Á ég að hend'enni?

51. Leiðin heim er í gegnum eldinn, ekki framhjá honum (instagram viska)

Á ég að hend'enni?

Send us a text

Lífið er ferðalag sem krefst þess að við horfumst í augu við allar hliðar okkar sjálfra - ekki bara þær fallegu. Í þessu samtali skoða Steinunn og Halldóra  eðli sjálfsvinnu og BREAKING NEWS er að sjálfsþroski snýst ekki um að losna við erfiðu hlutina.

Margir leita að "betri útgáfu" af sjálfum sér í gegnum andlegar æfingar, hugleiðslu eða jóga. En hvað ef sú leit er bara flótti?  "Spiritual bypassing" hvað er það?  

Að vakna til vitundar um sjálfan sig er ekkert bara gott því oft fylgir því sorg að fatta hversu lengi við höfum verið fjarverandi frá okkur sjálfum. 

Þær Halldóra og Steinunn ræða hvernig sambönd okkar verða okkar bestu kennarar, því í samskiptum við aðra speglast allt sem við þurfum að vinna með í okkur sjálfum. Þegar við verðum reið eða særð, er það oft barnið innra með okkur sem er að bregðast við.

Innra barnið er í aðal- og aukahlutverki í þessum þætti enda órjúfanlegur og fegursti þráður í sálu hverrar manneskju.

Takk fyrir samstarfið Íslandsbanki!

Support the show

Speaker 1:

Ég er 57 ára, og ég hef hafið tiltækt innra sem ytra.

Speaker 2:

Vá, það var lengu tíma bært ára. Já, Þú ert alveg í röstli bara alveg eins og ég Já.

Speaker 1:

Í þessu podcasti ætlum við að byrja bara á bókarskáparinu. Já, því að b nú erum við bara, góðan daginn, nú erum við búin að tengja þetta og hljóðu við komið hérna já, við erum sérst, við erum búin að taka upp nakra myndur sem voru alveg óborganlegar. Það eru bestu myndur sem við erum.

Speaker 2:

nokkur Það eru bestu myndur sem við erum tekið upp og alveg ólíklegt að því, þú er með blá blóm á borðinu, blá blóm á vekkforðurinu og svo þennan heiminn blá að lit.

Speaker 1:

Já, og svo er þetta mynd eftir Barbúri Átnason, sem er líka svona blá fyrir y síndi gráma.

Speaker 2:

Já, hún er rosalega fallið í þessu mynd.

Speaker 2:

Þetta er að litlu barni, og þegar ég var litil stúrka, þá horfið ég á þessa mynd og fannst þetta að vera ég, það er þetta Svona litil ljósar náta, litil stúrka, litil, stúrka, litil lj gistbláðar, og þá, og í mínum eða um er þetta alls ekki turkist. Þannig að ég fór að velta þessu fyrir mig, að kannski sjáum við ég og þú ekki liti eins, en mér skilst þetta, að engin sjáu liti, alveg eins, og fólk sé mjög, þessi, mjög mismsamála, ég og Nikko, það sem hún finnst grænt, finnst mér blátt, ég sé neðið blátt, hann sé neðið grænt, neðið er blátt, neðið er grænt.

Speaker 2:

Já, ég skil. Og hvað er ekki á tilfinningarsvæðinu?

Speaker 1:

en það hægt að vera ósaman og mann veit að það er ekkert eitthvað sem þærfa að gera upp áður og sopna á rekottanum þá er þú alltaf sjátt að sofa. það er mikilvægast að að sopna sj sátur Við höfum haft að segja reglu í okkar hjónabandi að það er alltaf sát að svopa.

Speaker 2:

Ég elska fólk sem hefði með svona.

Speaker 1:

Prinsip og aðeira haldiðu. Ég held að sýri heldur það, að fólk geti þetta í alvöru.

Speaker 2:

Eða er fólk bara Jú, kann, og þú veist bara frá því geta þetta ykkur tíma. En svo fennu að syrta í álinn. Já, er það ekki?

Speaker 1:

Jú jú.

Speaker 2:

En nei, nei, en þetta eru þetta sko, en þetta er svona, þetta eru ótti við döðan sem stýri þessara hugsun Já, vegna þess, að þú með það byttu afskurju, axlaði ég ekki ábyrð á mínum skýt og bara baðast afsökunar og bakkaði þau. Sá vægir sem viti hefur meira. Nei, nei, nú setjum ég uppi með það að bara vera með þetta. Þetta er sjúklega praktist. Auðvitað er þetta er sjálfsverðin, sem fólk gerir þetta til þess að fyrirbyggja það, að lendi þeim hrakningum, að geta ekki sæst við er það ekki þannig.

Speaker 1:

Ég held það. En ég fjæk í fýtinu mín í gæri eitthvað svona þú veist einhvers, svona maður semð svona sít úr sífaxi skegg og svona hatt á hausnum já, er hann það svona spiritúal prestur?

Speaker 1:

já, hann er kannski geðungur, ég veit ekki, en alltaf hann er eitthvað að elda mig. Núna þegar sætti hann á Instagram, hann er alltaf bara eitthvað. Já, þetta er Rappi eru óbúrslega vermætt. Þar sem þú ferðu onni, þar sem hún loksins færð að vera þungur í friði Ég segi ekki þunglindur af því ég er ekki að tala um þunglindi sem sko efnafræðilega sjúkdómin, þunglindi, heldur þegar maður verða lærdómatin koma ofsalega rætt.

Speaker 2:

Eins og ég sé bara fara rætt í gegnum skúfunnar hjá mér Já, ég get tekið undir þetta að þetta er svona eins og ræðferð í sjálfsáregstrun.

Speaker 1:

Já, einmitt, þetta er eins og að setja í bíl en vera líka að keira annan bíl, sem vera alltaf að keira á bílinn sem maður setja í Já það vera alltaf að keira vera í litlum kassa og það er bara í þetta að taka til í þessum kassa, og það er bara áfram aftur og bara kukku því tímar áður að maður næra að lifta svo aftur upp í einhvern léttleika. Ég er bara öðurst upp í léttleika þess að dana.

Speaker 2:

Já, en sko, ég held að það sé mérskilningur, að maður sé að rýsa upp í einhvern léttleika. Ég held þetta sé meira snúðast en það, að maður það verður auðveldra að vera í léttleikanum en maður leifir allir í drullinu að komast upp í ljós. Já, það er náttftir að vinna í sjálfisér. Það verður að fá að vera með, og þá er, held ég, auðvöldara að svona gleyðjast til fulls. Raunverulega. Þú veist, geta lift sér það að gerað. Já, hvað segðum við meir um rabbi? hann er mjög gaman að setja. Komin í svona love affair with a rabbi. Já, sem að hann veit ekki. I loved a rabbi. My husband didn't know.

Speaker 1:

Já sko rabbi veit náttúrulega ekki, að hann eigi í þessu sambandi við mig, en ég er svo he. Já, það er kannski vegu sko Hauð sem var bara illa að slökka á.

Speaker 2:

Þú veist, ég menna hausnum manni. Þetta eru bara 5000 starfsmenn að reyna að búa til merkingu úr merkingarleysinu, sem að búa í hausnum manni, og þeir voru bara allir mættir í vinnu í morgun. Ég bara leiði. Því að ég vaknaði, það byrjaði bara allt, allt sem maður eftir ógert, allt sem ég þarf að gera, allt sem ég hefða aft að gera og allt sem ég mun ekki gera. Nei, mér, þetta var alveg. Þetta var svona geggjatskiljur Og hérna smyndur að reyna einhvern veginn að róa hugan og fara út úr þessum hugsunum og eitthvað svona, og það öll, að ég á smá róð. Þegar ég loksins bara gafst upp, þá hafði ég ekki útaldi að sitja lengur, og þá fór é og sko, hvað er þetta? Þrjir fjörminni á Íslandi, vísir, morgonblæðið og Ríkisútarpið, og það var eiginlega bara sömu fréttinnar á fórsiðum allra blæðin. Ég nefndi ekki lesað eina. Einusti Það mig þegar það hefði ekki áhuga. Skilur þér, já, þú fannst leið.

Speaker 2:

Ég fann leið til þess að vera reyði sjálf að mig það hefði ekki áhuga á sig. Gunni var ennþá sofandi, og svo fór ég eina á Facebook og hérna, og það er pappaðið póstur og ég ætla, ég ætla að benþýðan fyrir þig, og það er einhver svona, einhver rappi. Nei, það er einhver svona, einhver svona, einhver svona myndalegur miðaldra maður sem er að segja spiritual bypasserum til syndan já, já, já, já, og hann er ekki þá með sítt háru og dretta Eða er hann, nei, hann er Ég.

Speaker 2:

Þá svona mynda maður, ég geti ekki sagt neitt meira skilur.

Speaker 1:

Mest áhagast að sjá, hvernig hann lítur. Já, og ég ætla að setja á með lesð af svona spiritual bypassing postum núna. Það er sko að vera að vara fólk við að þau séu á ferðalagi og séu á þroskaferð og það séu sko ekki rétt hvernig þau eru að gera það. Og ég er bara enda laust að lesa svona þvíur það að hvernig þið eru að gera það.

Speaker 2:

Það er ekkir ég en þessi gaur heitir Zen Prem og hérna titl ég var um þetta hugsaðum þegar ég var að, þegar Gunni var svo elskulegur að skoila með tilín hérna í morgun, og ég husi að ég því þetta, því ég er svo ána með að hverju flinka, beint því það. En ég hef að leifa titlinum að standa á ennsku Ok sem prem, prem. Og titlin á þessum pislans er becoming who the fuck you are?

Speaker 1:

Já Hvernig myndur þú því þetta.

Speaker 2:

Að verða sá anskoti sem þú raunmjörlega eft ok, allir leytast við að finna sjálfan sig já, hættum að hafa spíðað með þessar rödd ney, en má ég ekki smyrja hona ok í andlega heiminum? þá er það bara nafnið á miðaldrakrísunni. Já, skilur þau.

Speaker 1:

Þeir að fólk fyrir að finna sig. Þau er svona fólk, eins og ég og þú, sem er að reyna að finna sig.

Speaker 2:

Já sko, allir vilja að finna sig, og þetta er útgáfa andlega heimsins af miðaldrakrísunni Sumi kaupa sér pors, aðri kaupa sér jókadínu og byrja að setja myndir á Instagram og samfélagsmiðla með hashtagginu healing. Þetta er alltaf sama dopamin. Þú veist, hittið fólki, bara fá aðeins færri speeding tickets. En sannleikurinn er sá að þú finnur ekki sjálfaði með því að hlaupa í burtu frá eigin lífi. Í burtu frá eigin lífi. Þú finnur sjálfan þig, þitt raunverulega sjálf, með því að ganga beitt inn í eldsvoðan sem er inn í þér, þitt autentiska sjálf, eða þitt raun sjálf, er ekki að fjela sig í neinum helli, og það er ekki að b. Eða þitt raun sjálf er ekki að fjela sig í neinum helli og það er ekki að býða eftir því að þú hugliði nógu mikið, takki nógu margar djúsa föstur eða sitir í nógu margum kakoserimónium til þess að þú getur loksins fundist þú sjálfur vera einhvers vili. Raun sjálfið er raunverulega, alltaf til staðar, bara undir húðinni, undir háfaðanum og undir öllum sko fáránlu lígonum sem að þú hefur sagt sjálfum þér Og öllum grímonum sem að þú hefur boriððan.

Speaker 2:

Þú varst fimmára að reyna í þeim tilgangi, að reyna að fá einhvern til að elska þig að sjálfsmeðvutund. Hún er ekki bara einhver hérna, er ekki bara eitthvað eins og blissful instagrammable glow, er bara ekki einhver svona mynd af einhver hamingjusamri mannesku sem að glowur á gleði. Sjálfsmeðvutund er sorg. Hún snýst um það að setja í róleitum og áttaði á því, hvað þú hefur í mörg ár verið fjárverandi frá sjálfuður og hvað þú hefur í mörg ár raunverulega yfirgefið sjálfmyði. Og þetta snýstum, það að horfa á þann hluta sjálfmyndir sem hefur lítið sjálfströst, sem er reyður, sem þarnast alls konar hluta, og segja við þessa partí fér, allt í lagi, litlu fucker, þú mátt vera með við mataborði líka þessi, sem er lítið sjálfströst já, hann er beisikli að segja það sjálfsmeðu.

Speaker 2:

Við dund snýstum það og þú áttur það á því að inni þér býr óröggi reyði þörf fyrir að vera mætt, og þú þarf bara að segja ok, ég ætla bara að leifa öllum þessum ógjöflugu litlu barnalugu pörtum að vera bara með mér og fá að setja með mér við mataborði, af því að það að vera heil snýst ekki um að drepa demonana, það snýstum það að draga þá inn í ljósið, svo að þeir hætta stjórna þínu lífi í myrkninu. Nú um myndir eru allir að eldast við einhverja hugmynd um heið uppgreitaða sjálf. Það vilja allir hoppa yfir erfiðsvinnuna og hoppa strax inn í betri útgáfuna sjálfum. Þér Verður betri útgáfa sjálfum ég. Hversu ordu veit þetta? Þessi rólega uppfærða hérna manneska sem virður öll mörg, sem að missa ekki stjórna sér í umferðinni og myndi aldrei senda texta skilabo á nóttunni. Neitt með svona algjört kontroll.

Speaker 2:

En þessi versjón á mannusku, hún er bara ekki til. Það er ekki til neitt sem heitir svona þú veist eitthvað fint og fáað, herra sjálf sem að býður eftir við eitthvað endamarkark, eins og í marathoni. Þú mæti bara alltaf, þér Heldur byggður. Já, sem er bæði masterpiece og mess. Ja, einmitt, masterpiece og mess. Já, þetta er vel ekki þú séu það Það er, að þú séu það. Þetta er brandarinn sem enginn segir, heldur hún svo áfram. Já, þú heldur þú sérst að heila þig, svo þú getur lastnað við óþæglu partana og ömulugu sögurnar og alla innri vankantana.

Speaker 2:

En raunveruleg heilun er ekki sama og útlegt. Raunveruleg heilun snýst um integration, og integration á íslensk er eftir því að þú leiðir öllu sem byrðir að samlagast þér, gangast þér að samlagast þér. Að sko að allt þetta batnaileg, öll sárin og allt þetta sem við erum alltaf að reyna kamuflæsir og fela að við séum ekki að hérna, láta eins og það sé til eða senda það í útlegð, heldur við ætlum að horfa á það og átt okkur á því að þetta er bara hlut af okkur og við veitum það, veitum hvar við erum, sko bara vannþroska. Þá getum við betur díla við og lektið að vera með okkur og hættum að skammast okkar fyrir það Og eða um öðruð með að setja með því eða þú veist égí notabenni. Ég hef aldrei unnið eins, lítið eins, og núna júni, júli, ágúst. Ég hef aldrei á �un snýst ekki um útleýpra eða betra sjálf á einhverjum hugleðslu gotta. Þú finnur þitt dýpra sjálf í því, hvernig þú spekla sjálfa þig í öðru fólki. Hvað gerist innra með þér í samskiptum við annað fólk? oh my god.

Speaker 1:

Já, ég veit það.

Speaker 2:

Já, það er nefnilega nákvæmlega þannig. Í annað fólk er speklar fyrir okkur til þess að við getum í samskiptum við það þegar eitthvað kemur upp á, að við förum ekki beint í pointin fingers þessi manniðskei lætið mig líða illa eða bla bla bla, heldur afhverju er ég að fara á hliðina núna yfir einhverju sem er gerðist hérna? það er vegna þess að það er eitthvað inn í mér sem er ólegast er, að það sé sko, að ég sé að akta út úr einhverju. 5 ára, 6 ára, 7 ára.

Speaker 1:

Sjálf skilur við, en sem fulláður mannski er það alltaf algjörlega óbáðileg en ég meina við erum alltaf all er í fjölskyldunni, því meiri kennsla er það fyrir mann. Það er bara.

Speaker 2:

Það er bara auðvelda distanse frá fólki sem það mær ekki, býr ekki með eða þú er, starfi ekki að vera nála, já, í nánustu týrslumi.

Speaker 1:

Þ skoða það. Hvað er ég ósátt við að nýtt góð sér? ósáttur við í mér? Sérst að sætta mig við að hann getur ekki verið sáttur við allt í mér. Nei, það getur vakna, og ég þarf bara að sítja með því. Já, hann er ósáttur við þennan einleika minn.

Speaker 2:

Já, það er bara eitthvað sem að hann þarf að vinna. Já, ég veit að.

Speaker 1:

Ég er bara að fara í gegn á þetta í fyrstskipti.

Speaker 2:

Með hann og fleiri.

Speaker 1:

Já, þessi manneska er bara ekki sátt við þetta element í mér. Þó hans er sáttka fullt að fara í gegn að einhversu ósáttu við mig sem stendur með svona ósáttu mæli Já, já auðvita, það er að því.

Speaker 2:

Auðvita vilt þú bara vera elskuð og dáð og vera bara. Og ef að fólk er annara skoðunar, sem að er alveg getur.

Speaker 1:

Oft getur gæst og er skoðun og allskenst og er sennlega algengar.

Speaker 2:

En hei, þú veist, þá verður maður bara að leva með því. Það er bara fyrir aðra til þess að vinna úr. En semst að má ég. Skemmtilegt hans er, sem þetta segir þú finnur ekki þitt aðra sjálf á hugleðslu fúða, þú finnur það.

Speaker 1:

Það getur samt verið okkur næsa að fara á hugleðslu.

Speaker 2:

Það er svona kvilt að fara á hugleðslu það er kví, það er þar sem galdrætni gerast.

Speaker 2:

En við erum alltaf á hlaupum og ég meina, þú veist, ég hef sko 90% af minni fyllt líf mitt af, svo mikill í vinnu og viðbörðum að ég þurfti aldrei að vera einu með sjálfur mér eða að hugsa eina einust, bara algjörflóti, allar. Það tryggir hann í þínir og verðnjötna þínar. Hvernig þú lokast þegar einhver elskar þig of mikið, hvernig þú hleipur og eftir ástarsambandum sem meiða þig, þetta er námsæfnið, námsæfnið já. Og eftir ástarsambandum sem meiða þig, þetta er námsæfnið þitt. Þetta er námsæfnið, já, já. Þannig eru raunverulegu kennslustundirnar faldar. Það er mjög auðvilt að sitja einn og halda þú sért vaknaður eða enlightened, en það er miklu erfið. Það að sitja með einhverjum sem veit nákvæmlega hvernig hann á að stuða þig og hvernig hann getur ítt á puntana og meitti og standast mátið að breytast ekki í bannit sem leið aldrei alveg nógu vel. Þetta er stóraleksiðan skilur. Þau integration eða að samlaga inn í sér samþætta, alla þættin inn í sér gerist í kyrðinni.

Speaker 2:

Þegar þú hættir að leika eða sínast perform, þegar þú hættir að leika eða sínast perform, þegar þú getur setið með sásökanum án þess að reyna að dempan eða deyfan með einhverju, þú getur setið með óttanum, skömminni þörfum þínum og hættir að halda þig fram að það sé á ábyrð einhverja annara að laga það.

Speaker 2:

Þegar þú hættir að láta virðið þitt snúast um það að einhver annar samþykkið þig eða sínið þig, aðtikli eða byrðið þig afsökunar, þú þart ekki lengur á því að halda, þá fyrst byrjar lífið að vera eins og þau sé ekki einhvers konar síning, en fer að verða meira eins og lífið sé þetta eigið, ekki treynt, ekki perfekt, bara hljátt og raunburlegt.

Speaker 2:

Og ekki perfekt, bara hljátt og raunburlegt. Og það er þá sem þú upphvöldverð fegurinn í því að yfirgefi ekki sjálfa þig, vegna þess að það er ekki þannig að þú vagnir þeir dægin og set bara lettur, vaknaður, upprisin, komin upp úr þessu. Það verður engin lúrasveit sem mætir, það er engin útskriftar að döfn. Þar sem að einhver leitur, þið fá viðkenningaskirti um það að þú sér andlega vaknaður og svo færðu glasað kombucha til þess að skála í. Þú bara hættir að yfirgefa sjálf á þig, augnabligg fyrir augnabligg, með því að velja í hvert sinn Og í þeirri ró og því gör ekki, þar sem þú ert ekki lengur í stríði við það, hverð þú ert, það er þá sem þú finnur þar sem þú verður að leita allan tíman, ekki frið, ekki fullkomleika, bara þig sjálfan.

Speaker 1:

Það er svona pýtt pustil.

Speaker 2:

Fyrstu það ekki. Já, þetta er búið.

Speaker 1:

Ég er nefnilega, ég er rosa að það er ekki um þennan, en það er búin að vera að sjá nokkra svona, þú veist, um spiritúl, bypassing og eitthvað, eitthvað, það er svona pyrruð á þau. Þú veist, ég er pyrruð á því að fólk sé að lifa þetta líka, En ég þarf ekki það og það er fint að hann skrifa þetta og við lesum þetta og resoneirum með þessu og við tengjum við og erum bara já. Takk fyrir að benda okkur á að það sem ég held að sé rétt fyrir mig er ég að gera núna.

Speaker 2:

Ég skil, hvað út vi fara á hlutunum, en það er hans ásum ekki það, því. Hann er nefnilega ekki að því. Nei, hann er bara að reyna að sko að setja fram þær föktur, að við getum ekkit hlaupið frá því, hver við erum.

Speaker 1:

Og svo ég va náttúrulega þekkilega yngan sem að nota í Instagram. Það er verið að tala mikið um að fóks, fjallta, byrta allt á Instagram. Er fólk mjög mikið á Instagram? Ég veit ekki, Dóra, ég sé það aldrei neitt á Instagram um að tengist þessumi mikið Instagram, að það trublið á ekki að því held að það sé svo mikið hluti að bara hversteginu þeirra. Það er eins og skilur þú hvað ég á við? neina þeirstu.

Speaker 1:

Ég fikk emsa, ég fikk GSM síma. Þú veist árið 1998 eða eitthvað, þá var ég allan daginn að býða þetta og hringi. Ég var bara alltaf að kíkja á hann, hvort það væri kannski einhverju búin að hringja þú veist, það er alltaf hægt að ná í mig allstæum mitt og ég kunni ekki að vera í einerski kjöfgeísku sambandi við það.

Speaker 1:

Það trublaði mig að því. Það var mögulegja á einhverjum að vera alltaf að ringja í mig, að senda mér SMS, og varst það að vona aðtti ég að vera. Svo er bara símur þetta, og ég er aldrei að spá ég hvort einhverju er að ringja. Það bara er bara tæki sem er í kringum, þannig að mínu ökkutum var aðalega bara þegar eitthvað nýtt dót kemur inn í kerfið mitt, þá tekur mig tíma a.

Speaker 1:

Ég er alveg hægt að spæði hvort einhver er að senda mér SMS-ið. Ekki, ég er búin að koma upp á alls eins og reglum. Ef ég er á kaffu, sem er fólkir síðan í talunum, þá sitt ég á kol og ég sitt á sæle, þannig að ég veit að okkur og kemur eitthvað eitt og eitt svona, og mér finnst þetta erfitt, þú veist erfitt að sýtja dót og TikTok, og ég bara þarf ég að gera það. Ægir, við erum með sponsorað hann að Loreal kremið og auðvitað þetta ég að sð inn í orguflæðinni?

Speaker 2:

Nei, en þetta er líka bara samvinskuð, sem í Indora. Við höfum ákveðna skildur við okkar auðvilsendur og þú vilt uppfylla það. Já, já, og það eru bara mannarsýður.

Speaker 1:

Já, það eru mannarsýður, En ég er sam eru að hluti af orkunniðinni þess að þú veist alltaf að byrta allt. Ég áalur vinkonur og vini, sem að byrta mjög mikið á Instagram, skilur þú. Ég held, að þetta sé þeim fullkomlega.

Speaker 1:

Þau takk ekki eftir því með þau a Þau eru bara í kreatívu samtali að búa til kontent og du, du, du, du, du du, svo náttúrulega, eða þetta er um það, að þau séu einski svirði, nema það séu í gangi, þá er það eitthvað sjálfsvinna sem þau þurfa að fara í gegnum skilur þau Þaðinar, að þú er að hafa það styrkt í því.

Speaker 2:

Já, það er svona það, sem fólk segir. Þú ættir nú eiginlega að búta þetta niður og svona. Þú veist, þetta er svo fínt sem þú veist það skriðið, og þú ættir eiginlega að búta þetta niður í einhverju. En ég er ekki að mér finnst gaman að skrifa. Mér finnst gaman að skrifa teksta, og ef hann er á langur fyrir einhvern, þá er það bara allt í lægi. Þá bara les viðkomandið ekki, en hann er svona.

Speaker 1:

Hann er svona.

Speaker 2:

Skil les viðkomandið ekki, en hann er svona, pistillinni er svona hann er svona skilur þau, og það er mér ekkert kapsmál, að erindi textans komist til þeirra, sem vilja ekki lesa langan texta. Það skiptir mér bara einhver máli. Vegna þess að, vegna þess að að jenda ég er ekki með eitthvað, að jenda að ég sé að fara að leysa fólkur um álugum með mínum skrifum, það er það alls ekki, þetta eru bara mínir þangar.

Speaker 1:

Ef einhvern veginn er ekki að lesa það, það er bara alltilægi líka, og fyrir fólk eins og mig, sem á erðvitt með að lesa kannski langa pisl eða bækur, á bara erðvitt með að lesa, þú veist eins og ég var að segja það erðun daginn, þá byrjum að bara aftð fyrir að hans framar les það.

Speaker 2:

Já, byttu, hvernig konst hún hinga þá fyrir hans framar, les það, þú veist þannig að, og þetta er allt bara að þú veist aðferði hvers og eins er bara, allar, allt í læg. Já, skilur þau. Þess vegna er þetta náttúrulega rosal. Þykist þér að handhafa sannleikast í því, hvernig fólk á að sjálfsbetra sig? þú ert ekki eitthvað veiklist, þú ert ekki eitthvað svona. Þú ert ekki svona. Þá ert ekki að vaksa, þá ert ekki að froska hver veit, hvort einhver sál að hjá sálfræðingi.

Speaker 1:

Og það er engin framför hjá þér að því, að fyrir sálina þú sálina er bara ekki í tíma. Svo bara allt í einu eftir 21 ár þá bara gerst eitthvað.

Speaker 2:

Nei, nákvæmlega, og það er kannski ekki fyrir maður or að díla við ákveðna hluti og svo framvegð, og svo getur maður ekki dílaði allt í einu skilur, og þá þurfum maður að gefa sjálfins sér frið, og þá þarf maður að bæpassa ákveðna tilfinningar, ykkur tíma tanga til að virða sín mörg og sína getu, til þess að takast á við hlutin, af því að þetta er erfiðisvinna. Já, þetta er erfiðisvinna. Það er erfiðisvinna að grafa ofan í svartólið, sættast við sin eigin drullisokk Og sokk. Og þetta er ekki spurningum að sæta þetta, en þetta er bara spurningum að taka hann í fangið. Og þegar ég segi drullu sokkur, þá er ég að tala um þú veist, allt þetta sem við viljum ekki alveg.

Speaker 2:

Kannast við að við séum, ég og þú, við erum á 60s aldri, dórna, og við erum b inn í okkur búa grút spælt börn, sem fengi ekki alveg þarfir sínar uppfyldar, og við erum enna, reyk okkur á það í samskiptum við okkar nánustu, að okkar nánustu segja eitthvað, og við erum bara ofnar fimm ára. Grút spælt börn konar í fílu ofnar sárar, ofnar leiðar og finnst allir vondi við okkur?

Speaker 1:

Já, það er bara hissa, bara ofsa mikið hissa. Já, já, hvað meinar þú? Já?

Speaker 2:

Hæ, ég veit það. Hæ, og þú veist, það er bara og þetta, og maður skamast ín fyrir það, að vera honum fullónin og búa yfir svona. Þú veist, eiga svona barnalegar, barnaleg viðbröð, barnaleg viðbröðin í sér. En sko, fyrir hlustendur, þá er þetta þannig, að öll, allir eiga svona lítið barn inn í sér sem fekk einhver, sem var ekki mætt, fullkomlega á öllum sviðum. Þetta er bara saga allra í verðinni.

Speaker 1:

Ég er til dæmis í sumar, er ég mjög mikið pún að vera að skoða þetta bad sem er svona rosalega viðkvæmt fyrir því að einhver hættir að leika við. Það er mjög sérkennett að vera 57 ára og er svona svakalega viðkvæm því, að ég hefði á tilfingur og fólk vil ekki, leikaði mig.

Speaker 2:

Og var það þannig þrjúður, að það var slítil að varstuðstundum skilinu eftir útundan?

Speaker 1:

Já, Sérstakle, að það voru allar hörðar í gödunum. Það vildi engin fá mig inntil sín engar mömur Var það, að það voru svo mikið lætið þ að því. Ég var svo kannan að leika, að ég netti ekki á klústið. Já, emmi, það getur gæst.

Speaker 2:

Það getur bara verið svo gaman, að maður bara komist ekki á klústið þegar maður er lítill.

Speaker 1:

Ég komst mjög ofð fara á klóstið þú veist að það er gaman að rjúfa, bara eitthvað. Þú veist, ég bara skil ekki, og ég á alveg minningaði þessu sem barn hvernig gæti hún bara ákveð að fara á klóstið viðsum.

Speaker 2:

Já, já, emit, og þetta er ennþá eitthvað sár sem býr í þér, að ef einhver hafnað er að einhverjum sökum, bara því, kannski að því, að hann þarf að fara að gera eitthvað annar.

Speaker 1:

Já, það finnst þetta bara ekki bara ekki eins skemm og við fyrstu svona bekkjaferðina saman bara allur skólinn fórum með rútu, ykkur sveit, við komum inn í rútuna klukkan kvartir fyrir nýju morgun og hann byrjaði í einhverju leik með mér. Og við erum búin að þekkast þarna í tvær vikur eða tíu daga, kannski tímindri nýju morgunin til klukkan tímindri við sjö um kvöldi, þegar við komum út úr rútunni og vorum búin í millitíð búin að fara að hérna að badnafossum og þú hefst, búin að þælast um allt land og eitthvað svona. Þú veist, hann hætti aldrei í. Þetta er svona einn stórbrotnasta minning sem ég á úr sko fullónaslífinu mínu að hitta fullónamanu sem hætti aldrei í leiknum sem leiði sem það að vera, að leika bara alveg allan daginn það var enginn sem að sko, það gæti enginn sálfhæðin segja, að við hefum verið að disassociata.

Speaker 1:

Já, mennur þau, að við höfum verið í spiritual bypassing.

Speaker 2:

Við vorum ekki svona eitthvað að læra eitthvað eða að tala við kennarinn að, sem er í rútun. Eg held að þetta sé ekki spiritual bypassing. Ég held að þetta sé nákvæmlega að þið að leiði ykkur að vera í ykkar autentiska sjálfi, ykkar raun sjálfi. Sem hefur gaman að því að leika, þó þauið að fýblast og leik okkur alveg bara eins og þau voru þrættan, og mér feist það, að það skellast, sem ég veit sko.

Speaker 1:

Mér feist það algjörlega frábærlega skellast og leik húsið gefur manni þetta plattform. Þú veist þess að þaðámskei í Impro Ísland. Ég er búin að fara á sko þrjú svona grunn námskei hjá þeim í gegnum árin, og Steinei var með námskei sem er, dótti Dóru sem er dótti mín, og hún er að kenna að spuna hún er vist frábær.

Speaker 2:

Spurnakennari þóttu ég að því að því. Ég er búin að vera svona leið, eða þú veist í þessu að það er aðeins að fara og leika.

Speaker 1:

Mér fara inn á stað. Það sem að er bara þessi kemstinn í leik sköpunarkrafti minn, þessna berja trommur í þrjáðdaga.

Speaker 2:

Það er náttúrulega gengja. Ég held, ég hefði svakalega gott að því, svona í alverðtala. Eða ég er bara búin að vera að hugsa þetta maður ádóra að reyann að leika fullátt, naður mannski. Það er miklu betra að vera grút, spælt bann og leika sér eins og bann. Já, það er betra, svo leiðilegt. Þá er maður meira í einhverjum sannleika og trúnaði með sjálfum sín.

Speaker 1:

Ég ætla að búa til svona ferðir til útlanda og við vorum í gær að setja saman aftur, þannig að ferði Margo eins og við fórum í mars. Við ætlum að fara sérstaklega fyra og Danni og það er tónlistarvífing og free your voice og það er alltaf búin að gera einu svona færð sem hefnaði það er aftur eins færð og Nikku fyrir með þau að skriðna staði og eitthvað svona. En núna, þetta er það. Það er að mena.

Speaker 2:

Þú veist hvernig, dóra fyrir ekki hver aðeins var hægt að selja fólki þá hugmynd, að það væri frí að fara á einhvern skýta hótel á sólarströnd og drekka brennivín allan daginn og brenna til bana í sól í vinnallandaginn og brenna til bana í sól Á emitt.

Speaker 2:

Skilur þið, hvernig var þetta að selja okkur þess að hugmynd? Af hverju eru við að láta einhverja aðra smíða dröyman okkar eða segja okkur, hvernig frí eiga líta út? Til dæmis, að fara með börn í skemmtigarða. Hversu erfitt er það, það er óbærilegt. Þú veist, og að Nei maður, klífurgarðar, þeir eru aðeins leik. Já, en til dæmis eins og að fara með heila fjölskyldu í Disney. Já, sinni, ég gerði þr að fara á garda. Já, og þú veist, svo er maður í þessum skemmtigardin með hópa börnum allan daginn. Sko, gjörsanlega, að þú veist, maður er bara búin að eida mánar launum í að kaupa meða.

Speaker 2:

Já, og það er bara rosalega mikið eftirvænt við erum búin að fatta þetta.

Speaker 1:

Við förum aldrei í svona garda. Nei, ég fer aldrei í svona garda framar Aldrei, en við förum í sko klefur, garda þess, að maður er í svona klefurbeltum og þú ferði upp í tri, og það er mikið af svona gardum í Fraklandi.

Speaker 2:

Þetta eru æðistí sjálfur að indirakta og gera eitthvað sjálfur.

Speaker 1:

Þú ert ekki bara að þykja eitthvað áreiti þú ert ekki bara að borga fyrir eitthvað áreiti.

Speaker 2:

Nei, þetta er bara nú er ég fyrir að tala á hát þú finnir, þegar ég fyrir að tala á hát trúnaðar samband sam. Þegar mér verður mikið neyri fyrir og ég hækka róminn, þá stækka augasteinatnir í dóru og hún byrja að skotra auganum í átta mikrofóninu mínum, og þá heyri ég að ég fann að tala af hát.

Speaker 1:

Já þá hefði hljóð.

Speaker 2:

Já, alltaf þú að henda þínu innra fannitóra nei, nei.

Speaker 1:

Hverju á ég að henda? hvað var að spyrja upp hendunum alls sem við tala við?

Speaker 2:

ég ætla bara að hvetja alla til að taka sitt innra grút spælta sára, leiða sorgmætta innrabann í fangið og leiða því að setja með sér við mataborðið eins og maður að segja, þessi kallfugl sem skrifaði þennan pistil, það sem var að beinþýða.

Speaker 1:

Já, já, já, pendulegum segi já við því. Það sagði já við því, er það ekki? Jú, bara, þú veist, og ég stoppa. Ég skal spyrja eitthvað sem hann ætti að segja neyvið, kannski Sjá hvort það segi neyvið í.

Speaker 2:

Nei, man, og setja þið gegnum hakkavel og hvegið í ney, ney, ney, ney, maður á að geta að gera það heyrðu takk.

Speaker 1:

Í dag. Ég er búin að fatta eitt að ef maður á bara marga lilla reikninga, þá getur maður átt marga lilla drauma. Þú veist, ferðalagajóðurinn Emmi, sumabúrstafsjóðurinn.

Speaker 2:

Því að mýjsofa sjóðurinn, til dæmis?

Speaker 1:

já, og frábær kaffevill sjóðurinn Nákvæmlega, og þetta kendi Íslandsbókjum hér.