Word of God Podcast

Ποια Παραβολή του Χριστού Περιγράφει τη Δική σου Καρδιά σήμερα;

Word of God

Στείλε μας Μήνυμα (Χωρίς Χρέωση)

🙏 Καλωσορίσατε στο Word of God Podcast!

Σε αυτό το επεισόδιο εμβαθύνουμε σε τρεις εμβληματικές παραβολές του Ιησού και αναρωτιόμαστε: ποια απεικονίζει τη δική μας πνευματική κατάσταση;

📖 Αναλύουμε:
 • Την Παραβολή του Σπορέα – Πώς δέχεται η καρδιά σου τον Λόγο του Θεού;
Τον Καλό Σαμαρείτη – Ποιος είναι ο πλησίον σου και σε ποιον γίνεσαι εσύ πλησίον;
Τις 10 Παρθένες – Είσαι έτοιμος ή αμέριμνος για τον ερχομό του Χριστού;

💡 Θα ανακαλύψεις:
 • Ποια παραβολή σου "ταιριάζει" 
 • Πνευματικά μηνύματα για σήμερα, όχι απλώς για τότε
• Πώς μπορείς να καλλιεργήσεις καρδιά καλή και αγαθή

🎧 Ιδανικό για ακροατές που ψάχνουν νόημα, καθοδήγηση και αυτογνωσία μέσα από τον Λόγο του Θεού.

📌 Μείνε μέχρι το τέλος για προσωπικές μαρτυρίες και μια δυνατή ερώτηση που όλοι μας χρειάζεται να απαντήσουμε...

Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο YouTube "Word of God" για να παρακολουθείς και να ακούς τον Λόγο του Θεού.
Δες πώς ο Λόγος του Θεού μπορεί να μεταμορφώσει, να καθοδηγήσει και να γεμίσει τη ζωή σου.

📧 Email Επικοινωνίας: podcast@wordofgod.gr

Βρες μας και στα Social Media:
🟠​ Instagram: https://bit.ly/3cAdtgX
🔵​ Facebook: https://bit.ly/3v8vRnp
⚫️ TikTok: https://bit.ly/3uLJgVz

📖 Hashtags:
#god #pray #faith #jesus #love #wordofgod #bible #christian #amen #motivation #gospel #worship

🎵 License Information: All rights reserved under Envato Elements and Storyblocks.

Speaker 1:

Υπότιτλοι AUTHORWAVE Ευχαγγέλιο, και να γεμίσουν την ψυχή τους με αυτό το καθαρό νερό. Απόψε, μαζί μου στο μικρόφωνο θα είναι ο Γιώργος. Γεια σου, γιώργο.

Speaker 2:

Χαίρετε, χαίρετε μέσα στο λόγο του και να μπορούμε να ομολογούμε αρχικά το όνομά του. Έτσι.

Speaker 1:

Αμήν, αμήν, αδερφέ μου Παούσου, Και σήμερα, σήμερα, με τη χρώ, έτσι ζεστό και θερμό θεματάκι το οποίο θα μπορούσαμε να δώσουμε έναν τίτλο αντίστοιχο «Παραβολές στη σύγχρονη εφαρμογή, στη σύγχρονη κοινωνία, στην καθημερινότητά μας. Δηλαδή πώς, πλέον, το 2025, πλέον που βρισκόμαστε, μπορούμε να δούμε αυτές τις παραβολές να εφαρμόζονται και τι αντίκτυπο έχουν και εάν, εν τέλει, το σύνολο των λεγωμένων του Κυρίου, μέσα από αυτές τις ιστορίες, μας επηρεάζει. Σήμε ή ήταν μόνο για τότε?

Speaker 2:

Αμήν, Αμήν. Πολύ σημαντικό, αυτό Χαιρόμαστε που πραγματικά ο Λόγος του Θεού και θα το δούμε και στη συνέχεια μας δίνει πάρα πολύ μεγάλη θεματολογία. Υπάρχουν πάρα πολλές παραβολές οποίες μπορούμε να αναλύσουμε, Υπάρχει πάρα πολύ υλικό και πάρα πολύ ωραία ανάλυση για το σκοπό της κομπής αυτής.

Speaker 1:

Αμήν. Έτσι, αδερφέ μου, γιώργο, με τη χάρη του Θεού, θα προσεγγίσουμε λίγο εισαγωγικά, να αντιληφθούμε λίγο τι ακριβώς είναι οι παραβολές, γιατί πολλές φορές μπορεί να ακούγαμε ακόμα και στο παρελθόν θυμάμαι, πριν πιστέψω άκουγε για αυτές οι παραβολές είτε μέσα από το σχολείο, είτε μέσα από τα θρησκευτικά, είτε με ποιονδήποτε τρόπο, αλλά ποτέ έτσι δεν συνδύαζ και το τι ακριβώς απεικονίζει, ποια είναι η ουσία της Αμήν, αμήν.

Speaker 2:

Το οποίο μάλιστα επιβεβαιώνει αυτά τα εδάφια που θα διαβάσουμε, το ότι, παρόλο που ο Χριστός χρησιμοποιούσε κατά κόρον αυτόν τον τρόπο για να μιλάει στα πλήθη, όχι στους μαθητές, λίγη μήνυμα, κάποιες φορές είχε απήχηση, κάποιες φορές δεν είχε απήχηση, αλλά ήταν συγκεκριμένα και μπορούμε να μπούμε, φαντάζομαι, και στην εξήγηση οι παραβολήσεις ήταν συγκεκριμένα για το λαό ο οποίος ερχόταν να δει τον Ιησού Ακριβώς, θα μπορούσαμε να πούμε ότι προέρχεται από?

Speaker 1:

όχι, θα μπορούσαμε. Αυτό ισχύει. Προέρχεται από το λίμα παραβάλλω, που σημαίνει βάζω δίπλα ή συγκρίνω, ή εξού και το αντιπαραβάλλω. Οπότε, με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να θέσουμε και να πούμε ότι ο Χριστός είχε, ότι οι παραβολές μέσα από τον Κύριο είχαν μία φύγηση, οι οποίες αντιπροσώπευαν κάποια φυσικά φαινόμενα της καθημερινότητας, της γήινης πλευράς, της ανθρώπινης και όχι μόνο, και του ζωικού βασιλείειο. Ιστορίες απλές, και να προσαρμόζει εκεί μέσα την Ουράνια Βασιλεία, τη.

Speaker 2:

Βασιλεία των Ουρανών.

Speaker 1:

Και όλη αυτή η σύνδεση. Είναι πραγματικά απίστευτο το πόσο ουσία είχε και το πόσο εύκολο ο Κύριος το έφερνε να το κάνει θεϊκό.

Speaker 2:

Έτσι, έτσι, ακριβώς Και έτσι, για να προχωρήσουμε και σε ένα πολύ ωραίο εδάφιο οι μαθητές οι ίδιοι ρωτήσανε κάποια στιγμή τον Ιησού στο κατά Ματθαίο, ευαγγέλιο, στο παραβολές Στο λαό, γιατί μιλάς με παραβολές? και τους αποκρίθηκε. Στο εδάφιο 11 του Γιώτα Γάμα, ο Δε αποκριθής είπε προς αυτούς διότι εις εσάς εδόθη να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εις εκείνους όμως δεν ε, οι οποίοι δεν ήταν στο άμεσο περιβάλλον του Χριστού και δεν είχαν και το Χριστό, γιατί σε ένα άλλο εδάφιο λέει ότι τους εξηγούσε Ότι έλεγε με παραβολές ιδιαίτερος. Τους εξηγούσε ο Κύριος στους μαθητές. Και μας μένει τώρα το ερώτημα γιατί? Γιατί ο Χριστός ξεκάθαρο και όποιος κινείται παρά το πνεύμα σε έρθει να με ρωτήσει. Όμως βλέπουμε στο, και θα πάω τώρα στο Καταμάρκο, στο Δέλτα Κεφάλαιο και στο 33 Εδάφιο φαντάζομαι είναι κάτι το οποίο έχεις δει και ενατον ακούσωση και μένω στο η δύνατον ακούσωση Ήθελε λοιπόν ο Χριστός, ενδιαφερόταν ο Χριστός να ακούσουν και να καταλάβουν, από τον πρώτο μαθητή μέχρι και τον τελευταίο άνθρωπο, ανθρώπους. Να θυμηθούμε τώρα μιλάμε για μία εποχή που η γνώση και δεν υπήρχαν πανεπιστήμια και πτυχία, κάποιος, για να θεωρηθεί γνώστης της γραφής και γνώστης του Λόγού, δεν είχε αυτή την εκπαίδευση ώστε να μπορέσει να κατανοήσει ίσως το πνευματικό αντίκτυπο και το πνευματικό νόημα των μηνυμάτων του Χριστού. Και ήθελε λοιπόν αυτή είναι η αγάπη, λοιπόν, και άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η α εκείνη τη στιγμή να ακούσει ανεξαρτήτου background, ανεξαρτήτου εκπαίδευσης και όλα τα συναφή.

Speaker 1:

Αμήν, αδερφέ μου, πολύ όμορφα όλα αυτά που είπες. Και μέσα από το Λόγο του Θεού Και μέσα σε όγαμε, κοινωνικό ή μορφωτικό επίπεδο ανθρώπων Δεν ήτανε, προσέγγιζε έναν άνθρωπο, αυτού καθ' αυτού, με τον λόγο και, αν θέλεις, το δέχεσαι και με ακολουθείς, ήθελε να βάλεις στο πνεγματικά, ενδιαφερόταν Γι' αυτό. Άλλωστε, και πολλές φορές, μέσα από τις παραβολές ίσως κρύβεται και κάτι.

Speaker 1:

Τι θέλω να πω, επειδή πάντα έδινε μια εξήγηση, ο κύριος, ας πούμε οι ήδη μαθητές δεν κατα με αυτήν την παραβολή, είχε το σκοπό του αυτό και ποιος είναι ο σκοπός του? προφανώς είχε σκοπό να κρύψει από όσους δεν είχαν την πρόθεση να καταλάβουν. Δηλαδή, αν εγώ η καρδιά μου δεν ήθελε να καταλάβει, δεν θα μπορούσα ποτέ να το καταλάβω, δεν θα έ. Οπότε ήταν ένα εργαλείο αποκάλυψης για τον άνθρωπο ο οποίος ενδιαφέρεται γι' αυτό. Και εμείς, σαν εμπειρικά θα το πούμε όταν προσεγγίσαμε τον Λόγο του Θεού και εγώ σε προσωπικό επίπεδο μιλάω σε πρώτη φάση, όταν διάβαζγαμε παραβολές οι οποίες είναι κατανοητές πλήρως, οι υπόλοιπες μου ήταν πλήρως ακατανοητές. Έφτασε όμως η στιγμή που αναγεννήθηκα και έλαβα τον Πνεύμα το Άγιο και μπορώ να πω ότι δια μαγείας, αν αποκαλύφθηκαν, και όχι μόνο τις κατανόησα και τις κατάλαβα, είχα και βαθιά επίγνωση, και νομίζω ότι αυτό συμβαίνει σε κάθε χριστιανό.

Speaker 2:

Και σε κάθε άνθρωπο. Και να φέρω ένα πολύ απλοϊκό παράδειγμα για να καταλάβουμε έλεγε η κυρία έχεις δύο μήλα, σου παίρνω το ένα. Πόσα μήλα έχεις? δηλαδή χρησιμοποιούσαν, ακόμα και σε τόσο νεαρή ηλικία, οι καθηγητές μας παραδείγματα από τη ζωή, δεν συγτας της ζωής του, έτσι ώστε να περάσει το μήνυμα. Ποιο ήταν αυτό το μήνυμα? Να μάθω αριθμητική, να μάθουμε κάποια έννοια. Και αυτό συνέχιζε εντωμεταξύ, ακόμα και τώρα, άμα συζητάμε για κάτι και μου δώσεις μια εικόνα από την καθημερινότητα για να μπορέσω να κατανοήσω αυτό που θέλεις να περάσεις και να μου πεις Αυτό. Λοιπόν, ακριβώς, φαίνεται ότι οι παραβολές εξυπηρετούσαν, προφανώς υπήρχαν εννοήματα τα οποία κάποιος έππος, ο οποίος, όπως είπαμε πριν, τυχαία βρέθηκε εκεί, μπορεί να ακούσει και να κατανοήσει άμα θέλει. Δεν ήταν δηλαδή παραβολές τόσο απόκριφες που χρειαζόταν ένας άνθρωπος να ήταν σπουδαγμένος χρόνια και έτη. Νόημα, η μήνυμα το οποίο εκεί ήταν το μυστήριο.

Speaker 1:

Στο νόημα της ιστορίας.

Speaker 1:

Όχι, η ίδια η ιστορία αυτού καθ' αυτού Ήταν δύσκολη σε πανεπιστημιακό επίπεδο ώστε να είναι πλήρως ακατανοητή. Και εκεί είναι η ομορφιά της αποκάλυψης, η ομορφιά, έτσι, της αληθινής και γνήσιας φυσικότητας του Ευαγγελίου, και αυτό είναι που μας γεμίζει άλλως. Το κύριος είπε ότι ευχαριστώ, πατέρα. Όταν προσευχήθηαι σαν μωρό, σαν μωρός, σαν ανόητος, θα λέγαμε, γιατί το ένα μωράκι σκέφτεται, δεν έχει νου. Με αυτόν τον τρόπο και με αυτόν τον τρόπο προσεγγίζεις τον Λόγο του Θεού. Έτσι ο Λόγος του Θεού αποκαλύπτεται σε σένα Και πάνω σε όλα αυτά τα οποία συζητούσαμε. Και αν προσθέσουμε, και προηγουμένως, που λέγαμε για το ποιες πρόθεσες είχαν οι παραβολές, βρήκα και το αντίστοιχο εδάφιο μέσα από τον Λόγο του Θεού που ο Κύριος αφιερώνει ο Χριστός αρκετό χρόνο για να μιλήσει για αυτό το θέμα. Ενώ τους λέει για την παραβολή του σπορέα, τη γνωστή, καταλήγει κάποια στιγμή και τους λέει «αυτός που έχει αυτιά για να ακούει ας ακούει». Και καθώς οι μαθαίες ήρθαν κοντά του, του είπανερία, και νομίζω ότι όλοι μας έχουμε απορία για ποιο λόγο ο Χριστός μιλάει με παραβολές και δεν μιλάει απευθείας, βέβαια, στον Ιωάννη κάποια στιγμή, όταν πλησιάζει η στιγμή που είναι να περάσει τα πάθη και να σταυρωθεί, σταμα, και του λένε κύριε, βλέπεις, πλέον δεν μιλάς, ενηγματοδός, δεν μιλάς με τρόπο τον οποίο δεν καταλαβαίνουμε.

Speaker 1:

Μιλάς ευθέως. Άρα, βλέπουμε ότι ο κύριος είχε τον σκοπό του, την περίοδο την οποία την έκανε αυτή. Και ο σκοπός του ήταν. Συνεχίζει μετά, παρακάτω, και λέει μου επιτρέπεται να το διαβάσω? και εκείνος, απαντώντας, τους είπε επειδή σε εσάς δόθηκε να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των εανών, σε εκείνους όμως δεν δόθηκε. Και τι σημαίνει αυτό? γιατί? και βέβαια η απάντηση δίνεται παρακάτω. Αλλά πριν πάμε παρακάτω, θα κάνω ένα μικρό σχόλιο και θα πω ότι η προσέγγιση αυτού του εδαφείου και αυτού του λόγου του Κυρίου δεν είναι αυτή. Δεν είναι επιλεκτικός ο Κύριος, ούτε κάνει συγκρίσεις μεταξύ των. Αν ο Χριστός είναι να βλέπει καρδιές ειλικρίνειας και ενδιαφέροντος, αν ενδιαφέρεσαι ειλικρινά, ο Κύριος θα σου αποκαλύψει. Και γι' αυτό συνεχίζει και λέει επειδή λέει όποιος έχει, θα του δοθεί και άλλο και θα του περισσέψει Όποιος όμ. Γι' αυτό μιλάμε παραβολές, επειδή βλέποντας δεν βλέπουν και ακούντας δεν ακούν ούτε καταλαβαίνουν, δηλαδή δεν θέλουν να καταλάβουν.

Speaker 2:

Γιατί αν θέλανε, θα το ρωτούσαν, όπως όταν γεμαθές, όπως επίσης μας είπες και πριν, ένα κλασικό παράδειγμα επιβεβαί. Έτσι δεν κατανούσαμε κλειστή διάνοια. Και εφόσον λοιπόν φτάσαμε εκεί και μας μίλησες, και για το Σπορέα, θέλεις να μας πεις για την παραβολή, γιατί πιστεύω ότι έχει πολλά νοήματα.

Speaker 1:

Ναι, αδερφέ μου, γιώργο, εννοείται με πολύ χαρά και καθώς είναι, και θεει, οι πιο γνωστοί σε εμένα ή σε εμάς ίσως οι πιο γνωστοί θα έλεγα ότι είναι ο Άστος Υιός ή ο Κάλλος Σαμαρίτης στον κόσμο.

Speaker 1:

Είναι οι δύο πιο αναφορικές παραβολές. Ας ξεκινήσουμε με το σπορέα. Όμως πολύ όμορφα Και ε Θα ήθελα μιας και ξεκινάμε. Έχουμε διαλέξει να είμαστε ειλικρινείς εξ αρχής. Πέντε παραβολές Είναι πολύ περισσότερες, εμείς όμως εστιάσαμε σε πέντε, οι οποίες θεωρήσαμε ότι είναι και έχουν σωστή δυνατότητα περισσότερο να τις αναλύσουμε. Έ από την παραβολή του Σπορέα, να κάνω μια μικρή αναφορά στο τι ακριβώς γίνεται Και θα ήθελα να βλέπαμε και από μέσα, συγκεκριμένα πώς Θα το διαβάσουμε καλύτερα. Λέει είναι στο κατά Ματθαίον, ευαγγέλιο 13, κεφάλαιο πρώτο, με 23 δάφτα. Το διαβάσω λίγο γρήγορα στη Δημοτική, αν μου επιτρέπετε, γιατί ακούει και κόσμος ο οποίος δεν γνωρίζει την καθαρέβωση του Βάμβα. Γι' αυτό και κατά την ημέρα εκείνη, καθώς Ιησούς βγήκε, ές που σπέρνει για να σπείρει», και ενώ έσπαιρνε, άλλα μεν έπεσαν κοντά στον δρόμο, εννοείς πόρους Και ήρθαν τα πουλιά του ουρανού και τα κατέφαγαν, άλλα όμως έπεσαν επάνω, υπότιτλοι, authorwave. Αυτός που έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει. Βλέπουμε όλη τη ροή αυτής της όμορφης παραβολής η οποία, να σου πω, αν δεν έδινε ο κύριος την εξήγηση, σίγουρα δεν θα την καταλάβαινα?

Speaker 1:

Δεν ξέρω, για σένα, γιώργο, ωραία, 100%. Δεν είναι ο διάβολος που δίνει παρακάτω την εξήγηση, και θα την πούμε και αυτήν, γιατί είναι το υπόλοιπο κομμάτι το οποίο πραγματικά πρέπει να ακουστεί. Όμως θα ήθελα λίγο να δω τη δομή, γιατί βλέπουμε ότι, όπως είπαμε, ο κύριος παίρνει τη φύση και την φέρνει στην, στην πραγματικότητα Σαν παράδειγμα. Έτσι και με πολύ ωραίο τρόπο, βγάζει στην αρχή ως παράδειγμα έναν άνθρωπο, έναν αγρότη, θα λέγαμε, ο οποίος έχει σπόρους στα χέρια, πάει για να σπείρει και εντελώς τυχαία του φεύγουν οι σπόροι και πέ όπως είναι η άσφαλτος. Το λέει και αλλού, αυτό, γιατί το λέει και στο Λουέρ και στο Μάρκο, σε ξερό χώμα, με πετρόδες, σε θάμνους και σε πολύ καλή γη, που η καλή γη, όπως ξέρουμε όλοι μας, εκεί ο σπόρος μπορεί να πιάσει και να φυτρώσει.

Speaker 1:

Τώρα, μέσα από όλο αυτό, οι μαθητές, όπως και εμείς, δεν καταλαβαίνουμε. Έρχεται ο κύριος και τους δίνει την εξήγηση. Και πάμε τώρα στην εξήγηση. Με επιτρέπεις τώρα, επειδή το έχω πιάσει από την αρχή μου και το διαβάζω.

Speaker 1:

Γι' αυτό έχω πάρει τον λόγοβαίνουμε Και θα το πιάσουμε το 19. Σε καθέναν που ακούει, λέει εσείς λοιπόν, ακούστε την παραβολή εκείνου που σπέρνει. Σε καθέναν που ακούει τον λόγο της βασιλείας και δεν καταλαβαίνει, έρχεται ο πονρος που σπάρθηκε πάνω σε πετρώδες μέρος. αυτός είναι που ακούει τον λόγο και αμέσως με χαρά τον δέχεται. Δεν έχει όμως μέσα του ρίζα, αλλά είναι πρόσκαιρος, και όταν γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, αμέσως σκανδαλίζεται Και εκείν Ακούει τον Λόγο. Έπειτα, η μέρημνα αυτού του αιώνα και η απάτη του πλούτου συμπνήγει αυτόν τον Λόγο και γίνεται άκαρπος. Εκείνος δε που σπάρθηκε πάνω στην καλή τη γη, αυτός είναι που ακούει τον Λόγο, τον καταλαβαίνει και ο οποίος και καρβολή και συνεχίζει μετά τις άλλες. Δεν μας ενδιαφέρει Μια παραβολή της ζωής ενένων, όμως εμείς θα σταθούμε σε αυτό. Και τώρα το θέμα μας.

Speaker 2:

Πώς δέχεται η καρδιά μας τον Λόγο του Θεού? στηέλω να ξεκινήσω από την αρχή, κυριολεκτικά, γιατί ο Σπύρον θα βγει για να σπείρει Είτε ακούμε σήμερα το Λόγο του Θεού από ένα podcast, από το site του Word of God, από πουδήποτε. Ο Λόγος του Θεού ότι το τέλος θα έρθει όταν όλοι ακούσουν, όταν ο Λόγος του Θεού κηρυχθεί. Οπότε, δεν είναι να ρωτάμε αν θα έρθει, θα έρθει. Τι είναι να ρωτάμε πώς είναι η καρδιά μας? Και ακόμα καλή. Και να πάω και λίγο στο τέλος, για να μην υπάρχει παρεξήγηση, γιατί λέει ο Κύριος άλλος έκανε 100, άλλος 60. Δηλαδή, αυτό που θέλω να κρατήσουμε, το 100, το 60 και το 30 δεν είναι αυτό που κοιτάει ο Κύριος. Μην βάλουμε την προσοχή μας και ξεκινάμε. Για τον κύριο έχει σημασία η γη η καλή. Η γη η καλή ποια είναι? Αυτή που φέρνει καρπό? Είτε είναι 10, είτε είναι 30, είτε είναι 60, είτε είναι 100.

Speaker 2:

Δεν είναι και είναι πάρα πολύ όμορφο. Σε μια εποχή που κατά κόρον βομβαρδιζόμαστε από σύγκριση, ιδιαίτερα δείχνουν την επιρροή που μπορεί κάποιος να έχει. Υπάρχει μία σύγκριση με το τι κάνει ο άλλος, τι έχει πετύχει ο άλλος. Έρχεται όμως ο κύριος και λέει είσαι καλλιγί, Ακόμα και δέκα θα κάνεις. Είσαι καλλιγί, σωστά, αδερφέ μου. Άρα, τι μας? Υπάρχει κάποια σημασία σε αυτό κάποιο βήμα, κάποια προτροπή για το πώς μπορούμε να κάνουμε την καρδιά μας καλή γη.

Speaker 1:

Ναι, αδερφέ μου, η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει άλλη μέθοδος και λύση.

Speaker 1:

Νομίζω, και νομίζω θα συμφωνείς και εσύ από το να παραδώσει με απόλυτη σοβαρότητα και ειλικρίνεια όλο τον εαυτό στον Κύριο, αυτομάτως αυτό το σύστημα, το οδικό οδικό για την ακρίβεια μαλακώνει, φεύγει άσφα ένα ωραίο χωματάκι που μπορεί να δεχτεί τα πάντα, δηλαδή γκρεμίζει, καταστρέφει ο άνθρωπος μέσα το οτιδήποτε θεωρεί ότι έχει και με αυτόν τον τρόπο αποδίδει στον κύριο τον αγρό, το υπόλοιπο για να εργαστεί ο κύριος. Και ενώ έθεσες αυτό, να πούμε επίσης ότι είναι και η πρώτη, η συγκεκριμένη του σπορέ, είναι και η πρώτη παραβολή του κυρίου που ερμηνεύεται από τον ίδιο χρονικά.

Speaker 1:

Άμα τη δούμε. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη, αλλά το λέω, και αυτό σαν σχόλιο, γιατί έχει τη σημασία της, γιατί λέω ότι έχει στη διδασκαλία του, η οποία αφορά κάθε καρδιά, πιάνει δηλαδή και εστιάζει σε όλες τις μορφές, όλες τις μορφές, σε όλες τις καταστάσεις των καρδιών που υπάρχουν σήμερα. Και σήμερα θα δούμε ανθρώπους οι οποίοι ακούνε τον Λόγο του Θεού, καρδιές δηλαδή, ανθρώπων που ακούνε τον Λόγο του Θεού. Πόσες φορές έχουμε συναντήσει στη ζωή μας ανθρώπους οι οποίοι είτε τους μιλήσαμε, είτε τους είδα να παίρνουν την Αγία Γραφή και να διαβάζουν με ιδιαίτερη ευκολία? Πολλές φορές κάναμε και το λάθος Λέγανε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πρόβατο γιατί ακούει, ακούει, ακούει. Αλλά εύκολα είδαμε και σε άμεση αν το πήρε, το πήρε.

Speaker 1:

Και, αν αυτό συμβαίνει, συνέβαινε τότε, συμβαίνει και σήμερα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν ακούει το Λόγο του Θεού σήμερα ή δεν ξέρει για το Χριστό, δεν ξέρει για το Λ. Απόλυτη ταύτιση της εποχής τότε με της εποχής τώρα. Όσον αφορά τη σύνδεση με την παραβολή και με τις ιστορίες Αργότερα, και θα κάνω και την άλλη σύνδεση και μετά αδερφέ μου, πρόχωρα εσύ. Λέει ο σπόρος που έπεσε πάνω στο πετρόδες μέρος, αυτός είναι που ακούει τον λόγο και αμέσως με χαρά τον δέχεται. Αλλά μόλις έρθει η θλίψη, η διωγμός εξαιτίας του λόγου, τότε αυτός, επειδή δεν έχει μέσα του ρίζα, είναι πρόσκαιρος, πάει, έφυγε Και εδώ θα πούμε με σ μέσα στην εκκλησία μας, οι οποίοι μπήκανε, κάνανε το πρώτο βήμα. Αντανακλά τον άνθρωπο ο οποίος κάνει το πρώτο βήμα, έχει φύγει από το σκαλοπάτι, το προηγούμενο, δεν κατάφερε ο διάβολος να του κλέψει αυτό το οποίο του έδωσε ο Κύριος τον σπόρο δη Το μήνυμα πιο βαθιά.

Speaker 2:

Έτσι ακριβώς.

Speaker 1:

Έκανε ακριβώς το επόμενο βήμα. Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, ο οποίος του έδωσε ο κύριος αυτήν την ευκαιρία, έκανε ένα λάθος Και νομίζω ότι όταν ο άνθρωπος του Θεού καταφέρει και φ αυτό το επίπεδο λάθους, δηλαδή ουσιαστικά, πώς να το θέσω, ψάχνω να βρω μια έκφραση όταν ο άνθρωπος, ο οποίος έχει ενδιαφέρον για τα πράγματα του Θεού, καταφέρει να ξεπεράσει την πρώτη βαθμίδα, θα λέγαμε, που είναι ο διάβολ, αυτό το οποίο έχει να μην το ριζώσει μέσα του. ακριβώς δηλαδή θα μπορούσα να το θέσω να μην είναι οι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν πάρει χίλια της εκατό απόφαση να ακολουθήσουν τον Κύριο με οποιαδήποτε συνθήκη, με οποιονδήποτείναι. ακριβώς το επόμενο Αν ο άνθρωπος, δηλαδή, πλέον, πάρει αυτή την απόφαση και έχει καταλάβει, και έχει μπει σε αυτό το μονοπάτι της ρίζωσης του Λόγου του Θεού, που ουσιαστικά είναι η πλήρης αποδοχή του Λόγου, και Έχει ξεπεράσει αυτό το κίνδυνο.

Speaker 1:

Μετά μιλάμε για τον άλλο κίνδυνο, προφανώς, που θα ήθελες.

Speaker 2:

Ακριβώς ακριβώς, Και πιστεύω ότι κάπου εδώ είναι η απόφαση που θα πάρει ο άνθρωπος να βαφτιστεί στο όνομα του Πατρός και του Υιού, του Υιού Πνεύματος έκανε όμως ένας άνθρωπος? το βήμα άνοιξε, μπήκε ο λόγος και κατάλαβε ότι ο Ιησούς Χριστός πέθανε για αυτόν. γιατί αυτό ουσιαστικά κηρύττουμε? δεν είναι σκοπός κανένας να κηρύξει όλα τα δύσκολα σημεία του Λόγου του Θε Και βλέπει τον εαυτό του να ελευθερώνεται από πάθη, από προβλήματα, από καταστάσεις Και είναι μέσα στη χαρά. Πώς λέμε για ένα ζευγάρι που πρώτο παντεύθηκε ότι είναι σε αυτή την ωραία?

Speaker 1:

περίοδο Στα μέλια που λέμε.

Speaker 2:

Έτσι στα μέλια ακριβώς, και ίσως έχει αναγεννηθεί με τον Ιησού Χριστό. Πάρα πολύ ωραίο βήμα, πάρα πολύ όμορφο βήμα. Όμως εδώ είναι που έρχεται η ώρα και λέει πρέπει να βαφτιστώ στο νερό, πρέπει να βαφτιστώ με πνεύμα Άγιο, αλλιώς όλο αυτό δεν θα διαρκέσει. Και με το που έρχεται η πρώτη δ προβλήματα και ξεκινάει αυτό το ωραίο, η ωραία αρχή του έργου του Κυρίου που έχει γίνει στη ζωή σου. Να ξεπεύθει.

Speaker 1:

Έτσι, αδερφέ μου, πολύ όμορφα. Και αυτός ο άνθρωπος, ο οποίος περιγράψαμε τώρα, είναι αυτός του οποίου, όταν πραγγέλιο και όλη του την πίστη εξαιτίας του λόγου, λέει ο Κύριος να μην παραδώσει τα όπλα, να μην μπει, εγώ κάνω πίσω, να μην τρομάξει, να μην φοβηθεί.

Speaker 1:

Αυτός είναι ο άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να βαφτίστηκαν ή να θεώρησαν ότι πήραν την σταθερή, αυτή απόφαση, οι οποίοι σου λένε, απέναντι σε οποιαδήποτε αντίξω, η συνθήκη, απέναντι στον κύριο, ε υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι που, ουσιαστικά, να μην είχαν την πλήρη επίγνωση του ότι πραγματικά το θέλανε, να κάνουν το λάθος και εν τέλει να φύγανε στον πρώτο διωγμό.

Speaker 1:

Γιατί το λέω αυτό? γιατί είναι πολύ σημαντικό να κα βεβαιωμένος απόλυτα ότι θέλει να τον ακολουθήσει, τον Κύριο, να είναι απόλυτα βεβαιωμένος ότι αυτό το βήμα το οποίο θα κάνει θα είναι για πάντα στη ζωή του, σε όλη τη ζωή. Δεν έχει πίμίνε, είναι ο άνθρωπος. Τώρα, εδώ θα λέγαμε ότι είναι ο χριστιανός, δηλαδή γι'αυτό βλέπουμε τα ασκαλοπάτια όπου πλέον είναι αυτός που σπάρθηκε στα αγκάθια, αυτός που ακούει το λόγο, έπτα η μέρη μου να λέει το αιώνα και η απάτη του πλούτου, συμπνήγει το λόγο και γίνεται άκαρπος.

Speaker 1:

Δηλαδή, εδώ πλέον ο άνθρωπος έχει κάνει το βήμα, έχει πιστέψει, έχει ακολουθήσει τον Κύριο. Όμως, επειδή η καρδιά του ήταν τέτοια ή δεν κατάλαβε, ή δεν ήθελε, ώστε να κάνει μια πολύ απλή ενέργεια, να καθαρίσει την καρδιά του από οτιδήποτε τον περιτριγυρίζει για να μην τον συμπνίξει, εν τέλει αυτόν τον λόγο, τι σημαίνει αυτό? Ότι δεν έβαλε αφού μπήκε και έκανε το επόμενο βήμα Θεωρηματική ζωή Μπορεί να είχε ανάγκη. Η επιθυμία για πλούτο, για επιθυμίες του κόσμου τούτο όπως λέει ο Κύριος και όλα αυτά εν τέλει επειδή δεν τα απέβαλε, επειδή δεν πήρε την απόφαση να τα καθαρίσει από μέσα του, να έρθαν και να τον πν, οπότε όλο αυτό να βγει άκαρπο. Τώρα δεν ξέρω αν θα ήθελες να κάνεις και εσύ κάποιο σχόλιο πάνω σε αυτό ή αν θα ήθελες να προχωρήσουμε.

Speaker 2:

Ναι, όχι, είναι ένα πολύ ξεκάθαρο σημείο στη ζωή του κάθε χριστιανού. Ίσως δεν είναι κάτι, το οπο το αμέλεισε.

Speaker 2:

Μην ξεχνάμε ότι ο αγώνας του χριστιανού είναι καθημερινός Και, ενώ μπορεί να είχαμε ένα πάρα πολύ ωραίο ξεκίνημα και έχουμε πάρα πολλά παράδειγματα μέσα από τη γραφή, και όντως τον απαρνήθηκε. Αυτό που πρέπει όμως να κρατήσουμε είναι ότι, οποιαδήποτε κατάσταση και να είσαι, όποια και να είναι η καρδιά σου, ακόμα και αν είναι ιοδός, ακόμα και αν έχει πέτρες, ακόμα και αν έχει αγκάθια, ακόμα όμως να κάνουμε, να επιστρέφουμε και να ζητάμε συγχώρες από τον Κύριο για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά. Μην ξεχνάμε είμαστε άνθρωποι, δεν είμαστε ρομπότ.

Speaker 1:

Ναι, ναι, έτσι, πολύ ωραία Και για να φεύγουμε από αυτό το κομμάτι να πούμε και τέλος, το τ, πως, πλέον που έχει παραδώσει απόλυτα την καρδιά του στον Κύριο, έχει εισέλθει στα βαθιά του Λόγου του Θεού και έχει πάρει απόφαση αυτό το οποίο δίνει στον Κύριο να καρποφορήσει, δηλαδή να φέρει αποτελέσματα, είτε μέσα από τη ζωή του, είτε μέσα από το έ με οποιονδήποτε άλλο μέσο, αντανακλά ή προσδιορίζει τον Κύριο, τον Φανερώνη. Και τι θέλω να πω? μπορεί εγώ να έχω ένα συγκεκριμένο έργο, σαν Σπύρος, ή εσύ, γιώργο, το οποίο ο Κύριος μας το έχει χαωή και προχωράνε, που είναι το μέγεθος της καρποφορίας, ακριβώς, δηλαδή άλλος 30, άλλος 60, άλλος 100. Έτσι, και αυτό έχει να κάνει πάλι με τον ά, αν εγώ, από αυτό που μου δώσε ο κύριος θέλω να δώσω 30, θα δώσω 30 και τόσο θα λάβω μισθό γι' αυτό.

Speaker 2:

Ο κύριος τα κατηγοριοποιεί όλα και όλα τα βάζει στη θέση τους με τις παραβολές έτσι, έτσι, έτσι, ακριβώς και να σημειώσουμε ότι αυτή με τα τάλαντα. Άλλος έλαβε 10, άλλος έλαβε 5, άλλος έλαβε 1. Δεν πήγε να ζητήσει ο κύριος από αυτόν που έλαβε ένα 10, ούτε 5. Αυτός που έλαβε 5 έβαλε άλλα τόσα. Αυτός που είναι ο καθένας, τι μπορεί να δώσει? Ναι, έτ, γιατί έχουμε έναν αγαθό Κύριο. Ακόμα και αυτά τα δέκα που δίνουν, θα γίνουν άλλα δέκα. και αν αποφασίσει ο άνθρωπος να δώσει ακόμα περισσότερα, θα γίνουν ακόμα περισσότερα, γιατί έχουμε έναν αγαθό, κύριο.

Speaker 1:

Αμήν, δόξα στον Θεό, πάμε στην επό. Θα ήταν του καλού Σαμαρίτη να εστιάσουμε λίγο εκεί.

Speaker 2:

Ωραία ωραία, αμήν.

Speaker 1:

Γιατί είναι μια παραβολή που είναι. Πιο διαδεδομένη και πιο γνωστή στο ευρυκεινό.

Speaker 2:

Είναι γνωστή και μάλιστα έχει πάρα πολύ ωραία μηνύ φέρει έναν άνθρωπο έτσι ώστε να τον υπηρετήσει. Πώς μπορεί να κάνει εν γέννη καλό? και μάλιστα και για τους χριστιανούς, εμάς και οποιονδήποτε τον ενδιαφέρει να ακολουθβάσουμε όλοι. Είναι από το 1925, αν δεν κάνω λάθος, μέχρι και το 1937. Επειδή μας τρέχει ο χρόνος, δεν θα διαβάσουμε όλοι.

Speaker 2:

Κάνω μια περίληψη, αν μπορείς, μια περίληψη είναι ότι ένας άνθρωπος πήγαινε προς την Ιερι, τον χτυπήσανε, τον εκδίσανε και τον αφήνανε στην άκρη της οδού, σχεδόν έτοιμο να πεθάνει.

Speaker 2:

Πέρασαν τρεις διαφορετικοί άνθρωποι από μπροστά του, δύο εκ των οποίων ήταν άνθρωποι του Θεού. και θα περίμενε κανένας? το πρώτο πράγμα που θα δούμε, όμως, ο τρίτος, που μάλιστα ήταν Σαμαρίτης και είναι καλό να σημειώσουμε εδώ ότι την εποχή του Ιησού οι Σαμαρίτες με τους Ιουδαίους ήταν σε έχθρα. Σε έχθρα Σαν άλλη θρησκεία, και βλέπουμε τον Ιησού δεν χρησιμοποίησε. ο Ιησούς ήρθε και είπε ότι εμένα δεν με νοιάζει αν είσαι Ιουδαίος ή Σαμαρίτης, δεν με νοιάζει εάν είσαι του α' επίπεδου ή του β'τη, επειδή ήταν σε έχθρα με τους Ισραηλίτες, υπήρχε έχθρα μεταξύ τους και ήθελε να τους πει ουσιαστικά έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον ότι ο Σαμαρίτης ναι διαφορετικός, δεν τον παραδέχεσαι, πρόβλημα που θέλει ο Θεός να κάνουμε και για τους ανθρώπους που φέρνει κοντά μας. Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν, τον σήκωσε, τον περιποιήθηκε, ξόδεψε ότι είχε και δεν είχε, γιατί τον πήγε και στο πανδοχείο έδωσε και προήρης το έργο μου, θα το κάνω. Δεν σταμάτησε εκεί. τον έσωσα, τον έδεσα και ας τον αφήσω εκεί. τώρα θα περάσει κάποιος άλλος. Τον έβαλε στο ζώο του και τον πήγε στο πανδοχείο. Και δεν σταμάτησε εκεί γιατί αυτή ήταν η ερώτηση από την οποία πιάστηκε ο Ιησούς για να πέφτει την παραβολή. Ποιος είναι ο πλησίον? και λέει στο 25, «της νομικός εσηκώθη πειράζων αυτών».

Speaker 2:

Τι ωραία. εσηκώθηκε ένας νομικός για να κληρονομήσω τη ζωή την αιώνιο. Και του λέει ξέρεις το λόγο? τι είναι για γραμμένο? Και όντως απάντησε θέλεις, αγαπά τον Κύριο, τον Θεό σου, εξ όλης της καρδιάς σου και εξ όλης τηςρως. όπως και εμείς δεν είχαμε κατανοήσει πολλά κομμάτια πριν πιστέψουμε στον Κύριο. Ποιος είναι ο πλησίον? μου λέει, προσπαθώντας να αυτοδικαιώσει τον εαυτό του, περιμένοντας ίσως ότι ο πλησίον μου ποιος είναι Ο γραμμα?

Speaker 1:

πολύ ωραία τοποθέτηση και πάνω σε αυτό που το οποίο εσύ πολύ όμορφα μετέφερες στο μικρόφωνο, εγώ θέλω να προσθέσω ότι καταρχάς να κάνω ένα μικρό σχόλιο, που προσθέσω σε αυτό, ότι αυτή η συγκεκριμένη παραβολή, αν μου επιτρέπεις, έχει δύο, ίσως και τρία επίπεδα.

Speaker 1:

Σίγουρα έχω βρει τα δύο. Για το τρίτο δεν είμαι σίγουρος. Και τι εννοώ? Απ' τη μία μας διδάσκει το ποιος είναι ο πλησίον μας και πώς ο άνθρωπος, ο χριστιανός, ο οποίος θέλει να ακολουθήσει τον μπορούμε με πολύ όμορφο τρόπο να διακρίνουμε το εξής Ότι μέσα από τον καλό Σαμαρίτη βλέπουμε τον ίδιο τον Κύριο. Δηλαδή τι εννοώ με αυτό? θα πιάσω τη δεύτερη περίπτωση, ότι ο πληγωμένος είναι ο αμαρτωλός άνθρωπος, είναι ο άνθρωπος ο οποίος έχει η ψυχή του, πονάει, είναι κάτω καταρακωμένος και ψάχνει να βρει βοήθεια.

Speaker 1:

Και δεν τη βρίσκει πουθενά, ούτε στη θρησκεία, που είναι ο Λεβίτης, ούτε στον ιερέα.

Speaker 1:

Ομοίως, αλλά τη βρίσκει σε έναν τρίτο, που δεν το περίμενε, ο οποίος είναι ο καλός Σαμαρίτης.

Speaker 1:

Δεν είναι η θρησκεία σου, η θεωρία σου, δεν είναι η ιδεολογία σου, είναι ο λόγος του Θεού που τον έχεις βάλει στην άκρη και το θεωρείς έρεση. Είναι αυτό το οποίο εσύ είσαι τσακωμένος μαζί του.

Speaker 1:

Παίρνει, γιατρεύει, πένει, περιθάλπτειο αυτόν τον άνθρωπο, όπως κάνει και ο κύριος σε εμάς, τον πάει σε ένα όμορφο μέρος που είναι η εκκλησία Πληρώνει γι' αυτό, να συντηρηθεί μέχρι να τον αποκαταστήσειπουμε έναν Σαμαρίτη ο οποίος μπορεί να είναι ο καθένας μας. Και αυτός ο καθένας μας σημαίνει από τον απλό χριστιανό μέχρι τον άνθρωπο που δεν έχει πιστέψει γιατί μπορεί να. Και η ωραία σύνδεση σε αυτ παραβολίζει, βάζει δίπλα-δίπλα αυτό που λέγαμε και στην αρχή, το τι είναι παραβολή το Λεβίτη, τον Ιερέα και τον Σαμαρίτη, δηλαδή βάζει ανθρώπους που μπορούμε πολύ εύκολα να πούμε, όπως ο Λεβίτης υ βάζει και τον ιερέα, που είναι ο εκπρόσωπος και ο άνθρωπος που μιλάει με τον Κύριο, να κάνει ακριβώς το ίδιο Και στο πρόσωπο του Σαμαρίτη, του αδειά του, θεωρητικά του λ, βάζει τον καθέναν μας και μας λέει ότι, όπως αυτός ο άνθρωπος έπραξε, έτσι να πράττουμε εμείς. Και το όμορφο τελικό συμπέρασμα, για να συνεχίσεις, γιώργο μου, είναι το ποιος είναι ο πλησίον μας? και με μια πολύ γενικευμένη έννοια, για να γίνει κατανοη Ποιος είναι. Αλλά αν σε έχει, ανάγκη, αμήν, αμήν.

Speaker 2:

Και, μάλιστα πολύ όμορφα στο 36 δεν λέει ποιος είναι ο πλησίον, ποιος έγινε πλησίον. Δεν είμαι πλησίον επειδή μιλάω με τον Σπύρο και πάμε και πίνουμε και καφέ, ας πούμε, και περνάμε ωραία Γίν σε κάποιον τον οποίο δεν ξέρω μπορεί εγώ να γίνω πλησίον με οποιοδήποτε τρόπο, αρκεί τι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά. Και πώς καταλαβαίνουμε το ότι αυτό ισχύει και για εμάς? πώς καταλαβαίνουμε ότι ο Κύριος θέλει από?

Speaker 2:

εμάς να κάνύ το ίδιο. Αυτό που στο οποίο σου λέω είναι κάτι το οποίο και εσύ μπορείς να κάνεις και κάτι το οποίο εσύ πρέπει να κάνεις. Και κάτι τελευταίο, γιατί νομίζω θα μας συνδέσει πάρα πολύ άμα θέλουμε να προχωρήσουμε. Την επόμενη παραβολή Ήταν στην Ιουρουσαλήμ, την πόλη στην οποία ήταν ο Κύριος, ο ναός, επειδή ήταν ο ναός, τότε όλα ήταν εκεί. Όσο αφορά, τέλος πάντων, την κατάσταση του Ιησού Χριστού Και πήγαινε στην Ιερυχώ, μια πόλη που Δεν γύρισε, όμως ο Σαμαρίτης να πει που ίσως το είπαν οι άλλοι δύο, δεν γύρισε να πει ότι, κοίτα να δεις, πήγαινε στην Ιεριχώ, καλά να πάθει, έφυγε από την Εκκλησία, καλά να να βλέπω έναν άνθρωπο ο οποίος δεν κάνει σωστές επιλογές και μπορεί να του έχουν πει κάποιοι άλλοι ότι κοίτα να δεις, είναι λάθος επιλογή αυτό και να προχωρήσεις στην επιλογή, τη δικιά του και να, όπως είδαμε πριν, με το σπόρο αυτός να συνάξει τις συνέπειες των πράξεων του και αυτό Ότι σπείρεις θα θερμίσεις, όπως είδαμε πριν.

Speaker 2:

Αλλά βλέπουμε έναν Κύριο με ανοιχτές αγκάλες, έναν Κύριο ο οποίος σε ένα παιδί του, σε έναν άνθρωπο, τέλος πάντων ο οποίος έφυγε μακριά, είναι έτοιμος και τον περιμένει.

Speaker 1:

Γιαέφυγε, αλλά είναι ευχερία να το πούμε τώρα που προέκυψε. Είναι σημαντικό να δούμε στον Σαμαρίτη και λέμε αυτό, και προχωράμε γιατί δεν έχουμε χρόνο άλλο, κάτι το οποίο πολλές φορές το προσφερνάμε Δεν περιμένει ανταπόδοση, δεν περιμένει ου, δεν το κάνει με συγκεκριμένο προσωπικό όφελος, το κάνει από την καρδιά του γιατί σπλαχνίστηκε αυτόν τον άνθρωπο. Άρα, για να το φέρουμε, και στη σημερινή εποχή θα μπορούσαμε να πούμε πρακτικά ότι εάν θέλω να θεωρήσω τον εαυτό μου καλό σαμαρίτη, ο Θεού, πρέπει να έχω σπλάχνα, να προσφέρω βοήθεια, χωρίς να περιμένω ανταπόδοση, στην ανάγκη του αδερφού μου, στην ανάγκη του διπλανού μου, στην ανάγκη του οποιοδήποτε όντως μπορώ να το βοηθήσω και να.

Speaker 2:

Να το φέρω και κοντά στον Κύριο Και χωρίς να με νοιάζει η ανταπόδοση. Αυτός ο άνθρωπος να πούμε εδώ ήταν ημιθανής Και το επόμενο πρωί ο άνθρωπος σηκώθηκε και έφυγε. Πες ο άνθρωπος ο οποίος υπηρετήθηκε από αυτόν να μην γνωρίζει καν ποιος είναι.

Speaker 1:

Αμήν, αδερφέ μου, έτσι ακριβώς. Και κλείνω με ένα πολύ ωραίο ε στα σπλάχνα κάποιος ο οποίος λέει και πώς η αγάπη του Θεού μένει μέσα σου αν κλείσει τα σπλάχνα στον διπλανό σου, στον ανθρωπό σου? Πώς λες ότι έχεις μέσα στην καρδιά σου αγάπη όταν θα κλείσει τα σπλάχνα σου? Γι' αυτό θα πάρουμε άλλη μία και με έτσι συνοπτική διαδικασία, να προσεγγί να έχουμε τη φυσικότητα στην εκπομπή μας. δεν θέλουμε να τραβάμε τα πράγματα από τα μαλλιά. θα ήθελα, αν δεν έχεις και εσύ πρόβλημα, να πάμε και στην παραβολή με τις 10 παρθένες, όχι για τίποτα άλλο, γιατί θεωρώ ότι είναι λίγο πιο εύκολα να την προσαγγίσουμε στον χρόνο που έχουμε και να δούμε λίγο εκεί πέρα τι ακριβώς είναι αυτή η παραβολή.

Speaker 1:

Μιλάει για δέκα παρθένες οι οποίες, ουσιαστικά, τι κάνανε εκείνη την εποχή? ήταν παράδοση στην Ιουδαϊκή, παράδοση Εβραϊκή, με λί κρατάνε λάδι και να προϋπαντίζουν τον γαμπρό, δηλαδή να τον συνοδεύουν, σαν να λέμε σήμερα, στα δικά μας πλαίσια, τα παρανυφάκια, αν μπορούσαμε λίγο να το κάνουμε. Εικόνα με μια εβραϊκή Λοιπόν, αυτές οι δέκα μπαρθένες λέ λάδες αναμμένες και τότε με λάδι αναβάνε και τα λοιπά, και πέρναγε η ώρα και δεν ερχόταν ο γαμπρός και δεν ερχόταν ο γαμπρός και αποκοιμήθηκαν. Τι γίνεται σε αυτό το γάμο? Και κάποια στιγμή, εκεί που κοιμήθηκαν, ενώ οι πέν τις είχε πάρει ο ύπνος, ξαφνικά βλέπουν όλες ότιές οι ανόητες. Τι κάνανε? Δεν είχαν σκεφτεί, δεν είχαν προνοήσει ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι εκείνη τη στιγμή, με αποτέλεσμα να πάνε να ζητήσουν από τις υπό μέσα. Ο γαμπρός έκλεισε η πόρτα, οπότε χάσανε την ευκαιρία να παρευρευθούν στο γάμο. Και νομίζω ότι αυτή η Εκκλησίας, όπου οι δέκα παρθένες θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι οι χριστιανοί σήμερα, οι οποίοι στη μία πλευρά είναι οι έτοιμοι χριστιανοί και στην άλλη είναι οι ανέτοιμοι χριστιανοί.

Speaker 2:

Οπότε δεν ξέρω, θες να κάνεις κάποιο Ευαγγέλιο? το KV, κεφάλαιο 25 και εδάφιο από το 1 μέχρι και το 13. Εκεί είναι η παραβολή για την οποία μιλάμε. Είναι στο καταμαθαίο ΚΕ, 25, κεφάλαιο, από την αρχή μέχρι και το 10. Εγώ θέλω να δώσουμε όσο χρόνο έχουμε στο τι είναι το λάδι και στο πώς μπορεί να υπάρχει λάδι στις λαμπάδες μας. Απλά θέλω να πάω στο τέλος και να σημειώσω αυτό, γιατί πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό Στο τέλος, τι είπε ο Κύριος στο εδάφιο 12. Λέει ο Δε Αποκριθής είπεάλανε δαιμόνια, ανθρώπους οι οποίοι ήταν πνευματικά στήλοι, ίσως κολώνες, ας πούμε, στο έργο του Θεού. Και να τους λέει ο Κύριος δεν σας γνωρίζω, όχι, επειδή είναι κακπει ο Κύριος στην γνωριμία μας. Κάτι άλλο είναι αυτό που επιζητάει Και κάτι άλλο είναι το λάδι για το οποίο μιλάμε. Δεν είναι μόνο κάνω, δεν είναι μόνο υπηρετώ, είναι και κάτι άλλο Και αυτό είναι το λάδι για το οποίο είναι η παραβολή.

Speaker 1:

Αμήν, αδερφέ, δείχνει το βάθος του λόγου του Θεού, και αυτό έχει σημασία.

Speaker 1:

Θα ήθελα τώρα για να μην το τραβήξουμε, κι άλλο γιατί μακάρι να είχαμε περισσότερο χρόνο, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε δυνατότητα. Να τονίσω λίγο τον τρόπο, καθώς είναι και η θεματολογία μας στη σύ Ποιον ουσιαστικά φανερώνει, ποιον άνθρωπο τονίζει, ποιον άνθρωπο δείχνει? Όπως είπαμε, είναι οι χριστιανοί. Όμως πώς ανταποκρίνεται σε εμάς? Εγώ προσωπικά, σήμερα, το 2025, είμαι έτοιμος πνευματικά, προσμένω τον Κύριο, προσμένω τον Κύριο, προσμένω με τη λαμπάδα μου αναμένη και έχοντας προνοήσει να έχω κελάδι μαζί μου, το Πνεύμα, το Άγιο, δηλαδή να μας ζωπηρώνει ώστε, όταν έρθει ο Κύριος, να τον προϋπαντήσω για να εισέλθω μαζί του στο γάμο, ο οποίος με πήρε ο ύπνος γιατί και τις δέκα της πήρε, όμως δεν προνοήσα και όταν ήρθε την πάτησα, γιατί, αν το φέρουμε λίγο στην καθημερινουμένη, θα πούμε ότι οι άλλες πέντε μωρές την πάτησαν. Άρα καλό είναι λοιπόν να δούμε ότι σε ποια σημασία, σε ποια θέση των παρθενών μένω, ανταποκρίνομαι, πού τοποθετώ τον εαυτό μου. Ίσως αυτό είναι το πρακτικό κομμάτι της σημερινής ζωής, της εφαρμογής αυτής της παραβολής Και, θέλοντας και μη, περιλαμβάνει άπαντες γνώστες και, με επίγνωση του Λόγου του Θεού, ανθρώπους.

Speaker 2:

Ακριβώς ακριβώς, και είναι σημαντικό και πολύ ωραίο να διαβάζουμε για να καταλαβαίνουμε το Λόγο του Θεού και να σημειώσω εδώ ποιος είναι αυτός ο οποίος δεν προνόησε ποιος είναι. Αυτό ένιωσε ότι είναι καλά. Εδώ που είναι, είναι ο άνθρωπος ο οποίος ένιωσε ότι κοίτα να δεις, έχουν γίνει στη ζωή μου αυτά, δηλαδή ο Κύριος έχει δώσει καλές δόσεις σε όλους μας, αλλά αν μείνω εκεί ότι πήρα το 2020 μια καλή δόση, άρα πάω καλά, δεν έχω εν Εάν το Πνεύμα, το Άγιο, δεν κινείται μέσα μου, γιατί αυτό είναι που μας δίνει τη δύναμη, τι θα κάνω? θα μένω σε παλιές εμπειρίες, θα μένω σε παλιά πράγματα τα οποία γίνανε στη ζωή μου και δεν θα ανακαινίζω το νου μου, όπως λέει ο Λόγος του Θεού δεν θα το ανακαινίζ.

Speaker 2:

Και πώς είναι ένας? δύο φίλοι ο οποίος φεύγει, ο ένας στο εξωτερικό, ο άλλος μένει η Ελλάδα και γυρνάνε και δεν μιλάνε, δεν έχουν επαφή και γυρνάνε μετά από δέκα χρόνια συναντιούνται τυχαία και λέει ο ένας ήρθαμε στο τέλος μας.

Speaker 1:

Συγχωρέστε μας που κλείνουμε έτσι λίγο απότομα, αλλά μας πιέζει πραγματικά ο χρόνος και θα θέλαμε, με τη χάρη του Θεού, να μας δοθεί ξανά. Εύχερη να πάρουμε. Και άλλες παραβολές συνδέονται με το σήμερα, με τη ζωή μας, δείχνει τον χαρακτήρα μας και ποιος είμαι εγώ στην κάθε μία, δηλαδή με αντιπαραβάλλει και με εμφανίζει no-transcript. Κάποιος να το ακούσει και να μας βρείτε στα social media, στο worldofgodgr και, αν θέλετε κάτι να Είναι μαζί σας. Σας ευχαριστούμε Και ευχόμαστε στο επόμενο επεισόδιο να έχουμε έτσι Ίσως και περισσότερο χρόνο. Θα δούμε, ο Θεός μαζί σας, γεια σας.