#13 Dział Dostępności z Anną Nowak

Ostatni odcinek Działu Dostępności w tym sezonie to przede wszystkim rozmowa z wyjątkową osobą - Anną Nowak, Prezeską STOWARZYSZENIA ŻURAWINKA.

Anna jest wielką orędowniczką i jedną z najbardziej znanych w Polsce ambasadorek tworzenia tzw. komfortek. Jeżeli nie słyszeliście tej nazwy, to zachęcamy do wysłuchania tego odcinka naszego podcastu. Rozmowa poruszająca, bo temat wsparcia osób niesamodzielnych, wymagających stałej asysty jest niezwykle istotny i nie powinien żadnej osoby pozostawić obojętną.

Jeżeli chcecie wesprzeć działania Żurawinki, poniżej najważniejsze dane adresowe:

Stowarzyszenie na rzecz Dzieci i Dorosłych z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym „Żurawinka” z siedzibą w Poznaniu
ul. Żurawinowa 5/7, 61-455 Poznań
tel. +48 692 629 628
Email: stowarzyszenie.zurawinka@gmail.com
www.zurawinka.pl

Dziękujemy za to, że byliście z nami w 2024 roku, życzymy Wam, drogie osoby słuchające, 2025 roku nie gorszego niż ten mijający, ba!, a nawet lepszego!

Podcast ukazuje się dzięki realizacji projektu "Utworzenie i prowadzenie działań w Poznańskim Centrum Dostępności", realizowanego przez Fundację Mili Ludzie, a dofinansowanego ze środków budżetu Miasta Poznania.

#poznanwspiera

Dział Dostępności to podcast prowadzony przez Fundację Mili Ludzie z Poznania. Rozmawiamy o dostępności z ciekawymi i miłymi ludźmi!

Nasz mail: info@mililudzie.org

Transcript

Dzień dobry.

Mówi do Was Marcin Halicki, Fundacja Mili Ludzie, a Wy słuchacie kolejnego odcinka podcastu Dział Dostępności.

Nagrywamy bezpośrednio po świętach Bożego Narodzenia, dlatego nie rozpocząłem naszego spotkania i dzisiejszej audycji od standardowego hoł, hoł, hoł.

Ale mam nadzieję, że święta przebiegły Wam w atmosferze przynajmniej dobrej.

Wypoczęliście, wypoczęłyście.

Ja trochę złapałem infekcję, ale mam nadzieję, że nie będzie tego słychać.

Słuchajcie, ostatni odcinek podcastu w 2024 roku.

Pod koniec zrobimy sobie krótkie podsumowanie.

Natomiast zapraszam Was na spotkanie z wyjątkową osobą.

Ja się bardzo cieszę, że udało nam się w końcu porozmawiać.

Mimo, że jest to rozmowa nagrywana przez komunikator, ponieważ nasza gościnnie niestety nie mogła do nas dzisiaj przybyć, do naszego studia.

Studio, nieźle to brzmi.

I troszeczkę pewnie będzie słychać to, że jest to rozmowa online.

Natomiast mam nadzieję, że nie będzie Wam to zbytnio przeszkadzać, dlatego że temat, który będziemy dzisiaj poruszać, który poruszyliśmy w tej rozmowie jest niesamowicie ważny.

Dlatego życzę Wam dobrego odbioru i przede wszystkim cierpliwości w tym wysłuchaniu rozmowy z Anią Nowak.

Dzień dobry Aniu.

Cześć Marcin.

Cześć, dzień dobry.

Jest na mnie Ania Nowak z prezeska Stowarzyszenia Żurawinka.

Aniu, możesz rozwinąć nazwę?

Tak, nazwa jest długa, ale jednak jest to nazwa formalna.

Stowarzyszenie na rzecz dzieci dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym Żurawinka.

Tak, Żurawinka jest jedną z najstarszych organizacji, która ma bardzo duże doświadczenie w kontekście wsparcia osób.

I to nie mówimy oczywiście tylko o osobach, które mają mózgowe porażenie dziecięce, ale Ania jest zaangażowana w wiele działań związanych z wsparciem osób z różnymi niepełnosprawnościami.

Jest członkinią Komisji Dialogu Matelewskiego, członkinią Poznańskiej Rady Działalności Pożytku Publicznego.

Od wielu lat jest zaangażowana w różne inicjatywy.

I też myślę, że Aniu jesteś największą w Poznaniu orędowniczką miejsc, które w bardzo potocznym znaczeniu są nazywane komfortkami.

Tak, to prawda.

Czym są te komfortki?

Bo powiem Ci szczerze, że w Poznaniu ten temat wydaje mi się, że jest już dosyć znany i to nie tylko osobom ze środowiska.

Natomiast jak ja jeżdżę gdzieś po Polsce i szkole, nawet w ośrodkach pomocy społecznej, to naprawdę bardzo rzadko zdarza się, żeby osoby odpowiedzialne za szeroko rozumianą pomoc czy politykę społeczną wiedziały, czy za dostępność, żeby wiedziały co są te komfortki.

Co to jest ta komfortka?

Komfortka to jest pomieszczenie rekomendowane w toalecie dla osób z niepełnosprawnościami.

Jest to pomieszczenie, które jest doposażone w sprzęt umożliwiający dokonanie takich czynności pielęgnacyjno-higienicznych u osób dorosłych, które nie mają czynności podporowych w nogach.

Czyli jest to pomieszczenie z różnych powodów.

Są osoby, które używają środków chłonnych i wtedy takie miejsce, czyli leżanka, stół, najlepiej oregulowanej wysokości służy położeniu tej osoby i dokonaniu wymiany pampersów.

Są osoby z niepełnosprawnościami, na przykład z SMA, które przed skorzystaniem z sedesu muszą być rozebrane czy rozbierają się w pozycji leżącej.

I to pomieszczenie też służy, bo grupy użytkowników się bardzo rozszerzają, tych użytkowników jest coraz więcej.

Również służą na przykład dokonywaniu wlewek do odbytniczych w przypadku ataku epilepsji.

Wiemy też, że bardzo dobrze mogą służyć seniorkom, seniorom, osobom, które właśnie z różnych powodów muszą przysiąść, położyć szerokie zastosowanie i ja rekomenduję, żeby była ona również jednocześnie toaletą.

To nie zawsze jest możliwe ze względów technicznych, lokalowych, więc też powstają, również w Poznaniu powstały już takie komfortki, które przez ścianę sąsiadują z toaletą, ale same nie spełniają tej funkcji.

Są wyposażone w najbardziej niezbędny sprzęt, czyli właśnie w umywalkę.

Chodzi o to, żeby był dostęp do bieżącej wody i w duży kosz na odpady, do którego można wyrzucić właśnie zużyte środki chłonne.

Oczywiście optymalnym takim wyposażeniem jest sufitowy, który pomaga w transferze osoby z niepełnosprawnością następnie na sedes, jeżeli jest taka potrzeba i z powrotem żąda potążyć opiekuna czy asystenta towarzyszącego osoby z niepełnosprawnością.

W skrócie to wygląda. 5 maja 2021 roku, czyli w corocznym dniu walki z dyskryminacją osób z niepełnosprawnością, tzw.

Dniu Godności osób z niepełnosprawnością intelektualną, powołaliście w pięciu organizacji taką akcję, koalicję, która się nazywa Przybijamy Polskę.

Poza Żurawinką było tam kilka organizacji z Polski, np. takie duże, znane pewnie wielu osobom ze środowiska lubelskie, Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych i poza tym dwie fundacje, jedna z Krakowa.

Fundacja Integracja z Warszawy.

Przybijamy Polskę, bo ona nadal działa, choć w tej chwili w inny sposób, dlatego że powołanie koalicji to była taka strategia, dlatego że Stowarzyszenie Żurawinka z Poznania jest wielką organizacją lokalną, która działa bezpośrednio z samorządem poznańskim czy wielkopolskim, ale już nasze działających organizacji w różnych miejscach Polski, w 2021 roku jeszcze Kraków i Gliwice, o problemie, dlatego że rozpoczęliśmy dzisiejszą rozmowę od tego, żeby wyjaśnić czym są, czym jest komfort.

Ale tak naprawdę to najistotniejsze jest powiedzenie o tym, czym niestety szerszej rzeszy społeczeństwa, jak również samorząd był zupełnie nieznany.

O tym się po prostu nie mówiło, to jest taki jeden z tematów, nie chcę nazywać, że tabu, dlatego że to może nie tak do końca, ale taki temat nieporuszany publicznie, dlatego że dotyczy bariernej sfery.

Powiedz mi Aniu, czy macie jakieś dane, ile teraz jest w Polsce komfortek?

Komfortek w Polsce jest naszym zdaniem około 60 w tej chwili, natomiast liderami nie ukrywam, że są dwa miasta, Poznań i Gliwice.

W tej chwili dołączył do nas Lublin, jest kawiarnia w Krakowie, w której jest komfortka, także według naszych danych nie jest.

Mamy też restaurację nad Rusałka, bo być może niektóre osoby nie słyszały.

Temat się rozwija, myślę, że teraz więcej patrzę z perspektywy osób, które słyszą o tym i zaczynają mówić faktycznie, bo to co mówiłaś.

Temat komfortek był tematem trochę takim tabu, dlatego że dotyczy bardzo intymnych kwestii.

U nas raczej zawsze te intymne rzeczy powinno się zaprzykrywać, nie mówić o tym publicznie, natomiast jest to bardzo ważne w kontekście funkcjonowania osób, zwłaszcza z takich osób, które są nie do końca samodzielne i wymagają tego, żeby skorzystać z większego miejsca niż toaleta, w sensie takim, jak osoby sprawne z niej korzystają.

Też właśnie doposażonego, dlatego że większa toaleta, która nie jest wyposażona w leżankę, po prostu nie spełnia funkcji komfortki, bo nic innego nie można wówczas zrobić, jak położyć osobę, część osób, tak jak mówiliśmy już wcześniej, nie korzysta w sposób standardowy z toalety, tylko po prostu musi mieć wykonywane w takim pomieszczeniu właśnie czynności związane np. z wymianą pamperstwa.

I to ale przewijaki dla niemowląt, ale jest część osób, która z powodu wieku, choroby, niepełnosprawności używa pampersów przez całe swoje życie, życie dorosłe.

Więc stąd doposażania toalet jeszcze w miejsce, które może służyć położeniu osoby.

Ok, a powiedz mi, jak wygląda sytuacja ze zmianą przepisów w warunkach technicznych, jeżeli chodzi o budynki i ich usytuowanie?

Minister Waldemar Buda, który był ministrem, nie wiem czy jeszcze, nie, to potem minister z poprzedniego, nie, wejdą w życie, czy te przepisy weszły w życie już?

Już nie, ten czas został odroczony, dlatego że w tymże zmienionym sporządzeniu zostało wprowadzonych więcej zmian.

Tam chodziło przede wszystkim o patodevoloperkę i po prostu nie było możliwości wprowadzenia tych zmian w czasie, w którym my jako koalicja liczyliśmy na to, czyli w sierpniu tego roku.

Także te przepisy wchodzą w przyszłym roku i rzeczywiście w nowo powstających inwestycjach, one są wyszczególnione w tym rozporządzeniu.

Chodzi o galerie powyżej, teraz będę cytowała z pamięci, powyżej dziesięciu tysięcy metrów kwadratowych.

Tak, dokładnie.

Chodzi o typu lotniska, dworce, też o odpowiedniej kubaturze i co ważne, wszystkie nowo powstające obiekty służby zdrowia.

Te właśnie inwestycje będą musiały od samego początku mieć zaprojektowane komfortki.

I tutaj jest niestety, ja bardzo nad tym boleję, pewien problem, a mianowicie nie dopilnowaliśmy, bo tutaj jest taka odpowiedzialność zbiorowa, nie dopilnowaliśmy wprowadzenia do tego rozporządzenia nazwy pomieszczeń higieniczno-sanitarnych do przewijania osób dorosłych.

Ale ich funkcjonalność jest w ten sposób określona i właściwie czytelna.

Czy te przepisy też będą dotyczyły, bo tutaj patrzę na projekt tych zmian prawnych, będzie dotyczyło także, jeżeli są miejsca rekreacyjne dla osób ze szczególnymi potrzebami, przy zespołach budynków wielorodzinnych, w których jest więcej niż dwadzieścia mieszkań?

Nie, nie.

Czyli tego nie będzie?

Tego nie będzie, nie.

Galerie handlowe, dworce, właśnie obiekty służby zdrowia to rzeczywiście są te lokalizacje, naszym zdaniem najważniejsze, wymienione przede wszystkim w autostradach i drogach szybkiego ruchu.

Bo to są też takie miejsca, które przez potencjalnych użytkowników, użytkowniczki są wskazywane jako bardzo ważne.

Podczas podróży po prostu, żeby można dokonać zmiany tego pampersa, czy wykonać inne czynności higieniczne u osoby dorosłej, która wymaga położenia.

Także, bo Marcin, trzeba też sobie po prostu powiedzieć, jak to wygląda w tej chwili.

No właśnie, jak to wygląda w tej chwili.

Jak wygląda to w tej chwili.

Część osób przyznaje się do tego, że przed planowanym wyjściem dłuższym niż 3-4 godziny z domu, dzień wcześniej ogranicza przyjmowaną ilość płynów, po to żeby po prostu nie trzeba było tego pampersa wymieniać.

Czym to skutkuje?

No to nie będę tutaj już nawet mówiła, bo to jest po prostu wręcz działanie na szkodę zdrowia tej osoby.

Część osób w okresie takim letnim, ciepłym, korzysta po prostu z odosobnionych miejsc w parkach, w jakichś miejscach takich mniej uczęszczanych i po prostu jest wpłodziona przez opiekunów, asystentów na trawie, na ziemi.

Zazwyczaj na jakimś kocu, który się zabiera zapobiegawczo z domu.

Natomiast w tym okresie taki na posadzce, w toalecie.

I to jest naprawdę i antygodnościowa sytuacja, trudna technicznie dla obu osób i dla osoby, która jest kładzioda.

Położenie, wzięcie na ręce, bo to tak wygląda tej osoby, pochylenie się, położenie, a potem w stanie z tą osobą, no to są naprawdę czynności bardzo trudne, bardzo obciążające.

No i na pewno nie mają nic wspólnego z godnością.

Nic, nic nie mają wspólnego z godnością i naprawdę pojawiają się w sieci zdjęcia, oczywiście odpowiednio zamaskowane twarze osób, których to dotyczy, gdzie opiekunowie, rodzice, bo to najczęściej te osoby pomagają w tych czynnościach.

Robią to na tylnych siedzeniach aut.

Widziałam zdjęcia w bagażnikach większych samochodów, na poboczach dróg.

Myśmy mieli też w naszym stowarzyszeniu takie sytuacje, w których parę lat temu, bo w tej chwili już te komfortki w centrum Poznania powstały, ale mieliśmy takie sytuacje np. na Placu Wolności, gdzie musieliśmy dokonać takich czynności na ławce i po prostu szpaler ludzi odwróconych tyłem stanął wokół ławki.

Dodatkowo opiekun kocem okrywał osobę leżącą na ławce.

No i w taki sposób dokonywało się i zapewne w wielu miejscach w Polsce i na świecie, bo to również dotyczy innych krajów, takie czynności są w taki sposób wykonywane.

To jest przerażające to, o czym mówisz i mamy nadzieję, że to się zmieni.

To się zmienia już.

Ale tutaj przed nagraniem rozmawialiśmy o sytuacji z Poznania, natomiast ważne jest to, żeby takie miejsca, tworzenie nowych miejsc, potoczeń nazywanych komfortkami, było konsultowane ze społecznością osób z niepełnosprawnościami.

Kto jak kto, ale to właśnie takie organizacje jak Żurawinka, jak ty Aniu, macie bardzo dużą wiedzę.

Mamy też ambasadorów tutaj w Poznaniu naszej akcji.

To są osoby bezpośrednio zainteresowane powstawaniem komfortek.

Więc naprawdę można z nimi na ten temat rozmawiać, tak jak mówisz konsultować.

Zresztą powiem tak, że do tej pory w zasadzie tak to wyglądało, ponieważ taką osobą najbardziej zaangażowaną z Rady Miasta Poznania jest pani radna Maria Lisiecka-Pawełczak, za której sprawą i wielką pomocą powstały pierwsze komfortki w Poznaniu.

To właśnie w ten sposób się odbywało, żeby było to konsultowane.

Ja też bardzo do tego zachęcam, dlatego że to już nawet nie chodzi o to, że mogłyby te komfortki powstać w jakichś miejscach mało uczęszczanych przez osoby z niepełnosprawnością, ale chodzi też o to, żeby po prostu zastanowić się nad tym.

To są spore wydatki, spore koszty dla budżetu Miasta Poznania, żeby powstawały w miejscach, w których naprawdę będą wykorzystywane, w których będzie zapewniona czystość tych pomieszczeń, bo o tym też nie mówimy, że jednak w takiej komfortce pozostają zużyte środki chłonne, które trzeba wyrzucać, trzeba w jakiś sposób utrzymać czystość tego pomieszczenia.

Tam jest rozbierana osoba w zasadzie do naga, więc to musi być po prostu przemyślane.

Cała ta lokalizacja, jak również utrzymanie tego miejsca, kontrola tego miejsca, ona musi być w pewien sposób jednak przestrzegana.

Jak najbardziej, także zachęcamy do kontaktu z Żerawinką.

W opisie odcinka znajdziecie oczywiście dane jej kontaktowe.

Akcja Przewijamy Polskę.

Myślę, że w Polsce były przyznawane Oscary za działalność społeczną.

Aniu, twoja działalność też jest doceniana, bo jesteś co chwilę nagradzana w różnych miejscach.

Powiedzmy, ostatnio otrzymałaś, jak to się nazywało w Kancelarii Prezydenta, order?

Złoty Krzyż Zasługi.

O właśnie, Złoty Krzyż Zasługi.

Złoty Krzyż Zasługi jest miłe na pewno i co jest ważne, to są okazje, które pozwalają na mówienie o tych właśnie problemach, o których dzisiaj rozmawiamy.

Bo ja takie sytuacje wykorzystuję, żeby po prostu mówić nie tylko o komfortkach, bo wiesz Marcin, że takich problemów związanych z dostępnością jest bardzo dużo.

Choćby dla mnie osobiście też bardzo ważne kwestie możliwości ważenia się przez osoby z niepełnosprawnością, które wymagają specjalistycznych wag i urządzeń.

Są problemy z przygotowaniem do zabiegów wymagających sedacji, że osoby nie wiedzą jak dawkować leki.

Więc kwestia wag to można w jakiś sposób z komfortkami połączyć, bo w tej chwili dostępne są wagi, które są dodatkowym wyposażeniem podnośników, które powinny też być właśnie takim stałym wyposażeniem komforty.

Problemy wynikające z niewydumanych, a prawdziwych i rzeczywistych potrzeb osób z niepełnosprawnościami.

I myślę sobie, że o tym wszystkim trzeba rozmawiać, trzeba edukować.

Jest dobra wola, bo ja na przykład jeżeli chodzi o poznański samorząd nie dostrzegam absolutnie jakiegokolwiek oporu.

Myślę, że jedynym problemem jest brak środków finansowych.

Ale sam dobrze wiesz, że jeśli rozmawiamy o rzeczywistych potrzebach czy problemach osób z niepełnosprawnościami, to tutaj w Poznaniu możemy liczyć na zrozumienie, na próby rozwiązania tego problemu.

Tak i myślę, że to jest taka bardzo dobra cecha naszego samorządu i osób, z którymi na co dzień współpracujemy.

Dlatego myślę, że temat jest bardzo szeroki, bardzo długi i prawdopodobnie nie wyczerpiemy go w tym momencie.

Ja chciałem Ci bardzo podziękować Aniu nie tylko za dzisiejszą rozmowę, ale oczywiście za tę wytrwałość i za to, że od wielu lat jesteś twarzą wspierania osób głównie z mózgowym porażeniem dziecięcym, ale nie tylko, że gdzieś Twoje zaangażowanie daje efekty.

Marcin zapewne wiesz o tym, ale jest to też okazja w tej chwili dobra, aby o tym powiedzieć, że to moje zaangażowanie i też taka próba organizowania w naszym mieście, regionie i w Polsce komfortek i innych rozwiązań służących osobom z niepełnosprawnościami wynika z takich moich osobistych doświadczeń, ponieważ od 40 lat jestem matką i opiekunką dorosłej kobiety z mózgowym porażeniem dziecięcym, która ma tego typu problemy i ja jako opiekunka też ich doświadczam.

Stąd właśnie pomysł komfortek, stąd właśnie rozmowa na temat ważenia i braku wag w przestrzeni publicznej i różnych innych problemów związanych z brakiem dostępności.

Po prostu jest nasze życie, moje osobiste życie i dlatego tak bardzo jestem w to wszystko zaangażowana, bo widzę, że to ma sens.

Mówienie, spotykanie się, edukowanie na temat tych potrzeb przynosi wymierne skutki.

No właśnie, myślę, że nie ma niczego więcej, co można by dodać, natomiast chciałem Ci tylko powiedzieć, że dobrze, że jesteś.

Myślę, że to jest taka konkluzja tego naszego dzisiejszego spotkania i rozmowy.

Spotkałem online, pewnie trochę nie do końca technicznie było to optymalne, ale oczywiście zapraszam Cię Aniu do Poznańskiego Centrum Dostępności.

Zmieniamy lokalizację na piętro wyżej od stycznia, dlatego jak będziesz miała chwilę, to serdecznie zapraszam.

A dzisiaj dziękuję Ci bardzo za rozmowę i życzę Ci wszystkiego dobrego w 2025 roku.

Zdajemnie.

Po prostu Marcin, robimy dalej to, co robimy i staramy się, żeby chociaż na razie nasze miasto było jak najbardziej dostępne i przyjazne osobom z niepełnosprawnościami.

Tak, i tym optymistycznym akcentem kończymy naszą rozmowę.

Dziękuję Ci jeszcze raz i pozdrawiam.

Dziękuję.

Naprawdę bardzo się cieszę, że porozmawialiśmy z Anią, mimo że pewnie słyszeliście troszeczkę problemów technicznych, ale mam nadzieję, że to nie przeszkodziło w odbiorze i w dowiedzeniu się wielu ciekawych rzeczy na temat komfortek, ponieważ komfortka, myślę, że jest to po części taka rewolucja też w kontekście naszej przestrzeni publicznej.

Do tej pory rzadko z komfortką mieliśmy do czynienia, niestety.

I dlatego takie sytuacje, niestety, o jakich Ania w czasie naszej rozmowy wspominała.

Mam nadzieję, że nie jest to nasza ostatnia rozmowa z Anią i porozmawiamy w przyszłym roku, może nawet przed świętami, już na żywo.

Mam nadzieję, że jakość wtedy będzie o wiele lepsza.

No dobrze.

Słuchajcie, praktycznie za nami już 2024.

Rok dla nas, myślę, że dla Fundacji Mili Ludzie, dla Poznańskiego Centrum Dostępności, bardzo dobry.

Poznańskie Centrum Dostępności wystartowało w sierpniu i na szczęście mogę Wam powiedzieć, że będzie kontynuowało swoje działania także w 2025 roku.

Także serdecznie zapraszamy Was również do naszej siedziby przy ulicy Sienkiewicza, prawdopodobnie.

Sienkiewicza 22 w Poznaniu.

Prawdopodobnie zmienimy miejsce.

O tym powiemy Wam na pewno w kolejnym odcinku, ale także monitorujcie naszą stronę internetową, a także social media na Facebooku, gdzie jak tylko pojawi się nowa lokalizacja, to od razu chciałem Was uspokoić, na pewno będzie to nadal ulica Sienkiewicza 22, ale prawdopodobnie będzie to inne piętro, większe pomieszczenie.

Także mam nadzieję, że będzie też przyjemniej dla nas, ale także dla osób, które nas odwiedzają, które coraz częściej przychodzą do nas z różnymi kwestiami dotyczącymi dostępności w Poznaniu.

To, co udało nam się zrobić w tym roku, to na pewno ponad 200 godzin wsparcia merytorycznego.

Mówię tutaj o audytach, dostępności, o konsultacjach, doradztwie dla różnych podmiotów publicznych prowadzonych przez Miasto Poznań, ale także dla organizacji pozarządowych, spółdzielni mieszkaniowych i mieszkańców indywidualnie.

Tutaj jest z tego, co przez te kilka miesięcy udało nam się zaobserwować, bardzo duża potrzeba wśród mieszkańców naszego miasta.

Też nie ma się co dziwić, bo jesteśmy coraz starszym społeczeństwem, coraz mniej mobilnym mimo wszystko.

Jest to oczywiście spowodowane gdzieś tam wiekiem i coraz częstsza jest potrzeba na przykład pomocy w przebudowie czy w remoncie mieszkania, jeżeli chodzi o zaprojektowanie w taki sposób, żeby to mieszkanie było bardziej dostępne dla osób, które mogą nabywać różne niepełnosprawności.

To na pewno w przyszłym roku także będzie jednym z naszych głównych elementów działalności.

Oczywiście audyty, dostępność, mamy już kolejkę chętnych, oczekujących na przeprowadzenie takiej audytu.

Przypomnę także, że każdy podmiot publiczny musi przygotować raport o stanie zapewnienia dostępności, który jest składany do Głównego Urzędu Statystycznego co cztery lata.

Teraz jest 31 marca 2025, mija ten okres czteroletni.

Pierwszy raport trzeba było składać w pierwszym kwartale 2021, mamy 2025.

Przypomnę wszystkim podmiotom publicznym, które jeszcze być może nie zdają sobie z tego sprawy, ale Główny Urząd Statystyczny już opublikował wzór tego raportu o stanie zapewnienia dostępności, który należy wypełnić i przesłać do GUS-u do końca marca 2025 roku.

Będziemy także prowadzić szkolenia, szkolenia dla podmiotów publicznych, dla organizacji pozarządowych.

Także jeżeli chcielibyście takie szkolenie z zakresu różnych elementów dostępności, zgłaszajcie swoje potrzeby.

My takie szkolenia będziemy organizować.

Jest ich zaplanowanych kilkanaście w 2025 roku.

Ale także przypominam, że nasza fundacja prowadzi także cykl szkoleniowy, który jest realizowany ze środków PEFRON, dofinansowany ze środków PEFRON, w ramach którego możecie dostać wsparcie szkoleniowe w bardzo szerokim zakresie.

Począwszy od obsługi osoby ze szczególnymi potrzebami poprzez Savoir Vivre, przygotowywanie dostępnych dokumentów cyfrowych, opisów alternatywnych do treści graficznych, upraszczanej komunikacji tekstu, łatwego do zrozumienia itd.

Także zgłaszajcie swoje organizacje, swoje instytucje.

Dla każdej oczywiście, dla podmiotów, które zgłaszają się.

Wsparcie jest całkowicie bezpłatne, dotyczące także oczywiście mieszkańców indywidualnie.

Także jeżeli ktoś z was ma, nie wiem, rodzice, albo same babcie, dziadka, lub sam potrzebuje pomocy w dostosowaniu lokalu do potrzeb osób z niepełnosprawnością, jak najbardziej zachęcam do zgłaszania do Poznańskiego Centrum Dostępności.

Przypomnę mail, zresztą on będzie też tutaj w opisie odcinka. kontaktmaopa.poznań.pl Można do nas także pisać wiadomości na Messengerze, na naszym profilu na Facebooku.

Jest guzik do wpisywania, można znaleźć Poznańskie Centrum Dostępności.

Zresztą też podlinkujemy nasz profil w tym kanale.

Słuchajcie, oczywiście projekt Poznańskiego Centrum Dostępności jest dofinansowany w tym roku ze środków budżetu Miasta Poznania.

Natomiast w przyszłym roku będzie on finansowany ze środków budżetu Miasta Poznania.

Dlatego zachęcamy do kontaktu.

Jest to projekt dla osób, które z niego korzystają, całkowicie bezpłatny.

Bardzo Wam dziękuję za ten rok.

Życzę Wam wszystkiego dobrego w roku 2025.

Mam nadzieję, że usłyszymy się w styczniu.

Tak, mam nadzieję, że nagramy pierwszy odcinek podcastu w styczniu.

W tym roku zakładamy, że tych odcinków podcastu będzie przynajmniej sześć, być może siedem.

Możecie liczyć na to, że nadal, jeżeli subskrybujecie nasz podcast, to będą Wam się dodawać odcinki do Waszych zasobów w streamingach typu Spotify, Apple Podcasts.

Być może to zrobimy.

Zrobimy też na YouTubie, że będzie można sobie włączyć i posłuchać tego podcastu.

Przez tę platformę można pobierać mp3, można przeczytać transkrypcję.

Bardzo dostępne, w różnych dostępnych formach to oczekujemy.

Na początku roku przygotowujemy się do zrobienia live'a.

Albo na Facebooku, albo na YouTubie.

Myślę, że zrobimy to na Facebooku.

Będzie on tłumaczony na żywo na polski język migowy.

Będzie to live, na którym będziecie mogli też zadawać pytania.

Chyba, że chcecie jakieś pytania dostać wcześniej, będziemy mieli naszą specjalistkę z zakresu dostępności architektonicznej.

Czekajcie na wieści.

Myślę, że zrobimy to w pierwszej połowie.

Na pewno w Wielkopolsce ferie rozpoczynają się w połowie stycznia.

Dlatego na pewno w pierwszej połowie stycznia takiego live'a na Facebooku albo na YouTubie zrobimy.

To chyba tyle na dzisiaj.

Jeszcze raz dzięki i do usłyszenia w 2025 roku.