House of Qi
Laat je inspireren op je persoonlijke zoektocht naar een gezond en energiek leven. In deze podcast onthullen experts in complementaire gezondheid hun waardevolle kennis met je. Moderne inzichten en holistische wijsheid van specialisten die je misschien nog niet kende.
Dankjewel voor het luisteren naar deze podcast! Mijn naam is Nathalie Kamp, acupuncturist en ademcoach in Amsterdam. Toen acupunctuur me 15 jaar geleden verloste van chronische rugpijn, was ik verkocht! Ik werd verliefd op Chinese Geneeskunde en op de M.A.G.I.E. van Energie (Qi) en Breathwork. Deze podcast maakt het mogelijk om ongefilterd nieuwsgierig mijn vragen te blijven stellen over 'gezond mens zijn' aan geweldige gasten.
Wil je een persoonlijke sessie? Maak dan een afspraak in mijn praktijk in Amsterdam. Check ook m'n online programma's zoals HOLISTIC FACIAL GLOW en ADEM JE VRIJ. In 6 lessen neem ik je mee van onrust naar kalmte, helderheid en vertrouwen. Ben je er klaar voor?
House of Qi
52. De Kunst van Veranderen | Willem Pinksterboer
Hoe begin jij aan een nieuw jaar?
Aan de vooravond van het nieuwe jaar heb ik Willem Pinksterboer gevraagd om samen met mij te kijken naar het fenomeen 'goede voornemens'.
Waarom sneuvelen onze plannen zo vaak terwijl we vol goede moed beginnen? Zijn 'old school' goede voornemens gedoemd om te mislukken?
Willem neemt ons mee in de flow van de seizoenen en 5 elementen.
Wat zou er gebeuren als we deze 'lineaire ideeen' vervangen door dit cyclische geheel van intentie, acceptatie en kleine stappen?
Met de Vijf Elementen als kompas wordt de Kunst van Veranderen lichter, menselijker en effectiever, zonder de kern uit het oog te verliezen.
- Het verschil tussen lineaire doelen en circulaire intenties
- Terugblikken met metaal en landen in water
- Verlangen van binnenuit leren voelen
- Kaizen en mini-stappen die weerstand verlagen
- Vieren als brandstof van vuur en verbinding
- Focus bewaren in een wereld vol prikkels
- Maandelijkse hereiking als ritueel voor richting
- Drie niveaus: voornemen, gevoel, grondhouding
- Wil je dit ritme samen met ons onderhouden? Dat kan bij ons in de praktijk door maandelijks bij ons langs te komen voor een sessie acupunctuur of Qi Counseling om je intentie te verversen en Qi af te stemmen.
Wat vind je van deze aflevering? Laat het weten in de comments! Liefs, Nathalie
👉🏽 ONLINE CURSUS: ADEM JE VRIJ
Het effect van je ademhaling voel je in een split second. Je weet je dat je vaak te hoog of snel ademt, en raak soms buiten adem tijdens praten.
De vraag is - hoe verander je dit?
Speciaal voor jou heb ik ADEM JE VRIJ ontwikkeld - een online programma met fijne, praktische oefeningen en net genoeg theorie om te begrijpen hoe het werkt.
Deelnemers noemen ADEM JE VRIJ 'een makkelijke cursus met een MEGA impact'
👉🏽 Meld je nu aan - transformeer van onrust naar kalmte en vertrouwen in 6 lessen.
Volg me op Instagram en nathaliekamp.nl (daar ben ik ook als je vragen hebt!)
CREDITS
De leader: Norman David Jansen
Coverfoto: Yvette Kulkens
En het is bekend dat die goede voornemend over het algemeen halverwege januari of halverwege februari al gesneuveld zijn.
Nathalie Kamp:Maar toch wil je sommige dingen graag. Dus hoe kan ik daar anders mee omgaan?
Willem Pinksterboer:Ik ben W illem Pinksterboer en vandaag ben ik in the House.
Nathalie Kamp:Nog even aan begin 2023. Ik weet niet hoe het is voor jou. Maar ik ben dol op goede voornemen heel traditioneleerd en heel triple. Alleen komen uit. En dat wil ik dit jaar heel graag anders doen. Daarom heb ik aan Willem Pinkenboer gevraagd om eens met mij te kijken: wat er nou mis met dat idee van voornemen? En hoe werkt het wel? Willem, fijn dat je er bent.
Willem Pinksterboer:Vind ik ook.
Nathalie Kamp:Ja, het is een tijdje geleden.
Willem Pinksterboer:Zeker.
Nathalie Kamp:Maar we zitten nu aan het einde van het jaar 2025.
Willem Pinksterboer:Ja, kerst nadert.
Nathalie Kamp:Outernie? Heb jij goede voornemens?
Willem Pinksterboer:Nee, daar heb ik eigenlijk nooit zo echt aan gedaan. Nee. Nee. Maar de laatste tijd ben ik wel meer bezig met waar wil ik nou heen. Of wat zijn nou mijn intenties voor het nieuw jaar?
Nathalie Kamp:Oké, daar wil ik het heel graag met je over hebben. Want ik ben dol op goede voornemens. En ook dol op het idee van zo'n nieuw jaar, zo'n frisse bladzijden. Maar goede voornemens, dat heeft ook iets een soort van druk. Ik wil, en dat wil ik ook eigenlijk allemaal wel graag. Ik wil echt een aantal kilo afvallen, meer sporten, mijn bedrijf laten groeien, nieuwe dingen doen. Maar hoe voorkom ik dat ik eigenlijk weer traditioneel in een soort van to-do-lijstje kom. En dat eigenlijk helemaal vergeet. En aan het eind van het jaar dacht. Die goede voornemens zijn niet uitgekomen. Of kan je daar op een andere manier naar kijken?
Willem Pinksterboer:Ja, ik denk dat de vijf elementen daar enorm goed bij kunnen helpen. Want die goede voornemens, die dingen die mensen zich dan voornemen op 1 januari, dat zitten heel erg in het houdelement. Dus het zit heel erg, dat hoort wel heel erg bij die lente, dat nieuwe wat eraan zit te komen. Maar het zijn ook vaak heel erg acties als ik ga dit doen, ik ga vier keer in de week sporten, of ik ga tien kilo kwijtraken, of ik wil ja, vaak zit het nog niet eens zo in een bedrijf wat je wil laten groeien, maar het zijn vaak echt van ik ga stoppen met roken of ik ga iets vaak vrij radicaal, soms ook best grote stappen. En het is bekend dat die goede voornemens over het algemeen, halverwege januari of halverwege februari al gesneuveld zijn.
Nathalie Kamp:Maar toch wil je sommige dingen graag. Dus hoe kan je dan ik daar anders mee omgaan dan? Hoe kan ik. Ik wil namelijk echt. Brijp je wat ik bedoel, het is zo'n spanningsveld tussen. Ik wil eigenlijk goede voornemens. Dus ik wil een bepaald doel dan verlies ik mijn focus. En ik heb al vaker natuurlijk gemerkt, zeker na aanleiding van onze podcast, dat als je kijkt naar de dingen of naar het leven vanuit de vijf fases of vanuit de cycli, dat dat soms dingen totaal omdraait en lichter maakt.
Willem Pinksterboer:Ja, want die goede voornemens zijn heel erg lineair. Dus dat gaat heel erg over waar je naartoe wil. Maar een van de redenen dat dat niet lukt meestal, is dat daar eigenlijk stiekem een afwijzing achter schuil gaat. Dus als jij zegt, nou ik wil graag veel, 5 kilo of tien kilo afvallen, eigenlijk wat je eigenlijk zegt, ik ben 10 kilo te zwaar. Daar spreek niet een echte gevoelde wens uit. En die goede voornemens die zitten vaak ook heel erg aan de buitenkant. Terwijl, waarom wil je dat nou? Dus dan gaat veel meer over hoe zou ik me willen voelen? Hoe wil ik met mezelf omgaan? Hoe wil ik voor mezelf zorgen? Hoe wil ik me over mezelf voelen? Hoe wil ik me in mezelf of in mijn bestaan voelen, hoe wil ik in het leven staan? En dan verschuift een goed voornemen, denk ik, naar een intentie. Iets waar een soort grondhouding, waar vanuit je met jezelf om wil gaan. Of waar vanuit je met anderen om wil gaan. Of waar vanuit je in het leven wil staan misschien wel.
Nathalie Kamp:En bedoel je dan te zeggen dat als je die intentie echt voelt, maakt het dat dan makkelijker of maakt dat het echter?
Willem Pinksterboer:Of nou, ik denk dat de kans van slagen groter wordt. Maar slagen betekent dan niet dat je het doel haalt, maar dat je die intentie eigenlijk niet uit het oog verliest. Dat je daar trouw aan blijft. Of dat je hem blijft onderzoeken of dit nog wel de intentie is waar het echt om gaat. Of dat er toch iets anders is wat je wat er waarvanuit je wil, of iets diepes is, wat je voelt van eigenlijk gaat het daarom, voor mij in mijn bestaan. Dus het wordt haalbaarder en de kans van slagen wordt groter omdat je eigenlijk omdat het circulair wordt.
Nathalie Kamp:Kan je dat uitleggen, dat circulair?
Willem Pinksterboer:Ja, omdat dat goede voornemen, dat is vaak iets wat niet hier is, maar dat is iets wat in de toekomst ligt. Dus alleen maar iets waar je naartoe wilt. Dus dat gaat vanuit jezelf naar buiten. En om je intentie te blijven voelen en te blijven voeden, moet je eigenlijk ook steeds hereriken in jezelf. Dus het begin van dat goede voornemen of van die intentie, dat zit eigenlijk in je eigen buik, zeg maar. Dat zit in je eigen lijf? Dus het gaat niet alleen naar buiten, maar het gaat ook naar het gaat ook terug naar binnen.
Nathalie Kamp:Oké, ik weet heel zeker dat er heel veel mensen zijn die ook deze uitdaging hebben, zeg maar, van ik heb goede voornemens en ik wil dingen, maar dat lukt me niet. En hoe kan je uitleggen hoe je dan komt bij dat echte willen? Of dat echt wat je wil, zodat als je nu luistert, dat je denkt, oh wauw, misschien. Of is dat dan is dat dan stiekem toch weer lineair denken?
Willem Pinksterboer:Nou, een beetje lineair kan geen kwaad. Chinese denken is niet 100% circulair. Er zit ook echt wel lineair. Daar zit ook iets lineairs in. In die verbanden tussen de elementen in wat ze dan de controlerende as noemen, daar zie je ook waar je die ster in het midden ziet staan van die vijf elementen, dat zijn rechte lijnen. Dus het is eigenlijk het krachtenspel tussen het lineaire en het circulaire. Dus Chinezen ook in bijvoorbeeld in de oorlogsvoering, wordt ook gebruikt werd ook gebruik gemaakt van de boching van de vijf elementen. Maar daar was toch echt wel het doel om het te winnen van de vijand. Of om je land of je stad succesvol te verdedigen. Of om je oogst te optimaliseren. Dus er mag dus niks mis met doelen.
Nathalie Kamp:Oké, want we hebben nu, we zitten eigenlijk nog voor kerst. Dus we hebben nog even de tijd om voor, als je met oude nieuwe echt soort doelen zouden willen hebben. Dan heb je nog even om er op deze manier naar te kijken. Kunnen, kan jij ons meenemen dan?
Willem Pinksterboer:Ja, laten we dat lukt vast. Waar zullen we starten? Ja, want het gaat er eigenlijk om, want je zegt, daar hebben we nog even, maar eigenlijk denk ik belangrijk om te zien dat het gaat om een in die cyclus dat die cyclus niet alleen eindigt aan het eind van een jaar, maar dat je dat die cyclus eigenlijk steeds opnieuw begint. Elke dag of elke maand, bij de maanden die vol wordt. Iedere maand is ook een cyclus. Iedere dag is een cyclus en zelfs iedere ademhaling is een cyclus. Dus je kunt eigenlijk steeds hereiken wat je doet. En dat betekent dat je de tijd neemt om even stil te staan bij jezelf. Dat je de tijd neemt om echt een cyclus ook af te ronden? Want we kijken allemaal oh, het jaar is voorbij, vrienden afsteken en dan goede voornemens en het nieuw jaar in. Terwijl voordat je opnieuw begint, is het misschien goed om even stil te staan en terug te kijken naar. Maar voordat we het over het nieuwe jaar gaan hebben, hoe was het afgelopen jaar voor jou?
Nathalie Kamp:Oké, hoe was het afgelopen jaar voor jou?
Willem Pinksterboer:Een roerig jaar, waarin veel ontdekt is en veel geleerd is, en veel gevoeld, veel meegemaakt. Veel groei. Ja, en ook echt wel dingen die ik anders bleek in elkaar bleken te zitten dan ik dacht. Of waar ik waar ik ergens zeggen aanliep, wat niet bleek te werken op de oude manier, waarop ik iets nieuws uit moest gaan vinden. En dat is dan, als je daartegen aanloopt, ja dan loop je tegen heel veel weerstand aan. Maar dat maakt het leven ook gewoon ongelooflijk spannend om die weerstand te onderzoeken en te kijken hoe je daar nou mee om kan gaan en hoe je toch je verlangen waar je eigenlijk heen wil, hoe je daar toch uit kan komen.
Nathalie Kamp:En hoe doe jij dat? Hoe onderzoek je dat? Want is dat, hoe kijk je dan terug op zo'n jaar en hoe voel je dan?
Willem Pinksterboer:Weet je wat ik eigenlijk denk, ik denk dat de basis van alles als het gaat over intentie, denk ik. Ik ben helemaal niet zo'n. Maar ik denk wat ik wel heb, en dat heb ik denk ik in eerdere podcast al gezegd, is dat ik heel erg geïnteresseerd ben in alles wat het leven mij brengt. En ook niet altijd in ieder moment, er kunnen ook momenten zijn dat je vastloopt en dat ik denk, get verdemmen, ik heb er geen zin meer in. Maar er is altijd weer het moment dat ik terugkom bij dat gevoel van wat gebeurt hier nou eigenlijk? Wat dient zich hier nou aan? En wat voel ik daar dan bij? En hoe voelt die weerstand dan aan? En wat kan ik hiervan leren? Of wat heb ik hiervoor nodig? Of welk verlangen wordt hier nou voelbaar in? Of welke emotie dient zich hier nou aan? En laat ik die echt toe of loop ik daar toch omheen? Dus een soort het leven kunnen zien als een ontdekkingstocht van iets wat zich steeds opnieuw vernieuwt. En waarin je eigenlijk steeds elke dag weer een nieuwe kans krijgt. En elke dag weer opnieuw kunt beginnen. En eigenlijk bij iedere ademhaling opnieuw kunt beginnen. Dus die nieuwsgierigheid waarmee je de problemen tussen aanhalingtekens die je tegenkomt tegemoet reed, dat vind ik wel de allerbelangrijkste kwaliteit. En daarbij is bewust stilgaan staan, dus niet alleen maar doorjakkeren, maar echt bewust even stilstaan en onderzoeken, is denk ik de tweede kwaliteit waar dat toe uitnodigt.
Nathalie Kamp:En ga je dan zitten, ga je dan eens doen.
Willem Pinksterboer:Voor mij, ik denk dat iedereen zijn eigen manier heeft. Maar voor mij beter voor mij is mediteren wel een heel belangrijk aspect. Ik doe al meer dan mijn halve leven wie passende meditatie. Dus dat is voor mij echt een eikpunt op de dag om op mijn kussen te gaan zitten en in mijn lichaam af te dalen.
Nathalie Kamp:Wanneer doe je dat op de dag?
Willem Pinksterboer:Ochtends of s'avonds. En in ideale situaties een uur een uur en in ideale situaties doe ik dat twee uur per dag. Dat heb ik vroeger wel heel lang gedaan. Maar dat is eigenlijk al, dat lukt mij op dit moment niet. Maar dat is een manier om te heriken. Maar je kan het ook doen door te schrijven.
Nathalie Kamp:Even nog heel even hoor, het schrijven vind ik ook interessant. Vipassa meditatie, is dat gewoon zitten en je ademhaling volgen of wat?
Willem Pinksterboer:Nee, het is een techniek die ik geleerd heb. Mijn leraar heet SN Guenka, en die biedt cursussen aan van tien dagen, waarin je tien dagen in de stilte leeft en waarbij je je aandacht richt op de gewaarwordingen in je lijf. De eerste dagen ben je bezig met je ademhaling. En de dagen daarna ben je alleen maar bezig met het voelen van de verandering die optreedt in je lichaam. Dus veranderende gewaarwordingen. Dus heel erg lichaamsgericht.
Nathalie Kamp:Oké. En is dat de enige meer? Of elke vorm van meditatie, zou iemand kunnen doen?
Willem Pinksterboer:Ja, je moet doen wat bij jou past. Ja, precies. Dit past bij mij.
Nathalie Kamp:Stel je zelf dan ook die vraag van wat wil ik? Nee?
Willem Pinksterboer:Nee. Maar dat is wel echt iets wat ik in de afgelopen jaren, want ik was zo gericht op die verpassende meditatie. En het is ook echt een enorme. Als het gaat over de kunst van het veranderen, of eigenlijk gaat voor mij veel meer over de kunst van de verandering toelaten in jezelf. Is deze vorm van meditatie wel voor mij een heel krachtig hulpmiddel, echt een eikpunt in mijn bestaan. Maar ik ben ook wel gaan inzien dat je ook wat mentaler stil kan staan. Dus dat het ook, want dit is zo lichaamsgericht. Maar dat het ook goed is om even wat op te schrijven aan het eind van de dag. Hoe is deze dag voor mij geweest? Of ja, waar je aan het eind van het jaar aan zou kunnen denken, is ga je zitten en ga eens wat schrijven over hoe was dit jaar voor mij? Wat heb ik geleerd? Waar ik het net ook over had.
Nathalie Kamp:Ja, wat heb ik ontdekt?
Willem Pinksterboer:Wat heb je ontdekt? En om ook op die manier even stil te staan en jezelf nog de kans te geven om dingen die nog gevoeld willen worden. Maar je eigenlijk te snel al aan voorbij gaat om daar toch nog even bewust bij stil te staan.
Nathalie Kamp:Hoort dat bij het waterelement, bij de winter?
Willem Pinksterboer:Terugblikken. Vanuit de vijf elementen zou je zeggen dat het eigenlijk meer bij de herfst en bij het metaal hoort. Maar daar doen we niet te moeilijk over.
Nathalie Kamp:Nee, maar prima, dat is leuk toch? Soms, als je de dingen echt goed begrijpt, hoe beter je het begrijpt, hoe makkelijker je het begrijpt, maar hoe meer je het ook kan toepassen.
Willem Pinksterboer:Ja, en het is ook wel logisch. Want kijk, we zitten nu natuurlijk bij we zitten nu eigenlijk vlak voor de allerkortste dag van het jaar. En als je dat vergelijkt met de cyclus van de dag. En dan zou betekenen dat je midden in de nacht zou moeten gaan schrijven of moet gaan mediteren. Maar dan slaap je als alles helemaal goed is. Dus wanneer doe je dit dat stilstaan, is meer bij het afronden van je dag. En dat afronden en afwikkelen en even loslaten wat je niet meer dient. En de spullen even opruimen en alles klaarleggen voor de volgende dag. Dat hoort echt bij de namiddag of bij het begin van de avond. Bij het metaal. Dat is de fase van het metaal.
Nathalie Kamp:Bij de long en de dikke darm en de herfst.
Willem Pinksterboer:En een derde manier is natuurlijk: mediteren is mooi, of een wandeling maken buiten. Of hoewel het soms dan ook alweer erg actief is, er iets over schrijven. Maar wat ook zo waardevol is, wat we vergeten, is dat je het er met je de mensen met wie je samen in een huis woont. Dat je het even over hebt. Hoe was deze dag voor jou? En dat je het dan niet houdt bij ja, was wel oké. Maar dat je die vraag echt serieus neemt als die je gesteld wordt. Of je ook echt besluit om daar met je geliefde of met een vrienden. Even echt even de tijd voor te maken. Hoe was deze dag nou voor jou? Wat waren je overwinningen? Wat vier je deze dag? Wat baal je van? Wat moet je nog eventjes opruimen en loslaten? Wat moet nog eventjes herkoud worden en daarna dat je daarna los kunt laten?
Nathalie Kamp:Ik heb ook wel eens gehoord ergens, misschien heb ik het op social media ergens gelezen. Dat een in een gezin, dat vond ik wel een leuke. Die vroeger aan het eind van de dag of bij het eten, aan alle kinderen van welke fouten heb je vandaag gemaakt, die moesten gewoon fouten maken om om te kunnen gaan met fouten. Om daar echt helemaal oké mee te zijn. Op een leuke manier. Ik vond dat wel.
Willem Pinksterboer:Wel een sympathieke manier.
Nathalie Kamp:Nee, zeker op een zin. Niet van wat heb je allemaal fout gedaan. Maar die werden echt uitgedaagd, uitgenodigd en om fouten te maken. Omdat dat de manier is waarop je natuurlijk ook leert.
Willem Pinksterboer:Ja, ik vind dan die vraag: wat heb je vandaag ontdekt? Die vind ik wel wat leuker. Want ik kan vandaag ontdekt hebben dat ik iemand die in mijn klas zit, als ik nog op school zit, die eigenlijk veel aardiger is dan ik dacht. Maar ik kan ook iets ontdekt hebben wat ik geleerd heb op school. Maar ik kan ook iets ontdekt hebben wat ik eigenlijk niet zo goed kan. O waar ik niet zo handig in ben. Of iets wat ik waar andere mensen last van hebben. Dus in dat ontdekken, daar zit eigenlijk zowel wat je dan positief en wat je negatief noemt. Zowel het succes als de dingen waar je wat minder handig in bent.
Nathalie Kamp:En dat zijn ook leuke gesprekken voor aan de kerstafel. Zeker, ja.
Willem Pinksterboer:Ja, als je op zoek bent naar een beetje meer diepgang aan de kerstafel. En dat je echt voelt van ja, maar we zitten hier wel echt om iets te vieren. De terugkeer van het licht op aarde, het is toch een mooi feest.
Nathalie Kamp:En dat vieren, bij welke fase hoort dat?
Willem Pinksterboer:Het vieren hoort bij het vuurelement. Dus daar zie je ook dat dat vieren, zo'n feest, wat dan midden in de winter. In de zomer zijn niet zoveel echte feestdagen. We gaan echt in de winter. Er zitten veel meer van die feestdagen dat je echt dingen gaat vieren. Dus het water nodigt ook het vuur uit. Want ja, dat wordt vaak gezegd in de winter dan is een tijd om stil te staan en te bezinnen. Dat is waar. Maar als het heel koud is, dan ga je niet stilstaan dan bevries je. Als het heel koud is, dan zie je mensen gaan trappelen en bewegen. Want die beweging zorgt dat er yang in de hin komt. Want het gaat om een balans tussen jin en jang. Dus ja, zelf word ik altijd behoorlijk actief en arbeidzaam in de winter. Ik produceer aanmerkelijk meer in de winter dan in de zomer.
Nathalie Kamp:En wat doe je in de zomer?
Willem Pinksterboer:Ja, nou ja, tegenwoordig werken we natuurlijk gewoon door. Je kan niet zeggen, ja, de zomer nodigt mij uit om stil te gaan staan. Maar ja, in de zomer dan zie ik weer zo'n prachtige dag. En is het hartstikke warm. En ik denk, dan ben ik toch een beetje een Mexicaan, zeg maar. Ja, dan wil ik gewoon ergens in de schaduw gaan zitten of in een hangmat gaan liggen en een beetje naar mijn koteen staren. En ja, een beetje door de water, door de zee lopen en een wandeling maken. Ik heb dat bespiegelende, dat komt bij mij dat echt helemaal tot stilstand komen, dat voel ik echt heel erg in de zomer.
Nathalie Kamp:Kan dat zijn dat dat voor iedereen verschillend is? Ja, zeker.
Willem Pinksterboer:Ik denk dat het heel erg van je constitutie afhangt.
Nathalie Kamp:Maar we zitten nu dan. Ik vind het wel leuk om die elementen te vergelijken. Van oké, dat terugblikken, dat zeg je, daar zit echt een component van metaal. En dan na het metaal komt, want je hebt ook al wel eens in de podcast laten weten van je kan eigenlijk nooit een cyclus overslaan.
Willem Pinksterboer:Nee, je kan het wel proberen, maar hij trekt je altijd aan je kadden terug.
Nathalie Kamp:Dus na dat overwegen, dan komt de winter. En wat is wat waterelement?
Willem Pinksterboer:Ja, daar zou je eigenlijk de vraag bij kunnen stellen: hoe is het nu? Hoe is het nu? Hoe voel ik me nu? Hoe vind ik het om te zijn waar ik ben? Kan ik dat echt toelaten en accepteren? Want als je niet jezelf toestaat om te zijn waar je bent, dan kun je niet een stap zetten. Je moet eerst je plaats bepalen op de kaart voordat je iets aan die kaart hebt, begrijp je wat ik bedoel? Als ik naar Rome wil, maar ik. Denk dat ik in Parijs ben, of ik zeg ja, nee, maar ik wil niet zijn waar ik ben. Dus ik doe alsof ik in Parijs ben, dan kom ik niet in Rome uit als ik in Amsterdam sta.
Nathalie Kamp:Ja, ik begrijp je.
Willem Pinksterboer:Dus je moet eerst werkelijk accepteren dat je bent waar je bent. En daar gaat het met die lineaire voornemens, naar mijn idee, vaak een beetje mis. Omdat dat eerst accepteren van ja, maar dit is waar ik nu echt, dit is nu waar ik, dit is wie ik nu ben.
Nathalie Kamp:Ja, en daar ben ik niet voor niks.
Willem Pinksterboer:Nee.
Nathalie Kamp:Dat is geen foutje.
Willem Pinksterboer:Nee, het is geen vergissing in het spel.
Nathalie Kamp:Nee, dat is wel heel mooi dat vind ik al een nieuw een eye-opener. Want dat maakt natuurlijk ook dat voor iedereen om naar een bepaald punt te komen anders is.
Willem Pinksterboer:Ja, zeker. Dat probeer ik en streef ik naar mijn manier van werken om echt te kijken welke om samen met degene die tegenover mij zit, te ontdekken welke welke stap past nu bij jou om te zetten, op jouw pad, dus niet mijn pad. Mens moeten ook niet via mijn kaart gaan lopen. Het is hun kaart.
Nathalie Kamp:Ja, het is grappig met daar heb ik het met cliënten natuurlijk ook over. Van we zijn soort van, we zijn allemaal verschillend, je hebt iets anders nodig. Toch zit hier nog een extra lading in. Het is niet alleen maar wie je bent, maar ook je bent op deze plek nu op de kaart. Dus voor jou, voor mij om naar Rome te gaan, dat is een andere route dan voor jou, want jij zit misschien in Mexico.
Willem Pinksterboer:En als jij denkt dat je vanuit mijn plaats moet vertrekken, dan zit daar altijd een aspect van zelfafwijzing in. Het gekke is, we hebben zo'n idee van dat verandering voortkomt uit het idee waar ik nu ben, is het niet goed. En dan ga ik veranderen. En dan ga ik toe naar wel het wel goed is. Terwijl verandering is een verandering, het hele leven is verandering. Dus het gaat om gezonde verandering, of het gaat om de verandering toelaten en echt een gezonde verandering, echt een gezonde groei. Die komt echt vanuit volledige acceptatie dat je bent waar je bent.
Nathalie Kamp:Acceptatie van waar je bent, waar je bent. Welke element is dat? Acceptatie.
Willem Pinksterboer:Dat is het waterelement.
Nathalie Kamp:Dat is het waterelement.
Willem Pinksterboer:Maar niet het waterelement alleen. Want het waterelement alleen is donker en dan voel je je verloren en eenzaam en misschien wel depressief. Maar daar heb je dat heldere licht van je bewustzijn van je gen, van je van het vuurelement. Dat breng je naar het water toe. En pas als die twee verbonden zijn, dan is ook je verticale as. Dan voel je dit is waar ik nu sta. Dit is mijn plaats, dit is waar ik me bevind.
Nathalie Kamp:Even klein zijspoor. Ik ben weet je, in de afgelopen dit jaar begonnen met bestuderen, ook van Kabbalah. En daar zitten zoveel overeenkomsten. Daar gaat het ook over de stralen van het licht van de zon. De hele univer, zeg maar is donker. Maar de stralen zie je wel op aarde. Dus die moeten ergens elkaar ontmoeten om gezien te worden maar weer terug. Want er zit hier iets voor mij. Voor mij voelt dit ook als dat er elk oordeel valt ineens weg als je denkt, ja, maar ik ben gewoon nu op deze plek. En vanuit hier ga ik naar Rome. En jij vanuit Mexico, jij vanuit dat maar dan geeft het, dan kan je ook veel reëëler kijken naar wat er nodig is. Of A, wil je wel naar Rome? En B, hoe kom ik daar?
Willem Pinksterboer:Ja, want dat is een mooie vraag. Wat is er nodig om daar te komen? Terwijl als ik weer terug naar de goede voornemens, dat is alleen een actie. En daarbij is kennelijk het idee dat wat er nodig is, is een soort schop onder je kont, of een discipline of vol houden. Terwijl dat is niet een. Als ik wil, als ik zeg, ja, ik wil dat mijn plant gaat groeien, dan zeg je van ja, maar wat ga je dan doen? Ja, niks. Ik wil gewoon dat die gaat groeien. Dus ja, dan moet je hem wel af en toe water geven. En dan moet je genoeg licht hebben. En dan moet er af en toe wat voeding bij en de dode blaadjes eruithen. Dus het vraagt altijd om voeding. Dus als je echt gaat voelen waar wil ik heen, welke verandering willen plaatsvinden. Dan is de volgende vraag: wat heb ik daar dan voor nodig? Dus om een voornemen te volbrengen. Dan moet je accepteren waar je bent. En echt het verlangen in jezelf voelen. Wat wil er in mij? Zodat dat voornemen ook echt aansluit bij wat je wil.
Nathalie Kamp:En hoe kan je dat doen? Want ik denk dat we ook heel veel dingen willen, omdat dat nou maar eenmaal er tof uitziet vanuit de buitenkant. Of omdat andere mensen dat doen, of omdat dat de tijd van nu is, dat we dat je? Nou, weet ik veel, dan kan iedereen zich wel wat bij voorstellen. Het is nu afhankelijk van welk algoritme je zit, is misschien je verlangen aangewakker. Hoe kan je nou er zorgen dat je in deze tijd ook in de winter, of met die dynamiek van die elementen, hoe kan dat ons leren om echt te voelen, dit is echt mijn verlangen, want misschien is het jouw verlangen niet.
Willem Pinksterboer:Nee, dat echt voelen wat jouw verlangen is, dat heeft te maken met de want we denken bij het verlangen ook altijd iets wat buiten onszelf is. Maar eigenlijk kan je dat verlangen in jezelf al voelen, dat zit in jezelf. Ik heb in een van de podcasts denk ik ook wel eens gezegd. Het verlangen is vaak ik wil een bloem worden. Maar de essentie van die bloem, die is een bol al aanwezig. Dus als jij wil voelen wat voor bloem het wil worden, dan moet je niet naar buiten kijken, maar dan moet je binnenin jezelf zijn om te voelen wat willen er nou, wat wil er nou in mij?
Nathalie Kamp:En hoe doe je dat?
Willem Pinksterboer:Ja, daar heb je denk ik al die dingen voor nodig. Dus het gesprek, bespiegelen, wandelen, schrijven. Jikong doen, lezen over de kabbala, mijmeren, onderzoeken. Je moet het bijna kunnen. Je moet het bijna proeven. Alsof je moet je een hapje van iets in je mond geeft en je zegt wat proef je nou, dan moet je echt zo van wat is dit? Ik ken deze smaak, ik ken deze smaak. En dan komt er opeens een woord bij of een beeld. Dus daar is geen trucje voor. Dat vraagt om een soort voortdurende aandacht. Of eigenlijk in zo'n cyclus dat je dus niet alleen aan het begin van het jaar een voornemen of een intentie plaatst voor het nieuw jaar, maar dat je daar steeds bij terug blijft komen. Hoe was deze dag voor mij? Hoe was deze maand voor mij? En hoe voelt het om nu hier te zijn? En als je als ik zeg van hoe voelt het om nu hier te zijn, dan kan zeggen, hoe voelt het om nu hier te zijn? Ik voel me best moe en zwaar. Of ik voel me gejaagd. En wat wil er in jou? Ja, ik verleg echt naar meer ruimte, meer energie, naar meer rust misschien in mijn leven. En dan komt de vraag, oké, maar wat is daar dan voor nodig? En dan komt er een stap die je gaat zetten om dat ook werkelijk te maken.
Nathalie Kamp:Want wat heb je nodig? Bij welke elementen hoort dat? Als je het zo allemaal uit elkaar zou kunnen gebruiten.
Willem Pinksterboer:Dat dat meer. Dat zou ik meer bij het aardeelement voeden van jezelf. Wat is daarvoor nodig? Maar het kan in alle elementen. Het kan ook. Ja, dus grappig.
Nathalie Kamp:Het kan eigenlijk is dat ook de balans tussen die controlerende en.
Willem Pinksterboer:Ja, wat heb je nodig? Kan zijn dat je dat je inziet van ik besteed veel te veel uren en veel te veel energie en veel te veel aandacht aan mijn werk en mijn gezin heeft wat meer tijd nodig. Of juist ik heb het nodig om, zoals in mijn geval, ik heb echt altijd wel moeite met het netjes afronden. Daar heb ik nooit zin in. Dat was vroeger al ruim je spullen achter je kont op. Ja, maar dan was ik al met iets nieuws bezig. Daar vind ik stom. Ik heb het gepakt en ik heb het gebruikt. En dan wordt het saai. Ja, dan moet ik al dat gereedschap ook weer netjes opruimen, schoonmaken en uitzoeken. Daar ben ik niet zo goed in. Maar dat kan wel precies zijn wat ik nodig heb om meer rust in mijn leven te hebben, of meer helderheid in mijn leven te krijgen, of me vrijer te voelen, vrijer te kunnen bewegen. Dat ik juist meer aandacht moet besteden aan netjes afronden, netjes opruimen, voor een heldere structuur in mijn leven zorgen. Dus daar eigenlijk zit die vraag inderdaad heel erg in waar nodig het leven mij nou toe uit? Als ik voel ik heen wil, als ik voel wat het verlangen in mezelf is, wat is er dan? Wat staat mij dan te doen? Hoe kan ik mezelf daarbij helpen? Dat is zoiets anders dan zeggen, ik ga van nu af aan, ga ik weer twee keer in de week hardlopen. Dat wordt niet gevoed. En de vraag is ook maar en waarom wil je dat dan? Hoe in het voorgesprek noemde jij dat ook, dat het vaak gaat over hoe wil ik me eigenlijk voelen, en het twee keer in de week sporten, is het nou alleen van ja, als ik dat doe, dan doe ik het goed, dan heb ik een vinkje of zo. Want je hoort, ik weet dat het goed is om te sporten, dus als ik dat doe, dan is dat kennelijk gezond, of verlang je ernaar om je vitaler te voelen?
Nathalie Kamp:Nou, en zou het ook kunnen zijn dat als je het oprechte verlangen eronder niet voelt, dat dat ook ervoor kan zorgen dat je. Dat je misschien niet voelt dat je nu in op plek A bent of plek C, dat dat de reden is waarom die voornemen steeds niet lukken. Niet omdat het niet jouw voornemen is, maar misschien omdat de aanpak of het vertrekpunt niet klopt. Kijk, vitaal zijn is volgens mij wat we eigenlijk allemaal willen. Bijvoorbeeld, als je het hebt over twee keer in de week sporten. Ik denk dat niemand denkt, oh ik wil echt de hele tijd moe zijn. En te zwaar. Toch. Dit zijn van die klassieke nieuwjaarsvoornemens, maar ik probeer de hoe noem je dat, de sleutel in deze andere manier van kijken te vinden, waardoor het in één keer wel gaat.
Willem Pinksterboer:Ik denk dat dat te maken heeft met wat je zegt. Dat je voelt van wat is nou eigenlijk het verlangen wat eronder zit, hoe wil jij je voelen? En dat je dan in jezelf ook voelt en wat heb ik daarvoor nodig? En dat je de stap die je dan gaat zetten, niet te groot maakt.
Nathalie Kamp:Ja, en misschien dat ik steeds dat ik vaker mezelf toesta om dat te voelen.
Willem Pinksterboer:Om wat precies?
Nathalie Kamp:Dat verlangen?
Willem Pinksterboer:Ja, om daar steeds bij terug te keren of dat verlangen nog klopt, of dat er iets aan veranderd is.
Nathalie Kamp:En misschien dat wat. Wat dat geeft je misschien richting.
Willem Pinksterboer:Ja, dat is wat je richting geeft.
Nathalie Kamp:Ja, en er wordt zoveel, je komt er op je af nu. En daar hoeven we niet over te huilen, want het is gewoon nu zo. Maar dus het is nog belangrijker. Misschien is eigenlijk juist is het daardoor interessant om echt je eigen verlangen of je eigen focus te voelen en te volgen.
Willem Pinksterboer:Ja, nou ja zeker. Kijk, als jij iets wil verbeteren aan je leven. Dus je wil een verandering aanbrengen in je leven, dan is er zo'n overvloed aan informatie. Ik weet niet hoe jouw algoritme op Instagram eruitziet. Maar de mensen die mij vertellen over wat ik moet doen om me beter te gaan voelen in berichten. Dat loopt eerder in de honden.
Nathalie Kamp:Precies, en dat schijnt ook allemaal te kunnen in twee halve dagen, in de week vanaf Bali.
Willem Pinksterboer:Maar de een zegt, ja, het zit in voeding en het zit in beweging en het zit in meditatie en het zit in financieel succes en het zit in. Maar van die overvloed aan informatie. Wat kan ik daar nou in? Wat heb ik daar nou van nodig? Welk stukje informatie pak ik eruit? Om welke baksteen heb ik nodig om mijn huisje te gaan bouwen? Want anders ben je toch de hele tijd bezig met wat een ander zegt, wat goed voor je is. En dan kom je dan beweeg je eigenlijk niet vanuit jouw essentie. En dan lukt het niet. En dan lukt het uiteindelijk niet. Je hebben echt een dagtaak aan gezond leven.
Nathalie Kamp:Ja, zeker. En zijn daar zo mee zo maakt zich daar zoveel zorgen over dat ze nog steeds allerlei spanningen en kwalen en dingen in jouw.
Willem Pinksterboer:Uiteindelijk vaak ook omdat het zo naar buiten gericht is en zo het volgen van een voorschrift is, vanuit kennis en informatie is vaak heel erg vanuit het metaalelement. Dat het niet meer gestoeld is op lichaamsgevoel en op echt eigen behoeften.
Nathalie Kamp:Nou, en als ik kijk uit mijn eigen ervaring, ligt bij mij daar ook de uitdaging in focus. Wat jij net noemt structuur, voor mij is dat focus. Ik ben enorm snel afgeleid en geprikkeld. En dan kan je inderdaad ook een herkenbare titel ADD op gooien. Maar in het afgelopen jaar ben ik een beetje soms aan het heel voorzichtig aan het oefenen met een hele kleine intentie of mantra of prayer. En ik merk dat als ik dat vaak toch vaker zeg of doe dat ik die focus daarop hou dat het werkt. Dat ik denk, oh nee, daar was ik naartoe, als een soort navigatie.
Willem Pinksterboer:Ja, maar dat betekent eigenlijk als ik je goed hoor, gaat het niet om focusansies. Het gaat niet om ik wil mijn concentratie verbeteren. Of wel? Of gaat het om dat je. Want het klinkt nu alsof je je focus meer bij een bepaalde.
Nathalie Kamp:Nee, het gaat bij mij om richting. Focus houden op de richting. Ik blijf mijn keuze blijven. Wat jij net noemt, trouwen aan.
Speaker 2:En vind je die focus in jezelf of buiten jezelf?
Nathalie Kamp:Vind ik die bin mezelf of buiten mezelf? Ik wil die graag houden in mezelf. En vanuit mijzelf vasthouden aan een bepaalde richting. Ik ben snel, denk ik, oh nee, of toch dat. Of toch dat. Begrijp je wat ik bedoel?
Willem Pinksterboer:En je noemde ook overprikkeldheid. Dus je raak je die focus dan kwijt door wat er van buiten op je afkomt.
Nathalie Kamp:Ja, dat denk ik. Of denk ik, oh, misschien moet het zo. Of dat zou ook heel tof kunnen zijn. In het begin toen ik ging toen ik net begon met Chinese geneeskunde. Ik weet niet, ik heb zoveel verschillende type opleidingen en cursussen gedaan. Biomagnetisme, craniosacraaltherapie, nu ook ademcoaching, maar nog veel meer dingen. Omdat ik bij alles dacht, dit is de heilige graal, dit is het, dit is het. En raak je versnippert. En eigenlijk wat je wil, is. Mijn wens was niet zoveel mogelijk opleidingen doen. Hoewel ik ook nieuwsgierig ben, maar mijn wens is eigenlijk bijna om te kunnen toveren, of om echt verandering of echt iets wezlijks. Het licht te zijn.
Willem Pinksterboer:Ja, maar het is toch mooi, want je zegt echt zoveel mooie dingen daarin. Die heilige graal, in die ridder verhalen, zijn die ridders altijd op zoek naar die heilige graal over zichzelf. Die zwerven de hele wereld over om die heilige graal te vinden, die ergens verstopt moet zijn. Maar die heilige graal zit in jezelf. Het zijn symbolische verhalen over iets wat in jezelf al aanwezig is. En we raken heel erg letterlijk verstrooid door al die jang. En we leven natuurlijk, we hebben zoveel mensen met dit soort ADD ADD-verschijnselen, die hun focus voortdurend kwijtraken, zoals jij en ik. En dat zijn mensen die vaak al een wat creatievere manier van denken hebben, die sneller verbindingen zien, maar die vaak ook vrij sensitief zijn. Dus je staat wel al van nature wat opener. Ik heb altijd gezegd, als ik schaapherren was, dan was dat helemaal niet zo'n probleem geweest. Maar in deze maatschappij, waarin je zoveel prikkels, zoveel informatie op je afkomt, zoveel mogelijkheden zijn. Daar raken wij in, raken we kunnen we de weg kwijtraken. En dan wat je net zei, daar kunnen we over gaan jammeren. We zijn niet voor niets hier. Nee, want we zijn waar we zijn. Maar het nodigt je dus, in deze tijd nodig je bij uitstek uit om die bron in jezelf te gaan vinden. Om dat anker in jezelf te gaan voor. En daaruit te bewegen, zodat jij. Je hoeft niet die informatie buiten jezelf te houden, je hoeft hem niet weg te duwen. Je hoeft je er niet voor af te schermen. Maar je laat wat je niet nodig hebt, laat je gewoon langs lopen. En als je de focus hebt, dan zie je dit stukje informatie, dit stukje kennis. Dat heb ik nodig voor de voortgang op mijn weg. Op het vervullen van mijn verlangen.
Nathalie Kamp:En dat op zich is mijn verlangen voor het komende jaar. In plaats van een goed voornemen ik wil dit en dat gaan doen, wat je noemt lineair, of bij het einde. Is echt naar binnen voelen? En ik denk dat heel veel mensen dat ook zo voelen en hoe blijf ik dan, als je dan ook kijkt naar die fases. Is dat een mantra, of is dat elke dag schrijven, of is dat zonder dat ik weer een hele grote to-do-less heb, hoe blijf ik bij die focus? Dus je hebt het over terugblikken, dan echt gaan voelen. Misschien door mediteren, wandelen, schrijven. Ik ga ervan uit daar komt dan mijn verlangen uit of een gevoel. Hoe blijf ik daar? Hoe zorg ik dat ik dan die focus hou?
Willem Pinksterboer:Ben ik toch weer lineair mee? Nee, nee, nee. Een beetje, maar nee, maar ik denk dat je zegt het eigenlijk al zo. Ik denk dat het belangrijkste is dat je beseft dat dit is wat je te doen staat. Dat je voelt dat wat er nodig is, is dat ik steeds even naar binnen ga om af te stemmen en jezelf de vraag te stellen: is dit nog mijn focus? Ben ik nog bij mezelf? Is dit nog mijn spoor? En dat je ook. Voor mij is het ook zo belangrijk dat je daar eerlijk over wordt. En dat het niet altijd gaat zoals je wilde dat het gaat en dat het niet altijd hoefde te lukken. Dus dat het antwoord ook mag zijn. Nee. In alle eerlijkheid zit ik al anderhalf uur op mijn telefoon. Maar dan dat je dan ook eerlijk zijn: is dit wat ik nodig heb? Nee, dit is eigenlijk niet wat ik nodig heb. Wat gebeurt er dan nu met mij? Waar sta ik nu? Hoe voel ik me bij waar ik nu ben? Afschuwelijk vind ik het heel vervelend. En wat is er dan vandaag gebeurd met mij? Zijn er nog dingen die uitgepakt moeten worden waardoor je je nu ontevreden voelt en je nu wegvlucht op je telefoon? Dan haal je diezelfveroordelingen ervan aan, maar dan wordt het gewoon zo'n mooi spel om steeds terug te keren, maar eerlijk gezegd ook steeds te mogen verdwalen en jezelf daarin ook te kunnen vergeven. Ik heb ooit een boekje gelezen van Sun van Meijl. En ik kan me de inhoud me allemaal niet zo heel veel meer van herinneren, maar het heette thuiskomen volgens mij. En zij. Thuiskomen, vroeger dacht ik dat ik iets moest doen, waardoor ik dat gevoel van ik ben thuis, ik ben waar ik moet zijn. Ik heb mijn bestemming bereikt, dat dat een soort einddoel was. Maar zij zei: Maar nu zie ik dat ik in mijn leven dat het de kunst is van steeds weer terugkeren naar huis. Ik verlaat steeds mijn huis en ik keer ook steeds terug. Dus je bent steeds bij die intentie, bij die focus, bij van hé, wat is mijn doel, wat is mijn verlangen, wat is mijn wens. En dan raak je ook weer event. Dat hoort ook bij het leven. Anders wordt het in die Chinese filosofie wordt het nooit krampachtig.
Nathalie Kamp:Ja, dat is mooi, hè.
Willem Pinksterboer:En die goede voornemens, daar hoor je de verkramping eigenlijk al in.
Nathalie Kamp:Hoe zou je het dan noemen?
Speaker 2:De kunst van veranderen.
Willem Pinksterboer:Ja, ik denk de kunst van veranderen. En eigenlijk gaat het dan om het toelaten van wat er in jou wil veranderen. Jij had ook als vraag van volgend jaar had je bedacht wat wilde door jou geboren worden? Dat vind ik wel. Eigenlijk is het niet psychologisch, maar misschien het zit zo tussen het psychologische, emotionele en het spirituele in. Dat het groter is dan jij.
Nathalie Kamp:Ja.
Willem Pinksterboer:En dat ontbreekt vaak vind ik wel in onze samenlevingen. De dingen die je dan op Instagram leest, gaat het vaak zo over mijn doelen, mijn leven, mijn problemen. Maar op het moment dat je gaat zien dat het groter is dan jij, dat het in jou is, dat je het waar kan nemen, dat je er contact mee kan maken, dat het door jou heen gaat. Dat het door je heen beweegt. Wat de chi natuurlijk eigenlijk is, de chi beweegt door ons heen. Zie je alleen al aan je ademhaling. Dan wordt het al vrijer. En een soort zachter ook.
Nathalie Kamp:Ja, en wat ik voel als we het erover hebben, is elke keer als ik denk van oh, dat je ook die vraag van wat heb je ontdekt in het afgelopen jaar of vandaag. Dat voelt al als van, oh, dan is het er zit iets. Er is iets. Het voelt ook een soort van magic. Maar ik hoef er niet op te wachten. Ik hoef niet eerst nog anders. Maar van daaruit. Dat denk ik ook vanuit daar. Dan kan je het ook misschien later. Het klinkt zo zweverig, maar gewoon laten ontstaan. Als je echt misschien goed, denk je dat als je steeds weer de tijd neemt om bij je eigen verlangen te komen, dat je dan ook vanzelf meer vanuit daar keuzes maakt.
Willem Pinksterboer:Ja, dat denk ik wel. Dat gaat als vanzelf. Dan hoef je dan niet meer. Het is iets waar je op afstemt. En als jij daarop afgestemd bent, dan gaat dat als vanzelf voor je werken.
Nathalie Kamp:En dat vanzelf gaan. Wat is dat, Chi, of is dat een element, of is dat?
Willem Pinksterboer:Voor mij gaat het heel erg over dat je echt beweegt vanuit het zijn. Dus dat je eerst het contact maakt, echt staat in je spirituele as, dus de verbinding tussen je hart en je nieren, tussen het vuurelement en het waterelement, verbonden door het aardeelement. En dat je van daaruit pas gaat omkijken en vooruit gaat kijken. Dat je van daaruit gaat bewegen en stappen gaat zetten en dingen gaat beoordelen.
Nathalie Kamp:Dus van daaruit laat je aan de ene kant, in het houten element ga je dingen doen en creëren en neerzetten. En in het metaalelement terugblikken en eventueel loslaten.
Willem Pinksterboer:Ja, en ook beoordelen. Hoe was dit nou? Wat moet er anders? Wat wil ik niet meer? Of wat werkte niet? Of wat werkte wel?
Nathalie Kamp:Oké, dit kunnen we dus elke dag doen. Maar als je nu luistert en je denkt, oh ja, maar dit wil ik ook. Hoe kan je dit gebruiken? Je wilt toch een soort van stappenplan, een routekaart of een wat zou een leukere omschrijving daarvan zijn?
Willem Pinksterboer:Mijn vraag zou allereerst zijn, welke tools heb je zelf al in je gereedschapje liggen? Wat heb je zelf al geleerd? Waar je eigenlijk geen gebruik meer van maakt? Bij mij werkt het vaak wel zo. Dat ik denk, oh ja, dit en dat dan worstel ik ergens mee. En dan kijk ik wat er is en denk, oh ja, maar ik heb eigenlijk al weken niet meer geschreven. Oh, dat is wat ik nu nodig. Ook dat is een beetje circulair natuurlijk, wat heb ik al in huis voordat ik iets nieuws ga kopen, wat kan ik hergebruiken? Letterlijk doet je. Ook dat is iets van, oh, dan ga ik weer een nieuwe cursus doen, een nieuw boek lezen. Terwijl ja, het is toch eigenlijk altijd hetzelfde. Dat is ook zo mooi van die vijf elementen. Het is zo universeel. Dat je ook zegt, je verdiept je nu een Kabbalah, maar Kabbala kan je helpen om de Wixing weer beter te begrijpen. Het is eigenlijk hetzelfde.
Nathalie Kamp:Het is echt zeker hetzelfde. Dat valt me echt op. Ik vind dat ook een geruststelling.
Willem Pinksterboer:Ja, ik heb het met Vasena ook. Ik lees dingen over andere stromingen. En daardoor begrijp ik beter wat ik eigenlijk doe als ik mediteer. En kan ik me beter aan die meditatie overgeven en er dieper in. Dat inspireert me dan weer. Ik denk, oh ja, nu snap ik het weer vanuit een ander perspectief. Dus in praktische zin is dat wel mijn practice. Dus daarom ga ik niet ook nog heel veel Qigong doen. Want ja, je mag ook best een weg kiezen en zeggen, oké, er zijn heel veel paden. Maar het is ook wel handig om als je muziek gaat maken, kies je uiteindelijk meestal ook één instrument wat je echt gaat leren beheersen. En de muziek is de muziek. Maar die komt door bij de een komt die door een violen en bij mij kwam hij dan door een saxofoon en de ander gaat zingen. En sommige mensen zijn zo goed, die kunnen er twee of drie spelen, maar op een enkeling na is het handig om een keuze te maken in van ja, dit is mijn weg.
Nathalie Kamp:Ja, ik kom daar ook wel steeds meer achter. Dat inderdaad, gewoon focus. En niet te groot. Je hebt in het voorgesprek had je het over heet dat Kznem?
Willem Pinksterboer:Ja, dat vond ik ook echt een heel waardevol inzicht. Wat ook heel goed past bij de vijf elementen. Het gaat ook over echt een manier van veranderen. En het gaat over veranderen in hele kleine stapjes. Dus zo klein raden ze je daarbij aan dat je echt denkt, ja, maar daar gaan we de oorlog toch niet mee winnen. Zo'n klein stapje. Als je echt beweegt als jij naar de andere oefen. En je denkt van ja, we moeten naar de andere oe, en de enige keuze die je hebt is om een enorme sprong te gaan maken, dan neem je een aanloop, maar dan ga je stoppen. Want je weet dat het risico enorm groot is dat je in de afgrond valt of in de snelstromende rivier stort en verdringt. Dus zij zeggen, in die keizen wordt gezegd, als je een grote stap zet, dan wordt de weerstand groter, omdat de angst groter wordt. Terwijl als jij eerst kijkt waar je staat, en je legt dan een klein steentje voor je waar je op kan stappen, dan zit je in hele kleine stapjes en je blijft steeds alleen maar naar je eigen voeten kijken. En dan op een gegeven moment ben je aan de overkant zonder dat je ergens hebt hoeven springen. Dus als je de stapjes klein maakt en overzichtelijk en haalbaar voor jezelf. Het is ook zoveel liefdevoller naar jezelf. Om jezelf aan te moedigen om een klein stapje te zetten. En jezelf daarin niet in jezelf daar ook die kleine stapjes te vieren.
Nathalie Kamp:Ja, want dat vieren is ook een element, hè het vuur. Waarom is dat belangrijk?
Willem Pinksterboer:Ja, ik zou bijna willen zeggen, ja, je wil toch de hele cyclus afmaken. Dus dan moet je het ook vieren. En dan ga je weer naar beneden voor het volgende stapje. Dus je zet een klein stapje, dat is gelukt. Dat inspireert je weer. En dat vieren hoort bij het vuurelement, daar zit ook de liefde. Dus dat moedigt je toch ook aan om weer het volgende stapje te zetten. Suelangrijk. Ja, kijk, als je als je een klein kind hebt en die gaat lopen, en je zegt, nou ja, ik begin wel een keer aan te moedigen. Als je de 100 meter onder de 10 seconden kan lopen, dan gaat die gaat die nooit lopen. Nee, dan gaat hij nooit lopen. Je moedigt je kind bij ieder klein stapje aan. Dat wil niet zeggen dat je altijd moet doen alsof ze wel een wereldkool gelopen hebben. Want dat zien we ook wel eens. Dat is een ander onderwerp.
Nathalie Kamp:En dan sla je misschien het houten over en begin je meteen met vieren.
Willem Pinksterboer:Ja, dan neem je de weer haal je de weerstand weg. Terwijl het is echt over die weerstand, maar die weerstand ontmoeten, is zo ongelooflijk vitaal en belangrijk voor de ontwikkeling van jouw chi. Mijn collega Sander, waar ik de opleiding mee geef, de Duo Dynamica opleiding. Dat is zo'n mooi voorbeeld. We kennen natuurlijk allemaal als symbool voor de transformatie de vlinder. en die vlinder moet om te transformeren, moet hij uit die pop komen. En Sander vertelde, als jij nou denkt, ja, maar dat vind ik zo, die is zo aan het worstelen met die pop. Weet je, ik ga hem helpen, ik neem een schaartje en ik knip die pop open, dan gaat hij nooit vliegen. Want hij heeft die worsteling om uit die pop nodig, om zijn lichaamsap, niet bloed, maar die lichaamsvloeistoffen, om die in de uiterste puntjes van die vleugel te krijgen, zodat die vleugels zich kunnen ontvouwen. Dus hij blijft eigenlijk altijd hangen met als je hem open knipt, dan gaat hij niet vliegen. Dus in die relatie tussen het verlangen enerzijds wat jou voortbeweegt en de weerstand die je tegenkomt daarbij, wij willen eigenlijk altijd dat de weerstand weggaat. Oh, dat is nog niet goed. Maar daar gaat het helemaal niet om. Het gaat erom dat je trouw blijft aan je verlangen. En dan vind je een weg zonder te vechten door die weerstand heen.
Nathalie Kamp:In trouw aan het verlangen toch wel echt een soort stukje magie?
Willem Pinksterboer:Absoluut, absoluut. Het wordt me steeds duidelijker in hoe ik omga met mezelf, maar ook in wat ik zie tijdens de behandelingen die ik geef en hoe ik daar met mensen omga, of met de doelen en de verlangen van mensen omgaan. Is dat ik eigenlijk mensen steeds meer uitnodigen, ook tijdens de sessies die ik doe op tafel, om in contact te blijven met hun verlangen. Maar waar verlang je naar? Dus als ik iets doe, heel eenvoudig. Je doet iets waarbij mensen kunnen gaan ontspannen. Want dat is wat ze willen. Ik wil meer rust. Dat is je doel, dat is je intentie. En dan gaan we iets doen. En dan wat gebeurt er dan? Ja, ik ga de hele tijd in mijn hoofd. En dan hoor je al, maar ik ga de hele tijd in mijn hoofd. En dat betekent op dat moment gaat de focus naar die gedachten in hun hoofd. En dan gaan ze zich eigenlijk verbinden met de weerstand. En dan komt er zelfveroordeling, want dan wordt het verlangen opeens een doel. Ik moet ontspannen. Ik wil, dat moet ik bereiken. In plaats van dat je nog op de weg bent naar de vervulling van jouw verlangen toe? Maar als jij voelt dat jij in je hoofd gaat, en er komen heel veel gedachten en je blijft in connectie met je verlangen. Je keert weer terug naar je verlangen. En dan voel je van ik ga helemaal in mijn hoofd. Is dat wat ik nodig heb?
Speaker 2:Nee.
Willem Pinksterboer:Want wat wil ik ook alweer? Ik wil rust. Oh ja, waar vond ik dat ook alweer? Ah ja, in mijn lijf.
Nathalie Kamp:Weet je wat daar ook heel erg voor nodig is? Heel groot vertrouwen. En overgave en moed.
Willem Pinksterboer:En veiligheid ook. Die je zelf moet bieden daarin. En niet in de laatste plaats, liefde.
Nathalie Kamp:Misschien is dat wel een soort overkoepelend. Omdat waarschijnlijk door die weerstand krijg je denk je van als zie je wel, het lukt mij nooit.
Willem Pinksterboer:Of kan het niet, ik doe het verkeerd.
Nathalie Kamp:Je bent helemaal contact inderdaad dan kwijt met dat je nog meer ruimte hebt. Of dat er nog meer. Daar moet je echt op vertrouwen. Of in geloven, of zekerheid doorvoelen of moed, waar zit dat in het. Ik weet dat ik het allemaal een beetje oneerbierig uit elkaar haal.
Willem Pinksterboer:Nee, nee, nee. Maar al die vragen die geven weer aanleiding voor iets leuks of moois of interessants. Voor mij is moed, want we hebben het bij dat veranderen, bij dat nieuwe begin. Als je kijkt naar een nieuw jaar, want het nieuw jaar in de Chinese kalender begint in februari, en dat is ook het begin van de lente in de Chinese kalender. En we zitten nu dus eigenlijk nog. Als wij het nieuw jaar vieren, zitten we eigenlijk nog in de winter. En is het nog niet het nieuwe begin, is er eigenlijk nog niet. Maar dat nieuwe begin waarvan je naar een iets nieuws toe gaat groeien, dat is echt de overgang van het waterelement naar het houten. En voor mij zit de moed, zit in gaan met je angst. Dus niet dat de angst weg is, maar dat je de angst voelt en dat je, ondanks dat je, ondanks dat er een waarschuwende angst in jezelf is, dat je zegt, maar dit is toch, ik doe toch wat mij te doen zijn. Dat je het niet uit het veld laat slaan. Dus dat je je angst door voelt en zegt ik voel je. Maar ik zet toch deze kleine stap. Dus eigenlijk transformeer, angst daarin moet. Het is niet iets anders. Voor mij voelt het echt als angst transformeert in moed. Want het moet hoort bij het houten.
Nathalie Kamp:En dus stel, ik wil een bepaald doel bereiken, of ik wil zoveel kilo afvallen, of ik wil van hier naar Rome. Of ik wil mijn bedrijf laten groeien. Dan wil ik er ook zo naar kijken dat steeds eigenlijk, elke keer is het weer een nieuwe cyclus. Elke keer ga ik weer met angst of wat dan ook iets. Die moet een nieuwe stap zetten. En wil ik die nieuwe stap eigenlijk vieren. En dan misschien kijken, oké, wat kan ik loslaten of het oordeel. Beoordelen. En dan kom ik weer in het water. Weer contact maken.
Willem Pinksterboer:Steeds opnieuw die cyclus doorlopen. En dan ook bij iedere cyclus, want niks staat vast, dus ook je doelen niet. Het is belangrijk om een doel te kiezen, maar het is ook net zo belangrijk om steeds te blijven voelen of dat doel nog wel bij jou past op dit nieuwe moment.
Nathalie Kamp:Het doel en een verlangen, is dat hetzelfde?
Willem Pinksterboer:Nou, niet helemaal, maar ze liggen heel dicht bij elkaar. Die opleiding Dao Dynamica. Dat gaat eigenlijk over coachen volgens de tooïstische principes. En ja, die tooïsten moesten niks van doelen hebben. Een doel, dat is meer confusionistisch. Waar wil je heen? Wat is het?
Nathalie Kamp:Ja, dat was natuurlijk in hun tijd. Dat stond haaks op elkaar.
Willem Pinksterboer:Het gaat om taoïsme gaat over volgen bewegen met de natuur.
Nathalie Kamp:De Dow is het pad. Daw of touw?
Willem Pinksterboer:Maar dan vragen wij de studenten, de deelnemers aan dat aan die coachingsopleiding: van ja, wat is je leerdoel? Wat wil je? En dan zijn er mensen die zoiets van ja, maar ik werk niet met doelen. Maar toch hoort het bij om uit te spreken waar wil je heen. Maar dat vind je niet buiten jezelf. Welke stap wil er in jou gezet worden? Wat wil er in jou geleerd hebben? Wat heb jij nodig? En dan ontdekken mensen vervolgens dat dat doel wat ze gesteld hebben, dat doel aan het eind van het leerproces dat er een heel ander doel bereikt is. Maar toch was het belangrijk dat ze steeds zijn. Dat begrijp ik.
Nathalie Kamp:Het voelt voor mij als je zet je zelfschrip op koers naar iets. Maar je verlangen is misschien avontuur. Of je verlangen is.
Willem Pinksterboer:Dus het gaat, ik zie vaak dat het als het bij goede voornemen is, dat is ook een doel, dat is echt een actie. En dat is vrij ver buiten jezelf. Bijvoorbeeld, ik wil 10 kilo afvallen. Want vaak zit daar ook een soort gelaagdheid in. Als je leert dieper in jezelf gaat voelen, dan voel je van oh, maar wacht even, vaak doordat het doordat het niet helemaal lukt, moet je dieper bij jezelf gaan afvragen. Maar wat is dit wel echt het doel? En dan kom je vaak uit bij meer een intentie of hoe je je wil voelen. Dat je van ja, maar eigenlijk gaat het er niet om dat ik tien kilo afvoel. Het gaat er eigenlijk omdat ik me dat ik me vitaal wil voelen. Of sterker nog, ik wil mezelf kunnen accepteren. Ik wil mijn eigen van mijn eigen lijf kunnen houden. Oh, maar daar heb ik niet een streng dieet voor nodig. Er is iets anders nodig om van mijn eigen lijf te kunnen houden. En dat heeft ook te maken met die zelfzorg van gezonde voeding. En dan gaan die kilo's misschien vanzelf wel.
Nathalie Kamp:Precies, omdat je andere keuzes maakt die daarbij die dat ondersteunen.
Willem Pinksterboer:Dus ook in het voelen van je doelen, van je verlangens, van je intenties, ook daar zit een soort gelaagdheid weer in.
Nathalie Kamp:Het feit dat je bepaalde doelen niet haalt, is dat misschien dan een reflectie van dat niet een oprecht doel voor je is, of dat niet past bij je verlangen?
Willem Pinksterboer:Ja, dat het niet past bij het woord wil is hier denk ik ook wel heel belangrijk. De wil die in jou nieren zit, die is er al. Dus als jij beweegt vanuit de wil die in jouw essentie al al er is, dan bereik je je doel vaak veel makkelijker. Als jouw doel toch nog richt is op dat je een bepaalde goedkeuring zoekt, of dat je denkt, ik ben pas goed genoeg als ik dat doel bereikt heb. Of ik kan me pas veilig voelen als ik een ton op de bank heb. Maar eigenlijk zeg je, ik wil een spaarpot van een ton hebben. En als je voelt, maar waarom wil ik dat dan? Zeg ja, dan denk ik dat ik dan kan ik ontspannen. Dan voel ik me veilig genoeg om los te laten. Dus eigenlijk wil je loslaten. Maar als je dat niet voelt, dan komt die krampachtigheid erin. En als het krampachtig wordt, dan bereik je je doel vaak niet. Ik ken het zelf ook heel goed hoor. En het is ook heel moeilijk om zo'n doel iets waar je dan in vast gebeten hebt om te erkennen van ja, maar dit is eigenlijk helemaal niet wat er.
Nathalie Kamp:Daarom is het wel, vind ik wel, de zit een hele mooie moment in de tijd. Met alles waar we naartoe gaan, weet je wel, wat met er gebeurten om ons heen. Wat volgens mij altijd is er een bepaalde uitdaging van de tijd. O soms zeggen mensen oh het leven is nog nooit zo moeilijk of lelijk geweest, of er is nog nooit zoveel. Ik weet niet of dat, volgens mij van alle tijden, dat als uitstap je. Maar ik denk wel dat in deze tijd, ook met AI en met het hele digitale, dat er veel hetzelfde, of dat de neiging is, dat zo hard aan je trekt, dat je afgaat van je eigen verlangen van je eigen autonome, dat het nu juist heel mooi zou zijn, dit jaar of deze tijd dat we nou, als je nu luistert, ik wil dit ook heel graag zelf dat je echt je best doet, of je zelf dat gunt, om weer terug te duiken naar wat is echt wat in mijn nieren, wat ik in hart en nieren. Wie ik ben en wat mijn verlangen is.
Willem Pinksterboer:Ja, juist als de situatie in de wereld of om je heen ingewikkeld is, dan is dat juist een enorme oproep om naar binnen te keren en je eigen anker te vinden en je eigen route te varen.
Nathalie Kamp:Kunnen we tot slot een aantal bijvoorbeeld richtlijnen of vragen meegeven die voor aan de kerstafel of voor jezelf tijdens een wandeling of voor waarin je hebben ze misschien allemaal, heb je ze allemaal al genoemd.
Willem Pinksterboer:Volgens mij hebben we ze alle drie zijn ze alle drie hebben ze.
Nathalie Kamp:Ja, en missen we daar nog iets in? Eigenlijk is de eerste vraag is het terugblik het metaal. Hoe was dit jaar voor je en wat heb je ontdekt het afgelopen jaar? En wat betekent het voor jou?
Willem Pinksterboer:Ja, en neem maar als je als je stel dat je dat aan de kerstafel doet, of als je daar deze kerstvakantie met je geliefde of met een goede vriend de tijd voor neemt om bij zulke vragen stil te staan, dan neem er dan ook echt even de tijd voor. Dus laat iemand neem zelf ook de tijd om even stil te laten vallen in zo'n verhaal. Durf even te voelen van je. Wat dat vraagt echt om af te dalen. En daar heb je soms een beetje tijd voor nodig om daarbij te komen.
Nathalie Kamp:En om misschien niet elkaar in de reden te vallen van nee, joh, het viel toch wel mee.
Willem Pinksterboer:Ja, of dat je denkt, nou ja, dit is het wel. Hoe was dit jaar van? Ja, was wel een prima jaar? Ja, wat heb je ontdekt nou? Ik heb ontdekt dat er iets en dan klaar, dit heb ik ontdekt, klaar. Maar de term inquiry, die is ook al vaker gevallen tijdens steeds podcast. En dit zijn echt vragen die uitnodigen tot een inquiry, tot een soort verkenning in jezelf. En daar gun je elkaar en jezelf even de tijd voor. Dus het gaat ook over. Dat vind ik wel een heel mooi begrip. Is dat als je wil veranderen en je wil groeien, dat het vaak ook gaat dat je jezelf de ruimte geeft om die groei ook om die ruimte in te nemen en die groei zichtbaar te maken. Je moet wel ruimte hebben waarin je kunt groeien. En je geeft jezelf ook de tijd daarvoor.
Nathalie Kamp:En vervolgens vraag je af: oké, hoe sta ik, hoe sta ik er nu voor?
Willem Pinksterboer:Ja, nou ja, hoe zit ik er nu?
Nathalie Kamp:Hoe voel je je en hoe voel je bij waar je staat? De eerste vraag is: hoe is het jaar geweest? Wat heeft het voor je betekend? De tweede is, hoe voel je nu? Of hoe voel je bij waar je nu bent?
Willem Pinksterboer:Waar sta je nu?
Nathalie Kamp:Waar sta je nu?
Willem Pinksterboer:Maar in ieder geval iets waarmee je beschrijft wie je nu bent, hoe je het leven nu ervaart. En hoe dat voor jou is.
Nathalie Kamp:Om dan te gaan naar. Als je kijkt naar het volgende jaar, wat willen door jou gewild worden? Wat willen door jou geboren worden?
Willem Pinksterboer:Ja, waar beweegt het heen in jou?
Speaker 2:Waar beweegt jouw verlangen heen volgend jaar? Ja, mooie vraag om bij stil te staan.
Nathalie Kamp:Zeker. Maar ik mis dan eigenlijk nog de elementen hout en vuur om in ieder geval al over te mijmeren. Of wat willen we hier dan ook iets vieren?
Willem Pinksterboer:Nou, die viering, dat doe je al. Maar ik denk dat het zo mooi is dat juist door zo'n vraag te beantwoorden, daar zit dat vuurelement. Het vuurelement is vooral dan ook de liefdevolle aandacht die daarbij is. Dus dat jij, als jij dit met een paar mensen om wie je geeft, doet. Dan is het vuurelement. Dat is die gezamenlijkheid, dat is die geest waarin je die vragen beantwoord. En ook het open hart waarmee wat er gezegd wordt, ontvangen wordt.
Nathalie Kamp:En misschien wil je eigenlijk nog helemaal niet die volgende stap meteen zetten van oké, en hoe ga je dat aanpakken? Of dat houten element eerst even blijven nog in het water?
Willem Pinksterboer:Ja, dat zou ik voor nu, we zitten nu in het waterelement, dat zou ik wel doen, ja. Maak het nog niet te concreet. Maar je kan natuurlijk best die vraag aan toevoegen: heb je al een idee? Maar eis niet van jezelf dat je al concrete stappen weet, maar je kunt het wel vragen: heb je al een idee hoe je dat zou willen doen, of hoe dat vorm gaat krijgen. Maar blijf wel echt bij het gevoel. Mooi. Om te benadrukken dat het dat steeds in verbinding blijft steeds weer terugkeren naar jouw intentie, naar jouw verlangen dat dat zo cyclisch is, dan zou je ook kunnen voorstellen dat je dit met iemand afspreekt om één keer per maand te sparen met iemand. Om terug te blikken op de maand en hoe ga je de volgende maand in. En ja, dat zou ook bij ons in de praktijk kunnen. Als je denkt, hey, dat wil ik wel, maar dat vind ik fijn om daar wat meer commitment in te hebben, dan kan het ook bij ons in de praktijk. Dat je één keer in de maand bij ons langskomt voor een sessie. En dan gaat het niet om dat je een klacht gaat behandelen. Maar dan is ze eigenlijk, kom je bij ons in de praktijk om je intentie te verversen. En even te hereiken en even stil te staan bij de afgelopen maand.
Nathalie Kamp:En daar eventueel met acupunctuur of andere manieren beweging in ademhaling.
Willem Pinksterboer:Want het gaat natuurlijk allemaal om het vrijmaken van de beweging van de Chi.
Nathalie Kamp:En het weer voelen van jou van jouw verlangen. Ik ben 57, maar ik heb het idee dat ik nu pas heel voorzichtig ga voelen hoe de kracht van focus is, of dat steeds herinneren aan.
Willem Pinksterboer:Ja, dat is toch. Ik herken zelf heel erg dat als ik iets nieuws ontdek, die nieuwe ontdekkingen, die zijn vaak zo vanzelfsprekend. Dat ik me dat dat ook gepaard gaat met wat schaamte. Dat ik denk van je is, maar ja, maar ik ben in 59 en dit ligt zo voor de hand. Maar het werkelijk voelen is en het je eigen maken, dus alles is liefde. Die uitspraak kennen we allemaal. En als je dat voorbij ziet komen, denk je, ja, ja, alles is liefde. Oké. Maar de momenten dat je het zelf echt voelt dat alles is liefde is, die zijn levensveranderend. En voor mij gaat het dan heel erg over vrijheid en structuur. Dus voor mij was vrijheid altijd dat ging niet samen met structuur vanuit mijn verleden. En dat is ook zo mooi, dat is yin en jang. En vaak gaan ons worstelingen over die Jin en Yang aspecten in ons leven of in het leven waarvan we niet weten hoe we dat met elkaar in verbinding moeten brengen. En op het moment dat je gaat zien dat ze elkaar helpen, dat ze als het ware samenvloeien in elkaar, dan ontstaat er iets nieuws. En dat nieuwe, ook al lijkt het heel voor de hand liggen, dat maakt het leven magisch. Opeens gaat er iets bewegen wat je nog nooit in jezelf hebt voelen, bewegen. Of dan opent zich een nieuw perspectief waarvan je dacht. En tegelijkertijd kan je dan inderdaad denken, nu ben ik 59. Maar dat dacht ik ook toen, nu ben ik 40, nu ben ik 35 en dan denk je, goh, ik vind mezelf ook altijd een beetje een trage leerling. En misschien ben ik dat ook wel. Maar volgens mij is het echt de kunst gewoon zo mooi dat je dat je op iedere leeftijd blijft zien dat er nieuwe ontdekkingen mogelijk zijn.
Nathalie Kamp:Zeker. Maar ook heb ik het verlangen voor het komende jaar om aan het eind van het jaar te voelen van dit jaar ben ik echt mijn verlangen gaan volgen. Of ben ik, heb ik focus en trouw aan mijn. waar dat dan toe leidt, daar kunnen we het volgend jaar over hebben.
Willem Pinksterboer:Het is nog een heel klein stukje filosofie, maar ik heb het gevoel, maar dit ontdek ik eigenlijk tijdens het maken van deze podcast, dat er drie niveaus zijn. Het eerste is hoe je voornemen. Dat is heel erg een actie, dat ligt heel erg buiten jezelf. Het tweede niveau is, hoe wil ik me voelen? Dus eigenlijk meer van mezelf houden. Of ik wil me vitaler voelen bijvoorbeeld. Of ik wil rustiger zijn. Maar het derde niveau gaat heel erg over hoe je je tot jezelf wil verhouden of hoe je in het leven wil staan. Dus dit wat jij nu uitspreekt over jouw intentie, van mijn intentie is eigenlijk om trouw te blijven aan die focus in mezelf en aan het kompas dat ik in mezelf meedraag, dat is misschien wel de diepste vorm van intentie. Dan komt de rest vanzelf. Als je dat doet, dan komt het met je bedrijf toch ook wel goed.
Nathalie Kamp:Dat denk ik. Ik heb heel veel zin in het nieuwjaar.
Willem Pinksterboer:Ja, ik ook. En ik vond het voor mezelf ook heel waardevol om dit onderwerp. Ik vind het altijd zo leuk als we met elkaar in gesprek zijn dat we terwijl we aan het praten zijn, we bereiden het echt wel voor. En toch is het ook iedere keer weer een ontdekkingstochtje op zich. Dus ik leer zelf altijd weer van deze gesprekken. Dus dat vind ik echt altijd wel iets heel moois om te zien. Ik ook. Dankjewel. Ja, heel graag gedaan. En tot een volgende keer graag.
Nathalie Kamp:Dankjewel dat je luisterde naar How to Time, de podcast met de prachtige muziek van Norman David T. En wil je meer weten over de vijf elementen van de persoonlijke ontwikkeling of de toekomst in je werk? Kijk dan in de show notes. Daar vind je alles over Willen Pinkstyle en Delin. En ik wens je alle goed voor 2026.