#5 - Van start-up naar scale-up: in gesprek met Rogier Croes van Tante Co

Marc en Gijsbert gaan in gesprek met Rogier Croes van Tante Co. Rogier heeft jaren gewerkt als chief digital officer bij grote bureaus als GroupM/WPP.  Zowel in Nederland als in Oost Europa.  In 2017 is Rogier voor zichzelf begonnen met Touchscreen Marketing en verbond hij merken aan consumenten via gamification oplossingen met  touch devices . 
De corona crisis zette alles op zijn kop. Touchscreens op de winkelvloer waren wel het laatste dat mensen wilde aanraken. Dus wat dan?  Welke rol kan gamification in de zorg spelen?  Mensen inspraak geven over hun eigen leven in verpleeghuizen en ziekenhuizen! 

Rogier verteld het verhaal achter Tante Co en de uitdagingen in het groeien van start-up naar scale-up. Wat leerde hij in de afgelopen 3 jaar over de zorg en business in de zorg? En hoe kun je verder groeien in een markt waar tijd maken voor oplossingen als Tante Co vooral een enorme uitdaging is. 

Opname tijdens Emerce Eday 2023 in de Kromhouthallen in Amsterdam. 

Transcript

Marc van Venrooij: 0:05

Welkom bij Vakgenoten de podcast over digital en innovatie. Marc en Gijsbert gaan in gesprek met verschillende gasten op zoek naar inspiratie en een mens achter het verhaal.

Gijsbert van der Sleen: 0:32

Goedemiddag Marc. Daar zijn we weer voor een nieuwe podcast van Vakgenoten Dag Gijsbert, en we hebben vandaag als gast weer als gast Rogier Croes. Fijn, dat je er bent. Rogier Croes, fijn, dat je er bent. Je hebt jarenlang gewerkt als vakgenoot, als Chief Digital Officer bij grote bureaus, groep M BPP, in Oost-Europa en Rusland, en in 2017 heb je de stap gemaakt en ben je voor jezelf begonnen met touchscreen marketing, waarbij je merken verbindt aan consumenten via gamification. Oplossingen met touchdevices Klinkt heel mooi. Dat mag je straks nog een stuk uitleggen. We hebben elkaar voor het laatst gezien aan het begin van de coronacrisis, dus ik ben heel benieuwd, waar jij op dit moment staat met je startup.

Rogier Croes: 1:10

Ja, dankjewel voor de uitnodiging. Dat was inderdaad de laatste keer, dat ik jullie zag. We waren toen inderdaad heel erg bezig, nog met vanuit touchscreen marketing met die verbinding te maken. En ja, toen wisten we natuurlijk ook nog niet, wat er op ons af ging komen met corona. En ik zat toen eigenlijk al een beetje te spelen met een idee, waar ik toen tegenaan liep, en dat was eigenlijk, dat ik in contact kwam met de moeder van mijn toenmalige stagiaire, en die zei je bent met die interactieve schermen bezig, en ik zie, dat je er spelletjes op maken. Maar ik werk in de oudere zorg, en ik dacht nou, leuk, een bejaardentehuis, dat bleek al helemaal niet meer te bestaan, maar je hebt gewoon een zorginstelling of een verpleeghuis. En daar eigenlijk dat ze zei Ik kan je niet helpen, om via zo'n scherm Mensen, die in zo'n verpleeghuis wonen, een stukje regie over hun leven terug. En ik wist dat niet, maar in Nederland zitten ongeveer 130.000 mensen in een verpleeghuis, en zij zeiden, nog geen 1% heeft daar zelf voor gekozen, overkwam mij een beetje die vraag, want ik dacht van hoe zit dat dan?

Rogier Croes: 2:09

En toen bleek dus inderdaad, dat er altijd een soort aanleiding ontstaat, waardoor jij op een gegeven moment ineens een zorgvraag hebt. Je breekt je he, kom je in de revalidatie, en voor je het weet, kom je niet meer thuis, maar zit je in een verpleeghuis, en dan zit je in een mix met een soort kleuterklas. Je kunt het bijna een beetje vergelijken.

Rogier Croes: 2:30

Met allemaal mensen, waar je niet voor hebt gekozen, met alles, wat er omheen hangt Haat, liefde, alles, wat je maar kan voorstellen, wat daarbij, waarbij je dus niet meer bepaalt, wat je eet, hoe laat je eet, met wie je eet. En toen zij mij dat vertelde, raakte mij dat zo, dat ik dacht oké, ik ga hier iets aan doen. En ik voelde van mij ook, van hier kan ik alles bij samenbrengen, wat ik altijd heb gedaan, dus verbinding maken tussen mensen, technologie, data, aan de voorkant iets neerzetten, wat zo plain, stupid, simpel is, maar aan de achterkant, waar een platform aan hangt. En eigenlijk in die coronatijd ben ik daarna. Toen kwam corona, en toen hebben wij eigenlijk alles een beetje stil moeten zetten, wat er in de winkels gebeurde. Toen dacht ik ja, nu kan ik natuurlijk twee dingen doen Ik ga zitten, wachten. Of ik ga gewoon zeggen van, ik ga al mijn pijlen richten nu op dit idee, en dat ben ik gaan doen, en Op dit idee, en dat ben ik gaan doen. En het heet Tante Ko. Het heet Tante Ko. Het is genoemd naar mijn eigen Tante Ko.

Rogier Croes: 3:27

Die woonde in Amsterdam op de Overtoom. Serieus, ja, absoluut, dat is gaaf. Ja, het was een paar maanden later, dat mijn zwager ooit zei van Ik moest een naam hebben. En dan denk je de praatielid ofzo, dat je denkt, dat je daar nog een oom of een tante. Ik zeg ach, tante Ko. Ja, hij zei, nou, dat klinkt al goed. Hij zei ja, tante Ko. Ik zei, nou, die was knettergek, die woonde op de Overtoom altijd lachen, was echt een iconisch figuur in onze familie. Dus daar is het naar genoemd.

Rogier Croes: 3:59

Het is een hele branding erop, dus het is een zuil met een hele grote logo van Tante Co erop, met een hele hoge eye factor En op een touchscreen erboven. Want daar deden we al heel veel mee met gewoon een vraag vier plaatjes, en door op het plaatje te klikken, geef jij je stem, en het is in principe voor de meeste stemmen gelden. Je kan niet achter elkaar heel veel klikken, dat zeg ik er maar vast bij Dat vra. Maar het gaat er wel om Dat. Je Ja Heel simpel Ik kom op een zorginstelling, en dan hangt er in de lift een briefje Vrijdagavond Filmavond, en dan vraag ik altijd Welke film gaan jullie opzetten? dan Ja, dat gaan we even kijken in de kast Met de dvd's.

Rogier Croes: 4:36

Maar ik denk, annie, want die vonden ze vorige keer ook zo leuk, oké, maar zou je niet vragen die mensen zelf, wat ze zouden willen. Als je nou al die schermen zou zetten Titanic, annie, sound of Music, of wat anders, en er zou Sound of Music uitkomen, zou je dan nog steeds Annie op gaan zetten, of Sound of Music? Nee, dan zou ik Sound of Music op zetten. Oké, dus, als ik je bewust ga maken, en je weet het, zou je dus werken vanuit de behoeften van bewoners, het behoefte van bewoners.

Marc van Venrooij: 5:02

Voor mij is dat heel normaal. Ja zou je natuurlijk ook de hele kwaliteit van de zorg omhoog. Want er zijn ook vragen Welk toetje zou ik voorbij komen? Welk toetje vind je lekker? Welke muziek moet er gespeeld worden? Wisdom of the crowd, maar in ieder geval de meeste stemmen gelden. Hoe reageren mensen in die zorginstelling daar?

Rogier Croes: 5:20

zelf op. Nou, dat is heel grappig. Kijk, het is natuurlijk zo, dat je moet wel zo zien, in die zorg is het op het moment heel zwaar. Er zijn een aantal punten, waar je niet moet vergeten De strategie van de regering is, de mensen zo lang mogelijk thuishouden. Dus dat betekent, dat mensen steeds zwaarder met zware zorgin indicatie binnenkomen.

Rogier Croes: 5:38

Dus mensen zijn soms echt slecht aan toe, en er zijn ook heel veel mensen, die dit gewoon niet kunnen, dat is gewoon zo, die ook bedliggend zijn bijvoorbeeld. Dus wij proberen, een groot mogelijke groep natuurlijk hierin te bedienen. Wat heel erg leuk is, om te zien, dat er mensen geactiveerd worden op het moment, dat ze ervoor staan. Dus als je mensen daar naartoe haalt, dan gebeurt er iets. En dat zit eigenlijk ook verweven. En ook wat wij vroeger ook al deden met touchscreen marketing, is, dat ik heel graag iets wil psychologie, ik wil iemand raken met wat we aan het doen zijn. Dus ik wil eigenlijk zorgen, dat als iemand daar staat en die klikt, dat hij het leuk vindt, en dat gevoel leuk is voor mij super groot. En als hij het leuk vindt, dan gaat hij namelijk denken, ik ga hier terugkomen. En dus die mensen, dat is één.

Rogier Croes: 6:19

En ten tweede is natuurlijk zo, dat wij de organisatie, doordat we ze bewust maken, gaan ze er ook echt iets mee doen? Want dat is natuurlijk alles bepalend. Als je merkt, van ik ben een invloed aan het uitoefenen via dat scherm, want er wordt ook iets mee gedaan, ook dan denk jij, ik kom terug. Dus ook dat begeleiden wij heel intensief met die organisaties. En kijk, je hebt ook mensen, we hebben ook te maken met afdelingen met dementie bijvoorbeeld. Dat is wel een mooi voorbeeld Ik had. Toevallig. Twee weken geleden werd ik gebeld door een organisatie, en die zei vaak wordt er gezegd mensen met dementie, ja, die klikken en die weten het over tien minuten toch niet meer. Echt, dat soort dingen hoor ik in de zorginstelling, en er werken heel veel lieve mensen, Ja professionals.

Rogier Croes: 6:59

Ja, maar Dat heb je wel eens. Maar toen zeiden ze dus We zijn met een mevrouw aan het scherm geweest, die heeft van de PG afdeling, dus die heeft dementie. En dan zeiden ze Ja, op het scherm stond er Welke vakantieland kwam u vroeger graag Frankrijk, spanje, italië of een ander land, vertelde ze van ja, die mevrouw, dat ineens wist te vertellen, ik zei nou ja, fantastisch Toen, zei ze, s'avonds kwam de familie, die vertelt, dat ze nog nooit in Frankrijk is geweest. En eigenlijk is dit de essentie. Dit vind ik veel mooier en veel waardevoller dan proberen. Weet je, dit gaat over een mens op een respectvolle manier iemand oud laten worden, en die mevrouw gaat maar een grote glimlach naar bed. Daar doen we het voor.

Gijsbert van der Sleen: 7:48

Ik ben wel heel benieuwd, wat je zei. Eigenlijk kwam je in contact met iemand. Je zat in touchscreen marketing, dat is in principe retailers helpen, om meer op de winkelvloer te doen, door gamification. Hoe is dat nou? Want eigenlijk word je ineens mission driven En dan zit je in een organisatie Of een organisatie, en dan moet je ineens mensen gaan vertellen Jongens, het is tof, dat we dit doen, maar we gaan afscheid nemen van de commissie, we gaan zorg verbeteren. Hoe maak je zo'n omslag? En waar loop je dan specifiek tegenaan? Want ik hoor je ook zeggen, ik wist er helemaal niks van.

Rogier Croes: 8:20

Dat goede vraag wel. Het kwam wel een moment, waar je me terughaalt. Want ja, ik was natuurlijk overtuigd, en ik vond het heel gaaf, en ik dacht ja, dit gaan we doen. Maar mijn aandeelhouders en investeerder, die hadden natuurlijk zoiets van oké, rogier, kom met een nieuw, enthousiast verhaal aan zetten, want ik ben goed in het nieuwe zorg. En zo Ja, op een gegeven moment zei ik van ja, weet je, ik weet niet touchscreen marketing, misschien gaan we er ook wel nog mee verder, dat kan ook. Maar ik ga hier zeker tijd in steken. Want ik voelde gewoon in alles van. Ik zei ook van ja, weet je, ja, op een manier, wat ik zeg, dat verhaaliltje van Heineken, dat vond ik, of ik nog wel iets over het vertortje van je marketing wou doen, dus weer een idee wou bedenken, en dat vind ik nog steeds wel heel erg leuk. Maar eigenlijk heb ik daar wel een beetje afscheid van genomen. Dus, heel af en toe doe ik nog een klein zijstapje. Maar ja, de impact, wat Kijk, wat ik zei voor mijzelf? Kijk, ik was afgelopen dinsdag was ik jarig, en ik stond in een zorginstelling, en dan lanceerden we een Tante Co.

Rogier Croes: 9:26

Dat doe ik nog altijd zelf, en dan ga ik uitleg geven aan die mensen, wat Tante Co is en waarom ik het heb bedacht. En dan zie ik, er zeg 50 bejaarde mensen tegenover zitten, en op een of andere manier, ik doe het niet alleen voor die mensen, ik doe het ook heel erg voor mezelf, en wel vanuit oprechtheid, maar ik doe het wel echt voor mezelf ook, en dat is voor mij gewoon een enorme drive. En als we daarnaast omheen natuurlijk een bedrijf kunnen bouwen, waar we gewoon een leuke organisatie mee neerzetten, ja superbelangrijk, en dat hebben we ook gedaan, dus dat doen we ook, dus we verdienen er ook geld mee, en er is ook niks mis mee, dus daar is de achterban natuurlijk blij mee.

Gijsbert van der Sleen: 10:12

Ik ben toch benieuwd, Want ik kan me zo voorstellen je komt met dat idee binnen ochtends investeerders team, Je zegt jongens, we gaan het anders doen, Mission driven. Dus jij staat daar te stralen van de energie, En je investeerders in je team gaan mee, En je gaat het doen. Maar dan moet je lading gaan geven aan wat is dan die missie En wat ga ik dan concreet doen? Dus je moet heel veel leren, denk ik.

Rogier Croes: 10:37

Ja, een aantal dingen, die samenkwamen. Ik had één zorgorganisatie, een bestuurder, die zei ik vind het heel gaaf, via, via was ik bij haar terechtgekomen. Het is een dame in Maastricht, en die zei meteen ik vind het super goed, idee, ik denk, dat dit gaat werken. Dus ik had een locatie, waar ik het neer kon zetten. Dat was één. Ten tweede was het zo, dat op een gegeven moment ik het heb laten zien aan een professor van Leiden Academy, en dat is een heel grote, die wereldwijd bekend staat voor de oudere zorg, en dat gaat om inspraak, zeggenschap, en zij was meteen helemaal fan, en zij heeft in een congres destijds daarover gesproken. Echt een soort setting de wereld draait door, laat ik het zo zeggen. Maar zij aan tafel zat met een bestuurder en ook met een bewoner, die daarmee werkte, en die hebben een verhaal gedaan over, en ik zat daar zelf niet aan tafel, ik zat aan de zijkant. Dat was voor mij natuurlijk fantastisch, om hun over Tante Co te horen praten En de impact, die we maakten in het leven van al die mensen. En daarna had ik gewoon 15 aanvragen, geloof ik, in mijn mail zitten.

Rogier Croes: 11:34

En het andere was, dat ik in aanrekening kwam met Cordaan, een hele grote zorginstelling in Amsterdam, en daar heb ik ook een test mee gedaan, meegedaan, en daar werkt het ook. En zei, één locatie gaat niet meer weg, ze staan in de rij ervoor. En toen heeft Cordaan gezegd, we bestellen er 20 meteen. En dat was voor ons echt ja, toen waren we gelanceerd. Ik werd zelfs toen benaderd, nog door andere banen en zo, en toen heb ik nog echt nog een beetje op de dagen nog zitten kijken, van, wat ga ik hier nou mee doen, en moet ik dat wel of niet doen? Ja, toen dat viel, dacht ik, ja, nu moet ik het ook bij elkaar brengen, ook, dan moet ik er ook echt helemaal voor gaan. En hiervoor ben ik ook gaan ondernemen, dat ik deze keuze kan en mag maken En niet, dat die niet voor mij gemaakt wordt. Hoe groot was je toen? Toen zat ik uiteindelijk alleen met mijn stagiair.

Gijsbert van der Sleen: 12:14

En dan krijg je een orde voor twintig binnen.

Rogier Croes: 12:16

Ja, en je eerste tractie. Nou ja, dat was heel spannend. Paniek denk ik.

Rogier Croes: 12:22

Nee, dat was heel spannend, want op een gegeven moment was het zo, dat we zaten met touchscreen marketing, met zes, zeven mensen, en dat moest ik iedereen vertellen tot ziens. Dus door corona stortte alles in elkaar, en ik had alleen nog haar zitten, en zij zei wil je, dat ik ook naar huis ga of niet? Ja, ik heb nog een stage, en ze heuster Suze, dat is naar haar genoemd. Ja, en toen was het inderdaad van Oké, we hebben dus twintig zuilen minimaal nodig, we hebben twintig schermen nodig, we hebben een platform nodig, en ja, we hadden heel veel ervaring met die touch technologie, maar ook van, hoe je dit op een schaalbare manier kan gaan aanbieden. We hadden wel echt, om meteen heel snel te kunnen schakelen. Maar we hebben inderdaad met al die dozen gezeten En dat allemaal zitten, installeren En toen leveren, en het werkte gewoon, en ook daar stonden ze in de rij, en ook daar gingen ze klikken, en daar vonden ze het leuk.

Rogier Croes: 13:12

Maar we zaten wel midden in coronatijd, en dat was wel heel moeilijk, want ja, ik zei wel eens, wij introduceerden een oudere zorg, maar de klappen echt vielen meteen. Dus het was eigenlijk best wel een gek product, om te gaan introduceren in die tijd, en ik ben Cordan ook echt nog altijd dankbaar, dat zij destijds die stap hebben genomen, om dat wel te doen, en dat laat ook wel zien, dat het dus ja, je moet het belangrijk genoeg vinden, dat die mensen regie houden over hun leven, en dat staat op elke website van elke zorginstelling Eigen regie, noem maar op. Maar ja, ik kan natuurlijk op meerdere manieren kan je het invullen, niet alleen met een tante co. Maar als ik zie af en toe, hoe moeilijk het is, om een tante co dan in een zorginstelling in te krijgen, dan denk je, ja, misschien toch niet zo belangrijk.

Marc van Venrooij: 13:56

En dat vraag ik me dus ook af Er zijn al een aantal, dat is Daar heb je een succescase gebouwd, het is een soort van no-brainer, en mensen staan in de rij ervoor. Ja, dan heb je toch een mooie case Presentaties op voorraad, dan staan ze bij jou gewoon op de voicemail van wanneer kun je bij ons 20 stuk uitrollen? Waarom gebeurt dat dan weer niet?

Rogier Croes: 14:16

Ja, dat is de zorg. Kijk, het is wel zo, dat Echt, je stapt natuurlijk wat je net al vroeg een totaal nieuwe wereld in, En iedereen zei tegen mij, hou er rekening mee, alles gaat tergend langzaam. Dan denk je nou, weet je, ik ben best wel commercieel, ik ga de 12-onderdeel aandacht brengen, dat komt wel goed. Maar ik zou nu inderdaad ook, als iemand mij nu zou vragen, als ik in de zorg ga, zou ik echt zeggen, ik zou er even. Want je ziet gewoon, zelfs als je een locatie hebt, ik heb heel veel organisaties, waarvoor we werken, waar ze er gewoon één of twee hebben, maar waar ze nog zo tien neer konden zetten, en ze hebben niet met elkaar in contact, ze zijn helemaal niet. Kijk, ik zeg ook altijd van het gekste is dat, alles kost heel veel tijd in de zorg, en als er nou één ding is, dat die mensen niet meer hebben, dan is het wel tijd. Dus, eigenlijk zou je gewoon En vanaf scratch een blanke pagina, als wij nu zouden zeggen, we gaan een zorginstelling beginnen, zou je met een compleet andere filosofie dat kunnen gaan doen, en dan zouden we zeggen oké, we gaan alleen, maar dat zou mijn beeld zijn Alleen maar geluksmomentjes creëren voor die mensen tot de rest van hun leven, niet mega grote dingen We hoeven niet te gaan vissen met Ari op de Noordzee Maar gewoon geluks toe doet, dat je er nog bij hoort, dat je er nog mag zijn.

Rogier Croes: 15:23

En dat stukje van zorg schuift heel erg naar de achtergrond toe, omdat de zorg steeds meer uitgepeld wordt en het dus alleen nog maar gaat over iemand wassen en eten geven. Ik heb er al eens een post over geschreven. Die werd meer dan 90.000 keer bekeken op LinkedIn, en daar stond boven is dit voor een zorginstelling of of een dierenasiel? En daar stond gewoon een briefje. Had ik een foto van een briefje gemaakt, waarop stond 103 wassen aankleden, 104 uitbed eten, 105 wassen eten. En waarom staat dat? Wat is dit? Ja, dit zijn kamers. Ja, dat is AVG, hè Wetgeving. Daarom staan er geen namen bij.

Rogier Croes: 16:00

Nou, ik heb in de media gezeten, daar snapte ik hem wel, maar niet, als het gaat om mevrouw Jansen, die op kamer 103 zit, en als je ook heel veel externe medewerkers binnenhaalt, dan weet je dus, dat die mensen binnenkomen en niet weten, wie mevrouw Jansen is. Je bent niet bezig met geheel warme zorg. Daarbij staat er niet bij wassen aankleden, 15 minuten praten over haar overleden man Piet, want dat vindt ze zo fijn, dat stuk van de zorg is dan ineens heel ver weg, en hoe meer er druk op komt te staan, hoe minder personeel je hebt, hoe meer het uitgekleed wordt en hoe meer het gaat over de koude kant van de zorg. Ik kan daar niet, ik weet ook niet de vinger van iemand. Dit is gewoon, wat de situatie is. Maar dan blijft wel die warme, gemaakt van die eerste twintig die neergezet konden worden.

Gijsbert van der Sleen: 16:46

Tot waar je nu staat, en wat was daarin je grootste uitdaging. Is dat dan de sales, dus het commerciële stuk, of ligt het toch nog?

Rogier Croes: 16:53

ergens anders Kijk. Ik denk, dat uiteindelijk de essentie is, dat het een nice to have is, dat is het gewoon, het is geen must have, terwijl je als je denkt, misschien zelfs als je mijn verhaal nu hoort, dat je denkt, ja, natuurlijk, elke zorginstelling wil dit toch hebben. Ja, nou, die bestuurder, die uiteindelijk beslist, die heeft veel grotere problemen aan de andere kant. Dat is namelijk, dat er echt niemand met een rollator aan zijn deur staat elke dag, om te zeggen, ik heb weer niet mogen beslissen, welke groep ik mag. Dus het medewerkerstekort en het probleem en het verloop en verzuim zijn een veel groter probleem voor die bestuurder op acute basis, om daar ook geld in uit te geven, dan dat hij dat aan Tante Ko doet. Alleen vanuit je hart en vanuit jou, vanuit dat perspectief ja zou je zeggen, van ja, dan zou je toch, zou je dat toch willen.

Rogier Croes: 17:42

Maar goed, ik preek ook natuurlijk voor mijn eigen verhaal. Dat snap ik ook wel. We zijn van dat zielstuk en dat echt te laten groeien. Maar het is wel aan de andere kant. We hebben in drie jaar tijd echt een merk neergezet, Want dat zat natuurlijk in mijn achtergrond. Ik heb marketing en communicatie achtergrond, dus ja, daar heb ik natuurlijk heel veel aan gehad Om het merk Tante Connie kent En dat maakt het ook zo leuk met het praten erover En waar het vandaan komt en dergelijke, dat, als ik ergens kom met overhangen posters, tante Co en vlaggetjes En je wil niet weten, gisteren of wat, mevrouw, heb ik gebakjes Gingen al die mensen zingen met z'n allen. Lang zal ze leven, en daar had ik geen geld tegenover. Mooi.

Marc van Venrooij: 18:22

Ik vind het natuurlijk We hebben het al vaker samen hierover gehad, en kippenvel momentjes, die komen regelmatig voor, ook hoe je met passie hierover vertelt, dat past ook natuurlijk helemaal bij jou. Waar ik me wel afvroeg, is, dat je dus aan de ene kant als vakgenoot Ook nog gewoon een doelstelling hebt, om uiteindelijk te groeien, wat ook een onderdeel is van alles. Want, hoe meer jij kan groeien, hoe meer mensen jij kan helpen, uiteindelijk Om te kunnen ervaren, wat, tante Kovo, je kan doen, ben je dan niet heel snel al op zoek naar een soort van side business, om het snel te kunnen groeien?

Rogier Croes: 19:04

Hoe doe je dat? Op een gegeven moment kwam dat ook wel op mijn pad In die zin ik probeer, aan de ene kant heel gefocust te houden. Ik denk, ik ga niet meteen van allemaal dingen ernaast doen, maar ik zei net al een beetje vertel al, dat die medewerkerskant eigenlijk een groter probleem was voor de bestuurder. Dus er kwam steeds vaker ook, dat we die cliënten in gesprek geven, maar hoe zit het met die medewerker? En toen dacht ik ja, dat doen we niet, wij doen gewoon de cliënt. Dat is voor mij belangrijk. Nou, dan komen steeds vaker die vragen.

Rogier Croes: 19:29

Op een gegeven moment hebben we toch gezegd oké, we gaan dat ontwikkelen. En het grappige is, dat we nu een product hebben, dat heeft een beetje een werknaven, of het kan van alles heet. We hebben een Bob en een. Nou, van alles hebben we. Maar wat de essentie eigenlijk is, waar ik nu achter ben gekomen, is dat, wat wij doen. Er zit een rode draad in. Dat is namelijk, dat wij iets heel essentieels raken in het mens zijn, en dat is eigenlijk dat mensen zijn allemaal verschillend, maar ergens zijn we allemaal gelijk ook, en dat is namelijk, dat wij allemaal een bepaald verlang in ons hebben, om gezien en gehoord te worden, en dat zit gewoon in elk mens. Dat is voor ons allemaal heel erg belangrijk, en ik heb dat natuurlijk, en eigenlijk is dat overal zo, en natuurlijk is het meer voor de hand liggend misschien geweest, of mijn ingang was In de laatste fase van je leven. Natuurlijk wil je gezien en gehoord worden en er nog bij horen en daartoe doen als mens. Maar dat blijkt dus gewoon, en dat is misschien heel gek, als ik het nu zo zeg, maar wij hebben dat ook. En het grappige is, ik heb ze nu in een distributiecentrum staan, waar van die enorme bullebak op, van die karretjes rondrijden, die wil ook gehoord worden. Ik heb het bij studenten staan die wil wil ook gehoord worden.

Rogier Croes: 20:41

We hebben nu de grote merken, die langskomen en ook zeggen van ja, wij zijn ook geïnteresseerd. En dus het zit een rode draad in het gehoord willen worden en gezien willen worden. Nou ja, en dat, hoe bedrijven dat heel vaak deden. Dus ik ben me daar dus in gaan verdiepen, want dat was natuurlijk ook een nieuwe wereld voor mij, de wereld van HR, en dat ik gewoon zei van ja, maar hoe doen jullie dat nu dan? En dan zeiden die bedrijven, die zeiden, we doen één keer per jaar een MTO, een medewerkers tevredenheidsonderzoek, en hoe doe je dat dan? Ja, dan stuur je een enquête in iedereen. Oké.

Rogier Croes: 21:10

En als ik een enquête krijg of het algemeen, dan word ik niet heel erg enthousiast, ik word er niet heel warm van. Ik dacht alleen maar bij mezelf ja, dan doe je medewerkers tevredenheidsonderzoek, zo heet het. Je wilt dus waarschijnlijk toetsen, hoe tevreden zijn die medewerkers, en waarschijnlijk met het doel, om ze meer tevreden te maken. En het eerste, wat je doet in dat proces is, ze iets sturen, waar ze weerstand tegen hebben. Ja, dan ga ik aan, dan ga ik helemaal aan. Dan denk ik gewoon, dit moet echt anders kunnen.

Rogier Croes: 21:43

En vanuit daar ben ik dus gaan denken en dacht ik ja, en die medewerker, die vult het ook niet in, omdat hij denkt, er wordt toch niks mee gedaan. Dus, je komt allemaal tegen een soort basis emoties aan, loop je aan, en dan aan de andere kant zie je dus, dat die bedrijven allemaal zeggen ja, we hebben enorm verloop, we hebben enorm verzuim, we zitten met, gewoon Dus we zijn enorm veel recruitment aan het uitgeven, en noem maar op. Ja, maar waarom zet je niet meer een slot op de deur, doordat je medewerkers gewoon meer het gevoel geeft, dat ze er toe doen, door ze meer betrokken te laten voelen? En dat is precies hetzelfde eigenlijk met anticoonzorg Het gevoel raken, niet vanuit een enquête, waar het emotieloos is. En het komt ook weer helemaal terug naar wat ik vertelde over touch-view marketing.

Rogier Croes: 22:25

Ik wil iemand raken. Ik wil met via die touch-technologie, dat we iets op dat scherm doen, waardoor iemand geraakt wordt met wat we doen. Dus we kunnen natuurlijk een hele simpele vraag opzetten van wat vind je van ons beleid Of ben je tevreden met ons werkgever? Maar de eerste vraag, die wij vaak stellen, als we zo' En geloof me, dat wordt lachen, gieren, brullen met z'n allen En wat ik dan doe, is, verbinding maken, verbinding tussen medewerkers en dat scherm.

Rogier Croes: 22:58

En als ik die verbinding heb gelegd, dan is het niet erg, dat ik dan de week daarna vraag sta jij ons aanbevelen als werkgever? Of als ik vraag vind je ons een duurzaam bedrijf? Snap je? Maar het begint met verbinding, en daar zijn wij dus heel erg goed in, en daar zijn we ook heel erg mee bezig, dat we heel erg kijken naar A, dat we verbinding maken, dus dat we vragen stellen via dat scherm, dat die medewerker echt enthousiast wordt. Dus feedback geven wordt ineens heel erg leuk.

Rogier Croes: 23:23

En we hebben daarin gebouwd, dat je ook altijd, nadat je een vraag beantwoord, een tweede pagina krij naar die medewerker toe, dus niet het gevoel laten, nou er wordt toch niks meegedaan, maar bijvoorbeeld vragen zou jij advies willen over een gezondere werkplek? Die medewerker klikt, dus je krijgt dan beeld terug, in hoeverre dat het is, hoe belangrijk ze het vinden. En nadat je klikt, krijg je een scherm, en daar staat bijvoorbeeld nou, dit is Arno de fysiotherapeut, hij is er elke Ega belangrijk, en dat zie je ook dus in dit veld, waar wij in zijn gestapt Van die HR tech Zijn, natuurlijk, alle concurrenten zijn onderzoeksbureaus, en die komen allemaal vanuit onderzoekers zijn dat. Ik ben geen onderzoeker, ik zeg ook, we zijn geen onderzoeksbureau. Waar we heel goed zenig zijn, is verbinding maken, betrokkenheid, gevoel van betrokkenheid, gevoel, dat jij erbij hoort. Dat is ook de rode draad eigenlijk Ook in dit nieuwe product, wat we eigenlijk ook weer hetzelfde mee doen, maar dan met een andere doelgroep.

Marc van Venrooij: 24:16

En niet één keer per jaar de pijlstok erin gooien.

Gijsbert van der Sleen: 24:20

Maar eigenlijk een continu proces Kortcyclies.

Rogier Croes: 24:23

Heel visueel Anoniem.

Gijsbert van der Sleen: 24:24

Is dat dan op dezelfde zuil, die in de zorginstelling staat, als voor de bewoners?

Rogier Croes: 24:30

100%, 100% hetzelfde setup, hetzelfde zuil, hetzelfde scherm. Wat wel grappig is de zuil is op maat ontwikkeld voor mensen in de oudere zorg. Dus destijds hadden wij een scherm, want die schermen worden heel veel gebruikt als bestelzuil en dergelijke. Dus je hebt een bepaalde hoogte, een bepaald kijkhoek. Die hebben we de zuil helemaal op maat gemaakt, laten tekenen door een bedrijf, en ook de schermen hebben wij nog veel eruit gezocht, en het grappige is, dat er nu zijn bedrijven gezet, maar eigenlijk zijn ze heel erg laag zijn. Het scheelt natuurlijk maar twintig centimeter of zo, maar eigenlijk is die ontwikkeld voor de oudere zorg. En ik vind dat ook ergens het mooie van wat we aan het doen zijn, want heel veel in die zorg is natuurlijk een soort uitvloeisel van het werkt allemaal in de retail en het bedrijfsleven en noem maar op, en het is u echt super trots op dat. Ik een product heb ontwikkeld voor en met mensen, ook met vanuit somatische afdeling, maar ook met PG, dus ook dimensie, en dat vanuit daar, dat we nu hetzelfde product hebben, bestaan in hele grote bedrijven.

Gijsbert van der Sleen: 25:41

Wat is dan jouw uitdaging? Ik stelde hem net ook al, maar als ik het zo hoor, dan is het eigenlijk je hebt een zorgproduct vanuit Missy waar, waar jij heel duidelijk heel erg op aangaat, en als je dat vertaalt, is je tweede missie eigenlijk verbinding maken. Dat kan ook naar iets commerciële functies, hr, maar het klinkt niet, alsof je alleen op Tante Co kan draaien en daar een bedrijf op kan bouwen, dus dat je die andere elementen ook nodig hebt, om te doen. Klopt dat?

Rogier Croes: 26:12

Ja, ook, omdat het Nou, we zouden er wel van kunnen leven, laat ik het zo zeggen De opportunity is natuurlijk op ons pad gekomen, omdat het vaak gesprek A met gesprek B werd gecombineerd, dus het ging dan ook over die medewerker, en wij zagen natuurlijk dat, ik wil ook echt een probleem oplossen. Dus ik merk wel, van dat we met de variant, zeg maar de HR variant, dat we natuurlijk veel meer op een probleem zitten, waar je een business case aan kan hangen.

Gijsbert van der Sleen: 26:36

Als je Tante Co groot maakt, internationaal, dus, hoe groot moet het zijn, om het voor jou relevant te?

Rogier Croes: 26:43

maken. Nou, wat dat betreft, gaat Tante Co niet hard genoeg voor mij. Dus dan zie je, dat je wel heel veel tijd en energie kwijt bent in het bouwen van dat merk En het langzaam gaat. Het is de zorg. Dus het gaat allemaal heel traag, en ik hou er wel van, als er tractie is. Dus op een gegeven moment dacht ik gewoon bij mezelf ja, ik heb gewoon tijd over hierom, in de zin van ik kan. En dan kan ik zeggen, ja, dan had ik nog meer aan Tante Ko moeten steken, maar op een gege, en we doen daar ook wel sales op. Maar ik denk, dat dat heel complementair is. Ik heb nu ook zorgorganisaties, die ze bijvoorbeeld allebei neerzetten. Dat vind ik heel interessant. Ze zetten een Tante Co neer voor die cliënten, voor die bewoners, en dan zetten ze een variant neer, bijvoorbeeld Zuster Suze, je veilig op onze locatie. Dat is heel interessant, want dat is de vraag bij locatie A of bij hem via een Tante Co en via die variant voor de medewerker.

Gijsbert van der Sleen: 27:41

Je kiest er dus voor, om in de Nederlandse markt te groeien, door eerst categorie 1, zeg maar zorg en dan categorie 2, hr op te bouwen, om daarmee je bedrijflading te geven, je bedrijf lading te geven. Er zijn natuurlijk ook partijen, die zeggen ik pak zorg, en ik doe dat in Nederland. Als daar de markt klaar is, ga ik naar Duitsland, amerika. Dus, ik pak de grote zorgmarkten, want dan hou ik mijn focus op het product. Dat is alleen de markt anders.

Rogier Croes: 28:01

Ja, ik heb de Belgische markt wel ingestapt. Ik heb het een en ander gedaan, maar ik merkte op een gegeven moment, dat er best. In Nederland zijn er ongeveer 2500 verpleeghuizen. Die zijn niet allemaal geschikt, want je hebt wel een beetje schaal nodig, omdat het waardevol is, als je tien mensen hebt zitten. Ik heb weleens, dat iemand belt, we hebben tien bewoners, we zijn kleinschalig wonen, en we willen een tante Koan inzetten. Dan denk ik, je kan toch gewoon praten met mensen. Vang niet het gesprek bij een grotere groep mensen sneller? kan weten, wat vinden zij ervan, om dat te toetsen. Dat is een soort pijlstok inderdaad. Dus ja, ik moet zeggen, ik vind die HR-wereld ook wel heel erg interessant. Ik vind het ook. Ik zie ook gewoon de impact, die we dus maken op mensen. Ook daarin haal ik wel veel voldoeningen uit, de impact, die we maken op mensen dan in zo'n ja, bijvoorbeeld in een distributiecentrum. Dat vind ik dan heel erg interessant. En dan ja, nou ook daar heb je gewoon, denk je, het is af en toe heel ja, we hebben zoveel blinde vlekken, waar wij op aan gaan. Ik had daarvoor twee weken geleden nog een ziekenhuis, en die hebben dan een heel programma ingesteld over duurzaamheid.

Rogier Croes: 29:05

Iedereen heeft dat natuurlijk. En dan zeggen ze, vanrische fiets bij ons krijgen. Maar er is iets mis met fietsen, ook Mis met fietsen ook. Wat is dat? Ja weten we niet precies. Nou, dan hebben ze dus geen instrument, om daarachter te komen, en dan hebben ze natuurlijk wel gemaild. Dan zijn ze een keer naar de OR geweest, en noem maar op.

Rogier Croes: 29:23

En wat blijkt nou uit onze hele snelle manier, om dat te vragen? Want eigenlijk de conclusie was, dat, iedereen kan met korting een elektrische fiets krijgen via werk, en je komt op je werk aan, dan hebben ze geen opladpunten. Ja, dat is natuurlijk gewoon ook, dat je denkt ja, dat is een soort halve duurzaamheid natuurlijk. Maar het is echt, dit soort dingen is in elke organisatie aan de lopende band. Waar wij heel goed in zijn, in die organisaties, is om dergelijke.

Rogier Croes: 29:53

En dan vragen wij van oké, maar wat doe je nou op het gebied van inclusiviteit bijvoorbeeld? Oh, daar hebben wij een hele workshop over Oké En wat ja, maar er wordt heel weinig gebruik van gemaakt. Oké, wat wij dan doen, is zeggen zullen wij vragen vind je ons een inclusieve organisatie? Oh, ja, dat kan. Oké, dat is ten eerste wel eens interessant, toch, om te toetsen. Vinden mensen dat, laten we een week lang die vraag erop staan, en als je klikt, krijg je bijvoorbeeld een volgscherm met. Wist je, dat wij een workshop hebben op onze intranet? Dat kan je hier en hier vinden, maar je zou er ook op kunnen zetten als volgpagina. Wist je, dat hier 28 nationaliteiten werken, wat je eigenlijk al wil communiceren? Dus het is 100% aandacht dan, want je hebt dan 100% degene, die voor het scherm staat, klikt, boom en krijgt die vervolgpagina. Dat is natuurlijk een hele slimme manier, om jou zeg maar bewust te maken en daarna ook met een bepaalde boodschap terug te sturen.

Marc van Venrooij: 30:46

Zo'n zuil. Ik plaats me even in mijn eigen flow, als ik naar het weer toe ga, en kom dan bij ons het aardrim binnen, en dan zie ik zo'n ding staan, en dan tik ik dat een keer aan Hoe zorg jij ervoor, dat mensen terug blijven komen?

Rogier Croes: 31:01

Nou kijk, het heeft inderdaad de laagdrempeligheid van zo'n smiley button. Zo zit het in elkaar. Maar de informatie, de vragen, die wij stellen, die zijn altijd een vraag met vier, met afbeeldingen werken, heeft het een veel hogere aantrekkingskracht, want daardoor zie je ook, dat het verandert. Ik heb ooit gedacht, of je een lampje moest laten branden, als er een nieuwe vraag op stond. Dat was heel gek, toen.

Rogier Croes: 31:19

Op een gegeven moment hadden we besloten, we doen nooit meer iets met smileys, want dat is geestdodend, het moet aantrekkelijk genoeg blijven, en door die foto, en dat het altijd maatwerk is. Dus we spelen heel erg in op wat er speelt op een bepaalde locatie. Dus dat moet ook hetgene zijn, waar dat interessant genoeg blijft. En wat wij doen met de organisatie is niet elke week vragen Wat wil je nou eigenlijk vragen? Wij zeggen van oké, we doen een workshop, en daar hebben we in ongeveer twee, drie maanden vragen vooruit staan, eén vraag per week Met één opvolg, waardoor die organisaties helemaal ontzorgd worden. Maar wat wij eigenlijk doen, is, dat wij in die lijst, die we dan opbouwen met die vragen En dan heet het een balans zoeken tussen grappig, interessant, heel relevant Inspelen op een momentum in het jaar, bijvoorbeeld op de kerst, en daarnaast, dat we inderdaad die serieuzere vragen, dat we ook naar een MTO wel kijken, naar een medewerkers tevredenheid onderzoeken wat staan daar nou voor thema's in?

Rogier Croes: 32:14

en op die manier proberen, om eigenlijk helemaal te personaliseren op basis van de organisatie, waar we dit voor doen. En dat moet het interessant genoeg houden en daarnaast natuurlijk wel zo, je moet wel opvolgen. Dus, als jij natuurlijk geen opvolging doet, ja, dan hebben we net zoals met die vraag, met die je met, als we vragen een babyfoto, wat er vaak wordt gezegd, van volgende week vrijdag Staat er dan het volgscherm, volgende week vrijdag maken we je bekend Met een taartje, wat de juiste antwoord is, noem ik wat, en dan doen ze petit voertjes voor iedereen Met een foto. Maar zo simpel is het wel vaak. Het is echt veel simpeler Eigenlijk betrokkenheid cre aanleiding hebt, om even bij elkaar te komen, erover te kletsen O ja, bij die cel, en heb jij gezien, wat er nu op staat? Dus echt iets, wat op gang moet komen. We hebben hem op sommige locaties al twee jaar staan, en hij wordt nog steeds net zo hard, net zo gebruikt als bij het begin.

Marc van Venrooij: 33:02

Dan nog even een haakje terug naar vakgenoten en naar jouw vorige rol, dus bij WPP. Daar was je Chief Digital Officer. Die denkt natuurlijk ook na over vraagstukken, waar digitalisering in kan helpen. Wat heb je daar nou echt? je hebt al een klein voorzetje gegeven, dat je wel dingen hebt gebruikt uit je werkverleden. Kun je een paar concrete voorbeelden geven, die jou enorm hebben geholpen, om uiteindelijk dit naar het volgende level te kunnen brengen?

Rogier Croes: 33:34

Ik heb heel veel momenten natuurlijk, waar ik tegenaan loop, dat ik terugdenk aan mijn oude wereld, waar ik in zat, zeg. Maar Ik kijk vooral het inrichten van zo'n platform en het gebruik van data, om dat aan de voorkant zo simpel mogelijk te maken. Daar heb ik heel veel van, denk ik, van gebruikt. Dus wij waren ook binnen groep MWPP natuurlijk heel erg goed, om partijen te kopen met hele grote dashboard oplossingen, en ik dacht altijd ja, wie gaat daar nou op inloggen? Het zag daar al zo sexy uit en al die PowerPoint presentaties. Maar wat wij nu doen, is gewoon op maandag een PDFje sturen, waar gewoon staat dit was de vraag op het scherm Hoe zoveel geklikt, zoveel procent, en je bent meteen geactiveerd. Dus ik denk, dat ik daar wel heel veel uit heb gehaald, dat dat veel dingen vind. Ik werd te gecompliceerd gemaakt, omdat het dan heel veel sexiness had voor al die grote merken, waar we natuurlijk voor werkten, maar waar ik wel altijd afvroeg van hoe praktisch is dit? Daarnaast moet ik eerlijk zeggen, dat de zorgwereld een enorm contrast is met die wereld. Ik heb ook met. Nou, ja, bij al die grote merken had je natuurlijk ook altijd, dat je met bijvoorbeeld procurement te maken kreeg. Dus, als je een offerte uitgaf. Nou, het klinkt misschien gek, om dat nu te zeggen hier, maar ik heb in de zorg nog nooit een cent korting gegeven. En ik heb weleens, dat iemand dan belt en dan zegt van ja, ik heb een heel raar gesprek daarover, omdat ja, als je op een moment dat is gewoon zo Je bent gepokt en gemazeld, als je uit die retailwereld komt. Maar dus dat, en dat vind ik ook niet, dat ik dat moet doen, omdat ik vind, dat we heel veel waarde leveren. Dus ik vraag me altijd af, waarom, waarom ik dat moet doen. Maar dat is heel grappig, die gesprekken, die je dan hebt. Van de kosten hebben 14.2 in het contract Heb ik een vraag over En wat dan? Ja, want de kosten, want het zijn best wel toch de kosten. Oké, wat dan? Kan u daar nog iets mee doen? Nee, eigenlijk niet. Oké, nou, dan gaan we door naar 16.8. Serieus, dat is wel grappig, maar dit is wel dat ja, dat is dan wel iets, wat je meeneemt, natuurlijk uit die ja, hoe Neem natuurlijk uit die Ja, hoe moet ik dat nou zeggen? Het is gewoon wel, wat je meeneemt. Ik denk, dat ik veel meer En wat ik nu doe met Tante Co En ook met het concept met Jules Jules wil het weten Of zussen Suze.

Rogier Croes: 35:44

Wat allemaal die HR-tak is, is veel meer, dat we heel veel kennis hebben opgedaan In die eerste jaren met touchscreen marketing, over al die touchtechnologie, over over al die touch technologie, over hoe je dit schaalbaar kan aanbieden. Er zijn toch heel veel dingen aangelopen, waarbij dat je te maken had met goede internetverbinding, dat je allemaal allemaal, allemaal hele praktische dingen van, als je een fysiek apparaat neer gaat zetten op een locatie, wat gaat er dan allemaal op je afkomen? En daar zit veel meer kennis eigenlijk nog in dan. Wat ik daarvoor heb gedaan, wat ik wel altijd deed met mijn rol als Chief Digital Officer, was, dat ik heel erg het verbinden was. Dus ik probeer ook.

Rogier Croes: 36:19

Een van de dingen, die wij nu heel erg doen, van alles allebei, die jullie merken, is, dat wij de opvolging ook met partners regelen. Dus ik vind het heel leuk, om met mensen samen te werken, met andere bedrijven, maar altijd, als bedrijven met me aan tafel willen, ga ik dat doen, want er komt altijd wel weer wat uit, en waarbij wij dus een vraag kunnen stellen, en op basis van de antwoord kunnen we dan zeggen oh, dit kan die partner oplossen. Dat kan dan zo simpel zijn als hoe eet je graag je pannenkoek, ja met spek of met stroop, of je klikt, en dat we zeggen, van nou, volgende deur een pannenkoekenkar. En die kerel, die kan je bijna zeggen, joh vind je het leuk, om dat te doen. En die denkt nou, dat vind ik hartstikke leuk. En zo maken we het nog makkelijker, om die opvolging eigenlijk te borgen. En dat doen we voor die tante kookhand, maar we doen het ook met het. Jules wil het weten, en zuster Suze.

Marc van Venrooij: 37:06

En je kiest ervoor voor een f touchscreen. We hebben allemaal zo'n touchscreen in onze broekzak Op je werk. Je werk regelt ook toch wel eens een telefoon voor je. Biedt dat een optie voor de toekomst? Dat je zegt van, als we bedrijf zijn, dan push je wat via een WhatsApp ofzo. Of zeg je van nee, dat werkt niet.

Rogier Croes: 37:32

Ja, het werkt wel, maar ik denk, dat de combinatie geloof ik er erg in. Kijk, ik zie, wat heel veel bedrijven, die natuurlijk Ik bedoel, wij hebben in de Tante Ko wereld zeg, maar hebben we nul concurrentie In de zin, wat wij exact wat wij doen? In die HR wereld is het natuurlijk heel veel concurrentie, want er zijn heel veel onderzoeksbureaus, die apps hebben ontwikkeld, om op een hele leuke manier ook met smileys en dergelijke, twee vragen per week te sturen naar een medewerker. Daar wil ik eigenlijk niet te veel naartoe, omdat ik denk, de manier, waarop wij dat doen, ook met die opvoegpagina, zorgt voor veel meer verbinding, en dat krijgen we ook terug, ook met bedrijven, die er al mee gewerkt hebben met dat soort apps. Heel veel mensen ervaren het niet op hun eigen telefoon als anoniem. De afgelopen week nog zei iemand, ja, het is anoniem, maar als ik het niet invul, dan krijg ik eind van de week een berichtje Of dat ik het nog niet heb ingevuld. Dat voelt toch niet zo anoniem.

Rogier Croes: 38:31

Dus dan krijg je sociaalgeven, moment twee, drie man, dat omheen ziet staan, dus je ziet mensen ook in lega staan je om de vraag heen, dan gaan mensen over overleggen. Dus het moet verbindend werken. Dus het is een soort fysieke plek, juist die je ziet, waarvan je zegt oké, dat is die plek, waar wij naartoe kunnen, om daar eigenlijk event. We hebben ook heel vaak gevraagd Welk bedrijfsuitje vind jij, dat we dit jaar moeten gaan doen, iets sportiefs uit eten, feestavond of wat anders?

Rogier Croes: 38:57

Ik heb dat bij een aantal ziekenhuizen neergezet, en dan zegt de raad van bestuur, we moeten iets sportiefs gaan doen, want wij zijn een ziekenhuis, dus wij gaan mensen in beweging brengen, want daar hebben ze heel erg behoefte aan. Ze hebben keihard gewerkt En geef ze nou gewoon, waar die mensen behoefte aan hebben. En dan komen ze thuis en zeggen ze Plus, ze bewegen toch, ja, ze bewegen toch Ook dat nog. Maar dat je gewoon denkt Soms is het echt zo'n open deur. Dus de combinatie van Kijk, wij lanceren echt een merk ook op zo'n locatie, als een Zuster Suze bijvoorbeeld heet, dan wordt dat merk helemaal gelanceerd met heel veel flyers, met posters, met aandacht ook in nieuwsbrieven, dus het wordt echt aangekondigd. En op die manier, als je dan daarna ook via een app doet.

Rogier Croes: 39:47

Bijvoorbeeld nu een zorgorganisatie, die doet dat via intranet Voor thuiszorg heb ik bijvoorbeeld ingezet Allemaal thuiszorgmedewerkers, die krijgen gewoon via een linkje op hun intranet En die het linkje klikt elke week, en dan beantwoorden ze even de vraag Ook met vier plaatjes. Maar een scherm in je zak natuurlijk is niet zo heeft niet de impact als een 22-inch touchscreen, waar je tegenaan loopt, de plaatjes zijneling, dus dat verandert wel de ervaring. Dus de combinatie gebruiken wij zeker wel. Standalone ben ik niet echt fan van.

Marc van Venrooij: 40:24

Dan heb je nog die duimpje omhoog, duimpje op laag Of zelfs een oranje knopje, als je geen mening hebt Of dat je niet weet, hoe je het moet scoren. Dat zie je er wel eens bij Bij toiletten of op Schiphol. Als je door de de Waden bent gegaan, wat je ervan vond, zie je daar nog een markt voor jou, omdat juist dat van een knopje naar de next level te kunnen brengen.

Rogier Croes: 40:42

Nou, die methodiek heeft mij zeker heel erg geïnspireerd in de ontwikkeling hiervan, want de methodiek aan zich, de laagdrempeligheid is natuurlijk heel erg interessant. Wat ik altijd heel mooi vind, is dat het voorbeeld wordt heel vaak gebruikt bij toiletten, ik zelf ook. Van het toilet kom je uit, aan een klikje. Ik had het bij mezelf heel ranzig, want je denkt nou, je hoopt natuurlijk, dat het anders was, maar waarschijnlijk niet. Ik denk dat, het heeft een laagdrempeligheid daarvan. Exact dat Alleen omdat wij met af Met afbeeldingen werken, kunnen we diepere informatie meteen naar boven halen. Dus ik had vandaag nog bij een klant gevraagd van bijvoorbeeld bij een restaurant. Dan kan je zeggen wat mis jij in ons restaurant Sfeer, muziek, leukere indeling of aanbod, zoiets weet je. Dus je kan dan meteen veel dieper ingaan op wat iemand echt mist. Als jij uit een smiley button krijgt, dat 85% kleed rood, dan is de vraag welk probleem ga je oplossen? Dus dan zie je heel vaak, dat ze denken oh, 85% is ontevreden, oké, maar waar zijn ze nu ontevreden over?

Rogier Croes: 41:44

En zelfs bij die smiley knoppen zie je soms, dat er een soort tweede laag knop al onder is gezet, want je kan, vaak is het al een soort preselectie. Maar doordat je met zo'n scherm werkt, kunnen wij natuurlijk alles op afstand sturen aan. Dus wij kunnen heel dynamisch en heel snel inspelen En op basis van een antwoord weer een verdiepingsvraag gaan stellen. Ik zou niet zo'n scherm, zoals wij dat hebben, bij het toilet van Schiphol zetten, maar zeker, bijvoorbeeld we zijn met KLM in gesprek nu, om te kijken, waar, waar alle personeel binnenkomt. Dat is natuurlijk heel erg interessant, om daar te zeggen van, al het personeel van KNM komt binnenlopen, die werken daar gewoon. Waarom zou je niet iedereen, die daar werkzaam is, zeg maar in de crew van het vliegtuig, gewoon zeggen van, je stelt een bepaalde vraag, en dan heb je dus binnen een week een antwoord, en je zou daarna gewoon een verdieping daarop kunnen doen.

Marc van Venrooij: 42:31

Ja, ik denk bijvoorbeeld ook in reviews, wat heel vaak is, als je naar een restaurant bent gegaan, en ik had gisteravond in een restaurant een heerlijk gegeten, alleen die muziek was echt, dat was niet in de sfeer, waar ik op dat moment met mijn vrouw zat. Ja, ik kan twee dingen doen. Ik kan een review achterlaten en zeggen, van, ik vond het bagger, maar ik had misschien wel een laagdrempelige tip willen geven, maar dat doe ik dan niet, maar dat ik dan toch nog. Ja, ik wil ze wel helpen, want het is wel iets, waarom ik de volgende keer daar niet ga eten, terwijl het eten daar fantastisch is, en volgens mij is die ondernemer er niet eens van bewust, dat een medewerker dat misschien op had gezet, dat je zegt van oké, alle plekken, waar je eigenlijk iemand kan peilen, wat hij voelt en wat hij denkt, dat je dat zo laagdrempelig mogelijk probeert te achterhalen.

Rogier Croes: 43:21

Ik probeer altijd heel erg te kijken van oké, wat wij hebben ontwikkeld en wat wij doen, is niet de oplossing voor alles. Ik denk, in jouw situatie denk ik, was ik naar die manager gelopen. Ik heb altijd gezegd, ik ga het je toch meegeven. Dan had ik gezegd, ik ga het je toch meegeven, dan had ik het misschien persoonlijk. Of je moet inderdaad je telefoon pakken of een review, één sleutelelement in wat wij doen, wat heel belangrijk is en ook heel anders dan bijvoorbeeld met smiley buttons. Bij ons komen de mensen terug in de situatie. Het wordt heel interessant, als jij kan laten ervaren, dat er iets gedaan wordt. Kijk, als jij op schiphol rood klikt of stel, dat jij had, alleen maar met een smiley button. Het wordt interessanter natuurlijk, als jij op een gegeven moment het gevoel hebt, ik word gehoord, en ik ga terug, en ze hebben er wat mee gedaan. Daar wil ik heel erg op zitten, op dat stuk.

Rogier Croes: 44:12

Dus daar heb je gewoon een personeelsrestaurant, daar eten 300 mensen per dag, en die komen daar allemaal terug. Dus als je daar gaat vragen van joh, wat voor kleuren vind je, dat we op de muur moeten doen, aan de verf, ik noem maar wat Of wat van deze schilderijen vind jij het leukst? En als je mag meeklikken en je denkt op een gege Dat was een van die schilderijen, die op het scherm was Ik denk, dat dat enorm motiveert, om terug te gaan en te denken Oké, ik heb dus nu, we hebben een nieuwe tool, waarmee wij dus invloed kunnen uitoefenen op bepaalde keuzes, die gemaakt worden. Op het moment, dat je merkt, dat er iets mee gedaan wordt, denk ik, dat dat heel goed werkt. We hebben heel vaak als vier eigenlijk altijd geen mening of andere keuze, maar je doet geen open vragen. Dat is niet standaard, dat heeft niets in. Ik heb nog wel een andere vraag.

Gijsbert van der Sleen: 45:04

En dan gaat het weer terug naar organisatie. Ik ben wel heel benieuwd, hoe je aan het groeien bent en welke keuzes je maakt in je team. Je bent een gepassioneerd ondernemer, je hebt een visie, je hebt een missie, maar hoe zorg je er nou voor, dat je in je team mensen krijgt, die het ook gedraaid krijgen, en krijgen daarin dan ook voldoende balans of tegenwicht?

Rogier Croes: 45:26

Ja, dat is een goede vraag. Ik heb daar ook heel veel mee. Nog steeds ben ik wel een beetje aan het stoeien daarmee Met team. Wat ik zelf merk, is, dat ik heb een aantal operationele mensen zitten, die draaien gewoon die business En die zijn heel goed, maar dat zijn hele jonge mensen. Dus ik vind het ontzettend leuk, om jong talent naar me toe te trekken. Die merken, dat ik heel gepassioneerd ben. Ik ben ongeveer 49 geworden, maar ik voel me 35.

Gijsbert van der Sleen: 45:52

Nu niet, nu niet precies, maar dat moet je zo lachen.

Rogier Croes: 45:59

Ik vind het super lachen, dat het gewoon jonge mensen zijn. Ik was laatst zelf met het buitenland en ook mijn operationeel manager, en die is ook 25, en er waren twee meiden van 22, die met z'n tweeën de hele business draaiden voor een week. Ja, en dat kan ook gewoon, en die leveren gewoon echt kwaliteit. Dus we hebben daar wel iets neergezet, zeg maar vanuit een basis van platform en van hoe wij in wat we leveren, en dat we dat heel kwalitatief kunnen leveren met een klein team, laat ik het zo zeggen waarbij je wel de hele tijd aan het kijken bent, van ja, maar waar, als je nou gaat investeren, of als je nou iemand gaat aantrekken, waar is dat dan? En ik zei het net al kijk, sales is bij mij de grootste uitdaging, en daar heb ik al een paar keer, daar heb ik ook wel weer mijn hoofd mee gestoten dat je iemand binnenhaalt, die zegt ja, ik heb heel veel waaring en sales, en ik ga dat doen, en die gaat dan bellen, en die gaat dan doen, en dan komt er helemaal niks uit, en dan denk je ja, dan ben je gewoon heel veel geld kwijt. Dus dat vind ik ontzettend moeilijk.

Rogier Croes: 46:52

Dus ik ben ook altijd op zoek naar nieuwe manieren, om dat stuk, dat proces makkelijker te krijgen. Ik heb een data-analyst, die veel meer zit op het datastuk, waar wij ook een koppeling maken met datastudio bijvoorbeeld. Dus ik kan ook redelijk Ik heb een wel flexibele schilder omheen zitten van mensen, die ik snel erbij kan trekken, om op bepaalde momenten te zeggen oké, we gaan dat datastuk nu op inzoomen. Ik wil eigenlijk dit soort rapportages kunnen draaien. Als er deze klantvraag komt, kan dat dan et. Ik heb daarnaast een hele creatieve schilder omheen zitten.

Rogier Croes: 47:27

Dus een deel doen wij zelf. Ook op social media en dergelijke wordt heel veel zelf gedaan. We monteren een video, doen we heel veel zelf met het team. Maar ik heb ook wel, dat ik extern dat in kan huren. Je hoeft dat ook niet allemaal fulltime te hebben. Zitten vind ik deze tijd, je kan heel veel bijhalen, als je het nodig hebt. Maar voor mij is de basis mijn, dus mijn operationele team zijn gewoon mensen, die gewoon echt die klanten heel goed begrijpen. En ik vind ook daar, dat wij altijd heb ik in mijn eigen carrière ook, altijd heb ik ook echt wel meegenomen, denk ik, uit mijn vorige leven, zeg maar bij Group M en WPP dat we gewoon echt de klantrelatie gewoon super moet zijn, als de klantrelatie gewoon super moet zijn. Als de klantrelatie super is en het loopt even wat minder, is er helemaal niets aan de hand. Maar als jij het super resultaat hebt met een slechte klantrelatie, heb je de kans, dat je klant gewoon verliest.

Gijsbert van der Sleen: 48:14

Dus, je grootste uitdaging zit vooral in zeg, maar commerciële slagkracht organiseren of het team intrekken.

Rogier Croes: 48:21

Ja, ja, want het team is zeg team is niet commercieel. Dat merk je altijd, dat hoop je altijd natuurlijk, dat ze operationeel en commercieel zijn. Maar die twee dingen zijn zo verschillend. Maar ik heb gewoon mensen zitten, die gewoon echt die business gewoon super goed runnen, en dat is ook echt heel erg fijn. Ik merk echt dat, als je dat voor elkaar hebt, dat je zeer kwalitatief een bepaalde service kan leveren met een kernteam En daar niet op, om te kijken, dan ga je daarna natuurlijk weer kijken oké, hoe schalen we dit verder op? En dan kom je toch weer bij sales terecht.

Gijsbert van der Sleen: 48:49

Ik ben wel benieuwd, als je nu kijkt naar je ervaring. dus Mark zei al, je bent uit functie gegaan, daarna touchscreen marketing vanuit misschien meer vanuit je marketingkant, nu mission driven. Als er nu een andere start-up founder net is en die begint, wat zou je dan meegeven aan zo iemand?

Rogier Croes: 49:08

Het ligt heel erg aan, wat voor bedrijf het is. We hebben met Tante Co meegedaan aan Health Holland. Dat was een programma met gewoon 85 start-ups. Daar hebben we gewonnen met Tante Co. Dat was natuurlijk super vet, want we hebben met Touchscreen Marketing prijzen gewonnen, en we hebben ook met daarvoor in de wereld van groepen, met de FV's en dergelijke. Het was natuurlijk altijd prijzen winnen, op het podium komen, was fantastisch. Dus een prijs winnen met Tante Koog was helemaal te gek, en daar heb ik natuurlijk gesproken, de jaar daarna als winnaar voor de nieuwe lichting. Nou ja, in die zorg was het al, wat ik al zei. Ja, dat klinkt een beetje stom, je had een paar hele goede ideeën, maar ik dacht, je gaat zo'n langdradig, verschrikkelijk traject in, als je dit in die zorg houdt. Dus kijk, als je die vraag stelt en ik ga het zorgen relateerd maken Is dat wel een beetje mijn gevoel daarbij, dat het echt wel een hele uitdaging is.

Rogier Croes: 50:04

Aan de andere kant vind ik wel van, daar zit bij mij natuurlijk echt een ding, want als je mij zegt, van kijk, ik word er gewoon heel blij van, om andere mensen blij te maken. Ik ben verslaafd aan het creëren van geluksmomenten. Dat is echt zo. Ik word daar heel blij van. Heb ik het privé ook, dan heb ik het precies hetzelfde. Dus voor mij is dat mijn drive, die ik privé al heel erg had En die in mij zit, die ik helemaal door kan vertalen Natuurlijk in mijn concepten. Dat maakt het wel makkelijker, of laat ik het zo zeggen Dan lijkt het makkelijker, om elke dag Zeer gemotiveerd te zijn, om daarmee bezig te zijn. Dus, als je daar een stuk passie in vind zit, en je mag dat ook in je werk gaan vertalen, dan heb je een soort sweet spot, waar ik van denk, daar zou ik helemaal voor gaan, want ja, dat, die kans mag je niet laten liggen, zou ik zeggen.

Marc van Venrooij: 50:55

Nou, ik heb nog één vraag Hij wil ook niet. We spreken dus regelmatig voor deze podcast mensen, en ik ben al benieuwd toen je nog jong was. We spreken dus regelmatig voor deze podcast mensen, en ik ben al benieuwd toen je nog jong was wat wilde je later worden?

Rogier Croes: 51:12

Traaljager-piloot. Traaljager-piloot Ben je nummer twee. Dat is iets, wat me nog bij stond, dat ik dacht. Dat lijkt me super vet.

Marc van Venrooij: 51:20

Waar is het?

Gijsbert van der Sleen: 51:20

Het kan nog je bent pas 35.

Rogier Croes: 51:25

Dat is waar, dat is waar. Nee, zeker, misschien moet ik wel eens beginnen. Maar nee, op een gegeven moment is het misgegaan, dat ik Dat weet ik eigenlijk niet zo goed, maar dat is misgegaan. Op een gegeven moment had je toch een beetje dat die droom verwaterd, en voor mij was het op een gegeven moment, dat ik dacht, dat wordt veel militaire dienstachtig, en dat zag ik eigenlijk volgens mij niet helemaal zitten. Nee, dus, dat is, denk ik, het moment geweest, dat ik dacht, van, ik ga er wat anders doen. Uiteindelijk ben ik hooghotelschool gaan doen, als studie, zeg maar En dat past eigenlijk ook nog veel beter bij mij, voor mijn karakter en wie ik ben.

Marc van Venrooij: 52:01

Jezelf ook op die manier leren kennen. En na die hoger hotelschool ben je toch gelijk begonnen bij WPP.

Rogier Croes: 52:07

Nee, nee, nee, ik heb eigenlijk, ik moest wel lachen. Ik zat een beetje jullie podcast van het begin te luisteren, zeg maar, en er zit wel een bepaalde parallel in Dat is gewoon op een gegeven moment, dat ik gewoon ik was gewoon handig met dat internet, dus dat kwam gewoonwen, en ik wist niemand, die dat kon. En ik weet nog heel goed, dat we niet de uitdaging was, niet bovenaan komen bij Ilsenl, want het was de hele top 10 in handen krijgen. En toen kwam Gogol.

Gijsbert van der Sleen: 52:31

We lachen.

Rogier Croes: 52:32

Een Amerikaans bedrijf gaat toch niemand gebruiken, want iedereen gebruikt Ilsenl. En ik ging werken in de zoekmachine marketing, en ik zat bij een, die het hardste groeide, was CheckIt destijds. Dat is ook verkocht, en CheckIt was ik was nummer zes, denk ik, die daar kwam Paul, ja, paul, paul en Marco. En het grappige is Marco van Veen, die werkt nu deels bij mij, en dat is heel grappig, want de eerste dag, dat hij bij mij begon, we kwamen weer bij elkaar in contact En hartstikke leuk. En toen gingen we zitten, en toen zei ik tegen hem, want hij ging niet zitten bij mij op kantoor, en nou op een opdracht, dat hij dat ging doen. En nou, eerste dag hartstikke leuk, en iedereen wist dat natuurlijk ook bij mij, alle mensen. En toen zei ik Nou, marco, ga eerst maar eens even koffie voor me halen, want nu werk je voor mij, en dat was een heel mooi ver Ervaring, ook met hem samen En eigenlijk vanuit daar was het zo, dat ik bij CheckIt zat En daar steeds meer van die grote key accounts onder me had.

Rogier Croes: 53:26

Waarom TomTom en National Nederlanden en ABN Andro, en die wilden ook allemaal bovenaan bij Google. En toen heeft WPP en Groep M me daar weggehaald. Ze hebben me gewoon benaderd en gezegd, of we gaan het zelf bouwen, of we gaan het kopen. En toen hebben ze mij gevra Dat heb ik een paar jaar gedaan. Onder het label Outrider heb ik hem gebouwd Binnen Groep M, voor alle toekmachinemarkten, voor alle klanten van heel Groep M Nederland. En dat heb ik drie jaar gedaan of zo. En toen werd ik gevraagd, internationaal te gaan En na het stap voor stap voor stap, omdat ik Chief Digital Officer was En uiteindelijk heb ik daar meer dan tien jaar gezetenier.

Marc van Venrooij: 54:04

Heel veel succes met Tante Co, maar ook met James of Jeeves Of al die andere mooie concerten, ook voor bedrijven, en we hopen je graag, over een tijdje weer eens terug te zien hier Succes.

Gijsbert van der Sleen: 54:17

Dank je, mark.

Marc van Venrooij: 54:18

Dank, je wel, gijs.

Gijsbert van der Sleen: 54:19

Dank je, rogier. Het was een mooi gesprek, er zaten weer mooie punten in, dus super fijn, dat je er weer was, en net als Mark ben ik heel benieuwd, om je nog een keer te zien en kijken, waar je dan staat Helemaal prima.

Rogier Croes: 54:30

Ik kom graag weer een keer terug. Dank jullie wel Tot dan.

Marc van Venrooij: 54:32

Roger, tot de volgende, tot de volgende