.png)
Cafépraat: de horeca podcast
*** Binnenkort nieuwe afleveringen *** In Cafépraat bespreken we elke aflevering steeds 1 onderwerp uit de Horeca met een gast die van wanten weet. Meningen van mensen uit de sector, juist buiten de sector of misschien gewoon met de vaste klant? We nodigen je uit om te luisteren naar onze cafépraat.
Cafépraat: de horeca podcast
#48 Cafépraat over De Messy Chef met Jelle Beeckman (De Messy Chef)
De kracht van sociale media valt niet meer te onderschatten en dat zien we ook persoonlijkheden die horeca gebruiken als basis om bereik te creëren.
Jelle Beeckman heeft de afgelopen jaren een naam opgebouwd voor zichzelf die gelijkstaat met Messy. Rommelig, gevuld met een extreme dosis zelfspot en liefde voor iedereen. Hoe de Messy Chef is gegroeid de afgelopen jaren, en hoe hij kijkt naar hospitality vandaag? Dat bespreken we in deze prachtige aflevering onder vrienden.
Deze episode werd opgenomen tijdens de Gentse feesten in café Publika, recht tegenover de Stadshal. Dikke liefde voor het team van Publika en Lucky Lemon. Tot snel! Ga naar https://www.luckylemon.be/
Deze aflevering werd ook gefilmd door Thomas van Why Not Digital, die ook uw video producties voor zijn rekening kan nemen. Ga naar https://www.whynot.digital/
Val ga ik all the way, maar Val is in de put. Dus nu is het. Ik ging eigenlijk vanavond niet terugkeren, maar ik had alweer roesting. Maar het is er geweest, dat ik nu alweer roesting heb, om terug te komen.
Speaker 2:Goeiemorgen, middag, avond en welkom bij Café Praat. De podcast over horeca, hospitality en zoveel meer. Het is vandaag de vierde dag, dat we opnemen vanuit Publica, en ik moet zeggen, ik ben heel blij met de gast van vandaag. Hij heeft tijd gemaakt voor mij. Ik moet zeggen, een van de mensen, die ik het liefst heb op deze wereld. Ik ga dat gewoon zo zeggen. En waarom. Hij is grappig, hij is geestig, hij heeft een doel, hij maakt zo leuke video's. Ik ben echt waarschijnlijk zijn grootste fan, maar ik voel ook een klein beetje vriendschap tussen ons twee. Ik zou normaal gezien vragen voor een groot applaus, maar ik maak alsjeblieft een groot applaus voor Jelle de Beule.
Speaker 2:Fuck you Die moest ik zien aankomen. Dat was toch thans allemaal gemeend eigenlijk Ja, die wou je niet komen waarschijnlijk Waarschijnlijk niet. Die hebben we nog niet gevraagd.
Speaker 1:Ja, ja, Nee het is wel een leuke gast.
Speaker 2:Ja, inderdaad, maar Jelle Beek man Hey Toch welkom op de podcast. Het is zo leuk, dat we anders gewoon op café gaan.
Speaker 1:en nu café met een micro eigenlijk Ja inderdaad.
Speaker 2:Dat is eigenlijk een beetje de podcast, hè Stef, wanneer ze aan het luisteren zijn. Oei, maar dit ga ik niet lang volhouden, waarom? Ja, het gaat misschien wel snel gaan.
Speaker 1:Ah, ja, ik zal, oké, zeg maar Jelle Ja.
Speaker 2:Ik ga meteen met de deur in huis vallen. Ik vind, normaal gezien drinken we iets. Tijdens de podcast steek ik dat er zo in als uitzwaaier of ergens zo in het midden, wanneer ik voel oké, nu is het moment, om duidelijk te maken, wat je besteld hebt. Ik heb je gevraagd, wat bestelde je op café? En je hebt meteen geantwoord met Bakhoedje, Bakhoedje. Ja, en ik wil daar ook bij zeggen, ik wou de intro nog iets langer doen, maar dan zou de spanning te hoog opgeb. Maar je hebt uw volk echt wel Pepsi leren drinken, en we zijn het ook met Pepsi aan het drinken.
Speaker 1:Ja, dat is voor mij de ideale manier, maar dat is wel een dingetje blijkbaar. Cola versus Pepsi. Cola-drinkers haten Pepsi en vinden Pepsi-drinkers marginaal, en ik vind cola-drinkers een beetje notair. Ik heb altijd Pepsi gedronken vroeger.
Speaker 2:Dat is niet waar Jawel? Ik heb altijd.
Speaker 1:Pepsi gedronken vroeger. Dat is niet waar. Jawel, echt, dat is vroeger altijd mijn ouders. Als ze dan van het A-merk kochten, als een New River bijvoorbeeld, pas op, ook heel goed uit de consumententest komt ze, maar dan donk ik Pepsi.
Speaker 2:River, dat was altijd top. Dat was de enigste cola, die echt wel beter smaakte, als je dat van bliks gedronken. Dat is waar. Ik weet ook niet waarom, maar ik vond dat zo zalig, om dat bliks maar een klein beetje open te doen, zodat je moest zuigen Tuurlijk, en dan was dat zo Je moest werken voor je ribben Ja en die metaalsmaak was heel goed.
Speaker 1:Ja, die metaalsmaak was heel goed, er zat ook wel ergens, wat kanker tussen, ja, er zat, wat van alle rare dingen tussen En ook zo'n veiligheid van in die rekken te lijnen en al dat Maar wel goed. Nog een stukje van ons Sabrina dat er tussen hangt, als dat eigenlijk gesneden heeft.
Speaker 2:Aan de plastiek. Ja, dat was zo. Wel lekker Wel lekker, dat was werken, tenminste.
Speaker 1:Ja, dat moest tenminste werken voor de drink.
Speaker 2:Maar een bakkootje, dat is gewoon met je mate. Dat is hetgeen, waar je bestelt.
Speaker 1:Ja niet in het begin Het komt ook hard binnen.
Speaker 1:Ja het komt heel hard binnen. Wel, dat is meestal. Ik denk, dat we daar een jaar of twee geleden mee begonnen zijn. We gaan vaak naar de feestjes van Lucky Lemon, die georganiseerd worden. Dat is daar zo wat ontstaan. Ik had vaak hoofdpijn van dat bier in de vooruit, omdat dat Ik weet het niet Er zit daar volgens mij veel minder gas in of meer water in. Ik weet niet, hoe dat komt. Ik had altijd een kater daarvan, en plots dacht ik, ik ga gewoon een keer iets anders doen Een bakkotje. En dan is iedereen gevolgd, en sindsdien hebben we een bakko-trein. We noemen dat ook zo.
Speaker 2:Een bakko-trein, een bakko-trein.
Speaker 1:Iedereen drinkt gewoon punten, en dan in één keer bestelt er één een bakko, en dan volgt de rest in één keer. Dan is hier de extra. Twee bakko's, drie bakko's, is dat dan zo, vooraleer dat die besteld wordt? is dat dan zo? De Een klein, klein blaksje, we doen het erger. Dus, we gaan naar de bar en we doen Choo-choo. Nee, yes, ja. We zijn onlangs aan een trouw geweest En een van de passagiers op de bakko-trein Altijd Op de trouw waren er geen bakko's verkrijgbaar, maar je moest wel naar de bar gaan, en dan moest je gewoon Choo-choo doen. En dan wist de barman oké, die wil een bako, die zit op een trein, dat is een dingetje.
Speaker 1:Het wordt ook potentieel. een tattoo Choo-choo gaan we waarschijnlijk met een paar laten tatoeëren.
Speaker 2:Dus geen een bako, geen een trein.
Speaker 1:Maar ja, choo-choo maakt het geluid van een bako.
Speaker 2:Ja, ja, ja. Dat, dat is precies zoals in de film. Je gaat naar de bar en je zegt kijk, geef mij Whatever you do, geef mij geen alcohol behalve als ik choo-choo doe. En dan is het code taal daarvoor. Ik moet ook wel zeggen je bent zelf het bako-onderwerp gestart, met Coca-Cola-drinkers zijn hôtel, Pepsi-drinkers zijn marginalen.
Speaker 1:Ik moet zeggen ik begrij-trein geweten. Eigenlijk Ja, nee, maar ja, een bakko kan ook met cola, zelfs met river, hè, dat kan hè, alles kan hè. De bakko zit in de bakkardicola.
Speaker 2:Ik ben even aan het nadenken, of ik ooit al een bakkardicola gedronken heb met iets anders dan Pepsi en Coca-Cola. Ja, jawel, dat denk ik wel Ik ging het je nu juist zeggen, wanneer je jong werd, wanneer je 16, 17 werd.
Speaker 1:Maar toen dronk je nog geen bako. dus dat kostte ook veel te veel geld, En die rekening na een avondje stap is ook echt veel groter met de bakotrein. Maar ja, dat is zo een beetje een dingetje geworden. Eerst wat paintje, dan een bakko, en dan zo nu zijn we er klaar voor, en nu gaan we, dat is wel plezant, je maakt er ook reclame voor. Voor Pepsi. Voor Pepsi. Ja, Maar die mannen betalen niet, hè Moet je daar niet zo voor zijn.
Speaker 1:Wil jij een gesponsorde podcast zien? Moet je daar niet over zeggen Ah, ja is echt, waar Wil jij een gesponsorde?
Speaker 2:podcast, misschien Als Pepsi nu aan het luisteren is.
Speaker 1:We zouden heel graag deze podcast laten, maar ik heb daar dit jaar leuk mee samen. Ik heb daar hamburgers mee gemaakt en zo. Dat was wel plezant Tof voor mensen ook.
Speaker 2:Want jij bent de Messi-chef. We gaan waarschijnlijk zo'n beetje nog wat dieper in op het Messi. Je hebt wel een mega horeca hart. Ja, kun jij mij vertellen, hoe dat een beetje gegroeid is, want het is een beetje atypischer dan vele andere chefs.
Speaker 1:Ja, het is zeker super atypisch, eigenlijk zelf Ik heb nooit een opleiding gevolgd, ik heb hier wel vroeger. Mijn eerste stap in de horeca was hier recht tegenover Restaurant Surtou, hier schijnt tegenover. Ik zie het. Hij moest in een lelijke stal niet in de weg staan, de schapenstal niet in de weg staan, ik kon het zien. Daar ben ik begonnen als afwasser, en dan ben ik ook wel opgegroeid naar sous-chef, ook geen zotte dingen of zo. Maar ik kookte gewoon heel veel thuis voor mezelf, om een klein beetje Vanuit het principe, ik wou niet veel bij mijn ouders aan tafel zitten, want ik was een slechte puber, dus ik wou niet bij mijn ouders zitten. Dan zei mijn moeder ja, oké, dan maak je maar je eigen eten. En dat deed ik dan ook.
Speaker 2:Dat was een afschrikkingsmiddel, Jelle. Geen way of life. Ja, voor mij was dat een way of life.
Speaker 1:En ik dacht oké, dat ga ik bewijzen. En dan zorg ik, dat dat eten ook lekkerder is, zodat ik heel ostentatief bij mijn ouders en mijn broers kan lopen. Allee smakelijk hè. Ik heb deze truffelmayonaise Eet er hier wel iets lekker op smeten.
Speaker 1:Het was dat ja. Maar nee, ik maakte wel, want ik had dan ook wel geen geld of zo, om zelf ingrediënten te kopen, dus de ingrediënten, die mijn moeder anders gebruikte, voor mijn eten te maken. Daar maakte ik dan iets anders mee, en dan begon ik, dat echt heel leuk te vinden, en heb ik daardoor eigenlijk heel veel geleerd. Maar ja, ik, ik heb nooit een restaurant gehad, ik heb ook geen opleiding gehad. Dat is puur uit passie.
Speaker 2:Ja, ik wist niet, dat je leven perfect zou zijn voor een film.
Speaker 1:Is dat zo? Dat denk ik nu net niet.
Speaker 2:Maar als we nu starten met Jelle leefde onder een kast onder de trap.
Speaker 1:Ah, dat misschien.
Speaker 2:En dan moest je je eigen eten maken met de leftovers van je mama.
Speaker 1:Ah ja, wat verdorie. En dan opeens maak je daar zoiets mooi van. Ja, dat vind ik een goed idee.
Speaker 2:Er zat ook een rat in je haar.
Speaker 1:Te zeggen, wat je moest doen.
Speaker 2:Er zijn veel mogelijkheden.
Speaker 1:Het kan echt naar alle kanten uitgaan. Het is een beetje like The Bear. We kunnen zo wel een Belgische versie.
Speaker 2:Ja, the Beer zou een beetje stom klinken. Het Beerken, het beerken, het beerken. Ik heb ook weleens het gevoel, dat we er een gastrol voor meneer Spaghetti moeten nemen.
Speaker 1:Ah, dat is sowieso. Ja, dat is sowieso. Wat zeg je Dag? Dat was een mengeling tussen Sam. Hij zei de mensen kwijt ja. Nee, maar die zei toch altijd dag dag, dag, dag, dag, dag. Nee, nee nee. Dat was het.
Speaker 2:Ik zei het nog dat we de mensen snel kwijt gingen raken. Maar dus Messi, hij heeft een beetje gegroeid, ja, allee een beetje gegroeid. Dat klinkt ook zeer oneerbiedig.
Speaker 1:Nee, het is oké Gegroeid Voor een Pepsi-drinker.
Speaker 2:Gegroeid, en je hebt die Messi geclaimed Ja, zonder plan voor alle duidelijkheid. Nee, voilà.
Speaker 1:Er zit eigenlijk niets van plan.
Speaker 2:Wij praten er veel over, over, wat dan een plan zou kunnen zijn.
Speaker 1:Ja, dat is waar.
Speaker 2:Dus, als je nu zo heel eerlijk bent er zijn wel wat richtingen altijd, die in je hoofd aan het gaan zijn Maar ergens houd je heel veel deuren open, en je kiest, welke deur je opendoet Is dat, hoe je alles aan het opbouwen bent?
Speaker 1:Het is allemaal gestart zonder plan. Als ze foto's nemen van mijn eten en op mijn Instagram zetten, en ik doe dat op Facebook dan Dat is echt allemaal zonder plan eigenlijk. En dan is allemaal wat gegroeid, Allemaal uit passie. Ik heb er ook wel heel hard voor gewerkt. Ik zat elke avond mijn eten te bloggen, zat ik erover te schrijven, zat ik daar. Ik verdiende daar ook echt niets mee. Nu kan ik mijn werk daarvan maken, maar in het begin totaal niet. In het tegendeel.
Speaker 2:Ik had ook nog een keer koud eten, Ik gaf veel geld uit aan ingrediënten, omdat ik dan speciaal dat bordje wou maken. Het is ook iets, waarin veel mensen in zitten. Er zijn heel veel mensen, die graag succesvol foodblogger willen worden.
Speaker 1:Ja, dat is waar. Ik weet niet, of dat nog altijd zo extreem is. Toen waren er wel redelijk wat foodbloggers Het zijn er veel die een beetje blijven hangen zijn en die foto's trekken en gewoon wat neerschrijven. Ik ben daar zo in gegroeid en in mijn eigen goesting te doen, en dat blijf ik ook gewoon doen. Ik heb nu wel nu wel wat meer plannen, omdat ik de kansen krijg, om deuren te openen. Sommige laat ik dicht, sommige doe ik open, en dan stap ik in, en dan, ja, ik vind dat, dat is een beetje mijn manier. Ik heb geen, ik ben geen zotte ondernemer ofzo, of mensen denken dat soms, maar dat ben ik eigenlijk totaal niet. Ik weet er ook heel weinig van. Ik doe gewoon echt mijn ding, en plots kan ik daar geld mee verdienen.
Speaker 2:Ik vind jou wel een zotte ondernemer, maar Het is totaal niet waar, maar ja Ik onderneem graag dingen, maar op een bepaald niveau. Ah wauw, Ik heb graag niet per se hoger.
Speaker 1:Ik moet me laten omringen door andere mensen, om het op een hoger niveau nu te krijgen, onder een management ofzo zoals iedereen he ja, waarschijnlijk, zoals iedereen. Ja, waarschijnlijk, ja, dus, ofwel, stop het dan, ofwel, doe het door, laat je omringen dit wordt de eerste mental health aflevering van deze podcast, eigenlijk.
Speaker 1:Maar jij kunt dat, je bent zo goed bezig. ik kom uit een sociaal werkersgezin, dus ik heb nul voeling met ondernemen aan zich. Nul kom op nul. We waren ook niet extreem rijk of welgesteld. Alles was voorzichtig zijn. Ik ben zelf ook maatschappelijk werker, dus ik heb heel weinig kennis van alles, wat marketing gerelateerd is. Maar blijkbaar zit het dan wel ergens een beetje in mij, om dat wel wat aan te voelen, wat ik moet doen en in welke richting ik moet uitgaan, hoe mensen mij zien, hoe ik mezelf zie en hoe ik mij in die markt dan als moet positioneren. Maar dat is zonder een basiskennis. Dat is heel veel buikgevoel.
Speaker 2:Heb je dan al heel veel domme dingen gedaan daarin.
Speaker 1:Naar de buitenwereld toe valt dat wel mee of zo Maar ja wat vind jij als dom?
Speaker 2:Wat zie jij als dom? Misschien is dat de vraag.
Speaker 1:Ja, maar ik geloof niet in domme dingen. Boah onsozian vanop noek. Maar nee, ik geloof daar niet in, ik kijk ondertussen zo eens naar Thomas, of dat hij grappig was.
Speaker 2:We zijn Thomas ook al kwijt.
Speaker 1:Nee, maar voor mij zijn er geen domme dingen. Het alles haalde weer iets. Ik heb heel veel dingen gedaan, heel veel gratis dingen gedaan, vroeger ook gratis reclame gemaakt, maar daar leerde je dan net, dat je het niet op die manier moet doen. Dus echt domme dingen niet. Ik denk wel, dat ik het nu nooit meer zou doen, dat wel, maar dom Nee eigenlijk niet. Het alles zit wel zo een punt van leren Ik leer echt of ik werk echt door trial and error en dingen te proberen en dan te zien, mislukken eventueel. En zolang dat dat financieel geen ramp is want daar ben ik ook wel heel voorzichtig in, dus ik neem geen zotte domme financiële beslissingen maar zolang dat dat allemaal binnen de perken blijft, leer je daar wel weer iets uit. Ik heb daar weinig kennis in, en ik doe gewoon naar wat, en uit de stomme dingen haal ik dan weer iets positiefs.
Speaker 2:Flauw hè. Ik denk, dat dat gewoon meer de realiteit is van het ondernemen dan niet de realiteit is van het ondernemen dan dan niet de realiteit ofzo. Ik kan soms echt slecht gaan op zo van die ondernemers, die zeggen I knew it all along, dat ik het zo moest doen nee, maar je hebt er die ik ga het zeggen nee, je hebt er geen want. Voor één ondernemer, die erin slaagt, heb je er negen, die er niet in slagen, die misschien zelfs exact dezelfde keuze hebben gemaakt Op één na.
Speaker 2:Iemand moest Steve Jobs zijn. Ik ben daar een heel groot criticus. Iemand moest Steve Jobs zijn. Ja, dat is waar. En als het Steve Jobs niet was, dan had iemand anders die uitspreking. Ja, dat is waar.
Speaker 1:Ik geloof ook al. Ik zie ook veel mensen, die En ja, ik vergelijk je nu Ja thanks.
Speaker 1:Zeer geloofwaardig ook. Maar ja, als je goesting of je hart, om het heel cliché te zeggen, niet zit, waar dat moet zitten, dan ga je er ook niet geraken. Ik ben, denk ik, geraakt, doordat ik geraakt ben, puur door mezelf te zijn En dat klinkt heel stom Maar door mensen dicht bij mij te houden, die ik graag heb, die ik graag zie, door gewoon joviaal en gewoon normaal te zijn En een netwerk op te bouwen, waardoor ik sommige dingen kan doen of kan proberen, en dat er altijd wel iemand achter mij staat, om mij daarin te helpen. Heel mijn carrière bestaat uit toevalligheden, die niet zo toevallig zijn Mensen leren kennen en dat kunnen zijn, dat is toevallig ja ook niet. Maar als je er even openstelt en van hier naar heel de andere kant van België rijdt voor een ontmoeting, voor iemand te leren kennen, als je het even openstelt, dan lukt dat, en dat is voor mij veel krachtiger dan een opleiding marketing.
Speaker 2:Hallo, ik ben Jaan en ik geef les in een opleiding. En ik heb een probleem. Maar wat ik ga er meteen ook op inpikken, is ik denk, dat je zo een klein beetje qua sociale media dan want. Je bent chef, maar je medium is wel echt het sociale media op dit moment of het grootste medium.
Speaker 2:Ik denk, dat je daar een beetje een kind van je tijd bent, omdat het gaat over authentieke content. En jij, ik heb het gevoel, dat je de laatste twee jaar, dat je vrij je eigen gevonden hebt, dat je misschien in het begin van het ondernemen het gevoel had, dat je iemand moest zijn, en dat je de laatste twee jaar Eigenlijk zeg je zo wat you double down op het messy gedeelte van de messy chef of zo Oké, Zeg dat er altijd aan.
Speaker 2:Ik heb het gevoel, dat je eerste jaren als de messy chef, dat je misschien het gevoel had, dat je dingen moest doen.
Speaker 1:Ja, dat is waar.
Speaker 2:En dat je de laatste twee jaar ook een klein beetje na de verraders wat dat je.
Speaker 1:Ja, dat heeft eigenlijk niets geholpen. Misschien is dat gewoon een beetje op hetzelfde moment.
Speaker 2:Ja, ik denk, dat het eerder dat is. Het heeft u bereikt.
Speaker 1:Het heeft wat vertrouwen gegeven.
Speaker 2:Mensen konden zeggen ik ken die gast lekker, Door te double downen, door volledig voluit voor dat messy gedeelte te gaan heb ik het gevoel, dat jij je eigen hod gevonden hebt.
Speaker 1:Ja, eindelijk. Ja, dat is waar. Ik zei het op Instagram, en daar spreek ik echt over heel lang geleden. Dat poste ik gewoon. Dat was eerst met foto's, en dan schreef ik er wat grappige tekstjes onder.
Speaker 1:Eigenlijk is dat een voortdurende zoektocht naar jezelf, en ik krijg ook die kans, om dat te doen, en ik reflecteer heel veel, of ik kijk heel veel, wat dat mensen van mij, hoe dat mensen mij zien, hoe zien mensen mij als chef, als persoon? Wat verwachten ze eigenlijk van mij, als zij naar mijn content kijken? wat verwachten zij van, wie ik ben, wat ik ga doen, wat ze op hun bord krijgen, letterlijk en figuurlijk? Je bent natuurlijk zelf niet onderhevig aan ook andere hypes. Je zit zelf op socials, dus je ziet heel veel andere dingen passeren. Je denkt oh shit, dice Queen is cool, ik wil dat ook. En dan, dat matcht niet altijd. Er zijn periodes geweest, dat ik op naar een bepaald aantal chefs, die zo'n hele coole dingen deden met seafood En heel speciaal ook en heel oosters en hele moeilijke producten, maar ja, mijn content staat daar vol van.
Speaker 1:Dus ik denk ook vaak van, ik moet daarin meespringen, maar eigenlijk is dat te ver van mijn bed, want ik zou dat anders ook niet doen. Ik ben ook gewoon ik heb nu van mezelf gemerkt en dat klinkt heel raar, misschien, om te zeggen, een chef van het volk. Ik heb een gezin, ik heb er geen opleiding voor, ik doe geen chique dingen, ik amuseer mij keihard. Ik wil, dat mensen zich amuseren. Koken is leuk. Voor mij is dat een uitweg, is dat even vluchten? Dat is mij amuseren. Nu heb ik gemerkt, dat mensen mij ook zo zien, maar dat gaat wel naar weg. Ik merk dat ook heel hard online, als ik vanaf die chique dingen begon te doen of iets met kaviaar of te ingewikkelde recepten, dat mijn publiek dat niet echt passend vond. Dat zie je vaak in de statistieken.
Speaker 1:Maar los daarvan praat ik ook veel tegen de mensen, en dan zie ik ook van ja, dat is minder ding, en dat ik dan als ik hele alledaagse dingen klaarmaak met mijn kinderen of dingen, die snel klaar zijn, dat mensen dat meer appreciëren, omdat dat is, ah ja, daarvoor gaan we naar Jelle, en dat duurt wel een eindje. tegen dat je dat vindt. Ik heb die vijf boeken. In die vijf boeken zit een enorme evolutie van wat ik nu eigenlijk wou maken. Tot mijn voorlaatste was Fuck, granola Toen, dacht ik, ik wil de chef zijn, die vettigheid aanbidt, bij wijze van spreken, en jullie allemaal leren, hoe je echt een Thaise curry moet maken, echt pizzadeeg. En eigenlijk, na dat boek heb ik beseft, het is een leuk boek, hè.
Speaker 1:Maar na dat boek heb ik beseft pas op, leuk boek. maar na dat boek heb ik beseft, ik ben dat niet. Ik ben dat niet. Ik kook ook gewoon de gerechten, die op mijn Instagram komen. dat zijn de gerechten, die ik zelf maak voor mijn gezin. Dan krijg ik geen zin, om twee dagen aan een pizza deeg te zetten, en ik heb ook geen zin, om toestellen te gebruiken, aan een thermomix te gebruiken. ik er geen zin in. dat is niet, wie ik ben. En nu weet ik, hoe mensen mij zien en hoe ik mijzelf zie, en dat is eigenlijk heel. Ik heb het nog maar net naar mijn broers gestuurd vandaag, die vroegen hoe is het? Ik zei ja, ik heb mezelf gevonden. Ja, meelig hè Dat is niet meelig Het is keileuk.
Speaker 1:Ik heb daar ook die tijd voor gekregen. Als je een restaurant start en start, en ik moet nog in vier jaar tijd of vijf jaar tijd zoeken, van wat wil ik nu eigenlijk brengen, van eten, dat gaat niet goed zijn voor de commerciën, dat is het Allee. En nu heb ik daar de tijd voor gekregen, om te weten oké, ik wil dit En dit wil ik verder doen, en dit zijn de boeken, die ik wil maken, dit zijn de dingen, die ik wil doen, en dat is heel leuk eigenlijk. Jij bent messy, ja, maar ik ben gewoon, ik ben zo'n goed woord bij jou, ik vind dat echt gênant eigenlijk ook, als je dan verder gaat opzoeken over jou je doet niveau 0,.
Speaker 2:Je doet wat comedy. Je doet eigenlijk goed op comedy, ja ça va je doet wel random dingen, maar dat voelt allemaal zo'n beetje onder één noemer, niet onder koken, niet onder comedy, maar gewoon, het ziet er een beetje.
Speaker 1:Het ziet er een beetje messy uit, hè? Ja, en messy staat ook voor mij gewoon voor doen, wat je zelfgoesting hebt. En ja, ja, gewoon echt doen, wat je zelfgoesting hebt. En daar zit geen structuur in, daar zit geen lijn in. En natuurlijk weet ik wel een beetje Of denk ik wel na van Oké, dit moet ik nu misschien beter niet doen, dat is altijd. Maar dat is gewoon.
Speaker 2:Er zijn allemaal dingen in mijn hoofd aan het komen, die je niet mag doen.
Speaker 1:Ja, ze zeggen pas op. Je moet daar wel waakzaam voor zijn.
Speaker 2:Je hebt bereik ondertussen.
Speaker 1:Ja, dus je moet wel een beetje opletten met wat dat doet of wat dat zegt. Maar zeker op het vlak van eten doe ik echt gewoon mijn goesting, en als ik op die manier andere mensen kan motiveren en stimuleren, om zelf ook gewoon je goesting te doen. Voor mij, koken is vrijheid. Er zijn geen regels. Er zijn geen regels in koken. Maak gewoon, wat je zelf lekker vindt, wat je zelf goed vindt, wat je zelf graag maakt. Dat maakt echt allemaal niet uit, en voor mij is dat mensen zijn, dat het zo goed is. Ik doe maar wat, het is wat impulsief, maar ook wel over nagedacht. Er zit geen marketingplan achter. Ik denk, dat dat het concept is eigenlijk.
Speaker 2:Het is zo, als het over marketing gaat. Hoe ik daar vaak naar kijk, is, als je een beperkt budget krijgt, dan gaat het pas echt creatief zijn. Ja voilà, En ik denk dat door heel je traject. Want je kunt Soms zeggen, mensen, ik ben er 100% zeker, van over je bijvoorbeeld, waar komt die gast nu eigenlijk vandaan?
Speaker 1:Met welk hol van het internet hebben ze die?
Speaker 2:getrokken, en opeens staat die in de verraders. Hopelijk dit najaar op de slimste mens. Nee, zeker, niet Zeker niet, Maar jij hebt dat traject doorlopen, en jij beseft of jij bent gewoon vriegoe op de hoogte van wat dan de regels zijn, waarbinnen dat jij moet spelen. Jij weet wel, als je deze smaken bij elkaar doet, dan weet je, welke richting dat uit gaat gaan Waarom. Je hebt het al gedaan je hebt het al bestudeerd.
Speaker 1:Ja, en ik weet ook wel ondertussen een klein beetje online dan, wat dat werkt, wat dat niet werkt en de manier, waarop Ik heb mezelf leren, foto's trekken, en dat was wel oké. Maar dan plots moest ik ook filmpjes beginnen maken, waar ik dan weer niet kon. Ik heb daar ook heel lang Nee, sorry, ga eens bij. Ik vond het een hele grappige mop. Maar het was ook geen mop eigenlijk, omdat Nikon Het merk is, wel mijn voorstel.
Speaker 2:Ik had stomme bakken Even rewind, omdat je dat heel lang Nikon, dat is sponsoren. Sponsorem, alstublieft Sponsorem, Ja voilà.
Speaker 1:Maar nee, maar ik was daar ook wel bij gerachtig tegen. Je moet je wel constant aanpassen aan verandering, en die verandering is heel snel, zowel op vlak van eten als manier, om je socials te benaderen. Dus echt, dat gaat heel snel. En dan is het, exact, zoals ik zeg, een kwestie van wat mensen rondom u hebben en iemand, die goesting had, om een keer te proberen, filmpjes te maken, en dan gaan de weg daar samen in gegroeid, en ja, dat is vrij wijze. Ik heb even een bakkelboertje, sorry, een bakkelboertje nog eentje, en dat is Ruben ja, ruben, dat was eigenlijk mijn fotograaf.
Speaker 1:Die heeft gewoon één keer foto's genomen van mij Voor mijn OnlyFans, en daarna dachten we, gaan we dat een keer samen proberen. En nu zijn we vier jaar verder of zo. Hij heeft ook al zijn jobs opgezegd en werkt als food-videograaf. Dat is de max. Dus hij had ook geen plan achter. Ondertussen weet ik het wel een beetje, denk ik.
Speaker 2:En als je nu een video moet maken, waar?
Speaker 1:start je, ik stuur naar Ruben, die komt af. Ik dacht een beetje vanaf. Ik probeer nu de laatste tijd, meer in conceptjes te denken. Er komt binnenkort een nieuw conceptje, en dan denk je oké, er moeten er een paar van zijn, want ik hou wel van herkenbaarheid, dat de mensen weten oké, op die dag komt dat dan. Dus ik ben sowieso wel de hele tijd bezig met eten, dus ik schrijf sowieso wel de hele tijd recepten op, en dat en dat en dat En dat post ik.
Speaker 1:Dan ontstaat bijna alles op het moment zelf. Op het moment zelf zeggen we hé, gaan we niet, dat doen? Ah ja, dat lijkt me nog leuk. Dat Ah ja, oké. En anders doen we dat door. Oh, maar ik heb dit nog liggen. Ah ja, oké, voilà, en dat. En eigenlijk meestal op voorhand weet ik ook maar half, wat ik ga klaarmaken. Dus ik denk ik oké, wat zou ik doen? Dan trek ik mijn koelkast open, en dan denk ik oké, we zo en zo en zo. En dan zegt hij ah, misschien kunnen we dit eronder zetten, misschien, oké, nu staat het even op het vuur, misschien moet je nu zoiets stoms doen. Of toon nog een keer je boek, bijvoorbeeld dat. En dan achteraf ja, maar we hebben ontwikkeld, en ik weet ook, die moet maar filmen, en die weet mijn stijl, die gaat daar iets moois uit halen.
Speaker 2:Kan je het juist zeggen? Is het, omdat je dezelfde stijl hebt, of juist?
Speaker 1:omdat hij je stijl zo wat begrijpt. We hebben onze stijl samen ontwikkeld. We hebben onze stijl samen ontwikkeld In stiltes en dwaasigheden En ik, we doen nooit iets opnieuw. Nooit, hij voelt het perfect, wanneer ik een twijfel in het gezicht ga trekken of even pauze laat voor een flauwe mop. Hij weet dat perfect ondertussen. Dat is eigenlijk heel aangenaam, waardoor je ook schijtveel video's op één dag kunt opnemen. Dat is gewoon tek, tek, tek, tek. Hop, hop, hop, hop. Dat is het een of andere rare vibe.
Speaker 1:En een vibe, en achteraf lijkt dat dan wel vaak te werken. En check, je zijn video's nog.
Speaker 2:Hij stuurt me altijd door Hij maakt er iets van?
Speaker 1:Ja, maar hij stuurt me altijd eerst door, en ik heb dan meestal wel bemerkingen van kunnen we dit eruit knippen, of dit is overbodig? Drie keer roeren is te veel. Kunnen we hier iets doen? Kunnen we hier een stilte laten? we doen dat zowat samen, waardoor alle video's ook echt 100% van mij zijn, ofzo.
Speaker 2:Ja, zou het anders aanvoelen, als het niet zo was.
Speaker 1:Je ziet dat direct. als ik video's maak met iemand anders, zul je dat direct zien, Zelfs al is het voor HLN of zo, als andere mensen filmen. Dan zijn dat heel andere video's.
Speaker 2:Ik herken ook Ruubens zinnen.
Speaker 1:Ja, ja, ja, Zinnen, goh, ja. Het heeft een Messi-stijl, eigenlijk ook gewoon. Het is niet allemaal afgelekt. Het is mooi qua voetbeeld, maar het is niet afgelekt. Er zitten wat errores in, of er zitten wat prutsjes in. Dat maakt het zeker voor socials heel dankbaar.
Speaker 2:Het is misschien ook iets raars, dat ik ga zeggen, maar wat mij opvalt, is, dat de beelden redelijk geel zijn. Ze hebben veel geelwaarden. Dat kan, dat weet ik niet Waardoor, bijvoorbeeld in je keuken. ik ben daar al eens geweest.
Speaker 1:Ik ben al eens in de keuken van een bv geweest.
Speaker 2:Maar Dus, ik ben al eens in de keuken van een bv geweest, maar je keuken is wit. Maar als je je beelden gaat bekijken, dat komt niet zo koud wit over.
Speaker 1:Ja, het probeert wel, een leuke, gezellige sfeer te creëren.
Speaker 2:Want dat vind ik wel maf aan je video's, en ik bedoel dat met mega veel liefde, wat ik nu ga zeggen. Maar je keuken is heel klein voor wat jij daar uithaalt qua beelden.
Speaker 1:Ja, dat valt wel mee, denk ik. Dat is geen, dat is geen showkeuken hè, dat je zo'n eiland hebt van Het is zo.
Speaker 2:Again, je hebt jezelf precies zoals wat grenzen opgelegd. Ja, Waardoor je creatief moet zijn. Je kunt niet alle hoeken filmen. Dat kan niet daar.
Speaker 1:Maar dat maakt deel uit van wie ik ben.
Speaker 1:Ja, Dat maakt deel uit van mijn opvoeding. Ik heb altijd geleerd, om te gebruiken wat je hebt. Dus wij hadden niet veel speelgoed, maar het speelgoed, dat we hadden, werd vijf keer binnenstebuiten gekeerd, om daar iets anders mee te doen. Van stokken maakten we hockeysticks, wij vroegen lakens en waspelden. We hadden twee oude lessenaars, dan maakten we een verdieping in ons kamp. Ik heb echt geleerd, om te gebruiken wat ik heb, en dat zit ook in mijn eten.
Speaker 1:Je gebruikt, wat je hebt. Stel, als ik leerde koken en mijn ouders wat pesten met dezelfde ingrediënten, dat zij een gerecht mee maakten. Ik gebruik gewoon, wat ik heb, en dat is in de keuken ook. Ik heb nu nog maar sinds een jaar een nieuwe keuken, maar daarvoor was dat gewoon in Ikea, kookeil, coke-eiland En bon. Dan moesten we maar ons plan trekken, om te kijken, hoe dat we dat gaan doen. Nu gebruik ik ook soms gewoon zo'n campinggasvuurtje, omdat dat betere beelden zijn en dat onze camera kan blijven staan. Ja, dat is geen zotte showkeuken, dat is geen zotte camera crew, dat is gewoon wij als twee, die ons amuseren, en we gebruiken, wat dat kan.
Speaker 2:Maar dat maakt het ook ergens ook gewoon veel meer relatable, en ik denk, dat dat sluipt daar zo enorm in. Mensen herkennen zich veel meer in dat chaotische dan dat megag gestructureerde Weet je? er is een reden, waarom niet elk restaurant een ster heeft of twee of drie, Want een ster of twee of drie.
Speaker 2:Daarvoor moet je bijna militair aan het snijden zijn en moet je ervoor zorgen, dat altijd alles hetzelfde is. In een chaoskeuken Hoort dat bijna niet, zal dat ook niet zo zijn. Maar dat is wel meer de realiteit dan work what you have, dat is gewoon ik vind dat gewoon heel belangrijk.
Speaker 1:Ik kan er eigenlijk nog nooit bij stilstaan. Ik vind het zalig, dat we er zo even over door ja, maar ik kan er eigenlijk nog nooit bij stilstaan want dat is eigenlijk, dat is, wat de messy chef is. Ik heb nooit veel gehad, ik heb nooit tekort gehad, maar ik heb nooit veel gehad, en wij deden alles met, wat we konden, en dat is eigenlijk iets, wat zich blijft verderzetten.
Speaker 2:Maar dat was meer een opvoedingsstijl dan een. Ik was arm of zwijg, ja, de opvoedingsstijl.
Speaker 1:Nee, ik mag zeker niet klagen, maar ik wil zeggen, voordat je ouders hier zo Mijn ouders weten dat.
Speaker 1:Mijn vader zat af en toe wel nog een keer te zeggen Soms wou ik, dat we jullie meer. Ik zei je hebt ons het beste gegeven ever. Je hebt ons creativiteit gegeven, om te doen. We hadden één Lego-doos, we hadden geen zot piratenschip, en dan een zot Harry Potter Nee, gewoon één. En daar maken we ons eigen dingen mee. En mijn broers en ik zijn Ja, wij zijn zo, we gebruiken gewoon, wat we hebben. En dat is in de keuken ook. En ik zou me ook heel slecht voelen, om in een heel professionele keuken daar zo te staan. Dat past ook niet bij mij. Ik wil het huiselijk. Dit is mijn keuken, en je ziet op de achtergrond echt ook nog altijd, dat de kader van mijn deur al twee jaar niet geschilderd is. Dat is gewoon realiteit. Ik wil niet in een chic ding staan.
Speaker 2:Vanaf nu gaat iedereen daarop inzoomen.
Speaker 1:Waarschijnlijk waarschijnlijk. Maar dat is de message Koek met wat je hebt En doe met wat je hebt. Dus wij zouden daar ergens mee kunnen geraken, denk ik, Wat ik mega goed vond.
Speaker 2:Ik denk, dat het twee of drie weken geleden was, dat er iemand op je stories aan het reageren was. Van ja, werk dan in een keuken zonder haarnetje. Maar dat is dan iemand, die het zo niet begrijpt, of zo Nee exact.
Speaker 1:Ja, maar dat is een bepaalde generatie, die nog heel hard vasthangt aan dat soort chefs, de klassiek opgeleide chefs, en mensen snappen soms niet. dat was iemand, die mij gemaild had, zelfs, dus dat maakte het eigenlijk nog erger, die heeft de moeite gedaan, om te mailen.
Speaker 2:Ja, ja, ja.
Speaker 1:Dus die vond dat.
Speaker 2:Jij hebt dan zelfs voor je content nog moeten printscreenen. Ja, ja, ik heb daar nog werk in gestoken.
Speaker 1:Ja, omdat Mijn haren komen daar, dat ze dat ook vreemd aan mijn tand vinden, natuurlijk. Maar ik wou daar echt aan mijn tand van, omdat ik denk Allee, dat is iets. Ik maak dat voor mezelf. Dat is de video. Ik maak eten voor mijn gezin. Haarnetje, ik kan toch geen haarnetje thuis dragen. Mijn kinderen eten, wat doe ik hier? haar van mij, mijn DNA zit daarin, voilà, dan is dat zo bij wijze van spreken. Maar ik heb geen restaurant. Jij moet niet aanschuiven bij mij, om te komen eten.
Speaker 2:Je bent dat niet commerciëel aan het uitbuiten. Ja, nee, ik moet wel zeggen, ergens zou het wel nog funny zijn, om in je volgende boek bij de gerechten af en toe te zetten, voor hier wat extra haar op, optioneel, optioneel.
Speaker 1:Haar van de chef.
Speaker 2:Ja, je moet een beetje van de chef in het gerecht steken, zo'n plukje haar in het begin van de voetsteken.
Speaker 1:Mensen vinden dat Met alle respect. oude mensen vinden dat niet kunnen. Die vinden, dat het met een haarnetje op je video's moet staan. Ja, maar dat is ook eten. Dat brengt zoveel nutie nutloze discussies teweeg. Ik kan er altijd een beetje kwaad om worden, omdat ik denk maar echt annooslaar eigenlijk.
Speaker 2:Maar is dat ook niet een klein beetje, waarom dat het werkt? Omdat die puristen zijn eigenlijk tegen jou of zouden tegen jou kunnen zijn.
Speaker 1:Ja, ja, maar ik ben, hoe ik ben, en ik schrijf ook gewoon soms met ge in plaats van je.
Speaker 2:Wordt daarop gereageerd? Ja, dat wordt opgereageerd. Het is ook je eigen fout, dat je op Radio 2 komt.
Speaker 1:Dat is ook al waar Daar houd ik me wel een beetje, je kunt het niet zeggen, nee, maar ja, je kan het niet zeggen Maar dat is mijn kanaal, dus ik doe, wat ik daar wil.
Speaker 1:Ik ga niet met mijn haar netjes in de keuken staan. Ik maak één bord eten. Het is ook niet, dat er een doucheputje aan haar in mijn eten zit. Af en toe vrijwit ik mijn haar, want ik heb nu eenmaal lang haar, ja, that's it. Maar zo sta ik gewoon in de keuken. Elke video is exact, hoe ik anders in de keuken zou staan, moesten er vrienden komen eten, of moest ik gewoon s'avonds voor mijn vriendin aan het koken zijn. Dat is exact, hoe ik in de keuken sta, en dat wil ik ook zo houden.
Speaker 1:Ik ga me niet zo heel snel aanpassen. Dat raakt mij wel. Dat raakt mij uit een bepaalde domheid, dat er mensen zijn, die het gevoel hebben, dat ze die mening moeten hebben, of het gevoel hebben, dat ze mij dat moeten laten weten. Dat raakt me een beetje, dat er zo mensen bestaan, omdat ik dat heel lastig vind. Ik zit goed in mijn vel, maar er zijn ook veel mensen, die niet goed in hun vel zitten, dus dat raakt mij daarin. Waarom hou jij je bezig met een mail sturen, dat het je zo zwaar irriteert, dat je in je haar zit?
Speaker 2:Dat geeft wel enorme main character vibes af. Die nieuwe Jij moet echt in die mensen hun hoofd zitten. Ja, ik versta dat niet Ik leg even de link Qua gevoel Correct me if I'm wrong. Ik heb soms een beetje hetzelfde. Correct me if I'm wrong, ik heb soms een beetje hetzelfde. Nu draai ik niet meer zo regelmatig, maar af en toe, wanneer ik draaide, dan had ik het gevoel ja, ik ben dat hier aan het killen. Ja, De dansvloer is hier echt aan het gaan, en dan komen ze plaatjes aanvragen En dat is niet.
Speaker 2:Ik besef zeer goed, ik ben goed bezig, want mensen zijn aan het dansen, het is echt een wijze avond. Maar zo, op het moment, dat ze dan plaatjes aanvragen, dan denk ik, ze zijn niet blij met.
Speaker 1:Ik denk, dat dat eerder is, omdat ze al zodanig in de sfeer zitten, dat ze nog meer sfeer willen. Snap je, maar mensen hebben gewoon graag een mening en een inspraak en een eigen ding.
Speaker 1:Mensen proberen soms, van iemand of van een avond iets te maken, dat zo dicht mogelijk ligt bij wat zij willen, en als dat een beetje van afwijkt, dan delen ze dat ook heel graag, en daar heb ik dan wel soms moeilijk mee. Ik doe echt mijn eigen goesting. Maar ik kan niet in die mindset komen van mensen, die mij dat sturen En dat was naar aanleiding van dat Njampprogramma, ja, die mij dat sturen. Ik snap dat niet En achteraf ook studeren, maar ik vind het een heel leuk programma. Maar dit irriteert mij zo hard, dat ik het even wou zeggen. Dan denk ik als je dat zo hard irriteert, ga weg.
Speaker 2:Ik vind dat heel moeilijk. Dan moet je toch niks bekijken op Niamh.
Speaker 1:TV, dan moet je in het algemeen naar niets kijken, want je vindt altijd wel eens, dat je je irriteert. Mensen focussen zich vooral op de dingen, die je irriteren, en dwaaslopen Dan wat dat goed is en wat dat leuk is Dan spreken ze veel harder en veel luider, terwijl, als het goed is, dan gaan ze wel in de hoek een keer applaudisseren. Er zijn maar weinig mensen, die sturen Hé, ik heb dit gezien. Ik vond dit fantastisch.
Speaker 1:Ik vind het zalig, ik vind het heel leuk. Wij doen dat veel te weinig. Ik doe dat wel. Ik doe dat wel, als ik ergens in de kantoor kom.
Speaker 2:Ja, maar echt waar, jij bent ook zo één, ook, als ik mensen zie. Ik heb gezien, wat je gedaan hebt, ook niet. We kennen elkaar ook een klein beetje uit de comedywereld. Ja, feedback is leuk, maar als iemand juist een heel leuke set heeft gespeeld, en die komt van het podium, zeg dan vooral eerst Amai zalig, geniet even van de rush, en laat ons twee uur later bij het drinken even een boekje erbij pakken en dan een keer door, wat notities lopen. Start with the good En gewoon geef wat positieve feedback.
Speaker 1:Ja, maar we doen dat veel te weinig Mensen.
Speaker 2:Want die mevrouw met dat haarnetje of meneer, sorry.
Speaker 1:Dat is een vrouw.
Speaker 2:ja, Waarschijnlijk wil die letterlijk zeggen My mega goo Mo Letterlijk zeggen Ja, mijn megagoe Ja exact.
Speaker 1:Moest u nu nog een haarnetje dragen, dan zou het 100% zijn. Maar ze zeggen het niet zo. Ah wel, maar dat komt gewoon anders binnen, natuurlijk, en zij snappen niet van. Ik wil maar feedback geven, om het beter te maken. Maar zo werkt het niet.
Speaker 2:Zo werkt het gewoon niet.
Speaker 1:Dat is het enige, wat ik soms lastig vinden aan sociale media, is, dat mensen willen het beter maken vanuit hun eigen idee van hé, maar, ik ga je helpen, maar het is niet op de juiste manier, om te helpen. En ook, wie ben jij Allee? het is toch maar feedback. Dat hoorde je dan vaak. Het is maar feedback, hè. Ik geef geen kritiek. Nee, maar denk even na, dat ik hier heel lang aan die video bezig ben, en het eerste, dat jij zegt, is stop, mij in je haar te zetten, of stop eens met die stomme. Ik heb even een periode gehad, dat ik een semi-snor had, en er waren mensen, die daar Jammer van die stomme snor. Ik heb hier net een video in mekaar geknast Ik geef je gratis recepten, en je reactie is jammer van die snor. En dan denk ik snap je, dat is toch belachelijk. Dan moet ik daar ook al een snornetje gaan dragen, of zo. Of we moeten een snor overplakken, ja, misschien. Maar dan denk ik waarom? Waarom, dat is niet nodig.
Speaker 2:Mensen vergeten ook soms, dat dat ook echt vaak Ook goed, dat je waarschijnlijk Ik ga nu overdrijven zelfs pak, dat je vijftien video's gemaakt hebt met die snor, ja, maar komt daar al één ding ik kan dat heel moeilijk loslaten.
Speaker 1:het is niet uit een onzekerheid, het is eerder uit een hoe kunnen wij nu zo zijn als mens? ik ga dat maar echt nooit doen. ik ga heel vaak, als ik een pagina tegenkom, en ik zeg godverdomme, die maakt echt nice dingen. Ik stuur dat. Of je dat nu leest of niet, dat maakt mij niet uit, maar ik ben altijd degene, die even stuurt hé, jij hebt echt tof gedaan. deze video Heel leuk, gewoon super random, maakt me ook echt niet veel uit, omdat dat zijn de beste dingen, dat ik kan krijgen. Niet gevraagde feedback, een compliment, we doen dat veel te weinig.
Speaker 1:en dan word je commentant van mensen, die uit het niets beginnen te zagen over dit is niet het originele recept, of in het originele recept van ons boekhuizen staat maar echt, maar blijf thuis, jij wil gewoon lekkere dingen maken ik wil gewoon mijn ding doen, en je mag de mening hebben, en je mag ook zeggen hey, jelle, ik heb gelezen, dat dit en dit en dit en dat, maar we zijn zo flauw geworden in het geven van feedback en zo direct, en het is al zo'n harde, het is al zo'n harde wereld, dat we het gevoel hebben, dat we nog wat directer moeten zijn. Dat is niet nodig. Pak dat gewoon een beetje slimmer aan.
Speaker 2:Boodschap aan de mensen, die luisteren ik leg even een link, die voor mij misschien wel duidelijk is. Ik weet niet, wat dat voor jou is, maar eigenlijk ook. En je hebt nu nu lijkt dat zo, dat je gefrustreerd bent, is totaal niet zo.
Speaker 1:Nee 99% happy mens. Meer dan dat Nee 9,9.
Speaker 2:En dan zo 1 op de 1000 mensen of 1 op de 10.000 mensen zegt zo'n keer amai dat haarnertje zou cool zijn. Ik leg even een link Je hebt geen eigen horecazaak. Nee, deze podcast gaat over het algemeen over die hospitality, over horecazaken. Maar de grap is, voor u is dat medium, die sociale media, wat voor een chef zijn restaurant is, zijn zaak is.
Speaker 2:Ja, En net zoals jij die frustraties, een chef gaat Of een cafébaas of iemand, die in de horeca werkt, die gaat exact dezelfde frustraties hebben, honderd procent. Maar dat is gewoon een ander medium En de schaal is vaak een pak kleiner. Zeker per dag, ja, maar dat is gewoon een ander medium En de schaal is vaak een pak kleiner, zeker per dag. Maar voor jou is eigenlijk dat medium echt die sociale medium. Wat dat voor een andere chef mijn restaurant, zijn restaurant is.
Speaker 2:Ja, maar ook daar, en dan maakt het een andere wereld, maar ook wel een klein beetje dezelfde wereld.
Speaker 1:Ja, en op dat vlak is de horeca dan nog veel erger, omdat je cijfers en de mensen, die komen eten, hangen heel hard daarvan af. Kijk een reactie bij mij ik doe dat weg, of dat is persoonlijk of whatever heel stom. Ik kom vrij over in met een baas van Quite Frankly in Antwerpen zeer lekkere Amerikaanse zaak eigenlijk, en die krijgt soms feedback, maar zo op TripAdvisor, maar echt, maar de reinste onzin, dat hij denkt, maar allee, snap je niet, dat je je zaak daar wel mee naar de kloten helpt. Hij krijgt dan zo berichten van er stonden niet eens pannenkoekenpancakes op de menukaart, daardoor zo ja, één ster op vijf, maar die ster blijft hangen. En je hebt een menukaart, en je gaat daar eens naartoe en je ziet, ah ja, dat staat in die menukaart, jammer, dat zijn andere dingen. Maar je kijkt op voorhand toch, wat je gaat eten. Maar zo daar, en snap je, wat ik wil zeggen, voor de horeca is dat veel Ook. Daar moeten we, vaak moeten echt mensen moeten nadenken, wat, als je negatieve feedback geeft.
Speaker 2:Eigenlijk moet je zoiets, zeker met sterretjes. En ik moet wel zeggen, zeer goed punt, gewoon algemeen. Als Google vraagt hoeveel sterretjes zou je dat geven? Gewoon. Picture this Je bent 14 jaar, je hebt een schoolrapport En gewoon sterretjes. Vier sterretjes wil zeggen een acht. Dat wil zeggen goed, vijf sterretjes. Vier sterretjes wil zeggen een acht, dat wil zeggen goed. Vijf sterretjes wil zeggen zeer goed, niet perfect.
Speaker 1:Perfect bestaat niet.
Speaker 2:Perfect bestaat niet.
Speaker 1:Vijf sterretjes is een negen en een half En een negen, dat is mooi zo.
Speaker 2:Als je één ster geeft, wil dat zeggen, dat je niet gewoon gebuisd bent. Dat wil zeggen, dat het niet tevreden was.
Speaker 1:Dat wil zeggen dat alles rond zich slecht was, maar er was wel toiletpapier op het wc. Dat kan ook gewoon niet, dat bestaat bijna niet.
Speaker 2:Er zijn zeker zaken, waaruit dat bestaat.
Speaker 1:Ja, oké, maar ik bedoel, ik heb het dan echt over zaken, waar je al gaan eten en dat je weet, het is hier eigenlijk wel goed. Is het hier een vijf op vijf? Nee, is het op z'n minst zeker een drie op vijf en degelijk? Ja, maar mensen moeten echt beseffen, voor de horeca, hoe belangrijk zo'n dingen zijn en hoe weinig dat je er ook aan kunt doen, want je kunt ik kan een amatante reactie verwijderen. Niemand gaat het gezien hebben. Maar TripAdvisor en al die dingen, dat blijft staan, en mensen kijken daarnaar, mensen zien, ah, ober was niet vriendelijk, ja, oké, maar wat is vriendelijk voor u? en die dan zo 0 op 5 geven? we gaan ze een keer pesten. Ik heb niet goed gegeten. Ik ga het een keer laten weten. Ja, maar dat is toch belangrijk.
Speaker 2:Het eten was lekker, maar de Ober was onvriendelijk. 1 ster ja, maar Wacht.
Speaker 1:Ja, exact, exact, En dat Mist je dat in je plan. Iets fysiek, nee, nee.
Speaker 2:Want, je hebt een foodtruck gehad, ik heb wel een foodtruck gehad?
Speaker 1:Ja, nee, op dit moment mis ik dat niet, en dat ligt dan meer in het Om even te refereren naar het begin van deze aflevering, is is. Ik heb daar mensen nodig. Dus stel dat dat idee daar is, en ik heb al een paar ideeën, maar ik ga niet verder in het ondernemen. Ja, omdat ik er te weinig van weet. Ik heb al zaken gehad, die mij vroegen, om mee te helpen of me in te kopen of iets uit de grond te stampen, samen, en dan weet ik daar te weinig van. En dan komt die onzekerheid bij mij, dat ik gewoon liever doe, wat ik op dit moment aan het doen ben, omdat ik het niet weet, omdat ik ook weinig mensen in mijn omgeving heb, die mij daarbij kunnen raadgeven. Dus is het een gemis, misschien een klein beetje. Ik zou niet elke dag in een restaurant willen staan, maar zo'n, maar zo, zo een keer een pop-up of zo iets doen wil ik wel heel graag, maar ik raak er niet daar zitten mijn tekortkomingen daar een beetje dat snap ik ja dat is de eerste, die zegt, dat snap ik want.
Speaker 1:De meeste mensen zeggen, dat is toch maar gewoon. Oké, maar ik heb daar dan iemand nodig, die ik heel hard vertrouw en die mij daarin kan meenemen. Ik heb eigenlijk een Ruben nodig, de videograaf.
Speaker 1:Maar dan in het ondernemen, in het restaurant, deel of zo. Die zegt oké, we gaan dat gewoon zo doen. Ik weet, waar ik aan begin. Ik weet, dat dit en dit en dit in orde moet gebracht worden, dat ik mijn sterktes kan uitspelen als in online of conceptontwikkeling of al de dingen daar rond. Hoe gaan we het in de markt zetten? Maar dan heb ik iemand nodig, die de rest wat kan. Maar voor hetzelfde geld kom ik die persoon nog tegen en komt daar wel iets uit.
Speaker 2:We zijn nog jong, hè, we zijn nog 37 jaar.
Speaker 1:We hebben nog wel even te gaan.
Speaker 2:We zijn niet 37 jaar, maar Samen zijn we 37.
Speaker 1:Nee, maar dat mis ik op dat vlak wel die kennis.
Speaker 2:Maar ik snap dat ook, omdat ik kom uit hetzelfde sociaal hol, zeg ik altijd Twee mensen uit het sociaal sector. Mijn vader zei altijd je kunt maken, dat je een job hebt, zodat je niet gelijk naar Mart Kramer elke dag moet pingelen voor je loon.
Speaker 2:Dat zit erin. Ik wil echt niet, i don't want to cry about it En ja, ik heb daar gesprekken over met mijn therapeut. Maar dat is echt iets, wat in mijn brein geconfigureerd staat, waardoor ik, als mensen naar mij zouden kijken, denk ik wel, dat sommige mensen zouden zeggen dat is een ondernemer, maar ik noem mijzelf nooit ondernemer. Ik noem mijzelf hooguit een beetje ondernemend. Je bent een machtkramer in de marketing, ja, maar ik zorg er wel altijd voor.
Speaker 1:Ik weet het niet, maar je hebt een Ik weet niet, van, wie je dat dan gehaald hebt. Je hebt wel Het deeltje marketing zit wel in je. Ja, ja, dat zit heel hard in je, terwijl bij mij zit dan Het ondernemen, zit ook wel in mij, maar het komt. Ja, jij bent veel slimmer dan mij. Jij hebt nog een bepaalde kennis, die ik niet.
Speaker 2:Nee, maar jij bent slimmer, Nee maar dat Ja bij mij zit.
Speaker 1:Ik heb in het onderwijs gewerkt. Mijn moeder droomde van het onderwijs, dat is de beste job ter wereld, en dus daaruit stappen, was al voor haar zo. Maar Tony, ze daad. Dus ik moest me ook al wat losrekken van thuis, om te doen, wat ik nu aan het doen ben. Maar ik mis daarin nu nog voorlopig misschien wat mensen, die mij op dat vlak wat hoger, en ik groef daar ook zelf heel hard in. Dat komt wel, maar anders komt het niet.
Speaker 2:Dat is ook wel oké, je hebt iets opgebouwd. Dat heeft niks te maken met. Ik wil mij enkel bezighouden met de makkelijke dingen, voor jou makkelijk dan. Maar dat heeft te maken met talenten. Elke punt deze week, elke persoon, die deze week op de podcast is geweest, heeft eigenlijk rechtstreeks of onrechtstreeks het punt gemaakt, dat, als je vandaag een horecazaak wilt ondernemen, dan moet je goed zijn in sociale zekerheid, dan moet je goed zijn in financiën, dan moet je goed zijn in vergunningen, certificaten, moet je goed zijn in koken in bierassortiment.
Speaker 1:Vertegenwoordigers, je moet je onderhandelen, je moet je sociale media goed doen.
Speaker 2:There's no such thing anymore, dan. Het is heel moeilijk vandaag, om een succesvolle zaak te runnen, zonder dat je een heel palet aan talenten of skills hebt, en de makkelijkste manier, om dat op te bouwen, is, door complementair te gaan zoeken naar wat je.
Speaker 1:Ja voilà, en dat heb ik ook wel al kunnen loslaten of zo. Daarvoor dacht ik altijd, het gaat altijd van mij moeten komen. En nu zit ik wel al op het punt, dat ik denk, ik wil mijn sterktes kunnen uitspelen, en ik heb gewoon iemand nodig, die sterk is op andere vlakken en die mij daarin kan helpen, zonder dat dat direct een zware commitment in betaling moet zijn ofzo, want je kunt ook perfect iemand inhuren, om dat te doen, maar dat ligt mij minder ofzo. Zoiets komt of zoiets komt niet, en eigenlijk heb ik wel, in alles, wat ik doe, heb ik altijd wel ergens een soort mentor of iemand, die ik kan helpen op mijn manier, en omgekeerd.
Speaker 2:Met.
Speaker 1:Ruben was dat dan zo. Maar dat was ook op vlak van fotografie. Zo had ik ook iemand. Op vlak van komedie heb ik ook wel zo'n paar mensen, dat ik er dan ook veel van leer, en ik geef dan ook wel Snap je. Dus, ja, die persoon komt je dan wel tegen, of komt die niet tegen.
Speaker 2:Ja, mijn persoonlijke visie daarop is dat, als je wilt ondernemen, zoals dat ik het zou, willen en ook een klein. Ik denk, dat wij daar een beetje gelijkaardig in zijn. Dan heeft het vaak te maken met transparant en eerlijk communiceren naar de mensen, met wie je wilt samenwerken, want nu bijvoorbeeld, het gaat allemaal goed met mij, maar ik heb vandaag wat minder inkomsten dan normaal gezien. En ik heb ook gewoon naar die mensen gestuurd, die ik zou kunnen gebruiken, niet gebruiken, die mij zouden kunnen helpen.
Speaker 2:En ik ook gewoon eerlijk en transparant zeg van kijk, vandaag heb ik geen inkomsten, ik kan uw hulp gebruiken. If not Even echt oprecht, even goeie vrienden, en over het algemeen zijn mensen daar zeer ontvankelijk voor en willen u ook wel echt helpen Dat is nu een extreem geval daarvan.
Speaker 2:Maar gewoon als je wilt ondernemen, dan moet je rond u roepen en rond je zeggen van Hey, ik wil dit, misschien een volgend onderwerp, omdat ik weet, dat je nog bij de papa en de mama moet gaan eten. Je bent Messie Chef aan het opbouwen, en daarnaast ben je Comedy aan het uitbouwen. Ik leg de link. Ik vind dat eigenlijk allemaal niet zo onlogisch of zo. Niveau 0 staat daar. Voor mij Comb combineert dat wel een beetje allemaal, en dat is wel iets, wat opvalt. waarom?
Speaker 1:en ja, geen idee het is gewoon op je afgekomen.
Speaker 2:De dad jokes hebben er wel altijd in gezeten, of dat zit er altijd in, ja, ik heb eigenlijk altijd eten gebruikt op mijn kanaal om Trying to be funny.
Speaker 1:Dus ik vertel heel graag een verhaal. Ik heb heel veel stomme moppen, ik had er ook drie goeie. Nu ben je aan het denken, welke drie waren. Voor mij is eten altijd de manier geweest, om anders te zijn en te kunnen vertellen, en dat was in het begin heel hard. Toen ik met Instagram begon, was het een foto van eten En daaronder ja het recept misschien wel, maar daar zaten gewoon heel veel verhalen tussen en stomme woordspelingen, maar heel absurde verhalen ook soms. Dus voor mij is eten altijd de manier geweest, om grappig te proberen zijn of grappig te en vooral een verhaal te vertellen. Dus die niveau 0 zat daar eigenlijk wel al op een bepaald moment in, en dan dacht ik, misschien moet ik gewoon even dat alleen doen En dat even opnemen en dan wel weer zien. En dat werkte dan En voilà, that's it. Maar dat is ook niet, dat is een impulsief moment. Dat is exact vorig jaar ik zou zelf bijna zeggen, exact een jaar geleden eigenlijk ontstaan. Exact een jaar geleden. Ik moest optreden hier aan ik ben de naam kwijt klein zaaltjes Theaterbox in Gent.
Speaker 1:Ja, En ik had daarvoor die dag een filmpje zien van een Amerikaan, die zo'n dad joke maakte. Ze zaten ook op een dock, dock, dock noemt dat zeker. En ik begon, met Tim Loebujch daarover te praten, en ik zei, ik ga dat beginnen doen, ik ga dat gewoon beginnen filmen, gewoon flauw, mop. En we gaan dat anders aanpakken. En het ging goed, om dat volgende week een keer samen te proberen. En weet een leuke locatie, en ja, dan zijn we naar de school geweest, waar hij werkte als leerkracht, en dan hebben we dat opgenomen.
Speaker 2:Werkte. Hij heeft ondertussen zijn job opgenomen.
Speaker 1:Ja, ondertussen is hij fulltime comedian.
Speaker 2:Ah, die guy Nice.
Speaker 1:En toen is dat gewoon gestart. En dan was het plots we moeten een. Dus die man bij Doktok drinkt altijd koffie, denk ik, en hij zei, we moeten ook zoiets doen. Ja, er lag popcorn bij mij thuis, en ik zeg, misschien moeten we gewoon popcorn eten. Dat is ook wel nog grappig. En voilà. Dat is echt heel weinig over, nadocht weer Maar dat is perfect.
Speaker 1:Ja, ja, dus, het is stom. Maar ook daar krijg ik heel veel stomme reactie op hoor, of mensen het niet grappig vinden, of mensen het niet stom vinden. Maar I don't care, ik moet er wel terug mee beginnen. Er zijn veel mensen, die goestingen hebben, om niveau 0 te komen, maar het kost mij eigenlijk alleen maar geld. Ik ga opnemen en het voor stomme moppen te vertellen. Maar ja, ondertussen zijn het ook 24.000 volgers, of zo. Voor stomme mopjes is het pretty oké, of zo.
Speaker 2:Dat is mega veel.
Speaker 1:Ja, dat is echt wel oké, maar ik moet er terug aan beginnen.
Speaker 2:Ja, dat is echt wel oké. Maar ik moet er terug aan beginnen. Waarom ik echt hou van comedy, is, dat je nu aangeeft, dat mensen zeggen, dat het een stomme mop is. Weet je eigenlijk, zei je daar niks mee? Je zei niks met die informatie. Je zou kunnen zeggen dat, je heb niet moeten lachen.
Speaker 1:Dat is allemaal oké.
Speaker 2:Maar waarom ik echt een diepe liefde heb voor alles, wat dat podium is, is omdat, als je op een podium kruipt en je staat achter je micro of gitaar of weet ik veel, je bent al gewonnen. Ja, Want dat podium opkruippen. Dat is al winnen.
Speaker 1:Dat is al, wat anderen niet durven.
Speaker 2:Dat is al, wat 99,9999% van de mensen niet aandurft, want mensen zijn geprogrammeerd, om het niet leuk te vinden. Als je een mop vertaalt, en mensen lachen niet. There is no more awkward feeling. Dat is verschrikkelijk. Maar gewoon al op dat podium gaan staan, je bent al gewonnen. Die video posten. Je bent al gewonnen. Die video posten. Je bent al gewonnen. Ja, en ik denk, dat dat iets is, wat je gewoon goed doet. Je zet je op een bepaald moment over dat gevoel van wat als mensen het goed gaan vinden En je hebt gewoon zoiets van.
Speaker 2:kijk, we gaan dat gewoon doen And we'll see.
Speaker 1:Dat is eigenlijk. Amai, dat is een keigoede samenvatting. Ja, dat is eigenlijk, dat is een. Dat is een keigoede samenvatting. Ja, dat is waar. Ja, ik moet over een bepaald punt geraken, en dan heb ik dan ook meestal wel één iemand voor nodig ja, als in de Ruben of de Joost van Iften in de comedy en die gewoon zegt doe ja.
Speaker 2:Of een Tim, die zegt ah, maar we zullen volgende week afspreken ja, voilà, misschien had je het gedaan, als je niet een accountability had? Ja, dat kan En dat is inderdaad heel veel stomme dingen al gedaan.
Speaker 1:Van video denk ik, deze ga ik niet grappig vinden. Of deze ga ik niet leuk vinden. Ah, ja, gepost het, maar je kunt er ook niet blijven op rekenen. Wel, bij comedy kun je niet blijven van jezelf zeggen ik stond er toch wel. Nee, dat niet. Nee, dat is waar, maar dat is je eigen ijver, ik vergeet dat wel vaak, dat het al chique is, dat ik daar sta In mijn hoofd.
Speaker 2:Maar daar staan, jelle, je hebt een goeie, degelijke 25 minuten. Ja, Dat is echt iets, waar heel veel comedians niet naartoe geraken. Punt Ja, dat kan En je doet dat goed?
Speaker 1:Oké, dat is lief. Ja, daar ben ik mee. We zijn nu op de Gentse feesten Misschien een laatste vraag. We zitten al aan de laatste vraag. Ja kijk, de bakko is op, de patatjes zijn gebakken.
Speaker 2:Laatste vraag Heb jij een favor?
Speaker 1:Eh nee, Als een.
Speaker 2:Fout, het juiste antwoord was bij mijn vrienden en familie.
Speaker 1:Nee, nee, we doen altijd hetzelfde. We zijn heel autistische Gentse feestengangers. Oei, voor mij zijn Gentse feesten gewoon, dat is een pintje gaan drinken met mijn vrienden.
Speaker 1:That's it En geen zotte tjoling van hier naar daar. We zijn ook allemaal van Gent, dus als wij van links naar rechts gaan, dan ontmoet iedereen wel één iemand vroeger uit de lagere school, waardoor dat weer een half uur blijft plakken, hup naar de volgende, dan heeft hij niet honger, en dan uiteindelijk heb je niets gedaan. Dat is, wat ik heel hard heb op. Eerst wij spreken naar Baudelot, we gaan naar Baudelot, we spreken daar af. Ik heb daar, er staan daar twee stenen, die de tent vasthouden, die het laatste beetje Baudelot-zon hebben. Dat weet ik al. We spreken altijd daar af. Ik ga niet zeggen waar, want anders is die plek niet meer beschikbaar.
Speaker 2:Je kunt het op het einde van elke dag het laatste streepje zon op Boudeloo daar spreek je al af.
Speaker 1:Ja, daar spreek je af.
Speaker 2:En dan ik op het gemak, Sorry maar hoe mooi kan het scenario eindigen van uw film aan het laatste streepje zon op Boudeloo Park.
Speaker 1:Ja, dat is mooi, dat is mooi.
Speaker 1:Wel, happy Allee mooi einde zijn we, het is met vrienden, ja met vrienden En een haarnetje, dus daar spreek ik altijd af, en dan wandelen we gewoon Eigenlijk gewoon meestal naar de schapenstal ofzo, en iedereen weet ongeveer, dat we daar staan. We hadden ook niet heel de tijd moeten sturen. Ik sta daar, stuur een keer naar voort. Eigenlijk is het gewoon elke dag naar je favoriete stamcafé gaan, that's it. En er is geen ijver neer. Meen van, moeten we niet naar daar? Oh ja, doe maar, en dat is vaak dezelfde muziek. Maar I don't care, dat is gewoon, ik kom naar hier, en hier kom ik dan de rest ook wel tegen.
Speaker 1:Dus echt naar je stamcafé gaan met één iemand en uiteindelijk eindigen met tien mensen, omdat iedereen weet, dat je in dat stamcafé zit en je ontmoet elkaar. Ik heb geen zot plan op de Gensfeest, dat zit eigenlijk gewoon. Ik ga van het ene punt naar het andere punt, en ik ga meestal niet naar de vlasmarkt. Dat vind ik niet zo heel prettig. Ik ben dan ook vaak al te moe. Die muziek staat voor mij dan wat te stillen. Het is eigenlijk vaak nog zo wat napraten, snap je, het is nog drie uur kussen, nadat je de beste seks van je leven had. Na een uur denk ik gewoon ja.
Speaker 2:Iets, wat mij helpt, om nooit naar de. Ik ga echt nooit naar de vlasmarkt. En nu alle respect voor mensen, die het kunnen.
Speaker 1:Ja ja.
Speaker 2:Maar ik heb ooit eens een quote gezien, en dat zei over het algemeen leven we 10%, zodat we er 90% van onze tijd kunnen vertellen, over wat we, die 10%, gedaan hebben En voor mij is die vlasmarkt dat is het moment, dat ik begin te vertellen weet je nog vier uur geleden, toen we daar dat epische beleefd hebben?
Speaker 1:Ja, voilà, Dat is exact, dat is de zoveelste nabespreking van die ene fantastische voetbalmatch. We hebben het nu wel gezien de goals. Dat is oké geweest. Nog rap, om iets te eten. Meestal is dat een biki-burger, twee biki-burgers Eentje eet ik op, terwijl ik op de grond zit, en de tweede, als ik onderweg ben naar mijn fiets, en dat is mijn Gens Feest. Het is heel autistisch, je kunt echt gewoon mijn traject volgen, zoals.
Speaker 2:Alex zei via Strava.
Speaker 1:Via Strava, kun je exact van links naar rechts.
Speaker 2:Ik ga dat dit weekend doen. Begin van de avond van de grensfeest. Ja, maar je gaat dat zien.
Speaker 1:Bij mij gaat dat elke avond zo goed als hetzelfde zijn.
Speaker 2:Ja, ik ga naar dezelfde piscine.
Speaker 1:Ja, echt gewoon zo. De heatmap is gewoon, ik blijf zo rond dat punt hangen.
Speaker 2:Ik vind dat ook best.
Speaker 1:Oké, vroeger had ik dat niet, vroeger had ik dan echt FOMO van op dat plein. We zijn met zodanig veel, dat de ene komt, een diene tegen, de andere neemt een hongerkus, staat hem mee aan te schuiven, en dan is het twee uur, dan moet je gaan napraten op de vlasmarkt, maar over een hele saaie match. Dus ik heb liever gewoon even mij smijten, een bakkootje erbij, en tegen een tweede stap ik rustig naar reizen. Dan ben ik rond. mama Want, ik blijf dan nog in Gent slapen ook.
Speaker 2:Dat is mooi. Ja, dat is mooi. Mama kan alsmorgens een beetje zorgen voor jou.
Speaker 1:Ja, die legt dan dat valhannige klaar, en een goeie glas water? Ja voilà, ik vind dat wijs. Wat maak je gunnet komend jaar.
Speaker 2:Stel, dat we volgend jaar tijdens Gentse feesten terug een podcast op. Waarover zijn we dan bezig?
Speaker 1:Ik, waarover zijn we dan bezig? Ik heb iets nieuws gedaan, dat komt er sowieso. Ik wil weer iets nieuws gedaan hebben. Ik wil, ik hoef niet. Je zei dat juist al grap, de slimste mens. Ik hoef niet meer op tv te komen. Dat heb ik wel losgelaten. Maar ik wil wel iets nieuws gedaan hebben.
Speaker 2:Dat is ook niet cool meer.
Speaker 1:Ja, het is, alle oude mensen doen dat, dat, maar nee. Maar ik wil iets nieuws geprobeerd hebben, iets nieuws gedaan hebben. Dit jaar was het dan niveau nul En een andere manier van cookbook, zo die snelle jellen. En volgend jaar wil ik hier terugzetten En wil ik weer iets nieuws gedaan hebben.
Speaker 2:That's it. Dan gun ik je vooral iets nieuws. Iets nieuws hè. En ik ga je ook nu volledig laten gaan, zodat je patatjes niet te kort worden. Je bent ook echt een plakker. Ik voel ook, dat je goeds hebt, om te blijven zitten.
Speaker 1:Ik wil blijven babbelen, maar ik vind het zielig voor de mensen, die dit alles moeten. Horen. Misschien, maar ik kan nog een uur of drie babbelen.
Speaker 2:Dat weet ik. Ik denk, dat we ook zeker. Maar ik ga je laten. Ik ga iets nieuws gaan doen, ga iets nieuws gaan doen, jelle. merci, om af te komen. Nog veel plezier vanavond, de komende dagen met hen feesten. We horen elkaar volgend jaar en tijdens het jaar En dan voor de mensen thuis. merci, om te luisteren. Ik hoop, dat je het interessant vond. Morgen komt er iemand over frituuren.
Speaker 1:Ik ga blijven.
Speaker 2:Over frituuren Praten van frituur Louis in Gent, daar heb ik al sinds vroeger gezien. Ja, ik ook zeg maar ja Voor de mensen thuis. Ciao, TV Gelderland 2021.