Á ég að hend'enni?
Halldóra Geirharðsdóttir og Steinunn Ólína hafa marga fjöruna sopið, stundum saman, stundum sundur. Nú í miðju lífsins er tiltekt innra jafnt sem ytra efst á baugi og því ætla þær að bera saman bækur sínar í orðsins fyllstu merkingu.
Þær ætla að byrja á því að gera rassíu í bókaskápunum. Skilja sauði frá höfrum, finna gersemar og handsama lygaþvælu og rusl.
Í hverjum þætti draga þær fram skruddur og meta hvort nauðsynlegt sé að eiga skræðuna áfram, hvort lærdómur hafi verið meðtekinn eða alls ekki.
Fer hún í öndvegi, í Hirðinn, eða er öruggast að brenna hana á báli?
Rannsóknarspurningin er: Eiga, eyða eða gefa?
Því einhvers staðar þarf tiltektin að byrja!
Á ég að hend'enni?
50. Að sitja með sjálfum sér og elska illmenni (Vigfús Bjarni í viðtali)
Hvað gerist þegar við sleppum tökunum? Hér hefst ferðalag inn í kjarna mannlegrar reynslu þar sem við könnumst við mikilvægi æðruleysis í daglegum æfingum. Enginn verður óbarinn biskup svo þær Steinunn og Halldóra fá til sín Vigfús Bjarna Albertsson til spjalls og ráðagerða. Hann sleppur reyndar óbarinn enda ekki biskup heldur rithöfundur, prestur og sálgætir.
Í þessu einlæga samtali við Vigfús skoða þær Steinunn og Halldóra hvernig þjáningin er óhjákvæmilegur hluti af lífinu og hvernig við getum lært að lifa með henni. Þau kannast öll þrjú við það hvernig gömul sár vakna og kalla fram viðbrögð sem við skiljum ekki alltaf en ástæða finnst þeim til að fjölyrða um sár sem græða sár en það heiti ber nýjasta bók Vigfúsar.
Dalai Lama og orð hans um mikilvægi þess að æfa samúð gagnvart þeim sem við kunnum ekki að meta eru að auki rædd og sammála eru þau um að þar finnist raunverulegur vöxtur. Lærum að elska illmenni er kennsla dagsins.
Takk fyrir samstarfið Íslandsbanki og Sjáðu Gleraugnaverslun
Ég er 57 ára, og ég hef hafið tiltækt innra sem ytra.
Speaker 2:Vá, það var lengu tíma bært ára. Já, Þú ert alveg í röstli bara alveg eins og ég Já. Í þessu podcasti ætlum við að byrja bara á bókarskáparinu Já, því að betta er pílítið eins og við sem tindi frum skogi núna, því að það er þessi platta á millokkar en það ekki alltaf lega en ég af því, að þátturinni byrjaði, þá ætla ég að byrja þig er ég komin í þáttu já, ég var að spá í.
Speaker 1:Ég ætla að vera í svona hlad sem veri er gláss fyrir það.
Speaker 2:Já, ég meina, maður verður einast fólkið við er sko og hún er svo að þú segir nokkur orð um heðruleysi vegna þess að mig vantar slíka andlega hjálp.
Speaker 3:Þú veist, að mér er svona særendið að sleppa tökunum.
Speaker 2:Að sleppa tökunum, og ég kann aðrjulegsi spænina.
Speaker 3:Ekki alla. Þetta er þrjú erindi.
Speaker 2:Ná, nei, ég veit að kann bara það, sem að þú veist, allir kunna. Þú veistir, til að tala um það eignas, að ég er í þannig ástandi núna að ég þarf á slíkri bæn að halda, og ég meina það ég er til.
Speaker 1:Ég að heyra svona ef að við fóskilurum hvað ást að byrja.
Speaker 2:Ég held að sko. Vildu tólka fyrir mig.
Speaker 1:Já, ég ætla að tólka fyrir þá, sem er að hlusta. Hjá okkur sýtur fyrsti vinn á landi hlaðvalfsins. Þetta er bara þess, að tala við okkur og gefa okkur inblóstu fyrir leiksýningar ég er svo litli og zombiljófinn. Það var síðan þá hérna konstuleika, og ég er alltaf mj skipti við fókstafús. Þessi maður veit eitthvað, sem ég bara hvaðan fjell kannast að vitnir. Sko, það var svona, þetta var. Það opnðuðu svona dirf fyrir mig í þeirra aðstæðan.
Speaker 2:Það var ég að slaði bara að segja, og það er kannski bara ákveðt að ég gerir grein fyrir því Við kynntumst 2016, þegar ég var með minn þá eigin mann, stefan Karl, sem var veikur, og þú var starfandi inn á landsbyggjalanum.
Speaker 2:Og þú hefur haldið í hendina mér og mínum börnum allar gutur, síðan við erum nú greitt á sem kynum að sjálfsögðu, maður er aldrei vondið skapet, þannig að við tala um því stein og sömu leiðis og jáfnveld þótt að við hefum verið, við hefum kynst undir þessum erfið átt. Alveg sko, ótrúlega, skemmtileg kynni og verið mjög lært um sig og gefandi fyrir mig þannig að velkomin í stu gestur Það var þannig Æðurleysi er maður ekki auðmygt, þegar maður er í æðurleysi?
Speaker 3:þá er maður mikið að mýkt fyrir einhverju.
Speaker 2:Já, það er ekki Já.
Speaker 3:Er maður ekki, þegar manni skortir aðröðlisi, er maður ekki svona lúmstrættur?
Speaker 2:Jú, það er ekki að mig skorti aðröðlisi, heldur Sko að sleppa. Jú, ég er að fara í gegnum þetta. Já það sem ég þarf á að halda núna, og ég er fíldið að vandraðast með þér það að þóra, að sleppa tökunum af einhverju, sem ég get ekki breytt. Og þarna kemur inn svona mín meðvirkni, vegna þess, að mín meðvirkni Það er stjórnsemi já Og eða stjórnsemi.
Speaker 3:Það er stjórnsemi, það er stjórnsemi vegna þess að ég vil fixa, laga og hafa áhrif Sem kemur mjög snemm manni lífumast að stilla mig um það af því að núna er það þannig að ég þarf bara að sína auðmíkt og auðrulesi. Ég sko, ég held, að auðmíkt sé aldrei, auðrulesi sé aldrei ákverðum ég stótt ofta tala um auðrulesi. Þetta er bara ákverð. Nú ætla að ég vera aðrölus. Ég minn, að þetta er íðkun.
Speaker 2:Já, þetta er íðkun nefnilega.
Speaker 3:Og við hefum nú mikið talað saman um hugleislu þannig að við erum gaman að því. Og ég held til dæmis, að þegar maður er komin úr aðrölusinu viðka, sem er starf, í maður sjálfur. En það er ekki. Ekuð er búin að taka yfir. Ekuð er ekki að mér óta hann og sögunar okkar og trámunöll og allt þetta og það er að reyna að verja eitthvað það er alltaf rætt og það er annarkort þá þegarra að ráðast á eða myndi að taka stjórn þannig að draði sér hér, þannig að maður þarf að til, að maður sé aðrilega, þá þarf maður að yfka.
Speaker 3:Einsæð hvað tilfinningar eru að koma, held ég, og maður þarf að y búin að fá meðut þá er maður alltaf skár settur til að ná því, og þá er maður kannski einhver aðferði til að yfka þetta ego. Ég segi ekki, ego leysi, en bara svona einhverja mýkt með mýkir og einhvern náttúr tilbúin að tapa já og þá þarf það. Mýkt eitthvað til þess?
Speaker 2:já, já, en sko eins, og ég upplifu þetta núna. Ég ætla fyrir ekki að tækna maður að færa mækina ég skjá lítur, er þetta kirkjuna, lítur, sem er á þessum hjartu neður ekki.
Speaker 3:Ég held, að sko allir lítur. Nú verður það að gera eitthvað. En þetta er búið. Það er allir lítur. Kirkjuna lítur sko fjólublái lítur, er sko lít eins og vinkun okkar hérna.
Speaker 2:Þá er hún að vaksa já, og þetta er sköpunar litur. Ég er búin að klæða mér í svörstu í allar þessa viku af því að mér finnst að veita mér einhvers konar vend, og það er svona líka heldur mér aðeins saman, af því ég er að reyna að halda á því að sem þú getur ekki haldið á já, ég er að reyna að halda á því, sem ég getur ekki haldið á, sem eru, sem sagt, bæði sásegjum og miktu á sama tíma og auðvitað á sama t Haldur það, bakkeri.
Speaker 1:Bakkeri.
Speaker 3:Bakkeri.
Speaker 2:Bakkeri, erum við á nálagt, eða hvað er máli? Þetta er allt í lagi. Þú veist, hún haldur það svo góðu tæknum af þér, að hún áttur að klippa þetta út, og það var enipist allt í bústu. Ég er samt hissa á dut dut Herðu. En sko Vigfús, sko, ég gaf einu snútt bók. Þú konar gefa út tvæð. Já á nýju mánu á nýju mánu er það nokkuð í oflæti.
Speaker 3:Það er að gefa út fleiri á árinu nei, nei, nei, þetta er bara gott, þetta er bara gott það er bara að gera nýja mál já tvær bækur en það eru, voru alltaf orðin að eitthvað til. Það eru öðru alltaf óvart til. Já, ég átti ekkert vald.
Speaker 2:Þú átti ekkert vald.
Speaker 3:Nei, en ég ætlaði ekkert að gefa þetta útsand sko.
Speaker 1:Nei, er þetta meinar? þetta er bara eitthvað, sem fór inn í tölvuna hjá þér.
Speaker 3:Nei, þetta er sko é nú bara ferðu að skrifa og þá bara eitthvað gerði af því að þér var íttast að, já, þetta var eitthvað, ég þurfti að segja eitthvað. Ég hugsa að ég hef ekki gert þetta, ef ég hef ekki veikst ég hef ekki haftúin að lesa einhver staðar sem þú fannst.
Speaker 1:Þú knúin til þess að gefa út.
Speaker 3:Nei.
Speaker 1:Það var ekki það sem að.
Speaker 3:Nei.
Speaker 1:Því fannst ekki vera, að heimin vantaði þessa bókurni uppsprettuna.
Speaker 3:Ég held, að það, sem ég góðist aðra vera á ég vona, við náum þá reglulega því þjóttunum að þekkja þetta úr listinni. Ég menn, þér er ekkert alltaf að leika held ég fyrir. Ekki við til að spáveðið, hvernig einhver annar munn taka einhverju. Nei, okkur er saman Hæ.
Speaker 2:Okkur er alveg saman, Já okkur er alveg saman.
Speaker 3:Því, hver og einn, sem horfir á leiksýningu, hann skilur hann að, örvísa heldur næstum aðrartast alltaf og veka á upptekin að því. Þá veist maður, að það er liður.
Speaker 2:Já, þegar þú sérð leikari, nú sérðu, já, já, ég veit alveg hvað þú ert að tala um.
Speaker 3:En þetta er bara alveg eins held ég.
Speaker 2:Þetta tekur maður skilji eða hvort að prestur eru bara að fara með tekstan og hefur gaman að því að hlusta á sjálfvænsi.
Speaker 3:Já, ég minna, að mitt prestar hafði skengið svo mikið út af samskipti við fólk á vettvangi. Það er náttúrulega, ég fjalla svolítið mikið um það í fyrstubókinu. Hún er svolítið uppgjörð við að, hvernig maður tekur alltaf sjálfum að segja inn í erfi samskipti og maður í svona reynun að vera svolítið einlega, verðna um það, að hér situr ekki.
Speaker 2:Jésús.
Speaker 3:Kristur, sko, og svo lendir maður í sjálfur svona stóra áfalli, sem ég var fyrir fyrir um. Með tveimur árum verður náttúrulega einhver enn upplöfun á lífinu, bæði andlegu og verallegu lífið, sem maður einhvern veginn bara já, ok, hvaðan er ég að koma, hef ég uppleifaði. Og auðvitaði ég gert það vitsmönnulega, skildum með það fyrir múið, námi og öðru slíku en svo verður þetta bara öðru í sig, þegar heimir er sérinn sko.
Speaker 1:Já einnig.
Speaker 3:Það er. Mér er að því að maður er búin að sjá rosa margt allir bara frá því að nú er byrjað þriðja ára tíuðstarfi, og oft eru á mjög örfum vettvangi og þetta bara fer hérna og maður gleymir og gleymir, og gleymir. Svona gerir svolítið upp hvað maður hefur stundið, verið óteyndur sjálfum sér og bara göslast áfram, þó maður hafi verið að virka vitsmjönulega. En maður er kannski að ganga á sig og eins og ég þurft að gera það upp, að haski verið meðvitar einstaklingur, þá hefði ég kannski fattaða.
Speaker 3:En ég var mjög meðvitar um aðra að líðan annar, en ég var ekki meðvitar. hvað er í gangi hér? Svo hlá, hvernig svonsum.
Speaker 2:Já vá, ég get alveg bara skilja þetta alveg svak.
Speaker 1:Ég ætla að lesa einhverja eitt með þú letur þessu, að það er að lesa eitt hérna, að ég bara opna bókana úr fyrir bókinni Hver vegur að heimann er vegur, heimann Hver vegur að heimann. Þetta er ekki það. Það er vegur inn.
Speaker 3:Það er vegur inn Þ. Við stöðum að lesa hann miklu mörg.
Speaker 1:Ég las hann þegar ég var fjöldgóð. Ég held að hann sé mystikar.
Speaker 3:Já, akkurat, ég held að hann sé mjög spyrt og ekkit held Hann erða.
Speaker 1:Ég held að hann hefði upplifað eitthvað. Já, einmitt, nú ætlum Blasja 41 hugmynd fyrir mannshugan. En þegar við verðum sjálf fyrir þjáningunni, dögum þessar skýringar skamt. Hugmyndir sem við höfum um þjáninguna í lífi annara eru ofta genn, svo þær sem við höfum um þjáninguna í okkar eigin lífi Dýrmætt er að ntt við lífið, ef glíman verður um réttlæti eða óréttlæti. Ég hef setið anspennis fólki sem hefur spurt afhverju, ekki ég í staðis að spyrja, af hverju ég Þegar hóraði ég Já, og þú bara skrifaði þetta þú varst að það var sætt.
Speaker 1:Ég veit að það er erlið, bara ég skrifaði þetta bara og stendu það þetta er bara ágæð.
Speaker 3:Þetta er bara ágæð og þetta með þjáninguna.
Speaker 2:Ég hef stundum hugsað í erfiðum aðstæðum að þetta sé ekki svona mikill dómur. Hefur það stundum reynst mér öðvöldar að hugsa þannig að núna sé mér áskapað að halda á því þunga, meðan aðrir fá að hafa það létt, og svo muni komast á tími þar að ég fái að þeirra mínar byrðar verði léttari og annara, þingri, að þetta sé raunverulega eins og svona. Bara my cosmic job er stundum að halda á erfileikum, og þá er vandin að reyna að halda á því með einhvers konar greis Sátt Og sátt Og þóla það.
Speaker 3:Þetta er rosa viðkvæmt umræðið og þóla það, þetta er rosa viðkvæmt umræðið já, af hverju þegar maður setur á mótið hennum þjáða, þá getur maður aldrei komið útskýringar, þjáningun, og það verður bara að hjálpa fólki að finna svari sjálf. Já, þegar maður fer með útskýringun, hvað ég vótt gert, það Ég líka. Já, og hérna. Og mér er svo sko, mér er svo fallegt, þegar maður finn ekki að fylgjast með fólki í langan tíma, að hvernig sko þessi nýðusta verður til. Hún er ekkit alltaf einn sko verður bara tilessi tólkun hennar hjálpar.
Speaker 3:Ég segi sko oft maður á hægt að rélleta þjáninga, maður á hægt að rélletaólk, má komast þér í niðustöðu sjálf.
Speaker 2:Það eitt er til frásagnar um það það er eitt til frásagnar já sko, ég held bara, að þjáningin sé óhjákvæmulegur partur af lífinu og þarna segir þú lífsniðustöðu þína, sem ég finnst frábær sko. Já, ég meina, ég held að það sé bara ekki komist hjá því.
Speaker 3:En samtilega löngun til þess.
Speaker 2:Já, ég meina, þú veist, það er náttúrulega stanslist verið að selja okkur það allt eigi að vera allt af auðvelt, létt, skemmtilegt og helst mjög fjörugt og viðbörðaríkt, En þjáningin er einmitt oft hæg, þung, frekar svona lítil. það eru litli viðbörðir og það er meira svona eins og einhvers konar bara ástand og hérna er við að tala um stóru kuppana við erum svolítið svona, þú veist, þú erum á spítalanum. Þú með þína sögu neða ég er ekki einnig svona að tala um hann.
Speaker 2:Ég er bara að segja allir gangi gegnum erfileika já, en ég er reyna að hugsa, því ég á ekki svona stóra kuppa, þannig en ég er reyna að máta þetta inn á lítlu kuppana, lítlu, erfileikana, lítlu já, sko, ég held að við eigum ekki að setja erfileika í sko neina stigsflokka, vegna þess að upplifun eins getur verið alveg sár eins og upplifun annars af einhverjum atbyrju sem er mjög hræðilegri, svona við fyrstu kynni, þá getur sárið orðið það sama. Þannig að atbyrjunum skiptirtir eiligi máli eða kringustæðanar eða hvað verður til.
Speaker 1:Þess, að þetta spekla inn í kvæstægin líka.
Speaker 2:Sko þjáningin er óhjákumileg, hún er bara starðin í heiminum það er bara spurningin, hvað, hvernig þú ætlér hluti, eðlulegu hluti við séum ekki alltaf bara að, íti henni bört og láta henni svo hún sé ekki það Nei, sko ennum, við lifum með henni.
Speaker 3:Það er þetta að festast í þjáningu en það er þetta að lifa með þjáningu, það ekki dendilega með þessi sáttur við atbyrðin, en maður lífir í sátt við breytinguna, sem er fylgjörinni þannig að maður er í mýkt með henni.
Speaker 1:Maður er ekki stríðið við henni stríðið við henni, en ég�ðruleysinu og ástundunni, sem að maður hættir í stríðinu, þá við að reyna að það er ekkert sem heitir ennsku detachment að ná að stífa frá að sleppa tökunum þegar maður nær því ekki að stifna maður að drau upp Já, maður mísir húmóri.
Speaker 3:Til dæmis. Já, maður er ekki með fyndin, nema á kostna annara, þegar maður er mjög miklu að tatsmænta.
Speaker 2:Já, þetta er rétt sko Já.
Speaker 1:Maður ger ekki grína sjálfum sér í að því, að ég tek dæma mannunum mín.
Speaker 3:Ég fann að vorkinu sem hann nýtt á mjög góðum vinnuminn, og ég finn mjög til með honum að vera giftur haldar.
Speaker 2:Og nú vikfúst já nýtt á minn við erum með þér.
Speaker 1:Hann má ekki gera grína einhverju í mínu farið. Það er allt ekkert í góðum stað.
Speaker 1:Það er svo góð mæli ég veit það, en á afskurum missum maður úmórum fyrir sér þá er maður ekki komin með þetta. Maður er komin, getur, maður er úti áni, en ekki upp á bakkan og ma einhvern hluta sér í áni, og svo hinn karakterin sem sér, hvaða ég er að horfa á mig, út í áni, þessi hérna þú veist, húmórin er komin að. Það er definitífin. Þegar ég sé að það er sjöra tóra sem er að hafa rosa ráð, er engin aðri máttorna heldur þau eru andlegar já, við erum svona.
Speaker 3:Það er hitt hvudu með þessu. Nei í þessu hérna með annað ánáð sjöra þeir maður fyrir inni og tengist í okkur slagstöð þá maðst í inn, út úr kærleikanum.
Speaker 2:Kærleikunum verður að rúma allt, líka það að einhverju segja, einhverju hluti við mann og móðgada batni. Stýð ekki fram aftan í öllum áföllum. Hángir batn ekki bókstælur í merkingu, heldur í óeinleiri meðlum vegna þess, að þú veist við öllum húmúsleysi hánkir faban, mannstu þurfið vorum að tala um hérna Jésu Lillæði, sem er frábær síning.
Speaker 3:Já, að hérna vorum að tala um þess að gömlu kirkju hefur það að horfa á sjálfmænsis.
Speaker 2:Þetta er fallegt Þetta tengt þessu. Þetta er náttúrulega fallegt, og við verðum eiginlega aðeins að útskýra þetta betur. Þetta var þannig í gamlum hefðum að þá var í uppstillingunni af The Bethlehem layout þá var. Í stað þess að það lægi barn í jötunni eða brúða, þá var spegið þannig að þegar fólk grúði sig yfir jötunna, þá horfið það og sjátt sig til þess að minna sig á raunverulega ljósið sem hvert barn er þegar það kemur í heiminn.
Speaker 3:Inginn kemur til mínum að verða sem barn. Það er að vera að tala með heila börn.
Speaker 2:Jú Þá fann maður aðriðlýsi.
Speaker 1:Já, það er ekki, það er næstu.
Speaker 2:Það er næstu.
Speaker 1:Það er. Ég finnst, að við verðum að lesa líka úr henni já, já að því pötur á mig lendið svo hérna áfram. Ég sem sama kappla á áðan því þú er greinlega hérna. ég veitu mikilvægi þakklætis eins í lífinu. það er svo tilfinning sem Ég sirði breyttan líkama, takmarkanir og ymsum lífsgæðum. hafði áhyggjur af framtíðinni, þess, að þessu hlustiðan við fóðs eins að lendi í alvarlegu hjarta veseni sem fórum með hann inn á spítala og endurhefingu og þú þurftur að endur skoða tilveru þína í þessu.
Speaker 3:Ég meina hann var næstum dáin já, hann drafst já, hann eila draft og reysu frá döð ekki samt, að sama hátu aðri, en á þennan hátu hérna hugmynd.
Speaker 1:Tínum þig, hún dó allavega stundum efastjum, að ég gæti þetta útivist.
Speaker 3:Það varður fái næði til að heyra í sér Þess, að veit fólk ekki, hvað þetta er, heldur þetta sé þunglindi.
Speaker 2:Já, akkurat, en sko, það tekur maður langan tíma að þóra mig langan tíma að hafa getuna til að sitja með sjálfurinn mér og sitja með einhverju vannlíðan og velji ekki einhvers konar distraktsjón ég held að mörgav mjög söfna ástasambund að voru til út af þessu já emitt akkurat Út af því að.
Speaker 3:Því vantar einhver til að vera með þér, að þú getur ekki verið með því. Já, já, já, já, Já ekki.
Speaker 2:Jú allveg sko.
Speaker 1:Ég var einmitt að segja við mannin minn.
Speaker 2:Vesa lengsmannin þinn.
Speaker 1:Við okkur takkur hann í heimsreysinni. Við vorum tíu mánuð á ferðalagi. Ég hef sett frá þessu áður, en það var þetta móment, þegar við vorum búin að setja börnin í skóla. Ég satt uppi með sjálfami í hérna í paratís, og einu sem ég hef gert var að snst en að vera með mér. Því að ég hafði ekkert að gera.
Speaker 2:Og hvernig fannst þér, þú Rósalega leðileg. Alveg svakalega leðileg. Kom þá það inn að Haldóri, fannst hún sjálfsó leðileg.
Speaker 3:Ef þú vist, aður ekki aðri lesi, þegar maður ekki. Maður sér ekki endilega, hvað maður hefur, eða ég er að pæla, sko Já já, haldi áfram með það.
Speaker 1:Sko, það er Það talað um að eða maður íþki þakklæti é Vesturland.
Speaker 3:Kenn okkur að leita á hamingi og ef hún þarði eitthvað, þá verður þau hamingi sammur. Þetta er náttúrulega ekki að gjaldræta hugmyndafræðið að mann enn er að hugsa eitthvað.
Speaker 1:Það var það, sem ég var í Þ að.
Speaker 2:Já, en sko, mér finnst þetta alltaf vera spurningum það að þegar að maður er að spýrala niður, manni finnast hluturnir vera erfir og mótlæti vera mikið. Þá finnst mér eins og það hjálpa mér að vera þakklátt, jú, að minna mig á það, hvað er samt gott í gangi, en þá ert að yfka þakla þig. Já, hvað er í lægi? en fyrir mig er þetta raunverulega bara eins og energísk mótjum.
Speaker 3:En er þetta ekki alltaf tilfinningar, orga?
Speaker 2:Jú, en ég reynir þá að gefa einhverju sem er positíft vægi líka, bara til þess að reyna að skapa meira jafnvægi inn í mér.
Speaker 3:Já, það er yðka.
Speaker 2:Já, það er einhvers konar yðkun.
Speaker 3:Það er ekki ákverðun, það er yðkun Það er yðkun já.
Speaker 1:Hver er mununa ákverðin og yfgum ég er bara.
Speaker 3:Þegar fólk segir ég ætla að vera glæður, og það bara segir ég er glæður, en það liggur ekki, þetta baku eða enginn ferð ég skilji bara einhver ákverð, bara einhver ásýnt ég þóosa tæpur lífi núna verktu besta útgána sjálfu, þannig að það er svona, það er svona, það er svona, það er svona það er svona, það er svona, það er svona, það er svona það er svona það er svona það ekki heldur sko.
Speaker 1:Nei, þetta gengur ekki. Nei, þetta er ekkert.
Speaker 3:Nei sko, það er ekki inn þerr. Nú getur maður alltaf verið skammaður úr úsla, maður er alltaf einhver kurtið.
Speaker 2:Það er ekki inn þér, þú ert ekkiri við að leita sér ástofar við andleri vannlíðan en kallmenn eða eru? það er döglegri.
Speaker 3:Já, það er miklu döglegri.
Speaker 2:Já, og í hverju lyggur það heldur?
Speaker 3:þau Mjög held, að varnarkerfin okkar séu svolítið vinni gegn okkur. Sko K? Nú, ég seg alltaf held.
Speaker 2:Því að ég er hættur á fullir Maður er alltaf bara að pæla. Þetta er svona pælinga, þótt Ég var nefnilega að spyrja það í enn dag. Ég held það sko.
Speaker 3:Þeir eru alltaf að hafa steyttra líf.
Speaker 2:Við höfum steyttra líf, lífs.
Speaker 3:Og er það þegar já, pælið inn í starinn, þetta er rannsöku starinn. Þegar við verum ekklar, þá lýfsleikur okkar rapa, það rapa sko. Við erum ekki að tala um eitt höfðu ár, við erum að tala bara um risatölu. Og þá þú sagir bý. Við erum mjög háður ykkur. Við erum félagslega einangraðri og þannig að tilgangur okkar byggjast mjög mikið á vinnu og verður slíku.
Speaker 1:Ég er endar.
Speaker 3:Held að því sé, að þráast hanga líka minnst allar konur, sem er að nriðir. Þá fer eftir, hvað þú kallar að ná, látt já, þú veitir hvað er samkvæmt skilgreiningum samfélags við erum alveg saman um það þetta er ekki eftirsóknarvert þannig. Við erum ekkert að fá nýtt róslæk á skíla bóðum ágæti okkar núna. Nei síður eins og Við erum aðeins að fá að segja það.
Speaker 2:Já, já, það hallar alveg á ykkur. Ég hins vegar var að spuga á því að endur fæðast sem karlmaður, vegna þess, að mér er orðið svo dagsljóst, hvað það er mikil eðlismunur á karlum og konum.
Speaker 3:Ég fann að fullir þetta núna.
Speaker 2:Já, og miklu meiri munur, heldur en mig hafi gruna, og það liggur akkurat í því, sem þú vist að segja, að þið prósessið hluti allt öðruvísi, þið hugsið allt öðruvísi en við, og þið líka bælið hluti öðruvísi en við konur og ég er ekki að tala um langið til að vera kalla, því mér langar að gangi í kallmasvöldu, mér langar ég get bara gert það núna en mér langar en mér langar í alvörunni til þess, að skilji ykkur betur mér finnst, með aldrunum þá fyr.
Speaker 3:Ég veist mikill munur á kynunum, en bara í svona vín átt að, svona ég teg, það er minni munur þar, en ég veist ekki hvernig það tengjast. Eins og við tölum átt samastegna og það er mjög gáðilegt samtal og margir hefur gott að hlusta á það.
Speaker 2:Það er bara Þa að fólk hlust ekki á samtulokkar viðkvúrsar, sem eru stundum eldst, nema sundarsmótni það er bara synd að þessu sé ekki bara útvarp, já þetta er mjög gott mér er svo óhættun að missa þessu og hérna
Speaker 3:ég tek ekki, þá feist mér ekki spá íálarlegt að tala saman.
Speaker 2:Jú, algjörlega, þá er ég ekki að spá í þessu, en ney, bara svona.
Speaker 3:En ég sé í námi, ég er ekkert búin að vera með svona námi í háskólum í 6, nei 8, 9 ár og og þar er ásand kollegum, tveimur kollegum Er fjagra lótu nám, sem við svona mikil sjálfsvinna og svona alls því sem ég er stjænkilegt að það er svona 8-10-90% konur bara sem dæmi ég hefst að meðfyrraðað
Speaker 3:fáð miklu mjög konur og því ég finnstkar koma komið þau veitur, það er alveg 80% að ég er upplifið það en líka konur, af því að konur eiga öðuldara eða kannski fara frekar í það að reyna vinna í einhverjum svona andluðum málum ég er svona hugleisluhóp sem ég bjóð til þetta sjálfur, og það eru 20 kallar í honum og það er sko bara að komast inn í. En það er að vera löngun í svona.
Speaker 1:Ég hitti, en þá held ég, að ég sé að falla á samanpróf og við vorum að fallafuritt, en þú bara, nei, ég hef alveg hugsað, en það er náttúrulega kannski, og það er þetta er svona áhuga, þetta er svona kallar, ef við notarum þetta leðinda stjættar út af þetta.
Speaker 3:Þetta er svona kallar, öllum stjættum við gerðum.
Speaker 2:Þetta er kabli sem heitir Sálgeislan og Samúðinn, og það byrjar á Ég skil sund ekki. Allt frættu mig.
Speaker 3:Ég rótt með svona nokkur setningar yfir það.
Speaker 2:Hugtakið Samúð er mjög áhugaverst hugtak og mikilvægt er. Við fjöllum um sálgeislu. Það felur það í sér að setja sig í spór einhvers og sína skilning. Samúð er ekki ekkert ástand sem hægt er að segja við tökum ákverðunum, hún er upplifuð. Það er áhugavert að huglega hvað það er sem vekur samúð hjá okkur, vegur samúð hjá okkur. Mér fannst þú merkileg frásögd Dalai Lama, þar sem hann kvatti munkana sína, sem voru í haldi kýmverskara stjórnvalda til að yfka samúðarbæn eða samúðarhugleðislu gafvart fangavörðunum. Hann útskýrði, að það væri auðvelt að vera kerleiksríkur og samúðorfullur gagvar þeim sem við elskuðum. Til að dýfka samúð okkar. Í lífinu er hins vegar nöðsynlegt að æfa samúð gagvar þeim sem okkur líkar ekki við. Ok, þetta er svo, er eð er að gerast.
Speaker 3:Það er nefnilega þetta en, þetta er góð pæling.
Speaker 2:Þetta er góð pæling af því, að, þegar við finnum til raunverulegra samkendar, þá held ég að því alltaf, veit ekki hvað samu þýðir sko orðið þeir skip sem syklar, þeir súðin syklar í sam hliða eða í kjölfar, þú mynnar að koma í kjöl, svo í það, þannig að maður upplýfir sumuleik.
Speaker 2:Já, það er flott og ég held að þegar maður finnur til samúður hvert annar í manneskjö, þá er það vegna þess að maður ber kennst á eitthvað í henni sem að maður þekkir í sér sjálfum og maður veit oft ekki, hvaða er. En þegar maður finnur að hjæftamanns bregst við þjáningum mannara, þá er það vegna þess að maður þekkir það í sér, eða að það vaknar endurminningum, eitthvað sem maður áinni í sér. Ekki satt, jú, þannig skil ég orðið samúð. Mér setur þetta.
Speaker 3:Svo þetta er eitthvað svona, að það er ekki einan organ sem við ættum að tala um er líkilatriði í samúð að maður eigi sjálfs ást nei maður getur nefnilega maður getur mjög samúð, að ég held að maður getur mjög samú að fölgja fólki, þó maður eða ekki, þá tengi hverja sjálf þessi. Ég held að setja þrjár mannuskir hérna. Sem hefur glýnt að við allar að hafa einhverja samú um sjálfum sér.
Speaker 1:Já, ég meina að því ég er búin að vera að vinna í sjálfs, ástinni þess, að kannski kemja þessum með samúðin að ég fann hvað samúðin með óvinninum að því, hérna vera að tala um að byggja. Hann býður munkunum aars eða fyrir ofinnunum þetta finnst mér öðaldara, þegar ég á meiri kærleik, handa sjálfur mér að sjá betur sjálfur mig í ofinnunum, í þeim, sem ég ekki skil eða er ekki í ofinnunum við erum okkur spjallan hættist hérna.
Speaker 3:Ég held sko, að það er semir lengslega á minuna, sko, ég held, að ég sé bennið minni þetta nýjá, ég held það, sko Ég held að allt það vest að, sem er á jörðinni get sé í mér.
Speaker 2:Já, ég held það líka.
Speaker 3:Og ég held að maðum sjálfa mig þar að segja já, já, já, já.
Speaker 2:Þú veit ekki að tala um mig. Þá það eru alveg. Áhöldum það að, hvort okkar er meiri netan. Já, já, já, við erum að sýðum það með það.
Speaker 3:En sko em skriða fyrir mann, og mér finnst þetta að hafa hjálpað mér mjög mikið og gert mér aðeinsgarið. Þú eru að fari þennan skugga, og ég er svo hrættur við umbræðin í samfélaginu nú aldrei koma fyrir mig. Þá held ég, að maður sé að afnita einhver orgu sem aðeindanmhátt verður alltaf starri og starri og springur. Þannig maður er á að bóða fríð og veri fríði skiluru, en ekki bóða fríði. Og það er þetta, að það sé tengt samáhraugdækinu. Og ég setur útrúlega flott hjá Dalai Lama, að það er það fleiri að segja æfi ykkur að byggja fyrir fangavörðan auðverðar, maður þá náttúrulega láta fólk aðeins varja í brísleikan.
Speaker 3:Þegar maður æfa fólk að þóra sjá sér allan, og þegar maður þóra sjá sér allan, þá vaknar samúð já, og það er algjör speiklun við hérna índersku bækurnar hérna það er bara því, að vinkunum mínu jóka, við vorum að bera saman. Við erum bara búin að vera þessu alltaf ég meina saman, hvort þú lest nýja testamenti, lest búta eða lest bækurnar.
Speaker 2:Það er bara mjög gáfulegt, sem viðfúsgjarnin okkur hefur skrifað. Hér stendur. Það er líklega allt að finna í okkur sem við sjáum og finnum í öðru fólki. Það getur verið óþægileg staðrind. Þegar við erum að tala um samúð, erum við ekki að tala um að fólk réttlæti voðaverk eða sjáu réttlæti í óréttlæti.
Speaker 3:Það er manneskjan sem er verið að tala um, og þarna áttu við það að alltrjá helfarabækur. Það eru Leifur Möllur hérna hérna bívislingu hér allar mögnu saga Fílik þjáninga manni sem vekka enganskilning fluttebælgar í Íslands.
Speaker 3:Hver áttir í Íslands? hún er eitt egar sem allir verða að lesa, frábær bandarískur meðfæraðli sem lengt í átsett líka 12-13 ára og bara lísir allir sín alveg inn í fyrirgjörninga færli. Hún er sko 91 ára og hún er allra að vinna úr þ verið gerundinir Búið. Sanna það, að þjóðu verið að setja allt upp þetta á mótil og hún og bara einhverju erfáðil menn og hónu sem voru að vinni í þessu sko. En svo bara komið ljós bara í einum búðunum. Un þið bara það. Þetta er í okkur, þetta gera. Þetta kalla fram svo rosalega ílsku í hverju einustu mannustu.
Speaker 2:Nákvæmlega Og nummið tvö Sár Græða Sár, og viltu kannski aðalveg um? bendir mér á annan kafla.
Speaker 3:Útskýra bara titil Þetta er góðu títil, reynsla, lækna, reynslu Já, því mannkin er svo miklu vitra, aldrei um heldum sko, því að við séum alltaf kross líkniskinni, kyrkjónum. Já, og stundum sjást blóði svo vel á höndum og fótum, ogað að þarna verið segja reynsla hans sásík, hans læknar, ykkar sásíka.
Speaker 2:Akkurat Þetta er svo flott sko, Já, já Það er bara glimsta talumöta.
Speaker 3:Ég er að segjaitthvað annað.
Speaker 2:Já, ég hugsaði bara að því, að maður getur ekki annað en hugsa hlutinu út frá sjálfunum. Er lefandi inn í mér tilfinning, sem var til fyrir nokkur árum síðan líka, þ það er auðveldara fyrir mig að díla við sásö til í þínu. Mér finnst það frábært. Það er bara það sama.
Speaker 3:Ég er sammúlaðið svo og ég held, að fólk gerir sig ekki alveg grinn fyrir þessu. Þetta er ofta talað um þetta finna gömul áföll í okkur. Það er alveg rétt. En fólk gerir á herspítala út í bandarökunum séð gamlan mann vera að missa konuna sína og allt henni segja við með að búið slakka ljósinn í herbríkinu og svo aftur komið að til og aftur. Þá var hann bara farin í það þegar hann var 18 ára í neðaðjaraur.
Speaker 2:Bara hvað, þetta er lifandi orgar þetta er ekki minning þetta er veruleiki þetta er alveg lifandi þetta er ekki ljósminn aftan, ég ætlum áföllum, að hangir barn eða yngra sjálf skilur við sem er alveg lifandi inn í okkur og þurkar út hugmyndunum það, að það sé til fórstíð, nútíð og framtíð. Sko að því að við erum leið og við erum tryggurð og það kveiknar í okkur tilfinning sem eru auðvitað endurminning um eitthvað gamalt og erfitt og það er bara svona ekki yfirgefaðið. Mér núna segir tilfinningin og ég er hægt að líta á það að það sé fórst í nútíð og framtíð. Það er ekki til og ég finn það, það sannar það fyrir mér þegar ég er tryggurð sem fullarið manneská er ég líkil, þú veist, ég er lifandi sem barn á sama tíma og ég er fullorðin manneskja. Skilur af því að það er tilfinning er alveg umveruleg.
Speaker 2:Hún er alveg eins og hún sé að gerast núna, skilur það er alveg eins og hún sé að gerast núna, skilur þau. það er þannig, Hún er núna tilfinningin.
Speaker 3:Er eitt síðan. Mér finnst þetta alveg sammálasöð ég held til þau að það heila sig þá heila maður forfjöðu sína og maður heila kynslunum andlegt líf, og svona dýpar andlegt líf. Eins og huglæslega. Þá finnst mér sko, að fortinn alltaf skipta minn og minna máli já við stum hlutleysast svona einhvern dynu upp þannig að ég lesi gott að vinni áfélagunum sínum og fá skilning og og þá fyrir þetta bara svona hlutleysast, og það er náttúrulega alkemísk og þetta er alkemísk vinna, þegar maður vinnur í
Speaker 1:gegnum eitthvað áfall, þá missir það vægi og byrjar að fyrirna og svo byrjar maður að fatta þetta og fða um hver maður var. Hætti það að taka þátt í að halda áfram að skrifa söguna eins og hún var. Heldur bara, ég veit ekki alveg hvort þið skilir hvað ég er að fara. En nú er ég búin að fá t þau, og svo fattaði ég nei, ef ég les brefin á þessum stað, þá svarar brefið mér á þessum stað hann að ég hægði á mér og lækkaði orkuna niður í, þar sem ég fekk svar hvorsveit.
Speaker 2:Það hefur ég jáða, neill þú tókst út úr þessu spennun eftirvætningunar stressið.
Speaker 1:Þetta er að æfa mér, og ég fekk svar er þetta í tatsmönd? já, já, ég fór ekki það er aðtatsmenn það er aðtatsmenn það er inn í tilbygguna það er dröfum líf og dög fór. Ég neyri bara, að ég vil ekki fá jáið, nema þess, að ég í orkunni sem að ég vil fá.
Speaker 2:Ég vil ekki fá jáið hér ég veit, að þetta verður langur þáttur, en ég er ekki.
Speaker 3:Nú eru við með prest hér í gildlingu já, já, já, ég vil ekki veit hann vil ekki, veit, hann er eins og við núna.
Speaker 2:Hann varða að koma hann varða að koma, en hann veit ekki að ég er líka búin að hlekja hann við sofaseitin, það veit hann ekki. Og nú eru við komin með human designið kortið að sviklusar og það lítur svona út ára.
Speaker 1:Þetta er mikilvísindi þú ert einna 20% mann sem er með krónuna þína og þið eru það fólk sem eru með skýra sín á það spiritúala eða það andlega við hinn elskum að vera í kringum ykkur að því að við hinn átt að 20% eru með þetta opið við erum með þetta ofið við erum með það ofið, þannig að við stækkum hugmyndinna þín og það er amplifæjar til okkur og við elskum að vera já þess vegna finnst mér til að með svona gaman að tala við þig að ég er með þetta ofið, en þú ert með þetta defined ég ætti ekki skilgreynd defined er sérst það sem
Speaker 3:er svona í litjáði ég er bara spá í enniskórið defined þá er orgarðin þín stöðu í hugmyndakjárðunum.
Speaker 1:Hún er stöðu í þriðjöfuna, þig líka, og þú getur líka tekið það, sem er skrítið, og tjáða, þannig að fólk getur tekið floknar hugmyndir og tjáða þeirra á einfaldan hálf.
Speaker 3:Ég held þessi rétt sko. Nei það er alveg rétt sko.
Speaker 2:Næ ég meina hvernig þú talar til dæmis við börn til að tjá sig, þannig að þau komist sjálfa þeim niðurstöðum, sem þau þurfu að komast að, og svo ertu með opið hjarta hérna, bæði viljan og sjálfsmyndina í hjartanu, þannig að þú heyrir mjög vel í vilja rýmisins, þannig að þú gengur inn í rýmið og þú ert með að fjölskyldu.
Speaker 1:Ég mynda mér, þú í þinni hjálp með fjölskyldur og svona. Þá heyrir þú, hvað rka að þú finnur betur tilfinningar annara heldur en þínu reyðin.
Speaker 3:Það er rétt, það er bóð að sanna það, Og svo ertu þú ert projektór þannig að þú ert ekki meðð eftir því.
Speaker 1:Nei, þú hefur nefnilega ekki farað eftir því.
Speaker 2:Nei, þú hefur starfað eins, og við erum hlupað hérna. Það hef ég líka gerð. Þú eru uppt okkar með kraftin í þetta.
Speaker 1:Já, akkurát, þú ert nefnilega projek. það er þeir sem erum með þetta fólk er alltaf að segja þér frá lindamónum sín. Þú er keepur of the secret.
Speaker 3:Það er eitt fyrir því það er merkilegt jú, ég er mér hrifin að þessu.
Speaker 1:Sko, þetta er augljóðslega vísind þetta er vísind og um sjálfið eða vinnunni í sjálfum sér. Þú veist að þú uppskerð eins og sár og þú færð ekki uppskerður nefn að leggja þig fram, og það getur verið andlega eða lípað. Þetta er mjög skemmt.
Speaker 3:En þið báðum við nauum báðar oförmdar, en ég hef búin að hugsa þetta mjög mikið sko.
Speaker 2:Sko. Ég held kannski, að það geti fendt okkur í þættinum að því við dóraðum báðar oförmdar dórað. Held ekki, að það veri möguleik.
Speaker 3:Ég ertti með því, að ég ger þetta út af peningum, en það er gefun.
Speaker 1:Þetta er alveg sangjöld spurning já, þetta er alveg sangjöld spurning af því að, ef við erum fermdar í þættinu, þá fáum við kanna saman í gerkvöldi.
Speaker 2:Dóra, þá varst þú mjög til ég að láta ferma þig. En sko, það er ekkert allega á göfnjarðar að það þarf að skýra mig áður en ég get fermið, og ég hefði ekkert á mótið í aða skýrast þú ert með orðin, sem ekki Jésu kona með orðin neði sko, ég held ég, að alltaf veri Jésu kona þannig að þið tala um það svolítið já, neði minna. Mér finnst bara Jésu bara með bara flottari gaurum, sem Það verður alltaf betur og betri Já, það verður alltaf betur og betri.
Speaker 2:Og bara ég, ég bara er mjög hlint þessum bóðskap að við höfum að sína öllu og öllum kærleika.
Speaker 3:Einn uppáld saga mín er þannig, þegar hann fer í eigðumörkjuna huglega og fær freystingana Já, heyrðu, við ættum nú að lesa það einhver tíma. Það er bara, að fyrir þarna heitin þær með sjálfum þessi 40 dag og 40 nætur, og svo ræðst ekkóð á henni í lokin með allstýrst svona tilbúin að ég hafa auðveld líf og stýrast öðrum og stýra öðrum, og þetta er sæðan að spúta líka, það er ljúður hlur, svo ég rétt í lokin, þá brjálast ykkur um mitt.
Speaker 2:Hvað ert að gera?
Speaker 1:um mitt ertu í alveg henni. Já, ég er komin með þetta.
Speaker 3:Þetta er þetta þetta er þetta spiritual bypass sem við vorum að talegar. Maður heldur, að maður sé komið með andlu lífið Það er það ekki?
Speaker 2:Jú, jú, jú. Og þegar maður lítur fram, hjóður í staðar enda að þetta er Að við nú komum sem er ekki meld frá A til Ö.
Speaker 2:Viðfáðsefni sásökan séru viðkvæm. Ég hef oft hugsað, hvort sásökin sé ekki einmitt þar sem vöxturinn getur átt sér stað. Hann þarf jú helst að eiga sér stað. En nú aftur er ekki verið að beina sjónum að í okkar úrvinnslu. Náttúran vísar vissulega á sársökan sem vöxt. Varsfæðing er sársöka, full blómið sem bríst upp úr jarðveginnum best fyrir lífið sínu. Það er sama hvert fyrir lítum, þegar náttúran er skoðuð. Lífið er alltaf að skapa líf. Nýtt líf víkur og annað verður til. Sálsökin er líka algjörlega samanlegur. Hversen litið er án undantekninga. Og svo endar þau hérna á því að segja og þú erst á reyndar aðeins búin að vera að tala um sálgæslu, sem þú kennir og sinnir í þínu, þinni vinnu þú endur því að segja við erum öll ég í þjáningunni til hamingi með bækutni og hakk fyrir að þekkjast bóðið og koma hvað gerist núna?
Speaker 1:nú spyrir ég hérna á ég hendinni hendabókannum hans viðfúsat. Ég er að reyna að blása á hann já já hendin en veistu hvað ég var að reyna?
Speaker 3:ég var að reyna að blása á hann já, þ?
Speaker 2:en við nennum að spyrja lókum, eigum við að henda Vigfúsi.
Speaker 3:Já, ég vil stöla það. Ég vonast núist í hinn ég og mér. Já, hann er ekki viss eigum við að henda Vigfúsi hann er ekki viss, ég sé það nei, hann hætti.
Speaker 2:Það sem Íslandsfús er til að áframlæntandi eignar í samfélaginu. Takk fyrir kominu.
Speaker 3:Takk fyrir það Frábært.
Speaker 1:Ég er búin að fatta eitt að ef maður á bara marga lilla reikninga, þá getur maður átt marga lilla drauma. Þú veist, já, já, sjóðurinn skilur Til dæmis.
Speaker 3:Já, frábær kaffevill sjóðurinn Nákvæmlega, og þetta kendi Íslandsbókjum hér.