώς, Έτσι ακριβώς.

Γιώργος:

Και έρχεται λοιπόν αυτή η στιγμή Δευτέρα Γυμνασίου πρέπει να ήταν λίγο μετά από αυτή την εμπειρία που μόλις σας είπα, και πλέον μ σημείο που κατάλαβω ότι δεν θα μπορέσω να συνεχίσω με τον Κύριο αν δεν έχω το Πνεύμα, το Άγιο.

Γιώργος:

Δεν θα μπορέσω να βγάλω το γυμνάσιο και το λύκειο και τη ζωή μου με τον Κύριο εάν δεν έχω το Πνεύμα, το Ά ενίδατη δεν είχα λάβει ακόμα το πνευματόγιο, αλλά είχα κλείσει ήδη την ημερομηνία για Κυριακή και, χωρίς να το ξέρω, χωρίς να το είχα υπολογίσει στο σενάριο, στο κεφάλι, στο μυ, και δεν του έδωσα πολύ σημασία Ήρθαμε στην εκκλησία Κανονικά ο λόγος του Θεού, η συνεισφορά, όλα.

Γιώργος:

Και λέει ο αδελφός τώρα να καθίσουμε, να προσευχηθούμε Για όση ώρα μπορέσουμε. Και εκείνη την ώρα μάλιστα Ήμουν και αδελφούς, που ήταν τότε υπεύθυνος στο γυμνάσιο, και τον άκουσα και πήγαμε μαζί μπροστά και ξεκίνησα να προσεύχομαι και λέω πλέον εφ οποιοςδήποτε θέλει να το φανταστεί, ας κλείσει τα μάτια του. Είναι όλα μαύρα, δεν βλέπει κάτι. Μέσα σε αυτό το μαύρο, λοιπόν, βλέπω από μακριά ένα σταυρό άσπρο. Δεν μπορούσα να καταλάβω, να τον συγκρίνω σαν μέγεθος με κάτι άλλο δίπλα του και από τις άκρες λοιπόν του σταυρού ξαφνικά βλέπω να τρέχουν στάλες άσπρες και κατάλαβαίνω ότι εγώ είμαι αυτός. Σιγά σιγά, λοιπόν, μέσα στο σκοτάδι, αρχίζω και βλέπω ένα μικρό πραγματάκι, κάτω κάτω να σχηματίζεται από το αίμα το οποίο τρέχει από αυτό το σταυρό άσπρο. Και βλέ Ακριβώς, όπως το λέει ο Λόγος του Θεού, σαν είδα τα που βγαίναν από την κοιλιά μου, τόσο η δύναμη.

Σπύρος:

Τι ωραία εμπειρία. Συγγνώμη, ενθουσιάζομαι πάρα πολύ, θα σας πω, γιατί μου αρέσουν πάρα πολλοί εμπειρίες Που αφορούν, που συμβαδίζουν με ενύπνια. Θα μου πεις τώρα δεν ξέρω, υπάρχει κάτι, γιατί έχω βιώσει κάποιες καταστάσεις, και ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται με τη βάφτιση του Αγίου Πνεύματος εμένα μου προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση αδερφέ μου.

Γιώργος:

Θαυμάζω το τι μπορεί. Ήτανε στο μυαλό σου, ήτανε κάτι ψυχολογικό. Δεν μπορώ να το αφήσω. Γι' αυτό ίσως μ' αρέσουν πολύ. Δεν χωρούν αμφισβήτηση σε αυτό που το βιώνει, και ένας μεγάλος λόγος δεν είναι μόνο το όραμα, αλλά είναι και η δύναμη που νιώθεις, εκείνη την ώρα και από τότε, πραγματικά, η άλλαξη ζωής μου.

Γιώργος:

Είχα αυτή την πληροφόρηση που είχαμε πριν το Πνεύμα. Το Άγιο ήταν εκεί και με πληροφορούσε αυτό δεν είναι καλό που κάνεις αυτό, με ευχαριστεί, χρειάζεσαι εκείνο, χρειάζεσαι το άλλο. Και είναι μια άλλη ζωή, είναι Αν το πνεύμα του Άγιου δεν έρθει να σε καθοδηγήσει, αργά ή γρήγορα θα παραπέσεις.

Σπύρος:

Θα μπορούσα να πω τώρα ότι ο Κύριος αρχίζει και βάζει θεμέλια στον Γιώργο.

Σπύρος:

Αυτό δηλαδή αρχίζει και θεμελιώνεται, και παίρνει τη σταθερή απόφαση πλέον 34 συνομιλήκια 51, οπότε ο Γιώργος, τώρα 34 χρονών, είναι ακόμα στον κύριο και όπως καταλαβαίνουμε αυτές οι εμπειρίες και όλο αυτό το θεμέλι που έκτισε ο κύριος μέσα από όλα αυτά που μας περιγράφει πολύ όμορφα, τον έχουν ακόμα εδώ. Να ομεινα εκεί ότι είπες, δεν είχα όρεξη, και ήρθε ένας αδερφός και με παρακίνησε. Πόσες φορές βλέπουμε ή έχουμε βιώσει στιγμές που ο Θεός ενεργεί με έναν άνθρωπο έξτρα, είτε αυτός είναι αδερ, δεν είναι για να μας παρακινήσει, να μας καθοδηγήσει ως ένα σημείο και από εκεί και πέρα να τα αναλάβει ο Κύριος. Και είναι ένα πολύ ωραίο παράδειγμα που μου έρχεται τώρα στη γραφή, χωρίς να το βρίσκω μέσα, αλλά το παράδειγμα του Ανανία που τον στέλνει να βιαστικά, να πάει να βαφτιστεί γιατί του λέει τι βραδίνεις, σήκω και βαφτίσου, και απελούστητα των αμαρτιών σου, να, δεν κάνω λάθος. Και διακρίνουμε όμορφα, μέσα από το λόγο του Θεού αλλά και από προσωπικές εμπειρίες, πως ο Θεός θέλει για να κάνει αυτό το κλικ και να τον οδηγήσει στη μεγάλη ολοκλήρωση, την πνευματική. Έτσι, έτσι, ακριβώς, έτσι ακριβώς.

Κωνσταντίνος:

Επειδή όλα γίνονται δια της πίστεως, μέσα στην εκκλησ. Ζήσουμε το Χριστό. Πολλές φορές αυτό απαιτεί, συγχωρέστε με την έκφραση θέλει ο Θεός. Αρέσει στο Θεό αυτό το βήμα της πίστης? να ακούσεις τη φωνή του Θεού μέσα από τον αδερφό σου, μέσα από την προτροπή, την παρακίνηση του αδερ. Ακούσει αυτόν που το βλέπει κάθε μέρα, που είπε κάθε Κυριακή στο Κυριακό Αν το πούμε, είναι λογικό, είναι σαν να ακούσει. Να το πω σαν παράδειγμα, να καταλάβουμε να ακούσει ένα παιδί, το δάσκαλό του στο σχολείο.

Γιώργος:

Θα τον άκου, ακριβώς.

Κωνσταντίνος:

Έτσι, πόσο ωραίο είναι μπροστά στο Θεό να ταπεινώνεται ο μεγάλος και να ακούει αυτό που του λέει το παιδί. Δηλαδή βλέπουμε ότι αυτό είναι κάτι το οποίο θέλει ο Θεός. Δηλαδή, και πολλές φορές το χρησιμοποιεί ο Θεός. Και έχουμε ακούσει όλοι μας και άλλες ομ. Με αναγέννησε ο Κύριος Γιατί μου είπε ένας και έκανα το βήμα, πίστες και πήρα, και προσευχήθηκα και πήρα και πήρα αυτό που ήθελα, έτσι ακριβώς.

Σπύρος:

Τι ωραία, τι ωραία, πραγματικά, βλέποντας από αυτές οι εκπομπές που έχουμε κάνει με κάθε αδε, το πόσο όμορφα εξελίσσεται η ζωή ενός ανθρώπου ο οποίος είτε έχει γεννηθεί στην Εκκλησία είτε δεν έχει γεννηθεί, από ένα σημείο και μετά και αυτό το σημείο είναι, θεωρώ, ο λόγος και πως διακρίνουμε, και πάλι μέσα σε αυτά τα οποία περιγράφει κάθε άνθρωπο, από αυτή τη θέση, τον λόγο του Θεού να εφαρμόζεται είτε με τον ανθρώπο, είτε με τον άλλον και είναι πάρα πολύ ωραίο να κάνή την ερώτηση στον εαυτό μας, γιατί εγώ την έκανα και είδα το εξής.

Γιώργος:

Και η ερώτηση που έκανε ήταν η εξής αν γύρινα αγαπήσω, θα άλλαζα κάτι?

Γιώργος:

σωστό δεν θα άλλαζα, ακόμα και τα προβλ βγάλαν αποτέλεσμα. Και το λέω τώρα, ξέρουμε το λόγο του Θεού, ότι η εκπαίδευση δεν είναι πρόξενος χαράς, αλλά λήπης. Αλλά αφού περάσει, αφού λοιπόν βγεις από όλο αυτό, πρώτον τι θα είσαι? χρυσίο, δοκιμασμένο, και θα μπορείω πω έχω τόσα πολλά που θα ήθελα να αλλάξω. Ζήτα τον Κύριο. Αν ο Κύριος είναι στη ζωή σου, ακόμα και τα προβλήματα που θα έρθουν είναι για καλό. Π σε μια κατάσταση στη ζωή μου που ριζικά αποφασίζω ότι αυτό είναι για μένα, ο Κύριος είναι για μένα, εδώ θα μείνω. Ιδιαίτερα μετά την αναγέννησή μου και το βαφτισμά μου, ήμουνα πλέον σίγουρος ότι εγώ θέλω να ακολουθήσω τον Κύριο στη ζωή μου και προχ πλέον, στα φοιτητικά χρόνια, πάρα πολλές φορές ο Κύριος μου μίλησε. Εγώ ήθελα να επιβεβαιώσω μια προσευχή που είχα κάνει και θυμάμαι τότε είχα διαβάσει την εμπειρία εκεί, τα εδάφια, με τον Ηλία που τον πήγε ο Θεός στο βουνό και ήρθε η φωτιά, ήρθε ο σεισμός, ήρθε ο άνεμος.

Γιώργος:

Και ο Θεός δεν ήταν σε αυτά, αλλά που ήτανε στη φωνή του λεπτού αέρα και μου άρεσε τόσο πολύ. Και σε αυτή την προσευχή είπα αυτό κύριε, θέλω έτσι να μου μιλάς πλέον, θέλω έτσι να είναιω μπροστά μου. Δεν είναι ότι εγώ θέλω να βλέπω οράματα, ενύπνια και να μου μιλάζουν προφητεία, για να καταλάβω ότι είσαι αληθινός. Ξέρω, θέλω καθημερινά στη ζωή μου να σε βλέπω και να είσαι δίπλα μου, όπως αυτή τη σχέση με τον Κύριο. Και πραγματικά έχω βιώσει τον Κύριο έτσι. Θα μου πεις. Δεν ήρθε με μεγάλη εμπειρία.

Κωνσταντίνος:

Έχει έρθαι, ναι, ναι και απλά θα επαναλάβω ένα εδάφιο που είπαμε και πριν δεν θέλω σε αφήσει, δεν θέλω σε εγκαταλείψει.

Γιώργος:

Πάστε αυτές τις μέρες στο όές που μαζευόμασταν στα σπίτια και μιλούσαμε το Λόγο του Θεού ή προσευχόμασταν ή ψέλναμε, έγινε μια προφητεία και μου μίλησε ονομαστικά και μου είπε ο κύριος ότι, γιώργο, θα σε δοκιμάσω, αλλά θα εξέλθεις σαν χρυσός δοκιμασμένος. Δεν ήξερα, προφανώς, τι εννοούσε ο κύριος, δεν ήξερα τι είναι αυτή η δοκιμασία. Εγώ ήμουνα σε μια ζωή φυντική. Ά να πω την αλήθεια, δεν είχα κάποιο πρόβλημα, δεν είχα κάποια ανάγκη, δεν είχα κάποια τρομερή δοκιμασία, ούτε οικογένεια είχα, ούτε παιδιά είχα, ούτε έξοδα είχα. Τι θα γίνει στη ζωή μου? λίγο αγχώθηκα, αλλά ηρέμησα μετά. Ξέρω τι είναι να γίνει. Και δεύτερον λέω ότι, κύριε, ότι και να είναι, αρκεί να είσαι εσύ μαζί μου. Αμήν, αμήν, αδερφέ μου.

Σπύρος:

Ωραίος τρόπος σκέψης. Αυτός Είναι πραγματικά Για τον άνθρωπο, ο οποίος Μπορεί να περνάει κάτι ή Μπορεί να πε Ακριβώς, έτσι ακριβώς.

Γιώργος:

Και σε άλλη μία προφητεία που θα ήθελα να αναφέρω. Ήμασταν πάλι σε ένα σπίτι και πάλι ονομαστικά, μου μίλησε ο κύριος και μου είπε ότι ζήτησες, καταρχάς, είπε κύψα τα της κεφαλά σας. Και πραγματικά εκείνησε κύψατε τα σκεφαλά σας. Και μόνο που δεν μπήκα κάτω από την καρέκλα, πραγματικά, όταν η παρουσία του Θεού είναι εκεί, δηλαδή δεν μπορείς να σταθεί ο άνθρωπος Μ Γιατί ήταν τόσο Τέλος πάντων και μου μίλησε και μου λέει κύψατε τα σκεφαλά σας. Ζήτησες, λέει να με δεις, και σου λέω ότι από εδώ και στο εξής, όποτε ζητάς, θα έρχεται δύναμη από το Θεό και θα είναι δίπλα σου. Έτσι περιληπτικά το λέω Και μου έχει μείνει από τότε χρονών, όταν κυρνάω πίσω, το βλέπω πλέον. Θα μου πεις μέσα στο πρόβλημά σου, στη δυσκολία σου, το βλέπεις κάποιες φορές? όχι, είμαστε άνθρωποι, χάνουμε την όρασή μας, μας βαραίνουν πολύ οι δυσκολίες και δεν το βλέπ εκεί. Και όμως ήταν η δύναμη του Θεού που ήρθε όταν Του ζήτησα.

Κωνσταντίνος:

Και αφορά και δύο πράγματα που μου έρχονται στο μυαλό. Πρώτα απ' όλα, για αυτόν που δεν ξέρει και ακούει, μου μίλησε ο Θεός, το λέει η Αγία Γραφή, ότι αλήθεια και θα σε αναγγέλει τα μέλλοντα, οπότε δεν είναι κάτι που ο ίδιος ο Χριστός δεν είπε ότι θα γίνεται δεν είναι κάτι που το εφαρμόζουμε εμείς, επειδή νομίζουμε ότι είναι κάτι που το λέει ο λόγος ακριβώς ξεκά έχω ζήσει.

Κωνσταντίνος:

Είναι φοβερό όταν ο άνθρωπος του Θεού κάνει χάρη, κάνει έλος, ο Θεός, και στις μεγαλύτερες δυσκολίες του, και στις χειρότερες περιόδους του, και στα μεγαλύτερα πεσίματα πάει στην προσευχή και ξαναέρχεται. Που να λες τα έκανα χάλια, χάλια όμως δηλαδή, πιο χάλια δεν γίνεται χάλια, μιλάμε για χάλια, τα θαλάσσοσα και πάλι έρχεσαι, δηλαδή ακόμα χωρίς λογική, δεν χωράει ανθρώπινη λογική.

Κωνσταντίνος:

Να καταου είμαστε με την χάρη του Θεού. Και σε προδίδιας το πούμε μία Σε πληγόνι, δεύτερη, σε τρίτη, τέταρτη, πέμπτη, ατελείωτα. Και ξανα του ζητάς Και εγώ του πηγαίνεις και του λες συγτά, σε λέω, μένω κι εγώ και λέω πάλι, δηλαδή απορείς, λέει πού φτάνει αυτή η αγάπη. Πια, δηλαδή έτσι, αμήν, αμήν.

Γιώργος:

Λέει πολύ ωραίο ο Θεός δεν είναι, ο Θεός έχει αγάπη, ο Θεός είναι αγάπη. Έτύ σωστά, και εδώ κάνω όποιος ακούει 104,3 στα FM ο χριστιανισμός.

Σπύρος:

Εντάξει, αφού έκανες την αναφορά, μπορεί να είναι κάποιος που το ξέρει. Οπότε, γιώργο μου, έχουμε περίπου 15 λεπτά μπροστά μας.

Γιώργος:

Ότι σου βάλει ακόμα ο Θε. Θα ήθελα τότε να προχωρήσω λίγο γρήγορα Η δοκιμασία. Πιστεύω ότι, να σας πω την αλήθεια, έκτοτε, δεν υπήρξε κάποτε στη ζωή μου που να πω Ότι τώρα δεν έχω κανένα πρόβλημα, ότι τώρα είναι όλα τέλεια. Δεν υποιες, ξεκινήσανε και τελειώσανε. Κάποιες συνεχίζουνε, κάποιες θα έρθουνε, αλλά αυτές που ξεκινήσανε και τελειώσανε πραγματικά μπορώ να επιβεβαιώσω σε όποιον με ακούει ότι βγήκα Ο κύριος τα έκανε.

Γιώργος:

Πήγα λοιπόν να προχωρήσω λίγο γρήγορα. Σπούδασα, μετά πήγα για μεταπτυχιακό στην Αυστραλία και εκεί ήταν πολύ δύσκολο, αλλά όμως ο κύριος ήταν εκεί, παρόλο που σπούδαζα και δούλευα παράλληλα, παρόλο που ήταν τόσ άλλη μεριά μιας εκκλησίας δεκατόμων, δεκαπέντα τόμων. Και την ωραία αγάπη, αυτή η αγάπη των λίγων ατόμων που λέμε είμαστε εμείς και εμείς που το ξέρεις καθημερινά, των κατοικεί ο Θεός στους λίγους, έτσι, έτσι αλληλούια.

Γιώργος:

Πέρασε, με τη χάρη του Θεού κατάφερα και ολοκλήρχάς δεν ήξερα αν έπρεπε να πάω Αυστραλία, οπότε με καθοδήγησε, τελείωσε τη σχολή μου, γύρισα και θυμάμαι αυτό, θέλω να το πω γιατί πραγματικά είναι. Δεν ξέρω για το συνέδριο Σεπτέμβρη που ήταν στη Θεσσαλονίκη των νέων και εγώ τώρα δύο χρόνια στην Αυστραλία. Ήμασταν εμείς και εμείς ψέλναμε, αλλά ήμασταν τριο μαζί. Πόσα άτομα έχει το συνέδριο?

Κωνσταντίνος:

πόσα μαζεύει?

Σπύρος:

Τέσσερις, πέντε χιλιάδες Πολλά λέω.

Γιώργος:

Αλλά είναι σίγουρα παραπάνω από είκοσι.

Κωνσταντίνος:

Άνοιξε ο ουρανός, δεν ξέρω να σας το περιγράψω. Άνοιξε μια μικρή εκκλησία. ξεκίνησα και θυμάμαι την πρώτη φορά που ήμουν στην κατασκήνωση και από εκεί ήμουνασταν 10 άτομα εξαφανικά, 400 παιδιά και 100 στελέχοι, 500 άτομα να ψέλουνε και λες και βρίσκεις αλλού πλέον χάνεις την επαφή, Σου φαίνεται κά η ζωή μου συνέχισε πάντα με τον Κύριο.

Γιώργος:

Πάρα πολλές εμπειρίες δεν μας παίρνει ο χρόνος. Μακάρι να είχαμε μέρες να μιλάμε αλλά είναι στα μικρά πράγματα και πραγματικά προτρέπω οποιονδήποτε ακούει και δεν κατανοεί αυτό που λέω να ζημα. Είναι ο Κύριος που μπορεί να σου κρατήσει το χέρι την ημέρα και την περίοδο που αισθάνεσαι μόνος σου. Είναι ο Κύριος που μπορεί να σου πει ένα λόγο παρηγορητικό την ημέρα που όλοι έχουν στραφεί εναντίον σου και να σε α Αμήν, δόξα στον Θεό.

Σπύρος:

Εγώ, μιας και αν έκανες αυτήν την αναφορά, θα ξαναπώ Ότι ο Χριστός, ο Κύριος, ο Λόγος του Θεού Στη ζωή του χριστιανού φαίνεται Στα μικρά πράγματα, δηλαδή εκεί καταλή, στα μικρά, σε αυτά τα οποία ο άνθρωπος έχει ανάγκη για να πάσει ώρα και στιγμή. Αυτό το λέμε βιωματικά, δεν το λέμε στο μυαλό μας, δεν το λέμε επειδή το διαβάζουμε στο Λόγο του. Θέλουμε να περάσουμε, θέλουμε τον κόσμο να κάνει να συναισθανθεί αυτή την βοήθεια, την τεράστια, σε μικρά πράγματα, με απλούς τρόπους έτσι ακριβώς και όπως το είπε Σπύρο, αν μόνο το διαβάζαμε δεν μπορούσαμε να το πούμε.

Κωνσταντίνος:

Αν δεν το ζούσαμε, δεν το διαβάζα, δίτλος. Ζούμε. Και ο Χριστός ζητάει, θέλει, όχι, να έχει μια σχέση με τον Σπύρο, για να την ακούει ο ακροατής ο Κωνσταντίνος, όχι να έχει μια σχέση με τον Γιώργο, για να την ακούει ο Σπύρος. Θέλει να έχει μια σχέση με τον Γιώργο. Μια σχέση, όπως είπες, γιώργο, στα απλά, στα καθημερινά, στην παρηγοριά, στη δυσκολία, στην αρρώστια, στο κρεβάτι, στο δύσκολο πρόβλημα, το μεγάλο που θα έρθει στο εύκολο πρόβλη που θα.

Σπύρος:

Έτσι θα. Καταλαβαίνω ότι έχεις αρκετά να πεις, αλλά επειδή μας πιέζει ο χρόνος, έχουμε περίπου δέκα λεπτάκια.

Γιώργος:

Δέκα λεπτάκια. Ότι σου βάλει ο Θεός στην καρδ. Πώς έγινε όλη η εμπειρία μου όταν ήταν η ώρα να παντρευτώ και να ενωθώ με τη γυναίκα μου? Εγώ, μέχρι τότε, καταρχάς, παντρεύτηκα 28 χρονών και πάω λίγο παραπέρα γιατί, όπως σας είπα, υπάρχουν πάρα πολλές εμπειρίες καθημερινά. Α προσπαθώ να θυμηθώ και να αναφέρω αυτές που πραγματικά έτσι κάνανε μια τόσο μεγάλη αλλαγή, που πρέπει να αναφερθούν, γιατί αν κάναμε το κάθε και το καθημερινό, γιατί όποιος πραγματικά θέλει το χρυσό καθημερινά το βλέπει και πρέπει να έχουμε, κα θυμάμαι ότι δεν το είχα στο μυαλό μου γενικά τον γάμο. Ναι, ήθελα να παντρευτώ κάποια στιγμή, αλλά δεν ήταν ότι. Και εγώ ήμουνα, δούλευα τότε, θυμάμαι, σπούδαζα παράλληλα, το πρόγραμμά μου ήταν πάρα πολύ, δηλαδή ήταν γεμάτο, είτε τη σχολή, δηλαδή ήταν πολύ, πολύ δύσκολο το πρόγραμμά μου. Δεν είχα χρόνο, όμως το είχα στην άκρη του μυαλού μου Και όταν ήρθε η ώρα, λοιπόν Έτσι να με παρακινήσει ο κύριποια πονηριά, όχι με κάποια σαρκικότητα, αλλά με μια προσευχή, να πω λες, κύριε, να προσευχηθώ. Και ήταν αυτή η προσευχή που ξεκίνησα τότε, θυμάμαι, ήταν Σεπτέμβρης και άλλαξαν όλα. Πώς μπορείς τώρα, δηλαδή μια προσευχή εκεί που, όταν είναι η ώρα του Θεού, ένας άνθρωπος με τον οποίο είσαι μαζί στην ίδια εκκλησία, πόσα χρόνια Είσαι? πολλά χρόνια, ως όσο ήταν, δεν θρεί να είναι ανθρώπινο. Έτσι, αδερφέ μου, και θυμάμαι ότι άλλαξε έτσι ξαφνικά όλο το είναι. Μουέλαβε το φαγητό, κάντε δύναμη και υγεία σωματά μας, και άλλαξε μέχρι και αυτή η προσευχή μου και ξεκίναγα χωρίς να το καταλάβω Κύριε, σε ευχαριστώ για όσα έχεις κάνει στη ζωή μου.

Γιώργος:

Δηλαδή ευχαριστία, έβγαινε από τον Κύριο. Εί Θυμάμαι ότι, χωρίς να το έχουμε σχεδιάσει, οτιδήποτε τέτοιο, είχε γίνει ένας γάμος τότε και πήγαμε κάτω στο κατόι να φάμε. Και ήρθα και καθίσαμε δίπλα-δίπλα με την αδελφή, χωρίς να το έχουμε προγραμματίσει, και μας τραβήξανε και ενώ προσευχόμουν, οι αδελφοί και ο αδελφός που παντρευτήκαν μου στείλαν μια φωτογραφία που ήταν με την αδελφή εκεί που καθόμουν και με το που είδα, αυτή τη φω, να μπορώ να σήμερα το ομολογώ Και να μην λέω ότι ήταν απλά από την καρδιά μου, ήταν απλά έτσι από το μυαλό μου, που δεν ήταν.

Σπύρος:

Και την ενημέρωσα, της το είπα και η ίδια προσευχήθηκε και ο Κύριο.

Κωνσταντίνος:

Έτσι, αδερφέ μου, έτσι και σαν επίλογο. Τώρα Θα ήθελα, πριν πάμε στον επίλογο, θα ήθελες να πεις κάτι κοσταντίνε? Όχι, απλά έτσι. Διάφορα σκέψη έχω στο μυαλό μου, αμήν Και εγώ.

Σπύρος:

Αν ο Κύριος δεν οικοδο στο μυαλό μας, αλλά σκέψεις όμορφες, δηλαδή όσο μιλάς, όσο ομολογείς, έρχεται μέσα μας και αναζωπυρώνεται αυτή και η πίστη μας και οι καταστάσεις που έχουμε βιώσει και ξαναθυμηθούμε. Και επειδή μου άρεσε πάρα πολύ αυτό που είπες, όσον αφορώ ότι άλλ πραγματικά αυτό το μικρό σχόλιο, θα κάνω πως σε κάθε σημείο γίνεται προτροπή για ευχαριστία στο Θεό και ο Θεός ευαριστείται σε αυτό, για παράδειγμα, στην πρώτη Θεσσαλονικής Επιστολή, στο ακόμα και στον πόνο, ακόμα και στη θλίψη, με ευχαριστία πραγματικά, ο Θεός ευαριστείτε σε τέτοιο βαθμό που δύσκολα αντιστέκεται στο έτοιμά σου.

Κωνσταντίνος:

Και αν υπάρχουν διαζύγια, δεν υπάρχουν χωρίσματα.

Γιώργος:

Σωστή παρατηρήση. Αν λοιπόν αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό και το πιο αγχώδες για έναν άνθρωπο, τότε τι είναι σε μια εποχή που το ποσοστό είναι πολύ μεγάλο?

Σπύρος:

Μετά την απόφαση να ακολουθείς κάποιον στον.

Γιώργος:

Χριστό Σχεδόν, μία αναστρέψιμη Ακριβώς Οπότε, σαν επίλογο Θα ήθελα να αφήσω ένα μήνυμα για όποιον ακούει Για μας. Εννοείται και για μας, και όπως ξεκίνησε ο Σολωμών Πάρα πολύ ωραία στον εκκλησε, ότι όλα είναι αιματεότητα. Καταλήγει όμως σε κάτι πάρα πολύ ωραίο. Και καταλήγει σε κάτι το οποίο και εμείς καλό είναι να το έχουμε στο μυαλό μας, και είναι το εδάφιο 13. Ας ακούσ Ούτω είναι το παν του ανθρώπου. Αυτό είναι το παν του ανθρώπου. Ούτε η δουλειά, ούτε η σχολή, ούτε ο γάμος, ούτε τίποτα.

Σπύρος:

Το παν του ανθρώπου είναι να φυλάσεις εντολές του Θεσότερο, να φοβάμαι να στεναχωρήσω τον Θεό έτσι είναι η ίδια σχέση που θα μπορούσε κάποιος να περιγράψει ως ένα παιδί προς τον πατέρα του ή τη μητέρα του, το γονιό του εν ολίγης, που πραγματικά σέβεται των παιδιών. Και είναι και γραφικό, αυτό στους έσχατες ημέρες είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό έντονοι μέσα στα σπίτια των ανθρώπων. Οπότε σε μια οικογένεια που πραγματικά είναι ένα παιδί και πιστεύω όλοι καταλαβαίνουν τι εννοούμε αυτή τη στιγμή, το οποίο σ να το θέσουμε, αυτό είναι αυτός ο σεβασμός και ο φόβος. Όπως είπες, γιώργο, μην στεναχωρήσω, μην δημιουργήσω αρνητικά συναισθήματα στον γονιό μου. Νομίζω ότι αυτός είναι ο φόβος του Θεού και με αυτόν τον τρόπο πρέν ο Κωνσταντίνος.

Κωνσταντίνος:

Και φτάνοντας στον τέλος, έτσι πριν κάνει και ο Σπύρος το κλείσιμο, αυτό που σκεφτόμουν με τα τελευταία σχόλια είναι πραγματικά ευχαριστούμε τον Θεό. Και έτσι θα το πω. Ευχαριστώ τον Θεό και για όλες τις ομολογίες γιατί, όπως είπες, τα ακούμε και πρώτοι που υποκοδομούμαστε. Και, όπως είπες Σπύρο, μπαίνουν σκέψεις θετικές και ωραίες και έρχονται και μας θυμίζει και εμάς το λόγο του Θεού. είμαστε εμείς που τα ακούμε. Και τώρα θα πει και ο πρώτος κλείσιμος Σπύρος, αν σας οικοδομεί, δώστε τον οικοδομή σε κι άλλους. Εμάς μας οικοδομεί και γι' αυτό το κάνουμε.

Σπύρος:

Με τη χάρη του Θεού, κοινοποιηθέτε το για να οικοδομηθούν κι άλλοι.

Γιώργος:

Εμείς το ακούμε και το κάνουμε για, για αυτό το καταστάλαγμα, γιατί πραγματικά πιστεύω ότι ο φόβος του Θεού, που είπαμε πριν, και η φύλαξη των εντολών του, μπορεί να ακούει κάποιος και να λέει Καλά, τώρα τι μας λέει Ο τριαντάρης, ο οποιοσδήποτε, και είμαστε όντως πολύ μικροί, ο. Αλλά το αστείο, το ωραίο είναι δεν το λέω εγώ, το λέει ο Σολομώντας, ένας άνθρωπος ο οποίος τα έζησε όλας. Διαβάσουμε τι έκανε ο Σολομώντας και θα δούμε ότι τα είχε όλα.

Κωνσταντίνος:

Και αυτός ο άνθρωπος κατέληξε εκουμε. Το λέει ο Σολομώντος, τον εκκλησιαστή, το οποίο έγραψε γέρος Ο σοφότερος άνθρωπος εκτός από τον Χριστό, ο σοφότερος άνθρωπος που πέρασε πάνω από αυτή τη γη στη σοφότερη ηλικία έγραψε αυτό και είπε ότι γνωστή Σοφία Τουσολομώντος.

Σπύρος:

Και ένα τελευταίο σχόλιο θα κάνω πριν πάμε στον οριστικό επίλογο, πάνω σε αυτό που είπες από κλείσιμο σε κλείσιμο πάμε και δεν κλείνουμε. Γι' αυτό λέγαμε, για λόγους του δεν σταματάει, επειδή οι σκέψ και αν λέμε, και εμείς δοκιμαζόμαστε σε αυτό και εμείς το περνάμε, και εμείς ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να το εφαρμόσουμε στο 100% πάντοτε, γι' αυτό δεν είμαστε οι τέλειοι άνθρωποι, επειδή και γ Χάρη του Θεού Επίσης, τα επεισόδια αυτά μπορείτε να τα ακούσετε Στα πλατφόρμες του Spotify, apple Podcast, youtube και ούτω καθεξής. Για επικοινωνία, μπορείτε να μας στείλετε Οτιδήποτε θέλετε στο email podcastworldofgodgr, και θα χαρούμε να σας ακούσουμε και να σας απαντήσουμεεί. Κοινοποιήστε το, μοιραστείτε το για να διαδοθεί ο Λόγος του Θεού, να συνδράμουμε όλοι με αυτόν τον τρόπο και ευχόμαστε ο Θεός να είναι πάντα μαζί σας. Ο Χριστός να γεμίσει την καρδιά σας με αγάπη, ειρήνη, χαρά και ελπί.