THE TIMOSANDDAD SHOW
Ένα podcast για μπαμπάδες και για όσους θέλουν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό στα παιδιά τους!
THE TIMOSANDDAD SHOW
Ψυχική ανθεκτικότητα και συναισθηματική σύνδεση: O ρόλος του πατέρα στην γονεϊκότητα!
Ποιός είναι ο καθοριστικός ρόλος του πατέρα στην ανάπτυξη μιας υγιούς συναισθηματικής ζωής των παιδιών; Η Βάνα Παπακίτσου, μια καταξιωμένη ψυχολόγος με ειδίκευση στην εγκληματολογία, μοιράζεται τις πολύτιμες γνώσεις της για το πώς η ανθεκτικότητα και η συναισθηματική σύνδεση μπορούν να αλλάξουν την πορεία της ανατροφής των παιδιών. Με πλούσια εμπειρία στο σχολικό περιβάλλον, η Βάνα αποκαλύπτει στρατηγικές που οι γονείς, και ειδικά οι πατέρες, μπορούν να υιοθετήσουν για να ενδυναμώσουν τη σχέση τους με τα παιδιά και να τους προσφέρουν την απαραίτητη καθοδήγηση.
Σε μια συναρπαστική συζήτηση, αναλύουμε τις προκλήσεις και τις δυνατότητες που προσφέρει η σύγχρονη γονεϊκότητα. Η Βάνα μας κατευθύνει μέσα από την εμπειρία της, παρέχοντας πρακτικές συμβουλές και απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την ανατροφή των παιδιών. Ακούστε πώς οι πατέρες μπορούν να γίνουν πηγή υποστήριξης και να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στη συναισθηματική ωρίμανση των παιδιών τους, δημιουργώντας ισχυρά συναισθηματικά δεσμά που θα διαρκέσουν μια ζωή.
Μουσική Υπότιτλοι AUTHORWAVE Βάνα Παπακίτσου αντεκτικότητα και συναισθηματική σύνδεση. Και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πατέρα στη γονεϊκότητα. Αλλά πριν ξεκινήσουμε, θέλω να μας πεις μερικά λόγια για σένα για να σε μάθει και εδώ πέρα το κοινό μας.
Speaker 2:Πολύ ωραία, είμαιράλληλα και έχω και ένα κομμάτι σπουδών πάνω στην εγκληματολογία, ειδικά με τους ανήλικους εφήβους και παιδιά. Ασχολούμαι όλα αυτά τα χρόνια με παιμή. μία από τις κυρίες απασχολήσεις μου είναι ότι βρίσκομαι σε σχολικό περιβάλλον και είμαι ψυχολόγος εκεί για παιδιά και γονείς.
Speaker 1:Πάρα πολύ ωραία. Οπότε εδώ πέραφέρον το σημερινό μας τρέμα και πάμε να ξεκινήσουμε κατευθείαν με κάποιες ερωτήσεις που έχουμε συγκεντρώσει και θα μας απαντήσει η Βάνα. Πάμε να ξεκινήσουμε με την πρώτη μας ερώτηση Το να γίνεται κάποιος μπαμπάς είναι σ ψυχική τους υγεία καθώς προσαρμόζονται σε αυτόν τον καινούργιο ρόλο της γονεϊκότητας?
Speaker 2:Ακριβώς, όπως πολύ ωραία το είπες και χρησιμοποιείς το ρήμα προσαρμόζονται. εκεί θέλω να σταθώ και από εκεί χρησιμοποιήσει μικρά βήματα για να αρχίσει να πετυχαίνει το στόχο που θέλει. Νομίζω ότι ένα από τα πιο σημαντικά είναι το κομμάτι της σχέσης που έχει ο κάθε μπαμπάς με τη σύντροφό του αρχή, ανησυχίες, οτιδήποτε, ακόμη και το πιο απλό. αν το μοιραστεί στην καθημερινότητά του, μπορεί να είναι πάρα πολύ σημαντικό. Επίσης με άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντος, που μπορεί να είναι πάρα πολύ χρήσιμα και μπορεί να βοη το συνέστημα, το δύσκολο, ίσως το αγχωτικό, γιατί μπορεί να υπάρχουν, πέρα από τα ευχάριστα και πολύ δύσκολα, συναισθήματα, σίγουρα.
Speaker 1:Και τώρα μου κάνεις μια πάρα πολύ ωραία πάσα, γιατί για πολλούς άντρες είναι Υπότιτλοι. Authorwave είναι στην ουσία μισό πρόβλημα. Φεύγει ένα μεγάλο βάρος από πάνω σου. Έχεις και μια δεύτερη γνώμη να σου πει πώς μπορείς να το διαχειριστείς.
Speaker 2:Και πάμε να συνεχίσουμε με την επόμενη ερώτηση Πώς μπορούν οι μπαουν σιγά-σιγά, αρχικά, στα πρώτα στάδια ανάπτυξης του παιδιού, όταν μιλάμε για ένα βρέφος, νομίζω ότι οι ζητήματα που αφορούν την οικειότητα με το παιδί, τη φωματική επαφή, είναι πάρα πολύ σημαντικά και για την ανάπτυξη του παιδιού, την ψυχοσυναστηματική, αλλά φυσικά και για το δέσμο που αρχίζει να γίνεται με τον μπαμπά. Αυτά είναι τα πρώτα σημάδια που μπορεί κανείς να πει ότι μεταδίδ αντίστοιχα και από τη μαμά, αλλά αυτή τη στιγμή εστιάζουμε περισσότερο στο ρόλο του μπαμπά, νομίζω. Ένα δεύτερο είναι ότι περνώντας τα χρόνια, ο γονιός, ο κάθε γονιός, και ο πατέρας πολύ συγκεκριμένα, γίνεται παράδειγμα προς το παιδί, άρα, διότι το παραδείγματος μπορεί επίσης να μεταδώσει το κομμάτι. Άλλο πολύ σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να γίνεται αποδεκτό το συνέστημα του παιδιού, όποιο και αν είναι αυτό στο χώρο του σπιτιού. Εμείς συνηθίζουμε εδώ στη χώρα μας. Έχω παρατηρήσει έτσι από αυτό που συναισθήματα των παιδιών τα αρνητικά. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μάθει μάλλον να το διαχειριζόμαστε. Δεν έχουμε μάθει. Νομίζω μπορούμε να πεις και εσύ τη γνώμη σου σε αυτό τους κάνει trigger.
Speaker 1:Εγώ πιστεύω, όποτε βλέπουν το παιδί με δ ένα μείγμα συναισθημάτων, νιώθουν ντροπή. Όταν είναι, ειδικά σε δημόσιο χώρο, έχουμε και αυτό το ταμπού ότι μη μας δει κάποιος γονιός άλλος με το παιδί μας να βάζει τα κλάματα και να φωνάζει και να θυμώνει. Νιώθουν ένα μείγμα ντροπής, ένα μείγ αδυναμίας να το διαχειριστούν. Όλο αυτό γιατί αυτό που είπες και πριν, ότι πολλές φορές σε πολλά σπίτια δεν είναι καλοδεχούμενα όλα τα συναισθήματα. Έχουμε μάθει δηλαδή να τα κρύβουμε, να τα βάζουμε κάτω από το χαλί. Έλα, μωρέ, τώρα πώς κάνεις έτσι να τα κρατάμε μέσα μας, τα συναισθήματα που νιώθουμε, και όταν βλέπουμε το παιδί μας να εκφράζεται υγιώς, δηλαδή να εκδηλώνει τα συναισθήματά του στην ένταση που τους αναλογεί, γιατί τα παιδιά δεν έχουν φίλτρα, είναι μικρά πλασματάκια με τεράστια συναισθήματα Και μικρά πλασματάκια με τεράστια συναισθήματα. Και αυτό πολλές φορές εμείς οι μεγάλοι το έχουμε ξεχάσει πως είναι. Και να βιώνεις έντονα το θυμό σου, να βιώνεις έντονα τη χαρά σου. Τα παιδιά τα έχουν όλα στον υπερθετικό βαθμό και πρέπει κάθε του ορίζουμε και να τα κάνουμε να νιώθουν ασφαλή ότι μπορούν να τα εκδηλώσουν, τα συναισθηματά τους.
Speaker 2:Σωστά. Αυτή ακριβώς η ασφάλεια είναι που πρέπει να υπάρχει μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον για την έκφραση και για τηνεις. Μη στεναχωριέσαι, όχι, είναι φυσικό να το κάνει και πρέπει να το εκφράσει. Άρα πρέπει να το ενισχύσουμε και να προσπαθήσουμε να του δώσουμε να καταπάρχει. Αναγνώριση των συναισθημάτων είναι και ένα κομμάτι που έρχεται και κουμπάκι στην ενήλικη ζωή μετά, γιατί είναι πιο εύκολο στην αναγνώριση των συναισθημάτων μας ως ενήλικες και στο χτίσιμο των υγιών σχέσεων με τους άλλους.
Speaker 1:τρόπος που βλέπουν και εμάς τους ίδιους να διαχειριζόμαστε τα δικά μας συναισθήματα θα γίνει ουσιαστικά η πηξίδα τους για να μπορέσουν και αυτά τα παιδιά να πλοηγηθούν στον κόσμο των ενηλίκων, στο μέλλον, σωστά. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να βλέπει το π να εκδηλώνει τον θυμό του με υγεία ή να εκδηλώνει τη χαρά του με υγεία, να μην βλέπει έναν ενήλικα ο οποίος καταπιέζει τα συναισθήματά του, τα καταπιέζει, τα καταπιέζει, τα καταπιέζει, τα καταπιέζει. γιατί μαθς στο σπίτι με αυτό το περισκόπιο που σε κοιτάνε 24 ώρες το 24ωρο, βλέπουν το κάθε τι. Πολλές φορές νομίζουμε ότι έλα δεν μας παρατηρεί τώρα το παιδί, αλλά βλέπει το κάθε τι, αντιγράφει συμπεριφορές, αντιγράφει τον τρόπο που εμεί, εντυπώνονται μέσα στο παιδί.
Speaker 2:Έτσι ακριβώς, και επίσης υπάρχουν και τρόποι που μπορεί επειδή δεν είναι εύκολο να αναγνωρίσει τα συναισθηματά του να αρχίσει να τα μαθαίνει για να αποκτά αυτό που ανέφερες και στην ερώτησή σου το κοννοια του συναισθήματος. Οπότε, σε μικρότερες ηλικίες μπορούμε να κάνουμε αυτό και να διαβάζουμε και να συζητάμε με το παιδί για το πώς νιώθουν οι ήρωες, τι πιστεύεις ότι αισθάνεται ο ένας ή ο άλλοςει, τι μπορώ να κάνω Όταν είμαι χαρούμενος, πώς το εκφράζω. Οπότε, όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά να γίνονται σε αυτά τα πρώτα στάδια που ουσιαστικά το παιδί μαθαίνει αυτό, να μπω στη θέση τους, να κατανοήσουν πώς νιώθουν εκείνοι. Άλλη μια πολύ σημαντική δεξιότητα για τα παιδιά σε αυτή την ηλικία, αλλά και για την ενήλικη ζωή.
Speaker 1:Εν συνέστηση λοιπόν, ελληνική γλώσσα. Εμείς διαβάζαμε τώρα, μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα, «ο υπέροχος κόσμος των συναισθημάτων», που είχε όλα τα συναισθήματα μέσα. πώς μπορεί να νιώθεις πολύ σημαντικό να τα μάθουν τα παιδιά, να τα διαχειρίζονται όσο νωρίτερα γίνονται και να μην νιώθουν ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι κάτι φοβερό, είναι ένα συνέσθήματα?
Speaker 2:δεν τα εκτονώνουμε, αυτά αποθηκεύονται, αποθηκεύονται, αποθηκεύονται και κάνουν σωστικά μια αποθήκη μέσα στο σώμα συναισθημάτων, την οποία αποθήκη, όπως ξέρουμε, καλό είναι ανατακτά χρονικά διαστίο για να ολοκληρώσουμε, νομίζω, αυτή την ερώτηση που έκανες είναι και ότι το κομμάτι της ενσυναίσθησης και της αναγνώρισης των συναισθημάτων των άλλων είναι αυτό που λείπει σε αυτά τα παιδιά και το οποίο δεν χτίζεται εύκολα σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Speaker 2:Είναι μια διαδικασία που πρέπει να γίνει από τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, και αυτό είναι που πλέον πρέπει της αναγνώρισης των συναισθημάτων, αυτό που νιώθει ο άλλος, ούτως ώστε να μην θέλουμε να προκαλέσουμε εμείς τον πόνο στον άλλον. Οπότε κρίνω ότι αυτό είναι ένα πολύ σπουδαίο πράγμα, το οποίο πρέπει να γίνει από τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδί, όταν πάει 15 και 16 χρονών, να μάθει για την ενσυναίσθηση.
Speaker 1:Αν εμείς δεν του έχουμε δώσει παραδείγματα όλα τα προηγούμενα χρόνια. Δεν γίνεται το παιδί τώρα να είναι 6 χρονών, να κλείσουμε τα μάτια μας, να τα ανοίξουμε, νατσι, μην το κάνεις και εσύ στους άλλους. Ακούγεται πολύ απλό, αλλά θα το καταλάβει το παιδί καλύτερα με παραδείγματα από τις μικρές ηλικίες. Σωστά λοιπόν, βάνα εν κατακλείδη, από το σημερινό live κρατάμε ότι οι μπαμπάδες no-transcript καλού μπαμπά, καλής μαμάς, ή ότι η μαμά ξέρει καλύτερα, ή ότι ο μπαμπάς ξέρει καλύτερα, είναι και οι δύο σε ένα πρωτόγνω είσαι. Σίγουρα θα κάνεις λάθη στην πορεία, αλλά όσο πιο ενεργός είσαι και είσαι παρόν, ουσιαστικά παρόν με το παιδί και συνδέεσαι μαζί του, τόσο περισσότερες ευκαιρίες έχεις.
Speaker 2:Αυτά τα λρίσει τα τελευταία χρόνια. Πόσο σημαντικός είναι στην ανατροφή και στην ψυχοσυναισθηματική υγεία του παιδιού. Υπάρχουν και πάρα πολλά σεμιν. Κρίνω πάρα πολύ σημαντικό για αυτούς που ήδη συμμετέχουν και για όσους μας ακούν και ίσως θα ήθελαν να προκληματιστούν, να δουν κάτι παραπάνω να ψάξουν λίγο για αυτό και να μπού σε μια εβδομάδα, κάνεις ένα σεμινάριο μιας εβδομάδας και είσαι ο τέλειος μπαμπάς.
Speaker 1:Είναι όλα ένα διαρκές ταξίδι. Μαθαίνεις, κάνεις λάθη, πειραματίζεσαι, μαθαίνεις, κάνεις λάθη, πειραματίζεσαι Το παιδί σου. Και τα θεμέλια μπαίνουν από τις μικρές ηλικίες Γιατί, όπως έχουμε ξαναπεί με τη Βάνα, αν το παιδί δεν σε εμπιστεύεται, και ν σημαντικά του, αν λοιπόν δεν μπορεί το παιδί να ανοιχτεί και να σε εμπιστευτεί στις μικρές ηλικίες, δεν θα το κάνει ξαφνικά στα 16, στα 17, στα 18, όταν θα έχει μεγαδύσεις από τις μικρές ηλικίες πάνω του Βασικά.
Speaker 2:Έτσι συμφωνούμε απόλυτα σε αυτό.
Speaker 1:Βάνα μου. Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ.
Speaker 2:Εγώ ευχαριστώμε πολύ.
Speaker 1:Καλή συνέχεια επίσης, επίσης σε χαιρετώ. Λοιπόν, αυτό ήταν ακόμα ένα άλλο επεισόδιο. The Team of Sendat Show, αντώνης Εξιντάρης. Σας ευχαριστούμε όλους εδώ πέρα, και για τα μηνύματα που μας στέλνετε και για το feedback που μας δίνετε για το βιβλίο. Να είστε όλοι καλά και ραντεβού στο επόμενο επεισόδιο. Υπότιτλοι AUTHORWAVE.