Eftirlaunakjör hæstaréttardómara - söguleg skoðun og vangaveltur um tilurð þeirra kjara.

Í þessum þætti er sjónum beint að eftirlaunarétti hæstaréttardómara en sú túlkun og framkvæmd hefur þróast í gegnum áranna rás á 61. grein stjórnarskrárinnar að hæstaréttardómarar geti ákveðið sjálfir að láta af störfum þegar þeir ná 65 ára aldri, þó þeir séu í fullu fjöri og með gott starfsþrek og haldið fullum dómaralaunum til æviloka. Engu skiptir hversu lengi hæstaréttardómari hefur setið í embætti til þess að geta notið þessara kjara.  Þessi starfskjör hafa lengi verið umdeild og telja ýmsir að þessi framkvæmd styðjist við mjög langsótta skýringu á 61. grein stjórnarskrárinnar sem standist alls ekki skoðun. En ákvæði 61. greinar á sér rætur í stjórnarskrá Dana sem varð fyrirmynd af íslenskum stjórnarskrám og fróðlegt er að bera saman framkvæmdina á Íslandi og Danmörku.