De droom van zorgboerderij huppeldepup

In alweer een nieuwe aflevering van de Project Dromer Podcast duiken we in het inspirerende verhaal van Ellen Van Assche, oprichter van zorgboerderij Huppeldepup in Humbeek.

Dag in, dag uit leidt Ellen met toewijding deze unieke zorgboerderij waar zowel mens als dier centraal staan. Bekend van het programma Andermans Zaken, deelt ze met ons hoe ze moeilijke momenten wist te overwinnen door vast te houden aan haar passie en dromen.

Laat je inspireren door dit prachtige verhaal over doorzettingsvermogen, creativiteit en de kracht van een droom. Mis deze aflevering niet!

Transcript

0:00

uh Ik leefde op adrenaline he. Ik was echt een target junk. Ja op een op een oude dag gepensioneerd. vijfenzeventig. En dat is voor al onze vrijwilligers zo. Wij zijn zo dankbaar dat ze hier zijn. En wij beseffen eigenlijk niet dat dat een wisselwerking is. Ik zeg heel vaak. Wij zijn een plek waar mensen zorgen voor dieren en dieren voor mensen. Ja, dat is, dat is voor mijn magie. Welkom bij Project Dromer. De podcast voor iedereen die durft te dromen. en zoekt naar de vonk van inspiratie om zijn of haar passie te volgen. Wij zijn Geoffrey van Arnhem en Bram Siekens. En samen nemen je mee in de verhalen van dromers die hun dromen werkelijkheid hebben gemaakt. Luister mee, laat je inspireren en ontdek hoe dat jij jouw droom kan najagen. Dus uh vandaag duiken we in het verhaal van uh zorgboerderij Huppelde Pub. Een verhaal van Ellen van Assen, de oprichter die ik vooral ken of wij kennen van het programma Andermans zaken. We duiken vandaag in de successen, de uitdagingen, maar vooral de impact die deze boerderij heeft. Ellen, welkom. Dank u. Vertel je zoiets voor jezelf. Wie ben je? Hoe bent u op dit idee gekomen? euh Dus mijn naam is Ellen. Ik ben uh dit jaar veertig geworden, mama van drie kinderen. En uh zorgboerderij Hupppup is eigenlijk het resultaat van een familiefeest. Het is te zeggen, we waren uh in in familieverband uh aan het praten over onze dromen, onze doelen in het leven. En mijn man en ik, wij gooien op tafel van goh eigenlijk zouden wij graag iets terug doen voor de maatschappij. Iets betekenen voor de maatschappij voor mens en voor dier. En liefst een combinatie van de twee, maar zeker geen zorg, uh zeker geen kinderboerderij. Dus ik heb gezegd zich pannenkoeken bakken op woensdagnamiddag, zaterdag en zondag. Vergeet het dat ook niet. Maar we wouden wel, ja, mens en dier samenbrengen en zien welke chemie dat dat geeft en beste uit beide werelden. naar boven laten komen. Waarop dat toen de zus van mijn schoonzus zegt van ah maar kijk het concept zorgboerderij Nederland super gekend, kijk daar eens naar. Dus wij Google geraadpleegt zorgboerderij opgezocht en effectief. Dat was echt wat dat we zochten. Een plek waar mensen met beperking of mensen met een bepaalde kwetsbaarheid terecht kunnen en daar dieren verzorgen. En hoeveel jaar geleden is dat? Negen jaar geleden. Ja. Wij zijn voor de eerste keer opengegaan in april tweeduizendvijftien. Wat deed je daarvoor? uh Ik heb eigenlijk veertien jaar voor Amerikaanse bedrijven gewerkt. Oh. Ja ook in Amerika of hier in België? Hier in België. Ah OK, dus gij wast uh een een contactpersoon in België. Ja, ik deed vooral de sales en en ja, mijn regio was zo wat heel heel België, waarbij dat we dus heel vaak onderweg waren op de baan in de auto van klant naar klant en Target halen. Awel dat was vooral toen ook. Ik leefde op adrenaline he. Ik was echt een target junk waarbij dat ja een zeventig uren week was voor mijn normale week als ik maar mijn targets kon halen. is heel, heel, heel gedreven. En ja, op een bepaald moment in uw leven krijg je een muur voor u en daar botst je dan eens goed op. En dan begint u vragen te stellen, reflecties te maken. Is dit wat ik nu de rest van mijn leven ga doen? Of zit er meer in het leven dan alleen maar? Target rondg halen. Ja. Zorgboerderij. Hoe gaat dat in zijn werk? Start je dat op? Ja, kijk, normaal gezien als je een project start, start je met een plan en je werkt dat plan stelselmatig uit. Geert en ik hebben negen jaar geleden de beslissing genomen om met onze vrije tijd iets terug te doen voor de maatschappij zonder plan, want dat was met onze vrije tijd, dus er was ook geen plan nodig. In april vijftien zijn we effectief opengegaan. En wij hadden een aanmelding van vier mensen met een beperking en wij hadden een tiental dieren. Als in twee geiten, een paar konijnen, een paar kippen, that's it. En dat was ook genoeg voor die mensen om mee bezig te zijn enzovoort. Maar al snel bleek dat de nood aan dagbesteding voor mensen met een bepaalde kwetsbaarheid toch veel groter is dan het aanbod hier in Vlaanderen. En de aanmeldingen stroomden binnen en kwamen binnen en op den duur waren wij verplicht om ook samen te werken met scholen en stagiaires, orthopedagogie enzovoort. om toch te kunnen blijven beantwoorden aan die vraag. Waarbij dat je dan ineens na acht of negen jaar tot de constatatie komt dat hier honderd man per week passeert. Met de hand gelopen hobby. Ja, ja. Ja, maar dat is het ook. Dat is ook de reden waarom dat ik na de eerste zeven jaar ook geen loon heb kunnen uitkeren he, want er was geen plan. En toen is inderdaad de vraag gekomen van kijk, wij zouden graag eens een VZW doorlichten en eens kijken wat het precies inhoudt om sociaal te ondernemen. um En ik heb eigenlijk pas vorig jaar mijn plan uitgeschreven. Ja. Sociaal ondernemen, dat betekent eigenlijk dat je vooral al uw winsten steekt in uw boerderij zelf. Sociaal ondernemen betekent vooral dat je geen winst hebt en dat je dus moet gaan zoeken naar fondsen en naar giften en naar inkomsten. Want het is niet uw activiteit zelf die winstgevend is. Dat is het grote verschil met commercieel ondernemen. Dat is de sector waar dat ik uitkom, waar dat ik ook al mijn expertise in heb. uh Ik ben ook een dochter van zelfstandigen, dus het ondernemen is mij niet onbekend. Het economisch ondernemen is mij niet onbekend. Waarbij dat uw activiteit zodanig veel winst oplevert, dat je iedereen kunt betalen, dat je investeringen kunt doen, dat je juiste keuzes kunt maken. Bij sociaal ondernemen. is eigenlijk uw activiteit helaas verlieslatend. Dan moet je dus andere kanalen gaan aanspreken om ervoor te zorgen dat je uw activiteit kunt blijven voortzetten en dat je dus eigenlijk uw missie en uw visie kunt blijven uitdragen. volledig e-mail. Er komen hier altijd mensen met een beperking. Is dat met Ja, wij noemen het vooral mensen met hulpvraag, want het is niet zozeer een beperking uh dat je moet hebben om hier terecht te kunnen. Maar zodra dat een persoon een hulpvraag heeft, kan die bij ons terecht. En dat kan gaan van kinderen die hoog sensitief, hoogbegaafd zijn, waarbij dat een schoolse week van vijf dagen gewoon te belastend is. Dan kunnen die even eruit stappen en een school flankerend traject heet dat dan. En dus een halve dag of een hele dag per week naar ons komen en hier efkes ont prikkelen en opladen voor de rest van de week. Maar zodra dat jij zegt van kijk, ik heb even nood aan tijd en ruimte, ben je welkom. Ja, dat is mooi. Dan heb je toch eigenlijk ook een taak als psycholoog? Ja en nee. Mensen komen naar hier om even uit dat systeem van vakjes denken van daar af te stappen. Van eens even geen label te hebben en eens even te zijn wie dat ze echt zijn. Ja, hoe helpt je dan de personen door daarmee in gesprek te gaan en ze hier met de dieren bezig te laten zijn? Dat is heel individueel. Sommige mensen komen naar hier om echt hun verhaal te kunnen doen en te kunnen vertellen en het op die manier een beetje ruimte te geven. Anderen zeggen van goh, laat mij maar doen. Ik zit gewoon een hele dag bij de konijnen. Ik doe daar mijn ding en dat laadt mij op. Dus het is echt heel heel divers. Wat dat wij wel moeten zijn is natuurlijk opgeleid en getraind om die mensen te ondersteunen waar nodig, hè. Dus wij werken hier wel met heel wat expertise in huis, als in uh ergotherapeuten, orthopedagogen, maatschappelijke werkers, vooral ja, de de sociale sector he. Maar je hoeft geen psycholoog of therapeut te zijn om hier aan de slag te kunnen. Ja. Heb je dat zelf ook allemaal moeten leren? Want u bent dan daarmee begonnen. Amerikaanse Ja, ja, klopt. Dus um de sector waar dat ik uitkwam is is helemaal niet een sector te vergelijken met met met deze. Nu, ik heb in het verleden wel criminologie gestudeerd, waarbij dat wij wel sociologie, psychologie enzovoort. Wij krijgen. We hebben die vakken wel gehad. Dus ergens diep van binnen. Mwetenschappen, het zit er wel in. Nu achteraf ben ik mij ook gewoon gaan bijscholen he. En dan meer specifiek naar de noden van onze deelnemers. Ja. Ja. Ik wou u nog vragen over één man um voor de andermans zaken. Ja. De kanal. um Hoe heeft die dat die veranderd voor u? Hoe zat dat iets verlopen? Vorig jaar in februari zijn dan de eerste draaidagen begonnen, waarbij dat je dus eerst heel ja, uw leven bijna op tafel moet liggen. uh uw ziel blootleggen, he, en dan een econoom hebben die zegt Waar zij gij mee bezig? Ja, harde feiten. Dat was dat was heel hard, maar terecht. Nu, ik moet wel eerlijk toegeven dat ook Kamal heeft gezegd van ben sociaal ondernemen. Dat is toch wel een level harder of moeilijker of intenser dan economisch ondernemen, omdat je inderdaad die moeilijke keuzes moet maken en dat je beslist over mensen, je beslist over gevoelens, over trajecten. Het gaat niet over een product. Het gaat over levende wezens. En was dat moeilijk om daarover te discuteren met met iemand dat zo economisch bezig was altijd? Nee, want Kamal heeft um uh die is heel empathisch en die kan zich heel snel heel diep inleven in een situatie. Dus die zat heel gemakkelijk, heel snel op mijn stoel. En wat was het grootste probleem dat hij toelichtte? um Dat er in de boekhouding aan zich, die was correct, maar alles was gewoon in één pot gedumpt en je kon geen analyses maken. um dat we veertien inkomstenstromen hebben, wat dat best veel is om uw koord te kunnen blijven doen en dat dat wel heel veel uh van mij vroeg. Zijn veertien inkomstenstromen er nog steeds? Of is dat al wat geslinkt? Ja, we zijn inderdaad een beetje nauwer gaan werken, uh wel intenser gaan werken en ik heb wel een paar van mijn petjes doorgegeven aan de medewerkers. Ja. Ja. Lijkt me handig, maar vaker wordt in het beste een niche he. Ja. zeggen ze. Maar bij een sociaal eco- ondernemen zal dat wel iets anders uh helemaal anders. Ja, ja, ja inderdaad. Ja, als je niet gaat werken, dan spreek je ook over budget. En laat dan nu net een ding zijn dat er niet is in de sociale sector. Dat is budget he. U zei daar juist dat je eigenlijk na uw Amerikaanse job dat je de rust wou zoeken, dat je gewoon na te denken over wat is eigenlijk het leven? Ja. En je geeft mensen heel veel rust, maar voor uzelf moet dat toch enorm moeilijk zijn. Als je zo zegt, een een gat van veertigduizend euro, daar moet toch wel wat stress meegeven. Ja. Hebben we die nu gevonden dan? Maar we werken er wel aan. Er is er is een plan, er is een richting, er is een doel. En en ik had mij ook nooit voorgesteld dat na de passage van Kamal zo ploep ineens alles anders ging zijn. Maar we hebben wel inzichten gekregen. We hebben uh ervaring mee gekregen en we hebben echt een duidelijke richting. Dus euh waarmee dat we aan de slag kunnen gaan. Dus ik zie, allee, ik zie het echt wel goed nu. Maar ja, uiteraard een gat van tachtigduizend euro jaarlijks moeten opvangen met andere inkomsten. Dat is een een een pittige taak. Maar als je ziet op het einde van de dag hoe gelukkig dat die mensen naar huis gaan, dan is dat dat zeker waard. Zijn er ook momenten dat het echt moeilijk is met uh met die mensen? Met de mensen niet. Nee, nee, want die zijn zo dankbaar en zo blij en zo echt oprecht. Mhm. Ja. Ja, uw hart loopt daar van over. Dat is dat is ongelooflijk. Ja, ik ben echt super gelukkig als ik hier een dag op de boerderij mogen werken dan Ja. En met de dieren niet? Jawel, tuurlijk wel, tuurlijk wel. En zeker als je um grote inbeslagnames hebt waar wij dan een groot aantal dieren uit de mishandelde situatie naar hier komen, dat wij ze dan terug eventjes kunnen laten herstellen en als ze dan een nieuwe thuis krijgen. Ja, dat is, allee dat is fenomenaal natuurlijk he. um Maar de combinatie van beiden en ervoor maken dat je Ik zeg heel vaak he, wij zijn een plek waar mensen zorgen voor dieren en dieren voor mensen. Ja, dat is dat is voor mij magie. Ja. Hoeveel mensen lopen er hier eigenlijk rond? Ongeveer? Wel, wij hebben een ploeg van een dertigtal vrijwilligers. We hebben een vijftal vaste medewerkers. We hebben negenenvijftig mensen die komen voor dagbesteding school flankerend traject. Die komen niet allemaal tegelijk he. Dus in groepjes van elf voormiddag, namiddag, maar dus heel gevarieerd negenenvijftig in de week en eenenveertig op therapie. Dat zijn er die echt één op één sessies krijgen door gegeven door een ergotherapeuten. op voorschrift van huisartsen, specialisten enzovoort. Ja. Allee, zoveel vrijwilligers. Ja, ik wou ook net zeggen, want hoe geraakt ge dan? Vind vindt je gemakkelijk die mensen terug? Oei, ik kom niet vanzelf. Die wandelen hier allemaal de poort binnen. Nee. Ja. En die zeggen wij komen helpen. Ja, dat zijn dan mensen uit de buurt. Ja, of van wat verder. Dat maakt u eigenlijk heel weinig uit. En zijn er van uw verwachtingen naar die mensen toe? Of mogen die gewoon hier komen en zeggen als je dan maar een uurtje per week, die doen. Voor mij is alles OK. En als je zoveel vrijwilligers hebt en zoveel mensen hier werken, is het dan soms een situatie van wel wat chaos. Nu, omdat iedereen weet wat dat er van hem verwacht wordt. Ah ja. Wij hebben vrijwilligers voor dierenzorg en die sluiten dan bij Katrien en Ryan aan. We hebben vrijwilligers voor dagbesteding die sluiten bij eLine, dus dat wordt echt heel goed. Dat lost zijn eigen eigenlijk direct. Ja. Communicatie zal hier ook heel belangrijk zijn, dus dat wordt hier goed gedaan dan wordt elke dag beoefend. Dus tegen het einde van jullie leven. communicatieve wezens. Het is te zeggen, wij werken met een doelgroep die nood heeft aan heel veel structuur. Ja. en hunne structuur is eigenlijk ook onze structuur en dat is gewoon doorgetrokken in alles wat dat we doen. uh Om acht uur dertig komt iedereen hier toe voor een briefing. Om negen uur komen de gasten toe. Die planning hangt al omhoog in de tent op een bord met alle namen, met alle taken die ze moeten doen. En dat is altijd in dezelfde volgorde. Een, water, gooien, mest. Maar dat kan zijn voor kippen, voor varkens, voor schapen, voor geiten. Dus ook in die huisnummers komen daarin terug. Een smart. Iets hulp vragen, iets wat dat je geleerd hebt. Want in andermans zaken was er ook op een bepaald moment dat Kamal denk ik aanhield dat dat je sponsors moest gaan zoeken of mensen die u wouden helpen. En ik denk dat dat wel wat misschien moet verschrikkelijk. Ik ga heel eerlijk zeggen he. um Ik kan voor het oudercomité van school van mijn kinderen bij elk bedrijf binnenlopen en gaan prijzen gaan halen en sponsoring. En voor mijn eigen organisatie leek dat als dat ik ging beren bij de mensen en dat ik bijna op mijn blote knieën moest zitten van heb je nog iets over? Kun je nog iets betekenen. En ik heb dat ook tegen Kamal gezegd van ik kan niet bedrijven aflopen met het gevoel dat ik aan het bedelen ben. Ja versch-. Dat was echt een verschrikkelijk gevoel door het feit dat je mijn mijn mindset binnenwandelt van ja, ik ga hier weer eens gaan bedelen. Dat is hetzelfde als aan een grote wedstrijd beginnen, hè. Ja, ik ga hier maar eens proberen van de eerste te worden zeker, weet ik veel. Allez, ik geef u dan op een blaadje dat je niet ten eerste naar die wedstrijd komt. Dus it's all about the mindset en dat hebben we wel met Kamal en dankzij mijn coaches hebben we wel kunnen scherp stellen en dadelijk stellen van OK, Wat is eigenlijk de bedoeling? Waar gaan we naar op zoek? En voor mij is het nu ook een meer van ik ga gaan bedelen bij mensen, maar ik ga gewoon eens vertellen. wie dat we zijn, wat dat we doen, waarvoor dat we staan en het maatschappelijk belang van de organisatie goed benoemen en nu nog duidelijk maken hoe belangrijk het is om maatschappelijk verantwoord te gaan ondernemen de dag van vandaag. Dus nu gaan wij echt naar bedrijven en wij zeggen van kijk, in het kader van maatschappelijk verantwoord ondernemen bieden wij onze menu aan. En dat is die menu dat we hebben gemaakt met voorgerecht, hoofdgerecht, dessert en een poes café, waarbij dat elk bedrijf kan gaan kijken naar wat zijn nu is de exacte noden van een huppeldepup. En we hebben daarin verschillende domeinen benoemd, omdat je Wat dat ik heel belangrijk vind, een bepaalde connectie een verbondenheid moet vinden tussen uw goed doel en uw partner. Als uw partner een farmaceutisch bedrijf is, dan kan hij zich waarschijnlijk vinden in heel ons programma van vaccinatie, ontworming, castratie en dierenzorg. De medische zorg van onze dieren. Als dat bijvoorbeeld een uh elektro bedrijf is, dan kan die zich waarschijnlijk vinden in onze vraag naar tablets en laptops en uh elektronica, wasmachine, droogkast. Dus op die manier hebben we eigenlijk voor elke tak in de industrie gekeken naar OK, wat zijn onze vragen, welke takken van de industrie zijn? En hoe kunnen we die op elkaar afspelen om die connectie juist te vinden tussen uw goed en uw partner? En is er ook van de bedrijven zelf uit een soort van verwachting dat jullie iets van naambekendheid voor hun wij hebben natuurlijk een zilvergoud, allee zilver brons en gouden partnerschappen waarbij dat dan de bedrijven en naargelang wat dat hun budget is dat ze hebben opgedaan. inderdaad naamsbekendheid, visibiliteit. Je kunt zelfs een dag de locatie hebben voor een event van uw bedrijf. Als je zegt van wij organiseren een familiedag voor al onze personeelsleden, dan kan dat hier ook gebeuren. Zodanig dat we, ja, wij zijn echt constant op zoek naar die verbondenheid tussen Good Tool en partner. Dat is echt heel belangrijk. Ik wou eens vragen, uw inkomstenstroom. Wat is het? Hoe hard is dat veranderd sinds Andermans zaken? Is dat van, ik weet toen in Andermans zaken was dat de sportkampjes vooral denk ik dat uie hoogste inkomste was? Ja, de kinderkampen. Is dat ondertussen al veranderd naar een andere stroom? Ja, onze kampen zorgen nog steeds voor een grote omzet. daarom niet per se voor de grote winst. Waar dat het wel het grootste verschil in gemerkt hebben. um na het programma is onze mobiele boerderij. Dat is iets waarvan dat ik in initieel dacht dat het winstgevend was, bleek dat het verlieslatend was. Dus Kamal had gezegd schrappen die handel. Maar aankomen. Ja, maar ik heb gezegd, OK, ik wil dat u overweging nemen, maar jullie gaan eerst samen met mij een keer mee op mobiele boerderij. En dan mag je dat advies geven. En ik ben toen met de cameraploeg naar um de woonzorg in Zaventem gegaan. Ik heb daar alle dieren op tafel gezet, de bewoners aan tafel gezet, camera draaide, regisseur stond daar en ik zat naast Mietje met een komijn en vanachter de camera zo p ping met de regisseur. Ja, iedereen was zo geraakt door het effect van dieren op mensen met dementie. Dat ze zeiden van ja, je kunt dat gewoon niet moogt je gewoon niet stoppen. We hebben onze formule aangepast, de prijs aangepast, waardoor dat als we nu rijden naar de gewoon zorg dat het ook een winstgevende activiteit is. Ah ja, ja. Het is nu alle winst. Dat is kei goed. In die uh negen jaar dat je deze zorgboerderij al doet, waren er op een bepaald moment momenten dat je het echt moeilijk had. Nee, de boerderij zelf heb ik nooit uh op een punt gestaan van bon, ik gooi de handdoek in de ring, dit is het niet. Wat dat wel mijn moeilijke momenten waren, was omdat ik mijn eigen de eerste zeven jaar geen loon heb laatgekeerd. De momenten dat het um dat de kinderen ja, uit hun kleren gegroeid zijn en dat er eigenlijk geen budget was voor ja, voor hun. Ja, ja. En ik ben gezegend met heel brave empathische kinderen. die daar ook altijd begrip voor hadden en die altijd maar zeiden het is OK, mama, het is OK. Maar ik denk mocht je het echt vragen en zo wees iets bloed eerlijk, dat ze zouden durven zeggen van ja, voor vanachter was er tijd en en he en budget en voor ons. Ja. Maar ze ze het mij nooit dat gevoel gegeven, hè. Maar ik heb toch een paar keren gedacht van Ja. Voor die mensen van achter doe je alles, he. En wij zitten hier als gezin van vijf en en de sokken zijn stuk en en ja. En heb je daar nog veel gesprekken over met uw kinderen? Ja, ja, ja, ja, daar wordt nog vaak over gepraat hoor. Wat weet je dat nog toen of uh Ja, absoluut, absoluut, maar ze nemen mij dat allemaal niet kwalijk, he. Dat ik van ja, maar ja, mama is toch normaal he. We doen dat toch voor, we doen dat toch voor die mensen. Dus uh onze kinderen lopen hier ook dagdagelijks rond he. Die kennen ook alle deelnemers. Ja, dat is. Die leven echt mee. Ja, elk op hun manier dragen zij bij aan aan het goede doel, hè. Ik heb de jongste die dat is zo de de klusjes, he, dat is zo de fixer. Ik ga hier alles maken en dat is kapot en oh kom, geef mij even een schroevendraaier, ik zal dat wel doen. Of oh, hier moet nog een nieuwe kabel gelegd worden. Hoe oud is die? Tien. Ja, de de fixer zo he, die uh. Hij zegt dat u OK, ik ga later verder studeren, maar dat ze mij niet te veel op de school, allee zitten niet he, licht doen doen doen. En dan heb je de middenste. Ja, die is zo zorgzaam voor iedereen. Als wij kampen geven, zit die mee te ondersteunen bij de kindjes met beperking. uh met een open poortjesdag gaat zij de verjaardagsfeestjes doen met de kindjes. Dus dat is echt, ja. En dan op mijn oudste, dat is met de machinerie he. De tractor, de bostmaer, de, voilà, leuk. En uw man doet die dan ook, hebt u dan ook die de Een beetje of doet hij? Ja, mijn man doet eigenlijk heel veel, maar vooral achter de schermen. De grote constructiewerken neemt hij volledig voor zich. um dat wij een nieuwe of een nieuw Goh, eigenlijk alles qua constructie wat dat je hier ziet staan, heeft hij initieel allemaal eerst gezet. De afspanningen, de weides, de de chalet, de tent, de kleine herstellingen heeft hem ondertussen aan ons geleerd hoe dat we dat moeten doen. Dus dat kunnen we nu kunnen we nu zelf moeren of ik schu hoor aan met de kleinste. De fixer de fixer. Maar voor de rest ja, is hij heel begaan met de organisatie. Alles wat dat Black Of is is he, en de website en de webshop en Ja, mee uitdenken van de plannen en zo. Ja mij heel vaak af en toe terug is met mijn twee voeten op de grond zetten. Vindt je dat nodig zo een persoon om mee te sparren? Ja, ja, OK. Ja, ik ben zelf ook zo. Ik heb ook graag iemand nodig waarmee dat ik zo wat kan sparren. Maar je hebt andere mensen dat dat helemaal niet zo die dat gewoon dezelfde leiding willen en die willen hun beslissingen en dat moet zijn zo dat ze dat willen. Maar. Want je zegt euh met uw voeten op de grond zetten. Hoe gaat dat dan in zijn gang? Ja, ik ben af en toe wel een een dromer he, en dat ik zeg van bijvoorbeeld nu is zo de sanitaire blok is uh is één van onze nieuwe projecten of of komende projecten en euh dan gaat dat vooral over Ja, hoeveel ruimte, hoeveel, hoeveel in aantal, hoe gaan we de aankleding en als je mij laat doen, dan is dat de ruimte van drie paardenstallen en dan zijn dat ruime toiletten en dan is dat met veel licht, liefst nog natuurlijk licht als het zou kunnen. En hij heeft zoiets van ja, maar nee, wacht even, met twee komen we ook toe. En als we dat zo en zo inrichten, dan heb je ook nog voldoende ruimte. Dan vallen we ook nog eens binnen budget. Ja. Maar ik heb geen ruimtelijk inzicht, dus voor mij moet alles open en groot zijn en hij heeft wel ruimtelijk inzicht, dus je kan dat dan zo gelijk een Lego in elkaar zetten. Dus ja, dat is wel een mooie combo van iemand dat heel hard durft te dromen en één iemand die u dan een beetje navigeert in uw dromen. Dat is goed, want je hebt altijd een droom nodig om ergens naartoe te gaan. Dat is goed. Ge hebt uw dromen en dan hebt u een man naast u. die u helpt, die u navigeert, maar dan ook uw kinderen die keihard ondersteunen. Dan de vrijwilligers die hier binnenlopen. Hoeveel waren het er? Vijftig of dertig? Ja, dat is zo mooi om te zien dat je dan een droom hebt gehad. Ge neemt dat risico en al die mensen rond u ondersteunen u eigenlijk. Is dat iets wat dat je op voorhand had verwacht dat dat zo zou lopen. Totaal niet. En ik zie het van de morgen zijn we dan dan niet tegengekomen in de tent. Wij zijn hier uh we zijn dat niet, maar ook al onze andere vrijwilligers uiteraard he, zo dankbaar voor wat dat zij doen en een tijd dat ze geven. Hij is hier ooit begonnen met een halve dag per week en dan een dag per week. En ondertussen is hij hier zeven dagen per week. Dus wij hebben ook in onze overeenkomsten staan dat wij niet verantwoordelijk zijn voor eventuele verslavingen aan onze organisaties. Goed. dat hij zegt, maar gij zegt altijd dank u, Danny, maar eigenlijk moet ik dank u Ellen zeggen, want zonder dit had ik ik thuis gezeten en de depressie ingestapt, hè. Want ik had geen doel, ik had geen, het was op en huppeldepup heeft mij een doel gegeven en en terughoesting en en plezier en vriendschap en Ja, het is een beetje. Ja, maar toch is dat niet. Wij zijn hier wel dankbaar dat elke dag zijn he. En dat is voor al onze vrijwilligers zo. Wij zijn zo dankbaar dat ze hier zijn en wij beseffen eigenlijk niet dat dat een wisselwerking is. Want wat dat zij geven is ook iets wat dat zij nodig hebben. Ja, dat engagement en die verbondenheid en uh wat zijn nu zo wat uw eigen doelen hier op deze zorgboerderij nog? um Ik zou heel graag nu in de komende vijf jaar van de boerderij uh een duurzame constructie kunnen maken. Omdat nog eens negen jaar geleden gingen wij iets doen he, zonder plan en hebben wij alles gebouwd. Met het idee van ja, we zien wel he. Als er vijf jaar staat is het schoon geweest, toch? Ja. En nu gaat voor langer. Maar ondertussen is dit zo een vaste waarde geworden binnen het zorglandschap dat wij niet meer kunnen zeggen wel, we zien maar wel en binnen vijf jaar. Oh God. Nee, nee, nu moeten we echt gaan schakelen en nu moeten we gaan voor duurzaamheid. En dus nu is ons doel om alle constructies, alle omheiningen te vervangen door duurzame materialen. zodanig dat wij het als wij met pensioen gaan, kunnen overlaten aan de volgende generatie waarvan we weten van OK, we hebben geen rommel achtergelaten. Dit is dit is iets duurzaam. Dat weet ik niet. Ik zal dat wel zien. Wat dat mij vooral gelukkig gaat maken is dat dit project kan blijven bestaan, ook als Ellen of Geert er niet meer zijn. Ja. En zouden jullie hier dan blijven wonen? Want jullie wonen hier he? Ja. Ja op een oude dag gepensioneerd. Hoe is het? Ik ik laat jullie doen, maar ik kom toch bestaat. ge toen dat je uw zorgboerderij hebt gestart. Je hebt dat dan tegen uw familie gezegd, dat je dat wel wou doen en dan bent ge in contact gekomen met andere zorgboerderijen. Is die bal zo wat beginingen rollen. Waren er op dat moment eigenlijk mensen die u adviseerden om dat niet te doen? Of was iedereen ondersteunend? Nee, ik heb niet veel mensen gehad die het uh zouden afraden. Waar dat ik wel op gebotst ben is toen ik ben gaan kijken naar collega zorgboerderijen in in het Vlaamse landschap, mochten we heel vaak op bezoek gaan om te kijken. Maar vooral geen vragen stellen. Nee. Dat is eigenlijk ook. Daar ging zo een taboe rond. Ja, de mosterd werd niet gedeeld een beetje gek want je bent gewoon collega's en eigenlijk doet ge wel een kruisbestuiving van om mensen te helpen en het doel is ook echt heel nobel. Dus ik vind ik vind het een beetje raar dat mensen niet gewoon delen. Er zijn twee soorten zorgboerderijen he in in Vlaanderen. Je hebt landbouwers die een beetje zorg aanbieden en dan heb je um zorginstellingen die een beetje landbouw doen. En dat is onze soort he. Wij bieden vooral veel zorg aan en onze middelen zijn dieren en planten, maar dat is niet onze hoofdactiviteit he. um En van dat type zijn er niet zoveel. Dus wij hebben vooral contact gehad met landbouwers die een beetje zorg aan- aanbieden. Ja, en je zag dat daar zat ook nog een heel grote kloof tussen beide. En ik merk wel nu doorheen de jaren dat die kloof dichter en dichter komt en dat zij nu ook bij ons advies komen vragen van OK, hoe bieden jullie nu die zorg precies aan? Wat kunnen wij uh doen? En bij mij is het heel simpel, mijn deur staat open, mijn boeken liggen open. omdat ik vind dat wat dat we hier doen, dat dat mag gedeeld worden. Als je morgen zegt ik doe hiernaast een zorgboerderij open, dan ga ik dat nog niet als de concurrentie, maar inderdaad als een collega, omdat ik weet dat de vraag naar deze projecten zo groot is en het aanbod zo klein. dat er nog heel veel gaan moeten starten. Ja, eer dat eer dat iedereen kan geholpen worden. Vindt je dat je zelf hard veranderd bent tegenover dat je met het project gestart zijn. En nu als persoon bent ge daar gegroeid? Want je bent als ondernemer in Andermans zaken wel een beetje um ja, ze hebben daar nu moeten coachen en zo. Ja, ja, ik ben dikwijls uit mijn comfortzone gestapt, he. Maar bon, het is mijn pas buiten uw comfortzone dat er ruimte is voor groei ook, hè. Voilà. Dus uh ja. concreet een aantal dingen waaraan dat je kunt zeggen. Kijk, dat is wel iets waar ik echt veel aan gelad heb of waar ik ja concrete voorbeelden van dingen die je geleerd hebt die je nu beter toepast dan ervoor. Nee, het is soms. Ja, zeg het tegen uzelf. Ja, dat is een mooie. Je bent gestart met huppeldepup. Het is een bal dat is beginnen rollen zonder plan. uh Je hebt wat in de problemen gekomen. uh Andermaal zaken is geweest. Die hebben u geholpen. Je bent gegroeid voor andere mensen die die hun droom willen najagen of ook een zorgboerderij willen starten of een andere droom. Welk advies zou je meegeven aan die mensen? Ik neem vooral mijn beslissingen altijd op basis van wat is het ergste dat mij kan overkomen en wat kan het mij opleveren. Ja. En als je die twee vragen stelt van wat is het ergste dat kan gebeuren als ik de sprongw? Maar wat kan het mij opleveren? Ja. Als u die balans maakt, dan maakt u keuze. En kunt u dat even toelichten voor voor deze zorgboerderij? Wat was het ergste dat u kon overkomen? Goh, dat het niet werd wat ik voor ogen had en dan ging ik gewoon terug gaan werken voor een baas. Ja. En het mooiste was dit. Ja. En dat is er niet. Is er nog een manier waarop dat mensen jullie kunnen helpen? Of is dat we nog kunnen meegeven aan de luisteraars van Ga naar die plaats. uh Help ons dat op op die locatie. Goh, voor particulieren is dat vooral mensen kunnen ons helpen door hun tijd ter beschikking te stellen in het kader van vrijwilligerswerk. euh Als je particulier zijt en je zegt van goh ja, tijd heb ik niet, maar ik wil wel een gift. Dat kan ook. euh Wij leveren ook fiscale attesten af, waardoor dat ze nog eens veertig procent terugkrijgen via uw personenbelasting. euh Bedrijven die zich aangesproken voelen om hun schouders onder dit project te zetten. daar um ja, gaan wij zeker graag een keer langs om het persoonlijk toe te lichten ook en een keer te kijken op welke vlakken dat we een match hebben, waar dat die verbondenheid zit en op welke basis dat we dan de komende drie of vijf jaar verder samen in zee gaan. um En dat kan materiële steun zijn, dat kan financiële steun zijn. En dan als laatste hoop ik dat er um de overheid uh een eyeopener komt naar OK, misschien kunnen we ook eens kijken he voor alle studenten die hier trajecten lopen of dat daar ruimte is voor een subsidie vanuit onderwijs. uh Ellen, ik denk dat wij u ten harte willen bedanken om tijd vrij te maken om met ons te babbelen. Dat is heel graag gedaan. Wij vinden het super inspirerend wat dat gij hier doet. Wij hopen dat wij u een beetje kunnen helpen om uw verhaal te delen. Maar dank jullie ook dat ik mijn verhaal mag doen. Ja, met heel veel plezier. Wij wensen u het best ook. Hopelijk wordt het hier kei duurzaam. Bedankt om te luisteren naar deze aflevering. We hopen dat we jou hebben kunnen motiveren om de volgende stap te zetten richting jouw droom. Als je van deze aflevering genoten hebt, laat dan gerust een reactie achter. Wil je meer inspiratie of updates, abonneer je dan op de Projectdromer Podcast. Of volg ons via de Projectdromer Instagrampagina. Tot de volgende keer en vergeet niet te blijven dromen.