Mind your Mind - Mindfulness, Παρακίνηση, Αισιοδοξία

Οι 4 μεγάλοι δάσκαλοι που σου στέλνει η ζωή

Konstantinos Charantiniotis

Send us a text

Σε προσκαλώ να εξερευνήσουμε 4 καταστάσεις που συχνά βιώνουμε ως προκλήσεις, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύτιμοι δάσκαλοι που μας προσφέρουν σημαντικά μαθήματα ζωής. 

Με τα εργαλεία που μοιράζομαι σε αυτό το επεισόδιο, θα μπορέσεις να αναγνωρίσεις τους δασκάλους που εμφανίζονται στη ζωή σου και να μεταμορφώσεις τις δυσκολίες σε εφαλτήρια προσωπικής εξέλιξης. 

Ακολούθησε το κανάλι για περισσότερα επεισόδια που θα σε βοηθήσουν να γίνεις πραγματικά ο μάστερ του νου σου.

Επίσης: Μπες εδώ για να δεις το βίντεο που θα σε βοηθήσει να χτίσεις ακλόνητη πειθαρχία.

Θέλεις να βελτιώσεις τη ζωή σου και χρειάζεσαι υποστήριξη;
Μπες εδώ: www.konstantinosc.com και μάθε πώς μπορώ να σε βοηθήσω.

Support the show

Speaker 1:

Mind Your Mind σημαίνει να δίνεις προσοχή, προσοχή και ενδιαφέρον σε όσα είναι σημαντικά σε εσένα.

Speaker 1:

Είμαι ο Κωνσταντίνος Χαραντινιώτης και το podcast μου Mind Your Mind θα σε βοηθήσει πραγματικά να γίνεις ο μάστερ του νου σου.

Speaker 1:

Καλώς ήρθες. Κάθε μέρα έσπαγε μικρά κομμάτια, λίγες επιφάνειες, αφαιρούσε ότι περίσσευε. Κάποιος τον ρώτησε «Πώς ξέρεις τι να αφαιρούν ότι δεν μας ανήκει πια, αποκαλύπτοντας έτσι τον αληθινό μας εαυτό? Λέμε πως ο μεγαλύτερος δάσκαλος στη ζωή είναι η ίδια μας, η ζωή. Και είναι αλήθεια.

Speaker 1:

Όσα μαθαίνουμε μέσα από τις εμπειρίες μας γίνονται κ και ισχυρό από οποιαδήποτε θεωρητική γνώση. Αναλογήσου, αναλογήσου αυτό και για σένα. Μέσα σου σίγουρα υπάρχει ένας δάσκαλος. Δεν παραδίδει όμως μέσα από βιβλία, από κείμενα. Παραδίδει μέσα από τις εμπειρίες σου, κάθε στι. Έτσι και εσύ μπορείς να δώσεις χώρο ώστε να φανεί η πιο σοφή και δυναμική εκδοχή του εαυτό σου. Ο σκοπός αυτού του επεισοδίου είναι να σου δώσει μια χρήσιμη οπτική για τέσσερις καταστάσεις που οι περισσότεροι τις ζούμε σαν προκλήσεις, αλλά στην πραγματικότητα κρύβουν μέσα τους πολύτιμα μαειάζεται να σταθείς νοητικά σε εκείνη τη θέση από όπου μπορείς να δεις και να δεχτείς το μάθημα. Τα εργαλεία που θα μοιραστώ μαζί σου θα σε βοηθήσουν να πάρεις το μάμμα. Θα δεις να ξεδιπλώνουν την μπροστά σου διδάγματα που ίσως μέχρι τώρα σου ξέφευγαν, και αυτά τα διδάγματα θα μπορέσουν να γίνουν καύσιμο για να μετατρέψσσερις μεγάλους δασκάλους. Ο πρώτος μεγάλος δάσκαλος είναι ο θυμός. Το θυμό συχνά τον αποστρεφόμαστε, τον φοβόμαστε ή τον αποφεύγουμε. Τον βλέπουμε σαν κάτι αρνητικό που πρέπει να καταπνίξουμε. Αλλά στην πραγματικότητα ο θυμός είναι μία ένδειξη, ένα σήμα πως κάτι μέσα μας ή γύρω μας χρειάζεται προσοχή. Δεν είναι τυχαίο ότι εμφανίζεται με δύναμη. Θέλει να μας σταρακουνήσει και να μας πει κοίτα, εδώ υπάρχει κάτι που δεν είναι σε ισορροπία. Αν τον δούμε Με αυτή την οπτική, ο θυμός μπορεί να γίνει πηξίδα, όχι για να μείνουμε κολλημένοι στην ένταση, αλλά για να καταλάβουμε τι είναι αυτό που πραγματικά μας ενοχλεί, μας πονάει, μας εμποδίζει. Κάποια στιγμή ένιωσα, έλό και αυτήν μου προτείνω και σε σένα. Ακούμπησα τα χέρια μου επάνω στο τραπέζι και ένιωσα τη σταθερότητα κάτω από τις παλάμες μου. Πήρα μια βαθιά αναπνοή και την άφησα να φύγει. Αρα έσπασε τον αυτόματο πιλότο της αντίδρασης, του θυμού Και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είδα καθαρά ότι το μεγαλύτερο μέρος του εκνευρισμού μου, του θυμού μου, δεν είχε να κάνει με εκείνον. Είχε να κάνειτοια άγκυρα σταθερότητας. Σταμάτησε ότι κάνεις. Νιώσε για λίγο το σώμα σου να ακουμπάν τα πέλματά σου στη γη. Αν ακουμπάνε, σίγουρα κάπου θα ακουμπάνε, ή σε μια επι. Η επιφάνεια είναι απλά η κορυφή των μυρών σου. Πάρε μια βαθιά, αργή αναπνοή και άφησε την να φύγει πιο αργά από όσο ήρθε. Και τότε, με το νου σου πιο καθαρό, ρώτησε εσωτερικά τι ακριβώς με έχει θυμώσει. Είναι κάτι που μπορώ να αλλάξωω εδώ και τώρα, που θα με οδηγήσει σε λύση. Θυμήσου ο θυμός που μένει ανεξέταστος γίνεται σύγκρουση. Ο θυμός που εξετάζεται με επίγνωση μπορεί να. Δεύτερος δάσκαλος είναι οι μεταβατικές φάσεις. Όλοι ζούμε περιόδους που κάτι κλείνει και κάτι καινούριο ξεκινά. Όλοι έχουμε περάσει από φάσεις όπως είναι η έλλαγη καριέρας, το τέλος μιας σχέση. Οι μεταβατικές φάσεις μας μας βάζουν συχνά σε θέση ευαλωτότητας και αβεβαιότητας. Η πρόκληση είναι να αντισταθούμε και να μην κολλήσουμε στην αλλαγή που έρχεται μπροστά μας, αλλά να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε και να προχωρά σε ένα μέρος πίσω, σε ένα σταθερό έδαφος ίσως, και το άλλο να πατάει σε ένα καινούριο, ίσως ασταθές, άγνωστο έδαφος. Δεν ξέρουμε ακόμα αν αυτό το νέο έδαφος είναι στέρεο, και αυτό είναι που δημιουργεί την ανησυχία. Όμως ακριβώς εκεί κρύβεται η δύναμη βεβαιότητα μέχρι να βρούμε ξανά το ρυθμό μας στον καινούριο τόπο. Δουλεύοντας στις συνεδρίες με ένα πελάτη μου μετά το τέλος μιας μακροχρόνιας σχέσης, ένιωθε απογοητευμένος και σαν να είχε χάσει τον προσωνατορισμό του. Του πρότεινα μία πρακτική Να κρατάει ένα σημειματάριο, να γράφει κάθε μέρα το εξής Πρώτον, ένα πράγμα που έμαθε από την προηγούμενη σχέση. Μετά από μερικές εβδομάδες άρχισε έτσι, ομολόγησε να βλέπει ξεκάθαρα τι ήθελε από την επόμενη φάση της ζωής του. Αν και εσύ βρίσκεις σε μια τέτοια μετάβαση, σε αυτή τηεις, πάρε μία βαθιά, αργή αναπνοή, μεταφορικά και χειριολεκτικά. Σε κάποιες στιγμές που θα ορίσεις όμως μες στην ημέρα σου, κάνε το εξής Άφησε το βλέμμα σου να σταθεί για λίγα δε, το οποίο θα δείχνεις στον εγκέφαλό σου ότι επιστρέφεις στο παρόν. Υπότιτλοι AUTHORWAVE και πιο ουσιαστική Κάθε απάντηση. Αυτές της ερωτήσης είναι σαν ένα μικρό κομμάτι γέφυρας που χτίζεται κάτω από τα πούδια σου για να μπορέσεις να προχωρήσεις και, πριν το καταλάβεις, θα βρεθείς στην άλλη όχθη, πιο σταθερός, πιο σίγουρος. Και π? Ο τρίτος μεγάλος δάσκαλος είναι η αποτυχία. Στην όχθη ενός ποτάμου μία πέτρα είχε μείνει ακίνητη για χρόνια Και τα νερά τη χτυπούσαν ασταμάτητα, την έφυραν και προφανώς το πέρας του χρόνου της άλλαζαν σχήμα. Στο πέρας του χρόνου της άλλαζαν σχήμα. Αυτό που φαινόταν σαν διάβρωση επάνω στην πέτρα πραγματικά την έκανε πιο λεία, πιο όμορφη, πιο ιδιαίτερη, πιο μοναδική, γιατί υπεύτανε οι δυνάμεις επάνω της με το δικό της μοναδικό τρόπο. Έ Έτσι και εμείς Αλλάζουμε μέσα από τις ροές και τις πιέσεις της ζωής Και συχνά μόνο κοιτώντας πίσω καταλαβαίνουμε πώς και πόσο μας έχουν διαμορφώσει. Δούλευα κάποτε σε προσωπικό επίπεδο με μασε και με βαρύ σκορ. Η απογοήτευσή της προφανώς ήταν τεράστια και δεν είχε ούτε καν ακούει εκείνο τον αγώνα, γιατί έλεγε ότι είχε δώσει τον καλύτερο της σε αυτό και παρόλα αυτά απέτυχε Ξανά και ξανά σε βίντεο. Προφανώς αυτό είναι κάτι που το κάνουν οι αθλητές. Εκείνη όμως, εκείνη τη φάση δεν ήθελε καθόλου Και αρνήθηκε γιατί της ήταν επίπονο, όχι απλά να δει το βίντεο, μόνο και μόνο το να το σκέφτεται. Της ήταν πάρα πολύ επίπονο. Λεπτό της διαδικασίας της θα είναι δυσάρεστο. Όμως όσο περνούσε ο καιρός και συνέχισε να βλέπει το βίντεο, άρχισε να βλέπει και καθαρά τι χρειαζόταν βελτίωση, που χρειαζόταν καλύτερη τεχνική, αλλά και κάποιικασία. Κέρδισε έναν ακόμα μεγαλύτερο τίτλο και αργότερα μου είπε ότι εκείνος ο αγώνας δεν ήταν η αποτυχία μου, ήταν ο δάσκαλός μου. Η αποτυχία είναι ακριβώς έτσι τη στιγμή που τη ζούμε μοιάζει σαν ένα χτύπημα, δυνατό θυμό, ακόμα και αμφιβολία για τον ίδιο μας τον εαυτό. Αλλά αν μείνουμε εκεί, χάνουμε το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να μας δώσει Την ευκαιρία να δούμε τι πραγματικά χρειάζεται να αλλάξει, να βελτιωθεί, ναρίσει Και μέσα από τη δουλειά μας, ανακαλύπτουν ότι η αποτυχία δεν τους όρισε, απλώς τους διαμόρφωσε, ότι το χτύπημα που δέχτηκαν έγινε, όπως είπα για την πέτρα, το σμήλεμα που τους έδωσε αντοχή. Και έχω και ένα βίντεο στο YouTube σχετικά με το κομμάτι αποτυχία το οποίο προτείνω να το δείτε. Η πρακτική, λοιπόν εδώ είναι απλή, αλλά όχι πάντα εύκολη. Όταν συμβεί κάτι που θεωρείς αποτυχία, μην βιαστείς να βγάλεις. Τι έμαθα για τον εαυτό μου από αυτό? Ποιο κομμάτι του σχεδίου ή της προσπάθειάς μου χρειάζεται βελτίωση? Αν αυτή η εμπειρία ήταν ας δάσκαλος, τι θα ήθελε να μου δ? πάβει? μια αναποτυχία Γίνεται, όπως είπα, εφαλτήριο Και αργά ή γρήγορα συνειδητοποιείς ότι χωρίς αυτήν ίσως να μην ήσουν ποτέ έτοιμος για την επόμενή σου νίκη. Ο τέταρτος μεγάλος δάσκαλος είναι η μετάνοια. Φαντάσου ένα ταξιδιώτη που ακολουθεί ένα δρόμο για μέρες ως που συνειδητοποιεί ότι τον οδηγεί αλλού από εκεί που πραγματικά ήθελε να πάει, και δεν μπορεί να γυρίσει πίσω στον χρόνο, αλλά μπορεί να σταματήσει, να κοιτάξει στο χάρτη και να αλλάξει πορεία. Η απόφαση αυτή να στραφεί σε νέα κατεύθυνση είναι η δική του στιγμή μετάνοιας. Τι εννοώ? Η λέξη μετάνοια προέρχεται από το μετά και το νο Σημαίνει εκ των υστέρων κατάλαβα. Και αυτή η κατανόηση, όταν δεν μένει απλώς σαν σκέψη, αλλά γίνεται πράξη, έχει τη δύναμη να ανακατευθύνει ολόκληρη τη ζωή μας. Θυμάμαι έναν άνθρωπο που συνάντησα κάποια στιγμή και μου εκμυστηρε χρόνο πίσω θα άλλαζε μια επιλογή που πλήγωσε κάποιον δικό του άνθρωπο, που αγαπούσε πολύ Και ζούσε για χρόνια με το βάρος αυτής της σκέψης και αυτό τον κρατούσε στάσιμο μέσα σε άλλες σχέσεις Και μόνο όταν μέσα από δουλειά μπόρεσε να πει το αναγνωρίζω, κατάλαβα, μετανόησα και τώρα θα κάνω κάτι. Γι' αυτό Ένιωσε το βάρος να ελαφραίνει Η μετάνοια του. Προφανώς δεν άλλαξε το παρελθόν, άλλαξε όμως τον ίδιο. Η μετάνοια δεν είναι μόνο το να δούμε το λάθος ή την αστοχία μας. Είναι οφέλιμος επαναπροσδιορισμός, που λέει να επανεκτιμήσουμε τις επιλογές μας, να μάθουμε από αυτό που έγινε και να χαράξουμε συνειδητά μία νέα πορεία. Αν θέλεις να δουλέψεις με αυτόν τον δάσκαλο, πάρει λίγο χρόνο και γράψε Βλέπεράψιμο. Ανοίγει το μυαλό και προοπτικές. Γράψε λοιπόν τι έχω συνειδητοποιήσει από αυτή την κατάσταση, ποιες πράξεις ή σκέψεις μου δεν με εξυπηρετούν πια. Επίσης, με ποιους τρόπους θα ενσωματώσω αυτή τη νέα γνώση της μετάνοια? όταν συνοδεύεται από πράξεις, από δράσεις, γίνεται αφετηρία για πολύ βαθιά αλλαγή σε ψυχικό και νοητικό επίπεδο. Δεν μπορεί να αλλάξει το χτες, μπορεί όμως σίγουρα να καθορίσει το αύριο. Από σήμερα ξεκίνα να βλέπεις τις προκλήσεις σου με νέα ματιά. Αναγνώρισέ τις σαν τους προσωπικούς σου δασκάλους. Η ζωή δεν θα σταματήσει να φαίνει προκλήσεις. Αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι ο τρόπος που εσύ τις αντιμετωπίζεις. Τέσσερις δάσκα Η αποτυχία που μας μαθαίνει ότι αξίζει να ξαναδοκιμάσουμε, και η μετάνοια, που μας δίνει την ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και την πορεία μας. Ίσως σήμερα που με ακούς, σε επισκεφτεί, έναωρίσεις, να τους ακούσεις και να τους αφήσεις να κάνουν τη δουλειά τους μέσα σου, έτσι όπως πρότεινε εδώ. Ο καθένας από εμάς περπατά σε έναν μοναδικό δικό του δρόμο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι πρόθυμος, να ακούσεις το μάθημα και να προχωρήσεις. Και αν νιώθεις ότι αυτά που μοιράστηκα σήμερα σου άνοιξαν έναν νέο τρόπο να βλέπεις τα πράγματα, τότε μπο ή στα κανάλια που μοιράζομαι το υλικό για έμπνευση και παρακίνηση, και εκεί θα βρεις και βίντεο και podcast, καθώς και πολλά πρακτικά εργαλεία που μπορείς να εφαρμόσεις αμέσως στην καθημερινότητά σου. Και αν θέλεις να πας πιο βαθιά, μπορείς να βρεις και σεμινάρια που τρέχ Σου ταιριάζει και υπηρετεί το δικό σου δρόμο. Μέχρι την επόμενη φορά, κράτα τους δασκάλους σου κοντά σου. Θα σου δείξουν πάντα κάτι που αξίζει να δεις, να είσαι καλά και να προσέχεις στον εαυτό σου. Αυτό λοιπόν ήταν το Mind Your Mind, η καλύτερη ώρα να με αν θέλετε έμπνευση και ηρεμία, κάντε follow για να λάβετε ειδοποίηση για το επόμενο επεισόδιο. Μέχρι το επόμενο επεισόδιο, πρόσεξε πώς σκέφτεται το μυαλό σου. Μπορεί να σε πάει όπου του ζητήσεις. Γεια χαρά.