THE TIMOSANDDAD SHOW
Ένα podcast για μπαμπάδες και για όσους θέλουν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό στα παιδιά τους!
THE TIMOSANDDAD SHOW
Πώς οι οικογενειακές σχέσεις διαμορφώνουν την καλλιτεχνική πορεία: Η ιστορία του Πάνου Δημάκη και το ταξίδι συγγραφής του νέου του βιβλίου
Σήμερα έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε τον συγγραφέα Πάνο Δημάκη, ο οποίος μας προσκαλεί να εξερευνήσουμε τις πολύπλοκες σχέσεις της οικογένειας και τις επιρροές που διαμόρφωσαν την καλλιτεχνική του πορεία. Μέσα από τις προσωπικές του εμπειρίες και τις αναμνήσεις που έχουν καθορίσει τη γραφή του, αναρωτιόμαστε πώς θα μπορούσε να αλλάξει η ζωή του αν γινόταν πατέρας. Ο Πάνος μοιράζεται μαζί μας τις ανησυχίες και τις σκέψεις του, προσφέροντας μια αυθεντική ματιά στον τρόπο με τον οποίο οι οικογενειακές σχέσεις μπορούν να εμπνεύσουν και να επηρεάσουν ένα λογοτεχνικό έργο.
Παράλληλα, μας αποκαλύπτει το νέο του βιβλίο, το οποίο μας μεταφέρει σε ένα μοναστήρι στην Ιθάκη, κατά τη διάρκεια ενός καταστροφικού σεισμού, όπου οι χαρακτήρες βρίσκονται αντιμέτωποι με τις εσωτερικές τους μάχες και τον Θεό. Μην χάσετε την ευκαιρία να ανακαλύψετε περισσότερα για το μοναδικό αυτό έργο και την πορεία του συγγραφέα μέσα από τη συζήτησή μας.
Υπότιτλοι AUTHORWAVE. Έχουμε καλεσμένο τον Πάνο Δημάκη. Θα μας μιλήσει για όλα αυτά που πήρε από την οικογένειά του, τι τον εμπνέει στο συγγραφικό του έργο Και τι θα άλλαζε αν γινόταν μπαμπάς. Καλή ακρόαση σε όλους.
Speaker 2:Γεια σου, αντώνη.
Speaker 1:Πάνο μου, καλημέρα, καλά με εσύ. Είμαι καλά μόλις γύρισα από πρωινή βουτιά, γι' αυτό ζήτησα να το κάνουμε Δέκα και μισή. Ναι, είναι η ψυχοθεραπεία, η δική μου, η πρωινή. Πώς είσαι? Πού σε πετυχαίνω.
Speaker 2:Σπίτι με αθήνα.
Speaker 1:Σε κανένα μας λίγο πάνω για το βιβλίο το καινούριο και για την παρουσίαση που έχει σήμερα. Λίγα λόγια.
Speaker 2:Είναι το νέο μου βιβλίο, που βγήκε τον Οκτώβιστεί σε ένα μοναστήρι στην Ιθάκη, το οποίο είναι στο Φρίδι, στην άκρη ενός γκρεμού, κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου σεισμού Και οπότε, όταν φυλακισμένοι εκεί μέσα εγ και γίνονται διάφορα, παίρνουν σε διάφορες συζητήσεις είτε μεταξύ τους, είτε με τον εαυτό τους, είτε το Θεό για το Θείο. Οπότε το βιβλίο είναι ένα φιλοσοφικό θέμα. Έτσι ξέρουμε το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας, το Θεό και τους ανθρώπους μας.
Speaker 1:Τέλειο, καλό ταξιδό να φτάσει σε όλα τα σημεία της Ελλάδας και στο εξωτερικό. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Και καλή παρουσίαση, με το καλό. Έχω εδώ πέρα κάποιες ερωτήσεις που θέλω να σου κάνω για το podcast μας, το The Team of the Dad Show. Θέλω να σε ρωτήσω, να ξεκινήσουμε κατευθείαν Ποια ήταν η μεγαλύτερη επιρροή της δικιάς σου?
Speaker 2:οικογένειας στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς σου, κοίτα, εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια ήρεμη, χωρίς εντάσεις. Δεν είχαμε τσακωμούς. Εννοείται ότι υπήρχαν κάποια όρια, αλλά δεν έχουμε μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που ο Νέιτουρντεκάν τοξικό ήταν, αλλά δεν υπήρχε ένταση σε σημείο που υπήρχε ένας θείας μου που έλεγε εσείς δεν φωνάζετε, ποτέ δεν ζείτε. Δεν συμφωνούσα, γιατί όποτε πήγαινα στο δικό του σπίτι εγώ το ελαινόμουν από την ένταση. Νομίζω ότι αυτή η ηρεμία η οποία δεν είναι ότι αναγκαστικά έβγαινε και ως μήνυμα δηλαρο παιδιά μου, να είστε ήρεμοι στη ζωή σας. Νομίζω ότι μέσα από την καθημερινότητα έβγαινε.
Speaker 1:Αυτό έχω έβγαινε φυσικά όλο αυτό από τους γονείς σου.
Speaker 2:Και έτσι πάντοτε ήμουν ένας πασιφιστής, όχι βέβαια πρόβατο με την ν του προβάτου, δηλαδή ότι, εντάξει, να κάνουμε έτσι τα πράγματα για να μην τσακωθούμε, να σας μείνουμε.
Speaker 1:Ήσουν μια έρεμη δύναμη. Ναι, δηλαδή πάντοτε.
Speaker 2:Νομίζω ότι και οι γονείς μου είναι έτσι. Εννοείται ότι θα διεκδικήσουν το δίκαιο τους, είτε μέσα από την οικ, στην κοινότητα, έξω, αλλά ποτέ δεν θα γίνει αυτό μέσω της έντασης, και έτσι πάντοτε εκτιμούσα αυτό. Είναι πολλές φορές άνθρωποι που συμπαθώ, που μπορούν να συγχωρετήσουν το πιο εύκολα. Είναι όντως πιο ήρεμοι άνθρωποι, αλλά πρόσεξε, εγώ θέλω να είναι αυτό μια νοθρότητα, σαν να υπάρχει μια υπνηλία. Καταλαβαίνω τι εννοείς.
Speaker 2:Οι άνθρωποι δεν είναι αφυπνισμένοι, αλλά αναθεωρούν ότι ο διάλογος και η ορθή πείληση των παιδεμάτων, με έναν ορθολογισμό που βάζει το συνέστημα μέσα αλλά να μην υπάρχ μόνο. Φωνάζω για να φωνάξω. Αυτό είναι κάτι που απεχθάνομαι και νομίζω ότι αυτό πέρασε από την οικογένειά μου, αυτό που είπαμε έτσι, φυσικά, χωρίς να γίνει τεχνιέτος.
Speaker 1:Τέλειο. Και είναι τόσο σπάνιο αυτό στην εποχή μας, γιατί βλέπουμε τους ανθ μετά μας σε μια ένταση και προσπαθούν να επικοινωνήσουν το κάθε τι μέσα από φωνές, με λάθος τρόπο. Και ειδικά το λέω και για τους γονείς ότι τα παιδιά ακούνε πολύ περισσότερο αυτό που θέλεις να τους πεις όταν το λες ήρεμα και όταν δείχνεις με τον τρόπο σου, με το παράδειγμά σου, όπως κάνανε και σε εσένα. Οι γονείς σου κρατάνε την ίδια στάση. Δηλαδή δεν γίνεται να μιλάς σε ένα παιδί για την ηρεμία και να σε βλέπεις όλη μέρα μέσα σε μια ένταση.
Speaker 2:Οπότε βέβαια, ναι, είναι, όβάσουν παραπάνω και τους λέω σας βλέπουν ποτέ σας τους ίδιους να κρατάτε ένα βιβλίο? και εκεί πολλές φορές κοιτιούνται και λένε για αλήθεια όχι ε λέω, πώς θέλετε να μάθει το παιδί είναι καινό γράμμα να του υπαγορεύ να μην καπνίζει. Κατ' ότου τους ένα τσιγάρος στο χέρι. Το παράδειγμα παίζει απίστευτο ρόλο σε αυτά τα πράγματα?
Speaker 1:ναι, γιατί τα παιδιά ουσιαστικά μας μιμούνται. Δεν ακούνε καθόλου. Πιστεύω ότι τα περισσότερα από αυτά που τους λέμε, από το ένα αυτοί μπαίνουν από Υπάρχει κάποια συμβουλή από τους δικούς σου γονείς Ή από ένα άλλο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή σου Που την κρατάς μέχρι και τώρα Και είναι ουσιαστικά, μπορούμε να πούμε, η πηξίδα σου?
Speaker 2:Γενικά, οι γονείς μου δεν είναι άνθρωποι από θεγμάτων. Ότι έχω λάβει από αυτούς είναι συνήθως μέσα από την συμπεριφορά τους, επειδή δεν ήταν άλλο, πρόσαλη αυτή η συμπεριφορά. Ώστε να μπερδευόμαστε εμείς, τα παιδιά τους, να λέμε τώρα τι εννοεί αλλιώς μου τα λέγεται μία, αλλιώς μου τα λέγεται την άλλη.
Speaker 2:Επειδή υπάρχει λοιπόν αυτή η συνέπεια, νομίζω ότι μέσα από τη δικιά τους, περιφερειακή, το πράγμα τους, με αυτά τα πράγματα, ας πούμε τά σημαντικό αυτό, ναι, να μην μπαίνω σε σύγκριση το τι κάνουν οι άλλοι, ώστε να θέλω δε και καλά να τους ξεπεράσω, πιθανώς και με δόλυους τρόπους, να μην κουτσοπολεύω, δηλαδή πολύ σπάνιο θα θα είναι κουτσοπολιό, θα είναι απλά ο Τάδε παντρεύτηκε. Δεν θα κάνουν αξιολογικές κρίσεις. Αυτό το οποίο δεν έχουν καταφέρει. Και νομίζω ότι και εγώ, εδώ που το παλεύω, παρόλο που δεν με νοιάζουν, δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι, μια ζωή είχντως έχουν περάσει και δάχρυνα τα τελευταία χρόνια έχω καταφέρει να μην με νοιάζει τόσο πολύ η άποψη των άλλων. Δεν είναι ότι καθόριζεσαι απόλυτα τη ζωή μου, αλλά όσο που υπάρχει μια αναγνωρισιμότητα και μπορεί να φοβάμαι ένα ολίστημα, μου λένε κάποιοι δεν πειράζει, το bad publicity είναι μια χαρά, θα γίνει τόρος Είναι publicity και αυτό, αλλά δεν το παίρνεις έτσι.
Speaker 2:Δεν με εν. Ένα από τα μηνύματα, γιατί σίγουρα είναι πολλά είναι ότι δεν μας ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι, κοιτάμε τη δική μας εξέλιξη. Να είμαστε καλοί άνθρωποι, αλλά ταυτόχρονα να εξελισσόμαστε, και όχι για να αποδείξουμε κάτι στους άλλους, αρκείως στον εαυτό μας. Αυτό, νομίζω, είναι ένα σφαρός ξέρω εγώ στην ζωή μου, τον οποίο τον ακολουθώ πάντοτε.
Speaker 1:Αλλά σου πω να λαμβάνω οι γονείς μου δεν αναλώνονταν συσσευογικά δεν είναι κακό να γίνεται σε ρητάξελίξου εσύ σαν άνθρωπο, αν έχεις με κάποιον να συγκριθείς, ας είναι ο εαυτός σου και προχωράς. Έτσι πορεύεσαι, έτσι είναι πάρα πολύ ωραίο σαν παράδειγμα και των άλλων.
Speaker 2:Δεν είναι κάτι απαγορευτικό, αλλά να το κάνεις για να εξελιχθείς να το μιμηθείς, να πάρεις τα καλά στοιχεία, να δεις που είναι οι δικές σου ελήψεις, έτσι ώστε να απελπιωθείς. Εννοείται ότι θα μπαίνεις στη σύγκριση, αλλά όχι με κακιατρέχεια, ότι κοίτα ο άλλος τώρα, ποιος ξέρει τώρα για να τα κατάφερε, ποιος ξέρει τι θα κάνει με αυτά? Όχι, μη σε ενδιαφέρει τι έχει κάνει ο Καθαρινάς και αν τα έχει καταφέρει με κάποιο τρόπο με γιάτους εαρά τους, εφόσον έχουν βρει το κοινό που τους στηρίζει με γεά τους, με χαρά τους. Πραγματικά δεν συμφωνώ με το πως γράφουν, αλλά να είναι καλοί άνθρωποι γιατί για κάποιο λόγο έχουν πετύχει ή είναι στη διαδικασία να πετύχουν. Οπότε δεν θα κάτσω να μπορείς να συγκριθεί, γιατί ο καθένας είναι μια αυτόχροτη προσωπικότητα και κάνει τα πράγματα όπως μπορεί.
Speaker 1:Ακριβώς, γιατί όλοι γνωρίζουμε μέσα μας ότι η σύγκριση ουσιαστικά είναι ο κλέφτης της δικιάς μας χαράς. Όταν αναλώνεσαι στο να συγκριθ αυτό που λες τώρα με φθόνο με κάποιον, χάνεις τόσο παραγωγικό χρόνο από αυτά που θα μπορέσεις εσύ να δημιουργήσεις και να αφήσεις το μυαλό σου ελεύθερο πότε δεν χρειάζεται καθόλου.
Speaker 2:Είναι άχρηστο, είναι μια φύρα, ουσιαστικά. Η σύγκριση Ακριβ, υπότιτλοι, authorwave, η αυτοβιογραφική πινελιά στο πρώτο βιβλιοστήκο, αυτά, κλωστές, είναι μια σκηνή. Αυτή δεν μπήκε στη σειρά, αν θεωρούμε καλά που ο πρωταγωνιστής, που ήταν ο Πετσοπάνος Λάχος, ο Καστελάνης, μιλάει με τον πατέρα του και θέλουν να εκφράζουν και υπάρχει μια μηχανία, καθώς νομίζω ο πατέρας παίζει με το δάχτυλο, με το νύχι, ξύνει πολύ απαλά το τραπέζι στις πτυχώσεις εκεί του ξύλου, γιατί θέλει να το πει ότι, παιδί μου, σ μου αγάπης με την έννοια αγκαλιές, μωρό μου, παιδί μου, έλα εδώ να σε παραγκαλιά. Από αυτό Δεν υπήρχε ειδικά λιγότερο από τον πατέρα μου, γιατί έτσι έχουν μεγαλώσει.
Speaker 2:Εγώ έχω βγει τελώς διαφορετικός, η αλήθεια είναι Λες και με άλλη οικογένεια. Παρ' όλα αυτά το καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί ποτέ δεν ένιωσα έλλειμμα αγάπης, δηλαδή δεν σημαίνει τέτοια καλά Ότι αυτός ο γονιός που αγκαλιάζει το παιδί του Το πέντεμα δεν μπορώ να πω γιατί από μικρός ήμουν έτσι διαβαστερός και έλεγαν ο Πάνος Δουλε διαβάζει. Αλλά ποτέ δεν είχα αυτό το πράγμα που μια φορά πρέπει να σε πνίξει κιόλας. Οπότε δεν το παρεξήγησα, ποτέ δεν πίστεψα ότι μήπως δεν με αγαπάνε Και γιατί σου λέω, η ενγέννηση περιοχή άλλα έδειχνε. Οπότε δεν το έβαλα έτσι, δεν το φοβήθηκα. Πολλές φορές είμαι εγώ ο μπαμπάς του σε κάποιες περιπτώσεις, το οποίο είναι πολύ περίεργο και ταυτόχρονα και πολύ γλυκό ότι πλέον έχει και αυτός την ανάγκη μου, κάποιες φορές με κάποιες καταστάσεις, ηλικιών και όλες, κανένα φορά και λίγο απότομα.
Speaker 1:Αλλά νομίζω ότι αυτή η μετάβαση τελικά δεν έχει.
Speaker 2:Δεν μου έχει φανεί απίσταξένη, και δεν είναι ότι το βλέπω τέτοια και καλά. Τώρα έφυγα λιγάκι από τα βιβλία, αλλά γιατί σκέφτομαι ότι μπορεί να μπει κάποιος μέσα σε. Είναι αγάπη.
Speaker 1:Είναι αγάπη. Είναι αγάπη όλο αυτό το πράγμα. Και εννοείται ότι Εδώ στα podcast μας Ξεκινάμε, έχουμε μια βάση, αλλά πολλές φορές φεύγουμε από το θέμα, και αυτό είναι το ωραίο, επανερχόμαστε πάλι ξαναφεύγουμε. Αυτά είναι Όταν έχεις live επικ Φεύγουμε από το θέμα και αυτό είναι το ωραίο, επανερχόμαστε πάλι ξαναφεύγουμε. Αυτά είναι όταν έχεις live επικοινωνία με κάποιον Και εγώ ήθελα να σε ρωτήσω Να συνεχίσουμε λίγο με τα βιβλία. Έχεις κάποιο πρόγραμμα μέσα μια ρουτίνα, γιατί πολλά άτομα θα θέλαν να ασχοληθούν με τη συγγραφή ή ήδη το κάνουν. Έχεις κάποια ρουτίνα που λες ότι εγώ κάθε μέρα για μισή ώρα θα γράφω?
Speaker 2:Έχεις ένα τετράδιο μαζί σου και κρατάς σημειώσεις. Πως δουλεύει αυτό για σένα? κοίτα, όχι, δεν έχω καμία ρουτίνα, δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο χώρο. Πολλά από τα βιβλία μου τα γράφω, μεγάλο μέρος το γράψει σε 20 διαφορετικές πόλεις της Ελλάδος. Έχω γράψει στο βουνό, έχω γράψει στην παραλία, μ' αρέσει να γράφω πολύ σε καφέ, επιλέγω έτσι ήσυχα καφέ που μ' αρέσει, και πίνω τον καφέ μου Ταυτόχρονα. Όχι, δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο πράγμα. Νομίζω ότι η μόνη σταθερά είναι ότι πάντα έχω ένα καφέ την ώρα που γράφω. Μπορώ να γράψω στον καναπέ, στο κρεβάτι, στον πάρκο. Έχω γράψει πάρα πολύ σε πάρκα, ειδικά καταδιακά της καρατίνας, για να νιώθω, επειδή γενικά εγώ αγαπώ πολύ τη φύση και η φύση είναι πολύ έντονα, περιγράφεται πολύ έντονα στα βιβλία μου. Έτσι υπάρχει ένα δέσιμο. Όχι, όμως δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο, κάποια ερωτή να συγκεκριμένη?
Speaker 1:και να σου πω, μου αρέσει πάρα πολύ Αυτό που είπες και εσύ να είμαι σε εξωτερικό χώρο, δηλαδή ελάχιστες φορές Έχω κάτι να γράψω στο γραφείο, στο σπίτι. Έχω ένα σημειωματάριο μαζί Καφέ, απαραίτηο σελίδες μετά από τρεις μέρες, άλλες δύο και σιγά σιγά να ενωθεί όλο αυτό και να βγει κάτι ωραίο μέσα από αυτό ακριβώς ακριβώς.
Speaker 2:Κοίτα, αν ήμουν full time συγγραφέας, ναι, νομίζω θα υπήρχε ένα άλλο routine, επειδή δεν είμαι. Θυμάμαι ότι τον έ και το βιωτικό κομμάτι, την επιβίωση. Οπότε επίσης δεν γράφω κάθε χρόνο. Γιατί τώρα που θα ξεκινήσω το τέταρτο μυθόριμά μου, έχω να γράψω σχεδόν εννέα μήνες.
Speaker 2:Γιατί εντωμεταξύ παρέδεσα το προηγούμενο και αυτή τη στιγμή το συνέχεια. Να γράφω, αν και μου αρέσει πάρα πολύ, γιατί θέλω να χαίρομαι και το αποτέλεσμα, το ίδιο αποτέλεσμα, να μην πηγαίνω εξού. Δεν μου αρέσει να γράφω και ένα βιβλίο τον χρόνο, γιατί δεν προλαβαίνεις να το ζήσεις, το δημιούργημάια. Στο πρώτο βιβλίο κάτι έγραφα Όταν κάνω έρευνα, γιατί πολλά από τα βιβλία μου είναι Στο παρελθόν. Επίσης πρέπει να κάνω έρευνα για την κοινωνία του τότε, αλλά συνήθως το μυθοπλαστικό Κομμά, σκέφτομαι σε πληροφορ στο μηχανάκι, επειδή εγώ δεν παίρνω τα μάξη στο κέντρο, οπότε προφυλάσω την ψυχική μου υγεία. Στο μηχανάκι πολλές φορές σκέφτομαι «Α, ο τάδε χαρακτήρας θα κάνει εκείνο».
Speaker 1:Συνήθως προσπα και εγώ θα σου πω, τώρα γελάω γιατί και εμένα πολλά μου έρχονται πάνω στο μηχανάκι. Έχω παντού μαζί το τετράδιο και έχει τύχει πολλές φορές να είμαι με αλάρμ να γράψω κάτι, γιατί μετά μου ξεχάνω, φεύγει, έρχεται σαν επισκέπτης, λίγο στη μν υπάρχει και όπως θα λέτε, κάπου να το κάνεις και πιο εύκολα εκείνο. Τέλεια. Ήθελα να σε ρωτήσω την τελευταία μας ερώτηση για να κλείσουμε αυτή την πολύ ωραία κουβέντα Αν γινόσουν πατέρας, ποια στοιχεία της ανατροφής σου θα ήθελες να κρατ ακόμα και να μην τα έδινες καθόλου?
Speaker 2:Κοίτα, εγώ αν γινόμουν αγωνιός, σίγουρα θα ήμουνα, θα πρέσβευα πάρα πολύ τη γνώση. Δηλαδή νομίζω ότι θα έλεγα στα παιδιά μου σαν να είχα ιστορίες και όλα αυτά, θα προσπαθούσα να μην τα βαρύνω πάρα πολύ με πολλές δραστηριότητες Ήτανε, αυτές έχουνε κάνει με τη γνώση, είτε με άλλες δραστηριότητες αθλητικές. Δηλαδή πόσο θα ήταν εύκολο αυτό. Εγώ γεννήθηκα σε μια οικογένεια που δεν είχαν τύχει μιας ιδιαίτερης εκτεταμένης μόρφωσης, γιατί άλλες εποχές, τότε η ζωή ήταν λίγο διάφορετική για αυτούς.
Speaker 2:Παρ' όλα αυτά, δεν βρισαν τον τρόπο τους. Πχ, θέλω να πάρω βιβλία, θέλω να κάνω αυτή τη γλώσσα.
Speaker 1:Σε στηρίζανε σε οτιδήποτε ήθελες.
Speaker 2:Ναι, γιατί εμείς δεν ζητάγαμε κυριακά πράγματα.
Speaker 2:Είναι αυτό ότι μας μεγάλωσαν.
Speaker 2:Δηλαδή δεν ήταν ότι μπαμπά θέλει αυτό, μαμά θέλει κοίνο, οπότε δεν ζητάγαμε πολλά, αλλά δεν ήταν ότι, με τον τρόπο τους, μας λέγανε μη ζητήσεις πολλά γιατί δεν θα τα πάρεις.
Speaker 2:Όχι, όποτε ζητάγαμε το παίρναμε αυτό που θέλαμε.
Speaker 2:Αλλά δεν ξέρω. Μάθαμε ότι να είμαστε εγκρατείς, όχι ολιγαρκείς. Δεν μου έλειψε τίποτα ως παιδί, οπότε νομίζω ότι μια ελευθερία, και της σκέψης και της δράσης, θα είναι κάτι το οποίο θα προσπαθώ να το μεταλαμπαδεύσω. Νομίζω ότι, επειδή ο κόσμος μας είναι αρκε, ήταν λίγο προστατευτικός.
Speaker 2:Δεν ξέρω, οι γονείς μου δεν ήταν υπερπροστατευτικοί, αλλά ήταν προστατευτικοί σε σημείο που δεν μας πνίγανε, αλλά ήξερες ότι υπάρχει από πίσω κάποιος, και αυτό με βοήθησε. Ποτέ, μα ποτέ ούή φάση που να λέω άσε μας τώρα, και τι λένε αυτοί? και όλα αυτά, και αυτό νομίζω έχει να κάνει με το πώς αυτοί το χειρίστηκαν. Δεν χρειάστηκε ποτέ, παρόλο που, εννοείται, στην εφηβεία τα μυαλά σου είναι κάπως αλλιώς. Δεν έφτασε όμως ποτέ Υπότιτλοι AUTHORWAVE, και νομίζω ότι, ως ένα σημείο, η διαχείριση του γονιού κατά την επαναστατική φάση μπορεί να βοηθήσει να λιαλθεί αυτό το πράγμα, έτσι ώστε να μην χαθούν πολύτιμα χρόνια, γιατί νομίζω ότι χάνονται πολύτιμα χρόνια. Ειδικά, νομίζω ότι, βλέπεις, οι κόρες βλέπουν λίγο πιο καθαρά Τώρα.
Speaker 2:Πάντα μιλάμε όταν η μητέρα έχει μια νομαλή συμπεριφορά, δεν μιλάμε για περίεργες συμπεριφορές που καλά κάνουν και εξηγείρονται τα παιδιά. Οπότε είναι χ αυτά τα χρόνια, γιατί και εγώ έγινα συγγραφές, γιατί είμαι παρατηρητικός, μιλάμε κόσμο, δηλαδή όλο αυτό το απόσταγμα της παρατηρησής μου το περνάω στην βιβλία μου και έτσι έχω μιλήσει με πάρα πολλοί κόσμο που λένε η αλήθεια είναι την 15η χρο και είναι κρίμα να χάνουμε τόσα χρόνια, γιατί οι γονείς μας είναι ότι πιο κοντινό υπάρχει, διότι σημαίνει και με τα αδέρφια μας εννοείται. Οπότε νομίζω ότι αυτή η γενικότερη ηρεμία που συνδεδευόταν και από μια ελευθερία, αλλά όχι εντελώς τα χαλινά για λιμένα, αυτό νομίζω θα προσπαθούσα να το έτσι με τα λάμπα, δεν θα το ενσταλάξω στα παιδιά μου.
Speaker 1:Τέλεια και κάτι το οποίο δεν θα ήθελες να τους περάσεις καθόλου σαν στοιχείο.
Speaker 2:Την υποκρισία, δηλαδή δεν μπορούν, τους διπρόσωπους Ανθρώπους που τη μία Σε ρένουν με ροδοπέταλα Επένουν και την άλλη Σε μαχαιρώνουν από πίσω. Οπότε, η υποκρισία είναι κάτι που Με ενοχλεί και σίγουρα Να τους κάνουν, να μην το έχουν ποτέ στη συμπεριφορά τους. Και η έπαρση, δηλαδή, ότι κι αν πετύχεις, να υπάρχει μία ταπεινότητα, γιατί δεν ξέρεις πώς θα φέρνει η τύχη. Και αυτό έχετε να κάνει και με την αρχή της κουβέντας μας, ότι μη σε νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι και αυτό που κάνεις εσύ. Μην παίρνεις πάντα στη σύγκριση Α κοίτα με καλύτερες από τον άλλον, κοίτα αυτήν την σκουπίδια μπροστά μου. Ότι και να έχεις συμβεί, ότι και να καταφέρεις, είτε τα κατάφερες, η κοινωνία στράφει και εναντίον σου και είσαι οδηγημένος.
Speaker 1:Ναι, να μην μπαίνεις σε αυτό το mentality του θύματος.
Speaker 2:συνέχεια Το θύματος ναι, η μανία καταδίωξης, δηλαδή να κάνεις celebrate, να γιορτάζεις τη χαρά του άλλου. Αυτό βλέπουμε πολλές φορές και με στη χαρά σου. Είναι εκεί, αλλά μπορεί να είναι και λίγο έτσι αμέτωχοι δεν μπορούν να το διαχειριστούν, γιατί μπαίνουν σε mood σύγκρισης.
Speaker 1:Όταν λες σε κάποιον εγώ έγραψα ένα βιβλίο, αυτομάτως μέσα του το μεταφράζει όχι, εγώ δεν έχω γράψειήσει και εγώ. Και είναι πλέον ένα τεστ αξιολόγησης που κάνω για να δω πόσοι στον στενό μου κύκλο χαίρονται πραγματικά. Τους λέω μόνο θετικά νέα, γιατί στα αρνητικά οι πιο πολλοί θα σε παρηγορήσουν και θα μπορούν να ταυτιστούν. Όταν ό επιτεύγματα δικά σου, εκεί μπορείς να τους ξεχωρίσεις, γιατί είναι αυτό που λες, ότι πολλές φορές τους βλέπεις να έχουν μια μηχανία, μια συστολή, να μην μπορούν να το διαχειριστούν, και καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι θέμα δικό τους. Κάτις χαρέγω πιο παλιά όταν έλεγα διάφορα επιτεύγματα. Μετά θύμωνα που ο κοντινός μου κύκλος δεν μου έλεγε ένα μπράβο ή μπράβο σου τα κατάφερες. Μετά από καιρό κατάλαβα ότι ήταν δικό τους θεμα. Ναι, ναι, ναι, συγμα. Ένα πολύ γλυκό ζήτημα της σχέσης γονιού και παιδιού.
Speaker 2:Και κάνεις μια εξαιρετική δουλειά, οπότε ήταν μεγάλη μου χαρά που συμμετείχα και εγώ σε αυτή την προσπάθεια.
Speaker 1:Σε ευχαριστώ πολύ. Καλή συνέχεια. Και Επίσης, αυτό ήταν ένα ακόμα επεισόδιο του The Team of Send-Out Show. Ελπίζω να το ευχαριστηθήκατε όσο και εμείς. Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλο αυτό το υπέροχο feedback που μου στέλνετε. Ραντεβού στο επόμενο επεισόδιο. Υπότιτλοι AUTHORWAVE.