Aflevering 3 - Eén-op-één tijd

In deze derde aflevering duiken Zeno en Jan Verban in een thema waar veel ouders (en kinderen) mee te maken hebben: één-op-één tijd. Hoe voelt het om even alle aandacht te hebben van je ouder? En merk je verschil als je alleen met papa of alleen met mama bent?

Ze hebben het over stranddagen met kwallen, Oostenrijkse bergen met kontzweet (ja, echt), en waarom een ontbijt met tomaat en komkommer misschien net zo spannend kan zijn als een heel buffet. Ook bespreken ze luisteraarsvragen: houden ouders dingen geheim voor hun kinderen, en wat is eigenlijk “crimineel”—neppe speelgoedpoppetjes of bedrijven die ze voor 200 euro verkopen?

Zoals altijd met een mix van eerlijkheid, geklets en Zeno’s onverwachte logica.

🎧 Luister mee en ontdek waarom één-op-één tijd vaak meer zegt dan duizend woorden.

Transcript

Jan: Welkom bij alweer de derde aflevering van Omdat ik het zeg!. Voor de derde week op rij, het gaat snel.

Zeno: Volgende week al een maandje.

Jan: Klopt. Heb je het goed voorbereid vandaag?

Zeno: Volgens mij heb jij iets gedaan dat je niet kon zien.

Jan: En wie is dat?

Zeno: Mijn mama.

Jan: Selma bedoel je. Ik kreeg een commentaar dat ik haar “mama” noem, terwijl ik eigenlijk “Selma” zou moeten zeggen. Dus vanaf nu ga ik dat doen.

Zeno: Klinkt een beetje afstandelijk voor jou, maar prima.

Jan: Vandaag praten we over één-op-één tijd tussen ouder en kind. Hoe ziet een kind dat? Hoe ziet een ouder dat? En waarom is het eigenlijk zo belangrijk?

Reacties van luisteraars

Jan: We kregen een mooie reactie:

“Superpodcast! Ik word binnenkort vader en het is mega-interessant om het perspectief van een kind te horen. Zolang Zeno en jij het leuk vinden, blijf ik luisteren.”

Zeno: Applausje!

Jan: Heel goed Zeno. En ja: blijf luisteren, delen en vooral vijf sterren geven.

Vragen uit de Instagram-sticker

Jan: Hoe oud zijn al je kinderen?

Zeno: Ik ben zeven, bijna acht. Cas is zes en Amena is twee.

Jan: Denk jij dat papa en mama veel geheimhouden voor jou?

Zeno: Nee, niet echt. Soms kleine dingen, maar verder niet.

Jan: Precies. Sommige dingen zijn gewoon niet interessant voor jou, zoals huizen en geld. Maar verder proberen we open te zijn.

Eén-op-één momenten

Zeno: Ik was met mama naar het strand in Noordwijk. Ik kreeg twee kwallenbeten, dat deed pijn, maar daarna was het snel over. We gingen ook naar het zwembad en pizza eten.

Jan: En vond je het leuk om zo alleen met mama te zijn?

Zeno: Ja, heel gezellig. Alle aandacht is voor mij.

Jan: Mis je Cas en Amena dan ook weleens?

Zeno: Ja, het is saai zonder broertje of zusje.

Oostenrijk met Cas

Jan: Met Cas was ik in Oostenrijk. Hij zei drie dagen lang waar ik mijn schoenen moest neerzetten. En hij klaagde dat de chocola in mijn broekzak gesmolten was door mijn zweet.

Zeno: Haha!

Jan: Op een gegeven moment deed hij aquasport mee met allemaal oude Duitse dames in het zwembad. Ik moest hem letterlijk uit het zwembad tillen. Binnen tien minuten lag hij knock-out te slapen.

Stellingen van Zeno

Jan: 1-op-1 tijd kan ook gewoon thuis.

Zeno: Mee eens. Als de anderen weg zijn of je even een spelletje doet, is het ook één-op-één.

Jan: Tijdens die tijd geen telefoon.

Zeno: Mee eens. Alleen als er echt iets belangrijks is.

Jan: Samen gamen telt ook als één-op-één tijd.

Zeno: Ja, dat vind ik wel. Fortnite samen spelen is toch leuk?

Jan: Elk kind moet evenveel één-op-één tijd krijgen.

Zeno: Niet altijd. Sommige kinderen hebben meer behoefte dan anderen.

Gezien in de media

Zeno: Ik zag op het Jeugdjournaal dat er neppe L.O.L.-poppen (“la boeboes”) werden ingenomen. Tweehonderdduizend stuks! Dat is crimineel.

Jan: Ik vind eigenlijk crimineler dat bedrijven tweehonderd euro vragen voor een plastic poppetje dat drie euro kost om te maken.

Zeno: Dat snap ik.

Vooruitblik

Jan: Wat ga je deze week doen?

Zeno: Naar school.

Jan: En ik ga leren hoe ik Snapchat moet gebruiken. Wat betekent dat jullie straks misschien die filters kwijt zijn.

Zeno: Neeee!

Jan: Zullen we afsluiten?

Zeno: Ja. Mensen moeten liken, abonneren en vijf sterren geven.

Jan: Precies. Tot volgende week!

Zeno: Doei!