United for Water: Global Efforts, Local Impact

Think water education is boring and reserved only for a select few?

In this episode of the H2Know, we shatter that myth with an exciting exploration of how collaboration is making water knowledge cool, accessible, and ACTIONABLE!

Join Sherine El-Wattar as she interviews the two leading figures:

-John Etgen, CEO of Project WET Foundation: sharing the story of this global program offering water education resources in over 80 countries - inspiring local solutions to global water challenges.

-Damian Indij, Capacity Development Specialist at Cap-Net UNDP: discussing the journey of the Global Water Education Network (GWEN)- this pioneering initiative uniting UNESCO, IHE Delft, Cap-Net UNDP, and SIWI to build an international water education network with local impact.

Discover their inspiring case studies, and learn how your small actions can drive meaningful change!

Note: The host on this episode is Sherine El-Wattar.

Transcript

Transcription is available in English, Arabic, and Amharic.
For Arabic or Amharic swipe down.

• English

Sherine: Welcome to the H2Know podcast, your go-to destination for deepening your understanding of water cultures! I'm your host, Sherine El-Wattar, and I'm here to guide you through this very first series of the H2Know.

Let me tell you this isn't your typical water podcast. We're going beyond the surface to explore how this magical flowing element of nature influences our hearts, our memories, and even drives our creative expression!

Let's face it, education sometimes feels like a spectator sport.. right? Professors lecture, students take notes, and knowledge seems reserved for a very chosen few. But what if I told you that education, especially about something as fundamental as water, could be a great adventure?

Think about it! We all use water every day, yet how much do we truly understand this precious resource? Have we ever stopped to truly appreciate its journey, its cultural significance, or its artistic inspiration? 

Water is more than just H2O! Understanding water is understanding ourselves and the world around us. The problem? Water education often feels like a secret society, shrouded in technical jargon and complex charts.

That's exactly why we are here in the H2Know, to burst the bubble of exclusivity and make water education inclusive and accessible for everyone!

No matter your background or knowledge level, YOU can be a water educator. And, we'll be your guide on this journey!

Today, we’ll explore a pivotal aspect of water education; we’ll explore it from a new lens; from the lens of accessibility for the public and the power of collaboration in this vital field.

On this journey, we're joined by two leading forces:

First up, the Global Water Education Network, or GWEN for short. GWEN is a pioneering initiative driving progress towards Sustainable Development Goal 6, focusing on water and sanitation. Led by UNESCO, IHE Delft, Cap-Net UNDP, and SIWI, GWEN unites organizations to advance water education globally.

Launched in 2023, GWEN supports low and middle-income countries by providing capacity development programs, educational resources, and a knowledge platform to address water education challenges and empower national efforts.

Let’s welcome Damian Indij, the Capacity Development Specialist at Cap-Net UNDP, a key player in GWEN. Glad to have you join us, Damian!

Damian: Thanks, thanks very much, Sherine. I'm pleased to be here. Thank you very much for the invitation and for this warm introduction.

Sherine: Thank you, we're happy to have you!

It's time to introduce our second guest on the podcast. We are also joined by John Etgen, the CEO of Project WET, short for Water Education Today.

Project WET is a widely adopted program founded in 1984, with the aim of advancing water education to understand global challenges and inspire local solutions. Project WET offers educational resources available in over 80 countries and has trained millions of educators.

Operating with a network of over 90 partner organizations all over the world, Project WET works on making water education accessible and relevant to various communities. Welcome John!

John: Thank you so much, Sherine. It's wonderful to be here. Damian, it’s wonderful to be here with you and I look forward to the conversation.

Sherine: Perfect. So, let us proceed.

We would like to start by exploring a persistent challenge in education in general and water education specifically, the gap between knowledge and behavioral change. 

But before we move on to that point, there is a question that I would like us to start our discussion with. From your perspective, how have you witnessed the perception of water education by the public? Do people really feel like water education is something that they can achieve or do they really believe that it is something exclusive?

Damian: I think that's an excellent question to start this conversation. Lots of people and lots of educators talk about water and they understand the need to know more about water. However, knowledge on many occasions, it's still a very basic situation.

So, water people, we have lots of knowledge, lots of information on water. We know that water is everybody's business as it is well called for. We know that all human activities are cross-cut by water and we know that water learning is about embedding water in many different disciplines.

Now, in our experience already far more than 20 years in water learning, we see that many other people still think about water this way: okay, I need to close the tap while I brush my teeth, and so on. It's very difficult to move ahead into some other deeper understanding.

Then, we also find some people who are afraid and managing very basic messages like saying, are we going to run out of water? Is the world going to run out of water or are the next wars going to be on water? And that's sort of a very frightening message. And we know that in terms of education, one of the worst things that you can do is frighten people because then people stay immobilized and they cannot do much. So, there's definitely eagerness to learn, and openness to learn, but there's a lot to do and that's the challenge that we need to face in the coming years.

Sherine: Thank you very much, Damian. This really puts things in perspective and I really appreciate the points that you've just made. What do you think, John? 

John: Yes, Damian's exactly right. The challenges are many and one thing that I've seen in my 30 years is that not only is water taken for granted and we see that every day in every way, people just have no concept, as Damian said, of where that water comes from when you turn on the tap. 

With water education, I've had conversations with people and I would ask them, do you remember who taught you how to ride a bike or where you were when you learned to ride a bike? Something as simple as that when you're young. Oh, absolutely. I remember I fell over, and the whole story comes out. When I ask, do you remember who taught you to wash your hands? Maybe one out of 30 people has been able to tell me. Actually, I do. My mom taught me, etc. But hand washing is such an important part of our every day lives.

We don't even think about the concept. And maybe that's the point. Maybe it's so important that our mom teaches us when we're young.

It's something that's innate. But I've met and visited a lot of places in the world where hand washing is not common and it's not practiced and it is not part of their everyday life. So, these are the kinds of points that come out over and over with this sort of taking water for granted and not truly understanding how important it is in our everyday lives, both for health and wellness, as well as sustainability.

Sherine: That is an amazing leeway to the question that was coming up connecting between knowledge and behavior change. And I move back to Damian. Based on your experience with Cap-Net UNDP programs, and GWEN, what are some effective strategies for bridging the gap between knowledge and behavioral change and translating water knowledge into real behavioral action?

Damian: One of the things we need to do from the point of view of professionals working in water education is do our best to try to embed this component all along the project cycle of any activity.

I still see that on many occasions, water learning is left like one of the last components of any given project. And we are really losing the chances of making every single aspect of any activity, a learning activity. The possibility for a deeper understanding of what's happening, the possibility to strengthen the professionals and all the stakeholders who are involved and participating in the project.

We are still seeing learning as a sort of confined event that we can put, OK, so at the end of the project we have a workshop and that's learning. So we are missing a lot and that has to change. Learning happens in every single moment of any single project and we have to work for that.

Then the other thing which we should do is to try to accept that education has to cover many different levels. The level of formal education, the level of informal education, education at schools for children, education for teachers, education for professionals and universities, and in different careers. Education is not only a matter of water engineers, it's a matter of many different professionals.

And, another interesting strategy is to work in a demand-responsive approach. First, we need to see what are your needs, and in which area are you working. We need to agree on some common grounds, agree on some indicators and those indicators are the expectations for change. Then we know that what we're doing is going in the right direction, that we have indicators to measure those expected changes and then hopefully we will have more chances of having a very concrete impact on those behavioral changes that definitely that's where we want to go to.

Sherine: Thank you, Damian! John, would you like to follow up on this?

John: I sure would and Damian is right on he and I have been around the water education space long enough to know that lip service is very common and I just want to share that oftentimes when I'm at especially global water events, education, I keep track, education comes up in literally every general session, every keynote.

I have seen children paraded onto the stage to talk about the future of water and how education for youth is so important. But the reality is when it comes to the commitments that are made and the funding that comes to those commitments, oftentimes they are lacking and that is a fight that we both have been fighting for a long time and really trying to raise awareness of the value of water education as a solution in the whole spectrum of solutions. But education can be really critical, especially early-stage and late-stage processes. When it comes to understanding the ideas and then also implementing and social marketing of the ideas, education really plays an important role. 

Sherine: Thank you, John! Actually thinking about it with all these challenges makes me curious. With the challenge of this commitment, I'm sure that you have experimented a lot throughout the years in different ways to educate the public and to find ways of education that would be engaging and accessible. Can you share with us some of the examples of these that you found effective in your experience?

John: Okay, thank you! So Project WET’s approach is at its core hands-on interactive. So there are many ways in which both children and adults learn, We have found that one of the most successful ways is not necessarily by lectures, by traditional PowerPoint, or just by reading, but by incorporating those pieces into an interactive and hands-on pedagogy.

So, we work very hard to create activities by teachers, for teachers, and by educators, for educators so that there is an engaging part and I'd like to call it discovery learning. I'll give you an example. I could tell you the stages of the water cycle and I could draw it on the board but to have not only children but also adults work through the chaos theory of the water cycle through a random assortment by rolling dice and moving from one station to the other. Each journey that they move from ocean to clouds to river to plant to animal etc. Each of those journeys is unique and we do something as simple as charting that journey through beads on a string that becomes a bracelet. So not only do you have the science that you talk about afterward we evaporated, we infiltrated, and transpired but we also have this lasting impression that sits around our wrist that is a constant reminder of the learning we just had of our incredible journey through the water cycle. So that is a really simple example of a different way to teach the water cycle and truly get at the chaos that it truly is.

It's not a circle which is how most of us learn it. It is truly a back-and-forth chaos theory. So honestly, engaging people and having them discover the learning tends to be a much longer tale of understanding and comprehension than just a simple lecture. It's as simple as that and that's really our approach. 

Sherine: Thank you, John! And thinking about what you've said both you and Damian; it's actually so important to navigate the challenging landscape of water education- the ecosystem around water education, the limit in funds, the difference in cultures and understanding of water education and the approaches as well; because as you said, education usually goes into this PowerPoint static one-way education method which doesn't usually work in the context of water and this takes us to the next step where for us to achieve something for water education we need collaboration, and we need multiple organizations to stand together and to have a common vision and to move forward.

So Damian, can you tell us more about GWEN and how the four leading organizations that take part in GWEN; which are UNESCO, IHE Delft, Cap-Net UNDP, and SIWI, have joined forces to improve the accessibility of water education globally?

Damian: Well, GWEN is really a unique and very promising initiative that started with these four very important partners; IHE Delft which is one of the most recognized water training institutes in the world, UNESCO of course, SIWI which is the Stockholm International Water Institute and Cap-Net UNDP which is an international network for water capacity development. Now, we have decades of working together so we know each other. Last year in 2023, a UN global meeting of water took place in New York in March with over a thousand participants and as we all know there's a global framework of different commitments to achieve the sustainable development goals; one of them is the water action agenda.

So, at that meeting, there was a request or an invitation for the participants to present their commitments and that is where IHE, SIWI, Cap-Net UNDP, and UNESCO joined forces and said “Hey, you know there is still so much to do in terms of water education, and we can bring a valuable contribution together.” So that is how GWEN started. It started last year, but it goes back decades of collaboration and it's looking forward to continuing in that line and there are really lots of things that we can do together.

Going back to your previous point on collaboration. Collaboration in water is needed first of all because water itself all over the world is the language of collaboration. Water cuts across all aspects of society, all human activities, and all professions. So no one can really embrace the magnitude of water and all the different disciplines, the skills, the competencies, and the areas. I couldn't do a proper class on water because no one could have the proper skills to cover all aspects. The way to do that is through collaboration. So that's the first understanding. The way water education works has to mirror the way water works and that is why water education and collaboration are so connected and have so much to do together.

The other thing of course is that there are so many vast needs all over the world that we have to join forces, we have to collaborate, we have to complement each other and that is also where collaboration calls upon us. And then of course each of us has different skills and different capacities, and all together we can do more. 

That is what GWEN stands for; basically doing more, being more efficient, and making the best of what we have in these difficult moments that the world is going through and how to make a proactive contribution there.

Sherine: Beautiful, really very inspiring and it's such a mind-blowing realization when you said that collaboration is in the essence of water. The rivers are running between countries which pushes for countries to collaborate. Water is in all sectors; it is in all perceptions of all humans, and they all use it. It was a really beautiful perspective. 

And John, Project WET has an extensive network of over 90 partner organizations worldwide. That's a huge number. Could you elaborate on how these collaborations amplify Project WET's impact concerning water education efforts? 

John: Absolutely! And I want to shout out to Damian and his team because really that GWEN model is the top of the pinnacle for getting the best and brightest minds on water education working together to really make a difference globally. So, bringing those four organizations together is so powerful and I'm just thrilled that it happened. And I'm looking forward to great things, Damian, in the future.

So Project WET's model is a similar approach where we are looking for people who are currently doing water education, but they want to use our pedagogy, use our materials to help meet their goals. And one of the most successful ways we found to do that is to have a layered approach.

So for instance, in Uganda, we worked with the Ministry of Water as the main partner. The Ministry of Education was a sub-partner. But very importantly, we had dozens of small NGOs, orphanages, and schools who also were partners that helped implement at a very local level.

Japan is another example. The River Foundation is the main partner. They have partnerships throughout each prefecture throughout Japan that is basically a local implementer for the water education program.

And let's be honest, Project WET is certainly not the only program out there. We don't expect it to be. We are very complimentary. We're not excluding anybody from doing all the other great programs that are out there. We just hope that our stuff can help a little bit and move the needle towards everyone understanding water and being water literate into the future. So that's why partnerships work, really.

It's about giving rather than taking, in my opinion. And finding the layers helps to really allow the materials and the education to hit the ground rather than stay up there at the highest level. And I know that's also the approach of GWEN.

Sherine: That's very, very impressive. And I heard from you a couple of countries going from Japan to Uganda. And you've also mentioned that you have projects all over the world.

And this automatically takes me to a question where you state that one of the values that you have is inclusivity. And I'm very curious to know how you adapt educational resources to be culturally relevant to the different countries that you go to. And how do you address the specific water challenges faced in different regions, since they are very different? I also would be especially interested in examples from the Nile basin countries, but not limited to them.

John: Yeah, I'm going to take on your point about water challenges being so different from region to region. In my experience, the water challenges are actually fairly similar. But, the politics are different.

The culture is different. But I will say also, that not only are water challenges similar, there are droughts, there are floods, there's scarcity. But the educational challenges are also very similar.

Teachers are overworked and underpaid. Infrastructure for schools is a struggle. And I've seen many more similarities than differences in my travels.

To meet those challenges, we really need to make sure that the materials that we're using are meaningful for the people who are using them. And that's why we start with those end users. I mentioned earlier, that we really make things by teachers for teachers.

In every country that we move to, we have what we call a writing workshop, where we gather local educators, local NGOs, local government officials, and experts to customize basic materials and oftentimes create new materials that we see that fill gaps. 

I'll go back to Uganda. I'll give you a great example. We were building materials on WASH education for East Africa. We brought in 50 people together for about five days. And we spent a lot of time working on different lessons that we had.

By the way, we have an activity called Idea Pools that drives the process and it allows big concepts to come together into pooled ideas that become eventually these lessons around water. So each one of these pools becomes a lesson. Well, it turned out that at the end of the workshop, we had such amazing lessons that ended up in these teacher guides and student books.

There was one that was missing and one of the oldest gentlemen in the workshop said, we have forgotten how Africans transfer knowledge. We have forgotten about Proverbs. He said, that before there was the written word, stories were the way that lessons were transferred.

So we included a lesson on Proverbs that to this day is my favorite activity of the 350 that we have. And I have actually, in the places I've been, started collecting Proverbs from all the different countries. Hopefully, there'll be a book one day.

So the proverb process was really amazing. I mean, I've got the list here. There are so many. “A village without elders is like a well without water.” And we actually have the students not only look at existing Proverbs but create their own Proverbs. What is the message they want to get across? How do they put that in Proverbs form so that they can share it with their colleagues, their peers? 

Sherine: Amazing. Really, this is so exciting. And I really hope that this book becomes a reality soon. It would sound really good, collecting all these stories from all around the world.

And moving to Damian, from our discussions now, it's very evident that collaboration clearly makes things run smoother. But I'm curious, does it also benefit educators on a personal level? Is there a connection between collaborations and the educators personally? What do you think?

Damian: Yes, absolutely! A little secret between us; let's say that all educators know it. We who have a role as facilitators or educators are always the ones who learn the most. So that's really what happens.

We get to know different colleagues from different countries, as John just said. And we have firsthand access to that kind of wisdom John had just shared with us. So we are really improving ourselves and being humble because we know how much we don't know about life and about things. We know that from our colleagues, from our experiences, and also from listening and learning from the participants themselves. So of course, collaboration is really one of the main inputs to make a successful training activity and also for continuous learning and strengthening of the facilitators themselves. 

Sherine: Thank you, Damian! Okay, John, with Project WET operating in over 80 countries, ensuring accessibility requires creativity. So can you elaborate on how Project WET collaborates on projects that use different mediums like art, music, or film to make water education more engaging and accessible to a wider audience? 

John:  Absolutely. We believe in multiple intelligences and multidisciplinary learning. So, you know, I mentioned an example earlier about a way that we have an interactive pedagogy, kind of a whole-body movement. We strongly promote arts, music, and theater in all of our lessons.

And there are some great examples of how this is carried forward. In the U.S., there is a program. It's not a Project WET program, but they use Project WET materials to drive it.

It's called River of Words. And it's a poetry contest that happens every year. And it's a judged competition where students submit art and poetry, sometimes music, about rivers, basically.

So these are middle and high school students, so upper elementary and primary, I mean, secondary students who are submitting art pieces to basically an artist-judged competition. And it's kind of a big deal. And it has some real hot spots like the state of Georgia is a really strong sponsor of this, with thousands of entries every year. That's one example. 

Another example is we have a student reader book called The Rain Stick. And this has been a few years now, but it was picked up by the National Children's Theater in the U.S., and they actually created a play that went around the country, just like a Broadway-type play, for students all over the country.

That same book was picked up by the Institute for the Blind which created a  Braille version of that book about the Rain Stick. And the Rain Stick, you probably know, is an instrument made of bamboo and basically brings the sound of rain to inside the classroom. And there was a whole story about the value of water and the importance of water in our lives related to this musical instrument that originated in West Africa.

And it's quite a complicated, involved story around that and became an educational tool, not only for children but also for readers and also for the blind, which was a really exciting part for us. 

Sherine: Thanks, John! I think with the previous questions, we've really dissected the benefit of collaboration in the context of GWEN and Project WET. And it really gives a perspective on how collaboration leads to success and to the accessibility of water education. 

As we approach the end of this episode, I'd like to ask a question that will take your mind a little bit in the history of your project times. Try to think about a surprising situation that you've encountered during the operation of your project. Share with us a specific moment that stands out when something unexpected happened within your work. We can start with you, Damian, and then we go to John.

Damian: Yeah, thanks. I can mention three small things on very different levels. One is that when Cap-Net started, the concept of integrated water resources management was really new. Actually, Cap-Net was formed as a capacity-building effort to make sure that it is well known all over the world.

So we started with that. People were still talking about the definition. And then we have seen that nowadays, everybody talks about IWRM in the same way that everybody talks about WASH, for example. And we have made a huge contribution to make sure that happens. Also, helping in including or developing master's courses in IWRM and research and many other things. So that's something we are particularly proud of.

The second thing I'd like to mention is that we are currently doing in Cap-Net hundreds of online courses. And then I started to see that people on LinkedIn post their certificates, their course certificates. So in many cases, you know, for us, it's another short course. But then you start getting the reaction from people and you start seeing how much those courses mean for the different people. Because to be honest, they're not a master's course. It's not a PhD. It's an online short course.

But then people share their, “Hey, I'm happy I received this certificate!” So you really get that information back and you say, this is really making a change in people. And the things that we are doing, thousands of people all over the world are having access to knowledge that otherwise wasn't possible. Or simply 10 years ago, 15 years ago, they needed to get a plane and fly to a place. So only perhaps 50 lucky people could attend the workshop. And now we have tens of thousands of people having access to it. And, that's really great.

And the other thing is that we do monitoring and evaluation practices. So we get firsthand information about the people and we see how this access to knowledge is changing their lives and their place of work.

And how they are bringing forward what they're learning in their activities. So, it's really motivating for us and it helps us on the way forward. Because we see that what we're doing is making a change.

Sherine: Thanks, Damian. John? 

John: Damian, it's so great that you mentioned that. I've met many people who are very proud of their certificates from IHE short courses that I met in my travels. 

I don't think there are enough water educators in the world, personally. Because whenever I meet one, they're so excited to meet another one. It's like we're a unicorn or something. So, I also will use a couple of different levels. So there have been many surprising things. I'll start in the Nile Basin though, Sherine, if that's okay. So, I mentioned the workshop in Uganda where we developed materials for East Africa. Well, in the initial training, in that writing workshop process and also in the initial training, was a teacher from the Lake Victoria School in Tebe, which is where the airport for Uganda is.

They had a major cholera outbreak in 2007. We were there a year later. The school population plummeted from 2,000 to 400 after that cholera outbreak. After this teacher implemented Project WET, and he used an after-school program, basically an environmental club of youth to really build a community outreach process. Their hand-washing rates went from 5%. I mentioned that some people don't have a culture of hand-washing. It went from 5% to 38%. They also realized that the one tap that they had at the school, which was municipal water, wasn't enough for the students there. So they created and raised money for a rainwater harvesting system on the school roof which cut their water bill from $600 to $38 per month.

So think about that at a school like that where that extra money can go. We have amazing results from the nurses and health leaders at these schools talking about absentee rates going down related to hand-washing, and this is all over East Africa and Uganda. 

The second one is outside of the Nile Basin but in Japan. To your point, Damian, about people talking about their certificates, I have met dozens of engineers and technical experts in Japan who love to show me their business cards because, on their business cards, they put a trained Project WET educator. They have been through Project WET training, and it is so important to them that they put it on their business card, along with their picture, of course, which is a very Japanese thing to do. Finally, I want to talk about maybe a little different audience that sometimes gets overlooked in the world of water education, but there are some amazing success stories around the corporate world embracing water education to meet their sustainability goals.

We have worked with Levi Strauss & Co., Levi's Jeans, 501s, and all that. It was incredibly surprising. They wanted us to help them with their employee engagement day, the day when employees at the headquarters go out into the community.

They wanted something that was a little more aligned with water and water savings, so we taught them some of our activities. They took them to the schools and the youth groups, and to be honest with you, they loved it so much. Within six months, their head of sustainability committed, in front of the Obama White House, to train 100% of Levi's employees around the world in the next four years, and we did that.

We did it digitally. We built champions within Levi's. Not only did they train their own internal employees in Project WET, but the real reason was to give back to their local communities.

They were doing Project WET in the communities surrounding their fabrication plants in Sri Lanka, Cambodia, and Haiti, doing ًeducation in these communities where wash was a real big issue. Sometimes the only medical clinic in these communities was at the factory itself, so people were coming from outside into the factory anyway. 

I just want to leave you with that water education is not just for the experts. It's also for parents. It's also for corporate employees. The reason we've changed our logo from “Water Education for Teachers” to “Water Education Today” is that we feel that everyone can be a water educator. Literally everyone has an opportunity to make a difference in this world for water. 

Sherine: That is amazing. Thank you so much for sharing!

As we draw this episode to a close, it just hits my mind the quote we were taught as kids, “In unity, there is power.” It hits me now as we have been speaking about collaboration, about inclusivity, and about uniting together as organizations, and how astonishing it is that a seemingly simple quote can have such a great impact amplifying our efforts.

Thank you Damian Indij and John Etgen for such an inspiring talk!

Damian: Thank you very much. It was lovely to be here with both of you today. 

John: Thank you, Sherine. Thank you, Damian. As you said so eloquently, I have learned from this process just like I learn every time we have an opportunity to engage in education. Thank you for sharing your experiences, Damian.

Sherine: Thank you!

In this very first episode of The H2Know, we explored together the importance of making water education accessible to everyone. We discovered the power of collaboration in turning this goal into reality.

Our incredible guests, Damian Indij from GWEN and John Etgen from Project WET shared their valuable insights and experiences, highlighting both the challenges and incredible opportunities that collaborations bring to water education. 

Thank you for tuning in to The H2Know. I'm your host, Sherine El-Wattar, and I hope you've enjoyed our episode exploring the collaborative essence of water education.

But our journey doesn't end here. The depths are vast, and there's so much more to discover. Stay tuned for our next episode, where we will have an extraordinary guest. Yes, I mean a really extraordinary one!

In the meantime, follow us on your favorite podcast listening platform so that you don't miss it out. See you next time!

• Arabic

شيرين: أهلًا بكم في بودكاست "H2Know"، وجهتكم إلى عالم المياه العميق.. شريان الحياة الذي يضخ في قلب كوكبنا. معكم شيرين الوتار، وسأرافقكم في أول سلسلة من هذا البودكاست لاستكشاف عالم المياه الساحر!

سنتعمق سويًا لنكتشف كيف يتجاوز الماء حدوده المادية ليصبح جزءًا منا، من تراثنا، ومن إبداعاتنا. إنه أكثر من مجرد مورد طبيعي؛ بل إنه روح تعانق أرواحنا.

كلنا نشرب الماء، لكن من منا يتوقف ليستشعر قطراته؟ هل ندرك قيمة هذا الكنز الثمين الذي ينساب بين أيدينا؟ هل نفكر في رحلته الطويلة من السماء إلى الأرض، حاملًا معه الحياة؟

الماء هو اللغة المشتركة التي توحد جميع الكائنات الحية. لكن للأسف، فإن قصته لا تُروى كما تستحق، وتبقى معرفتنا به محدودة ومقصورة على أولئك المتخصصون في علوم المياه!

هذا هو سبب وجودنا هنا، في بودكاست "H2Know"! نريد أن نروي قصة الماء بلغة بسيطة ومؤثرة، وأن نجعل الجميع يشعر بالمسؤولية تجاه هذا الكنز الثمين.

لا تحتاج إلى أن تكون خبيرًا لتحدث فرقًا، فكلنا قادرون على أن نكون سفراء للمياه، حماة لهذا الكنز الذي يواجه تحديات كبيرة في عالمنا.

اليوم، سنغوص في أعماق سؤال مهم للغاية: كيف نجعل العالم يدرك قيمة الماء؟ وكيف يمكننا التعاون من أجل حماية هذا الكنز الثمين المهدد بالخطر؟

في هذه الرحلة الملهمة، ينضم إلينا قوتان رائدتان في مجال تعليم المياه:

أولًا، شبكة GWEN، التي أثارت العقول بأهدافها النبيلة. هذه المبادرة الرائدة تسعى جاهدة لتحقيق هدف التنمية المستدامة رقم 6، من أجل عالم ينعم بالمياه النقية وخدمات الصرف الصحي المتوفرة للجميع. تقودها نخبة من المنظمات العالمية، بما في ذلك UNESCO وIHE Delft و Cap-Net UNDP و SIWI، متحدين تحت راية واحدة؛ وهي تعزيز تعليم المياه في كل ركن من أركان العالم.

أُطلِقَت شبكة GWEN في عام 2023، حاملةً معها الأمل والتغيير؛ حيث تدعم البلدان النامية من خلال تطوير برامج شاملة لبناء القدرات، وتوفير الموارد التعليمية الغنية، وبناء المنصات المعرفية المتطورة؛ ليصب ذلك في تحقيق هدفها الرئيسي؛ وهو تمكين هذه الدول لمواجهة تحديات المياه بثقة واقتدار.

دعونا نرحب بضيفنا المميز، داميان إنديج، خبير بناء القدرات في Cap-Net UNDP، إحدى الركائز الأساسية لشبكة GWEN. يسعدنا انضمامك إلينا، داميان.

داميان: شكرًا جزيلًا لكِ، شيرين! إنه لشرف كبير أن أكون معكم اليوم. أشكركم على هذه الدعوة الكريمة.

شيرين: ممتنون لتواجدك معنا، داميان!

نتشرف اليوم أيضًا بحضور ضيفنا المميز؛ جون إيتجن، الرئيس التنفيذي ل Project WET، الذي يروي قصة الماء بأسلوبٍ ساحر.

Project WET هو بذرة أُلقيت عام 1984، لتزهر اليوم بأشجار المعرفة. يهدف هذا المشروع إلى تعزيز فهم التحديات المائية العالمية وإلهام حلول مبتكرة على المستوى المحلي والعالمي. يقدم المشروع موارد تعليمية غنية متاحة في أكثر من 80 دولة، وقد ألهم ملايين المعلمين ليكونوا سفراء للمياه حول العالم.

يعمل Project WET مع شبكة واسعة من الشركاء تتخطى 90 شريكًا حول العالم، ليجعل تعليم المياه متاحًا للجميع، من القرى النائية إلى المدن الصاخبة. أهلًا بك معنا، جون!

جون: شكرًا جزيلًا لكِ، شيرين، إنه لشرف كبير أن أكون هنا. ويسعدني اللقاء بك، داميان. أتطلع إلى حوار مثمر!

شيرين: رائع، نود البدء باستكشاف ذلك التحدي المُلح الذي يطارد التعليم بوجه عام وتعليم المياه على وجه خاص، ألا وهو الفجوة الهائلة بين المعرفة النظرية والتغيير السلوكي.

ولكن قبل الغوص في هذا العمق، أود أن أطرح سؤالًا يطرق باب النقاش. كيف ترون تصور الجمهور لتعليم المياه؟ هل يرون فيه فرصة لتحسين حياتهم أم يرونه مجرد معلومات نظرية بعيدة المنال؟

داميان: سؤال في غاية الأهمية، شيرين. يتحدث الجميع عن الماء، ويدركون حاجتنا الملحة إلى فهمه، لكن للأسف، غالبًا ما تظل المعرفة به سطحية للغاية. نحن، المتخصصون في علوم المياه، نغوص في أعماق هذا العالم الساحر، نعرف أن الماء شريان الحياة للبشرية جمعاء، وأن فهمه يتطلب نظرة أشمل بكثير مما عليه الأمر الآن.

لكن -بواقع خبرة أكثر من عشرين عامًا في مجال تعلم المياه- فمن المؤسف أن الكثيرين يرون الماء مجرد عنصر روتيني في حياتهم، مما يجعل اهتمامهم به يقتصر -على سبيل المثال- على التفكير بإغلاق الصنبور عند عدم استخدامه، إلخ. من ناحية أخرى، هناك من يتناول الموضوع على نحو سلبي، يتحدثون عن النفاذ الحتمي لمياهنا، والحروب المائية القادمة. هذا التخويف يولد القلق، ويعيق أي تقدم. لكن، ما يبعث فينا الأمل هو رؤيتنا -في كثير من الأحيان- رغبة حقيقية في التعلم.

شيرين: شكرًا جزيلًا لك، داميان، على هذه الرؤية الشاملة. أود سماع رأيك، جون.

جون: داميان محق تمامًا. التحديات كثيرة، ومنذ ثلاثين عامًا في هذا المجال، وأنا ألاحظ الاستهلاك المفرط للمياه دون وعي. الكثيرون لا يدركون من أين يأتي الماء الذي ينساب بين أيديهم بسهولة.

عندما أسأل الناس عن أول من علمهم ركوب الدراجة، يتذكر الجميع تفاصيل ذلك بدقة. لكن عندما أسألهم عن من علمهم غسل الأيدي، يقف الجواب على حلق الكثيرين؛ فتجد شخصًا واحدًا فقط من ضمن ثلاثين شخصًا يمكنه الإجابة عن هذا السؤال، وكأن غسل الأيدي أمر بديهي، لا يتطلب تعليمًا.

لكن الحقيقة غير ذلك، ففي كثير من الأماكن حول العالم، غسل الأيدي ليس عادة راسخة. هذا يوضح لنا مدى تجاهلنا لأهمية الماء في حياتنا اليومية، لصحتنا ورفاهيتنا واستدامة كوكبنا.

شيرين: هذه مقدمة رائعة للسؤال القادم الذي يربط بين المعرفة وتغيير السلوك. والآن أعود إلى داميان. بناءً على خبرتك مع برامج Cap-Net UNDP وشبكة GWEN، برأيك، ما هي بعض الاستراتيجيات الفعّالة لسد هذه الفجوة وترجمة المعرفة النظرية إلى أفعال سلوكية حقيقية؟

داميان: أحد الأشياء التي يجب أن نقوم بها من منظور المتخصصين في مجال التعليم هو أن نحاول بذل جهدنا لإدماج هذا العنصر داخل المشاريع المختلفة. ما زلت أرى أنه في كثير من الأحيان، يتم ترك التعليم المتخصص في قضايا المياه ليكون آخر مكونات أي مشروع، وآخر ما يتم مناقشته والحديث عنه، ما يفقدنا الفرص لتحويل كل جانب من جوانب أي نشاط إلى نشاط تعليمي مميز وفعّال. إننا نفقد فرصة الفهم العميق لما يحدث لمياهنا، ونفقد فرصة تقوية المهنيين وجميع الجهات المعنية التي تشارك في المشاريع المختلفة.

الأمر الآخر الذي يجب علينا القيام به هو محاولة قبول أن التعليم يجب أن يغطي مستويات عديدة ومختلفة. مستوى التعليم الرسمي، مستوى التعليم غير الرسمي، التعليم في المدارس للأطفال، التعليم للمعلمين، التعليم للمهنيين والجامعات، وفي مختلف التخصصات. التعمق في قضايا المياه ليس فقط مسألة مهمة لمهندسي المياه، بل هو مسألة تخص العديد من المهنيين المختلفين.

واستراتيجية أخرى مثيرة للاهتمام هي العمل وفقًا لنهج "الاستجابة للطلب". أولًا، نحتاج إلى معرفة ما هي احتياجاتكم، وفي أي مجال تعملون. نحتاج إلى الاتفاق على بعض القواعد المشتركة، والاتفاق على بعض المؤشرات، ومن هذه المؤشرات، نضع التوقعات للتغيير، لنتمكن من تحديد ما إذا كان ما نقوم به يسير في الاتجاه الصحيح أم لا. ويكون لدينا مؤشرات لقياس تلك التغييرات المتوقعة. بهذه الطريقة، نأمل أن نحظى بمزيد من الفرص لتحقيق تأثير ملموس على تلك التغييرات السلوكية التي نطمح إليها.

شيرين: شكراً لك، داميان! جون، هل ترغب في التعليق على ذلك؟

جون: بالطبع، أود ذلك! داميان محق. أنا وهو في مجال التعليم المائي لفترة طويلة بما يكفي لنعرف أن الكلام المزين شائع جدًا. أود أن أشارككم أنه غالبًا عندما أكون في المؤتمرات العالمية الخاصة بالمياه، ألاحظ أن التعليم يأتي في كل جلسة عامة، وفي كل خطاب رئيسي.

لقد رأيت الأطفال يُقدمون على المنصات للحديث عن مستقبل المياه، وكيف أن التعليم للشباب مهم جدًا. ولكن الحقيقة هي أنه عندما يتعلق الأمر بالالتزامات التي تُقطع والتمويل الذي يأتي لتلك الالتزامات، فإنها غالبًا ما تكون ناقصة، وهذه معركة كنا نحاربها لفترة طويلة، ونسعى جاهدين لرفع الوعي بقيمة التعليم المائي كحل ضمن طيف الحلول. عندما يتعلق الأمر بفهم الأفكار وأيضاً تنفيذها وتسويقها اجتماعيًا، يلعب التعليم دورًا مهمًا للغاية.

شيرين: هذا يفتح آفاقًا جديدة حول العلاقة بين المعرفة والتغيير السلوكي. جون، مع كل هذه التحديات، بالتأكيد قد جربتم العديد من الطرق لتوعية الجمهور وإيجاد أساليب تعليمية جذابة، هلّا شاركتنا بعض الأمثلة على هذه الطرق التي وجدتموها فعّالة في تجربتكم؟

جون: بالتأكيد، فنهج Project WET يقوم على المشاركة والتفاعل. هناك العديد من الطرق التي يتعلم بها الأطفال والكبار، وقد وجدنا أن أحد أكثر الطرق نجاحًا -ليست المحاضرات أو عروض الباوربوينت التقليدية أو القراءة فقط- بل من خلال دمج هذه العناصر في منهجية تفاعلية عملية.

نعمل بجد لإنشاء أنشطة من قِبل المعلمين وللمعلمين، ومن قِبل المربين، للمربين؛ بحيث يكون هناك جزء جذّاب- أود أن أسميه "التعلم بالاسكتشاف". سأعطيك مثالًا؛ يمكنني أن أخبرك بمراحل دورة المياه وأرسمها على السبورة، صحيح؟ لكن ماذا يحدث إذا سمحنا للأطفال والكبار -على حد سواء- بالتعلم بطريقة أكثر تفاعلية؟ نتبنى طرق أكثر إبداعًا- على سبيل المثال- عن طريق رمي النرد والانتقال من محطة إلى أخرى. كل رحلة يتحركون فيها من المحيط إلى السحب إلى النهر إلى النبات إلى الحيوان وما إلى ذلك، كل هذه الرحلات فريدة من نوعها. نقوم بشيء بسيط مثل رسم هذه الرحلة من خلال الخرز على خيط ليصبح سوارًا. لذا ليس فقط لديك العلم الذي تتحدث عنه، ولكن لديك أيضًا هذا الانطباع الدائم في السوار الذي سيبقى حول معصمك. هذا مثال بسيط للغاية على طريقة مختلفة لتعليم دورة المياه.

ليست العملية مصمتة كما يتعلم معظمنا؛ بل هي أشبه بنظرية تفاعلية تتسم بالحركة ذهابًا وإيابًا. إشراك الناس ودعوتهم لاكتشاف التعلم بأنفسهم عادةً ما يكون رحلة طويلة ومعقدة تتطلب فهمًا عميقًا، بخلاف مجرد الاستماع إلى محاضرة بسيطة. هذا هو النهج الذي نتبعه حقًا، وهو ما يجعل العملية أكثر فعالية.

شيرين: شكرًا لك، جون! بناءً على ما قلته أنت وداميان، من المهم حقًا التعامل مع التحديات التي تواجه تعليم المياه على نحو مباشر، بل ونمتد للتحديات الأخرى؛ مثل قلة التمويل والاختلافات الثقافية. من الضروري فهم تعليم المياه وتبني أساليب جديدة للتعليم. كما ذكرت، التعليم التقليدي المعتمد على العروض التقديميه مثل الباوربوينت لا يكون فعّالًا في سياق تعليم المياه. 

وهذا يقودنا إلى النقطة التالية: لتحقيق النجاح المطلوب في مجال تعليم المياه، نحتاج إلى التعاون بين مختلف المنظمات لتوحيد الجهود والرؤية المشتركة لتحقيق تقدم ملموس.

داميان، هل يمكنك أن تخبرنا المزيد عن شبكة GWEN، وكيف انضمت المنظمات الرائدة الأربع المشاركة في GWEN؛ وهي UNESCO وIHE Delft و Cap-Net UNDP و SIWI، لتكاتف الجهود لتعزيز جهود تعليم المياه على مستوى العالم؟

داميان: لدينا سنوات من العمل المشترك، لذا نحن نعرف بعضنا البعض جيدًا. في العام الماضي، عام 2023، عُقد اجتماع عالمي للأمم المتحدة حول المياه في نيويورك في شهر مارس، وشارك فيه أكثر من ألف مشارك. وكما نعلم جميعًا، هناك إطار عمل عالمي لتحقيق أهداف التنمية المستدامة، من بينها جدول أعمال المياه.

في ذلك الاجتماع، طُلب من المشاركين تقديم التزاماتهم، وهنا اجتمعت UNESCO وIHE Delft و Cap-Net UNDP و SIWI معًا، وأكدوا على أهمية العمل سويًا في مجال تعليم المياه، وأنه يمكنهم تقديم مساهمة قيّمة معًا. هكذا بدأت شبكة GWEN. بدأنا العمل عليها العام الماضي، لكن التعاون بين الشركاء قد امتد لعقود قبل ذلك، ونتطلع للاستمرار في هذا الاتجاه نظرًا للعديد من الأمور التي يمكن إنجازها معًا.

بالعودة إلى النقطة السابقة المتعلقة بالتعاون، فإن التعاون في مجال المياه ضروري للغاية؛ فالماء نفسه يمثل لغة التعاون على مستوى العالم. يمتد تأثير الماء إلى جميع جوانب المجتمع وجميع الأنشطة البشرية والمهن المختلفة. لذلك، لا يمكن لأي شخص بمفرده أن يدرك جميع أبعاد المياه أو يمتلك جميع المهارات والكفاءات المطلوبة في مختلف المجالات المتعلقة بالمياه. لا يمكنني تقديم فصل دراسي شامل حول المياه لأنني لا أملك المهارات الكافية لتغطية جميع جوانبها.

الطريقة الصحيحة لتحقيق ذلك هي من خلال التعاون. هذا هو الفهم الأساسي. يجب أن يعكس نهج تعليم المياه الطريقة التي تعمل بها المياه نفسها. لهذا السبب، يرتبط تعليم المياه والتعاون على نحو وثيق، ولديهما الكثير ليقدمانه معًا.

بالإضافة إلى ذلك، هناك احتياجات كبيرة في جميع أنحاء العالم تتعلق بالمياه، مما يجعل من الضروري أن نتحد ونتعاون وندعم بعضنا البعض. التعاون يساعدنا في سد الفجوات واستكمال المهارات والقدرات التي يمتلكها كل منا. معًا، يمكننا تحقيق المزيد.

هذا ما تمثله شبكة GWEN؛ فهي تهدف إلى القيام بالمزيد، وزيادة الكفاءة، والاستفادة القصوى من الموارد المتاحة في ظل التحديات الصعبة التي يواجهها العالم حاليًا، وتقديم مساهمات استباقية لمواجهتها.

شيرين: جميل جدًا وملهم حقًا، فقد كان ذلك رائعًا عندما قلت إن التعاون يكمن في جوهر الماء. الأنهار تجري بين الدول، مما يدفع الدول إلى التعاون. الماء يتواجد في جميع القطاعات ويمس جميع جوانب الحياة البشرية ويستخدمه الجميع. كان هذا منظورًا جميلًا حقًا.

جون، Project WET لديه شبكة واسعة تضم أكثر من 90 منظمة شريكة حول العالم. هذا عدد كبير جدًا. هل يمكنك توضيح كيف تعزز هذه التعاونات تأثيرProject WET في تعزيز جهود التعليم المائي؟

جون: بالتأكيد! أولًا، أريد أن أشكر داميان وفريقه لأن نموذج GWEN يمثل قمة التعاون لجمع أفضل وألمع العقول في مجال التعليم المائي للعمل معًا لإحداث تأثير حقيقي على مستوى العالم. جمع هذه المنظمات الأربع معًا هو خطوة قوية جدًا وأنا متحمس للغاية لما يمكن أن تحققه في المستقبل. أتطلع إلى رؤية إنجازات عظيمة، داميان.

نموذج Project WET يتبع نهجًا مشابهًا حيث نبحث عن الأشخاص الذين يعملون حاليًا في مجال تعليم المياه، ويرغبون في استخدام مناهجنا وموادنا لتحقيق أهدافهم. إحدى أكثر الطرق نجاحًا التي وجدناها لتحقيق ذلك هي اتباع نهج متعدد الطبقات.

على سبيل المثال، في أوغندا، عملنا مع وزارة المياه كشريك رئيسي، وكانت وزارة التعليم شريكًا ثانويًا. الأهم من ذلك، كان لدينا العشرات من المنظمات غير الحكومية الصغيرة ودور الأيتام والمدارس التي شاركت كشركاء وساعدت في التنفيذ على المستوى المحلي.

اليابان مثال آخر؛ مؤسسة النهر هي الشريك الرئيسي لنا هناك، ولديهم شراكات في كل محافظة في جميع أنحاء اليابان، مما يجعلها منفذًا محليًا قويًا لبرامج التعليم المائي.

لكن لنكن صريحين، Project WET ليس البرنامج الوحيد المتاح ولا نتوقع أن نكون كذلك. نحن نرحب بجميع البرامج الرائعة الأخرى الموجودة. نأمل فقط أن يساعد ما نقدمه في تحسين الفهم العام للمياه وجعل الناس أكثر وعيًا بأهمية المياه في المستقبل. وهذا هو السبب في أن الشراكات تعمل بشكل فعال.

بالنسبة لي، الأمر يتعلق بالعطاء أكثر من الأخذ. وإيجاد هذه الطبقات يساعد حقًا في جعل المواد والتعليم تصل إلى الناس بشكل فعّال بدلًا من البقاء على مستوى واحد. وأعلم أن هذا هو أيضًا نهج GWEN.

شيرين: هذا مثير للإعجاب للغاية. وقد سمعت منك عن مشاريع في بلدان مختلفة من اليابان إلى أوغندا. ذكرت أيضًا أن لديك مشاريع حول العالم، وهذا يقودني إلى سؤال عن إحدى قيمكم وهي الشمولية. أتساءل كثيرًا كيف تقومون بأقلمة الموارد التعليمية لتكون ملائمة ثقافيًا للدول المختلفة التي تذهبون إليها، وكيف تتعاملون مع تحديات المياه التي تواجهها كل منطقة، نظرًا لأنها تختلف بشكل كبير؟ مهتمة بشكل خاص بأمثلة من دول حوض النيل- على سبيل المثال لا الحصر.

جون: نعم، سأجيب على وجهة نظرك بشأن اختلاف تحديات المياه من منطقة إلى أخرى. من وجهة نظري، تحديات المياه متشابهة إلى حد ما. هناك قضايا متشابهة مثل الجفاف، والفيضانات، وندرة المياه. لكن السياسات تختلف والثقافات تختلف.

لكنني سأقول أيضًا إن التحديات التعليمية متشابهة إلى حد كبير. المعلمون يعملون بلا كلل وغالبًا ما يتقاضون رواتب منخفضة، والبنية التحتية للمدارس تحتاج إلى تحسين. لقد رأيت أوجه تشابه أكثر من الاختلافات في رحلاتي.

لتلبية هذه التحديات، نحتاج إلى التأكد من أن المواد التعليمية التي نقدمها لها معنى وقيمة حقيقية للأشخاص الذين سيستخدمونها. لذلك، نبدأ دائمًا من وجهة نظر المستخدمين النهائيين. وكما ذكرت سابقًا، نقوم بتصميم المواد التعليمية بواسطة المعلمين ولصالح المعلمين.

في كل بلد نعمل فيه، نعقد ورش عمل تجمع بين المعلمين المحليين، والمنظمات غير الحكومية، والمسؤولين الحكوميين، والخبراء بهدف تقييم المواد التعليمية الموجودة بالفعل لتناسب احتياجات المجتمع المحلي، كما نقوم بإنشاء مواد جديدة لسد الثغرات التعليمية الموجودة.

سأعود إلى مثال أوغندا. كنا نقوم بتطوير مواد حول تعليم المياه في شرق إفريقيا. جمعنا 50 شخصًا معًا لمدة خمسة أيام، وقضينا الكثير من الوقت في تطوير الدروس المختلفة التي لدينا.

لدينا نشاط يسمى Idea Pools يدفع هذه العملية ويسمح لنا بجمع المفاهيم الكبيرة معًا لتشكيل أفكار مشتركة تتحول في النهاية إلى دروس حول المياه. كل مجموعة من هذه المجموعات تصبح درسًا جديدًا. في نهاية الورشة، أنتجنا دروسًا رائعة، تم تضمينها في أدلة المعلمين وكتب الطلاب.

لكن كان هناك شيء مفقود. أحد المشاركين من كبار السن في ورشة العمل قال إننا نسينا كيف ينقل الأفارقة المعرفة؛ نسينا الأمثال. فقبل وجود الكلمة المكتوبة، كانت القصص هي الطريقة الأساسية لنقل المواعظ.

لذلك، قمنا بتضمين درس حول الأمثال، وهذا أصبح نشاطي المفضل من بين 350 نشاطًا لدينا. لقد بدأت بجمع الأمثال من البلدان المختلفة التي زرتها، وآمل أن يتم جمعها في كتاب يومًا ما.

كان استخدام الأمثال مذهل حقًا. على سبيل المثال، هناك مثل يقول: "القرية بدون شيوخ مثل البئر بدون ماء." نحن نشجع الطلاب ليس فقط على دراسة الأمثال الموجودة، ولكن أيضًا على إنشاء أمثالهم الخاصة. ما هي الرسالة التي يرغبون في توصيلها؟ وكيف يمكنهم صياغتها في شكل أمثال ليشاركوها مع زملائهم وأقرانهم؟

شيرين: رائع حقًا، هذا مثير للغاية. وآمل حقًا أن يمكننا الاطلاع على هذا الكتاب قريبًا. سيكون جيدًا حقًا أن نجمع كل هذه القصص من جميع أنحاء العالم.

داميان ، من مناقشاتنا الآن ، من الواضح جدًا أن التعاون يجعل الأمور تسير على نحو أكثر سلاسة. لكنني أتساءل ، هل يفيد المعلمين أيضًا على المستوى الشخصي؟ 

داميان: نعم بالتأكيد! سأخبرك سر صغير -دعونا نقول إن جميع المعلمين يعرفونه- نحن، الذين لدينا دور كمعلمين، نكون دائمًا من يتعلمون أكثر. هذا هو ما يحدث بالفعل.

نتعرف على زملاء مختلفين من بلدان متنوعة، كما ذكر جون للتو. لدينا وصول مباشر إلى هذا النوع من الحكم التي شاركها جون معنا. لذلك، نحن نعمل حقًا على تحسين أنفسنا ونكون متواضعين لأننا ندرك كم أننا لا نعرف عن الحياة والأشياء. نتعلم ذلك من زملائنا، ومن تجاربنا، ومن الاستماع والتعلم من المشاركين أنفسهم.

لذلك، بالطبع، يُعتبر التعاون أحد العوامل الرئيسية لنجاح أنشطة التدريب، وللتعلم المستمر، بل وتعزيز مهارات المعلمين أنفسهم.

شيرين: شكرًا لك، داميان! حسنًا، جون، مع Project WET الذي يعمل في أكثر من 80 دولة، فإن ضمان الوصول إلى الجميع يتطلب الكثير من الإبداع. هل يمكنك توضيح كيفية تنفيذ Project WET للمشاريع التي تستخدم وسائل مختلفة مثل الفن والموسيقى أو الأفلام لجعل التعليم المائي أكثر جذبًا وإتاحة للوصول إلى جمهور أوسع؟

جون: بالتأكيد. كما ذكرت سابقًا، لدينا طرق تدريس تفاعلية، ونحن نشجع بشدة استخدام الفنون والموسيقى والمسرح في جميع دروسنا.

وهناك بعض الأمثلة الرائعة على كيفية المضي قدمًا في ذلك. في الولايات المتحدة ، هناك برنامج -إنه ليس برنامج Project WET- لكنهم يستخدمون مواد Project WET لدفعها قدمًا.

هذا البرنامج يُسمى "نهر الكلمات". وهي مسابقة شعرية سنوية يقدم فيها الطلاب الفن والشعر، وأحيانًا الموسيقى المتعلقة بالأنهار بشكل أساسي. هذه المسابقة تستهدف طلاب المرحلة المتوسطة والثانوية الذين يقدمون أعمالًا فنية. إنها فرصة رائعة، وتعد ولاية جورجيا راعيًا قويًا لهذه المسابقة، حيث تشهد آلاف المشاركات كل عام. هذا مثال واحد فقط.

مثال آخر لدينا هو كتاب طلابي بعنوان (عصا المطر - The Rain Stick)، تم اختياره من قبل المسرح الوطني للأطفال في الولايات المتحدة، واعتمادًا على هذا الكتاب، أنشأوا مسرحية جالت أنحاء البلاد.

تم اختيار نفس الكتاب من قبل معهد المكفوفين الذي أنشأ نسخة برايل من هذا الكتاب حول عصا المطر. عصا المطر، كما نعرف، هي أداة موسيقية مصنوعة من الخيزران تُستخدم لجلب صوت المطر إلى داخل الفصل الدراسي. كانت هناك قصة كاملة حول قيمة الماء وأهميته في حياتنا مرتبطة بهذه الآلة الموسيقية التي نشأت في غرب إفريقيا.

وهذه القصة المعقدة والمشوقة أصبحت أداة تعليمية، ليس فقط للأطفال ولكن أيضًا للقراء وللمكفوفين أيضًا، وهو ما كان جزءًا مثيرًا حقًا بالنسبة لنا.

شيرين: شكرًا لك، جون! أعتقد أنه من خلال الأسئلة السابقة ، استكشفنا سويًا أهمية التعاون في سياق شبكة GWEN و Project WET. هذا يعطي منظورًا حقيقيًا أن التعاون يؤدي إلى تقدم ملموس. 

مع اقترابنا من نهاية هذه الحلقة، أود أن  أطرح سؤالًا قد يمضي بخيالكما بعيدًا بعض الشئ. حاولا التفكير في موقف مفاجئ واجهتماه في أثناء تنفيذ مشاريع التعليم المتعلقة بالمياه على مدار سنين خبرتكم. شاركا معنا لحظة محددة حدث فيها شيء غير متوقع في عملكما. يمكننا أن نبدأ بك، داميان، ثم ننتقل إلى جون.

داميان: نعم، شكرًا. يمكنني ذكر ثلاثة أشياء صغيرة على مستويات مختلفة جدًا. الأول هو أنه عندما بدأت Cap-Net، كان مفهوم إدارة الموارد المائية المتكاملة جديدًا حقًا. كان الناس لا يزالون يتحدثون عن التعريف. ثم رأينا أنه مع مرور الوقت، بدأ يتحدث الجميع عن IWRM كما يتحدث الجميع عن WASH. وقد قدمنا ​​مساهمة كبيرة لحدوث ذلك. أيضًا، المساعدة في تضمين أو تطوير دورات الماجستير في IWRM والبحث وغيرها الكثير. هذا شيء نحن فخورون به للغاية.

الشيء الثاني الذي أود ذكره هو أننا نقوم حاليًا في Cap-Net بمئات الدورات التدريبية عبر الإنترنت. وبدأت أرى أن الأشخاص على LinkedIn ينشرون شهاداتهم - شهادات اجتياز الدورات التدريبية الخاصة بهم. بالنسبة لنا، إنها مجرد دورة تدريبية قصيرة. ولكن بدأنا الحصول على ردة فعل من الناس وبدأنا نرى مقدار ما تعنيه هذه الدورات للأشخاص المختلفين. لكي نكون صادقين، فهي ليست دورة ماجستير، إنها ليست دكتوراه، إنها دورة تدريبية قصيرة عبر الإنترنت.

ومع ذلك، عندما أرى الناس يشاركون مشاعرهم مثل "أنا سعيد لأنني حصلت على هذه الشهادة!"، أدرك حينها مدى تأثير هذه الدورات في حياتهم. وكيف أن الأمور التي نقدمها تتيح لآلاف الأشخاص حول العالم الوصول إلى المعرفة التي لم تكن متاحة لهم في السابق. قبل عشر أو خمس عشرة سنة، كان على الناس أن يسافروا بالطائرة لحضور ورشة عمل، مما جعل عدد المشاركين يقتصر على حوالي خمسين شخصًا محظوظًا على الأكثر. الآن، لدينا عشرات الآلاف من الأشخاص الذين يمكنهم الوصول إلى هذه المعرفة، وهذا أمر مذهل حقًا.

بالإضافة إلى ذلك، نحن نقوم بممارسات الرصد والتقييم، حيث نحصل على معلومات مباشرة من المشاركين لنرى كيف يؤثر هذا الوصول إلى المعرفة في حياتهم وأماكن عملهم، كما نرى كيف يطبقون ما تعلموه في أنشطتهم اليومية. هذا الأمر يعطينا حافزًا كبيرًا للمضي قدمًا، لأنه يثبت لنا أن ما نقوم به يُحدث فرقًا حقيقيًا.

شيرين: شكرًا لك، داميان! وماذا عنك، يا جون؟

جون: داميان، من الرائع أنك ذكرت هذا! لقد التقيت بالعديد من الأشخاص في رحلاتي الذين يفخرون بشهاداتهم من الدورات القصيرة من IHE. في رأيي، لا يوجد عدد كافٍ من معلمي المياه في العالم. فكلما قابلت واحدًا منهم، يكون متحمسًا للغاية للقاء الآخر، وكأننا مخلوقات نادرة مثل وحيد القرن. لذا، سأستخدم هنا مستويين مختلفين للحديث عن ذلك.

أريد أن أبدأ بحوض النيل، شيرين، إذا كان ذلك ممكنًا. لقد ذكرت الورشة التي أُقيمت في أوغندا، حيث قمنا بتطوير مواد تعليمية لشرق إفريقيا. في التدريب الأولي وورشة العمل، كان هناك معلم من مدرسة في منطقة بحيرة فيكتوريا حيث يقع مطار أوغندا.

في عام 2007، شهدت تلك المنطقة انتشارًا كبيرًا لوباء الكوليرا، مما أدى إلى انخفاض عدد الطلاب في المدرسة من 2000 إلى 400 طالب. بعد ذلك، قاموا بتطبيق أحد برامج Project WET، وهو عبارة عن نادي بيئي للشباب لزيادة الوعي المجتمعي. ونتيجة لذلك، ارتفع معدل غسل الأيدي من 5% إلى 38%. كذلك، فإنهم أدركوا أن الصنبور الوحيد الذي كان لديهم في المدرسة لم يكن كافيًا للطلاب، فقاموا بإنشاء نظام لجمع مياه الأمطار على سطح المدرسة، مما أدى إلى خفض فاتورة المياه من 600 دولار إلى 38 دولارًا شهريًا. تخيل كم يمكن أن يساعد ذلك في مدرسة كهذه!

لدينا تقارير مذهلة من الممرضات في هذه المدارس تؤكد انخفاض معدلات الغياب المرتبطة بغسل الأيدي. وهذه النتائج تُلاحظ في جميع أنحاء شرق إفريقيا وأوغندا.

أما القصة الثانية فهي خارج حوض النيل، في اليابان تحديدًا. لقد التقيت بالعديد من المهندسين والخبراء التقنيين هناك الذين يفتخرون بشهاداتهم من Project WET لدرجة أنهم يضعونها على بطاقات عملهم، وهذا يُظهر أهمية هذه الشهادات بالنسبة لهم.

أخيرًا، أريد أن أتحدث عن جمهور مختلف قليلًا في عالم التعليم المائي، والذي يتم تجاهله في أغلب الأحيان، وهو الشركات التي تتبنى التعليم المائي لتحقيق أهداف الاستدامة. عملنا مع شركة Levi Strauss & Co، و Levi's Jeans، و 501s والعديد من الشركات الأخرى التي طلبت منا مساعدتهم في إشراك موظفيهم في أنشطة تركز على الحفاظ على المياه. لذا، قمنا بتعليمهم بعض الأنشطة الخاصة بنا، وشاركوا بها في المدارس ومجموعات الشباب. لقد أحبوا التجربة كثيرًا لدرجة أن المسؤول عن الاستدامة في الشركة تعهد أمام البيت الأبيض بتدريب 100% من موظفي "Levi's" حول العالم في السنوات الأربع المقبلة، وقد نجحنا في ذلك.

لقد قمنا ببناء أبطال داخل  "Levi's"، حيث لم يقوموا فقط بتدريب موظفيهم علىProject WET، بل قدموا أيضًا الدعم لمجتمعاتهم المحلية في سريلانكا وكمبوديا وهايتي، حيث كانوا يعلمون الناس عن المياه والنظافة في مناطق كانت تعاني من مشاكل كبيرة في هذا المجال.

أود أن أختتم حديثي بالقول إن التعليم المائي ليس مخصصًا فقط للخبراء، بل هو أيضًا للآباء والموظفين. لقد قمنا بتغيير شعارنا من "تعليم المياه للمعلمين" إلى "تعليم المياه اليوم" لأننا نؤمن بأن الجميع يمكن أن يكونوا مربين للمياه. كل شخص لديه فرصة لإحداث فرق في هذا العالم من أجل المياه.

شيرين: هذا مذهل. شكرًا جزيلًا للمشاركة!

مع اقترابنا من نهاية هذه الحلقة، يخطر ببالي الاقتباس الذي تعلمناه عندما كنا أطفالًا ، "في الاتحاد قوة". أستشعر معناه الآن كما لم أستشعره من قبل عندما تحدثنا عن التعاون، وعن الشمولية، وعن الاتحاد معًا كمنظمات. كيف لمثل بسيط أن يكون له مثل هذا التأثير الكبير في تعزيز جهودنا!

شكرا لكما، داميان إنديج، وجون إيتجن على هذا الحديث الملهم!

داميان: شكرًا جزيلًا لكِ. كان من اللطيف أن أكون هنا معكما اليوم!

جون: شكرًا لك، شيرين. شكرًا لك، داميان. لقد تعلمت من هذا النقاش كما أتعلم في كل مرة تتاح لنا فرصة المشاركة في التعليم. شكرًا لك على مشاركة تجاربك، داميان.

شيرين: شكرًا لكما!

في الحلقة الأولى من "H2Know"، استكشفنا معًا أهمية جعل التعليم المائي متاحًا للجميع. تعرفنا على قوة التعاون وكيف يمكن أن يساهم في تحقيق هذا الهدف على نحو ملموس. شاركنا ضيوفنا الرائعون، داميان إنديج من GWEN وجون إيتجن من Project WET، برؤاهم وتجاربهم القيمة، حيث ألقوا الضوء على التحديات والفرص المدهشة التي يمكن أن يجلبها التعاون إلى مجال التعليم المائي.

شكرًا لكم على متابعتكم لـ"H2Know". محدثتكم، شيرين الوتار، وآمل أن تكونوا قد استمتعتم برحلتنا في استكشاف جوهر التعاون في تعزيز جهود التعليم المائي.

لكن رحلتنا لا تنتهي هنا، فالأعماق بعيدة وما زال هناك الكثير لاستكشافه.

انتظرونا في الحلقة القادمة، حيث سيكون معنا ضيف مميز للغاية - ضيف استثنائي حقًا! في غضون ذلك، تابعونا عبر منصاتكم المفضلة حتى لا تفوتكم هذه الحلقة الاستثنائية. ألقاكم في الحلقة القادمة!

• Amharic
  
  ሼሪን (Sherine): እንኳን ስለ ውሃ ባህል ያለዎትን ግንዛቤ ለማሳደግ መዳረሻዎ ወደ ሆነው H2Know ፖድካስት በሰላም መጡ! እኔ አቅራቢ ሸሪን ኢል ዋታር (Sherine El-Wattar) በዚህ ተከታታይ ክፍል የመጀመሪያ የሆነውን H2Know ፖድካስት በመምራት እቆያለሁ።
  
  ይህ የተለመደ የውሃ ፖድካስት አይደለም። ይህ በተለየ መልኩ ፈሳሽ የሆነውን የተፈጥሮ አካል በልባችን፣ በትውስታችንና በጥበባዊ አገላለፃችን ላይ እንዴት ተፅዕኖ እንደሚፈጥር ለመዳሰስ ለየት ባለ መልኩ የቀረበ ነው።
  
  እውነቱን ለመናገር ፣ ትምህርት አንዳንድ ጊዜ እንደ ስፖርት መመልከት አይነት ስሜት አለው፣ አይደለም እንዴ? ፕሮፌሰሮች ያስተምራሉ ፣ ተማሪዎች ማስታወሻ ይይዛሉ ፣ እና እውቀት በጣም ለተመረጡት ጥቂቶች ብቻ የተያዘ ይመስላል ፣ ነገር ግን ትምህርት በተለይም ደግሞ እንደ ውሃ ላለ መሠረታዊ ነገር ወሳኝ ሊሆን እንደሚችል ብነግራችሁስ? አስቡት ሁላችንም ውሃን በየቀኑ እንጠቀማለን፤ግን ይህን ውድ ሀብት ምን ያህል እንረዳዋለን? ጉዞውን፣ ባህላዊ ጠቀሜታውን ወይም ጥበባዊ አነሳሱን ለማድነቅ ቆም ብለን እናውቃለን?
  
  ውሃ ከH2O የበለጠ ነው! ውሃን መረዳት እራሳችንን መረዳት ነው። እንዲሁም በዙሪያችን ያለውን ዓለም መረዳት ነው። ችግሩ የውሃ ትምህርት ብዙውን ጊዜ እንደ ሚስጥራዊ ማህበረሰብ ፣ በቴክኒካዊ ቃላት እና ውስብስብ ገለፃዎች የተሞላ ነው።
  
  ለዚያም ነው በH2Know ውስጥ ያለነው ፣ የልዩነት ስሜትን ለመቅረፍ እና የውሃ ትምህርትን ለሁሉም አካታች እና ተደራሽ ለማድረግ!
  
  የኋላ ታሪክዎ ወይም የእውቀት ደረጃዎ ምንም ይሁን ምን የውሃ አስተማሪ መሆን ይችላሉ። እኛም በዚህ ጉዞዎ ላይ አጋዥ እንሆኖታለን!
  ዛሬ የውሃ ትምህርትን ዋና ገጽታ እንመረምራለን ፣ በአዲስ እይታ እንመረምራለን፤ ለህዝብ ተደራሽነት ከመሆን አተያይ እና በዚህ አስፈላጊ መስክ ውስጥ ካለው የትብብር ኃይል አንፃር እንመረምራለን።
  
  በዚህ ጉዞ ላይ ሁለት ግንባር ቀደም ኃይሎች አብረውን አሉ። በመጀመሪያ ደረጃ፣የአለም አቀፍ የውሃ ትምህርት ኔትዎክ ወይም ጂ ደብልኢው ኢኤን ወይም GWEN በአጭሩ።
  GWENወደ ቁጥር 6 (SDGs no. 6) ዘላቂ የእድገት ግብ ለመድረስ ፈር ቀዳጅ ሲሆን በውሃና ንፅህና አጠባበቅ ላይ ያተኮረ ነው። በዩኔስኮ፣አይ ኤች ኢ ዴልፍት (IHE Delft) ፣ካፕ- ኔት ዮኤንዲፒ (Cap-Net UNDP) ፣እና ሲዊ (SIWI) ይመራል፣ GWENየተባበሩ ድርጅቶችን በማስተባበር የውሃ ትምህርትን በዓለም አቀፍ ደረጃ ያስፉፉል።
  
  እ.ኤ.አ. በ2023 የተጀመረው GWENዝቅተኛ እና መካከለኛ ገቢ ያላቸውን ሀገራት የአቅም ማጎልበቻ ፕሮግራሞችን ፣ የትምህርት ግብአቶችን በማቅረብ፣በውሃ ትምህርት ላይ የሚያጋጥሙ ፈተናዎችን ለመፍታት የእውቀት መድረክ እና አገራዊ ጥረቶችን በማጎልበት ይደግፋል።
  
  
  እስቲ ዳሚያን ኢንዲጂ እንኳን ደህና መጡ ብለን እንቀበላቸው። ዳሚያን በCap-Net UNDP እንዲሁም በ GWENየአቅም ማጎልበቻ ስፔሻሊስትነት ቁልፍ ሚናን ይጫወታሉ። ዳሚያን ስለተቀላቀሉን ላቅ ያለ ደስታ ተሰምቶናል።
  
  ዳሚያን (Damian)፡ አመሰግናለሁ፣ በጣም አመስግናለሁ፣ ሼሪን። እዚህ በመሆኔ ደስተኛ ነኝ።ስለ ግብዣውና ለትወውውቁ በጣም አመሰግናለሁ።
  
  ሼሪን፡ አመሰግናለሁ፣ ስለመጡ ደስ ብሎናል። አሁን ደግሞ ሁለተኛውን እንግዳችንን የምናስተዋዉቅ ይሆናል። ዛሬ በፖድካስታችን የፕሮጀክት WET ዋና ስራ አስፈፃሚ የሆኑት ጆን ኢትገንም ለውሃ ትምህርት እዚህ ይገኛሉ።
  ፕሮጀክት WET እ.አ.አ በ1984 የተመሰረተና ሰፊ ተቀባይነት ያለው ፕሮግራም ነው ፤ ዓላማው የውሃ ትምህርትን ማራመድ ፣ ዓለም አቀፋዊ ተግዳሮቶችን መረዳት ሲሆን ሀገር በቀል መፍትሄዎችን ለመፍጠር ከ80 በላይ ባሉ ሀገራት በመገኘት በሚሊየኖች የሚቆጠሩ አስተማሪዎችን አሰልጥኗል።
  WET በዓለም ከሚገኙ ከ90 በላይ ድርጅቶች ጋር በውሀ ትምህርትን ለማህበረሰቦች ተደራሽ ለማድሰግ ይሠራል። ጆን እንኳን ደህና መጡ።
  
  ጆን (John): በጣም አመሰግናለሁ ሽሪን፤ እዚህ በመገኘቶ ደስተኛ ነኝ። ውይይቱም ላይ በጥሩ መልኩ ለመሳተፍ ተስፋ አለኝ።
  
  ሼሪን: በጣም አጥሩ ፤ስለዚህ እንቀጥል።
  
  በአጠቃላይ በትምህርት እና በውሃ ትምህርት ላይ የማያቋርጥ ተግዳሮት ፣ በተለይ ደግሞ በእውቀት እና በባህሪ ለውጥ መካከል ያለውን ክፍተት በመመርመር መጀመር እንፈልጋለን።
  
  ወደዚያ ነጥብ ከማምራታችን በፊት ግን ውይይታችንን እንድንጀምርበት የምፈልገው ጥያቄ አለ።ከእርስዎ እይታ አንጻር የውሃ ትምህርት በህዝቡ ዘንድ ያለውን ግንዛቤ እንዴት ያዩታል? ሰዎች የውሃ ትምህርት ሊያገኙት የሚችሉት ነገር እንደሆነ ይሰማቸዋል ወይንስ የተለየ ነገር ነው ብለው ያምናሉ?
  
  ዳሚያን: ይህን ውይይት ለመጀመር በጣም ጥሩ ጥያቄ ነው።ብዙ ሰዎች እና ብዙ አስተማሪዎች ስለ ውሃ ያወራሉ እና ስለ ውሃ የበለጠ የማወቅን አስፈላጊነት ይገነዘባሉ። ሆኖም ፣ በብዙ አጋጣሚዎች እውቀት ማግኘት በራሱ አሁንም በጣም መሠረታዊ ሁኔታ ሆኖ የቀጠለበት ሁኔታ ነው ያለው።
  
  ስለዚህ እኛ የውሃ ሰዎች ብዙ እውቀት አለን በውሃ ላይ ብዙ መረጃ አለን። ውሃ የሁሉም ሰው ጉዳይ እንደሆነ እናውቃለን ፣ ይህ በጥሩ ሁኔታ ሀሳቤን ይገልፅልኛል። የሰው ልጅዎች እንቅስቃሴበሙሉ በውሃ የተቆራኙ መሆናቸውን እናውቃለን ፣ እናም ስለ ውሃ መማር በተለያዩ ዲሲፕሊኖች ውስጥ ውሃን ማካተት ነው።
  
  አሁን፣ በውሃ ትምህርት ከ20 ዓመታት በላይ ባለው ልምድ፣ ብዙ ሰዎች አሁንም ስለ ውሃ በዚህ መንገድ እንደሚያስቡ አይተናል። ለምሳሌ: ሠዎች ስለውሀ ሲያስቡ ጥርስ እየቦረሹ ቧንቧውን ከመዝጋት ጋር ብቻ ሲያያገናኙት ከዚህ በጠለቀ መልኩ ለመረዳት ቢያስፈልግም ነገር ግን ይህ አዳጋች አድሮጎታል።
  
  ከዚህ ጋር በተያያዘ አንዳንድ ሰዎች ፈርተው እና በጣም መሠረታዊ የሆኑ መልእክቶችን ሳይረዱ ውሃ ሊያልቅብን ነው? አለም ውሃ ልትጨርስ ነው ወይንስ ቀጣዮቹ ጦርነቶች በውሃ ላይ ሊሆኑ ነው? በማለት ይጠይቃሉ እና ያ በጣም አስፈሪ መልእክት ነው። በትምህርት ውስጥ ከምታደርጋቸው በጣም መጥፎ ነገሮች አንዱ ሰዎችን ማስፈራራት እንደሆነ እናውቃለን ምክንያቱም ሰዎች እንቅስቃሴ አልባ ሆነው ይቆያሉ እና ብዙ መስራት አይችሉም። ስለዚህ በእርግጠኝነት ለመማር ጉጉት እና ለመማር ግልጽነት አለ ነገር ግን ብዙ መስራት አለብን። በሚቀጥሉት አመታትም ልንጋፈጠው የሚገባው ፈተና ይህ ነው።
  
  ሼሪን: በጣም አመሰግናለሁ ዳሚያን።ይህ በእውነቱ ነገሩን በጥሩ መልኩ ያስቀምጠዋል። አሁን ያቀረብካቸውንም ነጥቦች በጣም አደንቃለሁ። ጆን በዚህ ዙሪያ ምን ትላለህ?
  
  ጆን: አዎ ዳሚያን ልክ ነው። ተግዳሮቶቹ ብዙ ናቸው። እኔ በ30 አመታት ውስጥ ያየሁት አንድ ነገር ውሃ እንደ ቀላል ተደርጎ ይወሰዳል እና በየቀኑ በሁሉም መንገድ እናያለን ፣ ሰዎች ምንም ዓይነት ፅንሰ-ሀሳብ የላቸውም ፣ ዳሚያን እንደተናገረው ፣ ያ ውሃ ከየት እንደሚመጣ አያውቁም።የሚያተኩሩት ቧንቧውን ሲከፍቱት መምጣቱ ብቻ ላይ እንጂ።
  
  በውሃ ትምህርት ከሰዎች ጋር ተወያይቻለሁ እና እጠይቃቸዋለሁ ፣ በልጅነትህ ብስክሌት መንዳት ማን እንዳስተማረህ ወይም ብስክሌት መንዳት ስትማር የት እንደነበር ታስታውሳለህ? እንዴ በደምብ ነዋ ትዝ ይለኛል ወድቄ ምናምን እያሉ ታሪኩን ሁሉ ያስታውሳሉ።እጅህን መታጠብ ያስተማረህ ማን እንደሆነ ታስታውሳለህ? ብዬ ስጠይቅ ከ30 ሰዎች ውስጥ አንዱ ሊነግሩኝ ችለዋል። እናቴ አስተማረችኝ ፣ ወዘተ ብለውኛል...ነገር ግን እጅን መታጠብ የዕለት ተዕለት ሕይወታችን አስፈላጊ አካል ነው።
  
  ስለ ፅንሰ-ሀሳቡ እንኳን አናስብም። እና ምናልባት ነጥቡ ይህ ነው። እናታችን በልጅነታችን ታስተምረናለች።
  ይህ ተፈጥሮአዊ ነው ፣ ነገር ግን እጅን መታጠብ የማይበዛባቸው እና የማይተገበሩባቸው እና የእለት ተእለት ህይወታቸው አካል ያልሆኑባቸውም ብዙ ቦታዎችን ጎብኝቻለሁ። ስለዚህ እንደዚህ አይነት ነጥቦች በተደጋጋሚ የተስተዋሉ ናቸው። ውሃን እንደ ተራ ነገር መውሰድ እና በዕለት ተዕለት ሕይወታችን ለጤና እና ለጤንነት እንዲሁም ለዘለቄታዊ ጥቅም ምን ያህል አስፈላጊ እንደሆነ በትክክል ያለመረዳቱ ነገር ጭምር።
  
  ሼሪን: ይህ በእውቀት እና በባህሪ ለውጥ መካከል ያለውን ትስስር እየፈጠረ ላለው ጥያቄ አመላካች ነው። አሁን ወደ ዳሚያን እመለሳለሁ: ከCap-NET UNDP እና GWEN አንፃር በእውቀት እና በባህሪ ለውጥ መካከል ያለውን ክፍተት ለመሙላት እና የውሃ እውቀትን ወደ እውነተኛ ተግባር ለመተርጎም አንዳንድ ውጤታማ ስልቶች ምንድን ናቸው ይላሉ?
  
  ዳሚያን: በውሃ ትምህርት ውስጥ ከሚሰሩ ባለሙያዎች አንፃር ልንሰራቸው ከሚገቡን ነገሮች አንዱ ይህንን መሠል አስተሳሰቦች በማንኛውም የፕሮጀክት ዑደት ውስጥ ለመክተት የተቻለንን ሁሉ ማድረግ ነው።
  
  አሁንም በብዙ አጋጣሚዎች የውሃ ትምህርት ከማንኛውም ፕሮጀክት የመጨረሻ አካል ሆኖ ሲቀር አይቻለሁ። እናም እያንዳንዷን እንቅስቃሴ መማሪያ የማድረግ እድሎችን እያጣንና ፣ ምን እየተከሰተ እንዳለ ጠለቅ ያለ ግንዛቤ ለማግኘትም ያሉ አጋጣሚዎችን ለመጠቀም የሚያስችል ብሎም ባለሙያዎችን እና በፕሮጀክቱ ውስጥ የሚሳተፉትንም ባለድርሻ አካላት በዚህ ረገድ የማጠናከር እድል እያጣን ነው።
  
  አሁንም መማርን እንደ አንድ የተገደበ ክስተት እያየን ነው ልናስቀምጠው የምንችለው፣ ተረዳችሁኝ፣ ስለዚህ በፕሮጀክቱ መጨረሻ ላይ አውደ ጥናት አለን። መማር የሚከናወነው በእያንዳንዱ ነጠላ ፕሮጀክት ውስጥ እንዲሆን መስራት አለብን። 
  
  ከዚያም እኛ ማድረግ ያለብን ሌላው ነገር ትምህርት ብዙ የተለያዩ ደረጃዎችን ያካተተ መሆኑን ለመቀበል መሞከር ነው። የመደበኛ ትምህርት ደረጃ ፣ መደበኛ ያልሆነ የትምህርት ደረጃ ፣ በትምህርት ቤት የሕፃናት ትምህርት ፣ የመምህራን ትምህርት ፣ የባለሙያዎችና የዩኒቨርሲቲዎች ትምህርት ወዘተ። በተለያዩ የሥራ ዘርፎችም ትምህርት የውሃ መሐንዲሶች ጉዳይ ብቻ ሳይሆን የብዙ ባለድርሻ አካላትና ባለሙያዎችም ጉዳይ ጭምር ነው።
  
  እና ሌላው ትኩረት የሚስበው አካሄድ ፍላጎትን መሰረት ያደረገ አቀራረብ ነው። በመጀመሪያ፣ ፍላጎቶች ምን እንደሆኑ እና በየትኛው አካባቢ እየተተገበሩ እንደሆነ ማየት አለብን። እኛ የምናደርገው ነገር በትክክለኛው አቅጣጫ እየሄደ መሆኑን፣ እነዚያን የሚጠበቁ ለውጦችን ለመለካት አመላካቾች እንዳሉን እናውቃለን እና ከዚያ በእርግጠኝነት በእነዚያ የባህሪ ለውጦች ላይ በጣም ተጨባጭ ተፅእኖ የመፍጠር እድሎች ይኖረናል ብለን እናምናለን።በዛ መልክ ነው መሄድ የምንፈልገው።
  
  ሸሪን: አመሰግናለሁ ዳሚያን! ጆን ፣የሚጨምሩት ነገር ይኖራል?
  
  ጆን፡ አዎ! ዳሚያን ትክክል ነው እሱና እኔ በውሃ ትምህርት ዙሪያ ለረጅም ጊዜ ቆይተናል መደበኛ ያልሆነ የትምህርት በንግግር ማስተላለፍ በጣም የተለመደ ነው። እኔ በተለይ በአለም አቀፍ የውሃ ዝግጅቶች ዙሪያ ብዙ ነገር መካፈል እፈልጋለሁ ፣ እከታተላለሁ፣ ትምህርትም በዚህና በመሳሰሉት መንገዶች ይገኛል።
  
  ስለ ውሃ የወደፊት ዕጣ ፈንታ ለወጣቶች ትምህርት መስጠት ጠቃሚ እንደሆነም ተገንዝቢያለሁ። እውነታው ግን ወደ ገቡት ቃል ኪዳኖች የሚመጡ የገንዘብ ድጎማዎች ብዙውን ጊዜ ቁርጠኝነት የሚጎድላቸው ሲሆን ይህም ሁለታችንም ለረጅም ጊዜ ስንታገል የኖርነው ነው።ስለ እሴቱም ግንዛቤ ለማስጨበጥ እየሞክርን ነው። የውሃ ትምህርትን ጠቀሜታ ሰዎች እንዲረዱት ማድረግ የመፍትሄው አካል ነው።ነገር ግን ትምህርት በጣም ወሳኝ ነው፣ በተለይም የመጀመሪያ ደረጃ እና ዘግይቶ ላሉ ሂደቶች። ሀሳቦቹን ለመረዳት እና የሃሳቦቹን ተግባራዊ ለማድረግ እንዲሁም ማህበራዊ ግብይትን በተመለከተ ፣ ትምህርት በእውነቱ ትልቅ ሚና ይጫወታል።
  
  ሼሪን፡ አመሰግናለሁ ጆን! በእውነቱ የነዚህን ሁሉ ተግዳሮቶች ሳስበው የማወቅ ጉጉቴ ጨመረ። በዚህ ቁርጠኝነት ህዝቡን ለማስተማር እና አሳታፊ እና ተደራሽ የሚሆኑ የትምህርት መንገዶችን ለማግኘት ባለፉት አመታት በተለያዩ መንገዶች ብዙ ሙከራ እንዳደረጉ እርግጠኛ ነኝ። በተሞክሮዎ ውስጥ ውጤታማ ሆነው ካገኟቸው ምሳሌዎች ውስጥ አንዳንዶቹን ለእኛ ቢያካፍሉን?
  
  ጆን፡ እሺ አመሰግናለሁ! ስለዚህ የፕሮጀክት WET አካሄድ አሳታፊ ነው። ስለዚህ ልጆችም ሆኑ ጎልማሶች የሚማሩባቸው ብዙ መንገዶች አሉ፣ ከተሳካላቸው መንገዶች አንዱ የግድ በንግግሮች፣ በባህላዊ ፓወርፖይንት ወይም በማንበብ ብቻ ሳይሆን ወደ እንቅስቃሴዎች እና በእጅ ላይ አሳታፊነትን በማካተት መሆኑን ደርሰንበታል።
  
  ስለዚህ፣ ለመምህራን፣በመምህራን፣ እና ለምሁራኖች፣ በምሁራኖች የሚደረጉ እንቅስቃሴዎችን ለመፍጠር በጣም ጠንክረን እንሰራለን ለዚህም አሳታፊ የሆነ ክፍል እንዲኖረን   እና እኔ የግኝት ትምህርት ልለው እወዳለሁ። ለምሳሌ የውሃ ዑደት ደረጃዎችን ልነግርዎ እና በቦርዱ ላይ መሳል እችል ነበር ነገር ግን ልጆች ብቻ ሳይሆኑ አዋቂዎችም የውሃ ዑደት ትርምስ ንድፈ ሃሳብን በዘፈቀደ ዳይስ በማን ከባለል እና ከአንድ ዑደት ወደ ሌላው ዑደት በመንቀሳቀስ እንዲሰሩ ማድረግ እችል ነበር። ከውቅያኖስ ወደ ደመና ወደ ወንዝ ወደ አትክልት ወደ እንስሳት...ወዘተ የሚሸጋገሩት እያንዳንዱ ጉዞ ልዩ ነው እና ያንን ጉዞ በጨሌዎች እና በ ክር ላይ በመቅረፅ የእጅ አምባር እንሰራለን። ስለዚህ አንተ የምታወራው ሳይንስ አለ ከዛ በኋላ በእጃችን ዙሪያ የተቀመጠው አምባር አለን ይህም አሁን ላሳለፍነው አስደናቂ የትምህርት ጉዞ የማያቋርጥ ማስታወሻ ይሆናል። ስለዚህ ያ የውሃ ዑደትን ለማስተማር የተለያየ መንገድ እንዳለ ለማሳየት ይህ ቀላል ምሳሌ ነው።
  
  
  አብዛኞቻችን የምንማርበት ቋሚ ነገር የለም። በእውነቱ በሙከራ ውስጥ ነው። ስለዚህ በታማኝነት ሰዎችን ማሳተፍ እና ትምህርቱን እንዲያውቁ ማድረግ ከቀላል የንግግር ትምህርት የበለጠ እንዲረዱት እና እንዲያስታውሱት ያደርጋል ፣ እንደዛ ቀላል ነው እና ይሄ የእኛ አካሄድ ነው።
  
  ሼሪን፡ አመሰግናለሁ ጆን! እና አንተ እና ዳሚያን የተናገራችሁትን ነገር ሳስብ የውሃ ትምህርትን ፈታኝ ገጽታ ማሰስ በጣም አስፈላጊ ነው። እሱም በውሃ ትምህርት ዙሪያ ያለው ስነ-ምህዳር፣ የገንዘብ ገደብ፣ የባህል ልዩነት እና የውሃ ትምህርት ግንዛቤ እና እንዲሁም አቀራረቦች። ምክንያቱም እንዳሉት ትምህርት ብዙውን ጊዜ ወደዚህ የፓወር ፖይንት ስታትስቲክስ የተለመደ የትምህርት ዘዴ ውስጥ ይገባል። ይህም ብዙውን ጊዜ በውሃ አውድ ውስጥ አይሰራም እና ይህም ወደሚቀጥለው ደረጃ ይወስደናል እሱም የውሃ ትምህርት ወደፊት እንዲራመድ ትብብር ያስፈልገናል እና ብዙ ድርጅቶች በአንድነት እንዲቆሙ እና የጋራ ራዕይ እንዲኖረን እንፈልጋለን።
  
  ስለዚህ ዳሚያን ስለ GWEN እና GWEN ውስጥ ስለሚሳተፉ አራት መሪ ድርጅቶች UNESCO፣ IHE Delft፣ Cap-net UNDP እና SIWI ስለተባሉት የበለጠ ሊነግሩን ይችላሉ? የውሃ ትምህርት ተደራሽነትን በዓለም አቀፍ ደረጃ ለማሻሻል ተባብረዋል? 
  
  ዳሚያን: ደህና፣ GWEN በእነዚህ አራት በጣም አስፈላጊ አጋሮች ተስፋ ሰጪ ተነሳሽነት የተጀመረ ነው። በአለም አቀፍ ደረጃ እውቅና ካላቸው የውሃ ማሰልጠኛ ተቋማት አንዱ የሆነው IHE Delft፣ እንዲሁም UNESCO፣ የስቶክሆልም አለም አቀፍ የውሃ ኢንስቲትዩት የሆነው SIWI እና Cap-net UNDP የውሃ አቅም ልማት አለም አቀፍ አውታር ነው። አሁን፣ እርስ በርሳችን እንድንተዋወቅ ለብዙ ዓመታት አብረን ሰርተናል። ባለፈው ዓመት በ2023፣ የተባበሩት መንግስታት ዓለም አቀፍ የውሃ ስብሰባ በኒውዮርክ በመጋቢት ወር ከአንድ ሺህ በላይ ተሳታፊዎች የተሳተፉበት ሲሆን ሁላችንም እንደምናውቀው ዘላቂ የልማት ግቦችን ለማሳካት የተለያዩ ቁርጠኝነት ያላቸው ጉዳዮች አሉ።ከዛም ውስጥ አንዱ የውሃ ተግባር አጀንዳ ነበር። 
  እናም በዚያ ስብሰባ ላይ ተሳታፊዎቹ ሀሳባቸውን እንዲያቀርቡ ጥያቄ ወይም ግብዣ ቀርቦ ነበር እና በዚያ IHE, SIWI, Cap Net UNDP እና UNESCO በአንድነት ተባብረው "ብዙ ነገር ከውሃ ትምህርት ጋር በተያያዘ ልንሰራ ይገባል እና ጠቃሚ የሆነ አስተዋጽዖ ማምጣት እንችላለን።" ሲሉ ተደምጠዋል። እናም GWEN የጀመረው በዚህ መንገድ ነው። ባለፈው አመት ተጀምሯል፣ነገር ግን ወደ ኋላ አስርተ አመታት ያስቆጠረ ትብብር አለው እና በዚያ መንገድ ለመቀጠል በጉጉት እየተጠበቀ ነው እናም በእውነቱ አብረን ልንሰራቸው የምንችላቸው ብዙ ነገሮች አሉ።
  
  በትብብር ላይ ወደ ቀደመው ነጥብህ ስመለስ። በመጀመሪያ ደረጃ በውሃ ውስጥ መተባበር ያስፈልጋል ምክንያቱም ውሃ እራሱ በአለም ዙሪያ የትብብር ቋንቋ ነው። ውሃ በሁሉም የህብረተሰብ ክፍሎች፣ በሁሉም የሰው ልጅ እንቅስቃሴዎች እና በሁሉም ሙያዎች ውስጥ ያለ ነው። ስለዚህ በውሃ ትምህርት ዙሪያ ተገቢውን ትምህርት ማስተማር አስቸጋሪ ነው። ምክንያቱም ሁሉም ሰው ሁሉንም ገጽታዎች ለመሸፈን የሚያስችል ብቃት ሊኖረው አይችልም። ይህንን ለማድረግ የመጀመሪያው መንገድ መተባበር ነው። የውሃ ትምህርት አሰራሩ የውሃ አሰራሩን የሚያንፀባርቅ መሆን አለበት ለዚህም ነው የውሃ ትምህርት እና ትብብር በጣም የተሳሰሩት እና ብዙ ስራዎች ያሉት።
  
  ሌላው እርግጥ ነው በአለም ዙሪያ ብዙ ሰፊ ፍላጎቶች ስላሉ መተባበር አለብን፣ ኃይላችንን ማጠናከር አለብን፣ እርስ በርሳችን መደጋገፍ አለብን ለዚያም ነው መተባበራችን። እያንዳንዳችን የተለያዩ ችሎታዎች እና የተለያዩ አቅሞች አሉን ፣ እና ሁላችንም አንድ ላይ ብዙ መሥራት እንችላለን።
  
  GWEN የሚያመለክተው ይህንኑ ነው የበለጠ መሥራት፣ የበለጠ ቀልጣፋ መሆን፣ እና ዓለም እያለፈች ባለችባቸው አስቸጋሪ ጊዜያት ያለንን ነገር በመጠቀምና እንዴት አስተዋጽዖ ማድረግ እንደምንችል ነው።
  
  ሼሪን፡ ጥሩ፣ በእውነት በጣም አነቃቂ እና መተባበር በውሃ ውስጥ ነው ስትል በጣም ልብ የሚነካ ግንዛቤ ነው። ወንዞቹ አገሮች እንዲተባበሩ በሚገፋፉ መልኩ ይሮጣሉ። ውሃ በሁሉም ዘርፎች ውስጥ አለ፣ በሁሉም የሰው ልጆች ግንዛቤ ውስጥ አለ፣ እና ሁሉም ይጠቀሙበታል በጣም ጥልቅ እይታ ነበር።
  
  እና ጆን፣ ፕሮጀክት WET በአለም ዙሪያ ከ90 በላይ አጋር ድርጅቶች ያለው ሰፊ መረብ አለው። እነዚህ ትብብሮች የፕሮጀክት WET በውሃ ትምህርት ዙሪያ ያለውን ተጽእኖ እንዴት እንደሚያሳድጉ ማብራራት ይችላሉ?
  ጆን፡ በደምብ! እና ለዳሚያን እና ለቡድኑ አድናቆቴን መግለጽ እፈልጋለሁ። ምክንያቱም በእውነቱ የGWEN ሞዴል በውሃ ትምህርት ላይ ምርጥ እና ብሩህ አእምሮዎችን ለማግኘት በእውነቱ በዓለም አቀፍ ደረጃ ለውጥ ለማምጣት ወሳኝ ነው። እናም እነዚያን አራት ድርጅቶች አንድ ላይ ማሰባሰብ መቻል አስደናቂ ነው። በመተግበሩም በጣም ተደስቻለሁ። እናም ወደፊት ብዙ ነገሮችን ከዳሚያን እጠብቃለሁ።
  ስለዚህ የፕሮጀክት WET ሞዴል በአሁኑ ጊዜ የውሃ ትምህርት እየሰሩ ያሉ ሰዎችን የምንፈልግበት ሂደት ነው፣ ነገር ግን ትምህርታችንን በመጠቀም፣ ግባቸውን ለማሳካት የሚረዱ ቁሳቁሶችን መጠቀም ይፈልጋሉ። ይህን ለማድረግ ካገኘናቸው በጣም ስኬታማ መንገዶች አንዱ ግልጽ የሆነ አቀራረብ መኖር ነው።
  ስለዚህ ለምሳሌ በኡጋንዳ ከውኃ ሚኒስቴር ጋር እንደ ዋና አጋርነት ሠርተናል። ወሳኙ ነገር ግን የወላጅ አልባ ህፃናትን ማዕከሎች ፣ ትምህርት ቤቶችና ብዙ መንግስታዊ ያልሆኑ ድርጅቶች ይህን እንድንተገብር ብዙ ረድተውናል። 
  ጃፓን ሌላኛዋ ምሳሌ ነች። የወንዙ ፋውንዴሽን ዋና አጋር ነው። በጃፓን በእያንዳንዱ አውራጃ ውስጥ ትብብር አላቸው ይህም የውሃ ትምህርት መርሃ ግብርን ተግባራዊ ያደርጋል።
  
  እና እውነቱን እንነጋገር ከተባለ፣ ፕሮጀክት WET በእርግጠኝነት እዚያ ብቸኛው ፕሮግራም አይደለም። ይሆናልም ብለን አንጠብቅም። እኛ በጣም አበረታች ነን።ሌሎች የሚያደረጉትን ምርጥ ፕሮግራሞችን ከማድረግ አናግዳቸውም። የእኛ ሠራተኞች እንዲያግዙ ነው የምንፈልገው እና ለወደፊቱ የውሃ እውቀት እንዲኖራቸው መንገድ እንደምንሆን ተስፋ እናደርጋለን። ትብብራችንምለዚሁ ነው።
  
  በእኔ እምነት ከመውሰድ ይልቅ መስጠት ነው። እና እስፈላጊውን ለይቶ ማግኘቱ ቁሳቁሶቹን እና ትምህርቱን በከፍተኛው ደረጃላይከማቆየት ይልቅ ወደ መሬት ወርዶ ተግባራዊ እንዲሆን ይረዳል እና ያ የGWEN አካሄድ እንደሆነም አውቃለሁ።
  
  ሼሪን: በጣም ግሩም፣ እና ከጃፓን እስከ ኡጋንዳ እንደሄዱ ከእርስዎ ሰምቻለሁ። በዓለም ዙሪያ ፕሮጀክቶች እንዳለዎት ጠቅሰዋል።
  
  እና ይሄ ትኩረት ከምትሰጡት ውስጥ አንዱ ማካተት እንደሆነ ወደ ምትገልጽበት ጥያቄ ይወስደኛል። እና እርስዎ ከሚሄዱባቸው የተለያዩ ሀገራት ጋር በባህላዊ መንገድ እንዲዛመዱ የትምህርት ግብአቶችን እንዴት እንደሚያመቻቹ ቢያስረዱን። በተለያዩ ክልሎች የሚያጋጥሙ የውሃ ተግዳሮቶች በጣም የተለያዩ ስለሆኑ እንዴት ነው የሚፈቱት?  በተለይ ከናይል ተፋሰስ አገሮች የመጡም ሳሌዎችን ቢያነሱልን ፣ነገርግን በእነሱ ብቻ አይወሰንም።
  
  ጆን: አዎ ፣ የውሃ ተግዳሮቶች ከክልል ክልል ስለመለያየቱ ያነሳሽውን ሀሳብ እጋራለሁ። በእኔ ልምድ ፣የውሃ ተግዳሮቶች ተመሳሳይ ናቸው። ግን ፖለቲካው የተለየ ነው።
  
  ባህሉ የተለየ ነው። እኔ ደግሞ የውሃ ተግዳሮቶች መመሳሰል ብቻ ሳይሆን የድርቅ፣የጎርፍ።እንዲሁም የትምህርት ተግዳሮቶችም በጣም ተመሳሳይ ናቸው እላለሁ።
  
  መምህራን ከመጠን በላይ ይሰራሉ እና ዝቅተኛ ክፍያ ይከፈላቸዋል። የትምህርት ቤቶች መሠረተ ልማት አለመሞላት። እና በጉዞዎቼ ውስጥ ካሉ ልዩነቶች የበለጠ ብዙ ተመሳሳይነቶችን አይቻለሁ።
  
  እነዚያን ተግዳሮቶች ለመቋቋም፣ የምንጠቀምባቸው ቁሳቁሶች ለሚጠቀሙት ሰዎች ትርጉም ያላቸው መሆናቸውን ማረጋገጥ አለብን። እና ከመጨረሻ ተጠቃሚዎች የምንጀምረው ለዚህ ነው። አስቀድሜ ተናግሬአለሁ፣ ነገሮችን በመምህራን ለመምህራን ነው የምንሰራው።
  
  በሄድንበት አገር ሁሉ የጽሑፍ አውደ ጥናት አለን፤ የአገር ውስጥ አስተማሪዎችን፣ የአገር ውስጥ መንግሥታዊ ያልሆኑ ድርጅቶችን፣ የአገር ውስጥ የመንግሥት ባለሥልጣናትን እና ባለሙያዎችን በመሰብሰብ መሠረታዊ ነገሮችን በማበጀት እና ብዙ ጊዜ ክፍተቶችን የሚሞሉ አዳዲስ ነገሮችን እንፈጥራለን።
  
  ወደ ኡጋንዳ ተመልሼ ጥሩ ምሳሌ ልስጥ። ለምስራቅ አፍሪካ በንጽህና ትምህርት ላይ የትምህርት ግብአቶችን እየገነባን ነበር። ለአምስት ቀናት ያህል 50 ሰዎችን አምጥተናል። እና በተለያዩ ትምህርቶች ላይ በመስራት ብዙ ጊዜ አሳልፈናል።
  
  በነገራችን ላይ ሂደቱን የሚመራ እና ትላልቅ ፅንሰ-ሀሳቦች ወደ አንድ ሀሳብ እንዲመጡ የሚያደርግ ሃሳብ መስጫ የሚባል እንቅስቃሴ አለን። ስለዚህ እያንዳንዳቸው እነዚህ ሃሳብዎች ትምህርት ይሆናሉ እናም፣ በአውደ ጥናቱ መጨረሻ፣ በእነዚህ የአስተማሪ መመሪያዎች እና የተማሪ መጽሐፍት ውስጥ መካተት የቻለ አስደናቂ ትምህርቶችን አግኝተናል።
  
  አንድ የረሳውት ነገር በጥናቱ ላይ ከነበሩት አንጋፋ ሰዎች አንዱ፣ አፍሪካውያን እውቀትን እንዴት እንደሚያስተላልፍ ረስተናል ብለዋል። ምሳሌን ረስተናል፤ የተጻፈው ቃል ከመኖሩ በፊት ታሪኮች ፣ ትምህርቶች የሚተላለፉበ ትመንገድ በቃል እንደነበር ተናግሯል።
  
  ስለዚህ እስከ ዛሬ ድረስ ካሉት ከ 350 ውስጥ ምመርጠው እንቅስቃሴ አንዱ በሆነው ፣ በምሳሌያዊ አነጋገሮዎች ላይ አንድ ትምህርት አካተናል። እና እኔ በነበርኩባቸው ቦታዎች ከተለያዩ ሀገራት ምሳሌዎችን መሰብሰብ ጀመርኩ። አንድ ቀን መጽሐፍ ይኖራል ብለን ተስፋ እናደርጋለን።
  
  እናም የምሳሌያዊ አነጋገሮች ሂደት በጣም አስደናቂ ነበር። ዝርዝሮቹ አሉኝ። በጣም ብዙ ናቸው። "ሽማግሌዎች የሌሉበ ትመንደር ውሃ እንደሌለው ጉድጓድ ነው።" እኛ ደግሞ ተማሪዎቹ ነባርም ሳሌዎችን ብቻ ሳይሆን የራሳቸውን ምሳሌ እንዲፈጥሩ እንፈልገለን። ሊያስተላልፉ የሚፈልጉት መልእክት ምንድን ነው? ያንን እንዴት በምሳሌያዊ አነጋገር አስቀምጠው ከሥራ ባልደረቦቻቸው፣ ከእኩዮቻቸው ጋር ይግባቡበታል?
  
  ሼሪን፡ በእውነቱ ይህ በጣም የሚደንቅ ነው። እናም ይህ መጽሐፍ በቅርቡ እውን እንደሚሆን በእውነት ተስፋ አደርጋለሁ። እነዚህን ሁሉ ታሪኮች ከዓለም ዙሪያ መሰብሰባቹ በጣም ጥሩ ነው።
  
  እና ወደ ዳሚያን ስንሄድ ፣እሰካሁን ባለው ውይይታችን፣ መተባበር በግልፅ ነገሮችን እንዲስተካከሉ እንደሚያደርግ በጣም ግልፅ ነው።  ግን መጠየቅ የምፈልገው፣ በግል ደረጃ መምህራንን ይጠቅማል? በግላቸው መተባበር እንዲሁም በአስተማሪዎች መካከል ግንኙነት አለ? እዚህ ላይ ምን ይላሉ?
  
  ዳሚያን: አዎ፣በደምብ! ሁሉም አስተማሪዎች የሚያውቁት በመካከላችን ያለች ትንሽ ሚስጥር ናት እንበል። እኛ የአስተባባሪነት ወይም የአስተማሪነት ሚና ያለን ሁሌም ብዙ የምንማረው ነን። እንግዲህ ያ ነው የሚሆነው።
  
  ጆን እንደተናገረው ከተለያዩ አገሮች የተውጣጡ የሥራ ባልደረቦቻችንን ተዋውቀናል። እናም ጆን ለእኛ ያካፈለውን እንደዚህ ዓይነት ሀሳብ ማግኘት ችለናል። ስለዚህ ስለ ሕይወት እና ስለ ነገሮች ብዙ እንደማናውቅ ስለምናውቅ ራሳችንን እያሻሻልን ነው። ከባልደረቦቻችን፣ ከልምዶቻችን፣ እና ከራሳቸው ከተሳታፊዎች በማዳመጥ እንማራለን። እናም ትብብር ስኬታማ የሥልጠና እንቅስቃሴ ለማድረግ እና ቀጣይነት ላለው ትምህርት እንዲሁም እራሳቸውን አስተባባሪዎቹን ለማጠናከር ከዋና ዋና ግብአቶች ውስጥ አንዱ ነው።
  
  
  ሼሪን፡አመሰግናለሁ፣ዳሚያን! እሺ ጆን በፕሮጀክት WET ከ80 በላይ አገሮች ውስጥ እየሠራ በመሆኑ ተደራሽነትን ለማረጋገጥ የተለየ ነገርን ይጠይቃል።ስለዚህ የውሃ ትምህርትን የበለጠ አሳታፊ እና ለብዙሀኑ ተደራሽ ለማድረግ ፕሮጀክት WET የተለያዩ ሚዲያዎችን እንደ ጥበብ፣ ሙዚቃ ወይም ፊልም በሚጠቀሙ ፕሮጀክቶች ላይ እንዴት እንደሚተባበር ቢያብራሩልን?
  
  ጆን፡ በደምብ። በ ሁለገብ ትምህርት እናምናለን። ስለዚህ፣ ቀደም ብዬ በምሳሌ እንደጠቀስኩት አሳታፊ የሆነ ትምህርት አለን፣ሙሉ የሰውነት እንቅስቃሴን የሚያሳትፍ። እናም በሁሉም ትምህርቶቻችን ጥበብን፣ ሙዚቃን እና ቲያትርን እናበረታታለን።
  
  እና ለዚ የሚሆን አንድ ጥሩ ምሳሌ ልስጥ፤ በዩኤስ ውስጥ አንድ ፕሮግራም አለ የፕሮጀክት WET ፕሮግራም አይደለም፣ ነገር ግን እሱን ለማካሄድ የፕሮጀክት WET ግብአቶችን ይጠቀማሉ።
  
  River of Words ይባላል።በየአመቱ የሚካሄድ የግጥም ውድድር ነው። እናም ተማሪዎች ስለ ወንዞች ጥበብ እና ግጥም አንዳንዴም ሙዚቃ የሚያቀርቡበት ውድድር ነው።
  
  ተወዳዳሪዎቹም የመካከለኛና የሁለተኛ ደረጃ ተማሪዎች ናቸው፣ እንዲሁም የከፍተኛ አንደኛ ደረጃ እና የመጀመሪያ ደረጃ፣ የሁለተኛ ደረጃ ተማሪዎች ይገኙበታል እናም የኪነ-ጥበብ ስራዎችን በአርቲስቶች በሚዳኝ ውድድር ላይ እያቀረቡ ነው፣ ይህ ትልቅ ነገር ነው። እና ጆርጂያ ግዛት በእውነት በዚህ ጠንካራ ስፖንሰር ነው፣ በየዓመቱ በሺዎች የሚቆጠሩ ታዳሚዎችም አሉ ።እናም ይህ አንድ ምሳሌነው።
  
  ሌላኛው ምሳሌ The Rain Stick የሚባል የተማሪ የንባብ መጽሐፍ አለን። እና በርግጥ ጥቂት ዓመታትን አስቆጥሮል፣ ነገር ግን በአሜሪ በብሔራዊ የህፃናት ቲያትር ተመርጦል፣ እና በእውነቱ በመላው አገሪቱ ለሚገኙ ተማሪዎች ልክ እንደ Broadway አይነት ተውኔት በሀገሪቱ የሚዞር ተውኔት መፍጠር ተችሎል።
  
  ያንኑ መጽሐፍ የዓይነ ስውራን ተቋም ወስደው ስለ The Rain Stick የብሬይል ሥሪት ሰርተውበታል። እና ይህ The Rain Stick፣ ምናልባት ያውቁት ይሆናል፣ ከቀርከሃ የተሰራ መሳሪያ ነው እና የዝናብ ድምጽ በማውጣት በመማርያ ክፍሎች ውስጥ ያንን የዝናብ  ድምፅ ይፈጥራል። እናም ከምዕራብ አፍሪካ ከመጣው የሙዚቃ መሳሪያ ጋር በተያያዘ የውሃ ዋጋ እና የውሃ አስፈላጊነት በህይወታችን ውስጥ ሙሉ ታሪክ ነበረው።
  
  እና በዛ ዙሪያ አሳታፊ ታሪክ በመሆን እና ለህፃናት ብቻ ሳይሆን ለአንባቢያን እና ለዓይነስውራንም የትምህርት መሳሪያ ሆነ፣ይህም ለእኛ በጣም አስደሳች ነበር።
  
  ሼሪን፡ አመሰግናለሁ ጆን! በቀደሙት ጥያቄዎች፣ በGWEN እና በፕሮጀክት WET አውድ ውስጥ የትብብርን ጥቅም በደምብ አይተነዋል ብዬ አስባለሁ። እና ትብብር ወደ ስኬት እና ወደ የውሃ ትምህርት ተደራሽነት እንዴት እንደሚመራ በእውነቱ ጥሩ እይታ ይሰጣል።
  
  ወደዚህኛው ክፍል መጨረሻ ስለተቃረብን፣ በፕሮጀክት ታሪኮ ውስጥ አእምሮዎን ወደኋላ የሚወስድ ጥያቄ ልጠይቅዎት እፈልጋለሁ። በፕሮጀክትዎ አሠራር ወቅት ያጋጠሞት አስገራሚ ገጠመኝ፣ በስራዎ ውስጥ ያልተጠበቀ ነገር ጎልቶ የታየበትን ጊዜ ያካፍሉን። ከአንተ መጀመር እንችላለን ዳሚያን ከዚያም ወደ ጆን እንሄዳለን።
  
  ዳሚያን: አዎ አመሰግናለሁ በጣም በተለያየ ደረጃ ላይ ሶስት ጥቃቅን ነገሮችን መጥቀስ እችላለሁ። አንደኛው Cap-Net ሲጀመር የተቀናጀ የውሃ ሀብት አስተዳደር ጽንሰ ሃሳብ አዲስ ነበር። በርግጥ፣Cap-Net የተመሰረተው በአቅም ግንባታ ጥረት በመላው አለም የታወቀ መሆኑን ለማረጋገጥ ነው።
  
  ስለዚህ በዛው ጀመርን።ሰዎች አሁንም ስለትርጉሙ ይነጋገራሉ።እናም በዘመናችን ሁሉም ሰው ስለ IWRM በሚናገርበት መንገድ ስለ WASH ሲናገር አይተናል። ይህ እንዲሆንም ትልቅ አስተዋፅኦ አበርክተናል። እንዲሁም በ IWRM ውስጥ የድህረ ምረቃ ስልጠናዎችን በማካተት በምርምር እና በሌሎች ብዙ ነገሮችን ስለረዳን በተለይ የምንኮራበት ነው።
  
  እኔ ልጠቅስ የምፈልገው ሁለተኛው ነገር በአሁኑ ጊዜ በመቶዎች የሚቆጠሩ የበይነ መረብ ስልጠናዎች በCap-Net ውስጥ እየሰራን ነው። እና ከዚያ በLinkedIn ላይ ያሉ ሰዎች የምስክር ወረቀቶቻቸውን፣ የስልጠና ሰርተፊኬቶችን ሲለጥፉ ማየት ጀመርኩ። ታውቃላችሁ፣ ለእኛ ልክ እንደ ማንኛውም አጭር ስልጠና ነው። ግን ከዚያ ከሰዎች ምላሽ ማግኘት ትጀምራለህ እና እነዚያ ስልጠናዎች ለተለያዩ ሰዎች ምን ያህል ትርጉም እንዳላቸው ማየት ትጀምራለህ። ምክንያቱም እውነት ለመናገር የማስተርስ ስልጠናዎች አይደሉም፤ ፒኤችዲ አይደለም። የበይነ መረብ አጭር ስልጠና ነው።
  
  ነገር ግን ከዚያ ሰዎች “ሄይ፣ ይህን ሰርተፍኬት በማግኘቴ ደስተኛ ነኝ!” የሚለውን ያጋራሉ። ስለዚህ ያንን መረጃ ስታይ ይሄ በእውነት በሰዎች ላይ ለውጥ እያደረገ ነው ትላለህ። እና እያደረግናቸው ያሉት ነገሮች፣ በአለምዙሪያ ላሉ በሺዎች የሚቆጠሩ ሰዎች እውቀት ማስገኘት መቻል ነው ይህ ካልሆነ የማይቻል ነው። ወይም በቀላሉ ከ10 ፣ከ15 ዓመታት በፊት፣አውሮፕላን ተሳፍረው ወደ አንድ ቦታ መብረርያ ስፈልጋቸው ነበር። ስለዚህ ምናልባት 50 ዕድለኛ ሰዎች ብቻ በአውደጥናቱ ላይ ሊገኙ ይችላሉ። እና አሁን በአስርሺዎች የሚቆጠሩ ሰዎችን ማካፈል ችለናል እና ያ በጣም ጥሩነው።
  
  ሌላው ደግሞ የክትትልና የግምገማ አሰራሮችን እንሰራለን። ስለዚህ ስለ ሰዎች መረጃ እናገኛለን እና ይህ የእውቀት ተደራሽነት ህይወታቸውን እና የስራ ቦታቸውን እንዴት እንደሚለውጥ እናያለን።
  እና በእንቅስቃሴዎቻቸው ውስጥ የተማሩትን እንዴት እየተጠቀሙበት ነው። እና በእውነቱ ኢሄ ለኛ አበረታች ነው እና ወደፊትም እንድንሄድ ይረዳናል። ምክንያቱም እያደረግን ያለነው ለውጥ እያመጣ መሆኑን እያየን ስለሆነ።
  ሼሪን፡ አመሰግናለሁ ዳሚያን።ጆን?
  ጆን፡ ዳሚያን በጣም ጥሩ ነው የጠቀስከው። በጉዞዬ በ IHE አጫጭር ኮርሶች የምስክር ወረቀታቸው የሚኮሩ ብዙ ሰዎችን አግኝቻለሁ።
  በአለም ላይ በቂ የውሃ አስተማሪዎች ያሉ አይመስለኝም። ምክንያቱም አንዱን ባገኘሁ ቁጥር ከሌላ ጋር ለመገናኘት እንደሚጎጉ ተመልክቻሁ። ልክ እኛ የተለየ ፍጡር የሆንን ያህል። ስለዚህ፣ እኔ ደግሞ ሁለት የተለያዩ ደረጃዎችን እጠቀማለሁ።  ብዙ አስገራሚ ነገሮች ነበሩ። በናይል ተፋሰስ ውስጥ ካለው እጀምራለሁ ፣ሼሪን, ከፈቀድሽ?  በኡጋንዳ የነበረውን አውደጥናት እንደጠቀስኩት ለምስራቅ አፍሪካ የሚሆኑ ግብአቶችን ያዘጋጀንበት ነበር። እናም፣ በመጀመርያው ስልጠና፣ በዚያ የፅሁፍ አውደጥናት ሂደት እና በመጀመርያው ስልጠና ላይ የቪክቶሪያ ሃይቅ ትምህርት ቤት መምህር ተገኝተው ነበረ። ቦታውም ቴቤ ይባላል የኡጋንዳ አውሮፕላን ማረፊያም በዚያ ይገኛል።
  በ 2007 ከፍተኛ የኮሌ ራወረርሽኝ ነበራቸው። ከአንድ ዓመት በኋላ እዚያ ነበርን። ከዚያ የኮሌራ ወረርሽኝ በኋላ የትምህርት ቤቱ ህዝብ ብዛት ከ2,000 ወደ 400 አሽቆልቁሏል። ታድያ ይህ መምህር የፕሮጀክት WETን ተግባራዊ ካደረገ በኋላ የአካባቢ ጥበቃ የወጣቶች ክበብ ተጠቅሞ ማህበረሰቡን የማዳረስ ሂደትን ገንብቶል። አንዳንድ ሰዎች እጅን የመታጠብ ባህል እንደሌላቸው ጠቅሻለሁ። አሁን የእጅ መታጠብ ታሪካቸው ከ 5% ወደ 38% ደርሷል። በትምህርት ቤቱ የነበራቸው አንድ የቧንቧ ውሃ ማለትም የማዘጋጃ ቤት ውሃ ለዚያ ተማሪዎች በቂ እንዳልሆነም ተረዱ።
  ስለዚህ የዝናብ ውሃ ለመሰብሰብ ትምህርት ቤት ጣሪያ ላይ ለዝናብ ውሃ አሰባሰብ ዘዴ ለመፍጠር ገንዘብ አሰባሰቡ።ከዚያም በየወሩ የሚከፍሉትን ከ 600 ዶላር ወደ 38 ዶላር መቀነስ ቻሉ።
  ስለዚህ ያ ተጨማሪ ገንዘብ ለትምህርት ቤቱ ሊያደርግ የሚችለውን ጉዳይ አስቡት። በነዚህ ትምህርት ቤቶች ከሚገኙ ነርሶች እና የጤና አመራሮች እጅን ከመታጠብ ጋር ተያይዞ በሚመጣ ችግር ከትምህርት ቤት መቅረት እየቀነሰ ስለመሄዱ ተናግረዋል። እነዚህ በምስራቅ አፍሪካ እና በኡጋንዳ ውስጥ ያሉ አስደናቂ ውጤቶች አሉን።
  ሁለተኛው ከአባይ ተፋሰስ ውጪ በጃፓን ነው። ዳሚያን እንዳነሳዉ ስለ ሰርተፊኬቶቻቸው የሚናገሩ ሰዎች፣ በጃፓን ውስጥ በደርዘን የሚቆጠሩ መሐንዲሶች እና ቴክኒካል ባለሙያዎችን አግኝቻለሁ የንግድ ካርዶቻቸውን ሊያሳዩኝ ይፈልጋሉ ምክንያቱም በንግድ ካርዶቻቸው ላይ የሰለጠነ የፕሮጀክት WET አስተማሪ የሚል ስለተቀመጠ። በፕሮጀክት WET ስልጠና ውስጥ አልፈዋል፣ እና ለእነርሱ በጣም አስፈላጊ ከመሆኑ የተነሳ በቢዝነ ስካርዳቸው ላይ፣ ከፎቶቸው ጋር አስቀምጠውታል። በርግጥም ይህ የጃፓንዎች ባህል ነው። በመጨረሻም፣ በውሃ ትምህርት አለም ውስጥ አንዳንድ ጊዜ ቸል ስለተባሉ ታዳሚዎች ማውራት እፈልጋለሁ፣ በርግጥ በኮርፖሬት አለም ውስጥ የውሃ ትምህርትን በማካተት የዘላቂነት ግባቸውን ለማሳካት አንዳንድ አስደናቂ የስኬት ታሪኮች አሉ።
  ከ ሌዊስትራውስ እና ኮ ሌቪስ ጂንስ (Levis Strauss & CO Levi’s Jeans) ፣ 501 ዎች (501s ) እና ሌሎች ጋር ሠርተናል ። በሚያስገርም ሁኔታ በዋናው መሥሪያ ቤት ውስጥ ያሉ ሠራተኞች ወደ ማህበረሰቡ በሚወጡበት በሠራተኞች የተሳትፎ ቀን እንድንረዳቸው ፈልገው ነበር።
  ከውሃ እና ከውሃ ቁጠባ ጋር ትንሽ የተጣጣመ ነገር ፈልገው አንዳንድ ተግባሮቻችንን አስተምረናቸው ነበር። ወደ ትምህርት ቤቶች እና የወጣት ቡድኖች ወሰዷቸው፣ እና እውነቱን ለመናገር፣ በጣም ወደዱት። በስድስት ወራት ውስጥ፣ የዘላቂነት መሪያቸው በኦባማ ኋይት ሀውስ ፊት ለፊት፣ በሚቀጥሉት አራት ዓመታት ውስጥ 100% የሌዊ ሰራተኞችን በዓለም ዙሪያ ለማሰልጠን ቃል ገብተዋል፣ እናም ያንን አደረግን።
  በዲጂታል መንገድ ነው ያደረግ ነው። በሌዊ ውስጥ አሸናፊዎችን ገንብተናል። በፕሮጀክት WET ውስጥ የራሳቸውን የውስጥ ሰራተኞች ማሰልጠን ብቻ ሳይሆን ትክክለኛው ምክንያት ለአካባቢያቸው ማህበረሰቦች ጭምር ነበር።
  በሲሪላንካ፣ በካምቦዲያ እና በሄይቲ ውስጥ በተፈጠሩት እፅዋት ዙሪያ ባሉ ማህበረሰቦች ውስጥ የፕሮጀክት WETን እየሰሩ ነበር፣ በእነዚህ መታጠብ ትልቅ ጉዳይ በሆነባቸው ማህበረሰቦች ውስጥ የመታጠብ ትምህርት ይሰጡ ነበር። አንዳንድ ጊዜ በእነዚህ ማህበረሰቦች ውስጥ ብቸኛው የሕክምና ክሊኒክ ፋብሪካው ውስጥ ነበር። ስለዚህ ሰዎች ከውጭ ወደ ፋብሪካው ይመጡ ነበር።
  የውሃ ትምህርት ለባለሞያዎች ብቻ እንዳልሆነ እንድታውቁ እፈልጋለሁ። ለወላጆችም ጭምር ነው። ለድርጅት ሰራተኞችም ጭምር ነው። አርማችንን ከውሃ ትምህርት ለመምህራን ወደ የውሃ ትምህርት ዛሬ የቀየርንበ ትምክንያት ሁሉም ሰው የውሃ አስተማሪ ሊሆን እንደሚችል ስለተረዳን ነው።  ሁሉም ሰው በዚህ ዓለም በውሃ ላይ ለውጥ ለማምጣት እድል አለው።
  ሼሪን፡ በጣም የሚገርም ነው። ስላካፈልከን በጣም እናመሰግናለን!
  ይህንን ክፍል ስናጠናቅቅ፣ በልጅነት ጊዜ የተማርነውን “በአንድነት፣ ሃይል አለ” የሚለውን ጥቅስ በአእምሮዬ ይመጣል። ስለ ትብብር፣ ለሁሉም ተደራሽ ስለ ማድረግ ፣ እንደ ድርጅት አንድ ላይ ስለመሰባሰብ ስንናገር እና ቀላል የሚመስለው ጥቅስ ጥረታችንን በማጉላት ላይ ትልቅ ተጽእኖ ማሳደሩ ምንኛ የሚያስደንቅ ነው።
  ዳሚያን ኢንዲጂ እና ጆን ኢትገን ለእንደዚህ አይነት አነቃቂ ንግግር እናመሰግናለን!
  ዳሚያን: በጣም አመሰግናለሁ! ዛሬ ከሁለታችሁ ጋር እዚህ መገኘታችን በጣም ጥሩነበር።
  ጆን፡አመሰግናለሁ ሼሪን። አመሰግናለሁ! አንደበተ ርቱዕ ዳሚያን እንዳልከው፣የትምህርት እድል ባገኘን ቁጥር እንደምማር ሁሉ ከዚህ ሂደትም ተምሬያለሁ። ዳሚያን ተሞክሮህን ስላካፈልክ እናመሰግናለን።
  ሼሪን፡አመሰግናለሁ!
  በዚህ የ H2Know የመጀመሪያ ክፍል የውሃ ትምህርት ለሁሉም ሰው ተደራሽ የማድረግን አስፈላጊነት በጋራ መርምረናል። ይህንን ግብ ወደ እውነት ለመቀየር የትብብር ኃይልን አስፈላጊነት ተረድተናል።
  አብርውን የነበሩት አስደናቂ እንግዶቻችን ዳሚያን ኢንዲጂ ከGWEN እና ጆን ኢትገን ከፕሮጄክት WET (Project WET) ጠቃሚ ግንዛቤዎቻቸውን እና ልምዶቻቸውን አካፍለዋል፣ በዚህም መተባበር ለውሃ ትምህርት የሚያመጣቸውን ተግዳሮቶች እና አስደናቂ እድሎች ጠቅሰዋል።
  ከ H2Know ጋር ስለ ቆዩ እናመሰግናለን። አብሬያችሁ የቆየሁት እኔ ሸሪን ኢልዋታር ነበርኩ። እናም በውሃ ትምህርት የትብብርን ምንነት በማሰስ ዙሪያ በዚህ ክፍል እንደተደሰቱ ተስፋ አደርጋለሁ።
  ጉዟችን ግን በዚህ አያበቃም። ገና ብዙ የሚዳሰሱ ነገሮቸ አሉ። በቀጣይ ክፍላችን ይጠብቁን ፣ አዲስ እንግዳም ይኖረናል። 
  እስከዚያው ድረስ ፖድካስታችንን ይከተሉ። ቸር እንሰንብት!