Við búum í hermiveröld (e. simulation) og raunveruleiki okkar er sýndarveruleiki

Hvað ef allt sem þú sérð, finnur og upplifir er ekki raunverulegt? Hvað ef veröldin sem við búum í er ekkert annað en sýndarveruleiki, fullkomlega hannaður til að blekkja skynjun okkar og halda okkur frá hinum sanna raunveruleika? Þetta er spurningin sem liggur til grundvallar hermiveraldarkenningunni (e.Simulation Theory), sem hefur vakið ófáar vangaveltur heimspekinga, vísindamanna og samsærissinna undanfarin ár og í raun frá upphafi siðmenningar. Eða amk frá því heimspeki varð til. 

Kenningin byggir á þeirri hugmynd að allt sem við upplifum sé hluti af risa tölvuforriti, hönnuðu af einhverskonar æðri og tæknivæddari siðmenningu, óþekktum valdaöflum eða jafnvel „forriturum“ sem stjórna heiminum. Frá Platón til hugmynda Nick Bostroms og James Gates hafa margir fjallgreindir og virtir vísindamenn haldið því fram að við búum í sýndarveruleika þar sem alheimurinn fylgir lögmálum sem minna meira á tölvukóða frekar en náttúrulögmál.

James Gates hefur meðal annars bent á að undirstöðulögmál eðlisfræðinnar innihaldi mynstur sem líkjast villuleiðréttingarkóðum, svipuðum þeim sem notaðir eru í tölvukerfum. Og skammtafræðin, með dularfull fyrirbæri eins og tvírifatilraunina og skammtaflækjur, vekur spurningar um hvort raunveruleikinn sé aðeins „renderaður“ þegar við horfum á hann, líkt og grafík í tölvuleik.

Svo eru það „Mandela-áhrifin,“ sem hafa áður verið til umfjöllunar hjá Álhattinum.  Furðuleg augnablik þegar fólk man eftir atburðum sem aldrei áttu sér stað, eins og breytingar á nafni Coca-Cola eða dánardegi Nelson Mandela? Einhverskonar sameiginlegar falsminningar. Gætu slík fyrirbæri verið villur í kerfinu? Er alheiminum  í raun stýrt  af ósýnilegum öflum sem tryggja að við sjáum aðeins það sem þau vilja að við sjáum?

Í þessum þætti Álhattarins kafa Guðjón Heiðar, Haukur Ísbjörn og Ómar Þór djúpt í þessa stórmerkilegu kenningu. Þeir skoða hvernig hugmyndir Platós, Descartes, Immanuels Kant og nútíma vísindamanna eins og James Gates og Nick Bostrom varpa ljósi á mögulega hermiveröld. Þeir kanna líka hvernig skammtafræði, strengjafræði og poppmenning, eins og The Matrix og The Truman Show, varpa ljósi á eðli veruleikans. Eða óeðli. 

En hvað ef þetta er allt samsæri? Hvað ef raunveruleikinn sem við trúum á er ekki annað en blekking? Erum við í raun leikmenn eða karakterar í stórkostlegum tölvuleik eða er alheimurinn einfaldlega flóknari en við höfumskiling á? Erum við öll keppendur á óraunveruleikunum? Þetta og margt fleira í þessum djúphugsaða, vonandi vitsmunalega og stórskemmtilegt þætti Álhattarins.

UM ÁLHATTINN
Í þessu einstaka hlaðvarpi munu vinirnir og spekúlantarnir Ómar Þór Ómarsson, Haukur Ísbjörn Jóhannsson og Guðjón Heiðar Valgarðsson taka fyrir og fara yfir samsæriskenningar af ýmsum toga og ræða þær fram og til baka.

Í hverjum þætti verður ein fullyrðing rædd og munu þeir gefa einkunn á bilinu 1-10 byggt á því hversu sammála þeir eru fullyrðingunni í upphafi ferlisins. Síðan þegar þættinum er lokið gefa þeir aðra einkunn og þá mun koma í ljós hversu mikið afstaða þeirra hefur breyst.