Πώς να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από το bullying και να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον;

Μπορούμε πραγματικά να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από την εφιάλτη του bullying; Σήμερα, αντιμετωπίζουμε ένα από τα πιο κρίσιμα κοινωνικά προβλήματα που πλήττει την ελληνική νεολαία, με στατιστικά που προκαλούν σοκ - το 50 με 60% των εφήβων έχουν υποστεί κάποια μορφή εκφοβισμού. Αναλύουμε τις διάφορες μορφές βίας που βιώνουν τα παιδιά μας και εστιάζουμε στις πιο ευάλωτες ομάδες, όπως τα παιδιά μεταναστών, τα κορίτσια, τα παιδιά από φτωχές οικογένειες και μονογονεϊκές οικογένειες. 

Στο σημερινό μας επεισόδιο, σας προσφέρουμε πρακτικές συμβουλές για την έγκαιρη αναγνώριση και αποτελεσματική αντιμετώπιση του bullying. Συζητάμε για τις πιο κοινές πηγές υποστήριξης που αναζητούν τα παιδιά, από τους φίλους και τους συμμαθητές τους έως τους καθηγητές τους, και πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον. Μέσα από αληθινές ιστορίες και πολύτιμες συμβουλές, αναδεικνύουμε τον κρίσιμο ρόλο των γονέων και πώς μπορούμε όλοι μαζί να συμβάλουμε στη μείωση της βίας στα σχολεία, ενισχύοντας την αυτοπεποίθηση και την ασφάλεια των παιδιών μας. Ελάτε μαζί μας σε αυτήν την σημαντική συζήτηση και μάθετε πώς μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.

Transcript

Speaker 1: 0:38

Υπότιτλοι AUTHORWAVE. Στο σημερινό μας επεισόδιο θα μιλήσουμε για το bullying και πώς εμείς, οι γονείς, μπορούμε να το αποτρέψουμε. Δυστυχώς, τα στατιστικά στην Ελλάδα είναι σοκαριστικά. Τα περιστατικά αγγίζουν το 50 με 60% του εφηβικού πληθυσμού. Οι συχνότερες συμ για βοήθεια είναι οι κηδεμόνες, σε πρώτη θέση οι φίλοι, οι συμμαθητές και τέλος οι καθηγητές. Είναι ένα τεράστιο θέμα. Δυστυχώς, η βία είναι ένα με καθημερινά και επίσης έχει πολλές μορφές. Το μπούλινγκ να μην ξεχνάμε ότι έχει φιλετικά χαρακτηριστικά και, σύμφωνα με τις έρευνες, εκδηλώνεται περισσότερο σε κορίτσια και φτωχά παιδιά, τα παιδιά που διαουν μεταναστεύσει από άλλες χώρες, τα κορίτσια, τα παιδιά που βιώνουν ηλική στέρηση και τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν σε μονογονεϊκές οικογένειες. Για το τελευταίο έχω και προσωπική εμπειρία, επειδή και εγ όταν ήμουνα περίπου 6 χρονών, θυμάμαι χαρακτηριστικά. Τότε έχει βγει και η διαφήμιση για όσους τιμούνται της ηλεκτρονέτ με τα δύο τα μάπετς που λέγανε «Έλα, λέκο, πόσο είπες ότι είναι η τιμή», μόνο που κάποιοι συμμαθητές μου το είχαν, αλλά ότι είναι ο πατέρας σου. Τα παιδιά είναι σκληρά, είναι σκληρά, είναι κοινικά και χρησιμοποιούν οποιαδήποτε αδυναμία εκεί να θεωρούν ότι έχεις εις βάρος σου. Επίσης, βλέπουμε ότι αυξήθηκε το bullying και στην μετα-COVID εποχή Παρατηρούμε μια αύξηση του bullying και στον φυσικό, αλλά και στον διαδικτυακό κόσμο. Μετά το τέλος της πανδημίας και των περιορισμών, τα παιδιά έμειναν μέσα, περιορίστηκαν, οι γονείς φτάσανε στα ωριά τους, με ότι αυτό συνεπάγεται, και έχουμε φτάσει στο σήμερα. Έχουμε φτάσει στο σήμερα με σχεδόν καθημερινά επεισόδια bullying στα σχολεία, παιδιά γεμάτα μίσος τα οποία μεγαλώνουν στον αυτόματο πιλότο, πολλές φορές από αδιάφορους γονείς ή από γονείς οι οποίοι είναι ψυχικά κουρασμένοι. Έχουν όλα από το σπίτι μας. Το σπίτι πρέπει να είναι ένα ασφαλές καταφύγιο για το παιδί, αλλά θα επανέλθω σε αυτό αργότερα. Πάμε όμως τώρα να γυρίσουμε στο κομμάτι του σχολείου. Το 70% των μαθητών αναφέρουν ότι έχουν υπάρξει μάρτυρες ενός περιστατικού μπούλινγκ στο σχολείο Και αυτό μας δείχνει ότι οι μαθητές πλέον διαμα, και είναι σημαντικό πρόβλημα. Κάντε εικόνα ένα παιδί να το αντιμετωπίζει αυτό κάθε μέρα για χρόνια. Απλά φανταστείτε το Να του φαίνεται κάθε μέρα το σχολείο μαρτύριο Και ξέρετε ποιο είναι το πιο φοβ, το ειδικό πράγμα του bullying ότι πάνω από τα μισά παιδιά δεν το αναφέρουν. Για την ακρίβεια, το 64% των μαθητών που υφίσταται εκφοβισμό δεν το αναφέρουν.

Speaker 1: 4:33

Οι γονείς πολλές φορές τα μαθαίνουν με κατόπινη ορτής, μετά από μήνες, στη χειρότερη περίπτωση, μετά από.

Speaker 1: 4:41

Σκεφτείτε να έχει τελειώσει το σχολείο το παιδί σας Και να σας πει Εγώ υπέφερα στο γυμνάσιο Ή στο λίκιο με κοροϊδευαν Για να έχει εκεί μενό χαρακτηριστικό Και εσύ να το μάθει.

Speaker 1: 4:52

Όταν το παιδί είναι 20, όταν είναι 21, 22 Και αυτό συμβαίνει.

Speaker 1: 5:03

Η οικογένεια εδώ πέρα, στην Ελλάδα, από το 2008 και μετά, έχει να αντιμετωπίσει απανωτές κρίσεις Και τα παιδιά, σας το είπα και πριν, μεγαλώνουν πολλές φορές τον αυτόματο μόνα τους, προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα μόνα τους ή απομονώνται στο διαδίκτυο, ψάχνουν α Υποτιτλισμός.

Speaker 1: 5:27

Τι περνάει αυτό το παιδί στο σχολείο?

Speaker 1: 5:28

Είναι χαρούμενο, είναι ευτυχισμένο, του φέρονται όμορφα, έχει κάποιο πρόβλημα που θέλετε να το συζητήσετε μαζί? Επικοινωνία με το παιδί, συζήτηση, έτσι ώστε το παιδιών απομακρύνεται ή διακόπτει το σχολείο λόγω εκφοβισμού, επειδή για τα παιδιά, αυτά που υφίσταται το bullying, είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστούν ελεύθερη κατάσταση. Το θετικό, όμως, είναι ότι τελικά τα καταφέρνουν. Τα περισσότερα παιδιά Είναι Δυναστικά, μπορούν να ανταπεξέλθουν, αλλά χρειάζονται υποστήριξη. Πάμε όμως να δούμε εμείς, εμείς σαν γονείς, τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό το πράγμα. Όπως είπα και πριν, η βία ξεκινάει από το σπίτι. Οι συμπεριφορές αλλάζουν με τη μίμηση Μας, μιμούνται. Τα παιδιά υιοθετούν τις συμπεριφορές μας Και γίνονται αυτό που εμείς είμαστε. Πρώτα, πολύ σημαντικό είναι να έχουμε ένα περιβάλλές του καταφύγιο, το ασφαλές του καταφύγιο. Φανταστείτε ένα παιδί το οποίο δέχεται bullying στο σχολείο και γυρνάει σε ένα περιβάλλον αρνητικό μέσα στο σπίτι, με φωνές, με εντάσεις. Κάποιος του φωνάζει, κάποιος τον προσβάλλει, αλλάζει απλά το μέρος. Σκεφτείτε αυτό το παιδί είναι σε απόγνωση Οχτώ ώρες λέει περνάω στο σχολείο, έτσι Γυρνάω, και στο σπίτι πάλι τα ίδια. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα εδώ πέρα. Δεν αντέχω άλλ να ποτίσουν οι λέξεις μέσα τους. Όταν τα βλέπουμε να είναι ευγενικά, όταν τα βλέπουμε να χρησιμοποιούν το διάλογο αντί τις φωνές, τα επαινούμε να καταλάβουν ότι είναι μια ωραία συμπεριφορά αυτή, που πρέπει να την υιοθετήσουμε. Το επόμενο είναι σως, είναι σως. Χτίζουμε την αυτοπεποίθηση του παιδιού. Πρέπει το παιδί να πιστέψει στον εαυτό του. Είναι δικιά μας δουλειά. Εμείς πρέπει να το δυναμώσουμε από το σπίτι, να του φτιάξουμε μια τεράστια πανο. Ανοίξουν και θα τον πάνε ψηλά. Αν εμείς από το σπίτι του τα ψαλιδίζουμε και του τα κόβουμε, αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί των άλλων έξω Για να τα συνθλίψουν. Τα παιδιά τελείως Έ Έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να υπερασπιστεί και τον εαυτό του όταν τα πράγματα γίνουν δύσκολα. Είμαι συναισθηματικά φορτισμένος τώρα για αυτό το θέμα, το σημερινό, γιατί σκέφτομαι για πόσα παιδιά, ενώ θα έπρεπε να είναι το σχολείο και το τις μέρες τους, επειδή εμείς δεν έχουμε κάνει αυτό που πρέπει, δεν τους έχουμε δείξει πώς να προστατεύονται, δεν τους έχουμε τονώσει την αυτοπεποίθηση. Δεν, δεν, δεν. Από εμάς ξεκινάνε όλα. Θέτουμε όρια στα παιδιά, όρια, ο-ρυ-α, no-transcript. Θέτουμε όρια όπως ότι δεν ακουμπάμε τον άλλον, δεν τον χτυπάμε τον άλλον Όταν είμαστε κουρασμένοι, όταν είμαστε νευριασμένοι, όταν είμαστε θυμωμένοι, όταν λέει κάτι που δεν μας αρέσει, δεν απλώνουμε τα χέρια μας. Τέλος, πρέπει να είναι ο βασικός κανόνας. Λόγο Θέτουμε όρια επίσης στους χαρακτηρισμούς Είσαι χοντρός, είσαι κοντός, είσαι άσχημος, κοίτα πώς είναι τα παπούτσια σου, κοίτα πώς είναι η μπλούζα σου. Μα χέρι κόβονται αυτά. Δεν σηκώνουμε χέρι. Πρέπει να ξεκινάμε όλοι με αυτούς τους κανόνες στο σπίτι, από μικρά τα παιδιά. Μην περιμένετε τα παιδιά να πάνε στο γυμνάσιο και στο λύκειο για να τους τα πείτε Είναι αργά. Από το προνίπιο, από το νίπιο, είμαστε κοντά στα πχουμε τα μάτια μας 14 Για συμπεριφορές Που μπορεί να δείξουν Ότι ένα παιδί είναι πιο επιθετικό από τα άλλα. Αν δούμε, παραδείγματος χάρη, ένα μικρό παιδί Να χτυπάει, να κακοποιεί τα ζώα, είναι χαρακτηριστικό ότι αυτό το παιδί είναι περισσότερο επιθετικό από τα άλλα. Και τέλος, το πιο σημαντικό είναι ότι θέτουμε εμείς το παράδειγμα στο παιδί. Δεν γίνεται εμείς να είμαστε νευρικοί, δεν γίνεται εμείς να σηκώνουμε το χέρι μας και να περιμένουμε. Δεν γίνεται, απλά δεν γίνεται. Σας λέω τα παιδιά μας μιμούνται, δεν ακούνε αυτά που τους λέμε, δεν ακούνε αυτά που τους λέμε, παρατηρούνε, είναι λες και έχετε ένα μικρό υποβρύχιο στο σπίτι και σας κοιτάει 24x7, λες και έχετε βάλει κάμερ. Μην περιμένουμε από τα παιδιά να κάνουν πράγματα που εμείς οι ίδιοι, πρώτοι δεν τα κάνουμε. Αυτό ήταν ένα ακόμα επεισόδιο του Timos Dad. Ραντεβού στο επόμενο επεισόδιο. Ακολουθήστε μας στο Spotify, instagram, facebook και Youtube. Timos Dad, καλή συνέχεια σε όλους. Υπότιτλοι AUTHORWAVE.