Ik wil de lat nog niet te hoog liggen, ook niet. Dit gaat nu mijn derde speler worden. Ik heb Arthur geintroduceerd in koffie. En nu ben ik gewoon keihard verslaafd. Ah ja, dat was dan voordat ik nog twaalf was. Goh, de droom nu is wel een een olympische medaille halen. Ik heb er gewoon allemaal geen goesting meer in. Zeker door die moeilijke momenten beseft ge dat dat we sowieso een heel goed team hebben. We zijn met vier zo wat een kleine familie geworden. Reken van vorige week voelde ik me echt fris. Dat is een goede vraag, ja. Treinen, trainen, trainen. Dus mensen vragen dan wat doe je de ganse dag.'s Middags lig ik in bed. geen droom hebt, gaat daar effectief voor. De eerste aflevering met Arthur Peters. The one and only. The one and only. We zitten in Hazenwinkel, in het trainingscentrum. waar dat zowel gij en ik al heel veel hebben getraind. Welkom. Welkom. Dank u, dank u. Merci om te komen. Ge moest wel onder lichte dwang. Dat je mekaar die zat. Kon niet nee zeggen. Ja. Ja. Geoffrey heeft een gedeelde interesse in kajak. Ik heb hem al heel vaak op de vaart zien varen bij ons in een plastiek bootje. Maar je zit niet op de club van Machel? Nee, OK. Recreatief genoeg. Hij zit in de club van Decathlon. Ha. Ja. We moeten een tijd afspreken dat haalbaar is voor mij. Ik wil de lat nog niet te hoog liggen, ook niet. Pakt eerst vijfhonderd. Ja, dat is goed. Ja, ik zou zeggen twee en halve minuut of zo. Dat is toch, dat is toch haalbaar. We zullen zien. Twee en een halve minuut voor vijfhonderd meter in de kijk. Ja. Ja. Dat is twaalf per uur gemiddeld. OK, en wat doen jullie? Mijn beste tijd is één zesendertig of zo. Ja. Een volle minuut eraf nog. Ja, bijna. Ja, bijna, bijna de volle minuut. Holy moly. OK. Weet je, het is een mooie droom, he. Awel, ja, voila. En dat is misschien ook leuk om ons project voor te stellen, Project Dromer. Wat dat we eigenlijk willen horen van u is wat dat uw dromen zijn. Hoe dat je hier bent gekomen. welke moeilijkheden dat ge hebt overwonnen. Welke risico's dat je hebt genomen. Maar misschien is het een goed dat je eerst begint met uzelf voor te stellen. Wie is Arthur Peters? Ja. Wat doet gij specifiek in de kajak? Ik ben ondertussen zevenentwintig jaar, bijna achtentwintig moet ik zeggen. Ik ben ondertussen, mag ik wel zeggen, gespecialiseerd in de K één duizend meter. Alhoewel dat we ook efkes een aantal jaar K twee vijfhonderd hebben gedaan. Dit gaat nu mijn derde speler worden en ik ben hier nu toch al toch al efkes fulltime mee bezig. En nu vier jaar afgestudeerd, zoiets. In wat? In elektromechanica. OK. Gestudeerd in geel, de Thomas Moore. Goh, ik heb zo wel wat kleine hobby'tjes. Ik denk dat Bram en ik er eentje deel ondertussen, dat's koffie. Ik heb Arthur geintroduceerd in koffie. Ja. Ik was eigenlijk een fervent koffiedrinker. En Arthur moest helemaal niets hebben van koffie. Nee, echt niet. En tot mei tweeduizendnegentien of zo, is het geen team gestapt. Ja. En vanaf toen is dat zo stilletjes begonnen. Dan ben ik hem koffie met heel veel melk beginnen geven. Ja, heel veel suiker en een paar zakjes suiker. Ja, zo is dat begonnen. En nu ben ik gewoon keihard verslaafd. O ja. En volledig zwarte koffie of nog steeds met melk en suiker? Goh, dat hangt ervan af, he. Maar dat ik hoestingen heb. Soms is gewoon een espressoje. Soms is iets met melk. Ik heb zo thuis een espressomachine met met zo'n stomer en. Oh God. En een bonen maler. Een echte barista ben. Ja, ja, ja. Hij is een barista. Ik had zelfs zo'n machine voor Bram. Ja. Dat is een heel dure machine gekocht. En dat is eigenlijk door mij. Dus we hebben elkaar wel aangest. Goeie invloed op elkaar. Mijn meeste impulsieve aankopen komen door Arthur. Oh, dat is leuk. Dat is een mooie vriendschap. Hoe zou je zeggen dat je bent begonnen met kajak? Ik heb gezwommen tot mijn negen jaar. En ja, ironisch gezien achteraf was dat toen allemaal te serieus. Ik moest zoveel trainingen doen per week of per maand om dan die wedstrijden te mogen meedoen. En dat wordt allemaal wat te veel. Dus ben ik daarmee gestopt van alles geprobeerd. En dan uiteindelijk super toevallig ben ik terechtgekomen. En dan nu bijna twintig jaar later. Ja. Elite ga ik naar mijn derde spelen. Ja, ja, zo. En train ik nu keiveel om naar wedstrijden te gaan. Dus het is wel een beetje grappig om De derde keer Olympische Spelen, jongen. Ja, verdienen. Ja. Mooi, he? Dat is heel mooi, ja. Hoe oud waart ge in uw eerste Spelen? een Negentien zeker he? Ja. Negentien. Was dat in het begin direct een succes bij u kajak? Goh, dat is. beetje moeilijk te zeggen. uh. Ik was niet echt succesvol, moet ik zeggen. Maar we lagen wel altijd bij de bij de eerste denk ik, in onze categorie zo, he. De eerste wedstrijd, dat was in geel. Dan moeten we veertien of dertien jaar zijn geweest. Met lange blonde lokken. Ah ja, dat was dan voordat ik nog twaalf was. En dan zien zien, ja, hebben we altijd tegen elkaar geraced. Ja. We hadden. Er was nog een derde persoon, Tom van Lanker. Ja. En ik denk dat we elkaar heel de tijd hebben uitgedaagd. Ja, want ik had gehoord van Bram, dat jullie. dat hij altijd achter u aan huppelde. Dus gij waart altijd net ietsje beter dan Bram. Goh, de eerste jaren ging dat wel om en om. Maar vanaf, ja. Vanaf dat ik vijftien of zestien was, was dat zo begon er een verschil te komen, denk ik, he. Toen hij zijn goede spugt kreeg. Ja. Ik wou net zeggen, want er is wel een een een lengteverschil tussen de vijftig naar een meter negentig ging dat toen. Ja. En Bram, jij bent gewoon klein gebreken. Arthur heeft het fysieke voordeel gekregen. Ik uh. Niet. Ik heb daar achteraan gehuppeld. Geluk. Ge hebt wel, denk ik, een van de grootste talenten die er in de kajakwereld bij ons in Belgie al is geweest. Allez, zo zou ik dat toch beschrijven. Ik zou dat zelf niet zeggen, maar merci. Ja. Maar wat is voor uw talent? En zoudt ge zeggen dat je talent hebt? Wat is talent? In iets goeds zijn, zonder daar echt veel voor te moeten doen, zou ik zeggen. En ja, goh, ja, in het begin trainde ik echt niet veel en niet graag of zo. En ik was toch goed. Dus ja, misschien had ik dan toch talent. Dan was die visie eerder recreatief om te kijken. Ja, ja, echt niet competitief. Absoluut niet. Ik denk dat Bram een veel grotere droom had om wereldkampioen te worden. Of of zeggen tegen uw mama vroeger. Maar dat heb ik nooit echt gehad tot dat ik wat wat ouder werd. Tot dat ik zo rond die zeventien, achttien, negentien uh leeftijd zat. Dat is nu mooi dat je daar over begint over mijn droom en over uw dromen op latere leeftijd. Wat zou je zeggen dat uw droom op dit moment is? Goh, de droom nu is wel een olympische medaille halen. Ik ga niet zeggen dat dat gaat lukken of niet. Maar hoe close waart ge de vorige twee keer dat je naar de Olympische Spelen bent gegaan? Goh, mijn eerste keer ben ik elfde geëindigd. En mijn tweede keer in Tokio tiende. moet zeggen in Tokio was het wel echt al een stuk closer. Ik lag er op uh op een tiende van een seconde uit de A-finale, denk ik. Oh my God, het is een tiende van een seconde. Ja, dat was wel echt balen. Maar. nu de laatste jaren. Ik heb de laatste twee WK's ben ik twee keer zesde geworden, dus ik begin zowel stilletjes dichter en dichter te komen. Hoe realistisch is dat om nu een medaille te halen? Goh. Ik ga niet in zakken afzetten als dat niet gebeurt, zal ik het zo zeggen. Ik weet wat kan, maar ik weet ook wat de rest kan dus. Ja. Het is nu wel zo dat de laatste cyclus tegenover de vorige. hebt je eigenlijk heel de tijd in de A-finale gevaren. Bij de eerste negen. Het EK heb je twee keer een bronzen medaille gehaald. Ja. Dus deze cyclus is wel meteen een pak beter. Ja, Ja. Statistisch gezien zou je kunnen zeggen dat ik. Ja, dat ik nu wel beter ben. Moest je een prognose doen van uzelf. Hoeveelste denk je dat je zou zou zijn op de Olympische Spelen? euh Ik ga ook op zesde of zevende. Ja, OK. En mijn vorige twee WK's, twee keer zesde. um Maar nu is het dan het geval op de Spelen dat er twee deelnemers per land mogen meedoen. Dus gelijk de Hongaren hebben twee twee echt toppers die er zelfs nog bovenuit steken. Dus ik weet dat ik daardoor al een plaatske zak. Maar ja. ben op zich ook wel fysiek wel in orde, dus ja, het is moeilijk te zeggen. Maar alleszins daar rond, denk ik. OK, dat is leuk. De top vijf zou echt al machtig zijn. Alright. Hoe zou je zeggen dat je deze cyclus anders hebt aangepakt? Ja, alleszins, gelijk dat ik daar straks zei ben ik afgestudeerd sinds tweeduizendtwintig. Dus ik kan nu echt al vier jaar fulltime trainen. Wat dat echt wel helpt om uh nog een paar stapjes te zetten. Dat kan ik geloven. Dus dat is er vooral veranderd, denk ik. En dan uiteindelijk trainen wij jaar in jaar uit wel op dezelfde manier denk ik met onze met onze coach Carlos. En het is niet dat ik elke dag op op elke training denk van dit is mijn droom. Ik moet ik moet gaan, ik trainen. Dus die droom is er wel, maar ik zet die ook wel een beetje aan de kant af en toe. Het is elk jaar opnieuw met proberen te bewijzen of proberen toch een beetje dichter te komen bij bij de medailles, zal ik het zo zeggen. En dat is denk op die manier dat ik zo wel met die droom bezig ben. En wat zoudt ge zeggen dat u geinspireerd heeft om die droom na te jagen? Want ge zegt in het begin van uw carriere was het allemaal heel speels. Ja. Wanneer was dat moment er dat ge zei van Nu ga ik ervoor, dit is mijn droom. Wie heeft u daar of wat heeft u daarmee geinspireerd? We Ik denk dat dat is gekomen door de resultaten dat ik al heb gevaren. Dat zorgt ervoor dat ik dat ik weet dat ik daar wel dichtbij ben. En dat dat zo wel eens zou kunnen lukken. Allee, de droom is niet compleet onrealistisch. En door die resultaten denk ik dat ik daar wel meer ben van beginnend droom. Dus omdat het resultaat eigenlijk al. Het was niet vooraf meer en dan pas, ja, bent je het eigenlijk zo ben ik daar zo wat. Ga dan beginnen denken van Hee, dat is misschien echt wel. Het is haalbaar, het is haalbaar. Ja. Ge hebt hier nu min drieëntwintig mooie resultaten behaald. waardoor dat je daar juist zei dat de droom misschien een weg werkelijkheid is geworden om te presteren op de Olympische Spelen. Maar als je zo terugkijkt op je carriere. Wat waren uw mooiste momenten dat je behaald hebt? Uw mooiste overwinningen? Ik ben nu verplicht om te zeggen dat mijn K twee Europees kampioenschap min drieëntwintig met Bram Sickens, mijn mooiste overwinning. Maar mijn mooiste moment moet ik toch wel zeggen dat dat mijn kwalificatie voor Tokyo was. De Europese herkwalificaties, het jaar van de Spelen zelf. Dat was. Dat was toch wel iets iets speciaals, ja. Ik weet dat dat een heel emotioneel moment voor iedereen was. Ja. Om u daar te zien winnen. Ja. We waren toen ook die winter denk ik heel sterk. Ja. En heel gemotiveerd. Ah graaf. Mooi momentje. Ja, echt. Want dat is misschien ook wel eens goed om over te spreken over wat waren uw moeilijke momenten? Want ik kan me voorstellen dat het jaar ervoor de selectie in Sged, toen dat je het niet gehaald hebt, dat dat ook moeilijk was. Ja. Ja, maar ik heb daar precies niet niet zo hard van afgezien. Allee, ik ben daar ben daar altijd wel vrij nuchter in om uh. om dat van mij af te kunnen zetten. Ik weet dat we daar lang naartoe werken. En als dat dan niet lukt, is dat is dat kloten. You know. Je hebt hetzelfde meegemaakt. Maar ja, het is dan u zelf terug bijeenrapen en en terug eraan beginnen. Ik denk dat vooral mijn moeilijke momenten waren. het jaar na Rio. Daar was ik echt in de grootste tip van mijn leven, denk ik, op sportief vlak. Ik had er zo allemaal geen goesting meer in. Ik had zo als jong manneke jt de Olympische Spelen meegemaakt. en bo, ik dacht efkes Dit is het. Ik heb het hoogst haalbare gehaald. En die die winter daarna, het posttollympisch jaar was echt eh mentaal wel moeilijk. Maar daar ben ik dan goed doorgekomen. Brams er dan in de jaren nadien bijgekomen. Goeie gast. Goeie gast. Fantastische jaren gehad. En dan nu moet ik zeggen de laatste jaren is het trainingsvolume echt ook enorm omhoog gegaan. En dat is mentaal ook wel moeilijker en moeilijker aan het worden. Ik denk dat Bram daar ook over kan meespreken. Maar wij zijn zoveel weg van thuis. Ik denk dat wij minstens een half jaar in het buitenland zitten om te trainen. Ah, hoe zei dit te doen? Daar heb ik geen idee van dat dat zo zoveel was eigenlijk. We zitten. Vanaf november eigenlijk zitten wij pak twee en half, drie weken in het buitenland en dan één week. En hebt gij een vriendin? Woont gij alleen? Woont je bij je ouders? Ik woon nog bij mijn ouders. Ik heb een vriendin, al voor euh ondertussen, nu moet ik het juist zeggen, negen jaar en een aantal maanden. Die is dus uh dat is wel echt een vaste waarde in mijn leven en in mijn sportieve carrière. Naast mij dan. De laatste jaren sliep ik vaker bij Bram dan bij mijn vriendin soms. Maar Ja. En hoe reageert zij daarop? Ja, voor Emma is dat soms toch ook wel moeilijk. En en nu ook zeker Emma. denk dat ze het zo op deze moment, twee weken voor het spelen een beetje van mij af fout. Zijn er momenten dat jullie dan, als gij in het buitenland zijt, als zij afkomt. en dat er iets geshared wordt van die van die reis naar het buitenland? Nu, vorige stage in Levigno, is dat wel gebeurd. Niet met Emma, maar met de vriend van Hermien. Wim was daar. En de vriend van Lize, Guillaume. En Bram is ook heel efkes gekomen voor mij dan. Ha. Ah, romantisch. Ja. Maar Emma is nog niet echt meegeweest, nee. Ze zou dat heel graag willen, maar met werk dus ja. Ge ziet wie dat de relatie serieus neemt, he? Bram is er tenminste van Nee, nee, nee. Ja, ge zei dus dat je eigenlijk twee soorten moeilijkheden had. Achter Sged, de non-kwalificatie, dat dat wel moeilijk was, maar dat je daar eigenlijk gewoon zijt vandoor gegaan. Ja. En dan de moeilijkheden dat we zoveel weg zijn. en dat we zoveel in het buitenland zijn en het trainingsvolume. Mhm. Denkt ge dat die moeilijkheden u iets hebben geleerd? Zeker door die moeilijkere momenten. beseft ge dat dat K niet alles is. Dat dan nu mijn sport, mijn professionele carrière, dat dat, ja, dat dat niet alles is. Dat dat een moment van nu is. En dat is heel mooi om om me daar nu keihard mee bezig te houden. Maar dat er in het leven nog ook nog wel andere dingen zijn als als uh als als sport of of hetgeen dat je op dat moment mee bezig zijn. Dus als er dan, als je dan een dikke tegenslag hebt, dan leerde wel Ja, een beetje na te denken van Het is balen, maar het is OK. Het is het is niet het einde van de wereld. En heb je dan veel steun. Nu al. Ik denk dat wij. dat we sowieso een heel goed team hebben. Met Carlos, met de meisjes, met Pram. Dat we dat we er wel altijd voor elkaar zijn. En dan daarbuiten heb ik heb ik Emma sowieso. En dan mijn ouders en vrienden die die er altijd wel voor mij zijn. En die ja, die niet slecht gaan reageren of zo als ik als ik als ik wat minder presteer. Ja. die niet buiten gooien als je niet die top vijf. Of diepen of zo, omdat je het niet gehaald hebt. Ja. Misschien geeft dat extra stress. Dat dat dat extra duwtje om dan toch dat honderdste meer te doen. U weet dat dat wel iets positiefs. Ja. Je hebt gezegd daarnet dat je niet echt naar de toekomst kijkt en dat je vooral met kijk nu bezig zijt. Maar nu kaart je toch aan dat er eigenlijk, dat je toch wel weet dat er daarbuiten nog iets anders is. Ja, ja. Kunt u daar iets meer over vertellen van wat zijn die dingen? Kunt u die dingen benoemen? Een een project waar dat ik nu mee bezig ben, is, is beginnen bouwen, samen met mijn vriendin. Dus dat is toch wel iets. Een project. Dat is een stevig project. Dat is een stevig project. Dat is toch wel iets leuk om om uh om daarmee bezig te zijn om om ergens anders aan te denken als kajak. Zo een beetje nadenken over over het leven na de kajak is ook wel eens leuk, denk ik. En hoe zie ik mij na mijn carriere is nog wel een goede vraag. Mijn mijn huis bouwen, een jobje zoeken, efkes het simpel leven zo. Ja, na al die jaren hard werken en hard trainen. Maar ik ben graag bezig ook. En ik heb, ik heb altijd wel ambitie en ik ben heel competitief. Dus ik vrees in alles wat ik ga doen na mijn sportcarrière dat ik, ja, dat ik daar toch wel ook wel weer de beste in wil zijn of zo ergens. Dus dan zien we wel waar dat het leven mee brengt. Ja. U kunt nu al gaan voor het beste huis. Ja, voila. voor het beste huis in de straat. Ik weet niet hoe groot dat je goals zijn, maar. Ik ken zijn zus. Ik weet wat voor huis dat die aan het bouwen is. Dus dat zal direct een hele competitie om uw zus te kunnen overtreffen. Ja, dat gaat niet. Dat gaat niet lukken, denk ik. Da's da's geen doel van mij of geen competitie. U moet een schoon, leuk huisje worden. Uw zus Hermien zit ook in de kajak, zit ook bij ons in het team. Hoe is dat om met uw zus in een team te zitten? Ah, dus familie hier gewoon in een team. Ja, Hemels. Oh. begint er enorm veel competitie druk toch moet zijn tussen jullie. Ah, ja, ik denk dat dat altijd wel een beetje beetje erin zit, zo tussen ons. Is zij ouder of jonger? Ze is ouder, is twee jaar ouder. OK. Zij het kleine broertje. Ze is nu uit huis. Maar we hebben toch al heel veel tijd samen gespendeerd. We hebben enorm veel tijd samen gespendeerd. Zeker in de in de covid-jaren zijn we dan op appartement beginnen gaan in plaats van op hotel. Om dan zo ons een beetje af te kunnen schermen van van het virus. En daar hebben we zo elkaar al echt leren kennen, denk ik. Met ons vier Lisa Hermine, Bram en ik. Ja, dat is absoluut een paar keer gebotst. Nee, dat zou ik niet zeggen. Ik wou net zeggen, dus jullie band is dan ook extreem goed? Ja, eigenlijk wel. En ik denk dat dat keiormaal is om om eens een keer ruzie te maken met personen waar dat je constant bij zit. Ja. Voor de rest. Ik denk dat ik wij keiveel aan Hermina Len hebben. En andersom ook, hoop ik. We zijn met vier zowat een kleine familie geworden. Ja, ja. Met vijf. Pak Carlos erbij. Pak Carlos. Carlos de King. Vader, nonkel, grootvader. Ja. Carlos, grootvader. Ik weet dat dat voor mij altijd heel speciaal is geweest. We hebben vaak gebotst met de meisjes of Mermin of wij. Allez, wij niet zo heel veel. Maar langs de andere kant weet je ook dat je heel veel aan elkaar hebt. En langs de andere kant is dat ook wel mooi om elkaar op die zwakke momenten te zien. Ja. Ja. Tuurlijk. elkaar. Dat is niet leuk op dat moment. Nee, maar. Maar dat schept wel de band volgens mij. Nee. Ja. Want dan kunt ge echt uzelf zijn volgens mij ook. Als je met mensen ruzie kunt maken, dan kunt u zelf zijn ook bij die personen. Ja. En als die ruzie dan ook nog, allee, als de vriendschap dan ook nog overleeft na die ruzie. Dat is helemaal in orde. Ja. Ik denk dat we een mooi team zijn geworden doorheen de jaren. Gaat dat beter doen als uw zus in Parijs. In Parijs. Goh. Ik hoop van wel. Maar ja, ik zie Hermin wel een schone A-finale varen. En misschien Wel iets meer en een K twee. Een podiumplaat dan? Ja, ik zeg dat altijd dat de meisjes medaille gaan varen. Zelfs in K twee zijn ze verdikken goed. Ah, dat is leuk. Ja, ik heb er een goed gevoel bij. Ja, ik weet niet waarom. Ik denk dat we al vaker hebben gezegd, he? Ja. De vraag bent gij in de vorm van de vorm van mijn leven. U Ja. Misschien wel. Nu, gisteren en vandaag was ik echt kapot van de trainingen. Dus is dat dan weer wat moeilijk om u daar zo over uit te spreken. Maar vorige week voelde ik me echt fris. Ik dacht Ik ga goed. Zet ik dan in de vorm van mijn leven. Ja, dat weet ik niet. Maar ik denk niet dat ik slecht ga. Misschien zien we dat pas binnen twee weken. Ja, dat het de vorm van uw leven is. Ja, dan gaat het zeker zien. Doorheen uw carriere heb je heel veel beslissingen moeten maken. Qua training, qua partners. Zijn er momenten geweest dat je beslissingen hebt moeten nemen. en dat dat misschien een risico was. Heb je risico's moeten nemen in uw carriere? Oh. echt risico's. zou ik ze niet noemen. Ik denk het grootste risico is de mijn K eenduizend combineren met u, de K twee vijfhonderd. Ja, in plaats van drie wedstrijden om een competitie doet er dan zes. En jaar gelijk vorig jaar moet u op een WK selecteren. is dat wel, ja, keibelangrijk om daar om daar fris te zijn en dat te doen. Dus ik denk dat dat het grootste risico is dat is dat ik ooit heb gepakt. Maar Ja, uiteindelijk was het geen risico. Ik heb. Ja. We hadden dat goed gedaan. Ik heb m'n kei gehaald. Ik had twee jammer genoeg niet, maar. Ik weet dat een van de grootste risico's dat ik weet dat gij ooit hebt genomen is in mijn ogen in zege tweeduizendnegentien Ge hebt toen besloten om uw K één duizend meter B-finale. niet door te varen. Ja. Om met mij de K twee te doen. Waardoor dat ge uw selectie niet hebt gehaald. Achteraf bleek dat als ge die had gewonnen. of zelfs tweede waart geweest. geselecteerd. Dat je dan wel waart geselecteerd geweest. Maar dat was niet helemaal mijn beslissing. Dat was toen m'n coach die mij daarin heeft gepusht eigenlijk. Hoe heb je dat toen ervaren en hoe bent gij met dat risico omgegaan? Want uiteindelijk is het niet goed uitgedraaid op die moment. Op die moment? Nee. Ja, de beslissing was eigenlijk niet helemaal door mij genomen omdat Bob toen op die moment zei dat het onmogelijk was om in de B-finale mij te kwalificeren voor de Spelen. Dus met die informatie heb ik de beslissing genomen om de B-finale niet door te varen dan. Om te sparen voor de K twee En dan achteraf gezien was ik dan wel echt super boos omdat het dan toch bleek dat de eerste of de eerste twee van de B-finale geselecteerd werden. Dus ik ben daar toch wel een periode echt wel boos om geweest. En zelfs als ik er nu op terugdenk, maakt me dat nog altijd lastig. Ja. Dat was. Ja. Welke invloed had dat gehad op u? Uiteindelijk is er niks veranderd. Oke. Ik heb me dan het jaar daarna op de herselecties kunnen kwalificeren. Dus goh. Er is financieel of of op andere vlakken niks veranderd. Het is gewoon, ja, je laat een kans gewoon liggen, he. Ja. Het is idioot om kans niet te pakken. om die wedstrijd niet door te varen. Daarvoor was ik vooral heel gefrustreerd toen. Maar achteraf gezien had ik toen mij toen geselecteerd. konden we dan het jaar erna weer niet in K twee aan de start staan. Dus wie weet is dat wel het lot dat dat ons dan toch heeft samengehouden tot tot nu, de laatste maanden. Dat is wel mooi, want uiteindelijk, als ge die situatie bekijkt. weet je dat je een risico hebt genomen. Op dat moment is dat slecht uitgedraaid. We zijn daarmee omgegaan. We zijn verder gegaan. En uiteindelijk is het toch nog voor ons beiden eigenlijk goed uitgedraaid. En dat is wel mooi om achteraf te zien. Ja. Ge zegt het lot, gelooft in het lot? Ja, gelovig in het lot. Daar hebben we het al veel over gehad. Soms lijkt het zo dat dingen gebeuren voor een reden. Ja. Dat snap ben helemaal mee. Maar. Ik geloof er zelf niet, maar soms denk ik toch potverdikke. Een second of twee seconden later en iets dat helemaal anders gelopen. Ja. Bijvoorbeeld. Of er moest maar. Ik moest maar eens gewoon iemand niet met iemand gebabbeld hebben. En ik had daar niet gestaan of zo. Ja. Ja. hoe dat leven soms kan draaien. Ja. En hoe dat leven soms gewoon kan kan doorgaan. Allee, ze kan. Ja, je maakt dan die slechte beslissing, maar toch heeft er daarvoor gezorgd dat dat we tot nu samen hebben kunnen varen. Dus. Ja. Het lot. Het lot inderdaad. Ermee omgaan en gewoon verder gaan. Ja. Maar uiteindelijk is het lot, zoals dat gij zegt, hoe dat je ermee omgaat. En welke beslissingen dat je zelf neemt, op welk moment. Ja. Mocht je een tip geven aan onze luisteraars. Een gewone gouden tip. Wat zou die tip dan zijn? Ik zou zeggen bij alles dat ge doet, maakt niet uit wat, geniet ervan. Het leven is te kort om om niet te genieten van van dingen. Ook al is het maar van de kleine momentjes of de kleine dingen. Blijf vooral genieten. Ik denk als je iets met plezier doet en daar inderdaad van geniet. Ja. Dat dat allemaal wel vanzelf komt. Heb je daar zelf veel van genoten al? Ja. Het is een beetje zoals ze hem verteld heeft ook, he. Want in het begin was hij heel recreatief en genoot hij meer van de kijk. Tot een bepaald punt dat hem ineens heel dichtbij was eigenlijk bij het de elite. En dan pas is ze beginnen trainen, he. Ja. Ja, echt tot tot mijn Ja, eigenlijk tot Rio, de Olympische Spelen. Tot dat ik negentien was, achttien negentien heb ik heb ik het eigenlijk nooit serieus genomen. Voila. Ik heb altijd wel getraind, maar met plezier en met passie voor de sport. Maar vanaf toen Ja, ben ik er iets serieuzer mee begonnen. Nog altijd kei blijven genieten, maar wel op een meer professionele manier. Wat betekent dat voor u om professioneel atleet te zijn? Dat is een goede vraag, ja. denk veel treinen en op een manier ja, op een goede manier niet zomaar in het wilde weg dingen doen. Treinen, treinen, treinen en zonder een structuur te hebben. En ik denk dat Carlos daar ons heel goed bij helpt om om in het begin van het jaar echt die planning te maken en daar ons ook aan te houden van in welke trainingszone zouden zitten in elke week van het jaar. En zouden ons proberen te laten pieken naar nu bijvoorbeeld te spelen. Ik denk dat dat in mijn ogen professioneel bezig zijn met iets dat dat dat wilt zeggen. En hoe vaak is het veel trainen? Want veel is Voor mij kan veel drie keer per week zijn. En vertellen. Tien vaarttrainingen op een op een op een. Goeie week. Drie gymtrainingen. En dan nog eens drie mobiliteit stabiliteit trainingen. En dan komt er af en toe wel eens nog een cardiotraining hier en daar tevoorschijn. Dus we zijn er. En vanaf dan bent ge professioneel bezig? We zijn er uiteindelijk wel een vijfentwintigtal uur per week mee bezig. Ja, het is een voltijdsjob, he. Ja. Ge zijt er eigenlijk 's morgens tot en met 's avonds mee bezig. Ik denk een groot verschil is dat slaap en rust ook enorm belangrijk zijn tegenover andere jobs. Dat is wat dat veel mensen niet altijd begrijpen. Dat we dat rust ook bij ons, bij onze job hoort, hoe moet ik het zeggen. Mensen vragen dan Wat doe je de ganse dag? Zegt ga trainen. Wij zijn van 's ochtends negen tot twaalf bezig. En dan namiddag van vier tot zes nog eens of zo. En dan zeggen die allee, maar je hebt je hebt dan nog zoveel tijd tussenin en 's avonds. Dat we zeggen dat we kunnen daar niks anders doen.'s Middags lig ik in bed. Ik kom thuis, ik eet. Ik leg mij in bed, terug trainen en 's avonds is dat weer eten en is een beetje, ja, chillen. Af en toe, gelijk in Sevilla gaan we dan wel eens eens een keer wandelen of zo. Maar. Ja, we zullen daar een koffiedrinken mee bezig. Of een koffie een keer een koffie gaan drinken. Ik denk in deze podcast willen we ook Anderen proberen te inspireren om ook hun dromen na te jagen. Vind je dat zelf leuk om om anderen te inspireren? Onze onze jeugd. Ik denk vooral in onze sport zelf vind ik het leuk om. om toch te zien dat de jeugd naar ons opkijkt. Ik vind dat wel. Ik vind dat wel leuk. Ja, dat dat je zo mensen kunt kunt aansporen om om om toch meer te gaan sporten. Mag je dat hard dat de jeugd heel hard opkijkt naar u? Ja. Goh, ja, nee. Als ik er niet op let, helemaal niet. Maar soms Ja, als je dan zo wat een beetje begint op te letten zo. En en ge ziet zo de jeugd naar u kijken en af en toe eens komen van mogen wij een handtekening of zo? Of mogen we. Merkt ge wel dat dat leeft zo binnen binnen de jeugd. Zou je jonge versie van jezelf trots zijn? Oh. Ik denk dat wel. Ja. Ik denk dat ook. Allez, moest ik naar de Olympische Spelen gaan. En mijn jongere zuls zou dat weten. Ja. Ik zou, ik zou wel zeggen O, als ik dat toelaat is. Mijn jongeren zelf zou wel echt hopen op die top vijf. Ja, maar. het Ja Geen pressure he, maar euh succes binnen twee weken. euh We hebben verwachtingen. Hopelijk worden ze ingelost. Ik doe dat. Geen zorgen. Is er nog iets dat je wilt meegeven aan onze aan ons project? Mensen die hun droom najagen. geen droom hebt, gaat er effectief voor. Laat het niet Laat het geen droom zijn, maar probeer daar wel echt naartoe te werken of aan te werken. En in het proces blijft ervan genieten. Ik denk dat dat mijn met een eindquote gaat zijn. Bedankt. Dan zijn inderdaad bedankt. Het was heel lelijk. Ja. Weer wat meer te weten gekomen over de kijksport. Ja. zeer hartelijk bedankt. En dan zien. nodigen.