Word of God Podcast
Καλώς ήρθατε στο "Word of God Podcast"! Εδώ συζητάμε ανοιχτά για τον Ιησού Χριστό, βυθίζοντας στις σελίδες της Αγίας Γραφής και μοιραζόμαστε εμπειρίες από την καθημερινότητά μας.
Σκοπός μας είναι να φέρουμε πιο κοντά το Ευαγγέλιο σε όλους, εκμεταλλευόμενοι τις δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία. Για επικοινωνία, απορίες, ή απλά για να μοιραστείτε τη δική σας ιστορία, στείλτε μας email στο podcast@wordofgod.gr.
Πάρτε μέρος στη συζήτηση και γίνετε κομμάτι της κοινότητάς μας!
Word of God Podcast
Ο Χριστός Πέθανε για Εσένα: Άκου Τι Πραγματικά Έγινε στο Πάσχα | Word of God Podcast
Στείλε μας Μήνυμα (Χωρίς Χρέωση)
🎙️ Νέο επεισόδιο Word of God Podcast: Η ΑΛΗΘΕΙΑ του Πάσχα 🕊️
Σε αυτό το επετειακό επεισόδιο, με αφορμή τη Μεγάλη Εβδομάδα, αναλύουμε με βάθος και συγκίνηση τα γεγονότα από τον Μυστικό Δείπνο έως και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. 🙏
🔍 Μιλάμε για:
- Το Μυστήριο της Ευχαριστίας 🍞🍷
- Την Προσευχή του Χριστού στη Γεσθημανή
- Τη Σύλληψη, τις Ψευδοδίκες και τη Σταύρωση ✝️
- Την Ανάσταση και την Αιώνια Ζωή που μας χάρισε! 🌅
💡 Τι σημαίνει πραγματικά το Πάσχα για τον πιστό; Είναι μια απλή εορτή ή μια εβδομαδιαία πνευματική στάση ζωής;
📖 Βασισμένοι στον Λόγο του Θεού, συζητάμε με απλότητα και αγάπη για τον σκοπό της Σταύρωσης, τη σημασία της Ανάστασης και πώς όλα αυτά αφορούν τον κάθε άνθρωπο ΣΗΜΕΡΑ.
❤️ “Ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας και αναστήθηκε για τη δικαίωσή μας.”
📲 Άκου τώρα & Μοιράσου το Ευαγγέλιο! 🎧 Spotify | YouTube | TikTok | Instagram
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο YouTube "Word of God" για να παρακολουθείς και να ακούς τον Λόγο του Θεού.
Δες πώς ο Λόγος του Θεού μπορεί να μεταμορφώσει, να καθοδηγήσει και να γεμίσει τη ζωή σου.
📧 Email Επικοινωνίας: podcast@wordofgod.gr
Βρες μας και στα Social Media:
🟠 Instagram: https://bit.ly/3cAdtgX
🔵 Facebook: https://bit.ly/3v8vRnp
⚫️ TikTok: https://bit.ly/3uLJgVz
📖 Hashtags:
#god #pray #faith #jesus #love #wordofgod #bible #christian #amen #motivation #gospel #worship
🎵 License Information: All rights reserved under Envato Elements and Storyblocks.
Καλώς ήρθατε στο World of Code Podcast, ένα podcast που μιλάει για τον Ιησού Χριστό μέσα από την Αγία Γραφή, μέσα από προσωπικές εμπειρίες, αλλά και μέσα από την καρδιά μας. Στόχος μας, η διάδοση του Ευαγγελίου μέσω της δυνατότητας που μας δίνει η τεχνολογία στις Μουσική. Γεια σας, γεια σας, φίλοι. Επαιτειακό χαρακτήρα καθώς διανύουμε τη βδομάδα, τη μεγάλη βδομάδα, τη βδομάδα του Πάσχα, ημερολογιακά πάντα, μουσική, υπότιτλοι, authorwave, όλα αυτά τα γεγονότα τα οποία θα δούμε, κάθε εκπομπή για εμάς, για τον απλό πιστό, για τον άνθρωπο που δεν γνωρίζει ακριβώς τα νοήματα των γεγονότων αυτών. Γεια σου, κωνσταντίνε.
Κωνσταντίνος:Γεια σου, πύρο. Και ακριβώς όπως το είπες, γιατί έχουμε πεούσει τα ίδια πράγματα το Πάσχα. Πολλές φορές άνθρωποι έχουν πάει στην εκκλησία, έχουν πει Χριστός Ανέστη. Τους έχουν απαντήσει αληθώς Ανέστη. Αλλά το θέμα δεν είναι αν πηγαίνω τυπικά να το πωρεσβεύει αν μπορούσαμε να πούμε Εκείνες τις ημέρες, πριν περίπου 2.000 χρόνια, τι έγινε που αφορά και τη δική μου ζωή, ποιο είναι το νόημα όλο αυτό του Πάσχα που το?
Σπύρος:έφερε, ώστε σε εισαγωγτά τι ακριβώς σημαίνει για μένα που το βιώνω κάθε χρόνο, και αν όντως πρέπει να το βιώνω κάθε χρόνο ή, όπως θα δούμε αργότερα, για μένα ίσως είναι και κάθε εβδομάδα Πάσχα, έτσι περίληψη για την σύνοψη των γεγονότων.
Σπύρος:Λίγο πολύ υπάρχει μια γνώση πάνω σε αυτά, γιατί είτε από το σχολείο διδάσκονται μέσω των θρησκευτικών, είτε από διάφορα κατηχητικά, είτε από τις ίδιες μας οικογένειες.
Σπύρος:Αντλούμε αυτές τις ι μικρή περίληψη και πάνω σε αυτό θα εστιάζουμε αναενότητα. Το πρώτο που μαθαίνουμε λίγο πολύ και γνωρίζουμε όλοι, είναι το λεγόμενο μυστικό δείπνο, το οποίο απεικονίζεται και σε πολλούς πίνακες, και εκεί θα δούμε πώς ο Χριστός συν να βγάλουμε όλα αυτά τα νοήματα τα οποία μας δίνει αυτό το γεγονός. Έτσι, μετά έχουμε την προσευχή στον κήπο της Γεστημανής, που ίσως αυτό να μην είναι τόσο γνωστό, γιατί τουλάχιστον εγώ, από την δική μου εμπειρ, αυτό το γεγονός σαν γεγονός, να μου το μεταφέρει κάποιος. Μετά έχουμε τη σύλληψη εβραίος, γνωστή με το φιλί του Ιούδα, και όλο αυτό το γεγονός εκεί που οδήγησε το Χριστό στο να συλληφθεί και να οδηγηθεί στο συνέδριο, οι δίκες που γίνανε όπως Πιλάτο, όπου εκεί αποφασίστηκε και καταδικάστηκε ο Χριστός, ο Κύριος, σε θάνατο μέσω του Σταυρού. Μετά είναι ο ίδιος ο Σταυρικός, ο θάνατος. Τέλος, ηάφια για την Ανάσταση μέσα στον Λόγο του Θεού. Να παίρναμε τη γραφή, να την κλείναμε, να τη σφραγίζαμε και να μην ασχολούμασταν καθόλου. Δεν θα είχε κανένα νόημα.
Κωνσταντίνος:Αυτό θέλω να πω ακριβώςήρε, όπως το είπες, και θα το πιάσω για να μπούμε στο μυστικό δείπνο. Έτσι θα το ξεκινήσω. Και από λίγο πιο πριν, περίπου 30 χρόνια ηλικίας όντας, ο Χριστός ξεκινάει τη διακονία του, ξεκινάει το έργο του πάνω στη γη και α αλλά να κάνω λάθος, όλες και τα τρία χρόνια, ανέβηκε το Πάσχα στα Ιεροσόλυμα για να κάνει τη γιορτή. Και το τρίτο, όμως, το τελευταίο Πάσχα που ανέβηκε, ήταν ένα ιδιαίτερο Πάσχα και έλεγε στους μαθητές θα πάμε τώρα στα Ιεροσ, στα χέρια των ανθρώπων, και θα τον πιάσουν και θα τον βασανίσουν και θα τον σταυρώσουν και την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί. Δηλαδή ο Χριστός από πριν προειδέζε, ενημέρωσε τους μαθητές, βέβαια, όπως αποκαλύπτει η γραφή, ότι οι μαθητές δεν καταλάβαινα, ήτανε, δεν τολμούσανε, λέει, και δεν τους είχε αποκαλυφθεί, ήτανε το κομμάτι που δεν το είχαν καταλάβει από όλα αυτά που τους εξηγούσε ο Χριστός. Και γι' αυτό τους φαινόντουσαν, και πολύ δύσκολα τα προηγούμενα, δηλαδή όταν άκουγαν ο Κύριος και του λέει Κύριε, κάνε έλεος στον εαυτό σου, δεν συμβεί κάτι. Έτσι θα σε πιάσουν και θα σε σκοτώσουν.
Σπύρος:Και εκεί είναι το πολύ γνωστό σημείο δεν φρονίζεις, δεν σκέφτεσαι τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων και έτσι έρχεται ο Κύρωζε και καταλαβαίνουμε ότι και οι μαθητές, όπως όμορφα είπες, δεν αντιλαμβανόντουσαν όλα αυτά τα μηνύματα τα οποία δίνει ο Κύριος.
Σπύρος:Και είναι αλήθεια αυτό, γιατί ο Λόγος του Θεού αποκαλύπτεται Αν ο Κύριος δεν δώσει να πει, δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Πόσες φορές έχουμε ακούσει ανθρώπους να ακούνε ένα κήρυγμα, ανθρώπους να διαβάζουν την Καινή Διαθετική και να μην καταλαβαίνουν τίποτα? Και ξαφνικά, ως διά μαγείας, επιστρέψτε μου την έκφραση. Όλα αλλάζουν.
Σπύρος:Έτσι και με τη χάρη του Θεού, ας πάμε να ξεκινήσουμε λίγο τα γεγονότα με τη σειρά. Θα δούμε λίγο το μυστικό δείπνο, εκεί όπου είναι το τελευταίο δείπνο με τους 12 μαθητές, γιατί ο Χριστός, όπως βλέπουμε από τη γραφή, έτρωγε με τους μαθητές του μαζί. Οπότε αποφα δηλαδή τον 12 και εκεί να μας διδάξει πολλά πράγματα. Καταρχάς, ένα από τα σημαντικότερα μυστήρια, τα οποία πλέον μας αφήνει και παρακαταθήκει ο Κύριος, είναι το μυστήριο της ευχαριστίας, δηλαδή η Θεία Κοινωνία. Με λίγα λόγια, ό, πολύ όμορφα, παίρνει στην αρχή τον άρτο, το κόβει, το διαμοιράζει, λέει λάβετε, φάγετε, αυτό είναι το σώμα μου, το οποίο δόθηκε για τις αμαρτίες του κόσμου. Τρώνε οι μαθητές. Στη συνέχεια παίρνει τον Ίννο, διαμοιράζει πάλι τον Ίννο στους μαθητές και λάντες και πίνουν έτσι και τον νίνο. Βέβαια, πέραν από το κομμάτι, το διαδικαστικό, που βλέπουμε ότι είναι ετελώς διαφορετικό με αυτό που έχουμε στο νου μας.
Κωνσταντίνος:Θα ήθελα λίγο να σταθούμε, αν θες, και εσύ, κωνσταντίνε στο νόημα αυτού του αίματος του Χριστού προς ανάμνηση της θυσίας του Χριστού, δηλαδή το νόημα αυτής, όπως είπε στις διαδικασίες, αν το δούμε σαν μια διαδικασία να κοπεί ο άρτος, να πάρουν οι πιστοί να φάνε, να μοιραστεί ο ίνος, να πιούνε οι πιστοί είναι να θυμηθούμε ότι ο δίκαιος Χριστός πέθανε για μας, μόνη διατεταγμένη γιορτή, ανάμνηση που υπάρχει στην Καινή Διαθήκη. Έτσι ακριβώς. Αλλά το νόημα είναι εκεί, ο πιστός να το θυμηθεί, είναι σημαντικό ο πιστός να το θυμηθεί. Ξέρεις ότι εγώ ήμουνα νεκρός, ειός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, και πέθανε ώστε εγώ να έχω αιώνια ζωή. Να το θυμηθώ, να το δω. Γι' αυτό. Και εξηγεί εκεί ότι όταν ο πξομολογηθεί στο Θεό να έχει πει έκανα αυτό το λάθος, έκανα, πλύνεμαι με το αίμα σου, χριστέ μου, για να μπορώ να λάβω, όπως λέει, άξια προσευλογία και όχι προς κατά ωραία το έθεσες επειδή είπαμε στην αρχή ότι το Πάσχα για τον χριστιανό πρέπει να είναι κάθε εβδομάδα και όχι μια φορά το χρόνο.
Σπύρος:Αυτό το γεγονός του οποίου η εντολή του Κυρίου είναι αυτή, να το κάνουμε για την ενθύμηση, φέρνοντάς μας φέρνει στη θέση να καταλάβουμε ότι για τον Χριστιανό είναι κάθε βδομάδα Πάσχα γιατί μας το διέταξε ο Κύριος. Θέλω να πω ότι μένουμε πολλές φορές σε αυτή την τυπική μορφή της εορές, την ουσία του να σκεφτούμε, να καταλάβουμε, να αντιληφθούμε ότι ο Χριστός δεν μας το έδωσε για να Του γιορτάζουμε μια φορά το χρόνο. Εντάξει, προφανώς προκύπτει μέσα από άλλες παραδόσεις όλο αυτό, αλλά η Κυριακή, η οποία ονομάστηκε προς τιμή του Κυρίου, η ημέρα του Κυρίου δηλαδή, ενώ ήταν η πρώτη ημέρα της εβδομάδας, με αυτό το σκοπό, με αυτό την λογική ότι είναι αφιερωμένη στο Χριστό.
Κωνσταντίνος:Είναι μια ημέρα που ο άνριος έχει τοποθετεί στο Πάσχα, μέσα στην καθημερινότητα, σε εισαγωγικά, συχνά κάθε εβδομάδα, όπως είπε Σπύρο, στη ζωή του χριστιανού και με την προϋπόθεση της προετοιμασίας, ο χριστιανός εξομολογείται στο Χριστό να λέει τα λάθη του, να διορθώνεται, Και αυτό γίνεται όχι μια φορά το μήνα, όποτε το θυμηθώ, αλλά συνέχτοιχο, ας το πούμε τώρα σε εμάς, έτσι σαν παράδειγμα το φέρνω, δεν έχουμε την εβραϊκή γιορτή, εμείς προφανώς. Αλλά εμείς τι προσπαθούμε?
Σπύρος:με τη χάρη του Χριστού, όλοι μένουμε καθαροί ενώπιον του Θεού, ώστε την έβδομη μέρα, ή μάλλον την πρώτη μέρα τώρα, την Κυριακή, να λαμβάνουμε την κοινωνία, δηλαδή το σώμα και το αίμα του Χριστού να λαμβάνουμε μέρος, να γιορτάζουμε το Πάσχα Κύριο, και αυτό λέγεται και μυστήριος της ευχαριστίας, γιατί ευχαριστούμε τον Κύριο για τη θυσία Του, για την Ανάσταση που μας χάρισε αιώνια ζωή, και με αυτόν τον τρόπο τιμούμε Και θέλω να σταθώ και δεν πηγεί το αίμα μου, δεν έχει αιώνια ζωή Και άσχετα από ότι Περάνω, ότι πολλοί μαθητές σκανδαλίστηκαν, όχι από το σώμα των. Συμπέρασμα είναι το εξής ότι όταν ο χριστιανός αμελεί ή δεν δέχεται κάθε Κυριακή να κάνει αυτή την εντολή, κινδυνεύει να χάσει τη σωτηρία του. Είναι ίσως το σημαντικότερο μυστήριο που ο Κύριος καθιερώνει στην συνείδηση και στην καρδιά και στην καθημερινότητα των χριστιανών ώστε να εφαρμόζεται για τη σωτηρία της ψυχής του.
Κωνσταντίνος:Ακριβώς ακριβώς, και όπως συνεχίζει, εκεί, στα εδάφια που ανέφερτο και τον Ίννο, το σώμα και το αίμα του Χριστού, λέει «Ενεμή μένει, μένει μέσα μου και εγώ μέσα του». Ναι, ναι, ναι, έρχεται η ένωση με τον Χριστό, η ένωση με τον Θεό, αλλά και το πόσο σημαντικό είναι να μένει. Ο χποστό αναφέρει ότι ενέμεναν οι μαθητές, μένανε στην προσευχή, στη δαχύτη των Αποστών, δηλαδή στο Λόγο του Θεού, στην κοινωνία με τα λίλων να το πούμε λαϊκά απλά στην παρέα μεταξύ τους, που δεν είναι ακριβώς παρέα στην χριστιαήια.
Κωνσταντίνος:Κοινωνία, ενέμενον σε αυτό συνέχεια. Γι' αυτό, και είναι τόσο σοβαρό, γι' αυτό, και ο άνθρωπος, ο χριστιανός που έχει τη δυνατότητα και δεν το κάνει, είναι σε αμαρτία, θα πω είναι λάθος ενώπιον του Θεού.
Σπύρος:Δηλαδή δεν είναι να παίζεις με αυτό το πράγμα. Αν έκαθεν με το Θεό δεν παίζεις, ο Θεός δεν εμπέζεται. Του λέει και η Ιησού Χριστή, αλλά πόσο μάλλον τώρα, με το συγκεκριμένο μυστικό δείπνο Σπύρο, γιατί δεν έχουν?
Κωνσταντίνος:τη σημασία απαραίτητα που έχει το σώμα και το αίμα του Κυρίου, αλλά νομίζω είναι εξίσου πολύ σημαντικά. Στο μυστικό δείπνο λέαν σε αυτόν ότι είναι ο Κύριος των Κυρίων, ότι έχει όλη την εξουσία. Ποιος είναι, από πού ήρθε, πού πηγαίνει? ότι ήρθε από τον Θεό και πηγαίνει στον Θεό. Λέει, σηκώθηκε, πήρε μια πετσέτα, την έβαλε γύρω-γύρω, πή και το λέω επίτηδες που μετά από λίγο θα τον προδώσει. Μετά από λίγες ώρες τον είχε ήδη προδώσει. Μετά από λίγες ώρες θα τον φιλούσε και θα τον πιάνανε. Και όταν πηγαίνει στον Πέτρο να πούμε συναντικά την ιστορία, λέει όταν πήγαινε να πλύνουν δεν έχεις μέρος μαζί μου, δεν ανήξεις μαζί μου.
Κωνσταντίνος:Και λέει τότε όχι μόνο τα πόδια, και το κεφάλι, και τα χέρια και ολόκληρο ο Πέτρος, με αυτήν την χαρακτήρα που δείχνει τον αθορμητισμό και λέειοιτοι με ανοιχτά παπούτσια σαν παντόφλες. Λέει αυτός που είναι πλημμένος τα πόδια έχει ανάγκη να τον υπηρετήσει, κάποιος να του πλύνει. Και όταν τα λιώνει λέει καταλάβετε τι σας έκανα παράδειγμα. Σας έίνει ο Χριστός σε αυτή τη σημαντική στιγμή, λίγο πριν είναι, λίγο πριν σταυρωθεί και λίγο πριν κάνει και τη Θεία Κοινωνία, σε αυτή ή πριν μετά, αν τώρα την κοιν άλλον να υπηρετεί. Ο αδερφός, τον αδερφό Τόσο σημαντικό είναι ενώπιον του Θεού.
Σπύρος:Αμήν, αδερφέ μου, έτσι είναι πολύ και εύστοχο.
Σπύρος:Αυτό που είπες ήταν ένα από τα. Γεγίδαξε την υπηρεσία μέσα από πολλά παραδείγματα, και άλλωστε θέλει να είμαστε υπηρέτες για να γίνουμε μεγάλη στη βασιλεία των ουρανών. Έτσι, πολύ όμορφα, με αυτό το τελικό κομμάτι το οποίο ανέφερες, ας πάμε λίγο να προσευχηθεί και να εκφράσει αυτή την αγωνία που είχε για όλα τα επερχόμενα πάθη. Και εγώ θα ήθελα να σταθώ λίγο στο ότι μου έκανε Κάτω, το διάβαζα στις πρώτες αρχές, πιστεώς μου, αυτό το κομμάτι ότι έβλεπα έναν Χριστό που μου κάνε μεγάλη εντύπωση, το πόσο αδύναμος φαινόταν στα μάτια μου εκείνη την ώρα Και γιατί το λέω αυτό μου έδειξε ιδιαίτερη προσοχή στο σημείο όπου ο Χριστός, ο ιδρώτας, του λέει Έσταζε σαν κοίμα, σαν ανθρώπι έματος, και έλεγα μέσα μου πως είναι δυνατόν Ο ίδιος ο δημιουργός να φτάνει σε αυτή τη θέση. Και όμως όλο αυτό Έχει ένα νόημα Γιαίος έχει πάρει ανθρώπινη φύση για να καταλάβει πώς ο άνθρωπος πονάει, πώς ο άνθρωπος βιώνει όλη αυτή την γήινη βιωματική του ζωή, να έρθει και να μην αισθάνεται τω αυτό που είναι να κάνω το θέλημά σου χωρίς κανένα αίσθημα φόβου, χωρίς κανένα αίσθημα άγχους, θεός είμαι. Και όμως δεν είναι αυτό το πράγμα. Και εκεί είναι που το κάνει ακόμα πιο θαυμαστό. Και λες έφτασε ο Θεός σε αυτή τη θέ, δηλαδή βλέπουμε και την Πώς.
Σπύρος:Ο Κύριος, με αυτόν τον τρόπο, τι θέλω να πω? που θέλω να σταθώ? Ότι εστιάζει πολύ στην αδύναμη φύση της σαρκός. Αμήν, γιατί εάν ο ίδιος ο Θεός το βίωσε, αυτό, ποιος είμαι εγώ και εσύ? κάθε τι το οποίο κάνουμε υπάρχει και ένας λόγος από πίσω, και αυτός ο λόγος πάντα έχει μια πνευματική σκέψη, μια πνευματική κατάσταση και σε αυτό θα ήθελα λίγο να σταθούμε.
Κωνσταντίνος:Και, αν θες καλά, λέμε ο Υιός του Θεού, ο Κύριος όλων των δυνάμεων, ο Θεός, ο Λόγος του Θεού, ο Θεός Αλλά στη γη περπάτησε, σαν άνθρωπος, λέει, πήρε σάρκα και με τημασίες, κατά πάντα, σε ομοιότητα όπως εμείς, όπως εμείς, σαν άνθρωπος, ώστε να μπορεί αυτούς που πειράζονται, που είναι σε δυσκολία, να τους βοηθήσει. Είναι ακριβώς μια τέτοια. Ας πούμε, η μεγά, λίγο πριν πεθάνει, ξέρει ότι θα περάσει. Οι επόμενες μία μέρα είναι βράδυ πέμπτης, αν δεν κάνω λάθος, στο κήπο της γης της Μανής, απόγευμα παρασκευή ο Κύριος έχει πεθάνει, το βάζουν στον τάφο. Οι επόμενες, ας πούμε, 18 ώρες είναι οι Υπότιτλοι AUTHORWAVE και δεν θα πάει τίποτα. Αλλά το θέλημα του πατέρα και η αγάπη του πατέρα προς τον άνθρωπο είναι τέτοια που του λέει πήγαινε για να σωθούν οι άνθρωποι. Και το ξέρει. Και μέσα σε όλα αυτά που είναι να περάσει, έρχεται αυτή η ανθρώπινη αδυναμία και, όπως είπες, το α, να πάρω λίγο δύναμη, να με ενισχύσετε.
Κωνσταντίνος:Προσευχηθείτε μια ώρα μαζί μου. Και οι μαθητές κοιμόντουσαν, δεν είχαν καταλάβει, λέω εγώ δεν είχαν καταλάβει, έτσι το καταλαβαίνω. Δεν είχαν κατάλαβει, δεν είχαν συνειδητοποίησει τι γίν, ότι έχω να περάσω.
Σπύρος:Όλα αυτά πρέπει να τα περάσω και είμαι δύναμος και ενώ σε όλα αυτά τα όμορφα που έλεγες και έβαζες, ας πούμε, είπες 18 ώρες και σκέφτομαι, εφόσον ήξερο ο κύριος ακριβώς θα περάσει, να το κάνουν ακόμα πιο έντονο Σκέψου, να ξέρεις τι θα πάει και τι λέει. Θα κήρυξε τα πνεύματα εν τη φυλακή και πήγε και έγινε αυτή η διαδικασία. Να ξέρεις και αυτό, ότι, μετά από όλο αυτό που θα περάσεις, έχεις και σε έναν άλλο πνευματικό κ φύση του ανθρώπου, την αδύναμη φύση του ανθρώπου, η οποία εμφανερώνεται στην κατάσταση στην οποία και στο πρόσωπο του Κυρίου εκείνη τη στιγμή. Και από την άλλη, βλέπουμε και τους ίδιους, τους μαθητές, και νοφτουν σε λίθαργο, να κοιμούνται, δηλαδή επειδή είναι κουρασμένοι. άρα βλέπουμε ξανά η σάρκα να φτάνει σε μια και τι σου λέει ο κύριος?
Κωνσταντίνος:δεν μπορείτε να αγρυπνήστε και προσεύχεστε Για να μην μπείτε σε πειρασμό.
Σπύρος:Και βλέπουμε, τώρα έρχεται και δίνει τη λύση. Σε αυτό Κατάλαβες εκεί ήθελα να σταθώ Ότι έρχεται ο Κύριος μέσα σε αυτή την πνευματική. Ενώ τονίζει την ιδιαί σάρκα, λέει είναι αδύναμη Το πνεύμα.
Κωνσταντίνος:Η σάρκα στενή, το πνεύμα πρόφημο Αμήν αμήν Πάνω στον λόγο, το χάσαμε.
Σπύρος:Οπότε βλέπουμε ότι θέλει το πνεύμα, αλλά δεν μπορεί η σάρ. Από αυτό το γεγονός πολύ πνευματικό και πολύ βαθύ, και νομίζω ότι αν κάθε χριστιανός το καταλάβαινε, αυτό θα άλλαζε σε μεγάλο βαθμό την πνευματική του ζωή.
Κωνσταντίνος:Αμήν, αμήν. και θα ήθελα κάτι λίγο να ξαναπώπως είπες, ο Χριστός ήξερε ότι θα πάρει πάνω του όλες τις αμαρτίες του κόσμου Και μετά θα έχει κι άλλο έργο να κάνει.
Κωνσταντίνος:Θα πάει να κηρύξει τα πνεύμα τηςποιον που δεν ξέρει τι εννοούμε. Αυτό Ακριβώς, αυτό το λέει η γραφή. Μετά, προφανώς, ο Χριστός αναστήθηκε Και είναι στα δεξιά του πατέρα Και με στεύει περιμόν. Δεν υπάρχει γι' αυτό αφιβολία. Και το δεύτερο, να το παραλείψουμε, γιατί μέσα στην προσευχή του πηγαίνει ο κύριος και προσεύχεται Και λέει πηγαίνει και προσεύχεται τρεις φορές Και ανάμεσα πήγαινε στους μαθητές και τους έπρεπε να κοιμούνται Και έλεγε στον πατέρα πατέρα, ξέρω ότι είναι αυτό το ποτή σου, να μην το πιω, να μην τα περάσω όλα αυτά, αλλά όχι το δικό μου θέλημα, το δικό σου να γίνει. Και είναι εδώ ένα πολύ μεγάλο μάθημα για όλους τους χριστιανούς και για όλους όσους θέλουν να πλησιάσουν τον Θεό, όσους θέλουν να μάθουν και να ζέρουν πώς λειτουργεί ο Θεός, πώς είναι καλό να αφήνουμε τον Θεό να λειτουργεί στη ζωή μας, να προσευχόμαστε και να λέμε πατέρα, εγώ θέλω αυτό, θέλω αυτό στη ζωή μου, αλλά επειδή ξέρω, λέω εγώ τώρα, επειδή ξέάντα στο θέλημα του Πατέρα βέβαια θα κάνω μια μικρή διόρθωση, γιατί είναι πιο καθαρό.
Σπύρος:Λέει Πάτερ, εάν δεν είναι δυνατόν να μην γίνει, όχι, αν δεν είναι θέλημά σου.
Σπύρος:Το λέω αυτό για να μην το διάβασα από μέσα το διάβασα, απόλημα, το δικό σου, και βλέπουμε τώρα, σε αυτό το σημείο που πολύ ωραία έθιζες, κωνσταντίνο μου, το πώς ο Κύριος μας διδάσκει, το πώς πρέπει να προσευχόμαστε, δηλαδή να προσεγγίζν Κύριο ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, να το πηγαίνει με μία μορφή ταπεινοφροσύνης, με μία μορφή έμφασης στον Πατέρα Θεό, ώστε αυτό το οποίο θέλει ο Κύριος, ο Χριστός είναι κατώτερος. Όχι, ο Χριστός προσεγγίζει τον Πατέρα Θεό, εκείνη τη στιγμή, σαν άνθρωπος και του δίνει όλη την εξουσία ώστε να πράξει.
Κωνσταντίνος:Ο Πατέρας, αυτό λέω, αυτό δεν κάνει κατώτερο, τον Κύριο, από τον Πατέρα Θεό, αλλά ήρθε ως άνθρωπος, χριστός, ιησούς Και πάντα. Και έτυχε πρόσφατα να το συζητάω με αυτό με κάποιους ότι πολλές φορές προσπαθούμε να καταλάβουμε. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ακριβώς ποια είναι η σχέση, η σύνδεση. Να πούμε πατέρας, υιός και Άγιο Πνεύμα, οπότε το παίρνουμε απλά όπως μας το λέει η γραφή Πατέρας, υιός και Άγιο Πνεύμα. Ένας Δεν μας ανήκει, δεν μας το έχει αποκαλύψει Και δεν μας ωφελεί κιόλας. Και αν το ξέραμε, τι θα κερδίσαμε?
Σπύρος:Οπότε, αυτή είναι και η ουσία του νόηματος. Πολλοί σωστά το έθεσες Ο άνθρωπος δεν πρέπει Δικαιολογημένα. Πολλές φορές μας γεννιέται η απο ως ένα σημείο που λες ως εκεί, με παίρνει να καταλάβω. Δεν χρειάζεται παραπάνω, μέχρι εκεί που μου δίνει ο Θεός όσο μου επιτρέπει ο Θεός.
Σπύρος:Μέχρι εκεί το δέχομαι, το πιστεύω και από εκεί και πέρα λειτουργεί ηες. Να ανασχολιάσουμε κάτι άλλο πάνω σε αυτό το γεγονός και ουσιαστικά να μείνουμε λίγο στη σημασία αυτής, ότι παίρνουμε αυτά τα διδάγματα στον τρόπο της προσευχής, στην αδυναμία της αρκώς που έχει ο άν. Εκεί έχουμε ένα γεγονός το οποίο είναι ιδιαίτερα λυπηρό. Λυπηρό κατόψι, γιατί μέσα από όλο αυτό γεννιέται κάτι πολύ όμορφο για τον πλανήτη, για την ανθρωπότητα. Δηλαδή ξεκινάμε πλέον να έχουμε πλησιάσει τόσο κοντά στο θάνατο, και όλα αυτά γίνονται σε μία φάση, θα έλεγα, που πικρατεί μία αναταραχή. Και αυτό γιατί? Γιατί πλησιάζει αυτή η γιορτή και οι Ιουδαίοι βιάζονται να γίνει όλο αυτό πριν το Σάββατο, γιατί το Σάββατο δεν κάνει τίποτα. Ο εβραϊκός κόσμος, η εβραϊκή θρησκεία δεν δουλεύει, δεν εργάζεται, δεν κουνιέται.
Κωνσταντίνος:Οπότε, με πρόφαση αυτό, προσπαθούσαν όσο πιο γρήγορα να τον φέρουν στα θάνατα, και μάλιστα το συγκεκριμένο Σάββατο ήταν μεγάλο Σάββατο.
Σπύρος:Ακριβώς για αυτούς Ήταν το Σάββατο. Τηςσκουν, ψάχνουν προφάσεις. Δεν τις βρίσκουν, χάνονται. Τέλος πάντων, μέσα σε αυτή την αναμπουμπούλα δημοφιλεί και χωνότα της γραφής, και να μην πιστεύει ο άλλος, βρίσκουν τον Ιούδα. Του δίνουν 30 αργύρια. Θα έλεγα, επιτρέψτε να λέω, το λανδώνουν, όπως ξέρουμε σήμερα. Και τι κάνει ο Ιούδας? προδίδει τον Κύριο β.
Κωνσταντίνος:Ακριβώς ακριβώς. Και το θαυμαστό σε όλο αυτό είναι ότι στη σύλληψη βλέπουμε, όπως είπαμε, τον Χριστό να προσεύχεται στον κήπο της Γεστημανής. Ο Ιούδας τους οδηγεί όταν, τελειώντας την προσευχή, την τρίτη φορά στους μαθητές λέει σηκωθείτε, ήρθε η ώρα. Το λέω με δικά μου λόγια, δεν διαβάζω μέσα ήρθε η ώρα. Και από πίσω έρχονται φ πατέρα, άμα μπορεί να περάσει το ποτήρι, να το πιει, αυτό το ποτήρι, άμα το θέλει μάσο. Και βλέπουμε, από τη στιγμή που δεν άλλαξε κάτι πηγαίνει κανονικά να γίνει το θέλημα του πατέρα, το οποίο να συλληφθεί από τον όχλο. Και είναι πάρα πολύ. Άμα δούμε όλα τα γεγονότα και με τον Ιούδα, είναι φοβερό γιατί προσπάθησε ο Κύριος πολλές φορές να τον σώσει, τον Ιούδα, μέχρι τελευταία στιγμή, να του πει ότι ο Υιός του ανθρώπου θα πάει, θα πεθάνει, όπως είναι γραμμένο, αλλά λίμνος αυτό, κάποιος από εσάς θα με παραδώσει, θα με προδώσει και λέει ποιος? και λέει αυτός που θα βάψω το ψωμί και θα του το δώσει. Και μετά βλέπουμε τον Ιούδα εκεί να φεύγει για να πάει στους φαρισαίους να τους φέρει εννοείς, θα το βουτήξω μέσα ναι, ναι, καισε να τον σώσει.
Κωνσταντίνος:Αλλά παρόλα αυτά ο Ιούδας πήγε και τους έφερε, τον πρόδωσε Και βλέπουμε ο Χριστός στη σύλληψη και κατά τη διάρκεια της σύλληψης ούτε έτρεξε ούτε έφυγε. Σκεφτείτε τώρα Πιθανό, να είχε ελαιόνα και κύπος των ελαιών, να είχε δέντρα, σκοτεινιά, να μην φαίνεται κανένας Με φωτιές στα χέρια για να πάει να πιάσουν. Ούτε έτρεξε ούτε έφυγε. Ο Πέτρος έβγαλε το μαχαίρι μέσα. το ποτήρι που μου έδωσε ο πατέρας μου δεν θα το πιω. βλέπουμε ούτε αντιστάθηκε εκεί, αναφέρει και στον Πέτρο όταν έκοψε το αυτί.
Σπύρος:δεν μπορώ να πω τον πατέρα να στείλουμε έτσι, αδερφέ μου, έτσι ακριβώς, και μέσα από αυτή την περίληψη των γεγονότων που μας έκανες, θα πω και θα μείνω λίγο σε αυτό, μιας και το είπες για την αντίσταση βλέπουμε ότι ο Κύριος επειδή είπεςμε πρόσφατα και σε μια συζήτηση, ανέκαθεν να έχει συνεργασία με τις αρχές, υπό ποια έννοια? ότι, όπως λέει και ο Παύλος, πρέπει να υποτάσφημεί το Κύριος και όλο αυτό, τέλος πάντων, να έχει ένα καλό καρπό, ένα καλό αποτέλεσμα. Ακόμα, λέει ο Πέτρος στην επιστολή του, για παράδειγμα, τώρα, μιας και το ανέφερε έτσι, μια μικρή αναφορά, εάν ακόμα είναι και η εξουσία έχει μία ιδιαίτερη άποψη και θέλημα, ακόμα και εκεί ο άνθρωπος του Θεού πρέπει να, και το βλέπουμε, αυτός πρώτα απ' όλα στο παράδειγμα του Κύριου, και που συνεργάζεται απόλυτα και πηγαίνει, ενώ θα μπορούσε να ξαφανιστεί, θα μπορούσε να κρυφτε. Ποιοι είστε εσείς που με πιάνε? Και όμως αφήνετε και τον πιάνουν και τον πάνε στο συνέδριο, δηλαδή φρουρούμενο και δεμένο. Με λίγα λόγια, Ακριβώς ακριβώς.
Κωνσταντίνος:Και για να Αν έχει κάποιος απορία γιατί τον πιάσανε τότε. Δεν τον πιάσανε πριν, πο πάνω ανάμεσά τους. Άλλη φορά πήγαν να τον λιθοβολήσουν, άλλη φορά φοβήθηκαν τον όχλο, οι φαρισαίοι, γιατί δεν είχε έρθει η ώρα του Θεού. Όταν ήρθε η ώρα του Θεού, και όπως ο ίδ, μιας και φτάσαμε, στο σημείο της σύλληψης.
Σπύρος:Να πούμε ότι η σύλληψη έγινε με το λεγόμενο φιλί του Ιούδα, το οποίο έχει γίνει και λογοπαίγνιο στις μέρες μας. Αλλά εγώ θα ήθελα να στα ο Κύριος του έδινε χρόνο να μετανοήσει, του έδινε χρόνο να επιστρέψει, του έδινε χρόνο να ζητήσει βοήθεια από τον Κύριο να ελευθερωθεί από αυτό το πάθος που ήταν και δεν είναι άλλο από την γνωστή φυλαργυρία που είχε, δηλαδή με διάφοργηθεί στον Κύριο. Να φτάνει στο σημείο να θέλει, έστω με κάποιον τρόπο, να ψάξει βοήθεια από τον Κύριο για να του πει Κύ, μέσα του να κυριαρχεί. Και όχι μόνο να κυριαρχεί, αλλά και, κατά τη διάρκεια της διακονίας του Κυρίου, να κλέβει. Ας πούμε να ενεργεί αυτή η επιθυμία να πηγαίνει, ας πούμε, να κλέβει από το γλωσσόκομπο, να κλέβει από το ταει στον Κύριο.
Κωνσταντίνος:Συγχωρέζομαι για την έκφραση, αλλά είμαστε άξιες μοίρες μας σαν ανθρωπότητα, ακριβώς και ο Κάρφ με τους 12, ήταν και ο Ιούδας μέσα, που τον έστειλε και έκαναν θαύματα. Βλέπει την εξουσία που ενεργεί ο Χριστός και παρόλα αυτά πιστεύει ότι την αμαρτία του δεν τη βλέπει, ότι τη κλέβει από τοφλωση που φέρνει αμαρτία, το σκοτάδι που φέρνει αμαρτία. Γι' αυτό, και πρώτοι, εμείς και όλοι, και αυτό για όλους τους ανθρώπους ισχύει, έτσι πλύνουμε το αίμα του Χριστού. Δεν το θέλω, δεν το θέλω. Και αν το νιώθω σαν επιθυμία, και αυτό πάρ την επιθυμία, δεν το θέλω.
Σπύρος:Δεν θ Έχει ένα σκεπτικό που είχε προκύψει και μέσα μου. Υπάρχουν δύο είδωνα ανθρώποι. Υπάρχει ο άνθρωπος που ζει στο σκοτάδι και είναι γύρω του το φως. δηλαδή δεν έχει ανακαλύψει ακόμα το φως που είναι ο Χριστός. Και αυτό το πράγμα να πάει, αυτός ο άνθρωπος, και Είναι τρομακτικό Ζεις στο σκοτάδι, αυτό έμαθε, δεν αντιλήφθηκε το φως, δεν το έψαξε.
Κωνσταντίνος:Δεν το δέχτηκε.
Σπύρος:Ακριβώς δεν το δέχτηκε για οποιοδήποτε λόγο. Το να είσαι όμως μέσα στο φως, να ζεις μέσα στο φως και να περπατάς για την ακρίβλέπεις το φως, να πω ότι είναι πολύ μεγαλύτερο το σφάλμα ενός ανθρώπου που περπατάει μαζί με τον Κύριο να μην αντιληφθεί το σκοτάδι που υπάρχει μέσα του Και να μην το βγάζει από αυτό, γιατί? Γιατί είναι τυφλός μέσα έχει. Αυτό το γεγονός του Ιούδα ή ο Ιούδας απέναντι στον Κύριο. Εγώ θα κάνω ένα σχόλιο και θα το αφήσω μετά να το συζητήσουμε. Έχω να πω το εξής, και το έχω ξαναπεί Ότι Ιούδας βρέθηκε σε αυτή τη στιγμή με το συγκεκριμένο πάθος δεν αναιρεί το γεγονός ότι θα μπορούσε να βρίσκεται ένας Γιώργος με πάθος στην πορνεία, για παράδειγμα, ή πάθος στην φιλοδοξία, και να παρέδειται τονοι μας. Δεν είναι δηλαδή ο Ιούδας. Μην βγάζουν τον εαυτό μας απ' έξω. Η διαφορά του ανθρώπου που έχει να κάνει με τον Ιούδα συγκεκριμένα είναι ότι το ανθρώπου που θέλει να ακολουθήσει τον Κύριο πλέον θέλει να αποβ Σπύρο και θα λέγαμε όλοι είμαστε εν δυνάμει.
Κωνσταντίνος:Μπορούμε να είμαστε είτε σε εισαγωγικά έτσι είτε Πέτρος, είτε Ιούδας, είτε οποιοσδήποτε από τους μαθητές μπορεί να μην παράδειγμα, ενεργήσουμε το έργο που έκανε ο Πέτρος όπως ο Πέτρος άπιστοι σε εισαγωγικά στον Ιησού Χριστό όπως ο Ιούδας. Ή μπορούμε να είμαστε και σαν τους Φαρισαίους, που εμείς τα ξέρουμε όλα. Και ποιος Ιησού τι?
Κωνσταντίνος:είναι αυτή η νέα, όπως οι Αθηναίοι λέγανε, παράδοξα, φέρνει στα αυτιά μας και θα τα αφήσουμε να τα ακούσουν μετά, και δεν τον ακούσαν ποτέ. Τον Παύλο, μετά το κύριο με το Ευαγγελίο, δηλαδή το Λόγο του Θεού εν δυνάμει, δηλαδή όλα εξαμολογηθεί, να το καταδικάσει και να το αφήσει να ζητήσει, ας πούμε έτσι απλά, βοήθεια από το Χριστό.
Σπύρος:Ο Ιούδας δεν θα ήταν αυτός που ήταν ή δεν θα ήταν εκεί που ήταν. Θα ήταν στην αιώνια ζωή.
Κωνσταντίνος:Πολύ όμορφα συγχώρεσε με Σπύρο που σε διακόπτω, ξεκαθαρίσουμε ήταν προφητευμένο το Ιούδας θα προδώσει τον Χριστό. Και αυτό γιατί ήταν προφητευμένο? γιατί ο Θεός ξέρει από πριν ο άνθρωπος τι επιλογές θα κάνει.
Σπύρος:Δεν επεμβαίνει στις επιλογές αλλά τις ξέρει από πριν. Θα πω τοηνήσεις, δεν ήταν προσδιορισμένο Ακριβώς, δηλαδή δεν το προσδιορίζει ο Θεός να γίνει, γνώριζε ότι θα γίνει. Αυτή είναι η μεγαλοποιός διαφορά των λέξεων που στο ένα γεγονός ξέρει τι θα γίνει. Οπότε προσδιορίζω, που σημαίνει ότι το έχει ορίσει ο Θεός να γίνει, δεν τον καταδίκασε ο Θεός ήταν όλα αποφάσεις του Ιούδα Ακριβώς. Αμήν, αδερφέ μου. και οπότε παίρνουμε όλα αυτά τα ωραία μαθήματα από τον Ιούδα και τον Κύριο, και νομίζω στο να φέρνουμε τη θέση μας, γιατί όλες οι προσωπικότητες της γραφής μπορούν, όπως είπες πολύ ωραία, να εφαρμοστούν και σε εμάς σήμερα. Δηλαδή, είτε μπορεί να γίνω Φαρισαίος, είτε μπορεί να γίνω Σαουδικαίος, είτε μπορεί να γίνω Πέτρος, είτε μπορεί να γ Έχουν ένα προεικόνισμα για τον κάθε άνθρωπο, για την κάθε εποχή, και γι' αυτό άλλωστε δεν υπάρχει αιτιολογία που θα μπορούσε. Τι ήθελα να πω? ότι ακόμα και σήμερα γινούσαν τα γεγονότα το 2025, θα βρισκόταν ένας Ιούδας, θα βρισκόταν ένας Πέτρος, θα βρισκόντσαν πάλι οι φαρισαίοι. Δηλαδή, η ανθρωπότητα δεν αλλάζει η καρδιά του ανθρώπου Ακριβώς.
Σπύρος:Γι' αυτό μιας πιάνει όλους, γι' αυτό δεν περιορίζεται αυτή η σταύρωση Όλοι μας θα το σταυρώναμε, ακριβώς Η ίδια λογική. Το επόμενο σκέλος της συζήτησης έχει να κάνει με τις δίκες. Όπου εκεί ο Κύριος υποβάλλεται μπροστά στα εβραϊκά και στα ρωμαϊκά δικαστήρια σε διάφορες καταδικαστικές αποφάσεις, κατηγορείται, βλασφημείται για διάφορα γεγονότα, για διάφορα λεγόμενα που είπε. τέλος όμως ψάχνουν προφάσεις να τον κατηγορήσουν και να τον σταυρώσουν. ψευδομαρτυρίες, ουσιαστικά ψευδομαρτυρίες, ήταν ακριβώς αυτό. εν τέλει φάνηκε φτθρωπος είναι αθώος, οπότε μην ασχολείστε μαζί μου. Βέβαια ο Θεός έχει άλλο σχέδιο και φτάνουμε τελικά ακόμα στο σημείο ο ίδιος, ο εβραϊ, η καρδιά τους, και η πόρωση της καρδιάς είναι πολύ σημαντική, είναι πολύ σοβαρή, γιατί όταν ο άνθρωπος πορώνεται και φανατίζεται, δυστυχώς παίρνει αποφάσεις οι οποίες είναι πολύ άσχημες και καταστ Αυραίους με τον εβραϊκό λαό που μέσα από όλα αυτά θα δούμε έτσι και μελλοντικά τι προέκυψε.
Κωνσταντίνος:Ακριβώς. και μέσα σε όλες αυτές τις δίκες, αυτό που μπορούμε να δούμε για μας είναι, πρώτον, ότι σε όλα αυτά που κατηγορούσαν τον Χριστό, ή να το πω διαφορετικά, σε πολλές δίκες, εμείς θα βγαίναμε φταίχτες, που ο Χριστός δεν βρέθηκε κανένα αμάρτημα πάνω του, κανένας λόγος για θάνατο. Εμείς, πριν ορίσουμε τον Χριστό, θα βρισκόντουσαν, σε όλες αυτές τις δίκες, ο Χριστός, ο δίκαιος Χριστός, χωρίς λάθος, χωρίς αμαρτία, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος, να κάθεται, να του δίνουν σφαλιάρες, να του τραβάνε τα μαλλιά, να τον χτυπάνε, να τον κοροϊδεύουν. μου κάνει φοβερή εντύπωση.
Κωνσταντίνος:Τέλος πάντων, λέει, καθόντουσαν, του είχαν φορέσει οι Ρωμαίοι το κόκκινο, τη φλαμίδα και το ακάθινο στεφάνι και τον χτυπούσαν και λένε προφήτευσεό, και αυτό που χτυπούσαν θα το δούνε και θα τους προφητεύσει, αλλά δεν θα τους προφητεύσει. Θα τους πει υπάγεται η κατηραμένη του πατρός μου και πιάνει, πριν και μετά, όταν το κάνανε, και στην κρίση. Αν τα βάλεις δίπλα δίπλα είναι τρομακτική η σκηνή. Αλλά όλα αυτά τα πέρασε ο Χριστός, γιατί για να σώσει εσένα, για να σώσει εμένα, για να σώσει τον άνθρωπο έτσι εννοείται, έτσι ακριβώς.
Σπύρος:αμήν πέρασε. και επειδή αναφέρθηκες λίγο στο κομμάτι της δικαιοσύνης, εγώ θα ήθελα λίγο να σταθώ, με αφορμή αυτή λέξη που είπες, στην αδικία που βίωσε ο Χριστός εκείνη την ώρα. δηλαδή, είσαι αθώος και σε πάνε σε έναουν, πώς νιώθεις? Δεν είναι απέσιο. το συνέστημα Και το αίσθημα της δικαιοσύνης είναι κάτι το οποίο είναι έμφυτο στον άνθρωπο από τον ίδιο τον Κύριο, καθώς ο άνθρωπος είναι πλασμένος καθ' εικόνα και καθ' ορισμός που ορίζει μια κοινωνία, γιατί όλα στηρίζονται π πάντα Και ένα κράτος δεν μπορεί να σταθεί χωρίς τη δικαιοσύνη. Και γιατί το λέω αυτό? Είδησες έναν δρόμο. Σου θα δώσω ένα παράδειγμα Οδηγάς στα μάξια σου, έρχεται ο άλλος μπροστά σου, σου τρώει ένα στόπ, φταίει, δηεις εσύ, εσύ φταίεις, εσύ περάσεις τον στόχο αυτομάτως. τι κάνει ο άνθρωπος? μπες σε μια δικασία να βρει το δίκιο του. αυτή η αντίδραση, δηλαδή, σε απλό πράγμα, πας σε μια υπηρεσία δημόσια, βλέπεις ότι δεν σε ε. θέλω να σταθώ, όμως, ότι ο άνθρωπος και το αίσθημα της δικαιοσύνης είναι έμφυτο στον άνθρωπο και το ψάχνει.
Σπύρος:οπότε, όταν αδικεί το άνθρωπο, βιώνει μια κατάσταση μέσα του οργής, θυμού, ανάγκης να εξερεές η κάθε μία ψαχναβεί το δίκαιο της Και ο δικαστής παίρνει μια απόφαση. Όλη αυτή η ίδια δικασία λοιπόν παίρνω ότι είναι ψυχοφθόρα και βαρύνουσα σημασίας για τον άνθρωπο. έρχεται τώρα και προ ο άνθρωπος ο οποίος δεν φταίει, ο κύριός μας δεν έκανε ποτέ κακό, δεν αμάρτησε, δεν εύλαψε. αντιθέτως, τα έργα του και οι πράξεις του είναι τόσο φυλάγαθες, τόσο καλές προς την ανθρωπότητα, βοήθησε τόσους χιλιάδες ανθρώπους, δεν ξέρω. Έρχεται τώρα το κράτος ενώ λίγης, να λέμε σήμερα, και τον καταδικάζει σαν είναι εγκληματίας. Τι θα έκανες αν ήσουν εσύ σε αυτή τη θέση? Να είσαι ένας άνθρωπος που βοηθάς συνέχεια, κάνεις αγαθοσύνες, δίνεις χρήματα από εδώ, δίνεις χ σε ανθρωπινά μέτρα, και ξαφνικά σε πιάνουν με την αστυνομία, σε πάνε μέσα και σε καταδικάζουν σε θάνατο Γιατί βρήκαν μια ψεύτικη κατηγορία εναντίως. Πόσο άδικο είναι αυτό? Πόσο άσχημα κάνει να νιώθειει το Χριστό. Δεν ήταν δίκαιο να γίνει όλο αυτό? Δεν ήταν δίκαιο ο αναμάρτητος Να πεθάνει αντί να πεθάνω εγώ? Εγώ έπρεπε να πεθάνω, εγώ έπρεπε να σταυρωθώ.
Κωνσταντίνος:Ακριβώς. Πολύ ωραίο που το είπε Σπύρο. Και αυτό είναι, θέλω να πω, από τη μία για το χριστιανό είναι παρηγορητικό, γιατί αν αδικείται, ο χριστιανός ξέρει ότι ο Χριστός τον καταλαβαίνει, είναι ο πρώτος που αδικήθηκε Και έχει πάρα πολλά ειδάφια. Τώρα πλατιάσουμε και αναφερθούμε στη γραφς που τον αδικεί, και ο άνθρωπος που τον αδικεί είναι αυτός που δεν τον δέχεται, γιατί λέει στον Ιωάννη παράδειγμα ότι αυτή είναι η κατάκριση, αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο και οι άνθρωποι προτίμησαν το σκοτάδι παρά το φως.
Κωνσταντίνος:Αδικούνε καλά τον εαυτό τους, αδικούνε, αλλά θέλω να σου πω, αδικούνε, δεδέχονται τον Ιησού Χριστό, που πέρασε αυτή την αδικία ώστε να μπορούν αυτοί να δικαιωθούν. Έτσι, αδερφέ μου, αν είναι με το Χριστό, να έχει παρηγοριά και να δικαιωθεί και να είναι δίκαιος ενώπιν του Θεού.
Σπύρος:Αλλά από την άλλη, ξέρει και ο Χριστός και αυτούς που τον αδικούν και εδώ, πάνω σε αυτά που είπες, θα έρθω να το συζητήσουμε αμέσως μετά που έρχεται και κουμπώνει και δένει όλο αυτό το όμορφο μυστήριο, που δεν είναι άλλο από τον λόγο που τα κάνει αυτά, και αυτός είναι η αγάπη προς τον άνθρωπο. Έρχεται ο Θεός και περνάει όλα αυτά. Επλυφθείς τον άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος το αντιληφθεί στην διαινία του, το τι έχει κάνει ο Θεός για τον κάθε έναν ξεχωριστά από μας, δεν νομίζω ότι δεν θα σπάει και καχι για να σώσει ανθρώπους καλούς, ενώ ήμασταν έτοιοι.
Σπύρος:Αμαρτωλοί ενώ το βλασφημούσαμε πέθανε ο Χριστός για εμάς Αμήν, αμήν. Την αναδρομή και την αναγωγή ταυτόχρονα σε όλη αυτή την πνευματική ιστορία και γεγονότα μας ενδυναμώνει και μας βάζει να σκεφτόμαστε ξανά και ξανά, δηλαδή, πόσες φορές θα έχουμε συζητήσει. Και κάθε φορά που μπαίνουμε σε αυτή τη Όχι μπορώ να προχωρήσω, οπότε, μετά τη δίκη που εκεί ο πιλάτος Θα πω μόνο αυτό Να κάνουμε ένα μικρό σχολιασμό, γιατί μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, στον Ιωάννη που πάει.
Κωνσταντίνος:Ο πιλάτος κάποια στιγμή Και μαίνει τι είναι η αλήθεια?
Σπύρος:πραγματικά στο 90 θα έλεγα. Φτάνεις σε αυτό το σημείο να ρωτήσεις τι είναι η αλήθεια και, αντί να κάτσεις να ακούσεις την αλήθεια να σου μιλάει για την αλήθεια, σηκώνεσαι και φο ένα παράδειγμα Ο Πιλάτους. Πόσοι άνθρωποι μπορεί να τυχεί να έχουμε μιλήσει για το Χριστό, για όλο αυτό το κομμάτι, να θέλουν να μάθουν την αλήθεια και, λίγο πριν τη μάθουν την αλήθεια, να ξαφανίζονται? Α?
Κωνσταντίνος:Ένα παράδειγμα που το αναφέραμε και πριν, που λέει σπράξεων, αποθλών για τους Αθηναίους λέει εσένα θα σε ακούσουμε. Θέλουμε να σε ακούσουμε πάλι για τον Παύλο που κρύβει το Ευαγγέλιο γιατί φέρνεις?
Σπύρος:παράδοξα στα αυτιά μας και όταν τον άκουσαν, λέει άλλοι κορό έθεσες εξ αρχής. Να σου πω την αλήθεια ότι κάθε μορφή μέσα από την Αγία Γραφή αντιπροσωπεύει και έναν άνθρωπο σήμερα. Δηλαδή δεν είναι τυχαία όλα αυτά Όμορφα και ωραία, αφού ο κύριος καταδικάζεται λοιπόν σε αυτό το σταυρικό θάνατο. Από Τώρα αυτό δεν ξέρουμε τι ευθύνες είχε για τον πιλάτο, αυτό είναι άλλο κομμάτι, είναι το τατουκυρίου. Το λέω απλώς επειδή πολλές φορές ρωτάνε Πάμε στο σταυρικό θάνατο. Παίρνουν τον κύριο, τον βγάζουν έξω, έτσι που καταρχρχίζουν, το βρίζουν, το βλασφημούν, τον κοροϊδεύουν, τον χτυπάνε, τον βάζουν την κουκούλα να μην βλέπει προφήτεψέ μας ποιος σε χτύπησε, αφού είσαι προφήτης. Και βλέπουμε να μπαίνει σε ένα περίγελο, ο κύ, εσχρή κατάσταση που μπορεί να φτάσει η ανθρωπότητα γενικότερα. Δείχνει το πόσο ο άνθρωπος μπορεί να υποπέσει σε αυτό το τόσο χαμηλά, αν μου επιτρέπεται η έκφραση, και μη μας κάνει εντύπωση, μη φίσουμε. Και έρχεται ο κύριος λιδωρούμενος, λέει ο Πέτρος δεν αντελειδώρει, δηλαδή δεν έβγαλε άχνα απέναντί.
Σπύρος:Δεν ξέρεις ποιο θα το ήθελες να κάνεις, να πεις ότι έχω κάνει κάτι. παιδί μου, που λες, έντε στο καλό ρίχτε μου πέντε σφαλιάρες και αφήστε με εκεί πέρα Έφταιγα.
Κωνσταντίνος:Σίγουρα μπορώ, από όσο ξέρω τον εαυτό μου, δεν θα είχα την ίδια δίδ.
Σπύρος:Περνάμε αντίστοιχες καταστάσεις αλλά κι άλλο επιτρέπει πειρασμό να ακολουθάμε τα βήματα του Χριστού αμήν, αμήν, αμήν.
Σπύρος:Και έτσι, με αυτόν τον τρόπο λοιπόν, οδηγεί το κύριο στον δίου να κουβαλήσει το σταυρό του. Το σταυρό δεν μπορεί να το κουβαλήσει, όχι, ο βολευτής και εγώ το ξέχασα, μας διαφεύγει αυτή τη στιγμή, θα τον βρούμε το οποίο του δίνουν, του ανθρώπου, το σταυρό, τον κουβαλάει μέχρι και το γολγοθά και εκεί γίνεται αυτή, ξεκινάει, θα έλεγα αυτή, η διαδικασία της μεγάλης θυσίας, όπου άνθρωποι, ιδιαίτερα οι φρουροί της εποχής εκείνης, παίρνουνε καρφιά, δένουν τον Χριστό σε ένα ξύλινο σταυρό και του τρυπάνε τα χέρια και τα πόδια ώστε να τον καρφώσουν και να τον αφήσουν επάνω ακριβώς τώρα.
Κωνσταντίνος:Τι να πούμε για αυτή τη στιγ με τον Κυρινέως Από Αρημαθέας? Ναι, Όχι, Αρημαθέας ήταν ο βουλευτής.
Σπύρος:Α ο βουλευτής. Α ναι, σωστά, σωστά, ήταν το πού μετά.
Κωνσταντίνος:Ο Σίμωρο Κυρινέας που, όπως είπαμε, κουβάλισε το σταυρό. Και τι να πούμε τώρα για αυτή τη στιγ σε λεπτομερίες? αλλά ο Χριστός, να τον καρφώνουν. Όταν τον καρφώνουν, να λέει πατέρα, συγχώρεσέ τους, δεν ξέρουν τι κάνουν, συγχώρεσέ τους, δεν ξέρουν τι κάνουν, δεν καταλαβαίνουν. Λέει.
Σπύρος:Μετά από μία ώρα, σκοτίνιασε, ουρανός έφυγε ο ήλιος, γεγονός που δεν έχει ξαν καταγραφεί στην ιστορία έτσι.
Κωνσταντίνος:Ακριβώς.
Κωνσταντίνος:Δηλαδή ποιες ήταν οι πιθανότητες συγχωρέστε να το πάω μαθηματικά Ποιες ήταν οι πιθανότητες να σκοτεινιάσει ο ουρανός? την ώ να ζητάει νερό, να του δύουν όξος και χωλή, γιατί ήταν προφητευμένο. Μετά βλέπουμε τους στρατιώτες, αντί να να παίρνουν τα ρούχα του και να τα μοιράζουν, γιατί ήταν προφητευμένο, διαμοιράστηκαν τα ημάτια του. Μετά βλέπουμε ο Χριστός να λέει πατέρα, πατέρα, ηλί, ηλί, λαμάσα, βαχθανή, γιατί είμαι εγκατέλειψη, γιατί είχε όλες τις αμαρτίες μας πάνω του. Βλέπουμε τον Χριστό να αφήνει να παραδίδει τον πνεύμα του στον πατέρα και το φοβόραμε να μου κάνει φοβ μαρτυρία του είναι αλήθεια, για να πιστεύσετε εσείς. Και τι βλέπει? βλέπει όπως στη συνή ο Χριστός έχει πεθάνει πάνω στον Σταυρό. Και επειδή ο Σταυ, δε και λένε κατέβασέ τους, γιατί αύριο είναι Σάββατο, να τους στάψουμε, αύριο είναι Σάββατο, να τους στάψουμε, κατέβασέ τους στον πιλάτο. Και λέει στρατιώτες, σπάστε τους τα πόδια. Τους σπάγανε τα πόδια για να πεθάνουν από ασφυξία πάνω στον Σταυρό. Δεν θα μ τον Χριστό. Και βλέπουν ότι έχει πεθάνει. Και δεν τους πάρει τα πόδια, αλλά παίρνουν μια λόχη και του κεντάνε την πλευρά για να σιγουρευτούν ότι έχει πεθάνει. Και το λέει ο Ιωάννης γιατί λέει οστούν αυτού δεν θα συντριφθεί, δεν θα σπάσει, κοκαλό του προφητε. Και δεύτερη, λέει για το λαό Ισραήλ, μετά στην, μετά στην αποκάλυψη, την εφταετία του αντίχριστου. Λέει ότι θα δούνε, θα βλέψουν σε αυτόν τον οποίο εξεκέντησαν και εκπληρώνονται αυτές οι προφητείες εκείνη την ώρα. Και ο Ιωάννη, και να το βλέπω. Λέει και αυτός που το βλέπει μαρτυρεί, και η μαρτυρία του είναι αληθινή για να πιστεύσετε εσείς ότι αυτός είναι ο Υιός του Θεού.
Σπύρος:Αμήν, αμήν, αληθινό μου. Καταρχάς, επειδή έθεσες όλα αυτά τα ωραία συγκεντρωτικά για την ακρίβεια, και τα δούμε διαδραματίζονται αρκετά γεγονότα κατά τη διάρκεια που ο κύριος είναι πάνω στον σταυρό. Δηλαδή δεν είναι μια βουβή διαδικασία. Ας πούμε ότι τον ανεβάσαν στον σταυρό, πέρασαν 6 ώρες, πέθανε ο κύριος κομμάτι της διάρκειας αυτής όπου βλέπουμε σημαντικότατα γεγονότα να εκτελήσονται κατά τη διάρκεια που ο Κύριος είναι πάνω στο σταυρό.
Σπύρος:Βλέπουμε, για παράδειγμα, να γίνεται η συγχώρεση του ληστή. Βλέπουμε ο Κύριος να μιλάει στον Ιω, μήτρη σου, από το Υιός σου και γιατί τα λέω αυτά? για να σταθούμε λίγο σε αυτά τα γεγονότα ή βλέπουμε τον Κύριο να λέει Λί Λί Λαμά Σαβαχανή, να εκφράζει αυτόν τον πόνο απέναντι στον Κύριο, στον Πατέραά Διαθήκη, και βλέπουμε όλο αυτό το γεγονότα να εκτελίζονται και λες τι έγινε εκείνη τη στιγμή, πόσο μεγάλη κατάσταση, τι ήταν όλα αυτά που γίνανε? και αν θες να μου πεις κάτι πριν, απλώς επειδή θέλω να πάμε λίγο στο κομμάτι του ληστεί, αν ήθελες να κάνεις κάποια σχολεία πριν.
Κωνσταντίνος:Ωραία, ναι, ναι. Και τα πνευματικά νοήματα από πίσω, από τη Σταύρωση και τη σημασία για εμάς. Μπορούμε να κάνουμε άλλη μία ώρα. Ένα επεισόδιο μιλά τρία πράγματα που νομίζω είναι καλό να ακουστούν. Πρώτον, όπως λέει η γραφή, ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας. Ο Χριστός πέθανε, ή, να το πω διαφορετικά, ο Χριστός είπε πατέρα, πατέρα, γιατί με εγκατέλειψες, ώστε εγώ και εσύ και όποιος επικαλεστεί το όνομα του Χριστού να μην πει ποτέ πατέρα με εγκατέλειψες έγινε μία και καλή από τον Κύριο για ναισθημένος, έτσι και ευηστεύγε μας Ακριβώς.
Κωνσταντίνος:Και αυτό έγινε επειδή πέθανε και τις αμαρτίες μας.
Σπύρος:Ναι, σωστό.
Κωνσταντίνος:Ένα αυτό. Το δεύτερο, αυτό που είπες για το καταπέτα, όπως λέει άνοιξε ο δρόμος για τα Άγια των Αγίων, δηλαδή άνοιξε ο δρόμος ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να προσευχηθεί, να μπει στην παρουσία του Θεού. Δεν υπήρχε, αυτός ο δρόμος, δεν γινόταν.
Σπύρος:Άνοιξε επειδήνθεση πριν συνεχίσεις. Απλώς για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι το καταπέτασμα. Γι' αυτό πιο πολύ να πούμε ότι παλιά οι θυσίες γινόντουσικές διαδικασίες, να κάνει τη θυσία για τις αμαρτίες του λαού. Οπότε, με το που σκίζεται το καταπέτασμα, είναι σαν να καταργεί αυτή τη διαδικασία Και να λέει μπορείς πλέον να έρθεις κατευθείαν σε μένα μέσω του Χριστού.
Κωνσταντίνος:Το και στο τέλος της σκηνής υπήρχε μια χοντρή κουρτίνα που από πίσω από αυτή την κουρτίνα υπήρχε το οικιβωτό, στις διαθήκες ήτανε τα Άγια των Αγίων και τώρα πεθαίνει ο Χριστός. Και τη στιγμή που πεθαίνει ο Χριστός στη σκηνή, στο ναό του Σ, δηλαδή, αυτό είναι μυστήριο, πραγματικά Μυστήριο, μυστήριο σαν γεγονός. Και το άλλο που έτσι πρέπει να κρατήσουμε, έτσι ασημασία, τρομακτικό, άμα το σκέφτεσαι.
Κωνσταντίνος:Εγώ το κάνω τώρα λίγο εικόνα, συγγνώμη που έχω σκαδεμένο Δη γεγονός Ακριβώς, αυτό ήταν η Σταύρος, η Σταύρος και να σας, αυτού ήταν Τρομακτικό, ακριβώς. Και το άλλο που έχει σημασία και πρέπει να θυμόμαστε είναι είτε από το ληστή, που θα του πούμε τώρα στη συνέχεια, είτε αυτό που έλε του Χριστού και ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό, εξομολογηθεί μετανοής και ζητήσει συγχώρεση.
Σπύρος:Ισχύει και γι' αυτό να πάτερ, συγχώρεσέ τον Αμήν, αμήν, αδερφέ μου, έτσι είναι. Έ Λίγο τώρα να σταθούμε και στο ληστή, γιατί είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός που είναι, και αυτό, πολύ γνωστό και αυτό είναι ευρέως γνωστό στην ανθρωπότητα. Βλέπουμε έναν άνθρωπο ο οποίος στέκεται δίπλα στον Χριστό, μαζί με έναν, μέσα στην καρδιά του ενός. Εγώ το λέγα αποκάλυψη, δεν ξέρω, είναι αυτό το κλικ που κάνει ο Κύριος, γίνεται μια μεταστροφή και εκεί που τον κοροϊδεύει, λέει στον, ενώ πιάνει τον άντρα, ούτε του Θεού δεν ντρέ. Και του λέει του Χριστού, αυτό το όμορφο, κύριε, θυμήσου με στη βασιλεία σου. Σαν να του παραδείδει δηλαδή όλη την καρδιά, σαν να αποδέχεται ότι είναι κύριος, γιατί για να λες σε έναν άνθρωπο ο οποίος είναι πάνω στον και του ζήτησε να το συγχωρέσει εν ολίγηση. Και ο Κύριος τι του λέει? αυτό το πολύ όμορφο λέει ουσιαστικά είναι και ο πρώτος άνθρωπος που εγκαινία εν το παραδείσο. Από σήμερα θα είσαι μαζί μου στην παρουσία του Θεού. Αμήν, αμήν.
Κωνσταντίνος:Και έτσι ακριβώς είναι αυτή η αλλαγή που κάνει ο Θεός σαν άνθρωπο, και βλέπουμε τον έναν ληστή να χλεβάζει. μαζί με αυτά τα λίγα λόγια που λέει, αναγνωρίζει τόσα πολλά πράγματα. Αναγνωρίζει ότι ο Χριστός, κι αν πεθάνει, θα έχει βασιλεία. Δηλαδή, να το σκεφτούμε.
Σπύρος:Δεν είναι εύκολο να το πιστέψεις, αυτό Ερελόση δεν είναι σε γνώμη για την έκπληξη, αλλά πραγματικά ανθρωπίνος είναι, αδύνατον αυτόν τον κόσμο.
Κωνσταντίνος:Δεν είναι λογικό να το σκεφτείς ακριβώς γι' αυτό και όπως πολύ ωραία είπες Πύρ άνθρωπος, αν ειλικρινά επικαλεστεί τον Χριστό, ο Χριστός θα τον σώσει. Είναι μια γνώση που να την έχουν όλοι. Καλό είναι και το σωστό είναι και το πιο ωφέλιμο είναι ο άνθρωπος να επικαλεστεί τον Χριστό, νεαρός, νωρίς, νωρίς, να ακολουθήσει το Λόγο του Θεού, να βαφτιστεί στο νερό όπως θέλει ο Χριστός, να λάβει το Πνεύμα το Άγιο, με τη Χάρη του Θεού να ζήσει μια χριστιανική ζωή να απολαύσει κιόλας, γιατί είναι απόλαυση.
Κωνσταντίνος:Αυτό είναι το. Αλλά και τελευταία στι ζητήσει τον Χριστό ειλικρινά, τότε ο Χριστός θα τον σώσει. Και για να προλάβω την πρόφαση, ξέρω τι θα πεις μερικών που, πολλές φορές με πονηγιά, που λένε α, εγώ θα ζήσω τη ζωή μου και στο τέλος θα ζητήσω τον Χριστό πρώτο. Υπάρχουν σε αυτό ό, αλλά αυτό δείχνει έναν άνθρωπο που δεν καταλαβαίνει τίποτα.
Σπύρος:Και πονηρή καρδιά είναι.
Κωνσταντίνος:Καλά, πονηρή, προφανώς, αλλά και δεν καταλαβαίνει τίποτα. Πρώτο δεν ξέρεις το τέλος. Αύριο μπορεί να με ξυπνήσεις, αύριο μπορεί να με ξυπν, και ακούμε άνθρωποι να μιλάνε για τη μετάνοια. Αν θα επικαλεστώ το Χριστό, λες και η μετάνοια είναι κάτι που το έχουμε στην τσέπη, το έβαλα και το έξανα. Δεν είναι κάτι τόσο απλό, πρέπει η καρδιά να το νιώσει, είναι βαθύτερη, ακριβώς, είναι και κά οπτική, να το πω έτσι ότι, όπως λέει ο Λόγος του Θεού, ο Χριστός έρχεται να παραλάβει την εκκλησία του. Και αν ο άνθρωπος δεν ξέρει πότε θα καθάνει, επίσης δεν ξέρουμε και πότε θα έρθει ο Χριστός και θα τελειώσουν. Όλα αυτά, πω ευγενικά, δείχνει ένα άνθρωπο που δεν καταλαβαίνει τίποτα, μαύρο σκοτάδι, ψηλαφιτό, και θα το πούμε και γραφικά.
Σπύρος:Λέει η βασιλεία των ερνών βιάζεται και βιαστεά αρπάζωση αυτή. Δηλαδή σαν και μιας και το ανέφερα σε αυτό θα σταθώ σε αυτό ότι ένας άνθρωπος που σκέφτεται έτσι σκέφτεται πονηρά, δηλαδή είναι πονηρή καδιάπιστίας ότι εγώ θα ζήσω τη ζωή μου και όταν φτάσω λίγο πριν το τέλος, εκεί λίγούριος είναι αγαθός και μπορεί να κάνει σωτή διευθύνση.
Κωνσταντίνος:Αμήν, αμήν.
Σπύρος:Αλλά ο τρόπος σκέψης μας δεν πρέπει να είναι αυτός, γιατί φέρνει το Θεό σε μια δύσκολη θέση απέναντί μας.
Κωνσταντίνος:Ακριβώς. Γι' αυτό επίτηδες είπα ώστε αν ο άνθρωπος πραγματικά μπορεί, ένας άνθρωπος να έχει ζήσει 80 χρόνια μέσα στην αμαρτία και ειλικρινά, να μετανοήσει στο τέλος αλλά αυτό εγώ ούτε για τον εαυτό μου δεν το κοιώ για άλλον.
Σπύρος:Θα το κοιτώ έτσι είναι και η αλήθεια, με αυτό που θέσαμε τ περίοδο. Από τη στιγμή που είχα ακούσει, όταν ήμουν 13 χρόνου, για το Ευαγγέλιο για το Χριστό, μέχρι τα 28, μου πίστεψα.
Σπύρος:Υπήρχαν στιγμές που έβλεπα την γραφή, ας πούμε μέσα στην βιβλιοθήκη και έλεγα ότι θέλω να το, να τα ζήσω όλα, ενώ η καρδιά μου μπορεί μέσα μου να ζήταγε, το αναιρούσε, δηλαδή ερχόταν σε αντίθεση ο νους με την καρδιά. Αυτό είναι ένα άλλο κομμάτι. Δεν είναι ακριβώς αυτό Το να. Σκέφτομαι όμως ότι δεν με νοιάζ πιστείας. Και πάνω σε αυτά τα γεγονότα που σχολιάζαμε τώρα, θα ήθελα να πω και να κάνουμε μία αναφορά στη σωτηρία του ληστή όσον αφορά το βάπτισμα, ενίδατη, γιατί υπάρχει μία γενικευμένη άποψη και εντάξει λογική όταν δεν μπορείς να το καταλάβεις μέσα από τη γραφή ότι αυτός ο άνθρωπος δεν βαφτίστηκε στο νερό, άρα αποσώθηκε, οπότε και εγώ δεν χρειάζεται να βαφτιστώ.
Κωνσταντίνος:Υπάρχει μια τέτοια αντίληψη σε κάποιους ανθρώπους ότι με το παράδειγμα του κάποιον το έχουμε ακούσει. Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός δεν ζητάει στον άνθρωπο να κάνει αυτό που δεν μπορεί να κάνει. Αλλά εδώ υπάρχει ένα μεγάλο αλλά ο Θεός ξέρει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος και δεν μπορεί ο άνθρωπος να κρυφτεί από αυτό. Δηλαδή ο Θεός σε εκείνη τη στιγμή δεν θα ζητούσε από τον ληστή να βαφτιστεί, Έτσι ακριβώς Γιατί δεν υπήρχε σε καμία περίπτω. Και θα ξανανεβάζω Δεν γίνεται. Αλλά όταν ο άνθρωπος ακούει το Ευαγγέλιο και πιστεύει στον Χριστό και συνειδητά δεν βαφτίζεται, τότε εκεί δεν μιλάμε για κάτι που δεν μπορεί να κάνει, δηλαδή δεν υπάρχ. Είναι δικαιολογία και εγώ. Και να πω ότι το καταλαβαίνω και εγώ όταν βαφτίστηκα ήμουν πρώτο γυμνασίου, αν θυμάμαι καλά, και είχα βαφτιστεί με πολύ λίγα αδέρφια υπάρχει η δικαιολογία είναι όταν δεν μπορείς για λόγους που πραγματικά δεν μπορείς. Για αυτό λέω και επιμένω ότι ο Θεός ξέρει τι δεν μπορούμε και τι μπορούμε.
Σπύρος:Δεν μπορούμε να κρυφτούμε σε αυτό ναι, ακριβώς, αδερφέ μου, αυτό ήθελα να τονίσω και εγώ πολύ όμορφα. Και σω κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος Έχει μια λογική. Ο Θεός, μέσα σε αυτό το παράλογο, το πνευματικό που λέμε πολλές φορές, γιατί ο λόγος του Θεού είναι παράλογος, δεν μπορεί να πεις ότι είναι λογικός Υπό την έννοια ότι δενωπίζονται από τον Θεό με μία μορία. Αυτό δεν είναι λογικό. Μέσα όμως σε αυτήν τον τρόπο σκέψης του Θεού, υπάρχουν και κάποιες λογικές καταστάσεις που αντιμετωπίζονται με μια φυσιολογική σειρά. Θα είναι έτοιμο θάνατος. Δεν υπήρχε δυνατότητα. Αν από εμένα υπάρχει δυνατότητα να βαπτιστώ σε σχέση με τον ληστή, νομίζω ότι και γίνεται κατανοητό από όλους ότι έχει μεγάλη διαφορά το ένα σκηνικό με το άλλο, έτσι δεν είναι Αμήν. Και και έχει μια λογικής όλο αυτό, αν τόσο πολύ θες να βαφτιστησεις, αλλά και εσύ θες να ληστείς, να βρεθείς εκεί και μην βαφτίζεσαι.
Κωνσταντίνος:Μετά όμως πάμε στο άλλο. Θα είναι μετανοήσει την τελευταία στιγμή δηλαδή πάμε πίσω στο άλλο.
Σπύρος:Οπότε το αάφτισμα και να ζήσει μια ζωή με τον Χριστό, που το τέλος είναι η αιώνια ζωή και για να ολοκληρώσουμε αυτό το κομμάτι, ο ληστής θα το θέσω λίγο πιο έτσι, πώς να το πω, επιτρέψτε μου θεολογικά έκανε το βάφτισμα στο αίμα. Π νομίζω ότι λύγει αυτό το θέμα εδώ και έτσι ολοκληρώνεται όλη αυτή η συζήτηση γύρω από τη Σταύρωση του Κύριου και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκεί πάνω. Νομίζω ότι μετά από εκεί και πέρα, είναι η ταφική Ανάσταση, αδερφέ μου, και λίγο, που νομίζω ότι είναι, και όπως είπαμε και πριν, αν δεν υπήρχε το σημείο τα εδάφια της Ανάστασης, ότι ο Κύριος την τρίτη μέρα αναστήθηκε και όλο αυτό το γεγονός της Ανάστασης του Κυρίου, απέναμε τη γραφή, θα την κλείναμε, θα την σφραγίζαμε.
Κωνσταντίνος:Ακριβώς και πολύ γρήγορα με την ταφή. Βλέπουμε, νομίζω περίπου έξι ώρα γίνεται η ταφή του Κύριου, την Παρασκευή, από τον βουλευτή από την Αριμαθέα και από τον Λικόδημο, αν θυμάμαι καλά, και το βάζουν σε ένα νέο μνήμα που και τον κλείουν και ο Χριστός έχει πεθάνει και είναι, και περνάνε τα γεγονότα και βλέπουμε. Όμως αυτό που ήθελα να σταθώ, περνώντας την ταφή έτσι λίγο γρήγορα για να πάμε στην Ανάσταση, είναι ότι ο Ρικόδη στον Κύριο και το ρώτησε και του μίλησε ο Κύριος για την αναγέννηση και ο μαθητής από Αρημαθέας, ο οποίος λέει ήταν κρυφά, πίστευε στον Χριστό, αλλά κρυφά, εκείνη τη στιγμή που ήταν να κάνουν το έργο, τους φανερώθηκαν. Αλλά εκείνη τη στιγμή που ήταν να κάνουν το έργο τους φανερώθηκαν. Και βλέπουμε πως ο Θεός και μέσα από ανθρώπους εργάζεται, το οποίο είναι κρυφή, δεν φαίνονται κάπου, αλλά ο Θεός έχει έργο και όταν ο Θεός θα έρθει ώρα να κάνουν το έργο του Θεού, θα το κάνουν.
Κωνσταντίνος:Έτσι, αυτό που μπορούμε να κρατήσουμε μέσα από την ταφή είναι αυτούς, τους δύο ανθρώπους, ότι όταν είναι η ώρα σου να κάνεις το έργο που ο Θεός σου έχει βάλει να κάνεις, κάντο, πρέπει να το κάνεις.
Σπύρος:Είναι για αυτό το πράγμα το οποίο σε έχει προσδιορίσει. Ο, έτσι θα τους πω, αφανείς ήρωες που εργάζονται το έργο του Θεού χωρίς να φαίνονται ιδιαίτερα, χωρίς να ακούγονται τα ονόματά τους, πολλές φορές χωρίς να ξέρουμε τ κάποιοι από αυτούς, γιατί νομίζω ότι και αυτοί ίσως λάβουν περισσότερη δόξα στην παρουσία του Θεού, μιας και δεν μνημονεύτηκαν με τον αντίστοιχο τρόπο. Δόξα στον Θεό. Πολύ όμορφα. Ο εστιάσουμε λίγο στα γεγονότα, πιο, πιο πολύ σε όλη αυτή την διαδικασία που έγινε από την Ανάσταση μέχρι και στην εμφάνιση στους δέκα Αποστόλους από τον ίδιο τον Κύριο Ανεστημένο, όπου το πρώτο, έτσι, γεγονός που μας δείχνει η γραφή είναι όπου οι γυναίκες παίρνουν το σώμα του Κυρίου, το αλήφουν με μύρο, το βάζουν στα σάββανα, το τυλίγουν, μια παραδοσιακή μέθοδος της εβραϊκήςναίκες βάλανε ουσιαστικά τα αρώματα.
Κωνσταντίνος:Οι γυναίκες πήγαιναν με αρώματα την Κυριακή της Ανάστασης στον Ταύρο.
Σπύρος:Μεσολαβή συγχωρέστε με το Σάββατοοι.
Κωνσταντίνος:Δεν κάνανε τίποτα οι Ιουδαίοι της εποχής εκείνης για την ακρίβεια, είναι ένα λόγο φοβερό που οι Φαρισαίοι δείχνουν να το πω έτσι τοπιών τους σε εισαγωγικά που πηγαίνουν στον πι Και ζητάνε λένε αυτός ο πλάνος.
Κωνσταντίνος:Δείτε τι θυμήθηκαν, ενώ οι μαθητές το έχουν ξεχάσει. Αυτός ο πλάνος είπε ότι την τρίτη μέρα θα αναστηθεί. Να βάλουμε φρουρούς, να τις φραγίσουμε τον τάφο, και λένε ο πιλάτος λέει φρουρού, αυτό γίνεται Σάββατο, το μεγάλο Σάββατο που δεν θέλανε να είναι σταυρωμένοι πάνω τα όλα αυτά για να φυλάξουν εισαγωγικά την πλάνη, για να περιορίσουν την πλάνη, γιατί αυτός ο πλάνος που είπε ότι θα αναστηθεί πάνε και κάνουν έργο και βάζουν φρόνους.
Σπύρος:Πολύ. Και την επαύριο, δηλαδή από την Παρασκευή, συνήθισαν, λέει οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι προς τον Πιλάτον λέγοντας κύριε, ενεθυμήθημενο ότι εκείνος ο πλάνος, και εδώ θέλω να σταθώ σε δύο σημεία, μιας και Εξαφανικά παραλείπηται το Σάββατο.
Σπύρος:Οπότε αυτό καταδίκατε κύριε σε αυτήν την υποκρισία, η οποία και σήμερα δεν αρέσει στον Κύριο. Αν δεν άρεσε, τότε δεν αρέσει και σήμερα, και σήμερα γ Γι' αυτό θέλει μεγάλη προσοχή. Και το άλλο που θέλω να σταθώ Είναι ότι Λένε τον Κύριο Πλάνο. Και αν τον Κύριο Είπανε πλάνο, πόσο μάλλον θα πουν Και μας σήμερα, και το λένε πλάνο αιρετικό, ότι διαστρεβλώνεται. είναι αλήθεια ότι χίλιας δυο κατηγορίες Και εδώ θέλω να πάρουμε, να αντλήσουμε λίγο δύναμη Εμείς, οι άνθρωποι που μέσα από αυτό το κανάλι κηρύττουμε το Λόγο του Θεού, πιστεύουμε απόλυτη ειλικρίνεια και καθαρότητα στην καρδιά Ότι δεν υπά τον Χριστό με απόλυτη αλήθεια στην καρδιά του, δώνοντας να είναι ειλικρινής απέναντι στον Θεό, να μην φοβηθεί αν τον βγουν πλάνο ή αιρετικό. Και στις μεγαλύτερες πιθανότητες είναι εκεί που οι άλλοι άνθρωποι, κυρίως οι θρησκευτικο. Οπότε ο άνθρωπος του Θεού να βάζει αυτή την αγαλία στην καρδιά, γιατί τα πέρασε ο Κύριος πρώτα και δεν υπάρχει λόγος να φοβάται ή να ανησυχεί.
Κωνσταντίνος:Αμήν, αμήν, ακριβώς. Και ευτυχώς ή δυστυχώς, πάντα υπάρχουν αυτά.
Κωνσταντίνος:Όπως είπα, μόνο προσωπικά να μιλήσουμε, και πιστεύω και ο Σπύρος εδώ που μιλάμε από αυτά τα μικρόφωνα ότι όταν μιλάμε μιλάμε χωρίς να προσπαθούμε να δείχνουμε τίποτα άλλο παρά το Λόγο του Θεού, την έγκαια γραφή και φοβόμαστε πρώτοι εμείς αυτά που λέμε, γιατί εν τέλει, στο τέλος, ότι και αν λέει ο καθένας, είτε εμένα με πείτε, οτιδήποτε με πείτε, για αυτό όλο προσωπικά θα μιλήσω εν τέλει ο καθένας μας θα κρυθεί μπροστά στον Χριστό και εμένα, αυτό με φ ή όποιος μπορεί να μου πει. Οπότε, γι' αυτό, όπως το είπε ο Σπύρος, προσπαθούμε, με τη χάρη του Θεού και ο Θεός να μας βοηθάει και όλους μας, αυτό όπου μιλάει ο καθένας, γιατί είναι μόνο η χάρη του Θεού που μπορεί να το κάνει, αυτό, να μιλάμε με καού και μόνο βάσει του Λόγου του Θεού, μόνο βάσει της Αγίας Γραφής, γιατί αυτός είναι ο Λόγος του Θεού, και με φόβο Θεού, γιατί εν τέλει θα σταθούμε μπροστά στον Χριστό. Ο Θεός να μας βοηος.
Κωνσταντίνος:Το είπε από τους λόγους που θα κρυθείς έτσι δεν είναι κάποιους λόγους που θα καταδικαστείς.
Σπύρος:Οπότε, ο άνθρωπος του Θεού, ο οποίος εκφέρει έναν λόγο μέσα από τον λόγο, έχει μεγάλη ευθύνη Γι' αυτό και εμείς, με αυτόν τον φό, γίνονται με απόλυτη καθαρότητα και απόλυτη ειλικρίνεια. Πάμε λίγο γρήγορα, έτσι για να δούμε. Και τα υπόλοιπα θα κάνω μια μικρή, έτσι αναφορά. Ο Πέτρος οι γυναίκες πηγαίνουν στον τάφο του Κυρίου την Κυριακή το πρωί, το ξημέρωμα Λάχιστα μπορούσε να είναι και πόρτα, αλλά ήταν ένας βράχος Βλέπουν το βράχο να έχει μετακινηθεί Όπου το μετακίνησαν. Οι άγγελοι Βλέπουν μέσα, καταλαβαίνουν, λέω που τα σάβανε, να έχουν πέσει κάτω Τους αγγέλους να τους αναγγέλουν Και να τους λένε όπου εδώ οι Απόστολοι δεν τις πιστεύουν, ακριβώς βλέπουν την ανθρώπινη αδυναμία μέχρι να τον δούνε δεν το είχαν συνειδητοποιήσει.
Κωνσταντίνος:Μέχρι να δούνε τον Χριστό ανάμεσά τους, δεν είχαν συνειδητοποιήσει τη γραφή που έλεγε ότι θα αναστηθεί. Γιατί και? Δηλαδή να το δούμε λίγο, να το κάνουμε εικόνα. Τώρα θα εστιάσω λίγο στα γεγονότα που ήδη είπες. Υπάρχουν κάποιες γυναίκες οι οποίες παίρνουν αρώματα για να πάνε να υπηρετήσουν τον νεκρό Χριστό. Αγαπάνε τόσο πολύ τον Χριστό που δεν τους βλέπουν έναν άγγελο και τους λέει οι στρατιώτες δίπλα τους σαν νεκροί από το φόβο τους. Και ο άγγελος λέει εσείς που αγαπάτε τον Χριστό, μη φοβάστε εσείς, μη φοβάστε οι στρατιώτες, καλά κάναν και φο.
Σπύρος:Τίποτα να φοβηθείτε. Πολύ ωραίο, αδερφέ μου, και με αφορμή α συγγνώμη, με αφορμή αυτή την απιστία του Πέτρου και του Ιωρίς, στιγμή δεν ένιωσε. Αλλά εντάξει, ήταν οι πρώτοι των αποστόλων. Έτσι Λέει. Απλώς το αναφέρω έτσι για να καταλάβουμε το πόσο έντονο ήταν Να μην πιστεύουν. Και θα ήθελα να θέσω το εξής στοιχείο Αν σήμε, ένας άνθρωπος δεν μπορεί να το δεχτεί, αυτό το πράγμα, ότι ο Χριστός πέθανε να στέλνει και να το φέρει, πήγαινε να το δεις μόνος σου, ή ζήτα από τον Κύριο αποδείξεις. Θέλω να πω ότι δεν είναι κακό, δεν είναι παράλογο, δεν είναι άσχημοδείξει στον άνθρωπο θα του φανερώσει ότι είναι ζωντανός, ότι είναι αληθινός, και θα τον πείσει. Τι σημαίνει πίστη, πείθομαι, θα σε πείσει ο Κύριος ότι έχει γίνήμα. Έτσι δεν είναι. Ο κύριος εμφανίζεται. Μετά ξανά πηγαίνουν οι γυναίκες στη Μαρία, τη Μαγδαληνή, ακριβώς Άλλη φοβερή σκηνή καθή Η Μαρίαπει άγγελο, έτσι να το συνειδητοποιήσουμε.
Κωνσταντίνος:Να βλέπει άγγελο μπροστά της Και να κλαίει και να μην αντιλαμβάνεται καν ότι είναι άγγελος και να λέει Πού έβαπάω τόσο πολύ, πείτε μου να πάω να υπηρετήσω. Και τον νεκρό του σώμα ακόμα. Δηλαδή, η αγάπη αυτή των γυναικών είναι αξιοπλημμόνευτη το πω έτσι παραδειγματική Αμήν, η αλ.
Σπύρος:Πραγματικά βλέπει και μπορώ υπό ποια έννοια Ότι εμφανίζεται ο Κύριος εν εταίρα μορφή, όπως λέει ο Λόξ Μπορεί μπορεί.
Σπύρος:Το λέει γιατί και στους αιμαούς ο Κύριος εφανερώνεται με αυτόν τον τρόπο, με άλλη μορφή, συγκεκριμένα Το λέ στο Μάρκο, και εκείνοι, ακούοντας ότι ζει και θεάθη είπε αυτής, δεν επίστευσαν. Μετά δε, ταύτα εφανερώθη εν άλλη μορφή. Εις δίδεξ αυτον, δηλαδή με άλλη μορφή ο Κύριος, δηλαδή εν εταίρα μορφή. Έτσι και στη Μαρία, η οποία πραγματικά τις ανοίγουν τα μάτια ξαφνικά και βλέπει τον Κύριο. Οπό παράδειγμα μου έχει τύχει εγώ να δω, με τον ποιμένα της Εκκλησίας, Το ότι είδα τον ποιμένα της Εκκλησίας στον ενύπνιο. Τι μου δείχνει, εμένα, μέσα από αυτό το κομμάτι? ότι ο Κύριος, πίσω από όλο αυτό, και μην αμφιβάλλεις καθόλου, γιατί έχει τη δυνατότητα να εμφανίζεται εν εταίρα μορφή, δηλαδή με άλλη μορφή. Επιστρέφουμε λοιπόν, οι φύλακες πάνε ανάγ από τα ρούχα τους. Τελικά δεν είναι πλάνος, ξαφνικά δεν είναι πλάνος.
Κωνσταντίνος:Κάτι γίνεται, το σημαντικό που γίνεται εδώ, να τα αναφέρουμε γιατί αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν και σήμερα Πάνε οι φύλακες οι οποίοι έχουν δει άγγελο, οι οποίοι έχουν δει έναν τάφο άδειο, οι οποίοι τα έχουν δει τώρα όλα αυτά έτσι. Πηγαίνουν στους φαρισαίους, τους λένε ότι αναστήθηκε. Τους δίνουν οι φαρισαίοι λεφτά και λένε εντάξει, δεν αναστήθηκε.
Σπύρος:Μα εγώ τι κάνω?
Κωνσταντίνος:ρε, είναι παραλογισμός. Αυτός είναι ο παραλογισμός της απιστίας Και της πόρουσης της καρδιάς, ακριβώς της πόρουσης. Αυτός είναι παραλογισμός. Ναι, αδελφέ μου, έτσι είναι. Έχουν δει όλα αυτά? έχ, άμα δούμε τα γεγονότα, βλέπουμε ότι έχει ένα διάστημα δεν τολμώ να πω ώρες, αλλά ένα διάστημα να το ζεις και μετά να πούνε εντάξει.
Σπύρος:Αντί να πέσουν με τα μούτρα κάτι, να μετανοήσουν και να πούνε τι έγινε όντως αναστήθηκε και πόσο τυφλοί ήμασταν και δεν το βλέπαμε. Συνεχίζουν στο ίδιο και, ειλικρινά, είναι κρίμα η ανθρωπότητα και οι άνθρωποι να φτάνουν σε αυτά τα σημεία, γιατί είναι εις βάρος τους και μία μέρα θα δώσουν λόγο για όλα αυτά. Δόξα στο Θεό. Έτσι ο Κύριος, πολύ γρήγορα θα πούμε ότι εμφανίζεται στον Πέτρο. Μετά εμφανίζεται ένα διαστήμα, τα αυτές τις 40 ημέρες που έμεινε στη γη με το καινούργιο του σώμα, μπαίνει μέσα από τείγους, βγαίνει ξαφνικά, εμφανίζεται και όλο αυτό αρχίζει και διδάσκει πάρα πολύς, έτσι που εκεί θα είναι το αποκορύφωμα που θα λάβουν το Πνεύμα, το Άγιο και θα ξεκινήσει η ιστορία της Εκκλησίας και της διάδοσης του Ευ. Εδώ που θέλω να τονίσω πάλι, έχοντας πει όλα τα γεγονότα θέλω να τονίσω δύο πράγματα.
Κωνσταντίνος:Πρώτον, όπως αναφέραμε το εδάφιο μισό, τώρα πρέπει να το ολοκληρώσουμε. Ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας και αναστήθηκε για τη δικαίωσή μας. Ώστε ο ά μετανοήσει να ζητήσει το αίμα του Χριστού. Ο Χριστός θα του πάρει τις αμαρτίες γιατί πέθανε για αυτές και επειδή πιστεύει ότι ο Χριστός είναι ζωντανός, ότι αναστήθηκε, θα λογίζεται δίκαιος ενώπιν του Θεού. Αυτό είναι όλο το έργο που έκανε ο Χριστ και λέει έγινε απαρχίτο και κοιμημένο. Είναι ο πρώτος που έχει αναστηθεί και μετά, αλλά αυτή είναι και ο προορισμός όσων δέχονται τον Χριστό. Λέει θα αναστηθούμε, θα ντυθούμε και εμείς νέα σώματα και όταν θα έρθει ο Χριστός να μας πάρει, θα είναι, λέει ο πρώ, αμήν, αμήν, αμήν.
Σπύρος:Αυτό είναι το όμορφο μυστήρι αυτής της υπόθεσης Η ανάσταση των νεκρών, η ανάσταση και των ανθρώπων που θα κληρονομήσουν ουσιαστικά όσοι πιστέψουν σε όλα αυτά που είπαμε σήμερα, τα οποία τα λέει ο Λόγος του Θε, γνώμη που γελάω. αν πιστέψουν, όσοι πιστέψουν σε αυτά που ακούγονται από αυτό το μικρόφωνο, όσα είπαμε, τι θα γίνει, θα κληρονομήσουν την Ιωάννη ζωή.
Κωνσταντίνος:όλα αυτά τα οποία λέμε είναι τρελό δόξα στον Θεό και θα ήθελα έτσι στο Πάσχα που είχαμε κάνει. Αλλά μία προτροπή αυτό το Πάσχα, αντί παράδειγμα, άμα θέλει κάποιος ακροατής, αντί να κάτσει και να δει λέω εγώ τώρα έτσι τα πάθη του Χριστού, την ταινία, ή αντί να κάτσει και να ασχοληθεί με κάτι άλλ. Τρία, τέσσερα κεφάλαια Από το Βαγγέλο του Ματθαίου Του Ιωάννη, τα τελευταία τρία, τέσσερα κεφάλαια Που περιγράφουν αυτά τα γεγονότα, να δει, να διαβάσει ο ίδιος, να διαβάσει Το μυστικό δείπνο, το κήπο, την παράδοση, τη σύλληψη, να διαβάσει τις δίκαιες, να διαβάσει τη Σταύρωση, να διαβάσει την Ταφή, να διαβάσει την Ανάσταση.
Κωνσταντίνος:Αμήν, αδερφέ μου για να διαβάσει ο ίδιος, ο κάθε ένας το Πάσχα, το πραγματικό Πάσχα. Τι θυμόμαστε πραγματικά?
Σπύρος:το Πάσχα Αμήν αδερφέ μου και θα κλείσουμε. Θέλω να κλείσουμε αυτή την γνωστή σε όλους προσευχή και αναστάσιμη προσευχή λέγεται λέει Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θ πάτησε το θάνατο και μας χάρισε ζωή αιώνια. Αμήν, αδερφιά μου, αμήν, φίλοι ακροατές, αμήν σε όλο τον κόσμο. Ας γίνει το θέλημα του Θεού Έτσι και εμείς φτάνουμε στο τέλος αυτού του επαιτ και να συζητάμε όλα αυτά τα όμορφα πράγματα τα οποία μας φέρουν αγαλίαση στην καρδιά, πίστη, θάρρος και όλο αυτό το γκαρπό του Αγίου Πνεύματος που μας γεμίζει ώστε να προχωράμε. Ευχαριστούμε τον Θεό που ήσασταν για ακόμη μια φορά μαζί μας, σε Υπότιτλοι, authorwave, spotify, ώστε να ακούσει αυτό το επεισόδιο και να διαμοιραστεί. Ευχαριστούμε για ακόμα μια φορά που ήσασταν μαζί μας. Και θα ήθελα να πω και κάτι τελευταίο, για την ακρίβεια. Αυτό πρέπει να του λέμε κάθε φορά Χριστός Ανέστη.
Κωνσταντίνος:Αμήν, ο Θεός μαζί σας. Ο Υπότιτλοι.
Σπύρος:AUTHORWAVE.